czerwiec w bibliotece - Biblioteka Uniwersytecka w Warszawie

CZERWIEC W BIBLIOTECE
Biblioteka Uniwersytecka w Warszawie, ul. Dobra 56/66, 00-312 Warszawa
Tel.: 5525660, fax: 5525659, e-mail: [email protected]
http://www.buw.uw.edu.pl
czerwiec 2007 r.
e-bUW
Z początkiem bieŜącego roku rozpoczęły się prace nad stworzeniem biblioteki elektronicznej
Uniwersytetu Warszawskiego e-bUW na platformie dLibra.
W pierwszym okresie prac nad e-bUW zespół pod kierunkiem dyr. Krystyny Kocznorowskiej
wypracował załoŜenia techniczne projektu. Kolejnym etapem było przystosowanie formatu
opisu bibliograficznego MARC21 do formatu opisu metadanych Dublin Core. DC (Dublin
Core Metadata Element Set) jest ogólnym standardem metadanych, stosowanym powszechnie
przez biblioteki cyfrowe wykorzystujące oprogramowanie dLibra.
dLibra jest pierwszym polskim systemem do budowy bibliotek cyfrowych, dynamicznie
rozwijanym przez Poznańskie Centrum Superkomputerowo-Sieciowe od 1999 roku. System
ten umoŜliwia zarządzanie, przetwarzanie, przeszukiwanie opisów bibliograficznych (z
wykorzystaniem słownika synonimów), a takŜe treści publikacji. Biblioteki akademickie i
publiczne wykorzystują system dLibra do budowy bibliotek cyfrowych, dając dostęp do
kilkudziesięciu tysięcy obiektów cyfrowych wraz z ich metadanymi i współtworząc w ten
sposób polską platformę rozproszonych bibliotek cyfrowych w sieci PIONIER. Wymiana
danych odbywa się w oparciu o standardy i protokoły, takie jak RSS, RDF, MARC,
DublinCore czy OAI-PMH.
Podstawowe załoŜenia projektu e-bUW to:
1) e-bUW jest wspólnym projektem wszystkich bibliotek Uczelni, BUW pełni w nim rolę
lidera.
2) Zamieszczane będą przede wszystkim dokumenty pozostające w domenie publicznej
(niepodlegające prawu autorskiemu).
3) e-bUW gromadzi teksty stanowiące warsztat pracy dla naukowców, ale teŜ słuŜące
dydaktyce.
4) Umieszczenie zbiorów w sieci umoŜliwia zdalny dostęp do nich z dowolnego komputera
dla wielu równoczesnych uŜytkowników, jednocześnie pozwala chronić oryginały.
Obecnie trwają prace nad wyborem pozycji do biblioteki cyfrowej i ich digitalizacją. Jest
takŜe opracowywany interfejs strony e-bUW.
Zbiory e-bUW będą dzieliły się na kolekcje (na pierwszym etapie trzy: Dziedzictwo
kulturowe, Historia UW i BUW, Nauka i dydaktyka) i podkolekcje. Te same obiekty będą
mogły występować w więcej niŜ jednym miejscu. Lista kolekcji będzie powiększana. BUW
liczy na współpracę pracowników naukowych, którzy zechcą podjąć się roli konsultantów
merytorycznych przy budowaniu zasobów cyfrowej biblioteki Uniwersytetu Warszawskiego;
współpracują z nami juŜ dr Adam Cezary Bosiacki z WPiA (podkolekcja historia prawa) i dr
Robert Artur Gawkowski z Muzeum UW (podkolekcja historia BUW i UW).
Pełny opis projektu e-bUW jest dostępny w BUWNecie.
Uroczysta inauguracja e-bUW jest planowana na listopad 2007.
(Agnieszka Wróbel)
1
SENACKA KOMISJA DS. BIBLIOTEK I SYSTEMÓW INFORMACYJNYCH UW...
... zebrała się na posiedzeniu 4 czerwca. Mgr Anna Pełka (Oddział Udostępniania i Informacji
Naukowej) podsumowała wyniki ankiet wypełnionych przez osoby testujące platformę
ksiąŜek elektronicznych MyiLibrary. Dyr. Kocznorowska poinformowała, Ŝe obecnie BUW
porównuje inne oferty e-ksiąŜek przy uŜyciu narzędzi wypracowanych przy okazji testowania
MyiLibrary. Biblioteka bierze pod uwagę cenę, dobór tytułów, łatwość przeszukiwania,
format zapisu, moŜliwość drukowania, dostępność po zakończeniu prenumeraty. Z
dotychczas rozpoznanych najlepszą ofertą pod względem cenowym wydaje się oferta
MyiLibrary.
Ramowe propozycje szkoleń przygotowywanych przez BUW przedstawiła Zuzanna
Wiorogórska (Oddział Wydawnictw Ciągłych). BUW zmienia strukturę dotychczasowych
szkoleń bibliotecznych nadając jej charakter modułowy, kaŜdy uŜytkownik będzie mógł
wybrać taką ścieŜkę, która będzie dla niego najbardziej odpowiednia. Zdaniem KBSI nawet w
szkoleniu podstawowym powinno się więcej miejsca poświęcić e-zbiorom.
Kolejne posiedzenie Komisji odbędzie się we wrześniu.
(Anna Wołodko)
REGULAMIN ORGANIZACYJNY BUW I NOWY REGULAMIN RADY
BIBLIOTECZNEJ
Oba akty prawne zaakceptowane uprzednio przez Radę Biblioteczną, zaopiniowane
pozytywnie przez Komisję Prawno-Statutową UW zostały przyjęte uchwałą Senatu UW nr
256 i 257 z dnia 20 czerwca [Monitor UW nr 6G z dn. 29.06.2007]. Regulamin
Organizacyjny BUW opisuje strukturę organizacyjną BUW i zakresy działania wszystkich
jednostek organizacyjnych BUW oraz ich ewentualne podległości; jest chyba pierwszym tego
rodzaju aktem prawnym w powojennej historii BUW, konieczność jego posiadania wynika
wprost z ustawy Prawo o szkolnictwie wyŜszym i Statutu UW i aŜ dziwne wydaje się, Ŝe tyle
lat mogliśmy Ŝyć bez niego. Natomiast kolejna nowelizacja Regulaminu Rady Bibliotecznej
była konieczną konsekwencją zmiany formuły Rady Bibliotecznej.
