Zabijanie słowa. Oblicza cenzury PRL
Transkrypt
Zabijanie słowa. Oblicza cenzury PRL
Zabijanie słowa. Oblicza cenzury PRL Zabijanie słowa. Oblicza cenzury PRL 18 maja br. młodzież szkół bielskich gościła w Pedagogicznej Bibliotece Wojewódzkiej w Bielsku-Białej na kolejnym z wykładów organizowanych w ramach spotkań z historią najnowszą. Adrian Rams, historyk Biura Edukacji Publicznej IPN w Katowicach, w wykładzie zatytułowanym: Zabijanie słowa, Oblicza cenzury PRL przybliżył uczniom, czym była cenzura i w jaki sposób funkcjonowała w okresie PRL-u stając się narzędziem manipulacji społeczeństwem w rękach władz komunistycznej Polski. Po zakończeniu wojny, na mocy dekretu rządowego z 1946 r. powstał urząd cenzury zarejestrowany pod nazwą Głównego Urzędu Kontroli Prasy, Publikacji i Widowisk, który poprzez cenzurę z kreował zainteresowaniem pozytywny wysłuchała wizerunek w jaki państwa. sposób Młodzież manipulowano świadomością społeczeństwa poprzez cenzurę i propagandę karmiącą się fałszywymi treściami obecnymi w mediach, prasie, teatrze czy filmie. Cenzurze i nierzadko całkowitemu zakazowi publikacji podlegali określeni twórcy, poeci, redaktorzy prasy i wydawnictw naukowych i kulturalnych. Zafałszowaniu uległ cały szereg wydarzeń historycznych, np. Zbrodnia Katyńska czy egzekucje żołnierzy Polskiego Państwa Podziemnego. Działalność GUKPPiW zdemaskował Tomasz Strzyżewski w „Czarnej Księdze Cenzury PRL” sporządzonej na podstawie „Księgi Zapisów i Zaleceń GUKPPiW” opublikowanej w 1977 r. w Szwecji. Cenzura przestawała powoli funkcjonować dopiero w 1989 r., a Ustawa o Likwidacji Głównego Urzędu Kontroli Publikacji i Widowisk weszła w życie 11 kwietnia 1990 r. Dorota Pająk Pedagogiczna Biblioteka Wojewódzka w Bielsku-Białej Zabijanie słowa. Oblicza cenzury PRL Pedagogiczna Biblioteka Wojewódzka w Bielsku-Białej