dnia 21.09.2015 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Opolu ul
Transkrypt
dnia 21.09.2015 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Opolu ul
dnia 21.09.2015 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Opolu ul. Oleska 16a 45-052 Opole Organ skarżony: Wójt Gminy Rudniki ul. Wojska Polskiego 12a 46-325 Rudniki Znak: OR.1431.39.6.2015 ODWOŁANIE OD DECYZJI NR 6.2015 Z DNIA 7 WRZEŚNIA 2015 R. W związku z doręczeniem mi w dniu 11 września 2015 r. decyzji nr 6.2015 Wójta Gminy Rudniki z dnia 7 września 2015 r., znak: OR.1431.39.6.2015, a odmawiającej udzielenia informacji publicznej dotyczącej m.in. delegacji służbowych wójta, korzystania z samochodu służbowego wójta i sposobu rozliczania jego wyjazdów, w imieniu własnym, wnoszę o: 1) uchylenie zaskarżonej decyzji z dnia 7 września 2015 r., 2) skierowanie sprawy do ponownego rozpoznania przez Wójta Gminy Rudniki. Uzasadnienie W mojej ocenie Wójt Gminy Rudniki, bez uzasadnionej podstawy prawej odmówił mi udzielenia wnioskowanych informacji publicznych. Powołanie się przez organ na przepis art. 3 ust. 1 pkt 1) ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. z 2014 r. poz. 782, ze zm.) i wskazanie w uzasadnieniu decyzji, iż wnioskiem została objęta „informacja przetworzona” jest działaniem niezgodnym z obowiązującym w Polsce prawem, a co zostanie wykazane poniżej. Przedmiotem wniosku niewątpliwie było uzyskanie informacji publicznej, w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej, tj. informacji o majątku publicznym, a dokładnie informacji o wydatkach jednostki sektora publicznego (gminy Rudniki) na wydatki związane z pracą Wójta Gminy Rudniki poza siedzibą urzędu (delegacje i wyjazdy służbowe) w okresie od dnia 1 stycznia 2014 r. do dnia 18 sierpnia 2015 r. Sam organ I instancji przyznał zresztą, że dane opisane we wniosku są informacją publiczną i że urząd jest w ich posiadaniu. Strona 1 z 4 Należy podnieść, że przepis art. 2 ustawy o dostępie do informacji publicznej wprost przewiduje, że każdemu przysługuje prawo dostępu do informacji publicznej bez wykazywania w tym względzie interesu prawnego lub faktycznego. Ustawa określa jednocześnie zakres i sposób udzielenia informacji oraz wylicza podmioty zobowiązane do udzielenia informacji. Każde żądanie informacji niesie za sobą obowiązek prawny po stronie organu udzielenia odpowiedzi, bądź negatywnej, bądź pozytywnej. Organ w toku postępowania o udzielenie informacji publicznej jest obowiązany do zajęcia merytorycznego stanowiska w sprawie bądź: - w formie pisemnego udostępnienia żądanej informacji (art. 14 ustawy); - w formie pisemnego powiadomienia wnioskodawcy, że jego wniosek nie znajduje podstaw w przepisach prawa (art. 5 ustawy); - odmowy udostępnienia informacji wydanej w formie decyzji administracyjnej (art. 16 ustawy). Przy czym w uzasadnieniu decyzji odmownej należy podać dodatkowe informacje, poza wymaganymi przepisem art. 107 kpa, tj. imiona, nazwiska i funkcje osób, które zajęły stanowisko w toku postępowania o udostępnienie informacji. Realizacja prawa do informacji publicznej w przewidzianych ustawą formach (art. 2 ust. 1, art. 3 ust. 1 pkt 1) - 3) jest uwarunkowana spełnieniem kilku niezbędnych przesłanek, a mianowicie: wniosek musi dotyczyć informacji publicznej w rozumieniu ustawy, adresatem zobowiązanym do udostępnienia informacji mają być władze publiczne oraz inne podmioty wykonujące zadania publiczne, organy te muszą być w posiadaniu takich informacji. W przedmiotowej sprawie organ uznał, że mój wniosek jakkolwiek dotyczy informacji publicznej, to jednak odmówił jej udostępnienia, z uwagi na okoliczność, że są to „informacje przetworzone”. Organ powołał się przy tym na okoliczność, iż udostępnienie informacji przetworzonej wymaga wykazania przesłanki interesu publicznego przez wnioskodawcę, a tej on nie wykazał. Odwołujący się podnosi, że zgodnie z przepisem art. 9 pkt 2 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2013 r., poz. 885, ze zm.) jednostki samorządu terytorialnego są