UCHWAŁA NR RADY MIEJSKIEJ W BIELSKU

Projekt
z dnia.............................., zgłoszony przez .........................
UCHWAŁA NR
RADY MIEJSKIEJ W BIELSKU-BIAŁEJ
z dnia
2015 r.
w sprawie rozpatrzenia skargi z dnia 12 stycznia 2015 r. Pana P_____ B_______ na działalność
Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w Bielsku-Białej
Na podstawie art. 18a ust. 4 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. jedn. Dz.U. 2013,
poz. 594, z późn. zm.) oraz § 3 ust. 1 Regulaminu Komisji Rewizyjnej Rady Miejskiej w Bielsku-Białej,
stanowiącego załącznik Nr 4 do Statutu Miasta Bielska-Białej
Rada Miejska
postanawia
§ 1. W wyniku przeprowadzonego postępowania w sprawie skargi Pana P_____ B_______ na działalność
Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w Bielsku-Białej, uznać skargę za bezzasadną.
§ 2. Prawne i faktyczne argumenty decydujące o zajętym stanowisku w sprawie zawiera uzasadnienie do
niniejszej uchwały.
§ 3. Upoważnić Przewodniczącego Rady Miejskiej do udzielenia odpowiedzi skarżącemu o sposobie
załatwienia skargi.
§ 4. Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia.
Przewodnicząca Komisji Rewizyjnej
Katarzyna Balicka
Id: B720D10D-FAE4-45CD-B338-C4CEA5348B0E. Projekt
Strona 1 z 4
Załącznik do Uchwały Nr VII/ /2015
Rady Miejskiej w Bielsku-Białej
z dnia 28 kwietnia 2015 r.
Uzasadnienie
Komisja Rewizyjna na swoim posiedzeniu w dniu 25 marca 2015 r. rozpatrywała skargę z dnia 12 stycznia
2015 r. Pana P_____ B_______ na działalność Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w BielskuBiałej, przekazaną przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze pismem z dnia 3 lutego 2015 r. do rozpoznania
wg właściwości.
Komisja Rewizyjna (zwana dalej Komisją) po analizie zarzutów zawartych w skardze, a także po uzyskaniu
stosownych wyjaśnień pisemnych i ustnych: Skarżącego oraz Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy
Społecznej, stwierdziła co następuje.
Komisja ustaliła, iż zarzuty zawarte w skardze z dnia 12 stycznia 2015 r. dotyczą, zdaniem skarżącego,
pozbawienia go „wszelkich środków do życia” na skutek „bezpodstawnych i bezzasadnych decyzji” Dyrektora
Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w Bielsku-Białej. Skarżący podnosi ponadto, iż Miejski Ośrodek
Pomocy Społecznej w Bielsku-Białej (zwany dalej MOPS) zarzuca mu brak współpracy z pracownikiem
socjalnym w zakresie „rzekomego nadużywania alkoholu” oraz brak woli w podpisaniu kontraktu socjalnego,
zaś decyzje podejmowane przez MOPS są w ocenie skarżącego krzywdzące i szkalujące jego osobę.
Komisja w rozpatrywanej sprawie, mając na uwadze art. 227 kpa, poddała analizie w szczególności
ewentualne zaniedbania lub nienależyte wykonywanie zadań przez właściwe organy oraz naruszenie interesów
skarżącego.
Komisja na podstawie uzyskanych wyjaśnień zwróciła uwagę, że zasady i tryb przyznawania świadczeń
z pomocy społecznej określa ustawa z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz.U. z 2015 r., poz. 163 tekst jednolity). Art. 2 ust. 1 ww. ustawy zawiera definicję i wskazuje cel pomocy społecznej w Polsce.
Pomoc społeczna jest instytucją polityki społecznej państwa mającą na celu umożliwienie osobom
i rodzinom przezwyciężenie trudnych sytuacji życiowych, których nie są w stanie pokonać, wykorzystując
własne uprawnienia, zasoby i możliwości. Wobec powyższego pomoc społeczna wkracza w sytuację osób
i rodzin wtedy, gdy nie są one w stanie pokonać trudności życiowych własnym działaniem. Taka konstrukcja
przepisu stanowi wskazówkę zarówno dla organów zajmujących się pomocą społeczną, jak i dla osób
ubiegających się o pomoc, że w pierwszej kolejności powinny skorzystać z przyznanych im przez przepisy
innych ustaw uprawnień, z własnych zasobów majątkowych oraz własnych możliwości działania. Pomoc
społeczna to nie tylko udzielanie pomocy finansowej, ale także mobilizacja do aktywnego i samodzielnego
działania oraz rozwiązywania trudnych sytuacji życiowych.
Według informacji przekazanych w toku postępowania przez MOPS skarżący mieszka i gospodaruje
samodzielnie, jest osobą niepełnosprawną w stopniu umiarkowanym. Pomimo swojej niepełnosprawności
porusza się samodzielnie, nie wymaga całodobowej opieki. Swoje sprawy urzędowe załatwia samodzielnie,
zawsze zgłasza się do MOPS osobiście.
