Deklaracja Bremeńska - Krajowe Centrum ds AIDS

Deklaracja Bremeńska
na temat Odpowiedzialności i Partnerstwa – RAZEM PRZECIWKO HIV/AIDS
13 marca 2007
My Ministrowie i przedstawiciele rządów państw Unii Europejskiej i państw sąsiadujących
odpowiedzialni za sprawy zdrowia, wraz z naszymi międzynarodowymi partnerami zaangażowanymi
w problematykę HIV/AIDS, przedstawicielami Komisji Europejskiej, Ministrem ds. Współpracy
Ekonomicznej i Rozwoju, Ministrem ds. Edukacji i Badań, zgromadzeni na konferencji
„Odpowiedzialność i Partnerstwo – Razem Przeciw HIV/AIDS”, zorganizowanej podczas prezydencji
niemieckiej w Radzie Unii Europejskiej, w Bremie w Niemczech w dniach 12-13 Marca 2007 roku
deklarujemy:
Uznając globalny zasięg pandemii HIV/AIDS i nasze zobowiązanie do stawienia czoła kryzysowi,
szczególnie w krajach afrykańskich, potwierdzamy zobowiązanie do pełnego wdrożenia Deklaracji
Zobowiązań Wobec HIV/AIDS „Globalny Kryzys-Globalne Działanie”, przyjętej przez Zgromadzenie
Ogólne ONZ, na sesji poświęconej HIV/AIDS zorganizowanej w ramach 26 sesji specjalnej ONZ w
dniach 25-27 czerwca 2001 roku oraz do wdrożenia Deklaracji Politycznej w Sprawie HIV/AIDS
przyjętej przez Zgromadzenie Ogólne ONZ w dniu 2 czerwca 2006 roku.
Potwierdzamy także nasze zobowiązanie do wdrożenia Programu Działań przyjętego w 1994 roku na
Międzynarodowej Konferencji dotyczącej Ludności i Rozwoju wraz z jego poprawkami dokonanymi w
1999 roku. Zobowiązujemy się osiągnąć uzgodnione międzynarodowe cele rozwoju, w szczególności
punkt 6 Milenijnych Celów Rozwoju, dotyczący konieczności powstrzymania i odwrócenia procesu
rozprzestrzeniania się HIV/AIDS, malarii, gruźlicy i innych głównych chorób do roku 2015.
Uznając także poważne zagrożenie w Europie, potwierdzamy nasze zobowiązanie zawarte w
Deklaracji Dublińskiej z 24 lutego 2004 roku, wyrażone na konferencji „Przełamywanie Barier –
partnerstwo w walce z HIV/AIDS w Europie i Azji Centralnej” oraz zobowiązanie zawarte w Deklaracji
Wileńskiej z 17 września 2004 roku w jej części Pt. „Wzmocnienie działań na rzecz przeciwdziałania
HIV/AIDS w państwach Unii Europejskiej i krajach sąsiadujących”.
Potwierdzamy treść Rezolucji przyjętej 23 grudnia 2005 roku przez Zgromadzenie Ogólne ONZ,
zobowiązujące organizację UN AIDS i jej donatorów do pomocy i ułatwiania działań związanych z
profilaktyką HIV, leczeniem, wsparciem i opieką na poziomie krajowym. Przybliży nas to do
osiągnięcia celu mówiącego o konieczności zapewnienia powszechnego dostępu do profilaktyki,
leczenia, wsparcia i opieki dla wszystkich osób potrzebujących do roku 2010.
Bierzemy pod uwagę działania mające na celu wprowadzenie innowacyjnych mechanizmów
finansowania (Np. UNITAID), w tym finansowania na zasadach dobrowolności.
