Identyfikacja czynników różnicujących aktywność

Identyfikacja czynników różnicujących aktywność fizyczną
studentów I roku studiów
Streszczenie
Studenci dzięki wyższemu wykształceniu
staną się wyróżniającą częścią
społeczeństwa, ludźmi na kierowniczych stanowiskach, postrzeganymi jako bardziej
świadomi, również w kwestiach kultury fizycznej i zdrowia. Niestety aktywność fizyczna
studentów jest niewystarczająca. Dlatego jest ona przedmiotem badań naukowych w wielu
krajach Europy i świata. Są one podyktowane troską o zdrowie nie tylko studentów, ale
całych populacji. Należy się zastanowić czy i w jaki sposób można wykorzystać okres
studiowania na poprawę tej niepokojącej sytuacji. Badania naukowe dotyczące aktywności
fizycznej studentów uwzględniają różne czynniki, np. stan rozwoju, uwarunkowania
kulturowe, sytuację ekonomiczną i polityczną danego kraju.
Aktualnie obserwuje się regres współczynnika demograficznego. Jednak młodzież
akademicka stanowi coraz większy odsetek ogółu polskiej młodzieży. Przegląd polskich
publikacji naukowych ujawnia problemy utrudniające rzetelne poznanie aktualnej aktywności
fizycznej studentów. Stosowane są niejednolite narzędzia badawcze, brakuje kompleksowości
badań naukowych.
Celem głównym badań własnych jest eksploracja uwarunkowań behawioralnych
aktywności fizycznej studentów. Celem operacyjnym badań jest identyfikacja czynników
różnicujących aktywność fizyczną studentów I roku. Badaniami objętych zostało 3148
studentów I roku (2060 kobiet i 1088 mężczyzn) 11 polskich uczelni, publicznych i
prywatnych. W badaniach zastosowano metodę sondażu diagnostycznego z wykorzystaniem
kwestionariusza ankiety autorstwa Danuty Umiastowskiej. W celu oceny organizacji
wychowani fizycznego w poszczególnych uczelniach posłużono się skategoryzowanymi
wywiadami z kierownikami Studiów Wychowania Fizycznego i Sportu lub z upoważnionymi
pracownikami.
Zmiany strukturalne w organizacji szkolnictwa wyższego w Polsce w ostatnich latach
nie wpłynęły na aktywność fizyczną studentów. Aktywność fizyczna studentów szkół
publicznych i niepublicznych nie różni się znacząco. Najczęściej wskazywanym przez
studentów motywem aktywności fizycznej jest przyjemność. Osobami mającymi największy
wpływ na aktywność fizyczną studentów są rówieśnicy i sympatie. Mężczyźni są bardziej
aktywni niż kobiety, które silniej podlegają wpływowi osób z najbliższego otoczenia.
Świadomość znaczenia sprawności fizycznej w przyszłym zawodzie nie jest dostatecznie
silnym motywem zwiększania aktywności fizycznej przez studentów. Wyniesione nawyki i
umiejętności z okresu szkoły średniej, przekładają się na aktywność w okresie studiów,
jednak studenci I roku w nowych warunkach przejawiają większe zainteresowanie różnymi
dostępnymi formami aktywności fizycznej w uczelni i poza uczelnią. Wśród studentów I roku
dominują indywidualne formy aktywności fizycznej, np. jazda na rowerze, ćwiczenia w
domu, pływanie.