(ekm)
DOFINANSOWANIE STUDIÓW PODYPLOMOWYCH DLA KUSTOSZY I STARSZYCH
BIBLIOTEKARZY BUW
Prof. dr hab. Małgorzata Gersdorf, prorektor UW ds. nauczania i polityki kadrowej, pismem z
dnia 27 czerwca obiecała dofinansować do wysokości 70% koszty studiów podyplomowych
w IINiSB UW kustoszy i st. bibliotekarzy BUW zobowiązanych do uzupełnienia
wykształcenia kierunkowego w ciągu 5 lat zgodnie z par. 27 Rozporządzenia Ministra Nauki
i Szkolnictwa WyŜszego z dnia 22 grudnia 2006 roku w sprawie warunków wynagradzania za
pracę i przyznawania innych świadczeń związanych z pracą dla pracowników zatrudnionych
w uczelni publicznej. W sytuacji takiej znajduje się 32 kustoszy i 12 starszych bibliotekarzy
zatrudnionych w BUW (lista w Oddziale Administracji BUW). Nieznana jest analogiczna
liczba kustoszy i starszych bibliotekarzy w bibliotekach wydziałowych. Dyrektor Ewa
Kobierska-Maciuszko zwróciła się do rektor Gersdorf z prośbą o objęcie dofinansowaniem
równieŜ tych pracowników, poprosiła takŜe dyrektora IINiSB, prof. dr hab. Marcina
Drzewieckiego, o uwzględnienie zwiększonego napływu kandydatów w planach i ofercie
dydaktycznej Instytutu. Warunkiem uzyskania dofinansowania jest rozpoczęcie studiów w
roku akademickim 2007/2008 lub 2008/2009. Zachęcamy wszystkich zainteresowanych do
skorzystania z tej moŜliwości.
(ekm)
2
URLOPY KUSTOSZY I STARSZYCH BIBLIOTEKARZY UW
Prof. dr hab. Małgorzata Gersdorf, prorektor UW ds. nauczania i polityki kadrowej, pismem z
dnia 27 czerwca podtrzymała decyzję JM Rektor UW z dnia 31 stycznia w sprawie
korzystnego wymiaru urlopu dla st. bibliotekarzy i kustoszy UW, tym samym uznając
negatywną opinię Rzecznika Praw Obywatelskich i Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa
WyŜszego z maja 2007 za niewiąŜącą dla administracji UW.
(ekm)
ZEBRANIE ZESPOŁU KOORDYNACYJNEGO NUKAT...
... odbyło się 13 czerwca. W porządku zebrania znalazło się sprawozdanie z działalności i
finansowania Centrum NUKAT w 2006 r., sprawozdanie z rozliczenia i ostatecznego
zamknięcia funduszu A.W. Mellona, omówienie aktywności bibliotek współkatalogujących w
NUKAT oraz dyskusja nad decyzją Biblioteki Narodowej o odstąpieniu od
współkatalogowania w NUKAT. Ten ostatni punkt zdominował dyskusję na zebraniu. Z
relacji Dyrektora BN, dr. Tomasza Makowskiego, wynikało, Ŝe Biblioteka Narodowa podjęła
przemyślaną decyzję, po przeanalizowaniu wielu aspektów współpracy. Uznano, Ŝe
współpraca z NUKAT nie jest dla BN satysfakcjonująca i odbywa się ze szkodą dla głównych
celów statutowych narodowej ksiąŜnicy, np. tworzenia bibliografii narodowej, a ponadto w
opinii specjalistów z BN systemy Virtua i Innopac są niekompatybilne i nie mogą ze sobą
współpracować w sposób zadowalający BN.
W dyskusji zwracano uwagę na dwa kluczowe problemy wynikające z odejścia BN od
współkatalogowania. Pierwszy to utrata spójności haseł w skali ogólnopolskiej, w sytuacji
kiedy BN zacznie budować odrębną kartotekę haseł wzorcowych, a drugi to udostępnianie
JHP BN w NUKAT. NUKAT obsługuje technicznie uŜytkowników JHP BN, w zakresie
wprowadzania rekordów słownictwa i ich stosowania w rekordach bibliograficznych, a
ponadto obsługuje (bieŜąco aktualizuje) wykonane w uzgodnieniu z BN kopie bazy rekordów
słownictwa JHP BN w systemie Aleph i Prolib. Na podstawie zapisu w projekcie katalogu
NUKAT, z inicjatywy BN, język haseł przedmiotowych BN jest jednym z trzech
równorzędnych języków haseł przedmiotowych stosowanych w NUKAT. Wycofanie go z
bazy katalogu NUKAT jest niezgodne z projektem, a stosujące ten język biblioteki, które w
dobrej wierze przystąpiły do współkatalogowania w NUKAT, postawi w niezwykle trudnej
sytuacji. Będą one zmuszone albo do zmiany stosowanego lokalnie jhp, albo do stosowania
skomplikowanych zabiegów pozyskiwania rekordów słownictwa z bazy BN. Uczestnicy
zebrania apelowali do dr. Makowskiego o zrewidowanie decyzji o odstąpieniu od współpracy,
a w szczególności o utrzymanie współpracy w zakresie tworzenia i wykorzystywania CKHW
i zgodę na udostępnianie JHP BN w NUKAT. Postanowiono, Ŝe tematy te będą przedmiotem
pracy wspólnego zespołu (BN, Centrum NUKAT z udziałem przewodniczącej ZK NUKAT),
którego spotkanie zaplanowano po 20 czerwca 2007 r.
Spotkanie przedstawicieli BN i Centrum NUKAT odbyło się 27 czerwca. Biblioteka
Narodowa podtrzymała decyzję o tworzeniu własnego, odrębnego zbioru khw i obiecała
zbadać moŜliwości udostępniania rekordów JHP BN bibliotekom wykorzystującym ten język.
(Maria Burchard)
KONFERENCJE, WARSZTATY
W dniach 29-31 maja odbyły się w Bibliotece Narodowej IX Ogólnopolskie Warsztaty –
Język haseł przedmiotowych Biblioteki Narodowej – nowe słownictwo, najnowsze ustalenia
metodyczne, stosowane w katalogach bibliotek. Uniwersalna klasyfikacja dziesiętna.
Zmiany w opracowaniu rzeczowym i porządkowaniu katalogów.
