Załącznik - Urząd Miasta Oświęcim

Załącznik
do uchwały Nr XXV/297/04
Rady Miasta Oświęcim
z dnia 25.08.2004r.
Uzasadnienie
Pan Konstanty Krajzel złożył skargę na działalność Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy
Społecznej w Oświęcimiu. w przedmiocie przyznawanej przez wyżej wymieniony organ
pomocy.
Po dokonaniu szczegółowej analizy okoliczności faktycznych i prawnych ustalono co
następuje:
Na podstawie posiadanych dokumentów dot. lat 1997-2004 ustalono, że skarżący przez cały
ten okres czasu był podopiecznym Ośrodka i korzystał ze świadczeń przyznawanych na
podstawie przepisów ustawy o pomocy społecznej.
Pomoc świadczona była w formie zasiłków celowych na zakup m.in. żywności, obuwia,
środków czystości, częściowych opłat za energię elektryczną, wykupu lekarstw, bonów
żywnościowych, pomocy rzeczowej, przyznawania świadczeń w naturze, opłacania obiadów.
Od marca 1999r. otrzymuje również zasiłek stały, będący różnicą pomiędzy kryterium
dochodowym wynikającym z ustawy a faktycznym dochodem.
Na przestrzeni lat 1997-2004 kilkakrotnie odmówiono skarżącemu
udzielenia pomocy.
Powodem było przekroczenie kryterium dochodowego, brak współpracy z pracownikiem
socjalnym oraz nie dotrzymanie zobowiązań z zakresu rozwiązywania problemów
alkoholowych.
Ograniczenie świadczeń lub nie udzielenie pomocy z w/w powodów, wynika wprost
z przepisów ustawy o pomocy społecznej i w związku z tym, trudno zgodzić się z zarzutami
podnoszonymi w piśmie skarżącego, że było to naruszenie jego dóbr osobistych bądź też
szykanowanie jego osoby.
Odnośnie sugerowanej w piśmie skarżącego bezczynności Miejskiego Ośrodka Pomocy
Społecznej na złożony w marcu 2004r. wniosek o udzielenie pomocy nie potwierdziło się,
gdyż skarżący otrzymał decyzję z dnia 26.03.2004r. o odmowie przyznania świadczenia.
Nie znalazł również potwierdzenia zarzut dot. braku reakcji pracowników Miejskiego
Ośrodka Pomocy Społecznej na fakt, iż wspólnie ze skarżącym zamieszkał potrzebujący
pomocy młody człowiek.
Z badanych akt wynika, że została udzielona pomoc w postaci przyznania obiadów oraz
zasiłku celowego na zakup żywności, obuwia i opłatę energii.
Odnosząc się do nie zadawalającej - w ocenie skarżącego - wysokości udzielanych świadczeń,
zauważyć należy, iż celem pomocy społecznej jest zaspokajanie niezbędnych potrzeb
życiowych osób, a forma i rozmiar pomocy powinny być odpowiednie do okoliczności
uzasadniających tę pomoc.
W związku z powyższym należy uznać skargę za bezzasadną.