LINGVA LATINA s. 28

28
LECTIO QVIN
QVINT
INTA
PRAESENS ACTIVI, ZAIMKI OSOBOWE I DZIERŻAWCZE,
GENETIVUS PARTITIVUS
Przynależność do KONIUGACJI
FORMY PODSTAWOWE CZASOWNIKA
są to formy gramatyczne, dzięki którym wiemy, jak będzie się odmieniał czasownik
FORMY
TEMAT PRAESENTIS
TEMAT PERFECTI
TEMAT SUPINI
PODSTAWOWE:
forma gramatyczna
słownik
Mańkowskiego
forma gramatyczna
1 sg. praesentis act.
infinitivus
praesentis act.
1 sg. perfecti act.
supinum
dico
dicere
dixi
dictum
amo
amare
amavi
amatum
1 sg. praesentis act.
infinitivus
praesentis act.
1 sg. perfecti act.
supinum
dico
(dic)ere
dixi
dictum
amo
(am)are
(am)avi
(am)atum
dico
dixi
dictum
3 (ere)
amo
amavi
amatum
1 (are)
1 sg. praesentis act.
1 sg. perfecti act.
supinum
infinitivus
praesentis act.
słownik Korpantego
słownik
Kumanieckiego
forma gramatyczna
Słowniki podają czasowniki w tzw. formach podstawowych, np.: dico, ere, ixi, ictum. Cyfra
oznacza numer koniugacji.
Przynależność do danej koniugacji rozpoznajemy po formie
infinitiwu praesentis activi (bezokolicznika czasu teraźniejszego strony czynnej), któremu
odpowiada numer koniugacji. Często zamiast numeru koniugacji pojawia się właśnie
zakończenie tego infinitiwu, np.: vinco, vici, victum, ĕre, gdzie 3 = ĕre. Łatwo rozpoznać po
nim przynależność do koniugacji, bo każda koniugacja ma sobie właściwe zakończenie
infinitiwu praesentis activi.
NOTA BENE