1|S t r o na
I. Uznajemy, że…
1. występujące od ponad ćwierć wieku HIV/AIDS za epidemię, która pomimo wielu wysiłków na
poziomie krajowym, międzynarodowym i globalnym wyprzedza podejmowane przez nas
działania i w wielu regionach świata wykazuje wysoki wskaźnik nowych zakażeń w grupie
mężczyzn i jego wzrost wśród kobiet;
2. HIV/AIDS jest poważnym problemem w całej Europie, w szczególności w Europie Wschodniej
i Azji Centralnej. Problem ten dotyka w szczególności osób zażywających narkotyki drogą
dożylną i ich partnerów, mężczyzn mających seks z mężczyznami, ludzi młodych, kobiet,
populacji migrujących, dzieci, osób osadzonych w zakładach penitencjarnych oraz osób
świadczących usługi seksualne;
3. także w Europie i krajach Unii Europejskiej, gdzie profilaktyka i leczenie są powszechnie
dostępne, występuje wzrost nowo wykrywanych przypadków HIV, zwłaszcza w grupach osób
najbardziej narażonych na zakażenie;
4. występują podstawowe różnice w sposobie, w jakim HIV/AIDS dotyka poszczególnych
regionów i grup osób. Jakkolwiek największą grupę osób dotkniętych HIV/AIDS w Europie
stanowią mężczyźni, udział kobiet wśród osób nowo zakażonych stale wzrasta – dotyczy to
Europy Wschodniej i Azji Centralnej;
5. niepewność co do kanałów dystrybucji powoduje wzrost cen leków antyretrowirusowych i
tym samym stanowi barierę w powszechnym dostępie do leczenia, także w niektórych
częściach Europy;
6. od 2001 roku podejmowane są ogromne wysiłki na rzecz rozwoju strategii zwalczania
pandemii HIV/AIDS. Obecnie jest czas, aby te strategie możliwie najszerzej i najefektywniej
wdrażać, tym bardziej, że zapobieganie cierpieniu i zmniejszanie socjoekonomicznego
wpływu pandemii na społeczeństwa państw należą do podstawowych praw człowieka;
7. dysponujemy wiedzą, jak powstrzymać i odwrócić proces rozprzestrzeniania się epidemii.
Wymaga to wspólnych i skoordynowanych działań na rzecz profilaktyki HIV/AIDS, leczenia,
wsparcia oraz pomocy opartych na promocji praw człowieka, zwłaszcza osób żyjącymi z HIV i
społeczności dotkniętych epidemią;
8. należy nadal poszukiwać coraz lepszych narzędzi promocji zdrowia, profilaktyki, testów,
diagnostyki i leczenia (zwłaszcza leków pediatrycznych, leczenia chorób towarzyszących,
takich jak: żółtaczka typu C i odporna na wiele leków gruźlica). Ważną sprawą pozostają
badania nad środkami bakteriobójczymi, szczepionkami, profilaktyką przed ekspozycyjną, jak
również poszukiwanie skutecznych sposobów zmiany zachowań;
9. należy ściśle powiązać profilaktykę HIV/AIDS z tematyką życia seksualnego i reprodukcyjnego
i razem włączyć je do działań politycznych, programów i strategii;
10. państwa Unii Europejskiej, zarówno na poziomie krajowym jak i międzynarodowym, wniosły
istotny wkład w walkę z pandemią HIV/AIDS. Działamy zgodnie ze strategią i planem
nakreślonymi w dokumencie Komisji Europejskiej Pt. „Komunikacja w sprawie zwalczania
HIV/AIDS w Europie i krajach sąsiadujących w latach 2006-2009”. Wysoko oceniamy znaczący
udział społeczeństwa obywatelskiego, w tym osób żyjących z HIV/AIDS, które zgodnie ze
swoimi potrzebami powinny odgrywać kluczową rolę w nakreślaniu kierunków polityki i
rozwoju usług w zakresie HIV/AIDS.
2|S t r o na
II.
Zobowiązujemy się do…
11. przywództwa politycznego w walce z pandemią na szczeblu krajowym, europejskim i
międzynarodowym, do przejrzystości naszych działań i odpowiedzialności za nasze
zobowiązania;
12. respektowania działań, a gdy to konieczne podejmowania kroków legislacyjnych,
promujących i gwarantujących prawa człowieka, w tym zwalczanie dyskryminacji i
stygmatyzacji, zwłaszcza osób żyjących z HIV/AIDS i dotkniętych epidemią w Europie i krajach
sąsiadujących, w tym osób zażywających narkotyki drogą dożylną i ich partnerów, mężczyzn
mających seks z mężczyznami, ludzi młodych, kobiet, populacji migrujących, dzieci, osób
przebywających w zakładach penitencjarnych, kobiet i mężczyzn zajmujących się prostytucją;
13. promowania powszechnego dostępu do profilaktyki opartej na ewidencji, a także
