F1-2015-16-K5-jak zyc aby osiagnac cel

F1-2015/2016- Seminarium „Oczyszczenie”
K5. Jak żyć, aby osiągnąć cel, do którego powołał mnie Pan.
Codzienne rozważania rozpoczynaj modlitwą do Ducha Świętego. Niech będą to słowa pieśni:
Oczyść serce me, chcę jak złoto lśnić i jak czyste srebro.
Oczyść serce me, chcę czystego złota blaskiem lśnić.
Zstąp Ogniu, zstąp, przyjdź, oczyść serce me. Pragnę być święty, Tobie oddany, Panie.
Chcę zawsze być święty, Tobie, mój Mistrzu, na zawsze oddany, gotów, by służyć Ci.
Oczyść serce me, obmyj Swoją Krwią, spraw, bym mógł być święty.
Oczyść serce me, z najtajniejszych grzechów oczyść mnie.
Zstąp Ogniu, zstąp, przyjdź, oczyść serce me. Pragnę być święty, Tobie oddany, Panie
Chcę zawsze być święty, Tobie, mój Mistrzu, na zawsze oddany, gotów, by służyć Ci.
Dzień 1: Obym wiedział, że jestem powołany do świętości. Przeczytaj i rozważ: 1P1, 13-19;
Bóg jest Miłością – Miłością świętą i nieskalaną. Ponieważ On jest święty, to takiej samej świętości pragnie
dla każdego z nas. Jeżeli celem naszego życia jest Niebo, a w Niebie są tylko święci, to musimy na Jego
wezwanie do świętości odpowiedzieć. Bycie świętym to nie sprawa praktyk religijnych (modlitwy, posty),
ale przemiana naszego serca w serce zdolne do miłości; to oczyszczenie go z egoizmu, gniewu, pychy,
złości…..; to kwestia wypełnienia wielkiego przykazania miłości Boga i bliźniego.
Czy pragnę być taki jak Bóg? Czy pragnę upodabniać się do Niego, naśladować Go, by wydoskonalać się w
miłości? Co dziś jest prawdziwym celem mojego życia? Do czego najbardziej przywiązane jest moje serce?
Proś Ducha Świętego, aby pokazywał ci, z czego musisz oczyszczać swoje serce: z jakich ziemskich
przywiązań i grzechów, które przesłaniają ci prawdziwy cel twojego życia, którym jest osiągnięcie świętości.
Pomódl się Ps 62
Dzień 2: Obym należał do tych, którzy na Jezusa czekają. Rozważ: Mt 24, 42-51 oraz Mt25,1-13;
Nasze życie nieustannie zmierza do wieczności. Będzie to albo wieczne przebywanie z Jezusem –
Oblubieńcem, albo wieczne odrzucenie, co potwierdza wyraźnie los panien z przypowieści. Nasze
ostateczne spotkanie z Panem jest nieprzewidywalne, nastąpi albo w chwili naszej śmierci, albo na końcu
świata. „Czuwajcie więc – mówi nam Pan Jezus – bo w chwili, której się nie domyślacie, Syn Człowieczy
przyjdzie”.
Jakie uczucia budzi we mnie Chrystusowe wezwanie „Czuwajcie”? Czy jestem gotowy stanąć przed Panem
już dziś? Czy czekam na tę chwilę z radością, czy z lękiem? Czy myśl o ostatecznym spotkaniu z
Chrystusem mobilizuje mnie do duchowej troski o siebie? Czy mam ze sobą wystarczającą ilość oliwy? W
jaki sposób przygotowuję się na spotkanie z Panem?
Proś Ducha Świętego, aby pomógł ci rozmiłować się w Jezusie i stale pobudzał cię do żarliwego
oczekiwania na Jego przyjście. Pomódl się Ps.16
Dzień 3: Obym był tym, który nie zakopuje swoich talentów. Przeczytaj i rozważ: Mt 25,14-30;
Każdy z nas jest bezcenny i wyjątkowy w oczach Boga. Każdego z nas pragnie On zbawić, dlatego
podarował mu talenty, które mają pomóc w osiągnięciu tego celu. Nie jest ważne, ile talentów się otrzymało,
ale co się z nimi zrobiło. Przyjdzie czas, kiedy zdamy relację z zarządzania najcenniejszym z otrzymanych –
ze zdolności miłowania.
Jakie są moje największe talenty? Za które z nich chciałbym Panu Bogu szczególnie podziękować? Czy
potrafię zaakceptować swoje braki? Czy nie zazdroszczę talentów innym? Które z otrzymanych talentów
najbardziej rozwijam, a które zakopuję? Co mogę powiedzieć o talencie miłowania Boga i bliźniego? W
jaki sposób go rozwijam?
Materiały formacyjne Wspólnoty Effatha przy parafii Wieczerzy Pańskiej w Lublinie; www.effatha-lublin.pl
Proś Ducha Świętego, aby pokazał ci twoje talenty. Zobacz, które z nich zakopałeś, a które pomnożyłeś. Proś
o łaskę patrzenia na talenty jako dary, które mają cię przybliżyć do celu twojego życia. Pomódl się Ps.19
Dzień 4: Obym wytrwał do końca, a będę zbawiony. Przeczytaj i rozważ: Mt 24,1-44;
Ostatecznemu przyjściu Jezusa będą towarzyszyły różne znaki (wojny, kataklizmy, prześladowania uczniów,
fałszywi prorocy), ale serce nastawione na Miłość, serce, w którym mieszka Bóg, ten czas próby przejdzie
zwycięsko. Czasy ostateczne już trwają. Każda chwila jest ostatnią – nie powtórzy się. Co dzień Jezus
przychodzi do mnie po raz ostatni, ponieważ każde Jego przyjście jest ostatnie – nie do odzyskania. Tylko
serce czyste, wypełnione Jego Miłością, zwycięsko przejdzie czas próby i pokus.