Skarżący aktualnie utrzymuje się z pomocy otrzymywanej od córki, która dostarcza niezbędne rzeczy do
zaspokojenia podstawowych potrzeb dnia codziennego. Skarżący podkreślał, że ma pomoc rzeczową ze strony
córki, z która utrzymuje stały kontakt i na którą może liczyć. Córka skarżącego w kontakcie z pracownikiem
socjalnym potwierdziła, że wspiera ojca.
Z uzyskanych przez Komisję wyjaśnień wynika, że w dniu 24 września 2014 r. skarżący złożył wniosek
o udzielenie pomocy finansowej. W wyniku przeprowadzonego postępowania administracyjnego zostały
wydane decyzje, po odbiór których w dniu 10 października 2014 r. skarżący zgłosił się w stanie wskazującym
na spożycie alkoholu, o czym świadczył wyczuwalny zapach alkoholu oraz wygląd skarżącego. Na tę
okoliczność pracownik MOPS sporządził protokół. Skarżący nie przyznał się do spożycia alkoholu, odmówił
także przejście do Ośrodka Przeciwdziałania Problemom Alkoholowym w celu poddania się badaniu
alkomatem. Z uwagi na fakt, że skarżący nie wyraził zgody na podpisanie protokołu i pośpiesznie opuścił
Id: B720D10D-FAE4-45CD-B338-C4CEA5348B0E. Projekt
Strona 2 z 4
MOPS, pismem z dnia 13 października 2014 r. poproszono skarżącego o pilny kontakt z pracownikiem
socjalnym w sprawie wyjaśnień dotyczących zgłoszenia się w dniu 10 października 2014 r. do MOPS w stanie
wskazującym na spożycie alkoholu oraz w celu zawarcia kontraktu socjalnego określającego dalsze zasady
współpracy poprzez podjęcie terapii w placówce leczenia uzależnień.
Komisja ustaliła, że kontrakt socjalny jest narzędziem wskazanym przez ustawodawcę i przyjmuje on formę
pisemnej umowy zawartej przez pracownika socjalnego z rodziną lub osobą ubiegającą się o pomoc,
określającą uprawnienia i zobowiązania stron umowy. Celem kontraktu jest przezwyciężenie trudnej sytuacji
życiowej osoby lub rodziny albo wzmocnienie aktywności i samodzielności życiowej, zawodowej czy
przeciwdziałanie wykluczeniu społecznemu danej osoby. Zagadnienia związane z kontraktem społecznym
reguluje w głównej mierze art. 108 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej oraz rozporządzenie
Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 8 listopada 2010 r. w sprawie wzoru kontraktu socjalnego (Dz.U.
z 2010 r., Nr 218, poz. 1439). Zwrócić należy uwagę, że na mocy kontraktu socjalnego powstają obowiązki
i uprawnienia stron. Do wykonywania pewnych działań w oznaczonym terminie zobowiązują się zarówno
osoba korzystająca ze świadczeń, jak i pracownik socjalny. I tak ośrodek pomocy zobowiązuje się do
udzielenia wsparcia, a korzystający z pomocy, np. do znalezienia pracy lub podjęcia leczenia odwykowego.
Niezbędne jest zatem zaangażowanie obydwu stron kontraktu przy jego zawieraniu. Jeśli występują trudności
z jego wynegocjowaniem strony mogą wystąpić do kierownika ośrodka pomocy społecznej o rozstrzygnięcie
spornych kwestii.
W dniu 14 października 2014 r. skarżący osobiście odebrał przesłaną przez MOPS korespondencję, jednakże
nie zgłosił się do pracownika socjalnego. W związku z postawą skarżącego wskazującą na brak współpracy,
decyzją z dnia 24 października 2014 r. nr MOPS.DŚ.8121.9705.2014 odmówiono zasiłku celowego na zakup
artykułów żywnościowych, decyzją nr MOPS.DŚ.8121.9707.2014 z dnia 24 października 2014 r. odmówiono
zasiłku celowego na zakup opału, zaś decyzją nr MOPS.DŚ.8122.1083.2014 z dnia 24 października 2014 r.
zmieniono decyzję nr MOPS.DŚ.8122.623.2014 z dnia 6 czerwca 2014r. w sprawie zasiłku stałego dla osoby
samotnie gospodarującej wraz ze składką na ubezpieczenie zdrowotne w ten sposób, że świadczenie przyznano
do dnia 31 października 2014 r.
Od powyższych decyzji skarżący wniósł odwołanie do organu wyższego stopnia - Samorządowego
Kolegium Odwoławczego w Bielsku-Białej (zwanego dalej SKO). SKO decyzjami z dnia 12 grudnia 2014r.
uchyliło zaskarżone decyzje i przekazało sprawę do ponownego rozpatrzenia. Z treści uzasadnienia decyzji
organu odwoławczego wynika, że nieuzasadnionym w jego ocenie było odmówienie pomocy powołując się na
odmowę zawarcia kontraktu socjalnego w sytuacji, gdy nie przedstawiono odwołującemu projektu tego
kontraktu. Zdaniem SKO podjęte w tej sprawie rozstrzygnięcie było przedwczesne.
