(26) II stopień (P). Diagnoza i terapia rodziny
Transkrypt
(26) II stopień (P). Diagnoza i terapia rodziny
Studia stacjonarne OPIS PRZEDMIOTU / MODUŁU KSZTAŁCENIA (SYLABUS) 1. Nazwa przedmiotu / modułu w języku polskim 2. Diagnoza i terapia rodziny Nazwa przedmiotu / modułu w języku angielskim 3. Diagnosis and treatment of family Jednostka prowadząca przedmiot 4. Wydział Nauk Historycznych i Pedagogicznych, Instytut Pedagogiki, Zakład Poradoznawstawa Kod przedmiotu / modułu 5. Rodzaj przedmiotu / modułu (obowiązkowy lub fakultatywny) 6. Obowiązkowy Kierunek studiów 7. Pedagogika / terapia pedagogiczna Poziom studiów (I lub II stopień) 8. II stopień Rok studiów 9. I rok Semestr (zimowy lub letni) 10. semestr letni Forma zajęć i liczba godzin 11. 15 godzin ćwiczeń Imię, nazwisko, tytuł / stopień naukowy osoby prowadzącej zajęcia 12. 13. 14. dr hab. Andrzej Ładyżyński prof. UWr. Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności i kompetencji społecznych dla przedmiotu / modułu oraz zrealizowanych przedmiotów Brak wymagań Cele przedmiotu: C-1. Dostarczenie wiedzy z zakresu problematyki dotyczącej zdrowego oraz zaburzonego funkcjonowania rodziny. C-2. Kształtowanie umiejętności diagnozowania sytuacji rodziny. C-3. Budowanie postawy zainteresowania funkcjonowaniem współczesnej rodziny. C-4 Wyposażanie studentów w kompetencje komunikacyjne oraz umiejętność współpracy w zespole. Zakładane efekty kształcenia: Symbole kierunkowych efektów kształcenia: EK_01 Zna koncepcje rodzin funkcjonalnych oraz dysfunkcjonalnych K_W01 EK_02 Zna podstawowe techniki diagnostyki rodzinnej stosowanej w terapii K_U15 EK_03 Umie przygotować wycinkową diagnozę rodziny w określonym kontekście jej życia K_U01 EK_04 Jest odpowiedzialny za systematyczne i stałe doskonalenie swoich umiejętności 15. Treści programowe: K_K08 16. Teorie funkcjonowania rodziny (podejście strukturalno-funkcjonalne, kierunek symboliczno-interakcyjny, podejście instytucjonalne, kierunek rozwojowy) Rozwój rodziny. Fazy cyklu, funkcjonalność oraz dysfunkcjonalność rodziny w oparciu o model D.H.Olsona i Beaversa. Systemowe rozumienie rodziny. Cechy i właściwości systemu rodzinnego, struktura, granice, subsystemy. Terapia systemowa rodziny - małżeńska oraz rodzinna: istota, diagnoza problemów/trudności rodzinnych z wykorzystaniem systemowej terapii rodziny. Mediolański model terapii systemowej rodziny: stawianie hipotez, neutralność , pytania cyrkularne. Podstawowe techniki terapii rodzin: wywiad, genogram, praca w zespole terapeutycznym. Elementy procesu terapeutycznego: przyjęcie zgłoszenia, diagnoza poziomu dysfunkcjonalności rodziny, stawianie hipotez na temat wzorców interakcji w rodzinie i ich związku z objawami identyfikowanego pacjenta, planowanie strategii pracy z rodziną. Inne techniki diagnostyki rodzinnej: ankieta, obserwacja, analiza dokumentów i wytworów, pomiar, kwestionariusz. Literatura obowiązkowa: Braun–Gałkowska M., Metody badania systemu rodzinnego, Lublin 1991. Bradshaw J., Zrozumieć rodzinę. Rewolucyjna droga odnalezienia samego siebie, Warszawa 1994. Cecchin G., Mediolańska szkoła terapii rodzin, Kraków 1997. Fleck-Bangert R., O czym mówią rysunki dzieci: dostrzeganie i rozumienie zawartych w nich znaków: poradnik dla rodziców i pedagogów, Kielce 2001. Goldenberg H., Goldenberg I., Terapia