dnia 21.09.2015 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Opolu ul

Transkrypt

dnia 21.09.2015 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Opolu ul
dnia 21.09.2015 r.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze
w Opolu
ul. Oleska 16a
45-052 Opole
Organ skarżony: Wójt Gminy Rudniki
ul. Wojska Polskiego 12a
46-325 Rudniki
Znak: OR.1431.39.6.2015
ODWOŁANIE OD DECYZJI NR 6.2015 Z DNIA 7 WRZEŚNIA 2015 R.
W związku z doręczeniem mi w dniu 11 września 2015 r. decyzji nr 6.2015 Wójta Gminy
Rudniki z dnia 7 września 2015 r., znak: OR.1431.39.6.2015, a odmawiającej udzielenia
informacji publicznej dotyczącej m.in. delegacji służbowych wójta, korzystania z samochodu
służbowego wójta i sposobu rozliczania jego wyjazdów, w imieniu własnym, wnoszę o:
1) uchylenie zaskarżonej decyzji z dnia 7 września 2015 r.,
2) skierowanie sprawy do ponownego rozpoznania przez Wójta Gminy Rudniki.
Uzasadnienie
W mojej ocenie Wójt Gminy Rudniki, bez uzasadnionej podstawy prawej odmówił mi
udzielenia wnioskowanych informacji publicznych. Powołanie się przez organ na przepis art.
3 ust. 1 pkt 1) ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. z
2014 r. poz. 782, ze zm.) i wskazanie w uzasadnieniu decyzji, iż wnioskiem została objęta
„informacja przetworzona” jest działaniem niezgodnym z obowiązującym w Polsce prawem,
a co zostanie wykazane poniżej.
Przedmiotem wniosku niewątpliwie było uzyskanie informacji publicznej, w rozumieniu art.
1 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej, tj. informacji o majątku publicznym, a
dokładnie informacji o wydatkach jednostki sektora publicznego (gminy Rudniki) na wydatki
związane z pracą Wójta Gminy Rudniki poza siedzibą urzędu (delegacje i wyjazdy służbowe)
w okresie od dnia 1 stycznia 2014 r. do dnia 18 sierpnia 2015 r. Sam organ I instancji
przyznał zresztą, że dane opisane we wniosku są informacją publiczną i że urząd jest w ich
posiadaniu.
Strona 1 z 4
Należy podnieść, że przepis art. 2 ustawy o dostępie do informacji publicznej wprost
przewiduje, że każdemu przysługuje prawo dostępu do informacji publicznej bez
wykazywania w tym względzie interesu prawnego lub faktycznego. Ustawa określa
jednocześnie zakres i sposób udzielenia informacji oraz wylicza podmioty zobowiązane do
udzielenia informacji. Każde żądanie informacji niesie za sobą obowiązek prawny po stronie
organu udzielenia odpowiedzi, bądź negatywnej, bądź pozytywnej.
Organ w toku postępowania o udzielenie informacji publicznej jest obowiązany do zajęcia
merytorycznego stanowiska w sprawie bądź:
- w formie pisemnego udostępnienia żądanej informacji (art. 14 ustawy);
- w formie pisemnego powiadomienia wnioskodawcy, że jego wniosek nie znajduje podstaw
w przepisach prawa (art. 5 ustawy);
- odmowy udostępnienia informacji wydanej w formie decyzji administracyjnej (art. 16
ustawy). Przy czym w uzasadnieniu decyzji odmownej należy podać dodatkowe informacje,
poza wymaganymi przepisem art. 107 kpa, tj. imiona, nazwiska i funkcje osób, które zajęły
stanowisko w toku postępowania o udostępnienie informacji.
Realizacja prawa do informacji publicznej w przewidzianych ustawą formach (art. 2 ust. 1,
art. 3 ust. 1 pkt 1) - 3) jest uwarunkowana spełnieniem kilku niezbędnych przesłanek, a
mianowicie: wniosek musi dotyczyć informacji publicznej w rozumieniu ustawy, adresatem
zobowiązanym do udostępnienia informacji mają być władze publiczne oraz inne podmioty
wykonujące zadania publiczne, organy te muszą być w posiadaniu takich informacji.
W przedmiotowej sprawie organ uznał, że mój wniosek jakkolwiek dotyczy informacji
publicznej, to jednak odmówił jej udostępnienia, z uwagi na okoliczność, że są to „informacje
przetworzone”. Organ powołał się przy tym na okoliczność, iż udostępnienie informacji
przetworzonej wymaga wykazania przesłanki interesu publicznego przez wnioskodawcę, a tej
on nie wykazał.
