kliknij aby pobrać wersję PDF.

wygody – formować Liturgię. To Liturgia ma nas formować. I będzie to czynić, jeśli będziemy ją
przeżywać tak, jak tego uczy nas Kościół.
Wigilia Paschalna w Wielką Noc jest pierwszą Mszą Uroczystości Zmartwychwstania
Pańskiego, jest więc w ścisłym sensie Rezurekcją (wpisana w polską tradycję procesja
jest dopiero owocem dobrego przeżycia nocnej celebracji!). Dołóżmy starań, by w pełni
uczestniczyć w Wigilii Paschalnej. Nie patrzmy na zegarek! Nie śpijmy! To ma być
Noc czuwania i radości. To Bóg daje nam tę Noc, by przemieniać nasze życie. Uświęcająca
siła tej nocy oddala zbrodnie, z przewin obmywa, przywraca niewinność upadłym,
a radość smutnym, rozprasza nienawiść, usposabia do zgody i ugina potęgi
(z Orędzia Paschalnego). Jak bardzo potrzebujemy owocnego przeżycia tej Nocy…
Wigilia Paschalna w naszym kościele rozpocznie się w Wielką Noc o 21.00.
Nr 16, 4. niedziela Wielkiego Postu, 3 kwietnia 2011
Liturgia Słowa
ks. Grzegorz
1 Sm 16,1–13a; Ps 23; Ef 5,8–14
Ogłoszenia
1. Zbliżają się Święta Wielkanocne. Już dziś pomyślmy o dobrym przeżyciu całego Triduum
Paschalnego. W Wielki Czwartek i w Wielki Piątek zgromadzimy się w naszym kościele na
liturgii o 19.00. W Wielką Noc uroczystą celebrę Liturgii Zmartwychwstania (Wigilii Paschalnej)
rozpoczniemy – jak uczy Kościół – w sobotę po zapadnięciu nocy, o 21.00. Przyjdźmy wszyscy,
by świętować Paschę!
2. 1 maja, w dniu beatyfikacji Jana Pawła II, na fasadzie Świątyni Opatrzności Bożej zostanie
rozwieszony największy na świecie (wymiary: 22 m x 42 m) portret Papieża. Portret nowego
błogosławionego będzie składał się z setek tysięcy fotografii osób. Aby umieścić na nim swoje
zdjęcie, wystarczy wysłać SMS pod nr 72551 (koszt: 2 zł netto), a następnie przesłać je drogą
elektroniczną za pośrednictwem strony internetowej: www.portretjp2.pl/
3. Zachęcamy do udziału w nabożeństwach wielkopostnych. Drogę Krzyżową
odprawiamy w każdy piątek o 18.00, a Gorzkie Żale w niedziele wielkopostne o 17.00.
4. Odwiedzajmy naszą nową stronę internetową: parafiawlaskach.pl .
5. Przyjmujemy zapisy na parafialną pielgrzymkę do Ziemi Świętej (Izrael). Termin:
29.09 – 07.10. Program pielgrzymki i wszystkie informacje – u ks. proboszcza.
6. Odbyło się kolejna próba chóru parafialnego. Serdecznie zapraszamy – zarówno osoby,
które śpiewały w poprzednim chórze, jak i osoby nowe – na następną próbę w piątek o 19.30
w domu parafialnym. Osoby, które chciałyby śpiewać w chórze, ale nie mogą uczestniczyć
w piątkowych próbach, proszone są o zgłoszenie się do pana organisty.
Dziękujemy za ofiary na pokrycie kosztów druku gazetki :-)
PARAFIA MATKI BOŻEJ KRÓLOWEJ MEKSYKU
Laski, ul. 3 Maja 40/42, 05-080 Izabelin
tel.: (22) 752 21 07
www.parafiawlaskach.pl; [email protected]
nr konta parafii: 18 1020 1026 0000 1102 0016 9920
MSZE ŚW. W NIEDZIELE I ŚWIĘTA:
9.00, 10.30 (z udziałem dzieci), 12.00, 19.00;
MSZE ŚW. W DNI POWSZEDNIE:
7.00 i 18.30
EWANGELIA (J 9, 1-41)
Jezus
przechodząc
ujrzał
pewnego
człowieka, niewidomego od urodzenia.
Uczniowie Jego zadali Mu pytanie: „Rabbi,
kto zgrzeszył, że się urodził niewidomy on czy jego rodzice?” Jezus odpowiedział:
„Ani on nie zgrzeszył, ani rodzice jego,
ale stało się tak, aby się na nim objawiły
sprawy Boże. Potrzeba nam pełnić dzieła
Tego, który Mnie posłał, dopóki jest dzień.