W dniu 8 grudnia 2014 r. skarżący zwrócił się z prośbą o częściowe pokrycie zakupu leków. Na tę
okoliczność w dniu 11 grudnia 2014r. przeprowadzony został rodzinny wywiad środowiskowy. Mając na
względzie wskazania SKO, w trakcie prowadzonego postępowania przedstawiono skarżącemu projekt
kontraktu socjalnego, który zawierał wytyczne dotyczące działań zmierzających do poprawy jego sytuacji.
Skarżący odmówił współpracy. Stanowisko dotyczące odmowy zawarcia kontraktu podtrzymał w dniu
23 grudnia 2014 r., co potwierdza protokół przyjęcia strony.
Z uwagi na postawę skarżącego świadczącą o braku współpracy w dniu 23 grudnia 2014 r. wydano decyzję
w sprawie odmowy pomocy w formie zasiłku celowego na pokrycie zakupu artykułów żywnościowych,
decyzję w sprawie odmowy pomocy w formie zasiłku celowego na zakup opału oraz decyzję w sprawie
zamiany zasiłku stałego dla osoby samotnie gospodarującej wraz ze składką na ubezpieczenie zdrowotne w ten
sposób, że przysługuje do 31 października 2014r., od których skarżący pismem z dnia 12 stycznia 2015r. złożył
odwołanie. Organ odwoławczy utrzymał w mocy zaskarżone decyzje.
Wobec trudnej sytuacji zdrowotnej i finansowej, pomimo braku współdziałania w zakresie rozwiązywania
problemu alkoholowego, skarżący został objęty pomocą w formie zasiłku celowego w kwocie 21,54 zł na
częściowe pokrycie zakupu leków (decyzja MOPS.DŚ.8121.11561.2014 z dnia 12 grudnia 2014 r.).
Dodatkowo, w dniu 23 grudnia 2014 r. skarżący ponownie zgłosił się do MOPS z kolejną prośbą o pomoc
finansową na leki i przedłożył wycenioną receptę. Ponieważ prośba została złożona w terminie odwoławczym
MOPS rozpatrzył wniosek we własnym zakresie i ponownie przyznał stronie zasiłek celowy na pokrycie
kosztów zakupu leków w kwocie 104,89 zł (decyzja nr MOPS.DŚ.8121.12011.2014 z dnia 23 grudnia 2014 r.).
Id: B720D10D-FAE4-45CD-B338-C4CEA5348B0E. Projekt
Strona 3 z 4
Mając powyższe na uwadze, w ocenie Komisji Rewizyjnej, czynności podejmowane przez Dyrektora MOPS
były zgodne z prawem. Komisja prowadząc postępowanie wyjaśniające nie dopatrzyła się zaniedbań lub
nienależytego wykonywanie zadań przez właściwe organy. Komisja zwróciła jednak uwagę, że w niniejszej
sprawie pracownik socjalny potencjalnie mógł wizytować skarżącego przed wydaniem decyzji z dnia 24
października 2014 r. i przedstawić mu projekt kontraktu socjalnego, a nie jedynie ograniczyć się do wysłania
do skarżącego pisma z prośbą o kontakt. Niemniej jednak, z okoliczności sprawy wynika, iż skarżący nie
zdecydował się na podpisanie kontraktu socjalnego również po przedstawieniu mu, w terminie późniejszym,
stosownego projektu, wyrażając swoją wolę dwukrotnie i w sposób jednoznaczny, co potwierdza zarówno
oświadczenie z dnia 11 grudnia 2014 r., jak i protokół przyjęcia strony z dnia 23 grudnia 2014 r.
Komisja stwierdziła, że w przedmiotowej sprawie nie doszło do naruszenie interesów skarżącego, co mogły
sugerować zarzuty podnoszone przez skarżącego. Komisja uznała, iż sytuacja życiowa skarżącego jest
Dyrektorowi MOPS dobrze znana, zaś działania podejmowane przez MOPS nie doprowadziły do pozbawienia
skarżącego środków do życia, na co skarżący zwracał uwagę w swojej skardze. Komisja nie dopatrzyła się
również działań, które nosiłyby znamiona działań znieważających osobę skarżącego. Wszelkie czynności
podejmowane w tym zakresie przez podległych Dyrektorowi MOPS pracowników miały na celu zmianę
dotychczasowego sposobu życia skarżącego i miały charakter działań aktywizujących i motywujących.
Wobec przedstawionych wyżej argumentów, Komisja Rewizyjna w głosowaniu zaproponowała Radzie
Miejskiej uznanie skargi z dnia 12 stycznia 2015 r. za bezzasadną.
Przewodnicząca Komisji Rewizyjnej
Katarzyna Balicka
Id: B720D10D-FAE4-45CD-B338-C4CEA5348B0E. Projekt
Strona 4 z 4