3
Warsztaty zorganizowała Komisja Opracowania Rzeczowego Zbiorów przy ZG SBP we
współpracy z Biblioteką Narodową i Instytutem Informacji Naukowej i Studiów
Bibliologicznych UW. Poświęcono je problemom JHP BN i UKD (szczegółowy program
warsztatów http://www.wimbp.lodz.pl/korz/2007/program_9_2007.pdf). W tym roku
uczestniczyło w nich 220 osób – reprezentantów róŜnych typów bibliotek, w których stosuje
się jeden z powyŜszych języków informacyjno-wyszukiwawczych (a w niektórych
przypadkach oba). Czas warsztatów podzielono równomiernie pomiędzy oba języki, tworząc
dwa bloki tematyczne.
W pierwszej części — poświęconej JHP BN — omówiono ustalenia metodyczne
wprowadzone w roku 2006, nowo wprowadzone słownictwo, wykorzystanie JHP BN w
opracowaniu przedmiotowym wydawnictw ciągłych oraz w tematowaniu literatury pięknej
dla dzieci. W części referatów omówiono zastosowanie JHP BN do katalogowania zbiorów
w bibliotekach pedagogicznych.
Maria Bereśniewicz z KsiąŜnicy Pomorskiej w Szczecinie wygłosiła referat na temat: JHP BN
– JHP KABA – wybrane kwestie porównawcze. Referat był kontynuacją rozwaŜań autorki na
ten sam temat przedstawionych na VIII Warsztatach („Czerwiec w Bibliotece”, 2006).
Przedmiotem referatu było omówienie róŜnic i podobieństw występujących w obu językach.
Autorka podjęła próbę określenia w jakim stopniu rozbieŜności występujące w obu językach
dotyczą poziomu wyraŜeń leksykalnych, poziomu syntaktycznego, sposobu budowania języka
jako systemu czy teŜ koncepcji odwzorowania rzeczywistości („kopii uniwersum”).
W kolejnej części — poświęconej UKD — omówiono: tworzenie kartotek haseł wzorcowych
UKD ( na przykładach Biblioteki Głównej Politechniki Białostockiej i Biblioteki Publicznej
m. st. Warszawy); zastosowanie UKD do układu działowego księgozbioru w wolnym
dostępie do półek ( na przykładzie Biblioteki Głównej Politechniki Świętokrzyskiej); zmiany
w dziale 37 UKD, nowe poddziały wspólne i propozycje tworzenia charakterystyk
wyszukiwawczych.
W dyskusji i podsumowaniu warsztatów uczestnicy zwrócili szczególną uwagę na utworzenie
jednolitej kartoteki haseł wzorcowych UKD.
(Anna Stanis)
Ogólnopolska konferencja naukowa Kultura organizacyjna w bibliotece zorganizowana
przez Bibliotekę Uniwersytecką im. Jerzego Giedroycia w Białymstoku odbyła się w dniach
4-6 czerwca i zgromadziła ponad stu uczestników z wielu ośrodków krajowych: bibliotekarzy
z bibliotek uczelnianych, publicznych miejskich i wojewódzkich, bibliotekoznawców i
pracowników innych instytucji kultury i nauki oraz licznych sponsorów.
Zaprezentowano 40 referatów, które w róŜnych ujęciach przedstawiały zagadnienia związane
z kulturą organizacyjną w bibliotece. Poruszono wiele szczegółowych problemów
dotyczących m.in. pojęcia kultury organizacyjnej, jej rodzajów oraz funkcji w bibliotece,
organizacji przestrzeni bibliotecznej jako elementu kultury organizacyjnej, wpływu kultury
organizacyjnej na wizerunek biblioteki, roli, jaką pełni ona w zarządzaniu biblioteką oraz
wpływu na warunki pracy i satysfakcję zawodową bibliotekarzy. Wielokrotnie przytaczano za
badaczami rozmaite definicje kultury organizacyjnej, z których sedno sprawy najlepiej ujmują
te zwięzłe, np. GraŜyny Aniszewskiej: „Kultura organizacyjna jest tym dla biblioteki, czym
osobowość dla człowieka”.
Wiele uwagi referenci poświęcili przedstawieniu funkcji wewnętrznych i zewnętrznych
kultury organizacyjnej w ujęciu badaczy polskich i obcych, np. funkcji budowania
toŜsamości, pozwalającej pracownikom danej biblioteki na identyfikację ze swoją instytucją,
ze wspólnymi wartościami, tradycjami i poglądami oraz na tworzeniu i utrwalaniu
zewnętrznego wizerunku określającego jej miejsce i znaczenie w środowisku.
4
Kultura organizacyjna jest czasami niedoceniana i lekcewaŜona, choć wg badań
amerykańskich warunkuje sukces firmy. Powodem jej niedoceniania jako istotnego czynnika
wpływającego na funkcjonowanie, jest to, Ŝe stanowi ona zbiór wartości uwaŜanych za
oczywiste, załoŜeń, o których się nie mówi, wspólnych oczekiwań, definicji, elementów
pamięci zbiorowej. Odzwierciedla dominujące poglądy, określa poczucie toŜsamości
pracowników, dostarcza niepisanych, a często równieŜ nie do końca uświadamianych zasad
postępowania w miejscu pracy. Zasadniczo kultura organizacyjna ma trzy zadania: po
pierwsze poprzez specyficzny sposób zachowania pracowników identyfikuje firmę na tle
innych z tej samej branŜy czy sektora, po drugie zapewnia jej członkom poczucie
przynaleŜności i po trzecie umoŜliwia efektywną pracę w grupie. (Joanna Putko, Biblioteka
Politechniki Białostockiej: Znaczenie kultury organizacyjnej w kształtowaniu wizerunku
biblioteki akademickiej jako organizacji uczącej się).
Omawiano metody badawcze poruszane w literaturze przedmiotu oraz przytaczano wyniki
własnych badań ankietowych, przeprowadzanych w bibliotekach polskich (m.in. Marzenna
Cupa, Biblioteka Wydz. Prawa i Administracji UMK w Toruniu: Funkcja kultury
organizacyjnej w bibliotece - opinie czytelników; Agnieszka Liszka, Biblioteka Gł. AE we
Wrocławiu: „Być czy mieć” – wpływ kultury organizacyjnej na satysfakcję zawodową i
warunki pracy młodszych bibliotekarzy; Piotr Marcinkowski, Biblioteka UAM w Poznaniu:
Bibliotekarz czy bibliotekarka? Dyrektor czy dyrektorka? Czyli polskie biblioteki akademickie
a płeć).
