Zabijanie słowa. Oblicza cenzury PRL

Transkrypt

Zabijanie słowa. Oblicza cenzury PRL
Zabijanie słowa. Oblicza cenzury PRL
Zabijanie słowa. Oblicza cenzury PRL
18 maja br. młodzież szkół bielskich gościła w Pedagogicznej
Bibliotece Wojewódzkiej w Bielsku-Białej na kolejnym z wykładów
organizowanych w ramach spotkań z historią najnowszą. Adrian Rams,
historyk Biura Edukacji Publicznej IPN w Katowicach, w wykładzie
zatytułowanym: Zabijanie słowa, Oblicza cenzury PRL przybliżył
uczniom, czym była cenzura i w jaki sposób funkcjonowała w okresie
PRL-u stając się narzędziem manipulacji społeczeństwem w rękach władz
komunistycznej Polski. Po zakończeniu wojny, na mocy dekretu
rządowego z 1946 r. powstał urząd cenzury zarejestrowany pod nazwą
Głównego Urzędu Kontroli Prasy, Publikacji i Widowisk, który poprzez
cenzurę
z
kreował
zainteresowaniem
pozytywny
wysłuchała
wizerunek
w
jaki
państwa.
sposób
Młodzież
manipulowano
świadomością społeczeństwa poprzez cenzurę i propagandę karmiącą się
fałszywymi treściami obecnymi w mediach, prasie, teatrze czy filmie.
Cenzurze i nierzadko całkowitemu zakazowi publikacji podlegali
określeni twórcy, poeci, redaktorzy prasy i wydawnictw naukowych
i kulturalnych. Zafałszowaniu uległ cały szereg wydarzeń historycznych,
np. Zbrodnia Katyńska czy egzekucje żołnierzy Polskiego Państwa
Podziemnego. Działalność GUKPPiW zdemaskował Tomasz Strzyżewski
w „Czarnej Księdze Cenzury PRL” sporządzonej na podstawie „Księgi
Zapisów i Zaleceń GUKPPiW” opublikowanej w 1977 r. w Szwecji.
Cenzura przestawała powoli funkcjonować dopiero w 1989 r., a Ustawa
o Likwidacji Głównego Urzędu Kontroli Publikacji i Widowisk weszła
w życie 11 kwietnia 1990 r.
Dorota Pająk
Pedagogiczna Biblioteka Wojewódzka
w Bielsku-Białej
Zabijanie słowa. Oblicza cenzury PRL
Pedagogiczna Biblioteka Wojewódzka
w Bielsku-Białej