FIZJOTERAPIA
Transkrypt
FIZJOTERAPIA
KARTA PRZEDMIOTU FIZJOTERAPIA Studia drugiego stopnia – profil praktyczny Nazwa przedmiotu Kod przedmiotu Jednostka prowadząca Koordynator przedmiotu Osoby prowadzące przedmiot PEDAGOGIKA SPECJALNA ZWKF_FT_2_O_B.7_s Zakład Nauk Humanistycznych i Społecznych dr Mariola Radzińska dr Mariola Radzińska 1. PODSTAWOWE INFORMACJE Forma studiów Profil studiów Rok / Semestr Liczba ECTS Forma zajęć Wymiar zajęć studia stacjonarne praktyczny I / pierwszy 1 Wykłady 15 Poziom studiów Moduł kształcenia Język przedmiotu Forma zaliczenia Ćw. audytoryjne 15 studia drugiego stopnia moduł przedmiotów podstawowych polski zaliczenie na ocenę Ćw. sportowe Ćw. kliniczne 2. CELE PRZEDMIOTU C1 C2 C3 Zapoznanie z problematyką niepełnosprawności i jej skutków społecznych. Uświadomienie roli i znaczenia pedagogiki specjalnej, edukacji integracyjnej i włączającej dla wyrównywania szans osób niepełnosprawnych. Kształtowanie umiejętności terapeutycznych do pracy z osobami niepełnosprawnymi. 3. WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH KOMPETENCJI Brak. 4. EFEKTY KSZTAŁCENIA Kod EK1 EK2 EK3 Po zrealizowaniu przedmiotu student: posiada podstawową wiedzę z zakresu pedagogiki specjalnej w procesie kształcenia i wychowywania osób niepełnosprawnych, posiada wiedzę o procesach zagrażających zdrowiu i skali problemów niepełnosprawności w ujęciu demograficznym i epidemiologicznym. potrafi dostrzegać i rozpoznawać problemy psychologiczne u osób z różnymi dysfunkcjami; potrafi poradzić sobie z problemami w trakcie kształcenia osób niepełnosprawnych. rozumie potrzebę stałego uaktualniania swojej wiedzy z zakresu nauk podstawowych oraz medycznych, potrafi krytycznie ocenić własne i cudze działania oraz dokonać weryfikacji proponowanych rozwiązań. Odniesienie do efektów kształcenia Odniesienie do efektów kształcenia dla programu dla obszaru K_W04 K_W05 M2_W03 K_U09 K_U10 M2_U03 M2_U04 K_K01 K_K03 M2_K01 M2_K02 5. TREŚCI PROGRAMOWE WYKŁADY Lp. W1 W2 W3 W4 W5 W6 W7 Tematyka zajęć Konteksty pedagogiki specjalnej. Zagrożenia jednostkowe i populacyjne. Niepełnosprawność intelektualna. Spektrum zaburzeń autystycznych. Niepełnosprawności fizyczno-ruchowe i specjalne potrzeby zdrowotne. Niepełnosprawności słuchowe. Niepełnosprawności wzrokowe. Zaburzenia mowy, emocjonalne i zaburzenia zachowania. Liczba godzin 2 2 2 2 2 2 2 W8 1 15 Zaliczenie. Razem: ĆWICZENIA Lp. ĆW1 ĆW2 ĆW3 CW4 CW5 CW6 CW7 CW8 Tematyka zajęć Liczba godzin Wprowadzenie do przedmiotu. Ćwiczenia koordynacji ruchów dla dzieci z zaburzeniem równowagi. Gry i zabawy dzieci niepełnosprawnych sensorycznie i intelektualnie. Dzieci niewidome, dzieci niesłyszące, dzieci niepełnosprawne intelektualnie. Ćwiczenia metodą Weroniki Sherborne. Ćwiczenia IS (integracji sensorycznej). Ćwiczenia kinezjologii edukacyjnej. Ćwiczenia orientacji przestrzennej i lateralizacji. Ćwiczenia socjoterapeutyczne. Gry i zabawy integracyjne. Zabawy komunikacyjne i werbalne, zabawy z użyciem materiałów piśmienniczych, zabawy z użyciem różnych rekwizytów. Zaliczenie. 2 2 Razem: 2 2 2 2 2 1 15 6. METODY DYDAKTYCZNE M1 M2 M3 M4 M5 Wykład z prezentacją multimedialną. Analiza przypadku. Dyskusja. Gry dydaktyczne. Ćwiczenia praktyczne. 7. OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA Forma aktywności Średnia liczba godzin na zrealizowanie aktywności Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim, w tym: Godziny wynikające z planu studiów Konsultacje przedmiotowe Zaliczenia w sesji Godziny bez udziału nauczyciela wynikające z nakładu pracy studenta, w tym: Przygotowanie się do zajęć Przygotowanie: prezentacji, ćwiczeń praktycznych, udziału w dyskusji Przygotowanie do zaliczenia Sumaryczna liczba godzin dla przedmiotu wynikająca z całego nakładu pracy studenta Sumaryczna liczba punktów ECTS dla przedmiotu 8. METODY OCENY Ocena formułująca F1 F2 Rozmowa i obserwacja zachowań. Dyskusja. P1 P2 Kolokwium. Ocena ćwiczeń praktycznych. Ocena podsumowująca 30 5 – 10 5 5 55 2 9. KRYTERIA OCENY Efekt kształcenia EK1 EK2 EK3 Student na ocenę: niedostateczny (2,0) nie posiada podstawowej wiedzy z zakresu pedagogiki specjalnej, nie posiada wiedzy o procesach zagrażających zdrowiu i skali problemów niepełnosprawności w ujęciu demograficznym i epidemiologicznym. nie potrafi dostrzegać i rozpoznawać problemów psychologicznych u osób z różnymi dysfunkcjami; nie radzi sobie z problemami w trakcie kształcenia osób niepełnosprawnych. nie rozumie potrzeby stałego uaktualniania swojej wiedzy z zakresu nauk podstawowych oraz medycznych, nie potrafi krytycznie ocenić własnych i cudzych działań oraz dokonać weryfikacji proponowanych rozwiązań. dostateczny (3,0) posiada podstawową wiedzę z zakresu pedagogiki specjalnej w zakresie kształcenia i wychowania, potrafi zdefiniować niektóre sytuacje zagrażające zdrowiu i skale problemów niepełnosprawności w ujęciu demograficznym i epidemiologicznym. dostrzega i rozpoznaje niektóre problemy psychologiczne; potrafi sprostać podstawowym problemom w trakcie kształcenia osób niepełnosprawnych. dobry (4,0) posiada poszerzoną wiedzę z zakresu pedagogiki specjalnej w zakresie kształcenia i wychowania, potrafi zdefiniować większość sytuacji zagrażające zdrowiu i skale problemów niepełnosprawności w ujęciu demograficznym i epidemiologicznym. rozumie potrzebę stałego uaktualniania swojej wiedzy z zakresu nauk podstawowych oraz medycznych; w niewielkim stopniu potrafi krytycznie ocenić własne i cudze działania oraz dokonać weryfikacji proponowanych rozwiązań. rozumie potrzebę stałego uaktualniania swojej wiedzy z zakresu nauk podstawowych oraz medycznych; dobrze ocenia własne i cudze działania oraz dokonuje weryfikacji proponowanych rozwiązań. dostrzega i rozpoznaje wiele problemów psychologicznych; potrafi poradzić sobie z wieloma problemami w trakcie kształcenia osób niepełnosprawnych. bardzo dobry (5,0) posiada wszechstronną wiedzę z zakresu pedagogiki specjalnej w zakresie kształcenia i wychowania, potrafi zdefiniować wszystkie sytuacje zagrażające zdrowiu i skale problemów niepełnosprawności w ujęciu demograficznym i epidemiologicznym. dostrzega i rozpoznaje większość problemów psychologicznych; potrafi poradzić sobie z większością problemów w trakcie kształcenia osób niepełnosprawnych. rozumie potrzebę stałego uaktualniania swojej wiedzy z zakresu nauk podstawowych oraz medycznych; potrafi wnikliwie i krytycznie ocenić własne i cudze działania oraz dokonać weryfikacji proponowanych rozwiązań. 10. MACIERZ REALIZACJI PRZEDMIOTU Efekt kształcenia Odniesienie do efektów kierunkowych Cele przedmiotu Treści programowe Metody dydaktyczne Sposoby oceny EK1 K_W04, K_W05 C1 W1 – W7 M1 – M3 EK2 K_U09, K_U10 C2 W1 – W7, ĆW1 – ĆW7 M1 – M5 EK3 K_K01, K_K03 C3 ĆW1 – ĆW7 M1 – M5 F1– F2, P1 F1– F2, P1 – P2 F1– F2, P1 – P2 11. LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA 1. 2. 3. 4. Smith D.D., Pedagogika specjalna, T 1–2, PWN, Warszawa 2009. Sękowska Z., Wprowadzenie do pedagogiki specjalnej, APS, Warszawa 2001. Maas V.F., Uczenie się przez zmysły: Wprowadzenie do teorii integracji sensorycznej, WSiP, Warszawa 1998. Skorek E.M., Terapia pedagogiczna. Cz. 2., Impuls, Kraków 2010.