W prezentacji róŜnych modeli kultury organizacyjnej zwracano uwagę na dominujący w
bibliotekach polskich model hierarchiczny, skupiający się na wnętrzu i budowaniu zasobu, a
nie na szybkim dostępie do informacji oraz podkreślano potrzebę wprowadzania modeli
elastycznych pozwalających na łatwą adaptację do wymagań szybko zmieniającego się
otoczenia, a nawet wyprzedzania zmian. DuŜą rolę w tym zakresie przypisano zespołom
zadaniowym i liderom (np. Hanna Andruszko, Biblioteka UAM w Poznaniu: „Hymn o
perle”, czyli o zarządzaniu talentami w bibliotece; Jadwiga Kotulska, Międzyinstytutowa
Biblioteka Politologii, Filozofii i Socjologii Uniwersytetu Opolskiego: Rola liderów w
kształtowaniu kultury organizacyjnej biblioteki akademickiej).
OŜywioną dyskusję wywołał temat architektury bibliotecznej i wpływu nowych aranŜacji
przestrzennych na kształtowanie kultury organizacyjnej, zwłaszcza w kontekście wymiarów
kultury, a szczególnie „kobiecości i męskości”. Wymiar kobiecy przejawia się w dobrej
atmosferze pracy, wzajemnym zaufaniu i pomocy, krótko mówiąc: „pracuje się po to, aby
Ŝyć”; wymiar męski charakteryzuje agresywność, asertywność, rywalizacja i dąŜenie do
sukcesu, „Ŝyje się po to, by pracować”. (Marcin Pędich, Instytut Filologii
Wschodniosłowiańskiej Uniwersytetu w Białymstoku: Biblioteka w wielu wymiarach –
budownictwo biblioteczne w kontekście wymiarów kultury G. Hofstedego).
Na kluczowe pytanie referatu: Czy istnieje idealna kultura organizacyjna dla bibliotek
akademickich? autor odpowiedział: „... biblioteki akademickie stanowią nie tylko róŜną od
bibliotek publicznych czy szkolnych sieć, lecz równieŜ w swoim segmencie charakteryzują
się konkretnym wyspecjalizowaniem, własnym rejestrem zadań i uŜytkowników. Kultura
organizacyjna będzie róŜna dla kaŜdej z nich, poniewaŜ pełni ona rolę integracyjną jednoczącą pracowników wokół wspólnych wartości oraz adaptacyjną - pozwalającą na
dostosowanie się jej działań do wymagań otoczenia”. (Damian Wojciński, Biblioteka UAM w
Poznaniu).
Obrady toczyły się w nowym gmachu Biblioteki, otwartym w czerwcu 2005 r. Uczestnicy
mieli moŜliwość zwiedzenia budynku, który przyciąga uwagę ponad dziesięciometrową
przeszkloną fasadą, dobrze widoczną z osi widokowej biegnącej od ogrodów dziedzińca
barokowego Pałacu Branickich i parku miejskiego. Struktura i układ budynku są
funkcjonalne, choć na razie dość tradycyjnie zagospodarowane. Istnieją wydzielone czytelnie
5
(ogólna, czasopism, zbiorów specjalnych, Oddziału Informacji Naukowej, dla pracowników
naukowych), a magazyn z ok. 100 tys. woluminów w wolnym dostępie i stanowiskami
informacji dziedzinowej planuje się udostępnić dopiero w przyszłości na 3 i 4 piętrze. Przy
okazji warto wspomnieć, Ŝe zarówno dyrekcja, jak i pracownicy informacji niejednokrotnie
odwiedzali naszą Bibliotekę, by zgłębiać tajniki Wolnego Dostępu w BUW. Godna
pozazdroszczenia w nowej białostockiej bibliotece jest niewątpliwie Sala Audytoryjna na 6
piętrze – miejsce obrad konferencyjnych (z wyjątkiem jednej sesji), odseparowana od innych
pomieszczeń bibliotecznych i z własnym zapleczem cateringowym, dzięki czemu nawet
rozmowy kuluarowe w przerwach nie przeszkadzają czytelnikom.
W czasie wolnym gospodarze umoŜliwili uczestnikom konferencji zwiedzanie Białegostoku i
pobliskich okolic: Arboretum w Kopnej Górze w sercu Puszczy Knyszyńskiej oraz Supraśla,
miasta o 500-letniej historii, a w nim zespołu budynków Prawosławnego Męskiego
Monasteru p.w. Zwiastowania NMP: cerkwi obronnej wzniesionej na początku XVI wieku w
unikalnym bizantyjsko-gotyckim stylu, obecnie rekonstruowanej po zburzeniu jej przez
wojska niemieckie w 1944 r. oraz nowo otwartego pięknego Muzeum Ikon w Pałacu Opatów
z XVII wieku.
Z BUW w konferencji uczestniczyły ElŜbieta Petrović i ElŜbieta Podlasin.
(ElŜbieta Petrović)
W związku z planami otwarcia elektronicznej biblioteki Uniwersytetu Warszawskiego [ebUW] zorganizowano w dniach 20-22 czerwca br. w BUW warsztaty szkoleniowe z obsługi
platformy dLibra. Warsztaty poprowadzili pracownicy Poznańskiego Centrum
Superkomputerowo-Sieciowego: Marcin Werla, Adam Dudczak (dzień pierwszy) oraz
Tomasz Parkoła (dzień drugi). Podzielone na dwie części, objęły one w części pierwszej
instalację i konfigurację oprogramowania dLibra na serwerach BUW połączoną ze
szkoleniem technicznym administratora systemu (uczestniczyli: Tomasz Trynkowski, Andrzej
Regmunt); w części drugiej szkolenie praktyczne, na którym omówiono aplikacje redaktora i
administratora. Uczestnikami części drugiej byli: Ewa Bagieńska, Paweł Lasecki, Tomasz
Trynkowski, Agnieszka Wróbel.
(Agnieszka Wróbel)
Ministerstwo Spraw Wewnętrznych i Administracji zorganizowało 25 czerwca Dzień
Informacyjny Programu eContentplus.
Program eContentplus to program Wspólnotowy na lata 2005-2008 (kontynuacja programu
eContent realizowanego w latach 2001-2004; Polska przystąpiła do programu w 2002 r.).
Celem programu jest realizacja, w perspektywie roku 2010, załoŜeń zawartych w
komunikacie Komisji Europejskiej i2010 – Europejskie społeczeństwo informacyjne na rzecz
wzrostu i zatrudnienia, jak równieŜ zapisów Dyrektywy 2003/98/EC Parlamentu
Europejskiego i Rady Europy z 17 listopada 2003 r. o powtórnym wykorzystaniu informacji
sektora publicznego.