Nadchodzi noc, kiedy nikt nie będzie mógł
działać. Jak długo jestem na świecie, jestem
światłością świata”. To powiedziawszy
splunął na ziemię, uczynił błoto ze śliny
i nałożył je na oczy niewidomego, i rzekł do
niego: „Idź, obmyj się w sadzawce Siloe” co się tłumaczy: Posłany. On więc odszedł
i obmył się i wrócił widząc. (...)
Mówili do niego: „Jakżeż oczy ci się
otwarły?” On odpowiedział: „Człowiek
zwany Jezusem uczynił błoto, pomazał moje
oczy i rzekł do mnie: «Idź do sadzawki Siloe
i obmyj się». Poszedłem więc, obmyłem się
i przejrzałem”. Rzekli do niego: „Gdzież On
jest?” On odrzekł „Nie wiem”.
Zaprowadzili więc tego człowieka, niedawno
jeszcze niewidomego, do faryzeuszów.
A dnia tego, w którym Jezus uczynił błoto
i otworzył mu oczy, był szabat. I znów
faryzeusze pytali go o to, w jaki sposób przejrzał.
Powiedział do nich: „Położył mi błoto na oczy,
obmyłem się i widzę”. (...)
Ponownie zwrócili się do niewidomego: „A ty
co o Nim myślisz w związku z tym, że ci otworzył
oczy?” Odpowiedział: „To jest prorok”. (...)
Rzekli do niego: „Daj chwałę Bogu. My wiemy,
że człowiek ten jest grzesznikiem”. Na to
odpowiedział: „Czy On jest grzesznikiem, tego
nie wiem. Jedno wiem: byłem niewidomy,
a teraz widzę”. Rzekli więc do niego: „Cóż ci
uczynił? W jaki sposób otworzył ci oczy?”
Odpowiedział im: „Już wam powiedziałem,
a wyście mnie nie wysłuchali. Po co znowu
chcecie słuchać? Czy i wy chcecie zostać jego
uczniami?” Wówczas go zelżyli i rzekli: „Bądź
ty sobie Jego uczniem, my jesteśmy uczniami
Mojżesza. My wiemy, że Bóg przemówił do
Mojżesza. Co do Niego zaś nie wiemy, skąd
pochodzi”. Na to odpowiedział im ów człowiek:
„W tym wszystkim to jest dziwne, że wy nie
wiecie, skąd pochodzi, a mnie oczy otworzył.
Wiemy, że Bóg grzeszników nie wysłuchuje,
natomiast wysłuchuje Bóg każdego, kto jest
czcicielem Boga i pełni Jego wolę. Od wieków nie
słyszano, aby ktoś otworzył oczy niewidomemu
od urodzenia. Gdyby ten człowiek nie był od
Boga, nie mógłby nic uczynić”. Na to dali mu taką
odpowiedź: „Cały urodziłeś się w grzechach,
a śmiesz nas pouczać?” I precz go wyrzucili.
Jezus usłyszał, że wyrzucili go precz, i spotkawszy
go rzekł do niego: „Czy ty wierzysz w Syna
Człowieczego?” On odpowiedział: „A któż to
jest, Panie, abym w Niego uwierzył?” Rzekł
do niego Jezus: „Jest Nim Ten, którego widzisz
i który mówi do ciebie”. On zaś odpowiedział:
„Wierzę, Panie!” i oddał Mu pokłon. (...)
Namaszczeni świętym olejem Krzyżma,
obmyci w sadzawce chrzcielnej wody,
jesteśmy powołani do tego, aby odważnie
– jeśli trzeba, to i zuchwale – wyznawać
wiarę w Tego, który daje światło, który sam
jest Światłem. W chrzcie zaczyna się nowe
życie.
Pozostaje tylko jedno pytanie.
Czy wierzysz w Syna Człowieczego?
Szkoła liturgiczna
Misterium
Chrystusa Ukrzyżowanego
Słowo o Słowie
„Człowiek zwany Jezusem pomazał moje
oczy…”
A właściwie: namaścił, bo to ten czasownik
jest użyty w greckim tekście Ewangelii. Ten, który
sam jest namaszczonym, Bożym Pomazańcem,
namaszcza błotem oczy niewidomego.
A on musi natychmiast – pozostawiony sam
sobie – zmierzyć się nie tylko z zupełnie nową
rzeczywistością, która przekracza wszystkie
jego dotychczasowe wyobrażenia, ale również
z absolutnie wrogo do niego i do jego
dobroczyńcy nastawionymi ludźmi.
Odważne,
chwilami
wręcz
zuchwałe
odpowiedzi uzdrowionego prowadzą do tej
jednej, najważniejszej. Do wyznania wiary w
Tego, którego widzi pierwszy raz w życiu. Jak
wszystko i wszystkich. Dla człowieka
obdarowanego darem wzroku zaczyna się
w tym momencie całkiem nowe życie.