rodzin, Kraków 2006. Haley J., Niezwykła terapia: techniki terapeutyczne Miltona H. Ericksona, Gdańsk 1995. Namysłowska I., Terapia rodzin, Warszawa 1997. Praszkier R., Zmieniać nie zmieniając, Warszawa 1992. Ryś M., Systemy rodzinne. Metody badań struktury rodziny pochodzenia i rodziny własnej, Warszawa 2001. Simon F.B., Stierlin H., Słownik terapii rodzin, Gdańsk 1998. Satir V., Terapia rodziny, Gdańsk 2000. Stierlin H., Rucker-Embden I., Wetzel N., Wirsching M., Pierwszy wywiad z rodziną, Gdańsk 1999. Wprowadzenie do systemowego rozumienia rodziny, pod red. B. de Barbaro, wyd. II, Kraków 1997. Literatura uzupełniająca: Braun–Gałkowska M., Test rysunku rodziny, Lublin 1985. Gaś Z. B, Psychoprofilaktyka. Procedury konstruowania programów wczesnej interwencji, Wyd. UMCS, Lublin 1998. 17. Od systemu terapeutycznego do interwencji, pod red. Ł. Kaczmarek, A. Słysz, E. Soroko, Poznań 2004. Nowak B.M., Rodzina w kryzysie. Studium resocjalizacyjne, Warszawa 2012. Piekarski J., Środowisko rodzinne jako przedmiot diagnozy pedagogicznej – główne przesłanki teoretyczne i metodologiczne, „Ruch Pedagogiczny” 1985, nr 2-3. Forma zaliczenia poszczególnych komponentów przedmiotu / modułu, sposób sprawdzenia osiągnięcia zamierzonych efektów kształcenia: ćwiczenia: praca zaliczeniowa na ocenę - Projektowanie programu: diagnozy, wsparcia rodziny w trudnej sytuacji życiowej Ćwiczenia: – ocena nabytej przez studenta wiedzy z zakresu funkcjonalności i dysfunkcjonalności rodziny – EK_01 (K_W01), - umiejętność wskazania podstawowych technik diagnostyki rodzinnej – EK_02 (K_U15), - umiejętność diagnozowania rodziny w określonym kontekście jej życia – EK_03 ( K_K01), - odpowiedzialność za własne przygotowanie do pracy, podejmowane decyzje i prowadzone działania – EK_04 (K_K08). Kryteria oceny: - ocena bardzo dobra – student ma ugruntowaną wiedzę z zakresu diagnozy i terapii rodziny wnikliwie analizuje, interpretuje i wnioskuje na jej podstawie o sytuacji rodziny oraz możliwościach niesienia jej pomocy we wskazanych kontekstach; - ocena dobra – student ma wystarczającą z zakresu diagnozy i terapii rodziny wnikliwie analizuje, interpretuje i wnioskuje na jej podstawie o sytuacji rodziny oraz możliwościach niesienia jej pomocy we wskazanych kontekstach; - ocena dostateczna – student opanował zdecydowanie podstawowy zakres diagnozy i terapii rodziny wnikliwie analizuje, interpretuje i wnioskuje na jej podstawie o sytuacji rodziny oraz możliwościach niesienia jej pomocy we wskazanych kontekstach; - ocena niedostateczna – student legitymuje się brakiem wystarczającej wiedzy z zakresu diagnozy i terapii rodziny, by wnikliwie analizować, interpretować oraz wnioskować o sytuacji rodziny oraz możliwościach niesienia jej pomocy we wskazanych kontekstach; 18. 19. Ocena pracy studenta z wykorzystaniem następujących form weryfikacji osiągnięć studenta: - diagnoza sytuacji rodzinnej w oparciu o wywiad – analiza sytuacji kontekstu rodzinnego, - genogram – opracowanie struktury, badanie relacji oraz wnioskowanie na kanwie tej techniki diagnostycznej; Język wykładowy Polski Obciążenie pracą studenta Forma aktywności studenta Średnia liczba godzin na zrealizowanie aktywności Godziny zajęć (według planu studiów) z nauczycielem: - ćwiczenia: 15 Praca własna studenta - przygotowanie do zajęć: - czytanie wskazanej