Priorytety programu to tworzenie bogatych, zróŜnicowanych zasobów oraz usług cyfrowych,
wykorzystanie technologii informacyjnych i komunikacyjnych w procesie upowszechniania
europejskiego dziedzictwa kulturowego, a takŜe wspieranie róŜnorodności kulturowej i
językowej w obszarze Unii Europejskiej. Szczególny nacisk kładziony jest na powtórne
wykorzystanie, na poziomie wspólnotowym, treści sektora publicznego z następujących
obszarów tematycznych: dane geograficzne, treści o charakterze edukacyjnym, a takŜe treści
naukowo-badawcze i kulturalne.
BudŜet całości programu wynosi 149 mln euro. BudŜet na 2007 r. — 46,5 mln euro, w
następującym podziale na obszary tematyczne: biblioteki cyfrowe (treści naukowo-badawcze
i kulturalne) – 40%, dane geograficzne – 30%, treści o charakterze edukacyjnym – 28%,
wzmacnianie współpracy pomiędzy partnerami w obszarze zasobów cyfrowych – 2%. W
6
programie uczestniczyć mogą osoby prawne z siedzibą w Państwach Członkowskich UE oraz
państwach EFTA, a takŜe osoby prawne mające swoją siedzibę w państwach kandydujących,
jeŜeli zawarły one odpowiednie porozumienia. Zasadniczo Program eContentplus nie określa
liczby krajów ani partnerów w projekcie, jako formalnego kryterium udziału. JednakŜe
preferowane są projekty, które angaŜują we współpracę jak największą liczbę partnerów
międzynarodowych. W poszukiwaniu takich partnerów projektów moŜna zgłaszać się do
Krajowego Punktu Kontaktowego Programów Badawczych Unii Europejskiej w Warszawie
[KPK]. Zgłoszenia przekazywane są do współpracujących punktów kontaktowych z innych
państw.
MSWiA jest odpowiedzialne za wdraŜanie programu w Polsce. Na wstępie Anna Bramska z
MSWiA przedstawiła krótkie podsumowanie rezultatów konkursu 2006. Następnie prelekcję
poświęconą załoŜeniom programu eContentplus oraz warunkom konkursu 2007 przedstawił
Marcel Wetelet z Komisji Europejskiej. Ostatnią część spotkania stanowiły indywidualne
konsultacje projektów.
Gdyby BUW chciał starać się o dofinansowanie dla nowopowstającej biblioteki cyfrowej
Uniwersytetu Warszawskiego [e-bUW], musiałby albo podjąć rolę lidera i stworzyć
międzynarodowy projekt, albo dołączyć jako partner do tworzonego projektu, jak np.
Biblioteka Narodowa, która została (od 1 stycznia 2007 roku) partnerem Biblioteki
Europejskiej (The European Library — TEL).
(Agnieszka Wróbel)
Stowarzyszenie Bibliotekarzy Polskich zorganizowało 26 czerwca br. w Polsko-Japońskiej
WyŜszej Szkole Technik Komputerowych w Warszawie bezpłatne warsztaty dla
bibliotekarzy poświęcone zagadnieniom Open Access.
Open Access [OA], przez jednych nazywany ruchem, przez innych ideą, stawia sobie za cel
zapewnienie bezpłatnego i nieograniczonego dostępu w Internecie do zasobów treści
naukowych, przy uwzględnieniu i zachowaniu praw autorskich. Dokumenty (pełne teksty
artykułów, fragmenty prac, prezentacje, raporty, pliki graficzne, dźwiękowe i audiowizualne)
o wysokim poziomie opracowania merytorycznego, ze wszystkich dziedzin wiedzy
publikowane są w archiwach i repozytoriach (instytucjonalne, tematyczne) lub w
czasopismach dostępnych bezpłatnie w sieci.
Wystąpienie BoŜeny Bednarek-Michalskiej zatytułowane Informacja w sieci a dostęp do
wiedzy wprowadziło do tematyki Open Access (czym jest i skąd się wziął OA, jakie są jego
główne załoŜenia, rozwiązania prawne i organizacyjne OA, UE wobec OA, Polska wobec
OA). Następnie Lidia Derfert-Wolf w prezentacji Open Access – otwarte archiwa i
repozytoria przedstawiła zagadnienie repozytoriów (rodzaje repozytoriów, przykłady
repozytoriów, oprogramowanie). Ostatnia z warsztatowych prelekcji Czasopisma Open
Access, zaprezentowana przez Barbarę Urbańczyk, poświęcona została problemowi
czasopism otwartych (polityka wydawców, obszary oddziaływania, Impact factor a
czasopisma otwarte, oprogramowanie).
Pozostaje Ŝywić nadzieję, Ŝe polskie środowisko naukowe, odczuwające dyktat komercyjnych
wydawców, otworzy się na ideę Open Access.
(Agnieszka Wróbel)
***
WERNISAś W MUZEUM SZTUKI W ŁODZI
14 czerwca o godz. 12.00 w Pałacu Herbsta w Łodzi (Rezydencja “KsięŜy Młyn” – oddział
Muzeum Sztuki) odbył się wernisaŜ wystawy Miedzy teorią a praktyką. Rysunek włoski XVI
wieku ze zbiorów Gabinetu Rycin Biblioteki Uniwersyteckiej w Warszawie, przygotowanej w
7
ramach współpracy między Działem Sztuki Dawnej Muzeum Sztuki w Łodzi a Gabinetem
Rycin BUW. Ekspozycję otworzyli: doradca d.s. merytorycznych dr Jacek Ojrzyński i
zastępca dyrektora Muzeum Sztuki w Łodzi Urszula Tracz (w imieniu nieobecnego dyrektora
Jarosława Suchana), dyrektor Biblioteki Uniwersyteckiej w Warszawie Ewa KobierskaMaciuszko oraz przedstawiciel Instytutu Kultury Włoskiej w Warszawie, patrona
honorowego wystawy, Paolo Gesumunno. Kuratorzy wystawy, Dariusz Kacprzak (MSŁ) i
Wanda M. Rudzińska (BUW), słuŜyli informacjami i udzielali wywiadów łódzkim mediom.
WernisaŜ zakończył wykład Małgorzaty Biłozór-Salwy (Gabinet Rycin BUW) Triumf
rysunku – kilka uwag o artystach, którzy rzemiosło zamienili w sztukę.
