Koncert W baroku bardzo popularną formą koncertu było Concerto
Transkrypt
Koncert W baroku bardzo popularną formą koncertu było Concerto
Koncert W baroku bardzo popularną formą koncertu było Concerto grosso. Polegała ona na współzawodniczeniu kilku instrumentów solowych, czyli małej grupy instrumentalnej zwanej concertino z całą orkiestrą zwaną tutti. Twórcą tej formy był włoski kompozytor A.Corelli. Concerto grosso pisali także A.Vivaldi, J.S.Bach oraz inni kompozytorzy epoki baroku. W okresie baroku komponowano także koncerty solwe przeznaczone na jeden instrument solowy (głównie skrzypce, ale też flet lub klawesyn) i orkiestrę. Zwykle składały się z 3 części. W okresie klasycyzmu koncert staje się formą trzyczęściową. Kompozytor kładzie w nim duży nacisk na popis solisty, dlatego zawiera wiele fragmentów wirtuozowskich. Przed kodą pojawia się kadenca, grana przez solistę bez udziału orkiestry. Kadenca początkowo była improwizowana, a od czasów Beethovena zapisywana. Allegro sonatowe w koncercie posiada tzw. ,,podwójną ekspozycję”. Oznacz to iż pierwszą ekspozycję wykonuje tylko orkiestra, a drugą solista z towarzyszeniem orkiestry. Romantycy bardzo swobodnie traktowali reguły budowy allegra sonatowego i dlatego często pomijali podwójną ekspozycję.