powszechnej redukcji szkód jako głównych elementów skutecznej walki i zmniejszenia skali
oddziaływania HIV/AIDS;
14. wymiany i wdrażania najlepszych praktyk związanych z profilaktyką HIV/AIDS oraz innych
zakażeń przenoszonych drogą płciową;
15. dalszego zmniejszania liczby zakażeń wertykalnych;
16. promowania powszechnej dostępności do edukacji seksualnej, poradnictwa i usług
związanych z bezpiecznym seksem i stosowaniem prezerwatyw, zwłaszcza wśród ludzi
młodych;
17. znaczącego włączenia naszych partnerów, takich jak: organizacje osób żyjących z HIV,
organizacje społeczne, grupy osób szczególnie narażonych na zakażenie HIV, Europejskie
Biuro Regionalne Światowej Organizacji Zdrowia (WHO), Wspólny Program Narodów
Zjednoczonych w Sprawie HIV/AIDS (UN AIDS) i inne organizacje wchodzące w skład ONZ,
Fundusz Globalny Na Rzecz Zwalczania AIDS, Gruźlicy i Malarii (GATM), Europejskie Centrum
ds. Zapobiegania i Kontroli Chorób (ECDC), Europejskie Centrum Monitorowania Leków
i Uzależnień od Leków (EMCDDA), jak również sektor prywatny;
18. realizacji celów zawartych w Deklaracji Dublińskiej z 2004 roku dotyczących badań i rozwoju,
m.in. poprzez wzrost liczby badań i rozwój nowych technologii, które w większym stopniu
spełnią potrzeby osób żyjących z HIV/AIDS oraz szczególnie narażonych na zakażenie HIV –
dotyczy to m.in. zwiększenia inwestycji sektora publicznego w szczepionki i środki
bakteriobójcze zapobiegające zakażeniu HIV;
19. współpracy w celu zapewnienia dostępu do niedrogiego leczenia.
III.
Zwracamy się z prośbą do Komisji Europejskiej o:
20. wdrożenie planu działania zawartego w dokumencie pt. „Komunikacja w sprawie zwalczania
HIV/AIDS w Europie i krajach sąsiadujących w latach 2006-2009”;
21. zwrócenie uwagi na rolę profilaktyki HIV/AIDS, leczenia, opieki i wsparcia w ramach
różnorodnych programów społecznych, w tym programów związanych ze zdrowiem;
22. włączenie zagadnień zdrowia publicznego w tym profilaktyki HIV/AIDS, leczenia, opieki i
wsparcia do Siódmego Programu Ramowego Unii Europejskiej dot. Badań, Rozwoju
Technologicznego i Działań Demonstracyjnych na lata 2007-2013;
3|S t r o na
23. promocję wymiany najlepszych praktyk w zakresie profilaktyki HIV/AIDS, poprzez stworzenie
banku informacji, w którym dostępne będą modelowe rozwiązania w tym zakresie;
24. włączenie przedstawicieli społeczeństwa obywatelskiego w projekty partnerskie, które
umożliwiają wymianę doświadczeń i poprawę współpracy;
25. objęcie przepisem Rady nr 953/2003 krajów, w których konieczna jest redukcja cen leków
dla osób żyjących z HIV/AIDS.
IV.
Zapraszamy
26. przedstawicieli społeczeństwa obywatelskiego, w tym organizacje skupiające osoby żyjące
z HIV/AIDS oraz szczególnie narażone na zakażenie HIV do współpracy z rządami państw opartej na zasadzie wzajemnego zaufania w celu zdobywania wiedzy na temat HIV/AIDS;
27. sektor prywatny do współdziałania na rzecz wzrostu świadomości zagrożenia HIV/AIDS oraz
okazywania solidarności z osobami żyjącymi z HIV/AIDS, w szczególności:
· media aby włączyły do swojej misji, informację i edukację na temat podejścia do
problemu HIV/AIDS,
· pracodawców i związki zawodowe, aby zagwarantowali prowadzenie polityki
pozbawionej elementów dyskryminacji w miejscu pracy wobec osób żyjących
z HIV/AIDS, a także grup szczególnie narażonych na zakażenie. Ponadto, aby wpływali
na zmniejszenie obaw przed zakażeniem, stygmatyzacją i dyskryminacją wśród
pracowników, poprzez obiektywną i opartą na faktach informację, dostęp do
profilaktyki, testów, leczenia i opieki, zgodnych z Kodeksem Praktyk Wobec HIV/AIDS
w Środowisku Pracy przyjętym przez Międzynarodową Organizację Pracy.
· firmy farmaceutyczne
do działań na rzecz ułatwienia dostępu do niedrogiego leczenia
do partnerstwa z sektorem publicznym i prywatnym na rzecz wsparcia działań
badawczo-rozwojowych oraz zapewnienia odpowiednich technologii
do współpracy z organizacjami rządowymi i pozarządowymi w celu zapewnienia
kanałów dystrybucji dla leków antyretrowirusowych.
4|S t r o na