Wielki Czwartek. Podczas Ostatniej
Wieczerzy, która sama w sobie była
swoistym preludium zbawczej męki
i śmierci Jezusa, ustanowił On pamiątkę swej
Ofiary: To jest moje Ciało za was
wydane… moja Krew za was przelana… to
czyńcie na moją Pamiątkę… Dlatego
każda Eucharystia jest dotknięciem
tajemnicy Krzyża; każda – a szczególnie
wielkoczwartkowa Msza Wieczerzy Pańskiej,
otwierająca, jak sakramentalny prolog,
obchód Świąt Paschalnych.
W czasie tej celebracji wspominamy
szczególnie
ustanowienie
dwóch
sakramentów: Eucharystii i – ściśle z nią
związanego – kapłaństwa służebnego
(czasem
zwanego
hierarchicznym).
Uobecniamy – w szczególny sposób
podkreślają to słowa, które w Modlitwie
Eucharystycznej
pojawiają
się
tylko
jeden jedyny raz w roku: On to w noc
przed swoją męką, to jest dzisiaj, wziął
chleb… - Ostatnią Wieczerzę, pierwsze
Przeistoczenie i zlecenie uczniom misji
sprawowania tego sakramentu aż po kres
istnienia świata.
Po Komunii następuje przeniesienie
Najświętszego Sakramentu do kaplicy
przechowania, tzw. Ciemnicy. Rozpoczyna się
adoracja, która ma charakter dziękczynny
za obecność Chrystusa pod Postaciami
eucharystycznymi.
absolutną dobrowolność i pełną świadomość
podjętej przez Niego męki. W modlitwie
powszechnej modlimy się za wszystkie stany
Kościoła, za wszystkich ludzi i w intencjach
całego świata, bo skutki zbawczej śmierci
Chrystusa obejmują całe stworzenie.
Wielki Piątek. W Wielki Piątek „Chrystus
został ofiarowany jako nasza Pascha”.
W tym dniu Kościół poszcząc, rozmyślając
nad męką swojego Pana i Oblubieńca oraz
adorując Krzyż wspomina swoje narodzenie
z boku Chrystusa umierającego na Krzyżu.
Po Liturgii słowa następuje adoracja Krzyża.
Kłaniamy się „drzewu, na którym zawisło
Zbawienie świata”, czcimy je jako narzędzie,
przez które Bóg pojednał ze sobą wszechświat.
W osobistym geście adoracji oddajemy cześć
tylko jednemu Krzyżowi.
Popołudniowa Liturgia Męki Pańskiej składa
się z czterech części: Liturgia słowa wraz ze
szczególnie uroczystą modlitwą powszechną,
obejmującą najważniejsze intencje Kościoła
i świata; adoracja Krzyża; Komunia Św.;
procesja do Grobu Pańskiego.
Od adoracji Krzyża przechodzimy do ołtarza,
aby posilić się Chlebem eucharystycznym.
Kościół chce dać wyraz tej prawdzie, że
istnieje ścisły związek między Ofiarą Krzyża
a Eucharystią. Po Komunii św. przenosimy
Jezusa Eucharystycznego w monstrancji okrytej
przezroczystym welonem do Grobu Pańskiego,
a w eksponowanym miejscu zostaje ustawiony
adorowany wcześniej Krzyż. To przed nim, aż
do rozpoczęcia Wigilii Paschalnej w Wielką
Noc, będziemy przyklękać, oddając cześć
narzędziu męki, które mocą Bożej miłości stało
się narzędziem zbawienia.
Kolor szat liturgicznych tego dnia – czerwony
– przywodzi na myśl raczej królewską
purpurę niż żałobę i smutek. Tego dnia
czcimy zwycięstwo Chrystusa na Krzyżu,
podkreślamy Jego królewską godność. Widać
to w tekstach Liturgii słowa, ukazujących
Kilka słów od proboszcza
Dlaczego Wielkanoc jest w nocy?
Wszystkie obrzędy Wigilii Paschalnej odbywają się w nocy: nie wolno ich rozpocząć, zanim nie
zapadnie noc, a należy je zakończyć przed świtem niedzieli. Zasada ta musi być interpretowana
ściśle. Przeciwne jej nadużycia i tu i ówdzie praktykowane zwyczaje należy odrzucić.
(z listu Stolicy Apostolskiej o obchodzeniu Świąt Wielkanocnych)
Tradycyjna nazwa Świąt Paschalnych w języku polskim nie pozostawia wątpliwości: to
Wielka Noc! Cała celebracja Misterium Paschalnego zmierza do tego właśnie momentu
– do Wielkiej Nocy, Nocy Zmartwychwstania! Z tej nocy czerpie też ostateczny sens
wszystko, co dzieje się w Kościele w całym roku.
W celebracji Wielkanocy mamy być posłuszni głosowi Kościoła, nie jesteśmy bowiem
właścicielami Świętych Tajemnic ani tymi, którzy mają – według własnej koncepcji czy