Wystawa Między teorią a praktyką. Rysunek włoski XVI wieku ze zbiorów Gabinetu Rycin
Biblioteki Uniwersyteckiej w Warszawie jest pierwszą tak bogatą prezentacją rysunków
Cinquecenta z polskich zbiorów publicznych. Wybrane na wystawę dzieła pochodzą z trzech
historycznych kolekcji — króla Stanisława Augusta Poniatowskiego, Stanisława Kostki
Potockiego i Warszawskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk, które stanowią trzon zbiorów
Gabinetu Rycin. Wśród autorów eksponowanych rysunków są m.in. Baldassare Peruzzi,
Giulio Romano, Perino del Vaga, Giorgio Vasari, Francesco Salviati, Leandro da Ponte zw. Il
Bassano, Bartolomeo Passerotti, Jacopo Palma Młodszy, Antonio Tempesta, czy Ottavio
Benamati. Wiele prac powstało dzięki inspiracji twórczością Michała Anioła i Rafaela. Blisko
sto wybranych na wystawę dzieł ukazuje bogactwo szesnastowiecznego rysunku włoskiego,
pozwala prześledzić ówczesne metody poznawania i ujmowania świata, proces studiów nad
anatomią człowieka czy nad zabytkami staroŜytności, a równocześnie zobaczyć jak
doświadczenia te przekładały się na własne koncepcje artystyczne, widoczne w studiach
postaci, projektach monumentalnych malowideł ściennych, a takŜe w rysunkach
autonomicznych.
Ekspozycja łódzka (14.VI – 22.VII.2007) jest pierwszą odsłoną wystawy. Druga, która będzie
miała miejsce w sali wystawowej BUW jesienią tego roku (19.XI – 10.XII.2007), włączona
została w obchody Święta Uniwersytetu i Roku Kultury na UW.
Uzupełnieniem wystawy jest dwujęzyczna (polsko-angielska) publikacja, która zawiera
naukowo opracowany katalog, obejmujący 191 szesnastowiecznych rysunków włoskich ze
zbiorów Gabinetu Rycin, autorstwa Jerzego Wojciechowskiego i Małgorzaty Biłozór-Salwy,
a takŜe dwa eseje. Pierwszy pióra J. Wojciechowskiego przybliŜa fenomen, jakim było
disegno w XVI-wiecznych Włoszech, zarówno w rozwaŜaniach teoretyków, jak i w praktyce
warsztatowej, drugi zaś Wandy M. Rudzińskiej i Dariusza Kacprzaka poświęcony został
wybranym zagadnieniom kolekcjonerstwa szesnastowiecznych rysunków włoskich —
pokazuje jak kształtowały się najwaŜniejsze europejskie zbiory tej sztuki, najpierw prywatne,
później publiczne, w tym takŜe na gruncie polskim.
(Wanda M. Rudzińska)
WSPÓŁPRACA Z OBTA — NIEMIECKA I ROSYJSKA EDYCJA „AUTOBIOGRAFII” I
DZIENNIKA TADEUSZA ZIELIŃSKIEGO
Równo rok temu, w czerwcu 2006 r., informowaliśmy, Ŝe Gabinet Rękopisów wzbogacił się o
cenny dar – autobiografię i dziennik z okresu II wojny światowej prof. Tadeusza Zielińskiego,
prowadzony przez niego do ostatnich dni Ŝycia w Niemczech. Te niezwykle cenne materiały
odkryte przez dr Hannę Geremkową (przekazane po jej śmierci do BUW przez prof.
Bronisława Geremka) w istotny sposób rozszerzają bazę źródłową do poznania osoby naszego
największego filologa klasycznego i kontekstu historycznego, w którym przyszło mu Ŝyć i
tworzyć.
Z inicjatywy Ośrodka Badań nad Kulturą Antyczną (OBTA), w serii Ludzie i teksty ukazały
się dotychczas: w 1997 r. Listy do Stefana Srebrnego, w 1999 wybór tekstów
8
publicystycznych Kultura i rewolucja i w 2005 r. wyŜej wspomniana Autobiografia.
Dziennik 1939-1944 T. Zielińskiego.
Obecnie OBTA przystępuje do realizacji nowego projektu — przygotowania edycji
autobiografii i dziennika na rynek niemiecki i rosyjski. Temu zadaniu poświęcone było
spotkanie zorganizowane 1 czerwca w siedzibie OBTA przez prof. Jerzego Axera. Prof. Axer
przedstawił plan ogólny przedsięwzięcia:
1. Edycja niemiecka – obejmowałaby tekst autobiografii i przetłumaczony na niemiecki tekst
dziennika; do tego wstęp i naukowy komentarz ukierunkowany na odbiorcę niemieckiego.
2. Edycja rosyjska – na razie ograniczyłaby się do publikacji (przetłumaczonej z niemieckiego
na rosyjski) autobiografii, wraz ze wstępem i komentarzem skierowanym do odbiorcy
rosyjskiego. Uczestniczący w seminarium prof. Aleksander K. Gawriłow stanowczo odradzał
wydawanie po rosyjsku dziennika (jako materiału ciągle jeszcze zbyt kontrowersyjnego w
odbiorze przez czytelnika rosyjskiego).
Koordynatorem prac został prof. Piotr Mitzner współpracujący przez kilka lat z Hanną
Geremkową nad wydaniem polskim, znający świetnie archiwa rosyjskie, osoba, dzięki której
komentarz i aparat krytyczny są na bardzo wysokim poziomie.
W czerwcowym spotkaniu ze strony BUW, prawnego właściciela rękopisu, uczestniczyła dyr.
Ewa Kobierska-Maciuszko i Ewa Piskurewicz, pracownik Gabinetu Rękopisów. Biblioteka
zobowiązała się do nieodpłatnego wykonania cyfrowej wersji obu tekstów z przeznaczeniem
do przekazania osobom przygotowującym edycję (praca została juŜ wykonana). Obecnie
trwają uzgodnienia merytoryczne między OBTA i partnerami niemieckim i rosyjskim.
Miłą, mniej oficjalną częścią spotkania, były przytaczane wspomnienia o prof. Tadeuszu
Zielińskim, jak równieŜ prezentacja rękopisu autobiografii.
(Ewa Piskurewicz)
INSTALACJA FOTOGRAFICZNA „BIBLIOTEKA” NICOLASA GROSPIERRE’A
Instalacja fotograficzna Biblioteka Nicolasa Grospierre’a była prezentowana w BUW
w dniach 7 maja-13 czerwca w ramach Tygodnia Bibliotek 2007 — święta bibliotekarzy
i bibliotek, zainicjowanego cztery lata temu przez Stowarzyszenie Bibliotekarzy Polskich.