częścią sektora finansów publicznych. W rozdziale 4 działu 1 tej ustawy została uregulowana jedna z naczelnych zasad rządzących gospodarką środkami publicznymi, zasada jawności finansów publicznych, wyrażona w art. 33 ust. 1 ustawy o finansach publicznych, od której przewiduje się jedynie dwa wyjątki. Jawność może być wyłączona w stosunku do środków publicznych, których pochodzenie lub przeznaczenie zostało uznane za informację niejawną na podstawie odrębnych przepisów lub jeśli wynika to z obowiązujących Rzeczpospolitą umów międzynarodowych. Wobec tej regulacji prawnej można stwierdzić, że zasada jawności gospodarki środkami publicznymi jest zasadą, która musi być bezwzględnie przestrzegana przez każdą jednostkę dysponującą publicznymi środkami finansowymi. Wydatkujący środki publiczne podlegają kontroli nie tylko ze strony odpowiednich urzędów, kontroli politycznej oraz ale także kontroli ze strony samych obywateli. Jakakolwiek reglamentacja informacji o działalności podmiotów publicznych w stosunku do tych Strona 2 z 4 podmiotów musi być podyktowana racjami znajdującymi swoje uzasadnienie w Konstytucji – por. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 11 stycznia 2011 r., sygn. akt I OSK 2508/12 oraz wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 5 września 2014 r., sygn. akt I OSK 3040/13. Przepis art. 33 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, który jednoznacznie stwierdza, że „Finanse publiczne są jawne” oznacza, że organ (Wójt Gminy Rudniki) w sprawach finansowych nie może się zasłaniać innymi okolicznościami niż wskazane w tym przepisie. Sporządzenie listy wydatków związanych z delegacji służbowych wójta, korzystania z samochodu służbowego wójta i sposobu rozliczania jego wyjazdów, nie ma charakteru skomplikowanego i nie wymaga żadnych analiz. Niezbędne jest jedynie proste zestawienie tych informacji. W okolicznościach niniejszej sprawy trzeba zauważyć, że udzielenie odpowiedzi na zadane pytania przeze mnie pytania nie wiąże się też z ujawnieniem tajemnicy przedsiębiorstwa, informacji niejawnej, informacji o charakterze osobistym wójta, gdyż dotyczą one ściśle spraw leżących po stronie jednostki samorządu terytorialnego, tj.: 1) ilości wyjazdów wójta, 2) czasu trwania delegacji, 3) celu podróży, 4) ilości przejechanych kilometrów, 5) wykorzystywania samochodu służbowego, 6) wykorzystywania samochodu prywatnego do celów służbowych, 7) kwot wypłaconych diet oraz kosztów delegacji. Domaganie się zatem przez organ wykazania przeze mnie „ważnego interesu społecznego” w tej sprawie jest bezprawne, gdyż wnioskowane przeze mnie informacje są jawne z mocy prawa. Reasumując stwierdzić należy, że zaskarżona decyzja podjęta została z rażącym naruszeniem: 1) przepisu art. 6 i art. 8 Kodeksu postępowania administracyjnego oraz art. 16 ust. 1 i art. 3 ust. 1 pkt 1) ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej w związku z art. 33 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych poprzez odmowę udzielenia wnioskowanych informacji, które mają charakter jawny i nie są informacjami przetworzonymi, 2) przepisu art. 6 Kodeksu postępowania administracyjnego oraz art. 16 ust. 2 pkt 2) ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej przez brak wskazania z imienia i nazwiska osób, które zajęły stanowisko w toku postępowania o udostępnienie informacji, 3) przepisu art. 6, art. 107 § 1 i § 3 Kodeksu postępowania administracyjnego przez wydanie decyzji administracyjnej przez osobę, która nie wykazała się stosownym umocowaniem do wydawania decyzji administracyjnych. Do decyzji nie zostało Strona 3 z 4 bowiem załączone imienne upoważnienie Wójta Gminy Rudniki dla p. Marianny Krzykawiak – Sekretarza Gminy umocowujące ją do udzielania odpowiedzi na wnioski o informację publiczną oraz do wydawania decyzji administracyjnych. Z powyższych względów odwołanie jest w pełni zasadne, gdyż Wójt Gminy Rudniki całkowicie bezpodstawnie odmówił udzielenia informacji publicznej i to z przyczyn, które w ogóle nie istnieją. Strona 4 z 4