dolina sołokiji plb060021

Transkrypt

dolina sołokiji plb060021
DOLINA SOŁOKIJI
PLB060021
Dolina Sołokiji w okolicach Lubyczy Królewskiej
Fot. Grzegorz Rąkowski
Uszatka błotna na gnieździe Fot. Grzegorz i Tomasz Kłosowscy
Obszar, położony przy granicy polsko-ukraińskiej,
obejmuje dolinę rzeki Sołokiji od Tomaszowa Lubelskiego do
granicy państwowej. Sołokija płynie naturalnym, silnie
meandrującym korytem, w otoczeniu łąk, lasów i wzgórz
zajętych przez uprawy rolne i zbiorowiska roślinności
ciepłolubnej. W lasach, zajmujących ponad 25% powierzchni
obszaru i występujących głównie w jego południowozachodniej części, przeważają bory sosnowe, na niewielkich
powierzchniach spotyka się również grądy i dąbrowy, wzdłuż
koryta rzeki natomiast – fragmenty łęgów i olsów. W
północno-wschodniej części obszaru dominują rozległe
bezleśne obszary zajęte pod uprawy rolne. Na odcinku
przygranicznym w dolinie rzeki przeważają porośnięte
ziołoroślami nieużytki i ugory. Na omawianym terenie
znajduje się także kilka kompleksów stawów rybnych i kilka
innych niewielkich sztucznych zbiorników wodnych.
W granicach obszaru znajduje się rezerwat przyrody:
„Machnowska Góra” (25,30 ha) i siedliskowy obszar Natura
2000 Żurawce PLH060029 (30,4 ha).
Zachowaniu i utrzymaniu siedlisk cennych gatunków
ptaków w dolinie Sołokiji sprzyja mozaika siedlisk oraz
ekstensywna gospodarka rolna prowadzona na terenach
nieleśnych. Do największych zagrożeń dla awifauny i jej
siedlisk na omawianym obszarze należą intensyfikacja i
chemizacja rolnictwa, wprowadzanie wielkoprzestrzennych
monokulturowych upraw rolnych, zamiana użytków zielonych
w pola uprawne oraz sukcesja roślinności na terenach
nieużytkowanych rolniczo.
Dolina Sołokiji jest lokalną ostoją lęgową ptaków, ważną
w silnie przekształconym krajobrazie rolniczym Lubelszczyzny,
w tym w szczególności gatunków wodno-błotnych,
drapieżnych oraz dzięciołów. Jest to jedna z najważniejszych
krajowych ostoi lęgowych rybitwy białowąsej Chlidonias
hybrida (46 par lęgowych, ponad 2% ogólnokrajowej populacji
lęgowej) oraz ważna regionalna ostoja lęgowa derkacza Crex
crex (97–100 par lęgowych). Na uwagę zasługuje znajdujące się
tu jedno z ostatnich stanowisk lęgowych ginącej w naszym
kraju uszatki błotnej Asio flammeus (1 para lęgowa). Obszar
jest także miejscem zatrzymywania się zgrupowań migrujących
ptaków wodno-błotnych.
Powierzchnia: 13 667,76 ha
Rok zatwierdzenia: 2007
Region geograficzny: Kotlina Pobuża
Mezoregion: Równina Bełska
Położenie administracyjne: województwo lubelskie, powiat
tomaszowski
Sprawujący nadzór nad obszarem:
Regionalna Dyrekcja Ochrony Środowiska
w Lublinie
ul. Bazylianówka 46
20-144 Lublin
tel: 81 710 65 00, fax: 81 710 65 01
e-mail: [email protected]
www.lublin.rdos.gov.pl
Dane Bazy Danych Ogólnogeograficznych, będące treścią niniejszego opracowania, są materiałem
państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego, prowadzonego przez Głównego Geodetę
Kraju na podstawie przepisów ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne. Osoby korzystające z
tych materiałów nie mają prawa do ich zwielokrotniania, sprzedawania, udostępniania lub w inny
sposób wprowadzania do obrotu lub rozpowszechniania ich treści w całości bądź we fragmentach,
w szczególności do ich przesyłania lub udostępniania w systemach i sieciach komputerowych lub
jakichkolwiek innych systemach teleinformatycznych.