Uroczyste otwarcie wystawy z udziałem artysty odbyło się 7 maja po konferencji prasowej
„Nowe oblicza bibliotek” inaugurującej ogólnopolskie obchody święta.
Projekt Biblioteka nie przedstawiał Ŝadnej konkretnej biblioteki, miał raczej na celu
przybliŜenie idei biblioteki. Zakładając, Ŝe biblioteka ma do spełnienia trzy główne funkcje,
tj. gromadzenie ksiąŜek, ich konserwację i magazynowanie oraz udostępnianie czytelnikom,
artysta postawił dwie tezy: z jednej strony biblioteka z samej swej natury – jako miejsce, w
którym zbiera się ksiąŜki – jest potencjalnie nieskończona, bo ksiąŜki, a więc
i wiedza, nie znają granic i dokonują nieustannej ekspansji. Z drugiej strony w bibliotece
moŜe znajdować się ksiąŜka o bibliotekach, bądź teŜ ksiąŜka zawierająca spis wszystkich
zgromadzonych ksiąŜek, innymi słowy: biblioteka jednocześnie zawiera, jak i stanowi swoją
własną zawartość.
Biblioteka to instalacja fotograficzna stworzona w oparciu o powyŜsze przesłanki.
W swojej najprostszej formie składa się ona z sześciu elementów wpisanych w symboliczny
krąg:
1) KsiąŜka atrapa, czyli obiekt fotograficzny udający ksiąŜkę biblioteczną naturalnych
rozmiarów;
2) Regał atrapa, czyli obiekt fotograficzny udający regał biblioteczny naturalnych
rozmiarów;
3) Ściana ksiąŜek, czyli zdjęcie regału umieszczone w kasetonie świetlnym między
dwoma lustrami tak, by uzyskać wraŜenie półki z ksiąŜkami ciągnącej się bez końca
we wszystkie strony;
9
4) Korytarz ksiąŜek, czyli 2 zdjęcia regałów na ksiąŜki umieszczone w kasetonach
świetlnych między dwoma lustrami tak, by uzyskać wraŜenie niekończącego się
korytarza ksiąŜek;
5) Budynek biblioteki, czyli oświetlone pudełko przedstawiające bibliotekę
w miniaturze;
6) Prawdziwa ksiąŜka, alter ego i pierwowzór atrapy ksiąŜki, zawierająca zdjęcie
budynku bibliotecznego.
Dzięki takiemu układowi oglądanie instalacji przypominało zwiedzającym podróŜ wstecz,
począwszy od zdjęcia ksiąŜki, gdzie na kaŜdym etapie moŜna było oglądać ksiąŜki z coraz
dalszej perspektywy, by wreszcie zakończyć tam, gdzie zaczęliśmy.
W przestrzeniach Biblioteki Uniwersyteckiej Biblioteka uległa dwóm istotnym zmianom w
stosunku do pierwotnej aranŜacji (od października do grudnia 2006 roku projekt pokazywany
był w „Pałacu Starej KsiąŜki” na Woli). Po pierwsze, artysta zawłaszczył symbolicznie
przestrzenie Biblioteki Uniwersyteckiej, która jest instytucją wprost gigantyczną w
porównaniu z innymi (moŜe z wyjątkiem Biblioteki Narodowej). Chodzi o księgozbiór i
katalog. W tym celu wykonał siedem atrap perfekcyjnie imitujących ksiąŜki. Atrapy
stworzone zostały na podstawie pozycji z prywatnego księgozbioru artysty będących
odzwierciedleniem jego zainteresowań literackich i preferencji humanistycznych. KsiąŜkiatrapy zostały umieszczone w róŜnych zakątkach BUW, obok prawdziwych ksiąŜek czytelnik
mógł je znaleźć na róŜnych regałach.
Po drugie, Grospierre postanowił teŜ dokonać interwencji w katalogach, które są kręgosłupem
całej instytucji. Wprowadził do katalogów automatycznego i tradycyjnego opisy
wspomnianych wyŜej ksiąŜek-atrap, które wymienione są tak jak inne - „prawdziwe” pozycje. Ponadto, w obu katalogach umieścił dziesięć pozycji ksiąŜek fikcyjnych, które nie
istnieją, a jedynie zostały wymyślone przez artystę, i które odnosiły się do fikcyjnej krainy. O
ile cała instalacja była inspirowana opowiadaniem J. L. Borgesa Biblioteka Babel, ta
interwencja odniosła się do innego opowiadania Borgesa Tlön, Uqbar, Orbis Tertius, gdzie
autor wyobraŜa sobie encyklopedię opisującą nieistniejący świat. Nieistniejące ksiąŜki były
odniesieniem do Ŝyciorysu artysty, a nazwa kraju, który opisują jest mieszanką nazw trzech
państw, gdzie urodził się, dorastał i obecnie mieszka (Szwajcaria, Francja i Polska).
Wystawa była osobliwym zaproszeniem odwiedzających, w wielu przypadkach, do pierwszej
wędrówki po bibliotece prowokującej do zapoznania się z rozmieszczeniem księgozbioru i w
tym znaczeniu moŜemy mówić o jej wymiarze jednocześnie interaktywnym i edukacyjnym.
Niewątpliwie jednak dla wszystkich, którzy ją „zwiedzili” była ona wielkim zaskoczeniem,
moŜliwością zatrzymania się na progu nieskończoności....., miejscem gdzie moŜna było
usłyszeć głos samego J.L.Borgesa: „... Być moŜe zwodzi mnie starość i obawa, ale
podejrzewam, Ŝe rodzaj ludzki – jedyny – jest na wymarciu i Ŝe Biblioteka przetrwa:
oświetlona, samotna, nieskończona, doskonale nieruchoma, uzbrojona w cenne woluminy,
niezniszczalna, tajemnicza.”
Wystawie towarzyszył katalog z tekstami Doroty Jareckiej, Nicolasa Grospierre’a i Adama
Mazura.