W jaki sposób powinienem przygotować się na czas próby swojej wiary? Co lub kto najczęściej odwodzi
mnie od Boga? Czy jestem gotowy odciąć się od tego, co oddala mnie od Zbawcy? W jaki sposób mogę
najlepiej przygotować się na moment końca świata (lub swojej śmierci)?
Proś Ducha Świętego, by wlewał w twoje serce Miłość, która umocni cię i zwycięsko przeprowadzi przez
czas próby twojej wiary. Pomódl się Ps. 46
Dzień 5: Obym należał do tych, którzy wydoskonalili się w miłości. Przeczytaj i rozważ: Mt 25,31-46;
Miłość chrześcijańska to nie uczucie, ale konkretna postawa mająca przełożenie na decyzje, czyny, myśli,
wybory wobec każdego człowieka, a nie tylko tego, kto jest nam ( mi) bliski. Takiej miłości nauczył nas
Jezus, jej cechy możemy odnaleźć w „Hymnie o miłości”(1Kor 13,4-7). Tylko ten, kto wydoskonalił się w
miłości, będzie mógł osiągnąć cel – zbawienie.
Czy potrafię kochać tak jak Jezus? Czy jestem cierpliwy (łaskawy, nie zazdroszczę, nie unoszę się gniewem,
nie pamiętam złego ….)? Jakie cechy miłości zupełnie nie określają mojej postawy? Czy mam świadomość,
że na końcu mojego życia będę „zdawał egzamin z miłości”?
Proś Ducha Świętego, by uzdalniał cię do miłości. Pomódl się 1Kor 13,1-7;
Dzień 6: Obym mógł usłyszeć głos Pana: „Pójdźcie , błogosławieni Ojca mojego, weźcie w posiadanie
królestwo, przygotowane wam od założenia świata”. Przeczytaj i rozważ: Mt 25, 31-46;
Jezus pokazuje nam, że na końcu czasów będzie nas sądził z miłości. Upomni się wówczas o uczynione
dobro. Ono będzie naszą jedyną szatą godową. Wszystko inne (tytuły, zasługi, bogactwa, stanowiska) będzie
już bez znaczenia. Czynna miłość, o którą będziemy pytani, będzie dotyczyła konkretnych sytuacji w
naszym życiu, kiedy dobro uczyniliśmy, albo kiedy go zaniechaliśmy.
Jak odpowiadam na zaproszenie Boga do realizacji miłości wobec Niego i wobec bliźniego? Czy
dostrzegam w drugim człowieku Chrystusa? Jak reaguję na potrzeby innych? Czy zawsze im pomagam? Co
zaniedbuję? Jak reaguje moje sumienie, gdy myślę o tych, którym odmówiłem pomocy? Czy znam i w jaki
sposób praktykuję „uczynki miłosierne co do duszy i ciała” (głodnych nakarmić, spragnionych napoić,
nagich przyodziać, podróżnych w dom przyjąć, więźniów pocieszać, chorych odwiedzać, umarłych
pogrzebać)? Czy potrafię łączyć miłość do Boga z miłością bliźniego?
Proś Ducha Świętego, by pomógł ci w świetle Sądu Ostatecznego zobaczyć twoje dzisiejsze wybory, twoje
wybieranie miłości. Proś, by wskazywał ci, co jest prawdziwym dobrem i jak je osiągnąć. Proś, by napełniał
cię Swoją Miłością, abyś świadomie rozpoczął NOWE ŻYCIE W NIM (dopóki jesteś jeszcze w drodze).
Pomódl silę słowami: „Jezu, który uczyniłeś gorzkim doświadczenie cierpienia,
żyłeś czyniąc dobro i umarłeś za wszystkich ludzi.
Spraw, byśmy byli uważni na potrzeby innych, wrażliwi, by zrozumieć, gotowi, by ulżyć innym w potrzebie,
żeby nasz świat stał się miejscem braterstwa i wzajemnego zrozumienia.
Troska o innych będzie krokiem przybliżającym do Ciebie;
spotkanie z Tobą będzie krokiem zbliżającym do innych.
Pomóż nam realizować każdego dnia jedyne wielkie przykazanie: przykazanie miłości”
Dzielenie w małej grupie:
Co w twoim życiu jest jeszcze nieuporządkowane, do czego przywiązane jest twoje serce, co zasłania ci
prawdziwy cel twojego życia, jakim jest powołanie do świętości? Czy widzisz swoje zaniedbania w miłości?
Materiały formacyjne Wspólnoty Effatha przy parafii Wieczerzy Pańskiej w Lublinie; www.effatha-lublin.pl
Złóż świadectwo: Za kogo chcesz dziś podziękować Bogu? Jak doświadczenie dobra (miłości) ze strony
ludzi wskazało ci miłość Boga? Jakie to przyniosło owoce?
Materiały formacyjne Wspólnoty Effatha przy parafii Wieczerzy Pańskiej w Lublinie; www.effatha-lublin.pl