dolina dolnej narwi plb140014

Transkrypt

dolina dolnej narwi plb140014
DOLINA DOLNEJ NARWI
PLB140014
Narew w okolicach wsi Dzbenin
Fot. Grzegorz Rąkowski
Obszar obejmuje fragment doliny Narwi
pomiędzy Łomżą a Pułtuskiem o długości około 140
km. Rzeka zatacza na tym odcinku kilka szerokich
łuków, a szerokość jej doliny waha się od 1,5 do 7
km. Szerokość koryta Narwi wynosi 80–100 m. Ma
ono charakter naturalny: występują tu wypłycenia,
łachy i wyspy, liczne są meandry i starorzecza.
W wielu miejscach rzeka sąsiaduje z krawędziami
wysoczyzn morenowych, w jej dolinie występują
także piaszczyste wydmy. Dno doliny zajmują
w większości łąki i pastwiska, występują także
zbiorowiska roślinności torfowiskowej, szuwarowej
i wodnej oraz murawy napiaskowe. W dolinie Narwi
występują również lasy. Są to głównie bory sosnowe
porastające tereny piaszczyste i skarpy, fragmenty
reliktowych lasów łęgowych, a także porastających
krawędzie wysoczyzn grądów. Charakterystyczny
element krajobrazu doliny stanowią piaszczyska
porośnięte jałowcem.
Poszczególne części obszaru znajdują się
w granicach Łomżyńskiego Parku Krajobrazowego
Doliny Narwi, Nadbużańskiego Parku Krajobrazowego
oraz obszarów chronionego krajobrazu: „NasielskoKarniewskiego”, „Równina Kurpiowska” i „Dolina
Dolnej Narwi”. W granicach obszaru znajduje
się jeden rezerwat przyrody: „Rycerski Kierz”
(43,52 ha).
Zachowaniu i utrzymaniu siedlisk cennych
gatunków ptaków wodno-błotnych w Dolinie
Dolnej Narwi sprzyja ekstensywne użytkowanie
dominujących tu łąk i suchych pastwisk, w tym
przede wszystkim wypas i koszenie. Największe
zagrożenie dla awifauny i jej siedlisk na tym obszarze
stwarza natomiast zmiana tego użytkowania:
zaprzestanie lub zmniejszenie intensywności wypasu
i koszenia, a także zalesianie łąk i muraw,
eksploatacja piasku i torfu, nadmierny rozwój
zabudowy rekreacyjnej oraz wzrastająca presja
drapieżnych ssaków, głównie lisa, niszczących lęgi.
Kraska Fot. Grzegorz i Tomasz Kłosowscy
Dolina Dolnej Narwi jest jednym z najważniejszych
w Polsce obszarów specjalnej ochrony ptaków
związanych z siedliskami szerokiej doliny rzecznej,
która zachowała naturalny charakter. Jest to jedna
z kilku głównych krajowych ostoi lęgowych rybitwy
czarnej Chlidonias niger (do 220 par lęgowych, ok.
3% ogólnokrajowej populacji lęgowej). Zwraca
uwagę także stosunkowo znaczna liczebność
tutejszych populacji lęgowych derkacza Crex crex
(70–90 par lęgowych), dubelta Gallinago media (4-9
tokujących samców), rybitwy białoczelnej Sterna
albifrons (do 24 par lęgowych, ok. 2% ogólnokrajowej
populacji lęgowej) i rybitwy rzecznej Sterna hirundo
(do 80 par lęgowych, ok. 1% ogólnokrajowej
populacji lęgowej). Dolina Dolnej Narwi jest także
ważnym korytarzem ekologicznym i szlakiem
przelotów oraz miejscem odpoczynku i żerowania
ptaków migrujących, przede wszystkim siewkowców.
Powierzchnia: 26 527,90 ha
Rok zatwierdzenia: 2007
Region geograficzny: Nizina Północnomazowiecka
Mezoregion: Dolina Dolnej Narwi
Położenie administracyjne: województwo mazowieckie,
powiaty pułtuski, makowski, wyszkowski, ostrołęcki
i miasto Ostrołęka; województwo podlaskie, powiaty
kolneński i łomżyński oraz miasto Łomża
Sprawujący nadzór nad obszarem:
Regionalna Dyrekcja Ochrony Środowiska
w Warszawie
ul. Henryka Sienkiewicza 3
00-015 Warszawa
tel: 22 556 56 00, fax: 22 556 56 02
e-mail: [email protected]
www.warszawa.rdos.gov.pl
Regionalna Dyrekcja Ochrony Środowiska
w Białymstoku
ul. Dojlidy Fabryczne 23
15-554 Białystok
tel. 85 740 69 81, fax: 85 740 69 82
e-mail: [email protected]
www.bialystok.rdos.gov.pl
Dane Bazy Danych Ogólnogeograficznych, będące treścią niniejszego opracowania, są materiałem
państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego, prowadzonego przez Głównego Geodetę
Kraju na podstawie przepisów ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne. Osoby korzystające
z tych materiałów nie mają prawa do ich zwielokrotniania, sprzedawania, udostępniania lub w inny
sposób wprowadzania do obrotu lub rozpowszechniania ich treści w całości bądź we fragmentach,
w szczególności do ich przesyłania lub udostępniania w systemach i sieciach komputerowych lub
jakichkolwiek innych systemach teleinformatycznych.