Powiatowy Urząd Pracy w Otwocku

Powiatowy Urząd Pracy w Otwocku
http://pup.powiat-otwocki.pl/strona/obowiazki-bezrobotnych/62
Obowiązki bezrobotnych
Osoby bezrobotne mają obowiązek:
1. Zgłaszania się do właściwego powiatowego urzędu pracy w wyznaczonym przez urząd terminie w celu przyjęcia propozycji
odpowiedniej pracy lub innej formy pomocy proponowanej przez urząd lub w innym celu wynikającym z ustawy i określonym
przez urząd, w tym potwierdzenia gotowości do podjęcia pracy. W przypadku bezrobotnego będącego dłużnikiem
alimentacyjnym w rozumieniu przepisów o pomocy osobom uprawnionym do alimentów, wyznaczony termin nie może być
dłuższy niż 90 dni (art. 33 ust. 3 ustawy).
Bezrobotny, który nie stawił się w powiatowym urzędzie pracy w wyznaczonym terminie i nie powiadomił w okresie do 7 dni o
uzasadnionej przyczynie tego niestawiennictwa, zostaje pozbawiony statusu bezrobotnego.
Dyspozycja zawarta w art. 33 ust. 4 pkt 4 stanowi, że niestawiennictwow wyznaczonym terminie tylko wówczas nie skutkuje
utratą statusu bezrobotnego, kiedy bezrobotny łącznie spełni dwa warunki, tj.:
- powiadomi urząd pracy w ciągu 7 dni o przyczynie niestawiennictwa oraz
- przyczyna niestawiennictwa była uzasadniona.
Jeżeli choćby jeden z tych warunków nie zostanie spełniony, wówczas wydawana jest decyzja o utracie statusu bezrobotnego.
Pozbawienie statusu bezrobotnego następuje od dnia niestawienia się w powiatowym urzędzie pracy odpowiednio na okres
wskazany w art. 33 ust. 4 pkt 3 ustawy, tj. na okres 120 dni, 180 dni lub 270 dni w zależności od liczby niestawiennictw.
Za uzasadnioną przyczynę niestawiennictwa należy uznać niezdolność do pracy wskutek choroby lub opieki nad chorym
członkiem rodziny. Warunkiem koniecznym jest w tej sytuacji przedstawienie zaświadczenia na druku ZUS ZLA, które
wystawia lekarz prowadzący leczenie. (art. 80 ustawy).Bezrobotni bez prawa do zasiłku mogą przedkładać zwolnienia
lekarskie również na innych drukach niż ZUS ZLA.
Ponadto niestawiennictwo w urzędzie może być usprawiedliwione innymi przyczynami niż choroba np. zdarzeniami losowymi
jak: wezwanie do sądu, pogrzeb, powódź, pożar itp.
2. Bezrobotny ma obowiązek przyjmowania odpowiedniej pracy, tj. zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej, które podlegają
ubezpieczeniom społecznym i do wykonywania których bezrobotny ma wystarczające kwalifikacje lub doświadczenie
zawodowe lub może je wykonywać po uprzednim szkoleniu albo przygotowaniu zawodowym dorosłych, a stan zdrowia
pozwala mu na ich wykonywanie oraz łączny czas dojazdu do miejsca pracy i z powrotem środkami transportu zbiorowego nie
przekracza 3 godzin, za wykonywanie których osiąga miesięcznie wynagrodzenie brutto, w wysokości co najmniej
minimalnego wynagrodzenia za pracę w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy (art. 2 ust. 1 pkt 16 ustawy).
Bezrobotny, który odmówił bez uzasadnionej przyczyny przyjęcia propozycji odpowiedniej pracy, traci status bezrobotnego od
dnia odmowy na okres (art. 33 ust. 4 pkt 3 ustawy) :
- 120 dni w przypadku pierwszej odmowy,
- 180 dni w przypadku drugiej odmowy,
- 270 dni w przypadku trzeciej i każdej kolejnej odmowy.
3. Bezrobotny ma obowiązek poddania się badaniom lekarskim lub psychologicznym, mającym na celu ustalenie zdolności do
pracy lub udziału w innej formie pomocy określonej w ustawie. Bezrobotny, który odmówił poddania się badaniom lekarskim
lub psychologicznym traci status bezrobotnego od dnia odmowy na okres wskazany w pkt 2.