(Adam Mazur, Centrum Sztuki Współczesnej/Zamek Ujazdowski)
I TYDZIEŃ SZWAJCARSKI NA UW
W dniach 11-16 czerwca z inicjatywy Instytutu Historii Sztuki UW oraz działającej przy nim
Fundacji Ars Auro Prior przy wsparciu Szwajcarskiej Fundacji dla Kultury Pro Helvetia,
zorganizowano po raz pierwszy „Tydzień Szwajcarski na UW”. Uroczysta inauguracja
Tygodnia z udziałem Ambasadora Szwajcarii Bénédicta de Cerjat, prof. Władysława
Bartoszewskiego, prorektora UW Wojciecha Tygielskiego odbyła się 11 czerwca w Pałacu
10
Kazimierzowskim. Pan Ambasador podziękował władzom UW i organizatorom, a w
szczególności głównemu pomysłodawcy dr. hab. Andrzejowi Pieńkosowi — wybitnemu
historykowi
sztuki
i kontynuatorowi wieloletniej tradycji zainteresowań Szwajcarią w Instytucie Historii Sztuki
UW, za przygotowanie bardzo ciekawego programu imprez, ukazującego Szwajcarię jako
kraj o duŜej róŜnorodności.
Podczas „Tygodnia...” odbyło się w sumie 11 wykładów oraz wiele pokazów filmowych,
prezentacji multimedialnych przedstawiających: szwajcarską sztukę (m.in. o powstawaniu
Centrum Klee w Bernie), literaturę, architekturę, geografię, historię, politykę, Szwajcarię jako
szczególne zjawisko społeczne i ekonomiczne, jako miejsce krzyŜowania się rozmaitych
tendencji europejskich, relacje polsko-szwajcarskie. Tematy prezentowanych wykładów to
m.in.: Szwajcarii obrachunek z wojenną przeszłością (Władysław Bartoszewski), Osiągnięcia
artystów szwajcarskich XVII wieku w Polsce o znaczeniu europejskim (Mariusz Karpowicz),
Mit alpejskiej idylli w literaturze XVIII wieku (Marzena Górecka), Ulubiony malarz
Mickiewicza: Charles Gleyre (Jan Zieliński).
Z okazji Tygodnia Pro Helvetia podarowała (po raz kolejny) Uniwersytetowi kilkadziesiąt
ksiąŜek z róŜnych dziedzin humanistyki, które były eksponowane na wystawie przed
Czytelnią Główną BUW, a następnie przekazane do zbiorów BUW (4 ksiąŜki) oraz kilku
bibliotek wydziałowych UW.
Organizatorzy zapraszają juŜ na drugi, tym razem jesienny „Tydzień Szwajcarski”, który
równieŜ będzie przygotowany z myślą o szerokiej, nie tylko studenckiej publiczności. Jak
sami mówią „Będziemy dziwić się i podziwiać, odkrywać i popularyzować FENOMEN
SZWAJCARIA”.
(Beata Feliszewska)
KLUB POD OTWARTĄ KSIĘGĄ...
... zaprosił 5 czerwca na referat Agaty Lipińskiej, kierownika Zakładu Odkwaszania Zbiorów
BN: Masowe odkwaszanie — z doświadczeń Biblioteki Narodowej. BN od niedawna
dysponuje moŜliwościami odkwaszania zarówno pojedynczych arkuszy papieru, jak i bloków
ksiąŜkowych; dzięki zainstalowaniu nowoczesnych urządzeń moŜe przeprowadzać takie
działania na skalę masową.
GOŚCIE W BUW
18-22 czerwca: Veronika Rakocy i dr Renata Modrakova z Działu Rękopisów i Starych
Druków Narodni Knihovna w Pradze. Wizyta odbyła się w ramach wymiany między BUW a
NK; goście zapoznali się z działalnością Gabinetu Rękopisów i Gabinetu Starych Druków
oraz Oddziału Udostępniania i Informacji Naukowej.
19 czerwca: JE Ambasador Iranu, Hadi Farajvand
STAś W BUW
W dniach 11-26 czerwca pani Ewa Dzurak z Biblioteki College of Staten Island odbywała w
BUW praktykę zawodową. Program praktyki był realizowany w Oddziale Wydawnictw
Ciągłych, Centrum NUKAT i Oddziale Opracowania Zbiorów.
Ponadto praktykantka poznała zagadnienia związane z planowaniem i logistyką
przeprowadzki BUW do gmachu na Powiślu, organizację i funkcjonowanie systemu
biblioteczno-informacyjnego UW, organizację szkoleń dla uŜytkowników BUW oraz
zagadnienia związane z zakupem i udostępnianiem wydawnictw elektronicznych.
11
Pani Dzurak dziękując nam za zorganizowanie praktyki oceniła swój pobyt w BUW jako
„bardzo poŜyteczny i pouczający”.
(Anna Gimlewicz)
KADRY
Nowo zatrudnieni:
- Mariusz Leszczyński, Oddział Administracyjny, od 2 maja,
- mgr Anna Lewczuk, Centrum NUKAT, od 15 czerwca.
Przestali pracować:
- mgr Mariusz Mazur, , Centrum NUKAT, 12 maja,
- lic. Agnieszka Szombierska, Oddział Udostępniania i Informacji Naukowej, 18 maja,
- mgr Krzysztof Tomala, Biblioteka Austriacka, 8 czerwca.
KRONIKA TOWARZYSKA
Z radością informujemy, Ŝe
31 maja urodziła się córka Karoliny Kamińskiej (OUiIN), Julia.
26 czerwca urodziła się córka Agaty Mickiewicz (OUiIN), Michalina.
28 czerwca urodził się syn Beaty Marczyńskiej (Centrum NUKAT),
Tadeusz.
Rodzicom serdecznie gratulujemy, a dzieciom Ŝyczymy wiele szczęścia.
Z śYCIA BIBLIOTEK WYDZIAŁOWYCH
Wiodącym tematem zebrania bibliotek UW w dniu 14 czerwca było podsumowanie działania
systemu biblioteczno-informacyjnego UW w latach 2003-2007. Dyrektor Krystyna
Kocznorowska i Roman Tabisz, kierownik biblioteki Instytutu Anglistyki, przygotowali
prezentację, w której porównano wybrane wskaźniki działalności bibliotek w roku 2003 i
2007. Kolejną część zebrania wypełniły sprawy bieŜące. Artur Wrzochalski, pracownik ds.
bibliotek wydziałowych, zaprezentował nowy interfejs BUWNetu. Następnie Anna Pełka,
specjalista informacji elektronicznej, podsumowała wyniki testowania MyiLibrary i
opowiedziała o nowościach w e-zbiorach.. Na zakończenie Roman Tabisz poruszył kwestię
zmiany przepisów dotyczących urlopu dla starszych bibliotekarzy i kustoszy.
(Artur Wrzochalski)
Numer zamknięty 30 lipca 2007 r.
Uwagi, komentarze i teksty do biuletynu proszę kierować do Anny Wołodko, pok. 235, tel.: 0225525650, 0601786494,
e-mail: [email protected]
12