dh n p
Transkrypt
dh n p
Regulacja stosunków wodnych w dorzeczu Wykład 5 Hydrodynamika wód gruntowych Hydrauliczne równanie ciągłości Hg ∆H1 Hd k1 q ∆H2 ∆H ∆H3 q1 k2 h2 q2 k3 k4 ruch szeregowy h3 q3 m4 q4 q ruch równoległy • Równanie ciągłości w warstwie jednorodnej: vA Q q = =vh q = = const Q = v A = const b b • Równanie ciągłości w warstwie niejednorodnej: q = v h = k1 h1 S1 = k 2 h2 S2 = k i hi Si = const ∆H = ∆H1 + ∆H2 + ∆H3 • Równanie ciągłości w układzie wielowarstwowym: q = q1 + q2 = v1 h1 + v 2 m2 = (k1 h1 + k 2 m2 ) S = const • Równanie ciągłości przy zasilaniu powierzchniowym: q = f(x) = w l, → qn = qo + w l, vn hm = vo ho + w l, q = qo + w x, jeśli x nie przekracza granicy zlewni q = v1 h1 = v 2 h2 Hydrauliczne równanie ruchu • RóŜniczkowa postać prawa Darcy’ego: ∆H dH S= → − ∆l → 0 ∆l dx → v = −k dH dx • RóŜniczkowe równanie ruchu: q = v h = − k h (H ) dH dH = − T (H ) dx dx h(H) = H – z(x) = f(H,z) dla ruchu swobodnego h(H) = m(x) = f(x) dla ruchu pod ciśnieniem liniowe lub kwaziliniowe zwyczajne równanie róŜniczkowe • Warunki graniczne (brzegowe): – I rodzaju – H = const lub H = f(l ) – II rodzaju – dH/dx = const lub dH/dx = f(l ) ≡ q = const lub q = f(l ) – III rodzaju – dH/dx = f(H) ≡ q = f(H) np. q = L (Hr – H) Metoda fragmentów •Zasady metody fragmentów: – podział na fragmenty jednorodne, uwarstwione lub liniowo zmienne (np. ko(x) lub m (x) ) – płaski poziomy spąg, stała lub liniowo zmienna miąŜszość – układ współrzędnych H(x) jednolity lub dla kaŜdego fragmentu lokalny – ciągłość pomiędzy fragmentami zachowana dzięki Q = const lub H = const spełniających rolę lokalnych warunków brzegowych – jednoznaczność rozwiązania uzyskana dzięki warunkom brzegowym na lewym prawym brzegu zadanym w skrajnych fragmentach Filtracja przez wał na podłoŜu przepuszczalnym lk h Hg 1:2 1:2.5 kr Hd kw m • Równanie ciągłości w układzie wielowarstwowym: q = qr + qw = v r (H − mw ) + v w mw = (k r H − k r mw + kw mw ) S = const • Warunki brzegowe: H(x=0) = Hg H(x= l) = Hd • Zestawienie niewiadomych i równań: – niewiadome: H(x), q, C; Spadek hydrauliczny: S= H g − Hd l – równania: 3 Filtracja przez wał z rdzeniem półprzepuszczalnym lk lr h 1:2 8:1 8:1 1:2.5 Hg kk 8:1 kr ld Hd m • Równanie ciągłości w układzie wielowarstwowym: q = − k k H1 d H1 d H2 d H3 = − k r H2 = − k k H3 d x1 d x2 d x3 • Warunki brzegowe: H(x=0) = Hg H(x=l1) = H1 Spadek hydrauliczny: H(x= l1+lr) = H2 H(x=l) = Hd • Zestawienie niewiadomych i równań: – niewiadome: H1(x), H2(x), H3(x), q, C1 , C3 , C3; – równania: 7 Obliczanie zespołu studzien l L do B Ho b h m k Metoda superpozycji • Warunki stosowania superpozycji: liniowość funkcji w stosunku do obciąŜeń (dopływów), f(x,y) ~ Q • Superpozycja dla warstwy pod ciśnieniem: n na przykładzie studzien: f = Ho – H = s = Σ si = ∑ i =1 n H = Ho − ∑ i =1 Qi R ln i 2 π k m ri • Superpozycja dla warstwy swobodnej: 2 f = Ho – bo H2 = Σ (Ho – 2 Ho − Hi = 2 2 =∑ i =1 Qi R ln i π k ri Qi R ln i ri i =1π k n H = Ho − ∑ 2 n H2) Qi R ln i π k ri Qi R ln i 2 π k m ri Superpozycja dla dwóch studzien pod ciśnieniem Metoda studni pozornych (fikcyjnych) Rozwiązanie Studnia w strumieniu wód gruntowych Równanie ruchu pod ciśnieniem • Ogólna postać równania: ∇(k ∇H) = 0 • Równanie Laplace’a: ∇ 2H = 0 eliptyczne równanie róŜniczkowe cząstkowe dla ruchu trwałego dwuwymiarowe dla ruchu płaskiego w planie lub przekroju trójwymiarowe dla ruchu przestrzennego • Warunki graniczne (tylko brzegowe): – I, II rodzaju lub III rodzaju na długości (powierzchni) brzegu obszaru filtracji Równanie Boussinesq’a • ZałoŜenie Dupuit’a: vz << vx → hydrostatyczny rozkład ciśnienia, ruch płaski w planie • Współczynnik odsączalności: µ = dVw /V = 1/A dVw /dH = dhw /dH ≅ ne = n – θa = µ • Postać ogólna równania: ∇xy(koxy h∇xyH) + w = µ ∂H /∂t • Warunki graniczne (początkowe i brzegowe): – H(t = 0), i np. H(Γ) Γ - brzeg obszaru Siatka hydrodynamiczna • Linie prądu: ψ = const • Hydroizohipsy: linie potencjału prędkości H = const • Ortogonalność siatki: pasy ciśnienia wstęgi przepływu • Obliczenia na podstawie siatki: – – – – prędkości wydatku ciśnienia wyporu Warunki brzegowe siatki hydrodynamicznej • Granica wodna: H = H(Γ ) = zw • Granica nieprzepuszczalna: dH/dn = 0, Γ = linia prądu • Granica z zasilaniem: dH/dn = q/k/h = const linie prądu pod stałym kątem do Γ • Krzywa depresji: p = pa → H = z, bez zasilania • Powierzchnia wysączania: p = p a → H = z p, z zasilaniem ujemnym Granice siatki hydrodynamicznej Granica nieprzepuszczalna Granica z zasilaniem Regulacja stosunków wodnych w dorzeczu Projekt 4 Rozwiązanie projektu z metody fragmentów Obliczenie filtracji w niejednorodnej grodzy z rdzeniem i pryzmą drenaŜową lk lr h Hg 1:2.5 k1 k2 m • Sformułowanie zadania: Dane: k1 , k2 , k1, h , m, lk , lr , • Warunki brzegowe: H(x=0) = Hg H(x= l) = Hd • Zestawienie niewiadomych i równań: niewiadome: H1(x), H2(x), H3(x), q, C 1:2 8:1 8:1 Hg , Hd k3 Hd Schematyzacja H1 l1 H2 l2 H3 l3 l4 k1 q1 Hg k1 • Granice zastępcze: x1 q2 q4 k2 q3 x2 m k3 q5 x3 ograniczenie nieskończonych wymiarów: r = 2.5 l ← v(r) ≤ 10% v(0) r = 3 m ← v ≤ 110% vh zasada uśrednionej (lub scałkowanej) drogi filtracji w pionie • Równanie ciągłości: q1 = q2 = q3 + q4 = q5 = q • Współrzędne lokalne: dane l1, l2, l5 = l3 + l4; l3 = l5 – l4 Hd Równanie ruchu zmiennego ustalonego Równania ruchu: –dla fragmentów szeregowych: d Hi q = − k i Hi d xi d H3 d H3 − k3 m – dla fragmentów równoległych: q = − k1 (H3 − m ) d x3 d x3 Warunki początkowe: H1(x1=0) = Hg , H2(x2=0) = H1(x1=l1) = Ha, H3(x3=0) = H2(x2=l2) = Hb, H4(x4=0) = m, H4(x4=l4) = Hd Całkowanie równań dla fragmentów szeregowych q ∫ d xi = − k i ∫ H i d H i C1 = k1 Hg2/2 q1 = ( k1 2 2 Hg − H1 2 x1 → q xi = – ki Hi2/2 + Ci C2 = k2 H22/2 ) ( k2 2 2 q2 = Ha − H2 2 x2 C4 = k2 m2/2 ) ( k3 2 2 q4 = m − H4 2 x4 ) Całkowanie równań dla fragmentu równoległego q ∫ d x3 = − k1 ∫ H3 d H3 + k1 m ∫ d H3 − k3 m ∫ d H3 q x3 = – k1 H32/2 + k1 m H3 – k3 m H3 + C3 C3 = k1 Hb2/2 – k1 m Hb + k3 m Hb ( ) k1 k1 m k3 m 2 2 (Hb − H3 ) + (Hb − H3 ) q3 = Hb − H3 − 2 x3 x3 x3 Obliczenie wydatku ( ) ( ) ( ) ( ) k1 2 2 q= Hg − Ha 2 l1 k2 2 2 q= Ha − Hb 2 l2 k1 k1 m k3 m 2 2 q= Hb − m − (Hb − m ) + (Hb − m ) 2 l3 l3 l3 k3 2 2 q= m − Hd 2 l4 Rozwiązanie numeryczne ( k2 2 2 qo = Hg − Hd 2 l2 Ha = Hg 2 2q − l1 k1 k3 2 2 l4 = m − Hd 2q ( ) ( ) ) Hb = H g 2 2q − l2 k1 k1 k1 m k3 m 2 2 (Hb − m ) + (Hb − m ) q= Hb − m − 2 l3 l3 l3 metoda kolejnych przybliŜeń, zastosovanie Solvera, iteracja granic zastępczych Wyznaczenie krzywej depresji H1 = Hg 2 H2 = Ha 2 ( 2q − x1 k1 2q − x2 k2 ) k1 k1 m k3 m 2 2 x3 = Hb − H3 − (Hb − H3 ) + (Hb − H3 ) 2q q q 2q H4 = m − x4 k3 2 korekta wejścia i wyjścia wody do granic rzeczywistych: – asymptota prostopadła do skarpy – strefa wysączania Przebieg zwierciadła lk lr g 8:1 1:2.5 k1 1:2 8:1 k2 m k3 Hd