4. W przypadku zmiany przez bezrobotnego miejsca zamieszkania skutkującej zmianą właściwości powiatowego urzędu pracy
bezrobotny jest obowiązany powiadomić osobiście o tym fakcie urząd pracy, w którym jest dotychczas zarejestrowany oraz
stawić się w powiatowym urzędzie pracy właściwym dla nowego miejsca zamieszkania w terminie 14 dni od dnia zmiany
miejsca zameldowania (art. 73 ust. 2a ustawy).
Bezrobotny, który nie stawił się w powiatowym urzędzie pracy w terminie 14 dni od dnia zmiany miejsca zameldowania traci
status osoby bezrobotnej (art. 33 ust. 4 pkt 4a ustawy).
5. Na wniosek osoby, o której mowa w pkt 4, powiatowy urząd pracy przesyła dane zgromadzone w karcie rejestracyjnej oraz
kopie dokumentów zgromadzonych w postaci papierowej do powiatowego urzędu pracy właściwego ze względu na
planowane miejsce zamieszkania.
6. Bezrobotny jest obowiązany zawiadomić w ciągu 7 dni powiatowy urząd pracy o podjęciu zatrudnienia, innej pracy
zarobkowej lub o złożeniu wniosku o wpis do ewidencji działalności gospodarczej oraz o zaistnieniu innych okoliczności
powodujących utratę statusu bezrobotnego albo utratę prawa do zasiłku (art. 74 ustawy).
Bezrobotny, który podjął zatrudnienie, inną prace zarobkową lub działalność gospodarczą bez powiadomienia o tym
właściwego powiatowego urzędu pracy, podlega karze grzywny nie niższej niż 500 zł (art. 119 ust. 2 ustawy).
7. Bezrobotny, który w okresie nie dłuższym niż 10 dni, przebywa za granicą lub pozostaje w innej sytuacji powodującej brak
gotowości do podjęcia zatrudnienia, nie zostaje pozbawiony statusu bezrobotnego, jeżeli o zamierzonym pobycie za granicą
lub pozostawaniu w sytuacji powodującej brak gotowości do podjęcia zatrudnienia zawiadomił powiatowy urząd pracy. Zasiłek
za ten okres nie przysługuje. Całkowity okres zgłoszonego pobytu za granicą oraz braku gotowości do pracy z innego powodu
nie może przekroczyć łącznie 10 dni w okresie jednego roku kalendarzowego (art. 75 ust. 3 ustawy).
8. Bezrobotny jest obowiązany do składania lub przesyłania powiatowemu urzędowi pracy pisemnego oświadczenia o
przychodach pod rygorem odpowiedzialności karnej(art. 233 § 1 kodeksu karnego) oraz innych dokumentów, niezbędnych do
ustalenia jego uprawnień do świadczeń przewidzianych w ustawie w terminie 7 dni od dnia uzyskania przychodów (art. 75 ust.
6 ustawy).
9. Osoba, która pobrała nienależne świadczenie pieniężne jest obowiązana do zwrotu, w terminie 14 dni od dnia doręczenia
decyzji w przedmiocie obowiązku zwrotu nienależnie pobranego świadczenia pieniężnego,kwoty otrzymanego świadczenia
wraz z przekazaną od tego świadczenia zaliczką na podatek dochodowy od osób fizycznych oraz składką na ubezpieczenie
zdrowotne (art. 76 ust. 1 ustawy).