literatury: - przygotowanie pracy semestralnej: Suma godzin 15 15 15 60 Liczba punktów ECTS 2 Studia niestacjonarne OPIS PRZEDMIOTU / MODUŁU KSZTAŁCENIA (SYLABUS) 1. Nazwa przedmiotu / modułu w języku polskim 2. Diagnoza i terapia rodziny Nazwa przedmiotu / modułu w języku angielskim 3. Diagnosis and treatment of family Jednostka prowadząca przedmiot 4. Wydział Nauk Humanistycznych i Pedagogicznych, Instytut Pedagogiki, Zakład Poradoznawstawa Kod przedmiotu / modułu 5. Rodzaj przedmiotu / modułu (obowiązkowy lub fakultatywny) 6. Obowiązkowy Kierunek studiów 7. Pedagogika Poziom studiów (I lub II stopień) 8. II stopień Rok studiów 9. II rok Semestr (zimowy lub letni) 10. semestr letni Forma zajęć i liczba godzin 11. 15 godzin ćwiczeń (w semestrze letnim) Imię, nazwisko, tytuł / stopień naukowy osoby prowadzącej zajęcia 12. 13. 14. dr hab. Andrzej Ładyżyński Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności i kompetencji społecznych dla przedmiotu / modułu oraz zrealizowanych przedmiotów Brak wymagań Cele przedmiotu: C-1.Dostarczenie wiedzy z zakresu problematyki dotyczącej zaburzonego funkcjonowania rodziny. C-2.Kształtowanie umiejętności diagnozowania sytuacji rodziny. C-3. Budowanie postawy zainteresowania funkcjonowaniem współczesnej rodziny. Zakładane efekty kształcenia: Symbole kierunkowych efektów kształcenia: EK_01 Zna koncepcje rodzin funkcjonalnych oraz dysfunkcjonalnych K_W01 EK_02 Zna podstawowe techniki diagnostyki rodzinnej stosowanej w terapii EK_03 Umie przygotować wycinkową diagnozę rodziny w określonym kontekście jej życia EK_04 K_U15 K_U01 15. Jest odpowiedzialny za systematyczne i stałe doskonalenie swoich umiejętności Treści programowe: K_K08 Teorie funkcjonowania rodziny (podejście strukturalno-funkcjonalne, kierunek symboliczno-interakcyjny, podejście instytucjonalne, kierunek rozwojowy) Rozwój rodziny. Fazy cyklu, funkcjonalność oraz dysfunkcjonalność rodziny w oparciu o model D.H.Olsona i Beaversa. Systemowe rozumienie rodziny. Cechy i właściwości systemu rodzinnego, struktura, granice, subsystemy. Terapia systemowa rodziny - małżeńska oraz rodzinna: istota, diagnoza problemów/trudności rodzinnych z wykorzystaniem systemowej terapii rodziny. Mediolański model terapii systemowej rodziny: stawianie hipotez, neutralność , pytania cyrkularne. Podstawowe techniki terapii rodzin: wywiad, genogram, praca w zespole terapeutycznym. Elementy procesu terapeutycznego: przyjęcie zgłoszenia, diagnoza poziomu dysfunkcjonalności rodziny, stawianie hipotez na temat wzorców interakcji w rodzinie i ich związku z objawami identyfikowanego pacjenta, planowanie strategii pracy z rodziną. Inne techniki diagnostyki rodzinnej: ankieta, obserwacja, analiza dokumentów i wytworów, pomiar, kwestionariusz. 16. Literatura obowiązkowa: Braun–Gałkowska M., Metody badania systemu rodzinnego, Lublin 1991. Bradshaw J., Zrozumieć rodzinę. Rewolucyjna droga odnalezienia samego siebie, Warszawa 1994. Cecchin G., Mediolańska szkoła terapii rodzin, Kraków 1997. Fleck-Bangert R., O czym mówią rysunki dzieci: dostrzeganie i rozumienie zawartych w nich znaków: poradnik dla rodziców i pedagogów, Kielce 2001. Goldenberg H., Goldenberg I., Terapia rodzin, Kraków 2006. Haley J., Niezwykła terapia: techniki terapeutyczne Miltona H. Ericksona, Gdańsk 1995. Namysłowska I., Terapia