Odwołujący się podnosi, że zgodnie z przepisem art. 9 pkt 2 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r.
o finansach publicznych (Dz. U. z 2013 r., poz. 885, ze zm.) jednostki samorządu
terytorialnego są częścią sektora finansów publicznych. W rozdziale 4 działu 1 tej ustawy
została uregulowana jedna z naczelnych zasad rządzących gospodarką środkami publicznymi,
zasada jawności finansów publicznych, wyrażona w art. 33 ust. 1 ustawy o finansach
publicznych, od której przewiduje się jedynie dwa wyjątki. Jawność może być wyłączona w
stosunku do środków publicznych, których pochodzenie lub przeznaczenie zostało uznane za
informację niejawną na podstawie odrębnych przepisów lub jeśli wynika to z obowiązujących
Rzeczpospolitą umów międzynarodowych. Wobec tej regulacji prawnej można stwierdzić, że
zasada jawności gospodarki środkami publicznymi jest zasadą, która musi być bezwzględnie
przestrzegana przez każdą jednostkę dysponującą publicznymi środkami finansowymi.
Wydatkujący środki publiczne podlegają kontroli nie tylko ze strony odpowiednich urzędów,
kontroli politycznej oraz ale także kontroli ze strony samych obywateli. Jakakolwiek
reglamentacja informacji o działalności podmiotów publicznych w stosunku do tych
Strona 2 z 4
podmiotów musi być podyktowana racjami znajdującymi swoje uzasadnienie w Konstytucji –
por. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 11 stycznia 2011 r., sygn. akt I OSK
2508/12 oraz wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 5 września 2014 r., sygn. akt
I OSK 3040/13.
Przepis art. 33 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, który
jednoznacznie stwierdza, że „Finanse publiczne są jawne” oznacza, że organ (Wójt Gminy
Rudniki) w sprawach finansowych nie może się zasłaniać innymi okolicznościami niż
wskazane w tym przepisie. Sporządzenie listy wydatków związanych z delegacji służbowych
wójta, korzystania z samochodu służbowego wójta i sposobu rozliczania jego wyjazdów, nie
ma charakteru skomplikowanego i nie wymaga żadnych analiz. Niezbędne jest jedynie proste
zestawienie tych informacji.
W okolicznościach niniejszej sprawy trzeba zauważyć, że udzielenie odpowiedzi na zadane
pytania przeze mnie pytania nie wiąże się też z ujawnieniem tajemnicy przedsiębiorstwa,
informacji niejawnej, informacji o charakterze osobistym wójta, gdyż dotyczą one ściśle
spraw leżących po stronie jednostki samorządu terytorialnego, tj.:
1) ilości wyjazdów wójta,
2) czasu trwania delegacji,
3) celu podróży,
4) ilości przejechanych kilometrów,
5) wykorzystywania samochodu służbowego,
6) wykorzystywania samochodu prywatnego do celów służbowych,
7) kwot wypłaconych diet oraz kosztów delegacji.
Domaganie się zatem przez organ wykazania przeze mnie „ważnego interesu społecznego” w
tej sprawie jest bezprawne, gdyż wnioskowane przeze mnie informacje są jawne z mocy
prawa.
Reasumując stwierdzić należy, że zaskarżona decyzja podjęta została z rażącym naruszeniem:
1) przepisu art. 6 i art. 8 Kodeksu postępowania administracyjnego oraz art. 16 ust. 1 i art.
3 ust. 1 pkt 1) ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej w
związku z art. 33 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych
poprzez odmowę udzielenia wnioskowanych informacji, które mają charakter jawny i
nie są informacjami przetworzonymi,
2) przepisu art. 6 Kodeksu postępowania administracyjnego oraz art. 16 ust. 2 pkt 2)
ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej przez brak
wskazania z imienia i nazwiska osób, które zajęły stanowisko w toku postępowania o
udostępnienie informacji,
3) przepisu art. 6, art. 107 § 1 i § 3 Kodeksu postępowania administracyjnego przez
wydanie decyzji administracyjnej przez osobę, która nie wykazała się stosownym
umocowaniem do wydawania decyzji administracyjnych. Do decyzji nie zostało
Strona 3 z 4
bowiem załączone imienne upoważnienie Wójta Gminy Rudniki dla p. Marianny
Krzykawiak – Sekretarza Gminy umocowujące ją do udzielania odpowiedzi na
wnioski o informację publiczną oraz do wydawania decyzji administracyjnych.
Z powyższych względów odwołanie jest w pełni zasadne, gdyż Wójt Gminy Rudniki
całkowicie bezpodstawnie odmówił udzielenia informacji publicznej i to z przyczyn, które w
ogóle nie istnieją.
Strona 4 z 4