10. Za nienależnie pobrane świadczenie pieniężne uważa się (art. 76 ust. 2 ustawy):
- świadczenie pieniężne wypłacone mimo zaistnienia okoliczności powodujących ustanie prawa do jego pobierania, jeżeli
pobierający to świadczenie był pouczony o tych okolicznościach;
- świadczenie pieniężne wypłacone na podstawie nieprawdziwych oświadczeń lub sfałszowanych dokumentów albo w innych
przypadkach świadomego wprowadzenia w błąd powiatowego urzędu pracy przez osobę pobierającą to świadczenie;
- zasiłek, stypendium lub inne świadczenie pieniężne finansowane z Funduszu Pracy wypłacone osobie za okres, za który
nabyła prawo do emerytury, świadczenia przedemerytalnego, renty z tytułu niezdolności do pracy, renty szkoleniowej, renty
rodzinnej, renty socjalnej, zasiłku macierzyńskiego, zasiłku w wysokości zasiłku macierzyńskiego, zasiłku chorobowego lub
świadczenia rehabilitacyjnego, jeżeli organ, który przyznał świadczenie, nie dokonał jego pomniejszenia na zasadach
określonych w art. 78 ustawy;
- koszty szkolenia, w przypadku określonym w art. 41 ust. 6 ustawy lub w przypadku gdy skierowanie na szkolenie nastąpiło
na podstawie nieprawdziwych oświadczeń lub sfałszowanych dokumentów albo w innych przypadkach świadomego
wprowadzenia w błąd powiatowego urzędu pracy przez osobę skierowaną na szkolenie;
- koszty przygotowania zawodowego dorosłych w przypadku określonym w art. 53 h ust. 1 ustawy lub w przypadku gdy
skierowanie na przygotowanie zawodowe dla dorosłych nastąpiło na podstawie nieprawdziwych oświadczeń lub
sfałszowanych dokumentów albo w innych przypadkach świadomego wprowadzenia w błąd powiatowego urzędu pracy przez
osobę skierowaną na przygotowanie zawodowe dorosłych;
- zasiłek wypłacony za okres, za który w związku z orzeczeniem sądu, wypłacono wynagrodzenie za czas pozostawania bez
pracy lub odszkodowanie z tytułu wadliwego wypowiedzenia umowy o pracę;
- świadczenie pieniężne wypłacone z Funduszu Pracy za okres po śmierci uprawnionego;
- świadczenie przedemerytalne wypłacone w kwocie zaliczkowej, jeżeli organ rentowy odmówił wydania decyzji ustalającej
wysokość emerytury w celu ustalenia wysokości świadczenia przedemerytalnego.
11. Osoba, która z własnej winy nie ukończyła szkolenia jest obowiązana do zwrotu kosztów szkolenia z wyjątkiem przypadku,
gdy przyczyną nieukończenia szkolenia było podjęcie zatrudnienia, innej pracy zarobkowej lub działalności gospodarczej (art.
41 ust. 6ustawy). Przepis ten dotyczy również stażu i przygotowania zawodowego dorosłych.
Bezrobotny, który z własnej winy przerwał szkolenie, staż przygotowanie zawodowe dorosłych, zostaje pozbawiony statusu
bezrobotnego od dnia przerwania na okres 120 dni, 180 dni lub 270 dni w zależności od liczby przerwań i odmów form
aktywizacji (art. 33 ust. 4 pkt 3 i 7 ustawy).
12. Bezrobotni, z wyjątkiem odbywających leczenie w zakładzie lecznictwa odwykowego, są obowiązani do przedstawiania
zaświadczeń o niezdolności do pracy wskutek choroby lub opieki nad chorym członkiem rodziny na druku ZUS ZLA.
Nieprzedstawienie zaświadczenia w wymaganej formie skutkuje pozbawieniem statusu bezrobotnego z pierwszym dniem
niezdolności do pracy (art. 80 ust. 2 i art. 33 ust. 4 pkt 10 ustawy). Bezrobotni bez prawa do zasiłku mogą przedkładać
zaświadczenia lekarskie również na innych drukach niż ZUS ZLA
13. Bezrobotny zawiadamia powiatowy urząd pracy o niezdolności do pracy w terminie 2 dni od dnia wystawienia
zaświadczenia lekarskiego oraz dostarcza to zaświadczenie w terminie 7 dni od dnia jego wystawienia.Zaświadczenie, o
którym mowa wyżej może być dostarczone z przekroczeniem terminu 7 dni tylko w uzasadnionych przypadkach - § 7 ust. 2 i
ust. 3 Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 18.08.2009r. w sprawie szczegółowego trybu przyznawania
zasiłku dla bezrobotnych, stypendium i dodatku aktywizacyjnego (Dz. U. z 2009r. Nr 136, poz. 1118 ze zm.).