rodzin, Warszawa 1997. Praszkier R., Zmieniać nie zmieniając, Warszawa 1992. Ryś M., Systemy rodzinne. Metody badań struktury rodziny pochodzenia i rodziny własnej, Warszawa 2001. Simon F.B., Stierlin H., Słownik terapii rodzin, Gdańsk 1998. Satir V., Terapia rodziny, Gdańsk 2000. Stierlin H., Rucker-Embden I., Wetzel N., Wirsching M., Pierwszy wywiad z rodziną, Gdańsk 1999. Wprowadzenie do systemowego rozumienia rodziny, pod red. B. de Barbaro, wyd. II, Kraków 1997. Literatura uzupełniająca: Braun–Gałkowska M., Test rysunku rodziny, Lublin 1985. Gaś Z. B, Psychoprofilaktyka. Procedury konstruowania programów wczesnej interwencji, Wyd. UMCS, Lublin 1998. Od systemu terapeutycznego do interwencji, pod red. Ł. Kaczmarek, A. Słysz, E. Soroko, Poznań 2004. Nowak B.M., Rodzina w kryzysie. Studium resocjalizacyjne, Warszawa 2012. Piekarski J., Środowisko rodzinne jako przedmiot diagnozy pedagogicznej – główne przesłanki teoretyczne i metodologiczne, „Ruch Pedagogiczny” 1985, nr 2-3. 17. Forma zaliczenia poszczególnych komponentów przedmiotu / modułu, sposób sprawdzenia osiągnięcia zamierzonych efektów kształcenia: ćwiczenia: praca zaliczeniowa na ocenę - Projektowanie programu: diagnozy, wsparcia rodziny w trudnej sytuacji życiowej Ćwiczenia: – ocena nabytej przez studenta wiedzy z zakresu funkcjonalności i dysfunkcjonalności rodziny – EK_01 (K_W01), - umiejętność wskazania podstawowych technik diagnostyki rodzinnej – EK_02 (K_U15), - umiejętność diagnozowania rodziny w określonym kontekście jej życia – EK_03 ( K_K08), - odpowiedzialność za własne przygotowanie do pracy, podejmowane decyzje i prowadzone działania – EK_04 (K_K08). Kryteria oceny: - ocena bardzo dobra – student ma ugruntowaną wiedzę z zakresu diagnozy i terapii rodziny wnikliwie analizuje, interpretuje i wnioskuje na jej podstawie o sytuacji rodziny oraz możliwościach niesienia jej pomocy we wskazanych kontekstach; - ocena dobra – student ma wystarczającą z zakresu diagnozy i terapii rodziny wnikliwie analizuje, interpretuje i wnioskuje na jej podstawie o sytuacji rodziny oraz możliwościach niesienia jej pomocy we wskazanych kontekstach; - ocena dostateczna – student opanował zdecydowanie podstawowy zakres diagnozy i terapii rodziny wnikliwie analizuje, interpretuje i wnioskuje na jej podstawie o sytuacji rodziny oraz możliwościach niesienia jej pomocy we wskazanych kontekstach; - ocena niedostateczna – student legitymuje się brakiem wystarczającej wiedzy z zakresu diagnozy i terapii rodziny, by wnikliwie analizować, interpretować oraz wnioskować o sytuacji rodziny oraz możliwościach niesienia jej pomocy we wskazanych kontekstach; Ocena pracy studenta z wykorzystaniem następujących form weryfikacji osiągnięć studenta: - diagnoza sytuacji rodzinnej w oparciu o wywiad – analiza sytuacji kontekstu rodzinnego, - genogram – opracowanie struktury, badanie relacji oraz wnioskowanie na kanwie tej techniki diagnostycznej; 18. 19. Język wykładowy polski Obciążenie pracą studenta Forma aktywności studenta Godziny zajęć (według planu studiów) z nauczycielem: - wykład: - ćwiczenia: Praca własna studenta - przygotowanie do zajęć: - czytanie wskazanej literatury: - przygotowanie pracy semestralnej: - przygotowanie do egzaminu: Suma godzin Liczba punktów ECTS Średnia liczba godzin na zrealizowanie aktywności 10 15 15 15 55 2