Mechanika

Transkrypt

Mechanika
Karta (sylabus) modułu/przedmiotu
INŻYNIERIA MATERIAŁOWA
Studia pierwszego stopnia
Przedmiot:
Rodzaj przedmiotu:
Kod przedmiotu:
Rok:
Semestr:
Forma studiów:
Rodzaj zajęć i liczba godzin w
semestrze:
Wykład
Ćwiczenia
Laboratorium
Projekt
Liczba punktów ECTS:
Sposób zaliczenia:
Język wykładowy:
Mechanika
Obowiązkowy
IM 1 N 0 2 24-0_0
I
2
Studia niestacjonarne
27
18
9
4
Zaliczenie
Język polski
Cel przedmiotu
Zapoznanie studenta z prawami mechaniki klasycznej, teoretycznej i
C1
stosowanej.
Przygotowanie studenta do korzystania z narzędzi inżynierskich opartych na
C2
prawach mechaniki.
C3 Zapoznanie studenta z metodami obliczeń układów mechanicznych.
Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności i innych kompetencji
1 Znajomość praw i twierdzeń matematycznych z algebry i trygonometrii.
Efekty kształcenia
W zakresie wiedzy:
EK 1 Student formułuje równania równowagi układów obciążonych siłami skupionymi.
EK 2 Student wyznacza prędkości i przyspieszenia punktów układu mechanicznego.
EK 3 Student stosuje prawa mechaniki w zagadnieniach technicznych.
W zakresie umiejętności:
EK 4 Student rozwiązuje zagadnienia równowagi płaskiego układu sił.
EK 6 Student wyprowadza wnioski wynikające z zastosowania praw mechaniki.
Student klasyfikuje i rozwiązuje zagadnienia związane z prędkościami i
EK 7
przyspieszeniami elementów maszyn.
W zakresie kompetencji społecznych:
---------
W1
Treści programowe przedmiotu
Forma zajęć – wykłady
Treści programowe
Wprowadzenie i pojęcia podstawowe: siła, jednostki siły, modele ciał, punkt
W2
W3
W4
W5
W6
W7
W8
W9
ĆW1
ĆW2
ĆW3
ĆW4
ĆW5
ĆW6
ĆW7
ĆW8
ĆW9
materialny, ciało doskonale sztywne. Zasady mechaniki Newtona, aksjomaty
statyki. Więzy i ich reakcje
Płaski zbieżny i dowolny układ sił. Warunki równowagi płaskiego układu sił .
Twierdzenie o trzech siłach. Moment siły względem punktu
Tarcie i prawa tarcia. Przestrzenny zbieżny i dowolny układ sił. warunki
równowagi. Środek sił równoległych. Środek ciężkości
Kinematyka punktu. Ruch prostoliniowy i krzywoliniowy punktu. Przyspieszenie
styczne i normalne do toru, promień krzywizny toru. Rzut ukośny. Ruch płaski
ciała sztywnego.
Ruch obrotowy wokół stałej osi. Chwilowy środek obrotu i przyspieszeń. Ruch
złożony, wyznaczanie prędkości i przyspieszenia wybranego punktu ciała
sztywnego. Dynamika punktu w ruchu krzywoliniowym, dynamika ruchu
względnego. Reakcje dynamiczne wywołane siłami bezwładności.
Pęd punktu i układu punktów materialnych oraz prawo jego zmienności. Teoria
masowych momentów bezwładności. Kręt punktu i układu punktów materialnych i
prawo jego zmienności.
Energia kinetyczna układu punktów materialnych. Twierdzenie Koeniga. Zasada
zachowania energii mechanicznej. Twierdzenie o przyroście energii kinetycznej.
Dynamika ciała sztywnego w ruchu postępowym, obrotowym i płaskim
Założenia liniowej teorii drgań. Modelowanie układów mechanicznych.
Drgania nietłumione i tłumione oporem wiskotycznym.
Kolokwium zaliczeniowe z wiadomości teoretycznych
Forma zajęć – ćwiczenia
Treści programowe
Zasady mechaniki Newtona, aksjomaty statyki. Więzy i ich reakcje.
Wyznaczanie warunków równowagi płaskiego zbieżnego i dowolnego układu sił .
Określanie warunków równowagi przestrzennego dowolnego układu sił .
Określenie środek ciężkości figury płaskiej
Wyznaczenie prędkości i przyspieszenia w ruchu prostoliniowym i
krzywoliniowym. Rzut ukośny.