14. Osoba bezrobotna zostaje pozbawiona statusu, jeżeli pozostaje niezdolna do pracy wskutek choroby lub przebywania w
zakładzie lecznictwa odwykowego przez nieprzerwany okres 90 dni.
Za okres nieprzerwany uważa się również okresy niezdolności do pracy wskutek choroby oraz przebywania w zakładzie
lecznictwa odwykowegow sytuacji, gdy każda kolejna przerwa między okresami niezdolności do pracy wynosi mniej niż 30 dni
kalendarzowych. Pozbawienie statusu bezrobotnego następuje z upływem ostatniego dnia wskazanego okresu 90-dniowego
(art. 33 ust. 4 pkt 9 ustawy).
Problem ubezpieczenia zdrowotnego po pozbawieniu statusu bezrobotnego nie należy bezpośrednio do właściwości PUP.
Jednak należy zwrócić uwagę na art. 54 ustawy z dnia 27.08.2004r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze
środków publicznych, zgodnie z którymi do korzystania ze świadczeń opieki zdrowotnej (np. świadczenia zdrowotnego –
profilaktyka, zachowanie, ratowanie, przywracanie lub poprawa stanu zdrowia oraz inne) są uprawnione wszystkie osoby
posiadające obywatelstwo polskie i mające miejsce zamieszkania w Polsce które spełniają kryterium dochodowe z art. 8
ustawy o pomocy społecznej (542 zł dla osoby samotnie gospodarującej, 456 zł dla osoby w rodzinie), albo które nie
ukończyły 18 roku życia lub są w ciąży lub połogu – na podstawie decyzji wójta (burmistrza lub prezydenta) – przez okres 90
dni od dnia wydania takiej decyzji. Decyzja może być wydana na wniosek osoby – lub w stanie nagłym – na wniosek jednostki
udzielającej świadczenia zdrowotnego.
Starosta nie może pozbawić statusu bezrobotnego kobiety w ciąży z powodu niezdolności do pracy związanej z ciążą trwającą
przez nieprzerwany okres 90 dni, o którym mowa w ust. 4 pkt 9, z wyłączeniem przypadku złożenia wniosku o pozbawienie
tego statusu przez samą bezrobotną (art. 33 ust. 4d).
Starosta nie może pozbawić statusu bezrobotnego:
a) kobiety po urodzeniu dziecka
b) bezrobotnego po przyjęciu dziecka na wychowanie i wystąpienie do sądu opiekuńczego z wnioskiem o wszczęcie
postępowania w sprawie przysposobienia dziecka lub po przyjęciu dziecka na wychowanie jako rodzina zastępcza, z
wyjątkiem rodziny zastępczej zawodowej – z uwagi na brak zdolności i gotowości do podjęcia zatrudnienia spowodowany
opieką nad tym dzieckiem przez okres, przez który przysługiwałby im, zgodnie z odrębnymi przepisami zasiłek macierzyński
w okresie urlopu macierzyńskiego, urlopu na warunkach urlopu macierzyńskiego, dodatkowego urlopu macierzyńskiego,
dodatkowego urlopu na warunkach urlopu macierzyńskiego oraz urlopu rodzicielskiego, z wyłączeniem przypadku złożenia
wniosku o pozbawienie tego statusu przez samego bezrobotnego (art. 33 ust. 4g).
15. Osoba bezrobotna jest obowiązana zawiadomić osobiście powiatowy urząd pracy o wszelkich zmianach w danych
przekazanych w trakcie rejestracji oraz w złożonych oświadczeniach w terminie 7 dni od dnia ich wystąpienia(§ 8 ust. 9
Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 12.11.2012r. w sprawie rejestracji osób bezrobotnych i
poszukujących pracy (DZ. U. z 2012, poz. 1299)
16. Osoba Bezrobotna obowiązana jest do powiadomienia PUP o udziale w szkoleniu bez skierowania Starosty, finansowanym
z publicznych środków wspólnotowych ikrajowych organizowanym przez inny podmiot niż urząd, w terminie 7 dni przed
rozpoczęciem szkolenia. (art. 41 ust.11).
Podstawa prawna: ustawa z dnia 20 kwietnia 2004r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z
2015r. poz. 149).