Kolokwium I
Prędkości i przyspieszenia w ruchu postępowym, obrotowym oraz złożonym.
Zadania rachunkowe z wykorzystaniem zasady zachowania energii mechanicznej.
Dynamika ciała sztywnego w ruchu postępowym, obrotowym i płaskim
Określenie częstości drgań własnych układów mechanicznych.
Kolokwium II
Forma zajęć – laboratoria
Treści programowe
Forma zajęć – projekt
Treści programowe
1
2
Metody dydaktyczne
Wykład informacyjny z wykorzystaniem środków audiowizualnych. Na zajęciach
są omawiane treści teoretyczne oraz przykłady zastosowań.
Ćwiczenia: rozwiązywanie zadań przez studentów pod kontrolą prowadzącego.
Praktyczne zastosowanie omawianych treści wykładowych; dyskusja wyników.
Obciążenie pracą studenta
Forma aktywności
Średnia liczba godzin na zrealizowanie
aktywności
Godziny kontaktowe z wykładowcą, w
tym:
Godziny kontaktowe–liczba godzin w
semestrze, np. udział w wykładach,
udział w laboratoriach itd.
Godziny kontaktowe w formie np.
konsultacji, zaliczenie wykładu
Praca własna studenta, w tym:
Przygotowanie się do zajęć
Łączny czas pracy studenta
Sumaryczna liczba punktów ECTS dla
przedmiotu:
Liczba punktów ECTS w ramach zajęć o
charakterze praktycznym (ćwiczenia,
laboratoria, projekty)
1
2
3
4
1
2
3
4
29
27
2
71
71
100
4
2
Literatura podstawowa
J. Leyko, Mechanika ogólna, tom I i II, PWN, Warszawa, 2011
Z. Engel, J. Giergiel, Mechanika ogólna, tom I i II, PWN, Warszawa,
J. Leyko, J. Szmelter, Zbiór zadań z mechaniki ogólnej, tom II, PWN,
Warszawa,1978
W. Mieszczerski, Zbiór zadań z mechaniki, PWN, Warszawa, 1969
Literatura uzupełniająca
K. Szabelski, Zbiór zadań z drgań mechanicznych, Wydawnictwa Politechniki
Lubelskiej, 2002
Z. Osiński, Teoria drgań PWN, Warszawa,1980
Kurnik W.: Wykłady z mechaniki, Wydawnictwa Politechniki Warszawskiej, 2000
Giergiel J., Uhl T.: Zbiór zadań z mechaniki ogólnej. PWN, Warszawa, 1980
Macierz efektów kształcenia
Odniesienie
danego efektu
kształcenia do
Efekt
Cele
Treści
efektów
kształcenia zdefiniowanych przedmiotu programowe
dla całego
programu
(PEK)
W2, ĆW2,
W3, ĆW3,
IM1A_W15
C1, C3
EK 1
ĆW5, W9,
ĆW9
W4, ĆW4,
W5, ĆW5,
IM1A_W17
C2
EK 2
ĆW6, W9,
ĆW9
W1, ĆW1,
IM1A_W17
C1, C3
EK 3
ĆW5, W6,
Metody
dydaktyczne
Metody
oceny
1, 2
O1, O2
1,2
O1, O2
1, 2
O1, O2
EK 4
IM1A_U18
IM1A_U23
C1, C3
EK 5
IM1A_U08
IM1A_U10
IM1A_U22
C1, C3
EK 6
IM1A_U08
IM1A_U10
IM1A_U22
C2
ĆW6, W7,
ĆW7, W8,
ĆW8, W9,
ĆW9
W2, ĆW2,
W3, ĆW3,
ĆW5, ĆW9
W1, ĆW1,
ĆW5, W6,
ĆW6, W7,
ĆW7, W8,
ĆW8, ĆW9
W4, ĆW4,
W5, ĆW5,
ĆW6, ĆW9
1, 2
O1, O2
1, 2
O1, O2
1, 2
O1, O2
Metody i kryteria oceny
Symbol
metody
oceny
O1
O2
Opis metody oceny
Zaliczenia pisemne z ćwiczeń
Zaliczenie pisemne z wykładu
Próg zaliczeniowy
50%
50%
Autor
Dr inż. Andrzej Mitura
programu:
Adres e-mail: [email protected]
Jednostka
Wydział Mechaniczny, Katedra Mechaniki Stosowanej
organizacyjna: