tutaj. - Pragaleria

1
SZTUKA
AKTUALNA
2. aukcja
3 listopada 2015, godz. 19.30
PRAGALERIA
Stalowa 3
03-425 Warszawa
www.pragaleria.com
T: 884 798 852 // 884 SZTUKA
[email protected]
2
ZIEMOWIT
FINCEK
Nieznane
Światy
6 - 18 listopada 2015
wernisaż: 6 listopada, godz 18-21.00
afterparty: Skład Butelek, od godz. 21.00
PARTNERZY i PATRONI
Fundac ja
Promocj i
Sztuk i
Polskiej
SZTUKA
AKTUALNA
2. aukcja
3 listopada 2015, godz. 19.30
wystawa przedaukcyjna: 27–31 października 2015 r. oraz 2–3 listopada 2015 r., godz.12.00–18.00
showroom kolekcjonerski: 30–31 października 2015 r., godz. 12.00–18.00
cena wywoławcza każdej pracy – 1000 zł
licytuje – Mikołaj Konopacki
noty biograficzne artystów znajdują się na końcu katalogu
Fundacja
Promocji
Sztuki
Polskiej
4
1
Sonia Ruciak
Chęć poznania, 2014 | akryl, płótno, 100x120 cm | sygn.
Twórczość Soni Ruciak rozpoznaje się na pierwszy rzut oka. Decyduje o tym typowy dla artystki architektoniczny temat i błękitno-szafirowa gama barw. Autorka
tworzy architekturę niemożliwą. Na jej obrazach bardzo łatwo zgubić wzrok w kulisowo otwierających się przestrzeniach, wciągających w głąb podwórkach,
niekończących się schodach i ścianach. Artystka rysuje je bardzo umiejętnie, niejako malując światłem i pokazując najwyższą sprawność warsztatową. Chłodne
barwy jej obrazów ocieplane są delikatną mieszanką brązów, która nadaje im szlachetnej patyny. To malarstwo z jednej strony absolutnie nowoczesne, z drugiej jednak respektujące artystyczną tradycję obrazów holenderskich mistrzów baroku. Tylko format prac Soni Ruciak daleki jest od miniatur.
5
2
Wojciech Ćwiertniewicz
bez tytułu (12), 2015 | olej, płótno, 60x60 cm | sygn. p.d.: Ćwiertniewicz ’15, opisany na odwrocie: 12 13/1/15
Abstrakcyjne obrazy Wojciecha Ćwiertniewicza rozpoznawalne są na pierwszy rzut oka. Bez względu na aktualnie preferowaną gamę barw. W ostatnich pracach artysta posługuje się czystym, białym tłem, z którego wydobywa abstrakcyjne kręgi. Powstała w ten sposób struktura sprawia wrażenie biologicznej, żyjącej
narośli. Jej sensualność podkreśla stosowana już wcześniej przez autora faktura, impastowy sposób kładzenia farby. Kompozycje Ćwiertniewicza na pozór
stanowią dość prosty zlepek barw, można w nich jednak odszukać ogromne bogactwo motywów i relacji, będące doskonałym polem dla wyobraźni.
6
3
Patryk Lutomski
Wakacyjna impresja, 2008 | olej, płótno, 81x100 cm | sygn. p.d.: P. Lutomski, opisany na odwrocie: „Wakacyjna impresja” 08 r.
Patryk Lutomski
Patryk Lutomski jest cieszącym się uznaniem grafikiem. Jego malarstwo to mniej znany nurt twórczości artysty, w którym od wpływów graficznych się nie odcina.
Styl artysty jest celowo uproszczony, kreowany tak, jakby przedstawienia malarskie tworzyło dziecko. W nastawieniu tym jest jednak więcej niż sam sposób
malowania. Lutomski zachowuje także dziecięcy punkt widzenia, zdystansowany od świata dorosłych, wyrażający się w niezrozumieniu całej tej krzątaniny,
pośpiechu, wyścigów i aspiracji. I choć dzieci nie operują ironią i cynizmem, a budowany przez artystę dystans zaznacza się w mocno nie-dziecięcym rzutem
z góry, to jednak jego podejście nacechowane jest szczerością małolata i prostym oglądem rzeczywistości, wyzbytym wyrachowania.
7
4
Grzegorz L. Piotrowski
bez tytułu, 2015 | olej, płótno, 80x100 cm sygn. p.d.: PIOTROWSKI
Grzegorz L. Piotrowski przyzwyczaił nas do swoich niemal monochromatycznych aktów, komponowanych konturem i wypełnionych gamą czerwieni, brązów lub
błękitów. Tym razem mamy do czynienia z inną wariacją znanego tematu. Artysta postawił na drapieżną kolorystykę i emblematyczną kompozycję. Tłem dla
zarysowanej kobiecej figury stały się abstrakcyjne formy w niepokojącej kolorystyce. To świeże spojrzenie na ten sam, rozwijany od lat przez Piotrowskiego motyw,
pokazujący że artysta ma jeszcze sporo do powiedzenia na kobiece tematy.
8
5
Małgorzata Kosiec
Past/Present, 2015 | olej, płótno, 93 x 72 cm | sygn. KOSIEC, opisany na odwrocie: MAŁGORZATA KOSIEC 2015 PAST/ PRESENT
Portrety Małgorzaty Kosiec cieszą się ogromną atencja miłośników sztuki. Artystka ma na koncie sukcesy w Polsce, USA, Niemczech i Skandynawii. Wypracowała wyjątkową, własną technikę tworzenia prac, która stanowi dowód perfekcji warsztatowej i bardzo pracochłonnego procesu kreacji. Powstające dzięki niej
portrety, a także akty i kompozycje abstrakcyjne kryją w sobie tajemnicę formy i koloru. Artystką sama poznaje, że choć precyzyjnie planuje powstający obraz,
to zawsze pozostaje w jego koncepcji pewien margines przypadku, związany przede wszystkim z ostatecznie dominującą gamą barw. Zainteresowania Kosiec
koncertują się wokół ludzkiego, zwłaszcza kobiecego ciała, a także pisma jako wielowiekowego nośnika kultury. Stąd liczne z jej prac powstają jako odkrywane z literowego lub cyfrowego zapisu kształty, wyłaniające się spod kolejnych warstw malarskich.
9
6
Tadeusz Świniarski
Dwoje, 2015 | akryl, płótno, 90 x70 cm | sygn. p.d.: Świniarski, opisany na odwrocie: Tadeusz Świniarski 2015 „DWOJE” 90 x 70
Żywiołowy kolor i ekspresyjnie potraktowana figura ludzka stanowi o silnym wyrazie obrazu Tadeusza Świniarskiego. Artysta czasami stosuje stłumioną kolorystykę, tym razem jednak postawił na czyste barwy, czyniąc z nich kolejnego bohatera kompozycji, w perfekcyjny sposób równoważącego zwartych w ucisku
bohaterów po przeciwnej stronie. To pokazuje perfekcję, z jaką Świniarski buduje swoje przedstawienia. Jest w nich silny ładunek emocjonalny. Artystę interesują
ludzkie uczucia i dylematy, relacje do jakich dochodzi między najbliższymi, trudne do rozwiązania problemy codzienności. Potrafi ukazać je w swoim malarstwie
symbolicznie, poprzez zmagania sportowe lub odniesienia do klasycznych form ikonograficznych. W każdym jednak przypadku są to wyobrażenia aktualne,
odarte z niepotrzebnej stylizacji.
10
7
Agata Rościecha
Zwoje sekretów 2, 2015 | technika mieszana, płótno, 150x50 cm | sygn. p.d.: Rościecha, opisany na dwrocie: Agata Rościecha
„Zwoje sekretów 2” tech. mieszana na płótnie 150x50 cm, 2015
Kobieca postać rzadko pojawia się na obrazach Agaty Rościechy malowana w sposób dosłowny, czasami zastępuje ją wręcz sylwetowy kontur identyfikowany
dzięki wdzięcznym kształtom i rekwizytom naszych prababek – wachlarzom i kapeluszom. Najczęściej jednak mamy odczynienia z krawieckim manekinem,
symbolizującym kobiece uprzedmiotowienie oraz gorsetem, krępującym, ograniczającym, pozbawiającym możliwości samorealizacji. Pod stosami falbanek,
ciuszków i ozdóbek ginie bohaterka i jej osobowość. To oczywiście tylko jedna z możliwych interpretacji.
11
8
Kacper Bożek
Komedia romantyczna, 2008 | akwaforta, akwatinta, mezzotinta, papier, 53,5x79 cm (arkusz), 39x49 cm (odcisk płyty),
nakład” 31/100 | sygn. na dole: 31/100 KOMEDIA ROMANTYCZNA KACPER BOŻEK VIII/XXI
Kacper Bożek jest wirtuozem grafiki. Najchętniej posługuje się akwafortą, akwatintą, mezzotintą i suchą igłą. Jego rysunki są niezwykle skomplikowane, wielowarstwowe i zbudowane z wielu planów. Inspirację artysta czerpie ze średniowiecznych iluminowanych ksiąg, bestiariuszy i herbarzy, a także z żywotów świętych
i rycerskich legend. Rytowane przez niego przedstawienia nie są jednak anachroniczne w wyrazie, pełno w nich humoru, ironii i ponadczasowego komentarza do
otaczającej nas rzeczywistości. Twórczość Bożka jest zawsze aktualna, tak jak malarstwo Breughla i wymyka się jednoznacznym kwalifikacjom. Jedno jest pewne –
uwodzi miłośników sztuki w każdym wieku i na kilku kontynentach.
12
9
Sylwia Górak
Zabawki dla dorosłych 2, 2014 | olej, płótno, 116x116 cm | opisany na odwrocie: ZABAWKI DLA DOROSŁYCH SYLWIA
GÓRAK
W twórczości Sylwii Górak nic nie jest dosłowne, począwszy od nienaturalnych kolorów, skończywszy na gamie nieoczywistych rekwizytów. Artystka bawi się
z widzem, podsuwając mu łatwe w rozszyfrowaniu, na pierwszy rzut oka, wizerunki – pejzaże czy portrety, po to, aby ich odbiór zakłócić elementami pochodzącymi z zupełnie innego porządku. To rozdrażnienie jest prawdziwym powodem powstawania obrazów Górak. Ich surrealizm nie ma obrazować pięknych, bajkowych historii, a raczej pochodzi z filmowych thrillerów lub snów, które choć to biologicznie niemożliwe, pamiętamy jednak w kolorze. Obcowanie z malarstwem
Górak nie jest proste, bo jeśli jego celem jest wytrącanie z równowagi to nie należy ono do sztuki „w której można się rozsiąść, jak wygodnym fotelu”. Jednak
sztuka nie powinna być zbyt wygodna.
13
10
Stanisław Kortyka
Taras z widokiem I, 2015 | olej, płótno, 90x50 cm | sygn. p.d. St. Kortyka 2015 opisany na odwrocie: Stanisław Ryszard
KORTYKA „TARAS Z WIDOKIEM – I” 2015 olej 90x50
Nostalgiczne, nadrealne, osnute delikatną mgłą, fantastyczne pejzaże Stanisława Kortyki od lat uwodzą miłośników sztuki. Artysta stosuje ograniczoną, charakterystyczną dla siebie gamę barw, balansując pomiędzy wszelkimi odcieniami błękitów, a ciepłymi kolorami ziemi. W jego kompozycjach znajdujemy elementy
wyprowadzające nasz wzrok poza granice obrazu. Niekończące się schody, parapety, kamienne bloki, pokazują brak ograniczeń dla wyobraźni, budując
szczególną, pełną powietrza przestrzeń. Malarstwo Kortyki to propozycja dla osób o dużej wrażliwości, którzy cenią sobie możliwość zadumy, wiedząc że każda
chwila zatrzymania i koncentracji na czymś pięknym jest w dzisiejszych czasach bezcenna.
14
11
Anna Gubernat
bez tytułu (Ewa), 2014 | olej, płótno, 73x92 cm | opisany na odwrocie: ANIA GUBERNAT UNTITLED (EVA) 2014
Anna Gubernat w swoich najnowszych pracach prowadzi swoistą grę pomiędzy możliwościami malarstwa i fotografii. Nie jest to temat nowy – od wynalezienia
fotograficznego medium trwa dyskusja o „śmierci malarstwa”. Głos Gubernat nie jest bez znaczenia. Jej prace pokazują nadrealizm malarstwa w stosunku do
fotografii i jej interpretację poprzez inną technikę. Efektem są piękne i nostalgiczne przedstawienia, nie do końca dopowiedziane, choć z drugiej strony przecież
w pełni realistyczne. Od dawna teza o prawdzie fotografii jest już obalona. Obrazy Gubernat tylko potwierdzają, że ani jej piękno, ani wyjątkowa atmosfera,
ani dokładność odwzorowania nie są zapisem wiernym, a ponadto nie są też wyłączną własnością fotografii. Perfekcja warsztatu artystki dowodzi przekornie, że
malarstwo ciągle ma tą samą moc.
15
12
Janusz Dziurawiec
Buki, 2011 | olej, płótno, 62x90 cm | sygn. l.d.: JANUSZ DZURAWIEC 2011, opisany na odwrocie: BUKI 2011 JANUSZ
DZIURAWIEC
Malarstwo Janusza Dziurawca prezentuje klasyczną koncepcję pejzażu. To realistyczna kreacja, której walory, wyrażające się poprzez wyważoną kolorystykę
i harmonijną kompozycje, należy docenić. To twórczość bez stylizacji, w pełni szczera i prawdziwa. Bez względu na to, czy Dziurawiec odzwierciedla naturę, czy
miejskie „wnętrza”, silną stroną jego płócien są efekty świetlne i błyskotliwe rozkładane refleksy barw.
16
13
Beata Murawska
Wieczorny ogród, 2015 | olej, płótno, 80x80 cm | sygn. p.d.: Beata Murawska, opisany na odwrocie: Beata Burawska 2015
Wieczorny ogród
Kwieciste kobierce Beaty Murawskiej pokazują jak wielka różnorodność tkwi w pozornie tym samy temacie, eksplorowanym przez artystkę od lat. Jej tulipany
oraz inne kwiaty to uproszczona forma abstrakcyjna, pozwalająca wybrzmieć niesamowitej wirtuozerii kolorystycznej. Jednocześnie jest to zapis bujności natury, w momentach jej największych erupcji sił witalnych. Bohaterowie obrazów Beaty Murawskiej nigdy nie są pokazani we wzroście lub obumieraniu, zawsze
w największej swojej bujności i dojrzałości. Są kwintesencją lata i słońca. Obrazy artystki cieszą się wielkim uznaniem miłośników sztuki, którzy chcą obcować
z tak fantastyczną dawką pozytywnej energii.
17
14
Lidia Krawczyk i Wojtek Kubiak
bez tytułu, z cyklu Hostia, 2008 | olej, płótno, 91x 91 cm | opisany na odwrocie: Krawczyk Kubiak Lidia Krawczyk Wojtek
Kubiak bez tytułu z cyklu Hostia olej na płótnie 91x 91 cm 2008 r.
Twórczość duetu Lidia Krawczyk–Wojtek Kubiak – artystów, którzy dzielą ze sobą nie tylko sztukę, ale i życie prywatne, jest od wielu lat doceniana przez krytyków.
Nie jest to malarstwo najprostsze, gdyż często artyści sięgają po trudne społecznie tematy, nie pozostawiając w niedopowiedzeniu stanowiska, jakie zajmują wobec
obrazowanych problemów. Ich twórczość polega na silnych uproszczeniach, w czym pomocne jest posiłkowanie się fotografią, najczęściej prasową. Syntezie przedstawień sprzyja ograniczona gama barwa, czasami zredukowana wyłącznie do czerni i bieli. Stosowanie uproszczeń, w malarstwie Wojtka Kubiaka doprowadziło
artystę do tworzenia przedstawień abstrakcyjnych, choć nadal nie pozbawionych kontekstu społecznego.
18
15
Michał Warecki
Wino w czapce, 2015 | akryl, płótno, 92x65 cm | sygn. l.d.: WARECKI 2015
Malarstwo Michała Wareckiego jest piękne i uwodzicielskie. Autor koncertuje się na kobiecie i drobnych rekwizytach z jej otoczenia. Jego panie to prawdziwe damy. Nie znajdziemy wśród nich dziewczyn pracujących „na kasie” i wymęczonych specjalistek biurowych, ponieważ Warecki maluje marzenia. Każda
z nas po powrocie do domu z pracy chce być wyjątkowa. Jeśli nie codziennie to przynajmniej w weekend – wychodząc na imprezę, do teatru czy spędzając
kilka godzin w wannie. Takie wyjątkowe i pachnące chcą nas postrzegać nasi mężczyźni. Wielu czyni to bez względu na kuchenne zapachy. Warecki stwarza
świat, w którym króluje filit, uroda, siła i moc. Nie wszystkie jego kobiety należą do gatunku oswojonego. Niektóre z nich wydobywają się z czerwonego tła
drapieżnie, pewne swojej wyjątkowej osobowości i urody.
19
16
Bogusław Zen
Byk, 2014 | płaskorzeźba, piaskowiec, 40x21x6 cm | sygn. l.d.: ZEN
Rzeźba nie cieszy się w Polsce wielką popularnością, a mimo to powstają w jej obszarze prace ciekawe. Zarówno przedstawienia symboliczne, jak i realistyczne,
które tworzy Bogusław Zen należą do tego kręgu. Zainteresowania artysty dotyczą animalistyki. Bohaterowie jego prac to czasami zwierzęta ujęte realistycznie,
czasami zwierzęce rekwizyty, wyjęte z łatwo rozpoznawalnego obszaru kultury a czasami przedstawienia inspirowane wizerunkami pozostawionymi przez kultury
pierwotne. We wszystkich tych przypadkach są to intrygujące stylizacje, które doskonale spełniają rolę łącznika między światem ludzkim i zwierzęcym. Zen tworzy
w kamieniu. Każda z jego prac to unikat o wyskokej wartości estetycznej.
20
17
Andrzej Domżalski
Fascynacje, 2015 | olej, akryl, płótno, 90x90 cm | sygn. And. Domżalski 2015, opisany na odwrocie: ANDRZEJ DOMŻALSKIE
TYTUŁ: Fascynacje olej 2015
Postaci kreowane przez Andrzeja Domżalskiego to antyczni herosi, muskularni i pewni swojej witalnej mocy. Także pociągające kobiety epatują bujnością kształtów i pięknem takim, jakim uwodziły greckie kory. Artystę interesuje akt i relacja miedzy ciałami. Tło jest ledwo zaznaczone i tworzy teatralne
kulisty dla głównych aktorów sceny. Całość w monochromatycznej gamie barw, choć malowana olejem, sprawia wrażenie delikatności pastelowej
techniki. Domżalski bardzo świadomie operuje światłem, rozkłada jego bliki tak, aby stworzyć dodatkowy dramatyzm przedstawienia. Jego kompozycje
są ekspresyjne i bardzo dynamiczne, jednak sprawiają wrażenie „zatrzymanych w kadrze” na chwilę, i specjalnie dla widza.
21
18
Katarzyna Zawierucha
Wisła, 2015 | olej, płótno, 60 x100 cm | opisany na odwrocie: Katarzyna Zawierucha 2015 „Wisła” olej na płótnie 60/100
Katarzyna Zawierucha to warsztatowa perfekcjonistka o niespokojnym temperamencie, który w efekcie przynosi bardzo szerokie spektrum tematyczne jej prac.
Znacznie łatwiej jest budować karierę artystom o zdecydowanie rozpoznawalnym stylu, którzy koncentrują się na jednym temacie, poprzez który ich prace są natychmiast rozpoznawalne. Zawierucha jednak daleka jest od poszukiwania takich ułatwień. Najchętniej pracuje cyklami, w których eksploruje określona tematykę,
następnie porzuca zagadnie i przechodzi do zupełnie odmiennego. Przyzwyczaiła nas do tego, że czerpie garściami ze kultury pop, a jej symboliczno-bajkowy
cykl „Neony” zdobył licznych zwolenników. Dlatego odeszła od niego, przynajmniej na jakiś czas, i postanowią zając się klasycznym pejzażem. Nie traktujmy
jednak najnowszych prac Zawieruchy zbyt dosłownie. Ich kolor oraz sposób operowania światłem sugeruje, że nadal przebywamy poza realnością.
22
19
Eva Chełmecka
Brama, 2014 | assemblage, deska, 30x40 cm | opisany na odwrocie: 2070 EVA CHEŁMECKA BRAMA THE GATE
Twórczość Evy Chełmeckiej jest bardzo osobna i oryginalna. Artystka łączy zainteresowanie malarstwem z kolażem i asamblażem. Jej kreacje wykorzystują
zwykłe odpadki nowoczesności – opakowania, zabawki, elementy elektroniczne. Artystka zestawia je przede wszystkim jako nośniki formy i kolory, nie odwołując
się do ich znaczenia symbolicznego. To buduje samodzielnie, oscylując pomiędzy sacrum i profanum. Lubi bogate przedstawienia, stąd chętnie używa soczystych
kolorów i złota, a rzeźbiarskie przedstawienia dopełnia światłem. Jej prace mają niezwykły klimat, który na długo zapada w pamięć.
23
20
Jolanta Johnsson
Chmury nad polami! | olej, płótno 100x80 cm | sygn. p.d.: Johnssson ’14, opisany na odwrocie: Of series „Łąka” 10 Jolanta
Johnsson 2014
Jolanta Johnsson w specyficzny sposób traktuje pejzaż. Upraszcza go do granic abstrakcji. Najbardziej interesują ją płaszczyzny, które w swobodny,
niczym nieograniczony sposób mogą rozlewać się poza granice obrazu, takie jak woda, niebo czy pola oglądane z lotu ptaka. Artystka lubi nadawać
swoim pracom swoistą mięsistą teksturę, która czyni je bardziej materialnymi. Stosuje też pigmenty, dzięki którym powierzchnia jest prac staje się matowa, wręcz wytwornie estetyzowana. Większość prac autorki odnosi się do rodzimej flory, dzięki czemu możemy się z nimi bezpośrednio identyfikować.
To tworzy bliską relację z malarstwem Johnsson.
24
21
Henryk Laskowski
Jesień, 2012 | olej, płótno, 100x73 cm | sygn. p.d.: LASKOWSKI, opisany na odwrocie: H. Laskowski „Jesień” 2012
Malarstwo Henryka Laskowskiego to surrealizm w czystej postaci. Autor wykorzystuje wszystkie atrybuty stylu po to, aby wytrącić widza z potocznych przyzwyczajeń wzrokowych. Jego prace są symboliczne i dekoracyjne. Emanują aurą nieoczywistości i niesamowitości, dzięki czemu pozwalają na głębsze zastanowienie
nad otaczającą nas rzeczywistością. Nie należy traktować jednak malarstwa Laskowskiego jako emanacji powierzchownej efektowności. Autor tworzy prace
perfekcyjne warsztatowo, nienagannie kompozycyjnie, o szerokiej, nasyconej gamie barw. Wybiera tematy emanujące urodą, ale zawierające w sobie głębsze
przesłanie. To nie tylko ilustracja, ale też ciekawy komentarz do otaczającej nas świata.
25
22
Agnieszka Kicińska
Valencia 2, 2014 | olej, płótno, 120 x100 cm | opisany na odwrocie: AGNIESZKA KICIŃSKA „VALENCIA 2” 2014 r. 120x100 cm
olej, płótno
Malarstwo Agnieszki Kicińskiej stanowi syntezę pejzażu miejskiego. Autorka dużo podróżuje, a jej obrazy oddają atmosferę i klimat odwiedzanych miejsc.
To emblematyczne, symboliczne przedstawienia, które w bardzo uproszczony sposób zapisują prawdę o charakterze egzotycznych miast. Artystka prowadzi grę
z wizualnymi stereotypami, odwołuje się do skrótów i posiłkuje ilustracyjnością, aby jednocześnie nasycić przedstawienia jednoznacznymi, ostrymi barwami.
Dzięki temu, że pracuje cyklami, otrzymujemy od Kicińskiej specyficzne przewodniki po miejscach wartych odwiedzania i poznania.
26
23
Piotr Szwabe
W oczekiwaniu, 2015 | akryl, płyta, 83x125 cm | opisany na odwrocie: Piotr Szwabe vel Pisz 15’ W oczekiwaniu
Piotr Szwabe tworzy bardzo proste i oszczędne kompozycje z użyciem kolażu. Warto docenić ten minimalizm oraz duże poczucie humoru autora. Humoru, który
nie epatuje głośnym śmiechem, a raczej stanowi błyskotliwy, czasami ironiczny suspens. Szwabe wywodzi się ze streetartu i malarstwa muralowego. Na swoje
płótna i deski przenosi fakturę ściany, swobodnie kąpiąc je w farbie i wyzyskując wszelkie walory formalne medium. Duża płaszczyzna monochromatycznej barwy
to wytchnienie dla oczu, natomiast drobne kolażowe wtręty to ćwiczenie dla spostrzegawczych i doceniających zabawę sztuką.
27
24
Dorota Kozieradzka
bez tytułu, 2010 | tempera żółtkowa, płótno, 1063 cm | opisany na odwrocie: Dorota Kozieradzka 100x63 cm
tempera żółtkowa na płótnie
Dorota Kozieradzka specjalizuje się w trudnej technice tempery żółtkowej. Jej obrazy dzięki temu są specyficznie matowe. To jednak tylko strona formalna.
Ciekawszy jest krąg zainteresowań artystki, którą pociąga monumentalizm i powszechnie podziwiane atrybuty siły. Stąd jej cykle prac malarskich poświęconych
pomnikom oraz lotnictwu, a konkretnie samym samolotom. Artystka traktuje samoloty i wykadrowane części ich korpusów jako atrybuty męskiej siły i narodowej
dumy. Pokazuje je często w mocnym zbliżeniu, z dbałością o szczegóły. Jej malarstwo nie jest realistyczne, a bardzie ilustracyjne, przez co wzrasta symboliczność
prezentowanego ujęcia. Kompozycje symetryczne, w ujęciu centralnym, dodatkowo potęgują wielkie wrażenie, jakie obrazy te wywołują u widza.
28
25
Tomasz Mistak
Untitled Corten Structure, 2015 | akryl, płótno, 100 x150 cm | opisany na odwrocie: AKRYL UNTITLED CORTEN STRUCTURE 2
MISTAK 2015
Malarstwo Tomka Mistaka uwodzi wzrok i zaskakuje do tego stopnia, że chce się dotknąć płótna, aby upewnić się, co do płaskiej powierzchni przedstawienia.
Hiperrealistycznie malowane elementy skorodowanej blachy tworzą intrygujący wzór o wyraźnych walorach dekoracyjnych, z drugiej strony jednak są mocne,
a nawet brutalne w wyrazie. Ten kontrast czyni najnowszy cykl Mistaka bardzo atrakcyjnym wizualnie. Wchodzące w jego skład prace działają silnie bez względu na format, co potwierdza klasę tego malarstwa.
29
26
Małgorzata Korenkiewicz
Akt siedzący, 1990 | olej, płótno 130x90 cm | sygn.
Malarstwo Małgorzaty Korenkiewicz jest bujne w formie i kolorze. Bez względu na to, czy artystka sięga po motywy popowe i silną stylizację czy też odwołuje się
do klasycznych tematów, takich jak akt. Rozwibrowane po malarsku tło, natłok kolorów, wiele potraktowanych ozdobnie rekwizytów tworzy duszną, buduarową
atmosferę. Poza modelki wskazuje na zadumę, chwilę zatrzymania w codziennej krzątaninie. Stworzony przez Korenkiewicz klimat nasuwa skojarzenia z pracowniami francuskich artystów przełomu XIX i XX wieku i pozujących im modelek. Zaprezentowane przez artystkę ujęcie jest jednak ponadczasowe i stanowi portret
kobiecości jako takiej.
30
27
Rafał Bujnowski
bez tytułu, 1998 | linoryt, 48x38 cm | sygn. p.d. 52/100 Bujnowski ‘98
praca pochodzi z teki pleneru graficznego „INTER PRINT 98”
Rafała Bujnowskiego przedstawiać nie trzeba. Znany doskonale z prac malarskich, jest obecnie uznawany za gwiazdę polskiej sceny artystycznej. Każdy uznany
twórca był jednak kiedyś młody i na debiucie. Nie wszyscy pamiętają, że Bujnowski studiował na krakowskiej ASP grafikę. W trakcie studiów, w 1998 r., brał
udział w bardzo ważnym plenerze graficznym INTER PRINT, będąc jednym z najmłodszych jego uczestników. Prezentowana litografia pochodzi z teki wydanej
poplenerowo w ograniczonym nakładzie. Praca Bujnowskiego to typowy dla artysty skrót myślowy, zamknięty w prostej sekwencji graficznej. Nic dodać, nic ująć.
31
28
Wanda Badowska-Twarowska
Święto wiosny, 2013 | akryl, płótno, 100x100 cm | opisany na odwrocie: WANDA BADOWSKA-TWAROWSKA „ŚWIĘTO
WIOSNY wg chorografii M. Bejarta” akryl 100x100, 2013
Taniec, ciało w ruchu, zwiewność i ulotność kroków, wykonywanych w takt muzyki to krąg zainteresowań Wandy Badowskiej-Twarowskiej. Artystka często tworzy
bardzo konkretnie inspirowane obrazy, odnoszące się do słynnych wykonań baletowych i wyjątkowych kreacji scenicznych uznanych tancerzy. Część z jej prac
to jednak kompozycje bardziej symboliczne, syntetyzujące tajemnicę tańca i stanowiące kwintesencję baletu. Autorka tworzy ujęcia taneczne w bardzo romantycznym duchu, tak aby oddać lekkość, a tym samym magię tego, co wydarza się na teatralnych deskach. Inne jej prace prezentują ujęcie bardziej graficzne,
zgeometryzowane, można rzec ze silniejsze i bardziej masywne. Świadczy ono o odkrywaniu mocy, jaka tkwi w tanecznej kreacji. Te ostanie obrazy wydają się
być ciekawsze, także dzięki ograniczonej i czystej gamie barw, nadającej im szczególnej ponadczasowości.
32
29
Filip Pręgowski
Wyrzuć zło, 2010-2015 | olej, płótno, 89x130 cm | opisany na odwrocie: FILIP PRĘGOWSKI WYRZUĆ ZŁO 2010/2015
Filip Pręgowski preferuje zdecydowane, ostre kolory. Odrealnia nimi kompozycje, dodaje ostre światła, często padające nienaturalnie. Jego sposób malowania
sprawia wrażenie mięsistego, tłustego, dającego poczucie ciężaru tekstury. Pręgowski to bystry obserwator otaczającej rzeczywistości, zarówno relacji międzyludzkich, jak i architektonicznych absurdów. Patrzy na świat z dystansem, a często też i ironią. Jego malarstwo i podejście do tematu wskazuje na powinowactwo
z Neue Sachlichkeit i twórczością takich artystów, jak Otto Dix.
33
30
Andrzej Bator
Kanon C, 1994 | olej, płótno, 64x94 cm | sygn. p.d.: A.B., opisany na odwrocie: KANON „C” ANDRZEJ JAN BATOR
Abstrakcyjne malarstwo Andrzeja Batora to wyjątkowe, op-artowskie kreacje, które ostatecznie powstają dopiero w oku patrzącego. Artysta, związany z Łodzią,
nie bez powodu inspiruje się formalną stroną tkaniny. Przechodzenie przez siebie wątku i osnowy buduje tkacką strukturę, którą Bator odzwierciadla drobnymi,
precyzyjnymi liniami na swoich płótnach. Sięga po niezwykle finezyjne zestawienia kolorystyczne, dzięki którym nie mamy wątpliwości, co do obcowania z pięknem.
Obrazy artysty dedykowane są wiecznemu trwaniu, nie „zużywają się wizualnie”, można kontemplować je latami bez znudzenia i z niezmienną delektacją. Intryguje tkwiąca w nich siła konstrukcji i delikatność linii.
34
31
Ewa Żochowska
Lewitacja, 2012 | olej, płótno, 120x150 cm | opisany na odwrocie: „LEWITACJA” EWA ŻOCHOWSKA 120X150 CM OLEJ NA
PŁÓTNIE 2012
Nadrealne obrazy kreowane przez Ewę Żochowską przykuwają uwagę i często nie dają o sobie zapomnieć. Malarstwo artystki jest bardzo autonomiczne i zarazem niepokojące. Jednym z dominujących w jej twórczości tematów jest kobieca demoniczność i związane z nią stereotypy. Żochowska odwołuje się do symboliki
femme fatale i stereotypów dotyczących samotnych kobiet. Stawia pytania, a odpowiedzi szuka w ujęciach portretowych i aktach. Jej kadry są filmowe i ciasne,
a atmosfera wokół przedstawianych dam duszna. Chłodna kolorystyka nie uspakaja, lewitujące postaci niepokoją, a pikanterii dodaje kot. Zagadka nie chce się
rozwikłać.
35
32
Andrzej Kasprzak
Story about, 2014 | olej, akryl, płótno, 2014 | sygn. na licu: Story about 2014 Andrzej Kasprzak, opisany na odwrocie: Story
about oil acrilic on canvas 2014 Andrzej Kasprzak
W twórczości Andrzeja Kasprzaka dominuje jeden temat – człowiek. Jego ekspresyjne kreacje stanowią ilustrację ludzkiej figury i emocjonalnych relacji, w jakie
wchodzimy, kiedy spotykamy druga osobę lub kiedy jesteśmy zmuszeni funkcjonować w zbiorowości. Już na pierwszy rzut oka widać, że zdaniem autora relacje
te nie należą do łatwych. Artysta stosuje ekspresyjne formy, grube impasty, wyabstrahowanie figury z tła po to, aby podkreślić jak skomplikowana jest ludzka
psychika i schematy naszych zachowań. Jest do tego świetnym kolorystą, a kreowane przez niego zestawienia barw nabierają jeszcze silniejszego wyrazu dzięki
uproszczeniu stosowanych form. Twórczość Kasprzaka to wybitna wypowiedź artystyczna i psychologiczna, z którą należy się liczyć.
36
33
Piotr Szczur
Autobus w ogniu, 2014 | olej, płótno, 100 x100 cm | opisany na odwrocie: Piotr Szczur Autobus w ogniu 100 x100 cm
olej/płótno 2014
Malarstwo Piotra Szczura operuje filmowa estetyką. Jego obrazy to zatrzymane kadry, w których ostre światło wydobywa z mroku kontrastowe kontury ciał
i przedmiotów. Jest w nich szczególne, niepokojące napięcie. To sytuacje, jak z filmu grozy lub thrillerów. Czasami wszystko jest w porządku, ale wiemy że
obserwujemy „moment przed” i… za chwilę coś się stanie. Innym razem Szczur nie pozostawia niedopowiedzeń – jest źle – autobus już płonie. Piotr Szczur jest
mistrzem budowania napiętej atmosfery. To prawdopodobnie powód, dla którego trudno jest się nam uwolnić od kreowanych przez artystę obrazów.
37
34
Andrzej Fronczak
Zamgliste metropolis, 2015 | technika własna, płótno, 70x100 cm | sygn. p.d.: A. Fronczak ‘15
Delikatne, jak pajęczyna struktury miast w rozległym pejzażu to tematyka, która ostatnio najbardziej zajmuje Andrzeja Fronczaka. Jego weduty skrzą się
światłem, rysującym finezyjne przedstawienia na tle ciemnego nieba. Kreacje te dalekie są od realizmu, a budują własne, autonomiczne światy, typowe dla
artystycznego języka Frączaka. Wyróżnia je także monochromatyzm i atmosfera wyobcowania, wynikająca z unikania ludzkiego sztafażu. Całość stanowi bardzo
dekoracyjną kompozycje, która jednak jest nostalgiczna i pełna zadumy. To, co bardzo przemawia w malarstwie artysty, to bezkresna przestrzeń, w której z
przyjemnością można się zagubić.
38
35
Tadeusz Serafin
13, 2010 | akryl, pastel olejna, ołówek, papier, płyta,100x60 cm | sygn. p.d.: LTS 910 IVb, opisany na odwrocie: LTS Ł. Tadeusz
Serafin 100x60 płyta – akryl pastel olejna ołówek „13”
Abstrakcyjne kompozycje Tadeusza Serafina to skomplikowane konfiguracje geometrycznych płaszczyzn, którym autor stara się nadać jak największą siłę i głębię.
Dlatego też często sięga poza malarskie medium, idąc w stronę kolażu i technik własnych. Inaczej czyni w pracach na papierze. Tu kompozycje są bardziej
oszczędne, niemal wyciszone, często monochromatyczne. Ogromny dorobek malarza pokazuje niespożyty głód twórczy i niekończący się proces rozważania
ciągle na nowo problemów malarskich. Takie podejście powoduje nieustanne poszukiwania, które przynoszą bardzo ciekawe efekty wizualne.
39
36
Joanna Mlącka
Bezwładność, 2012 | olej, płótno, 92x73 cm | opisany na odwrocie: Joanna Mlącka „BEZWŁADNOŚĆ” 2012
Joanna Mlącka składa swoje obrazy z rozpoznawalnych elementów, które łączy w bardzo nieoczywiste konfiguracje. Sięga po różne fragmenty
otaczającego świata: liany, deski, linki, kości, jelita. Całość sprawia wrażenie kompozycji biologicznej i jest silnie zabarwione surrealistycznym punktem
widzenia. Choć kompozycje Mląckiej są na wskroś nowoczesne to jej mottem mogłoby być stwierdzenie Lautreamonta o „niespodziewanym spotkaniu
maszyny do szycia z parasolem na stole operacyjnym
40
37
Jagoda Kaczmarczyk-Hudzik
Wioślarze, 2015 | olej, płótno, 105x80 cm | sygn. p.d.: J.K/H ‘15 | opisany na odwrocie: JAGODA KACZMARCZYK-HUDZIK
„WIOŚLARZE” 2015 olej/płótno
Jagoda Kaczmarczyk-Hudzik z jednej strony pochłonięta jest tworzeniem prac w rygorze nadrealistycznego malarstwa o fotograficznej dosłowności, z drugiej
jednak interesuje ją abstrakcja. W abstrakcyjnych kompozycjach pozwala sobie na brak ograniczeń. To farba i jej swobodne spływy nadają ostateczny kształt
kompozycji. „Wioślarze” to obraz wyjątkowy, który łączy abstrakcje z figuracja, choć nie w nadrealnym, a bardziej ikonicznym wyrazie. Praca ta jest dokładną
ilustracją procesu zachodzącego w naszej wyobraźni, gdzie oswajamy abstrakcyjne kształty i pozawalamy im tworzyć w naszym umyśle znajome wyobrażenia.
Proces taki najbardziej przypomina obserwacje pokrytego chmurami nieba, gdzie pierzaste elementy staramy się skonkretyzować naszymi skojarzeniami.
41
38
Michał Jędrczak
Bałtyk, 2015 | olej, płótno, 110x60 cm | sygn.. p.d.: monogramem, opisany na odwrocie: Michał Jędrczak 2015 r. Bałtyk
oraz nalepka autorska
Michała Jędrczaka interesuje figura ludzka i jej relacje w przestrzeni. Ujęcie stosowne przez artystę można nazwać graficznym, co nie powinno dziwić, zważywszy,
że autor jest też wytrawnym grafikiem. Jego syntetyczne malarstwo jest bardzo indywidualne w stylu i osobiste. Artysta często odnosi się do ikonicznych przedstawień w sztuce i rozważa je na swój sposób. Nie wszystkie te inspiracje są czytelne wprost, częściej to dalekie powinowactwa, wskazujące na podobieństwo
pewnych tematu, intersujących artystów od wieków. Czyste plamy barwne nadają obrazom Jędrczaka zdecydowanego wyrazu, pewnej jednoznaczności
i swoistego ciężaru, który jest doceniany przez kolekcjonerów.
42
39
Robert Jaworski
Zapis XII. Krew, 2015 | olej, płótno, 80x110 cm | opisany na odwrocie: „zapis XII – krew 2015 robert jaworski”
Ciągłe poszukiwania to znak rozpoznawczy twórczości Roberta Jaworskiego. Artysta kilka lat temu dał się poznać jako wytrawny realista, do tego doskonale
posiłkujący się praktyką architektoniczną w kreowaniu warszawskich wedut. Nie jeden miłośnik jego malarstwa z przykrością odnotował odejście Jaworskiego od
tej tematyki. Autor bardzo sprawienie przechodzi przez liczne konwencje malarskie. Nie bez znaczenia są tu na pewno odbywane właśnie stadia doktoranckie
na warszawskiej ASP w pracowni prof. J. Modzelewskiego. Obecnie Jaworski skupia się na malarstwie abstrakcyjnym. Interesuje go sama formalna strona malowania – struktura farby, jej zdolność do samodzielnego rozlewania się, kontrolowanie przypadku, kwestia ramy – tego czy istnieje granica obrazu, czy należy ją
bać pod uwagę, czy też przeciwnie, można ją zakwestionować. Te ciekawe poszukiwania artysty na pewno przyniosą kolejne otwarcie w malarstwie Jaworskiego. Póki co, otrzymujemy bardzo atrakcyjne wizualnie obrazy, które doskonale współgrają z każdym wnętrzem.
43
40
Ilona Herc
Preludium nr III, 2015 | akryl, płótno, 50x90 cm | sygn. p.d.: Ilona Herc 2015, opisany na odwrociu: ILONA HERC
„PRELUDIUM nr III”, CIECHOCINEK, 2015
Ilona Herc z ogromną czułością i zrozumieniem odmalowuje świat dziecka. Inspiracją jest dla artystki jej córka Vera. Bohaterka płócien pojawia się na abstrakcyjnym tle, o delikatnie zasugerowanych elementach architektury czy natury. Czasami spotykamy ją na plaży, a czasami przy ścianie dziecięcego pokoju. To wyabstrahowanie z kontekstu pozawala się skupić na samym dziecku i przestrzeni jego wyobraźni. Obrazy Herc nie są w zasadzie portretami. Jej bohaterka często stoi
do widza tyłem, nigdy na niego nie patrzy. To, co istotne w tym malarstwie, to wizerunek dziecięcego świata, o którego istnieniu dorośli często zapominają. To
świat przebogaty, w który często goszczą nie tylko wróżki, ale i demony. Te ostatnie czasami mogą przywołać także najbliżsi dorośli. Malarstwo Ilony Herc jest
jednak pogodne i pokazuje bezpieczny świat, dlatego chętnie odnajdują się w nim wszystkie dzieci, także te już bardzo dojrzałe.
44
41
Jerzy Cichecki
30 sekund, 2014 | akryl, karton, 50x60 cm | sygn. l.d.: J.Cichecki, opisany na odwrocie: Jerzy Cichecki „30 sekund” akryl na
kartonie 2014 r. Poland
Jarzy Cichecki poszukuje symbolicznego odzwierciedlenia skomplikowanych sytuacji życiowych. Interesuje go rola przypadku, przeznaczenia, pewnego
rodzaju hazardu, na który narażony jest człowiek w jego ziemskiej podróży. Przez obrazy artysty często przewijają się motywy szachowe czy też klasyczna architektura, w ramach której bohater występuje jak na scenie. Antyczny teatr czy też cyrk i rozgrywki o duszę w wykonaniu Cicheckiego mogą
być fantastyczną ilustracją barokowej poezji. Artysta stosuje stłumioną gamę barw, czym zachęca do skupienia i zastanowienia. Jego prace są bardzo
eleganckie, o gabinetowym charakterze, który podkreśla autorska oprawa.
45
42
Stanisław Tomalak
Kwadrat 323AB1, 2015 | technika własna, płótno, 2x(80x80) cm | opisany na odwrocie: S.J.A. Tomalak Kwadrat 323AB1
oraz nalepka autorska
Malarstwo Stanisława Tomalaka rozgrywa się pomiędzy abstrakcją, a pejzażem. Autor stosuje własną technikę, dzięki której uzyskuje grubą, sensualną
fakturę i specyficzny ciężar dzieł. Większość prac buduje w oparciu o kompozycje horyzontalną, przez co intuicyjnie odbieramy jak krajobrazy. Nie są one
jednak ilustracja przyrody, a syntezą występujących w niej barw oraz szczególnych efektów świetlnych, powstających w wyniku zmian temperatury i wilgotności.
Obserwacje Tomalaka nie odnoszą się tylko do pejzażu rodzimego. Autora inspiruje także przyroda egzotyczna, wyjątkowe pryzmaty barwne jakie możemy obserwować na pustyni czy szczególne drganie powietrza w wysokich temperaturach. Te wszystkie efekty artysta zamyka klamrą abstrakcyjnych kompozycji
o szlachetnych, a czasem zaskakujących kolorach.
46
43
Iza Staręga
z cyklu Kobiety w chustach, mężczyźni w hełmach, 2015 | olej, płótno, 80x43 cm | opisany na odwrocie: IZA STARĘGA z cyklu
KOBIETY W CHUSTACH MĘŻCZYŹNI W HEŁMACH 2015
Iza Staręga od dłuższego czasu tworzy cykl prac „Kobiety w chustach, mężczyźni w hełmach”. Liczne płótna serii pokazują ogromne bogactwo rozwiązań
formalnych, jakie stosuje. Od przedstawień nostalgicznych, prezentujących twarze otulone delikatną materia w pastelowych kolorach, po silne w wyrazie portrety,
prezentujące kobiece i męskie wizerunki, ukoronowane specyficznymi nakryciami głowy. Choć typ fizjonomii bohaterów Staręgi jest bardzo podobny, to artystka
prowadzi nas przez tak wielką galerię ludzkich osobowości, iż wierzymy, że tworzy coś w rodzaju encyklopedii człowieka w całej jego różnorodności. Ogromna
popularność portretów Izy Staręgi tłumaczy się zapewne tym, że dzięki jej talentowi otrzymujemy lustro, w którym możemy przejrzeć się z pełnym zaufaniem.
47
44
Jasiek Balcerzak
Krzak 4, 2013 | olej, płótno, 100x100 cm | opisany na odwrocie: JASIEK BALCERZAK KRZAK 4 OLEJ/PŁÓTNO 100 x100 cm 2013
Uproszczona wersja pejzażu to stały motyw malarstwa Jaśka Balcerzaka. Kilka pociągnięć pędzla, szerokich, ekspresyjnych, niemożliwych do pomylenia z twórczością innych artystów to kwintesencja jego opowieści o drzewach i polskim lesie. Artysta często stosuje kolory pozornie odrealnione, wiedząc że w słoneczny
lub pochmurny dzień leśnie ostępy minią się pełnią palety barw. Malarska synteza, której dokonuje Balcerzak ma w sobie wielką prostotę, a jednocześnie zdecydowaną ozdobność. Jest doskonałą ilustracją tego, co najbardziej nas w przyrodzie zachwyca – zagadkowego piękna.
48
45
Andrzej Folfas
Tancerka, 2015 | olej, płótno, 100 x100 cm | sygn. l.d.: FOLFAS
Emocjonalne, energetyczne i ekspresyjne malarstwo Andrzeja Folfasa zachowuje specyficzny, pierwotny rytm. Jest on wyczuwalny nie tylko w tych kompozycjach
artysty, które poświęcone są muzyce, przede wszystkim jazzowej, ale też w innych pracach, w których głównym tematem są relacje międzyludzkie. Twórczość
artysty czerpie wiele ze sztuki kultur, które przyjęło się nazwać prymitywnymi. Rzeźby, maski, przedmioty codziennego użytku ludów pierwotnych nie po
raz pierwszy stanowią inspiracje dla sztuki nowoczesnej. Czytelne źródło pochodzenia obrazów Folfasa w niczym nie umniejsza własnego języka plastycznego,
który wytworzył artysta. Jego prace są autentyczne i rozpoznawalna na pierwszy rzut oka.
49
46
Agata Czeremuszkin-Chrut
Tkanki 1, 2015 | akryl, płótno, 95x80 cm | opisany na odwrocie: AGATA CZEREMUSZKIN-CHRUT „TKANKI # 1” akryl /płótno / 2015
80x95 cm
Agata Czeremuszkin-Chrut w mistrzowski sposób opanowała umiejętność planowania abstrakcyjnych kompozycji na płótnie. Jej obrazy są silne w wyrazie, esencjonalne, mocno zbudowane. To propozycja bardzo indywidualna i autentyczna. Artystka stworzyła prawdziwie autorski język malarski, który jest rozpoznawalny
na pierwszy rzut oka. Nie jest ważne, czy patrzymy na kompozycje delikatne, rozgrywające się w czerni i bieli, czy też na soczyście skontrastowane zestrojenia
żywych barw. Płótna Czeremuszhkin-Chrut bez względu na format zwracają na siebie uwagę i skłaniają do dłuższej kontemplacji. Należą do tego rodzaju abstrakcji, która z czasem nie zużywa się wizualnie, a pozawala się na nowo dogrywać dzień po dniu.
50
47
Aga Migdałek
Net, 2010 | akryl, płótno, 60x60 cm | opisany na odwrocie
Malarstwo Agi Migdałek jest wyjątkowo trafną ilustracją współczesności. Jej bohaterów spotykamy w jasnych, sterylnych przestrzeniach, obrazujących umowną,
choć niewątpliwie nowoczesną architekturę. To wnętrza mieszkań i biur młodej klasy kreatywnej wielkich miast. Emanują pustką i samotnością, a ich właściciele
i użytkownicy żyją poprzez urządzenia – smartfony, laptopy, tablety. Nawet dziecięcy bohaterowie, choć uśmiechnięci i radośni często korzystają z atrybutów nowoczesności, samotnie opleceni sznurami od ładowarek. Czystość kadrów, delikatne niuanse barwne, pięknie prowadzone opływowe linie powodują, że chętnie
delektujemy się obrazami Migałek, nawet jeśli są one portretami nas samych.
51
48
Teresa Murak
bez tytułu, z cyklu Ścierki Wizytek, 1997 | technika własna, papier, 30x40 cm | opisany na odwrocie: TMURAK 1997
Teresa Murak należy do niekwestionowanych klasyków polskiej sceny artystycznej. Realizowane przez nią prace skupiają się na procesie, wzroście, trwaniu,
niszczeniu. Powstające obiekty tworzone są niejako przy okazji, stąd też często ich wizualność jest bardzo skromna i ma wartość memonto. Artystka pracuje
najchętniej z materiałami nietrwałymi i ulegającymi ciągłej transformacji. Od czasów studenckich praktykuje „zasiewy”, które często realizuje na własnym ciele.
Stąd do ulubionych jej roślin należy rzeżucha, rosnąca szybko i dająca się formować na kanwie tkaniny. Innym ulubionym materiałem Murak jest tkanina właśnie
i proces jej zużycia, wynikający z ciągłego prania, wyżymania, pocierania. Nie tylko sama tkanina, ale i inne produkty przetwarzania celulozy, takie jak papier,
artystka poddaje strukturalnej degradacji. Efektem takiego działania jest prezentowana tutaj praca.
52
49
Jan Wojciech Malik
Stolik, 2015 | akryl, płyta, 80 x100 cm | sygn.. l.d.: J.W.Malik 2015, opisany na odwrocie: JAN WOJCIECH MALIK „STOLIK”
80 x100 akryl na płycie
Płaska plama barwna i stonowana kolorystyka, podbita charakterystycznym czerwonym kontrastem. Do tego woyerystyczny punk widzenia – z góry, od tyłu,
wyłuskujący z tłumu, często ukradkowy. Takie są znaki rozpoznawcze malarstwa Jana Wojciecha Malika. Artystę bardzo interesuje kwestia wyobcowania, zagubienia i samotności. Pokazuje ludzi, którzy z trudem odnajdują się w nadmiernej prędkości życia wielkiego miasta lub szukają ukojenia i spokoju nad brzegiem
morza. Czasami przytłacza ich wielka, nowoczesna architektura. Można przyjąć, że ich boje są wygrane, gdyż nie mamy tu do czynienia z anonimowymi postaciami, a z bohaterami, którzy zachowali własną indywidualność.
53
50
Paweł Zapendowski
Niedziela na Montmartrze, 2015 | olej, płótno, 70 x70 cm | opisany na odwrocie: 2015 „SUNDAY IN MONTMARTRE” PAUL
ZAPENDOWSKI (ZAPENDO)
Paweł Zapendowski tworzy, mieszkając pomiędzy Paryżem i Krakowem. W swoim malarstwie stara się oddać klimat paryskiej bohemy i niezwykłej atmosfery
stolicy artystów. Jego kompozycje są całkowicie odrealnione. Artysta operuje ostrą kolorystyką, zdecydowanie nierzeczywistą. Farmę czerpie z fotografii, rozwarstwiając ją jednak na obszary czystych, obwiedzionych konturem barw. Interesują go typowe dla Paryża małe historie – uliczni grajkowie, zajadający bagietki
studenci, ładne dziewczyny wygrzewające się w promieniach słońca. Te pozytywne, energetyczne obrazy mają w sobie elegancki charakter i zdecydowaną
dekoracyjność.
54
51
Ireneusz Walczak
Agawy (pstrągowa), 2015-10-15 | akryl, płótno, 75x125 cm | sygn. l.d. monogramem, opisany na odwrocie: IRENEUSZ
WALCZAK „AGAWY (PSTRĄGOWA)” AKRYL/PŁ 2015 75 x125 cm
Twórczość Ireneusza Walczaka to swoisty palimpsest. Artysta lubi nawarstwiać na sobie motywy malarskie i graficzne, a także znaczenia. Z tych samych powodów często stosuje kolaż i nadaje niektórym swoim płótnom strukturę szkatułkową, wklejając płótno w płótno. Tym razem jednak obraz Walczaka nawarstwia się
w obrębie jednego przedstawienia. Konturowo malowane wizerunki dziewcząt, nałożone transparentnie na bujną roślinność budują wrażenie niedookreśloności.
W dal odchodzi pełnoplastyczna dziewczęca figura, jedna z tych budowanych konturem wyciąga rękę do soczyście zielonej rośliny. Wyobrażenia przenikają się
ze sobą i nic tu nie jest dosłowne. Narracja budowana przez Walczaka nie domyka się w pełni, pozostawiając widzowi szansę postawienia kropki nad i.
55
52
Bartłomiej Jarmoliński
Intuition/ Jacek Malczewski, 2015 | akryl, płótno, 60x50 cm | sygn. l.d., opisany na odwrociu: „INTUITION/JACEK MALCZEWSKI”
B. JARMOLIŃSKI 2015
Osobowość Jacka Malczewskiego, zarówno od strony jej malarskiego geniuszu, jak i prywatnej historii artysty, od bardzo dawna fascynuje Bartka Jarmolińskiego.
Stąd cała seria portretów mistrza – malarza, który przez cały życie tworzył swoje liczne autoportrety. Ten fakt też zbliża do niego Jarmolińskiego, autora znanego z analizowania własnej twarzy przy pomocy różnych mediów. Jarmoliński jest obecnie doktorantem Akademii Świętokrzyskiej, gdzie zajmuje się twórczością
Malczewskiego. Ma wiele do powiedzenia o wielkim symboliście, zarówno teoretycznie, jak i plastyczne. Analizuje jego oblicze i jego osobowość, co ewidentnie
widać w stworzonym portrecie. Jego ideą jest prześwietlenie mistrza i nadanie mu cech współczesnych, bo Malczewski, jak żaden inny z polskich malarzy historycznych, do uwspółcześnienia się nadaje.
56
53
Małgorzata Stępniak
Ona i On, 2015 | olej, płótno, 60x80 cm | sygn. p.d.: M.S. ’15, opisany na odwrocie: MAŁGORZATA STĘPNIAK 2015 „ONA
I ON” 60x80
Krwista czerwień zawsze przyciąga, szczególnie gdy kontrastuje ją czarny kontur. Małgorzata Stępniak doskonale zdaje sobie sprawę z tego, że jej malarstwo zwraca uwagę. Przyciąga kolekcjonerów anegdotyczna opowieść i rozpoznawalne postaci kreowane przez artystkę. Interesują ją drobne ludzkie sprawy, małe sytuacje codziennego życia. Pokazuje je jednak jakby kreowała dużo poważniejsze wystąpienia. Umieszcza swoich bohaterów na scenie i wystawia
ich na powszechny ogląd. Choć malarstwo Stępniak jest celowo uproszczone i sprymitywizowane to jednak oddaje silnie ducha naszych czasów. Jej postaci
zachowują się, jakby występowały przed publicznością, i to zdecydowanie bardziej telewizyjną niż teatralną.
57
54
Piotr C. Kowalski
Kazimierz Dolny na Wisłą z cyklu Obrazy przejściowe, 2013 | technika: kurz i brud z Kazimierza Dolnego w dniu 30.09.2013 r.,
płótno, 205x60 cm | opisany na odwrocie: KAZIMIERZ DOLNY nad WISŁĄ z cyklu „Obrazy przejściowe” tech kurz i brud
z Kazimierza Dolnego w dniu 30.09.2013 roku for. 205 x 60 cm oraz pieczęć autorska
Piotr C. Kowalski wiele pozostawia przypadkowi. „Maluje” siłami natury i przy pomocy zdarzeń inicjowanych przez anonimowych przechodniów i kierowców.
Tworzy abstrakcje z zamrożonych płatków śniegu i spadających w sadzie owoców. Pozwala odcisnąć się na płótnie ulicznemu brudowi na kanalizacyjnych
studzienkach i rdzy z metalowych narzędzi ciesielskich. Tworzy też pejzaże marskie z użyciem pisaku z plaży i znalezionych na niej rekwizytów – kapsli, niedopałków, zapalniczek. Nie gardzi żadnym odciskiem rzeczywistości, który zapisuje się na jego pracach – nawet śladem łapy przebiegającego psa. Ta akceptacja
przypadku i realności to kwintesencja twórczości jednego z najbardziej cenionych współczesnych artystów, który mimo ogromnego dorobku nadal jest w pełni
twórczych sił i nie raz nas jeszcze zaskoczy.
58
55
Małgorzata Karp-Soja
W pogoni za starymi pieniędzmi, 2015 | olej, płótno, 30x80 cm | sygn. l.g.: Karp-Soja/2015
Każda dziewczyna chętnie cofnie się do dziecinnych lat, kiedy bawiła się lalkami, przebierała je, gospodarzyła w ich domkach i gotowała wyimaginowane dania.
Malarstwo Małgorzaty Karp-Soi pozwala nam na cofniecie się do dziecinnych lat i ponowne zanurzenie w bajkowy świat. W tedy wystarczyło kilka kwiatków i listków
z ogrodu, aby stworzyć cały wyimaginowany królewski dwór. W obrazach Karp-Soi też pozostaje wiele miejsca na wyobraźnię. Artystka korzysta z ograniczonej
gamy barw i operuje zdecydowanym, konturowym rysunkiem. Swoje historie maluje jak sugestie wydarzeń, które mamy sobie dopiero wyobrazić. Dzięki temu jej obrazy nigdy się nie nudzą i dobrze jest z nimi mieszkać.
59
56
Sylwester Stabryła
Piana morska, 2015 | olej, płótno, 100x80 cm | opisany na odwrocie oraz pieczątka autorska
Piękno kobiecego ciała, oddane z wielką precyzją jest tym razem odrealnione błękitną kolorystyką. Choć wiele jest tu odsłonięte to najważniejsze w obrazie
Sylwestra Stabryły zostało przed nami ukryte – skryta pod ramieniem twarz, piersi schowane pod wirtuozersko namalowaną bluzką i otulone wodą stopy.
Całość spowija nocny mrok. Atmosfery intymności nic nie burzy. Sama scena nie przedstawia niczego szczególnego. Nie ma co dorabiać do niej ideologii.
Ot, podpatrzony fragment codzienności. Świetna anatomia, doskonale uchwycony gest, pięknie układający się materiał. Wrażenie jest jednak niezaprzeczalne, a jego kwintesencję stanowi kolor.
60
57
Monika Dętkoś
Quiet, 2015 | akryl, płótno, 100 x71 cm | sygn. M. Dętkoś, opisany na odwrocie: Monika Dętkoś, 100x71, 2015, Quiet
Silne, witalne kobiety, emanujące fizycznym zdrowiem, urodą i pewnością siebie stanowią grono bohaterek obrazów Moniki Dętkoś. Artystka ma swoją ulubioną gamę barw, ukazując dziewczęta zazwyczaj na tle szerokiej palety błękitów. To dodatkowo podbija ich nowoczesny i przebojowy charakter. Oczywiście
kreowane przez Dętkoś wizerunki są umowne. W pewnym uproszczeniu można powiedzieć, że nawiązują do reklam hożych dziewcząt z reklam turystycznych
czy tytoniowych lat 20., albo modowych wizerunków czasopisma „Ty i Ja” z połowy lat 70. To podobna gloryfikacja sukcesu i szczęścia, jakie możemy osiągnąć dyscyplinując ciało i umysł. Każda z nas tego chce. Takich kobiet pożądają też mężczyźni. Choćby na płótnie.
61
58
Aqualoopa /Igor Chołda/
Totem, 2015 | akryl, płótno, 70x70 cm | sygn. p.d.: AQUALOOPA, opisany na odwrocie: AQUALOOPA/IGOR CHOŁDA
„TOTEM”/AKRYL/2015
Zdecydowane, soczyste barwy – kiedyś kładzione jako absolutnie czyste, niemal przemysłowe; obecnie zbrudzone, ukazujące ślad prowadzenia pędzla, wymykające się klarownej oczywistości. Gruby, czarny kontur prowadzony w arabeskowej, niemal secesyjnej linii, którą kreowany jest jednoznacznie rozpoznawalny
bohater. Tak wyglądają prace Aqualoopy, artysty który choć wrósł ze streetartu i cały czas bardzo chętnie tworzy w przestrzeni publicznej to coraz silniej koncentruje się na malarstwie sztalugowym i kompozycjach tuszem. Prezentowana praca pochodzi z ostatniego cyklu artysty, prezentowanego na wystawie „Testosterror” w warszawskiej Pragalerii. W kontekście wystawy autor przyznał się do osobistego wątku, pod wpływem którego zdecydowała się poruszyć problem
męskości i jej wymogów w dzisiejszym świecie. Jako syn strażaka z wieloletnim stażem, który przez całe zawodowe życie narażał zdrowie, Aqualoopa miał
w domu wzorzec prawdziwego faceta. Musiał wobec niego zająć stanowisko, gdzieś pomiędzy młodzieńczym buntem, a szacunkiem dla osobowości rodzica.
62
59
Hanna Pyrzyńska
Truskawki, 2011 | akryl, płótno, 92x65 cm | opisany na odwrocie: „TRUSKAWKI” HANNA PYRZYŃSKA 2011 92x65 cm
AKRYL
Soczyste owoce tworzące powielający się w nieskończoność wzór przypominający tapetę – w tym przypadku są to truskawki – to świetny przykład obrazu
reprezentującego jeden z cykli Hanki Pyrzyńskiej. Artystka jest nie tylko malarką, ale także ilustratorką. Jej uproszczony, syntetyczne i bardzo ozdobny sposób malowania ma wiele wspólnego z ilustracją prasową. Jednak Pyrzyńska pracuje zamkniętymi cyklami. Każdy z nich ma nieco inny charakter – niektóre są malarsko
oszczędne, inne przeciwnie – silniej rozmalowane. „Truskawki” uwodzą swoją dekoracyjnością, a jednocześnie napawają lekką nostalgią, związaną z wybraną przez
artystkę retro-kolorystykę.
63
60
Make it Simple
Ursus 01, 2013 | akryl, płótno, 90x90 cm | sygn. p.d. Make it Simple, opisany na odwrocie: MAKE IT SIMPLE „URSUS 01” 2013
Lech Maślankiewicz tworzący pod pseudonimem Make it Simple realizuje energetyczne kompozycje abstrakcyjne o bardzo skomplikowanym rysunku.
Ich siłą nośną jest czarny kontur, umiejętnie podbijany czystymi kolorami. Twórczość Maślankiewicza ma swoje korzenie w streetarcie i tworzeniu murali.
Równie ciekawie prezentuje się na ścianie (co przez kilka miesięcy mogliśmy obserwować w Pragalerii), jak i na płótnie. Grono miłośników jego twórczości zdecydowanie rośnie, dlatego warto zainteresować się świeżymi propozycjami tego artysty.
64
61
Aga Pietrzykowska
Doubts Nothing, 2015 | akryl, płótno, 70x70 cm | sygn.. l.d.: Aga Pietrzykowska, opisany na odwrocie: Konows Nothing, Doubts
Nothing AGA PIETRZYKOWSKA 2015 AKRYL PŁÓTNO
Abstrakcyjne formy, stanowiące aluzję do realnie istniejących kształtów, potraktowane jak znaki-symbole i osadzone w abstrakcyjnej kompozycji to kwintesencją malarstwa Agi Pietrzykowskiej. Czyste kolory i kreska, często gruba, mającą tu znaczenie budujące obraz. Wszystko bardzo harmonijnie skonstruowane,
często w oparciu o symetryczne kadrowanie. Obrazy Pietrzykowskiej są świeże i czyste w wyrazie, może nawet nieco plakatowe czy graficzne, ale dzięki temu
sprawiają wrażenie progresywnych i świetnie wpisujących się kontekst nowoczesnych wnętrz.
65
62
Ewa Zawadzka
z cyklu Materia ciszy, 2015 | olej, płótno, 90x100 cm | opisany na odwrocie: EWA ZAWADZKA z cyklu MATERIA CISZY 2015
Ponadczasowym tematem malarstwa Ewy Zawadzkiej jest światło. Artystka kreuje na swoich płótnach monumentalne bryły architektoniczne po to, aby
móc w ich przestrzeniach opowiadać o kontraście pomiędzy światłem a cieniem. Czasami w jej pracach znajdziemy błyski oślepiającej jasności, kiedy
indziej prowadzi nas w niemal zupełny, graniczący z czernią mrok. Taki temat prac nie powinien być jednak odbierany z emocjonalną surowością.
Zawadzką interesuje duchowość i transcendencja. To bardzo emocjonalne malarstwo, emanujące szczególną atmosferą. Jego ludzki wymiar podkreśla
szczególna faktura prac – chropawa i bardzo sensualna, prowokująca dotyk, w którym poszukujemy ciepła. Skojarzenie światła i ciepła jest naturalne,
bardzo pierwotne. Podwyższona temperatura prac Zawadzkiej musi pozostać jednak w naszej wyobraźni
66
63
Bogna Gniazdowska
Dwie łódki, 2015 | olej, płótno, 50x60 cm | sygn. p.d.: B.G., opisany na odwrocie: BOGNA GNIAZDOWSKA „DWIE ŁÓDKI”
OLEJ ‘2015
Bogna Gniazdowska przyzwyczaiła nas do obrazów przedstawiających przedmioty. Koncentrowała się na kobiecych drobiazgach – torebkach, butach,
wachlarzach. Tym razem jednak prezentuje się jako wytrawna pejzażystka, która bardzo prosty motyw potrafi ubrać w wyjątkową kolorystykę. Artystka
z dwóch łódek na brzegu rzeki tworzy przedstawienie niezwykłe, przyciągające szczególnym zestrojeniem barw. Ponadto buduje głębię przestrzeni,
wykorzystując szczególne napięcie, jakie tworzy się w punkcie styku wody i nieba. Łącznie otrzymujemy przedstawienie o klarownej kompozycji i bardzo
ciekawym efekcie wizualnym.
67
Indeks prac/autor - strona/
Aqualoopa / Igor Chołda / 61
Wanda Badowska-Twarowska 31
Jasiek Balcerzak 47
Andrzej Bator 33
Kacper Bożek 11
Rafał Bujnowski 30
Eva Chełmecka 22
Jerzy Cichecki 44
Agata Czeremuszkin-Chrut 49
Wojciech Ćwiertniewicz 5
Monika Dętkoś 60
Andrzej Domżalski 20
Janusz Dzurawiec 15
Andrzej Folfas 48
Andrzej Fronczak 37
Bogna Gniazdowska 66
Sylwia Górak 12
Anna Gubernat 14
Ilona Herc 43
Bartłomiej Jarmoliński 55
Robert Jaworski 42
Michał Jędrczak 41
Jolanta Johnsson 23
Jagoda Kaczmarczyk-Hudzik 40
Małgorzata Karp-Soja 58
Andrzej Kasprzak 35
Agnieszka Kicińska 25
Małgorzata Korenkiewicz 29
Stanisław Kortyka 13
Małgorzata Kosiec 8
Piotr C. Kowalski 57
Dorota Kozieradzka 27
okładka: fragment obrazu Stanisława Kortyki Taras z widokiem I
Lidia Krawczyk 17
Wojtek Kubiak 17
Henryk Laskowski 24
Patryk Lutomski 6
Make it Simple Make it Simple 63
Jan Wojciech Malik 52
Aga Migdałek 50
Tomasz Mistak 28
Joanna Mlącka 39
Teresa Murak 51
Beata Murawska 16
Aga Pietrzykowska 64
Grzegorz L. Piotrowski 7
Filip Pręgowski 32
Hanna Pyrzyńska 62
Agata Rościecha 10
Sonia Ruciak 4
Tadeusz Serafin 38
Sylwester Stabryła 59
Iza Staręga 46
Małgorzata Stępniak 56
Piotr Szczur 36
Piotr Szwabe 26
Tadeusz Świniarski 9
Stanisław Tomalak 45
Ireneusz Walczak 54
Michał Warecki 18
Paweł Zapendowski 53
Ewa Zawadzka 65
Katarzyna Zawierucha 21
Bogusław Zen 19
Ewa Żochowska 34
68
Noty biograficzne
A
B
Aqualoopa /Igor Chołda/ (ur. 1978 r.) ilustrator, projektant, animator
i artysta streetartowy. Absolwent UW Wydziału Filozofii, Państwowej Wyższej
Szkoły Filmowej i Telewizyjnej w Łodzi oraz Instytutu Psychologii Procesu.
Głównie znany jako autor murali, których ma na koncie kilkadziesiąt. Tworzy
i współtworzy reklamy, teledyski i krótkie animacje. Zajmuje się także komponowaniem muzyki oraz psychoterapią. Autor wystawy indywidualnej wideo
i malarstwa „Infection” w Galerii 3678 U Artystów (2011). Laureat pierwszej
nagrody w konkursie na mural Levi’s „Go Forth” (2011), pierwszej nagrody
w konkursie na mural poświęcony Marii Curie-Skłodowskiej, zrealizowany na
dziedzińcu metro Centrum w Warszawie (2011), pierwszej nagrody na mural
Integracja Uskrzydla w Środowiskowym Dom Samopomocy „Pod Skrzydłami”
w Warszawie (2011) oraz Energetycznym Centrum Kultury w ECK & Sosnowiec City w Sosnowcu (2011). Uczestnik festiwalu Street Art Doping
(2011, 2012). Ostatnio prezentował swoje prace w ramach wystawy „KRZY.WE 2.
Polska Ilustracja Wektorowa” w Pragalerii oraz na ekspozycji indywidualnej
„Testosterror” w Pragalerii w Warszawie w październiku 2015 r.
Wanda Badowska-Twarowska (ur. 1950 r.) w latach 1972-77 studiowała
na Wydziale Grafiki ASP w Warszawie. Jest wieloletnim członkiem ZPAP oraz
Międzynarodowego Stowarzyszenia Malarzy i Rzeźbiarzy Tańca APSDE.
Współzałożyciela grupy Artinterference, Koła Miłośników Sztuki Tańca
i Baletu, założycielka Grupy Twórczej Art Vvisual Dance. Ma na koncie 45
wystaw indywidualnych i ponad 120 zbiorowych, z których ważniejsze to:
wystawa towarzysząca Festiwalowi Wagnerowskiemu, Bayreuth, Niemcy
(1978); 3. Międzynarodowe Biennale Rysunku, Cleveland, Wielka Brytania
(1979); 8. Międzynarodowe Triennale Grafiki Kolorowej, Greenchen,
Szwajcaria (1980); 35 lat ZPAP, Zachęta, Warszawa (1980); Grafika Warszawska 1998, Urząd Wojewódzki, Warszawa (1999); wystawy towarzyszące Lądeckiemu Latu Baletowemu, Lądek Zdrój (2002, 2003); Wystawa
Jubileuszowa, Galeria BWA, Ostrowiec Świętokrzyski (2005); XIV Biennale
APSDE, Lerida, Hiszpania (2006); Polscy Artyści Plastycy – dzieciom, Nowy
Jork, USA (2006); Taniec i ruch, Galeria Lufcik DAP, Warszawa (2008);
Galeria Gostinnyj Dwor, Centrum Śpiewu Operowego Galiny Wiszniewskiej,
Ambasada Polska, Moskwa (2008); XV Biennale APSDE, Paryż, Francja
(2009); Interferencje, Galeria DAP, Warszawa (2011); Nowe otwar32. cie.
Wystawa w stulecie ZPAP, Galeria DAP, Warszawa (2012); Młodzi sztuką, Galeria DAP 3, Warszawa (2012); Symfonia, Galeria DAP 1, Warszawa (2012);
XVIIe Biennale APSDE, Paryż, Francja (2012); Między Niemnem a Wisłą,
Dom Polski, Wilno (2012); Kair, Galeria Opery (2012); Opera Śląska,
Bytom (2002, 2005, 2013). Ostatnio prezentowała wystawy indywidualne:
Taniec i ruch, Galeria Lufcik DAP, Warszawa (2008); Galeria Gostinnyj Dwor
i Centrum Śpiewu Operowego Galiny Wiszniewskiej, Moskwa (2008); Interference, Galeria DAP (2011); Opera Śląska, Bytom (2002, 2005, 2013);
Zatrzymane w ruchu, Galeria U, Warszawa (2014); Kognitywnie, Qadrat
Art Gallery, Warszawa (2014); Filharmonia Świętokrzyska, Kielce (2015);
Galeria BWA, Ostrowiec Świętokrzyski (2015).
Jasiek Balcerzak (ur. 1976 r.) studiował na ASP w Warszawie, na Wydziale
Grafiki, w latach 1995-2000. Dyplom w pracowni litografii zrealizował pod
kierunkiem prof. W. Winieckiego. Ma na koncie udział w kilkudziesięciu
wystawach zbiorowych i plenerach artystycznych. Komisarz plenerów krajowych i zagranicznych. W 2012 r. zaprezentował wystawę indywidualną
w Galerii SD w Warszawie, a w 2013 r. w Galerii 3678 w Warszawie.
Andrzej Bator (ur. 1951 r.) studiował w PWSSP w Łodzi. Dyplom z grafiki
warsztatowej i poligrafii uzyskał w 1976 r. Laureat wyróżnienia
IV Ogólnopolskiego Konkursu na Obraz, Grafikę i Rysunek Cztery Pory
Roku, Szczecinek (1990); I nagrody i wyróżnienia V Ogólnopolskiego
Konkursu na Obraz, Grafikę i Rysunek Cztery Pory Roku, Szczecinek (1991);
III nagrody II Biennale Ogólnopolskiego Konkursu Barwy dźwięku, Słupsk,
Ustka (1991); II nagrody i Srebrnej Lampki Górniczej XXII Ogólnopolskiego
Turnieju Poetyckiego i Plastycznego Złota Lampka Górnicza, Wałbrzych
(1991); Grand Prix i Nagrody BWA, VI Ogólnopolskiego Konkursu Malarstwa, Grafiki i Rysunku Cztery Pory Roku, Szczecinek (1992); wyróżnienia
Ogólnopolskiej Wystawy Muzyka w malarstwie, Tychy (1996); II nagrody
X Międzynarodowego Jesienny Salonu Sztuki Homo Quadratus Ostroviensis,
Kraków (2010). Finalista Konkursu Malarstwa Bielska Jesień, Bielsko-Biała
(1990, 1992, 1994, finalista konkursu Obraz Roku miesięcznika Art&Business (2004). Autor licznych wystaw indywidualnych m.in.: Malarstwo,
BWA, Łódź (1992); Malarstwo, Muzeum Okręgowe, Wałbrzych (1992);
Malarstwo, Galeria SzOK, Szczecinek (1993); Rytmy i dźwięki, Galeria
Sztuki, Wrocław (1994); Malarstwo, Salon Sztuki Diorama, Gdańsk (1995);
Malarstwo, Galeria Sztuki PKO Bank Polski, Łódź (1997); Malarstwo,
Galeria Bałucka, Łódź (2001); Rysunek, Galeria ASP, Łódź (2003); Rysunki,
Galeria Ars Nova, Łódź (2008); ZPAP, Łódź (2013); 3 Triennale Polskiego Malarstwa Współczesnego Jesienne Konfrontacje, Rzeszów (2013);
Konstrukcja i dekonstrukcja Łódź, Szczecin, Koszalin, Bielsko-Biała (2013);
Wystawa pokonkursowa Konkursu im. L. Wyczółkowskiego, Bydgoszcz
(2014); Quadro Art 4 Międzynarodowe Biennale Obrazu, Łódź (2014);
Układ otwarty, układ zamknięty, Łódź (2014); VIII Triennale Polskiego
Rysunku Współczesnego, Lubaczów (2014); Realizm i iluzja, Dom Literatury,
Łódź (2015).
Kacper Bożek (ur. 1974 r.) jest absolwentem Wydziału Grafiki krakowskiej
ASP. Pracę dyplomową zrealizował pod kierunkiem prof. S. Wejmana. Od
2011 r. pracuje w Pracowni Miedziorytu macierzystej uczelni, obecnie na
stanowisku adiunkta. W listopadzie 2013 r. uzyskał tytuł doktora za cykl
grafik poświęconych „Rękopisowi znalezionemu w Saragossie” i życiu Jana
Potockiego. Stypendysta Miasta Krakowa (2003). Laureat licznych nagród,
m.in.: nagrody D’Ann & Gus’a Mazzocca (1999); nagrody Małgorzaty
i Andrzeja Zająców (1999); nagrody Tadeusza Kulisiewicza (2000);
III nagrody konkursu Grafika Roku (2000); I nagroda w konkursie na exlibris
organizowanym przez Bibliotekę Raczyńskich w Poznaniu (2001); Grand
Prix konkursu Grafika Roku (2002); nagrody specjalnej w konkursie ZPAP
Grafika Miesiąca (2008); II nagrody Premio Leonardo Sciascia amateur
d’estampes 7th Edition (2013). Autor wystaw indywidualnych: Galeria Gołogórski, Kraków (1998 ); Galeria Na prowincji, Lublin (1998); Galeria Sztuki
Współczesnej, Myślenice (2003); Muzeum Historyczne m. Krakowa (2003);
Galeria Wydziału Grafiki ASP, Kraków (2004); Galeria Nautilus, Kraków
(2004 ); Galeria Czas, Będzin (2004); Mistrz i Małgorzata, Galeria
69
Noty biograficzne c.d.
Nautilus, Kraków (2007); Muzeum Nadwiślańskie, Kazimierz Dolny (2010);
Muzeum Okręgowe im. Leona Wyczółkowskiego, Bydgoszcz (2010); Galeria
Nautilus, Kraków (2010); Galeria Kreski, Płock (2011); Grafik aus Krakau,
Galerie der Stadtbucherei, Alsdorf, Niemcy (2011); Akwafortowe odbicie
świata, Pracownia, Kraków (2013); Rękopis znaleziony w Saragossie, Galeria
Nautilus, Kraków (2013); Museo della Carta e della Filigrana, Fabriano,
Włochy (2014 ); Fondazione Il Bisonte, Florencja, Włochy (2014 ); Scuola Internazionale di Grafica, Wenecja, Włochy (2014); Galeria M Odwach, Wrocław
(2014 ); Nowosądecka Mała Galeria (2014); Pragaleria, Warszawa (2015).
Jego prace znajdują się w zbiorach: ASP w Krakowie; Biblioteki Narodowej
w Warszawie; Biblioteki Raczyńskich w Poznaniu; Muzeum Historycznego
Miasta Krakowa; Muzeum Okręgowego w Bydgoszczy; Triennale Grafiki
w Krakowie; Salon d’Estampa, Madryt, Hiszpania.
Rafał Bujnowski (ur. 1974 r.) studiował na Wydziale Architektury Politechniki Krakowskiej (1993-1995), skąd przeniósł się na Wydział Grafiki ASP
w Krakowie (1995-2000). W latach 1995-2001 wraz z Markiem Firkiem,
Marcinem Maciejowskim, Wilhelmem Sasnalem i Józefem Tomczykiem
Kurosawą współtworzył Grupę Ładnie. W latach 1998-2001 Rafał Bujnowski
prowadził Galerię Otwartą w Krakowie. Autor wystaw indywidualnych: Anka,
Galeria Otwarta, Kraków (1998); Cheap art from Poland, Window Gallery,
Londyn, Wielka Brytania (2000); Video home system, Galeria Potocka,
Kraków (2000); Zdjęcia, Galeria Zderzak, Kraków (2000); Artykuły spożywczo-przemysłowe, Goethe Institut, Kraków; Galeria Arsenał, Białystok (2000);
Obraz okno, Galeria AMS (2001, 400 billboardów w Polsce); Malowanie,
odnawianie, CSW Inner Spaces Multimedia, Poznań (2001); 12 Przedmiotów, 150 obrazów, Galeria Raster, Warszawa (2002); New and recent, IBID
Project, Londyn, Wielka Brytania (2003); Paintings.Objects, Johen + Shöttle,
Kolonia, Niemcy (2003); Wiza. Zmierzch. Muzeum, Galeria Raster, Warszawa (2004); Meubles et peintures, Institut Polonais, Paryż, Francja (2004); Visa
Portrait, Art in General, Nowy Jork, USA (2004); Embroider, Johnen Galerie,
Berlin, Niemcy (2005); Malowanie, Bunkier Sztuki, Kraków; Kunstverein,
Düsseldorf, Niemcy (2005); Norwich Gallery, Norwich, Wielka Brytania
(2006); Bieżące prace w ramach cyklu W samym centrum uwagi, Centrum
Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski, Warszawa (2006); Sunset Negative,
Galeria Raster, Londyn, Wielka Brytania (2006); Lamp Black, Galerie Jirí
Svestka, Praga, Czechy (2007); Lamp Black, IBID Projects, Londyn, Wielka Brytania (2007); Rafał Bujnowski, Mesler & Hug, Los Angeles, USA (2007); Rafał
Bujnowski, Johnen & Schöttle, Kolonia, Niemcy (2007); 85%, Galeria Raster,
Warszawa (2008).
C
Jerzy Cichecki (ur. 1960 r.) jest absolwentem ASP w Warszawie. Dyplom
uzyskał w 1986 r. w pracowni malarstwa J. Tchórzewskiego i pracowni
plakatu M. Urbańca. Specjalizuje się w malarstwie sztalugowym, używając tradycyjnych technik malarskich. Jest również ilustratorem i portrecistą. Autor wielu
wystaw w Polsce i zagranicą, najczęściej w Japonii. Prace artysty znajdują się
w wielu prywatnych kolekcjach na całym świecie.
Eva Chełmecka (ur. 1976 r.) jest absolwentką Europejskiej Akademii Sztuki.
Dyplom z malarstwa z aneksem z architektury wnętrz uzyskała w 2001 r.,
pod prof. A. Sadowskiego. Autorka wystaw indywidualnych: Pure Sky Club,
Warszawa (2014); Galeria 31, Winosfera, Warszawa (2014); Cyberrebel,
Galeria Kunstraum Ewigkeitgasse, Wiedeń, Austria (2015); Cyberrebel,
Pragaleria, Warszawa (2015). Uczestniczka wystaw zbiorowych: Unlimited
Art Space, Art Space, Warszawa (2013); Future Memories, Galeria Venice
Art House, Wenecja, Włochy (2015); Self Memories, Galeria Venice Art House, Wenecja, Włochy (2015); Fractal Identities, Galeria Venice Art House,
Wenecja, Włochy (2015). Jej prace znajdują się w prywatnych kolekcjach
w Polsce, Kanadzie, Chorwacji, Austrii i Holandii
Agata Czeremuszkin-Chrut (ur. 1983 r.) jest absolwentką malarstwa
wrocławskiej ASP. Dyplom uzyskała w 2008 r. Studiowała także w Edinburgh
College of Art. (2007) oraz podyplomowo na warszawskiej ASP. Obecnie
rozpoczyna studia doktoranckie na ASP w Łodzi. Stypendystka Urzędu
Miasta Wrocławia (2007). W 2007 r. wyróżniona na Festiwalu Around the
Coyote, Chicago, USA. W 2011 r. zakwalifikowana do Studio Visit Magazine. Autorka licznych wystaw indywidualnych m.in. Taste of art, Bristol Hotel,
Warsaw, Poland (2015); Dokumentacja obrazu, Muzeum Częstochowskie,
Centrum Promocji Młodych, Częstochowa (2015); Ćwiczenia z organizmów
żywych, Warzywniak Gallery, Gdansk (2015); Meat&geometry, Galeria
Bałucka, Łódz (2014); To be titled, EC Gallery, Chicago, USA (2014); Paper
– Canvas – Wall, MOSART, Gorzów Wielkopolski (2013); Minimalization,
022 Gallery, OW ZPAP, Wrocław (2013); Body language, Agora Gallery,
Wrocław (2012); Beds, Elektor Gallery, Warzawa (2012); Zmysły Sztuki,
Museum – Pałac w Wilanowie, Warszawa (2012); Skin on skin, EC Galery
Chicago, USA (2011); Związki, Jazzownia Liberalna, Warszawa, Polska
(2009); Write letters, Długa Gallery BOK, Bolesławiec (2009); Works on
paper, EC Gallery Chicago, USA (2009); Paintings, EC Galery, Chicago,
USA (2008); Examination of self and body, Chopin Theatre, Chicago (2007).
Jej prace znajdują się w zbiorach prywatnych m.in. w USA, Belgii, Wielkiej
Brytanii, Austrii, Australii i Polsce. Mieszka i pracuje w Warszawie.
Ć
Wojciech Ćwiertniewicz (ur. 1955 r.) studiował malarstwo na ASP
w Krakowie w latach 1976-1981. Jest laureatem m.in. Nagrody Krytyki
Artystycznej im. C.K. Norwida i Nagrody Exit za rok 2008. Jest autorem
58. wystaw indywidualnych, z czego najważniejsze to: Malarstwo, Galeria
Promocyjna, Warszawa (1986); Nowe obrazy, Starmach Gallery, Kraków
(1990); Malarstwo, Starmach Gallery, Kraków (1992); Obrazy nie ostatnie,
Otwarta Pracownia, Kraków (2000); Projekcje, Otwarta Pracownia, Kraków
(2006); Mężczyźni, Galeria aTak, Warszawa (2008); Malarstwo, Galeria
Promocyjna, Warszawa (2008); Życie po życiu, Galeria Kameralna BGSW,
Słupsk (2009); To (nie) jest DNA, Otwarta Pracownia, Kraków (2010);
męskie/żeńskie, Galeria Miejska, Wrocław (2011); Ceci n’est pas un paysage,
Skład Solny, Kraków (2011). Uczestnik kilkudziesięciu ekspozycji zbiorowych,
z których najważniejsze to: Ekspresja lat 80-tych, Galeria BWA, Sopot (1986);
Świeżo malowane, Zachęta, Warszawa (1988); Opening Up – Six Major
Polish Painters, Hammer Gallery, New York (1991); The Expressive Struggle,
Anderson Gallery, Buffalo (1992); Rozpoznanie, Galeria Bunkier Sztuki, Kraków (1996); Granice obrazu, CSW Zamek Ujazdowski, Warszawa (1997);
Żebro Ewy? Potencje męskości, Galeria Studio, Warszawa (2009); Ars Homo
Erotica, Muzeum Narodowe, Warszawa (2010); Apogeum, CSW Znaki
Czasu, Toruń (2010); Post-Gauguin, Galeria BWA, Katowice (2011); Salon
70
Noty biograficzne c.d.
100-lecia ZPAP, Bunkier Sztuki, Kraków (2011). Jego prace są w licznych
kolekcjach publicznych, m.in. w Muzeum Narodowym w Krakowie, Muzeum
Górnośląskim w Bytomiu, Bibliotece Głównej ASP w Krakowie.
D
Monika Dętkoś (ur. 1974 r.) jest absolwentką Wydziału Malarstwa ASP
w Gdańsku. Dyplom uzyskała w 2001 r. w pracowni malarstwa prof. K. Bereżnickiego oraz w pracowni grafiki warsztatowej u prof. Cz. Tumielewicza. Finalistka konkursu Obraz Roku miesięcznika Art&Business (2004), wyróżniona
w Międzynarodowym Konkursie Malarskim Obraz Przestrzeni Publicznej,
CK Zamek, Poznań (2009), laureatka Nagrody Miasta Rzym - Diploma
di Merito (2009). Autorka licznych wystaw indywidualnych. Brała udział
w kilkudziesięciu wystawa zbiorowych, ostatnio m.in. w ekspozycji
100+1 Pięknych Obrazów, Galeria DAP, Warszawa (2011).
skich, Praga (1989); Ogólnopolski Konkurs Malarski Obraz 2000, Fundacja
Polska-Japonia Miyauchi (I nagroda, 2000); Siusiu w Torcik, Galeria Zachęta,
Warszawa (2009). Jego prace znajdują się w zbiorach: Muzeum Narodowego w Warszawie, Musee des Arts Contemporains w Paryżu, Muzeum Okręgowego w Bydgoszczy, Muzeum Sztuki Współczesnej w Radomiu, Muzeum
w Wałbrzychu, Muzeum Ziemi Lubuskiej w Zielonej Górze, Galeria Zachęta
w Warszawie, Galerii BWA w Kielcach, Muzeum Ziemi Kujawsko-Dobrzyńskiej we Włocławku, Muzeum im. O. Kolberga w Przysusze.
F
Andrzej Domżalski (ur. 1945 r.) w 1971 r. ukończył PWSSP w Gdańsku,
uzyskując dyplom na Wydziale Malarstwa w pracowni prof. J. Żuławskiego.
W latach 1975-1985 współpracował z Telewizją Polską jako grafik
i scenograf. W latach 1985-1996 mieszkał i tworzył w Nowym Jorku, m. in.
brał udział przy tworzeniu pierwszego polskiego programu telewizyjnego
w Nowym Jorku p.n. Polish Television Network. Pracował również jako grafik
z wydawnictwami nowojorskimi, a także m.in. z Ehrenrantz and Eckstut Architect Company (1987-1996). W latach 1996-2004 pracował w Warszawie
przy projektach i realizacjach architektonicznych. W 2004-2008 ponownie
w Stanach Zjednoczonych (Los Angeles), gdzie stowarzyszył się z grupą
artystów amerykańskich Venice Beach oraz współpracował z galeriami
i wydawnictwami.
Janusz Dziurawiec (ur. 1950 r.) studiował na Wydziale Malarstwa ASP
w Warszawie. Dyplom w pracowni prof. J. Tarasina uzyskał w 1980 r. Autor
licznych wystaw indywidualnych, z których najważniejsze to: Galeria Promocyjna, Warszawa (1983); Galeria Brama, Warszawa (1984); Galeria BWA
Piwnice, Kielce (1985, 1998); Dom Gąski i Esterki, Radom (1985); Galeria
BWA Awangarda, Wrocław (1986); Galeria 13 Muz, Szczecin (1987);
Galeria BWA Arsenał, Poznań (1988); Galeria Test, Warszawa (1988,
1990); Galeria 85, Gdańsk (1991); Galeria EL, Elbląg (1991); Galeria
BWA, Nowy Sącz (1993); Puławska Galeria Sztuki, Puławy (1996); Galeria
Kobe, Zakopane (1997); Galeria Miejska, Płock (1997); Fundacja Galeria
na Prowincji, Lublin (1998); Galeria Otwarte Koło, Warszawa (1999);
Galeria D. Krasickiej, Warszawa (2000, 2009); Dom Środowisk Twórczych,
Łomża (2001); Muzeum O. Kolberga, Przysucha (2002, 2005); Moskwa
(2004); Ratusz, Warszawa (2007); Galeria ZPAP, Warszawa (2010); Ogród
Botaniczny PAN Powsin, Warszawa (2011, 20013); Dom Chemika, Puławy
(2011). Brał udział w ważnych prezentacjach zbiorowych m.in.: VIII Festiwal
Sztuki, Galeria Zachęta, Warszawa (1981); III Międzynarodowe Triennale
Malarstwa Realistycznego, Sofia, Bułgaria (I nagroda, 1983); Triennale
Portretu Współczesnego, Radom (I nagroda, 1984); Malarstwo Polsko-Francuskie, Palais de Pape, Avignon, Francja (1984); Konkurs im. J. Spychalskiego,
Poznań (II nagroda, 1987); Polskie Malarstwo Współczesne, Algier, Algieria
(1987); Polska Sztuka Współczesna, New Delhi, Indie (1988); Wystawa
Młodych, Instytut Polski, Sztokholm (1988); Warszawa-Warszawiacy, Ephraim
Palais, Berlin (1989); Współczesna Sztuka Polska w Zbiorach Galerii Cze-
Andrzej Folfas (ur. 1947 r.) w latach 1963-67 uczęszczał do LP im. A. Kenara
w Zakopanem, które ukończył pod opieką profesorów: W. Hasiora,
T. Brzozowskiego i A. Rząsy. Następnie ukończył studia na ASP w Krakowie
na wydziale Architektury Wnętrz u prof.: J. Ząbkowskiego, T. Kutermaka,
B. Brauna, M.Sigmunda. Odznaczony przez Ministra Kultury Srebrnym Krzyżem Zasługi oraz wyróżnieniem Miasta Krakowa jako zasłużony działacz
kultury i sztuki. Jego obrazy znajdują się w Muzeum Narodowym i Muzeum
Historycznym Miasta Krakowa oraz kolekcjach prywatnych. Brał udział
w licznych wystawach w Niemczech, Francji, Szwecji i Austrii. Przez lata
współpracował z Dominik Rostworowski Gallery w Krakowie, aż do jej
zamknięcia w 2012 r.
Andrzej Fronczak (1959 r.) ma na koncie 39 wystawach indywidualnych,
ponad 80 wystawach zbiorowych oraz 30 plenerach malarskich. W 2009 r.
laureat Nagrody Prezydenta Miasta Włocławek w dziedzinie kultury.
W 2010 r. odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi za działalność społeczno-kulturalną. Laureat nagrody publiczności na VIII Ogólnopolskim Biennale
Sztuki, Skierniewice (2004) oraz wyróżnień na XV Włocławskich impresjach,
Galeria dk, Włocławek (2008); XVII Włocławskich impresjach, Galeria dk,
Włocławek (2010) i XX Włocławskich impresjach, Galeria dk, Włocławek
(2013). Brał udział w ponad 80 wystawach zbiorowych i konkursach.
Wystawiał w Polsce, Niemczech, Danii, Holandii, Serbii, Włoszech, Ukrainie
i Słowacji.
G
Bogna Gniazdowska (ur. 1964 r.) studiowała na Wydziale Malarstwa ASP
w Warszawie. Dyplom z wyróżnieniem w pracowni malarstwa prof. S. Gierowskiego oraz w pracowni problemów malarstwa w architekturze prof. R, Winiarskiego
uzyskała w 1990 r. Stypendystka Ministra Kultury i Sztuki. Autorka licznych
wystaw indywidualnych m.in. Od tego nie ciekniesz, Galeria Dziekanka,
Warszawa (1992); Osoby, Galeria Test, Warszawa (1992); Osoby II,
Galeria Styk, Warszawa (1992); Malarstwo, Galeria Art, Warszawa (1995);
Reflektionen, Galeria East Art Kunsthandel, Berlin (1997); Album, Galeria
Art, Warszawa (1999); Wczoraj, Galeria Promocyjna, Warszawa (2000);
Portrety Portretów, Galeria Fret@Porter, Warszawa (2002); Malarstwo, Galeria Promocyjna, Warszawa (2005); Walking Art Tour, Hotel Polonia Palace,
Warszawa (2005); Europa w Sepii, Galeria Art, Warszawa (2007); Tabliczki
Mnożenia, Galeria Klimy Bocheńskiej, Warszawa (2009); Aniołki, Galeria
2 B + R, Warszawa (2010); Po 23 latach, Konduktorownia, Częstochowa
(2011, z Mikołajem Kasprzykiem).
Sylwia Górak (ur. 1979 r.) ukończyła ASP w Poznaniu na Wydziale Malarstwa, Grafiki i Rzeźby w 2001 r., uzyskując dyplom z rysunku i performance
71
Noty biograficzne c.d.
w pracowni prof. J. Kozłowskiego. Stypendystka m.in. ProHelvetia (2006),
CECArtsLink (2008), Landeshauptstadt Kulturamt (2010). W 1998 r. szkoliła
glos w Laboratorium Głosu - Autorskiej Szkole Wokalnej prof. O. Szwajgier
w Krakowie. Brała udział w licznych wystawach w USA, Londynie, Szwajcarii,
Niemczech, Japonii. Jest jedną z laureatek Biennale Sztuki Młodych Rybie
Oko 5. W 2001 r. uczestniczyła w koncercie The Paderewski Festival Singers
w nowojorskiej Carnegie Hall, śpiewając sopranem.
Łódź (2009); Relacje 2, Galeria Ateneum Młodych, Warszawa (2008); POProgram, Galeria Zero, Berlin, Germany (2008); Relacje, Galeria Raz dwa
trzy Festiwalu Dialogu Czterech Kultur, Łódź (2007); Zatrzymane w czasie,
Muzeum Regionalne, Brzeziny (2005); W lustrze, Galeria Stara, ŁDK, Łódź
(2005); Młodzieniec w czerwonej czapce, Galeria J, Łódź (2005); Dedykacja, Galeria Dolorystów, Józefów (2004); Obrazy i rysunki, Galeria Bałucka,
Łódź (2004); Rysunek, Galeria Aula, Łódź (2003); Chwile i miejsca, Galeria
Aula, Łódź (2002); La sensabilita, Studio Działań Twórczych, Muzeum Sztuki,
Łódź (2001); Noclegownia, Poleski Ośrodek Sztuki, Łódź (2001); Niebezpieczne związki, Muzeum Regionalne, Brzeziny (1997). Jego prace znajdują
się m.in. w zbiorach: Regionalnej Zachęty Śląska, Katowice; BWA Galerii
Bielskiej, Bielsko-Biała; Centralnego Muzeum Włókiennictwa, Łódź; Fundacji
Ateneum, Warszawa.
Anna Gubernat (ur. 1984 r.) w latach 2003-2008 studiowała na Wydziale
Malarstwa i jednocześnie na Wydziale Edukacji Artystycznej ASP w Poznaniu.
Dyplom z malarstwa w pracowni prof. Wł. Dudkowiaka zrealizowała
w 2008 r. Finalistka konkursu Grolsch Independence Award (2010), laureatka
I nagrody konkursu Samsung Art Master. Autorka wystaw indywidualnych:
Roses are red, Galeria Artrakt, Wrocław (2012); PntV, Olga Santos Galeria,
Porto, Portugalia (2010); Unselected works, Galeria Bernardo Marques,
Lizbona, Portugalia (2009); Get away from it all to Paradise, Galerie ZP, Karlsruhe, Niemcy (2009); Something untauchable, Galeria Debiut, CK”Zamek”,
Poznań (2006); My Sister and me, Galeria Electra, Porto, Portugalia (2005);
Widokówki, Galeria Promocyjna, Warszawa (2005).
H
J
Ilona Herc (ur. 1972 r.) w latach 1993-1998 studiowała w Instytucie Sztuki
Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach, filia w Cieszynie. W 1998 r. zrealizowała dyplom z malarstwa w pracowni prof. Z. Lisa. Od 2000 r. członek
Stowarzyszenia Pastelistów Polskich. Finalistka konkursu „Obraz Roku”
w 2003 i 2004 r. Autorka kilkunastu wystaw indywidualnych. Brała udział
w ważnych przeglądach zbiorowych: III Ogólnopolskie Biennale Pasteli,
Nowy Sącz (2000); Allergy to Grey, The Bloxham Gallery, London, Wielka
Brytania (2002); I Międzynarodowe Biennale Pasteli, BWA, Nowy Sącz
(2002); II Międzynarodowe Biennale Pasteli, BWA, Nowy Sącz (2004); III
Międzynarodowe Biennale Pasteli , BWA, Nowy Sącz (2006); Triennale
z Martwą Naturą, BWA, Sieradz (2006).
Bartek Jarmoliński (ur. 1975 r.) dyplom zrealizował w 2001 r. w pracownia
intermediów prof. W. Karolaka oraz pracowni rysunku i malarstwa prof. R. Hałat
na ASP im. Wł. Strzemińskiego w Łodzi. Laureat 5 nagrody na I Piotrkowskim Biennale Sztuki, Oda Art (2011); nominacji do nagrody na Triennale
Młodego Malarstwa im. M. Michalika, Miejska Galeria Sztuki, Częstochowa
(2010); wyróżnienie EXITu na 39. Bielskiej Jesieni, Bielsko-Biała (2009); 2 nagrody
konkursu Artysta i jego dzieło kwartalnika Malarstwo Polskie, Łódź (2007).
Autor wystaw indywidualnych: Saint M, Galeria Zero, Berlin (z Iwoną Demko)
(2011); COOLTOWI, Otwarta Pracownia, Kraków (2011); Saint M, Galeria
Od Nova, Toruń (z Iwoną Demko) (2011); Santo Subito, Labolatorium,
Centrum Sztuki Galeria El, Elbląg (2011); Konflikt jako źródło wartości, Rynek
Sztuki, Łódź (2011); Cooltowi, Galeria Studio, Warszawa (2010); MAN-RW,
CK Ryba, Łódź (2010); MAN-RW, Galeria Wozownia, Toruń (2010); Santo
Subito, Sztukpol, Stróżówka, Łódź (2010); Dobre wszystko co dobre, Galeria
przy automacie, Warszawa (2010); mOsobowość złożona, Domoteka,
Warszawa (2009); POProgram, Galeria Stara, Łódź (2009); Dobre wszystko
co dobre, Akademicki Ośrodek Inicjatyw Artystycznych, Łódź (2009);
POProgram, Galeria Ateneum Młodych, Warszawa (2009); POProgram,
Galeria Szewska 36, Wrocław (2009); Osobowość złożona, Rynek Sztuki,
Michał Jędrczak (ur. 1955 r.) studiowała na warszawskiej ASP w latach
1974-79, doktorat uzyskał 2005 r. Obecnie wykłada na macierzystej
uczelni. Autor 8 wystaw indywidualnych, uczestnik ponad 20 ekspozycji
zbiorowych. Zajmuje się także projektowanie grafiki użytkowej.
Jolanta Johnsson (ur. 1955 r.) studiowała na Wydziale Grafiki ASP
w Warszawie u prof. H. Chrostowskiej, prof. R. Strenta, prof. J. Tchórzewskiego. Dyplom pod kierunkiem prof. R. Strenta obroniła w 1990 r. Autorka wystaw indywidualnych: Nässjö, Szwecja (1988); Sztokholm, Szwecja (1989),
Warszawa (wielokrotnie od 1993, ostatnio w Galerii van Golik
w 2010), Essen, Niemcy (1994), Poznań (1998), Kraków (2007). Wielokrotnie uczestniczyła w wystawach zbiorowych w kraju i za granicą, m.in.:
Międzynarodowym Triennale Grafiki, Kraków (1991), I Międzynarodowym
Biennale Grafiki, Maastricht (1992), Człowiek w obrazie, Xylon Museum,
Niemcy (1997), Artystka i jej światopogląd, USA (1998).
K
Jagoda Kaczmarczyk-Hudzik (ur. 1966 r.) studiowała na Wydziale Malarstwa ASP w Krakowie. Dyplom z wyróżnieniem zrealizowała w 2007 r.
Stypendystka Ministra Kultury (2003/04). W 2010 r. nagrodzona Medalem
ASP w Krakowie i wyróżnieniem czasopisma Sztuka.pl w konkursie malarskim
Fundacji Kultury im. I.J. Paderewskiego. Autorka wystaw indywidualnych:
Machina, Galeria PWST, Kraków (2008); Galeria Hotelu Logos, Kraków
(2008); Tonacje, Galeria Raven, Kraków (2010); Czy ten wszechświat jest
przyjazny?, Stowarzyszenie Tygiel Artystów Tygart, Kraków (2011). Uczestniczka wielu ekspozycji zbiorowych malarstwa.
Małgorzata Karp-Soja (ur. 1967 r.) ukończyła krakowską ASP na Wydziale
Konserwacji Dzieł Sztuki, uzyskując dyplom u prof. M. Ostaszewskiej w 1992 r.
Malarstwo studiowała w pracowni prof. St. Wiśniewskiego, a rysunek w pracowni
prof. A. Rzepki. Trzykrotne przebywała na stypendium we Włoszech (19911993). jest także autorką ponad 40 wystaw indywidualnych w kraju i za granicą.
Jest autorką ponad 40 wystaw indywidualnych w kraju i za granicą. Przezentowała prace na ponad 70 wystawach zbiorowych. Jest laureatką wielu nagród,
z których ostatnio otrzymała President Award na VII Międzynarodowym Biennale
Sztuki Współczesnej we Florencji (2009), Medal Towarzystwa Przyjaciół Sztuk
Pięknych w Krakowie z okazji 100-lecia ZPAP (2011) oraz wyróżnienie na V Międzynarodowym Binnale Sztuki Współczesnej Future and Reality w Pekinie (2012).
72
Noty biograficzne c.d.
Andrzej Kasprzak (ur. 1963 r.) studiował na Wydziale Grafiki w Katowicach
krakowskiej ASP. Dyplom z Medalem Rektora uzyskał w 1988 r. Stypendysta
Śląsko-Dąbrowskiego Komitetu Kultury Niezależnej za debiut artystyczny
(1988); Ministerstwa Kultury i Sztuki (1989, 1999); The Pollock-Krasner Foundation (1994); Międzynarodowego Centrum Grafiki Frans Masereel Center
(1994, 1995, 1996, 1997). Laureat wyróżnienia Polsko-Fińskiego Konkursu
Marynistycznego, Gdańsk (1987); II Nagrody Polsko-Francuskiego Konkursu
na plakat Printemps Culturel du Valenciennois, Valenciennes, Francja (1988);
wyróżnienia honorowego IV Światowej Wystawy Sztuki Miniaturowej, Toronto,
Kanada (1989); wyróżnienia I Międzynarodowego Triennale Grafiki Małych
Form, Ryga, Łotwa (1990); wyróżnienia Światowego Triennale Grafiki Małych Form, Chamalieres, Francja (1991); nagrody regulaminowej
IV Międzynarodowego Triennale Grafiki, Ourense Hiszpania (1998);
III Nagrody 10. Ogólnopolskiego Przegląd Grafiki Studenckiej, Kraków
(1985); II Nagrody I Ogólnopolskiego Biennale Grafiki Wobec Wartości,
Katowice (1986); wyróżnienia 11. Ogólnopolskiego Przeglądu Grafiki Studenckiej, Kraków (1997); II Nagroda II Ogólnopolskiego Biennale Grafiki
Wobec Wartości, Katowice (1988); wyróżnienia Ogólnopolskiego Konkurs
Malarski im. R. Pomorskiego, Katowice (1989); wyróżnienia 12. Ogólnopolski Konkurs Graficzny, Łódź (1991). Autor ok. 100 wystaw indywidualnych
w czołowych polskich galeriach oraz w Niemczech, Belgii, Dani, Holandii,
Wielkiej Brytanii, Francji, Austrii, USA.
Agnieszka Kicińska (ur. 1973 r.) w latach 1997-2002 studiowała na
Wydziale Malarstwa ASP w Warszawie. W 2002 r. obroniła dyplom z malarstwapod kierunkiem prof. J. Modzelewskiego, aneks do dyplomu w Pracowni
Technik i Technologii Malarstwa Ściennego prof. E. Tarkowskiego (fresk) oraz
aneks w Pracowni Ceramiki u prof. T. Platy-Nowińskiej (mozaika). Autorka
wystaw indywidualnych m.in. Mes impressions de la Defense, Wydział Malarstwa ASP, Warszawa (2001); Berlin, Galeria Eufemia, Warszawa (2002);
Galeria Nova, Kraków (2004); Galeria Opus, Łódź (2019); Galeria Milano,
Warszawa (2015).
Małgorzata Korenkyewicz (ur.1968 r.) ukończyła ASP we Wrocławiu. Studiowała w latach 1989-1994. Dyplom uzyskała na Wydziale Malarstwa pod
kierunkiem prof. P. Jarodzkiego. Aneksy zrealizowała z grafiki w pracowni
sitodruku oraz w pracowni struktur wizualnych gdzie zajmowała się tworzeniem filmów krótkometrażowych. W latach 1995-98 zajmowała się projektowaniem kostiumów. Od 2001 r. rzeźbi w lodzie i śniegu, otrzymując nagrody
na prestiżowych międzynarodowych konkursach. Od 2008 r. zajmuje się
tworzeniem wielkich projektów rzeźbiarskich z piasku. Autorka wystaw indywidualnych: PGS, Legnica (2010); Galeria Pod Plafonem, Wrocław (2006);
Galeria BB, Wrocław (2005); FauxPas, Galeria Epicentrum, Jastrzębie Zdrój
(2005); Faux pas, Galeria Pryzmat, Kraków (2005); Rybnickie Centrum Kultury, Rybnik (2003); Galeria Inny Śląsk, Tarnowskie Góry (2003); Mistyczne
Igraszki, Galeria Fotografii, Świdnica (2003); Centrum Sztuki Galeria El,
Elbląg (1998); Centrum Sztuki Teatr Dramatyczny, Legnica (1995); Galeria
Entropia, Wrocław (1993). Uczestniczka wielu wystaw m.in.: Art Meets Ice,
Helsinki, Finlandia (2014); Międzynarodowa wystawa sztuki nowoczesnej,
Ca Zanardi, Wenecja, Włochy (2013); 30. Międzynarodowy festiwal rzeźby
w śniegu, Valloire, Francja (2013); Nowa Sztuka Narodowa, Muzeum Sztuki
Nowoczesnej, Warszawa (2012); Festival rzeźby w lodzie, Jelgava, Łotwa
(2012); Marziart gallery, Hamburg, Niemcy (2011); Festival Rzeźby
w piasku, Gdańsk (2010, 2009, 2008) Die 1.Warnemunder Sandwelt, Warnemunde, Niemcy (2010); International Concours De Sculpture sur Neige,
Valloire, Francja (2010); Eiszeit 7. Welcome to the jungle camp, realizacja
projektu rzeźb z lodu, Rostock, Niemcy (2009, 2008, 2007, 2006, 2005);
Museum House of Humour and Satire, Gabrovo, Bułgaria (2009); Karl’s Sandland, rzeźba w piasku, Rostock, Niemcy (2009); Internacional Concours De
Sculpture Sur Neige, Valloire, Francja (2009); Kinkiet, Browar Mieszczański,
Wrocław (2008); Dortmunder Museumsnacht Art Spanner, Dortmund, Niemcy (2007); Sztuka Polska, Swensk Konst & Antik, Malmo, Szwecja (2007);
Angels, Marienlyst Slot Museum, Helsingor, Dania (2006); Drogi Twórcze,
Art Fabrik, Wuppertal, Niemcy (2006); The woman’s art show, Hampshire,
Anglia (2006); Międzynarodowy Konkurs Rzeźby w Śniegu, Harbin, Chiny
(2006); Międzynarodowy Konkurs Rzeźby w Lodzie, Harbin, Chiny (2006);
Ciąg dalszy,rzeźba, Galeria BWA Awangarda, Wrocław (2005); Artahead
showroom, Bazylea, Szwajcaria (2005); The Art of Love, Galeria Oxo Tower,
Londyn, Wielka Brytania (2005); 22eme Concours International De Sculpture
Sur Neige, Valloire, Francja (2005); International Ice Sculpture Contest, Valloire, Francja (2005); Wilde Gallerie, Dusseldorf, Duisburg, Niemcy (2004);
ciąg dalszy, Galeria BWA Awangarda, Wrocław (2004); Spojrzenia uwolnione, Muzeum Miejskie Arsenał, Wrocław (2004); Kiruna Snofestival, Szwecja
(2004); Snow Sculpture Festival, Innichen , Włochy (2003, 2004, 2008);
World Ice Art. Championships, Fairbanks, Alaska, USA (2001); Plastyka artystów Euro regionu Nysa, Muzeum Regionalne, Jawor, Gorlitz Niemcy, Turnow,
Czechy (1997); Ogólnopolski Przegląd Malarstwa Młodych Promocje’ 94,
Państwowa Galeria Sztuki, Legnica (1995).
Stanisław Ryszard Kortyka (ur. 1943 r.) studiował na ASP we Wrocławiu.
Dyplom z wyróżnieniem z malarstwa i projektowania malarstwa w architekturze zrealizował w pracowniach prof. Z. Karpińskiego i prof. A. Mazurkiewicza w 1969 r. Jest profesorem, prowadzi dyplomującą pracownię
malarstwa w ASP we Wrocławiu i w Instytucie Sztuk Wizualnych na Wydziale
Artystycznym Uniwersytetu Zielonogórskiego. Laureat m.in.: Nagrody
Głównej Prezydenta Miasta Wrocławia w Dolnośląskich Wystawach Sztuki
(2004) i Nagrody Prezydenta Miasta Szczecina na XXI Festiwalu Polskiego
Malarstwa Współczesnego (2006). Brał udział w ponad 130 wystawach
zbiorowych krajowych i zagranicznych. Malarstwo i rysunek prezentował na
26 wystawach indywidualnych w kraju i zagranicą. Wybrane wystawy indywidualne z ostatnich lat: Bezkresny horyzont, Muzeum Architektury, Wrocław
(2007); Czas kamieni - czas odlotów, Galeria Sztuki Współczesnej, Galeria
BWA, Sandomierz (2008); Malarstwo, XXII Festiwalowi Polskiego Malarstwa
Współczesnego, Galeria XIII Muz, Szczecin (2008); Malarstwo, Galeria
Na wprost, Iława (2012). Wybrane wystawy zbiorowe po 2000 r.: Sztuka
dwóch czasów: Około 1900 i O nas dzisiaj, Muzeum Narodowe, Gdańsk
(1999/2000); Pamięć i uczestnictwo, wystawa na Jubileusz Sierpnia 80
i Solidarności, Muzeum Narodowe, Gdańsk (2005); Terra in-cognita. Polscy
malarze współcześni, Magdeburg, Bonn, Berlin (2006); XXI Festiwal Polskiego Malarstwa Współczesnego, Szczecin (2006); Malarstwo i rzeźba ASP
73
Noty biograficzne c.d.
we Wrocławiu, Pałac Sztuki, Kraków (2008); Jurorzy XXIII Festiwalu Polskiego
Malarstwa Współczesnego, Galeria w&b, Szczecin (2010); Struktura Rzeczy,
Struktura Emocji, Struktura, Galeria Stary Browar, Poznań
i Galeria Miejska BWA, Bydgoszcz (2010); Po setce, Wystawy Jubileuszowe
100-lecia ZPAP, Galeria Sztuki Współczesnej BWA, Wrocław (2011); Nowe
otwarcie, Galeria ZPAP, Warszawa (2012); Przestrzeń pomiędzy nami”,
Kunsthaus, Wiesbaden (2012); 9 Triennale Małych Form Malarskich, Galeria
Sztuki Wozownia, Toruń (2013).
Dorota Kozieradzka (ur. 1982 r.) studiowała na Wydziale Malarstwa w ASP
w Warszawie w latach 2001-2007. Dyplom zrealizowała w pracowni malarstwa
prof. J. Modzelewskiego, a aneks do dyplomu z fotografii u prof. G. Kowalskiego.
W 2009 r. została laureatką programu stypendialnego „Młoda Polska”. Brała
udział w Biennale Sztuki Młodych Rybie Oko 4 w Bałtyckiej Galerii Sztuki w Ustce w 2006 r., oraz w 2007 r. w Supermarkecie Sztuki „(Im)mortal
love” w Warszawie i 38. Biennale Malarstwa „Bielska Jesień”. W 2009 r.
zaprezentowała swoje prace w ramach wystawy „Fontainebleau” w CSW Zamek Ujazdowski w Warszawie. Autorka wystaw indywidualnych: Polowanie
na myśliwce, Galeria Promocyjna, Warszawa (2008); Po godzinach, Baszta
Czarownic, Bałtycka Galeria Sztuki, Słupsk (2012); Legenda Galeria Studio,
Warszawa (2012, wraz z Michałem Szuszkiewiczem); Stworzenie Świata,
Wizytująca Galeria, Warszawa, (2013, wraz z Michałem Szuszkiewiczem);
Widok, Wizytująca Galeria, Warszawa (2014); Z rodzinnego albumu, Spectra Art Space, Warszawa (2014); Huntenkunst art fair, Ulft, Holandia (2014);
Stilleven, czyli ciche życie, Galeria Program, Warszawa (2015); Neue
Gebiete, Museum Junge Kunst, Frankfurt nad odrą (2015, wraz z Michałem
Szuszkiewiczem); Illusion, Przystanek Kultura, Piaseczno (2015).
Małgorzata Kosiec (ur.1975 r.) w latach 1995-2000 studiowała na Wydziale Grafiki i Malarstwa ASP w Łodzi. Stypendystka Ministra Kultury i Sztuki
(1997-1998). Finalistka International Young Art Artlink Sotheby’s (2002). Autorka wystaw indywidualnych: Miva Galleri, Malmo, Szwecja (2014); Galeria
Polswiss Art, Warszawa (2014); Miva Galleri, Malmo, Szwecja (2013); Szósta Dzielnica, Łódź (2013); Galeria Fibak, Warszawa (2013); Keep Looking,
Miva Galleri, Malmo, Szwecja (2012); Napięcia, Galeria Strefa A, Kraków
(2012); Ukryte, Galeria Classix Nouveaux/Fibak, Warszawa (2012); Typortraits, Miva Galleri, Malmo, Szwecja (2011); Selected Works, Redhill Gallery,
Goteborg, Szwecja (2010); Fragmented Forms, Sellars Project Space, Denver,
USA (2008); Niepoliczalne Galeria Bizarre, WSPIZ im. L. Koźmińskiego,
Warszawa (2007); TV Babel, Galeria Opus, VI Festiwal Dialogu Czterech Kultur, Łódź (2007); Face Sale, Galeria Tamka, Warszawa (2007); Kunstsalon,
Dusseldorf, Niemcy (2005); www.human.com, Ars Nova, Łódź (2005); Close
Up, Agency for Architecture Gallery, Denver, USA (2005); Malarstwo, Galeria Bałucka, Galerie Miejskie, Łódź (2005). Uczestniczka licznych prezentacji
zbiorowych m.in. Miva Gallery, Malmo, Szwecja (2011); Artrepublic Gallery,
Londyn, Wielka Brytania (2008); Artlink, Sotheby’s, Amsterdam, Holandia
(2002); Artlink, Elizabeth Foundation for Arts, New York, USA (2002); Artlink,
Sotheby’s, Tel Aviv, Izrael (2002). W 2015 r. zaprezentowała wystawy
indywidualne w Miva Galleri, Sztokholm, Szwecja; andel’s Hotel, Łódź oraz
Sanockiej Galerii BWA, Sanok.
Piotr C. Kowalski (ur. 1951 r.) studiował w PWSSP w Poznaniu
w latach 1973-1978 na Wydziale Malarstwa. Od 1993 r. pracuje na macierzystej uczelni, obecnie prowadzi Pracownię Malarstwa. Do 2010 r. profesor
w Instytucie Wzornictwa Politechniki Koszalińskiej. Autor bardzo wielu wystaw
indywidualnych, z których najważniejsze to: Galeria BWA Warszawa,
Warszawa(2015); Bez farby, Miejska Galeria Sztuki, Łódź (2010); Made In
Łazarz, Galeria Sztuki Współczesnej Profil, Poznań (2006); Inni i Piotr C. Kowalski, Galeria Biała, Lublin (2003); Piotr C. Kowalski i inni, Galeria Miejska
Arsenał, Poznań (2001); Obrazy Naturalne, Galeria r, Poznań (2000); Trzy
obrazy. Współautorzy: Samochody, ptaki, ludzie, Galeria Moje Archiwum,
Koszalin (2000); Obrazy, BWA, Lublin (1987); Obrazy jagodowe, Centre
International d’Art Contemporain, Paryż (1983). Uczestnik licznych wystaw
zbiorowych m.in.: Urban Legend. Festiwal sztuki w przestrzeni publicznej, Poznań (2009); Asia-Europa – Mediations (Mona Collection), Poznań (2007);
MATCH Stadtlische Galerie Kubus, Hanower (2004); MMAC Festival in Tokyo
No.9 (2002); Polish Art in Assen, Rood Voor Drenthe, Holandia (1993); 35
Salon Jeune Peinture, Grand Palais, Paryż (1985).
Lidia Krawczyk (ur. 1979 r.) i Wojtek Kubiak (ur. 1978) są laureatami
Grand Prix 38. Biennale Malarstwa Bielska Jesień 2007.
Lidia Krawczyk jest absolwentką Instytutu Sztuk Audiowizualnych oraz
Podyplomowych Studiów Gender na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie.
Artystka, medioznawczyni, krytyczka sztuki, kuratorka wystaw. Zajmuje się
krytyką feministyczną. Pracuje w Bunkrze Sztuki. Jest współredaktorką internetowego czasopisma naukowego „uniGENDER”.
Wojtek Kubiak jest absolwentem Wydziału Malarstwa ASP w Krakowie.
Od 2003 r. pracuje jako asystent na macierzystej uczelni. W 2004 r. roku
otrzymał Grand Prix Triennale Młodego Malarstwa im. Mariana Michalika
w Częstochowie. Był nominowany do konkursu im. Eugeniusza Gepperta i nagrody „Arteonu”. Laureat Stypendium Ministra Kultury (1999, 2003/2004),
Stypendium Grazelli (2007) oraz Stypendium Młoda Polska (2008).
M
Make it Simple /Lech Maślankiewicz/ (ur. 1983 r.) jest absolwentem
Wydziału Grafiki na ASP w Warszawie. Autor muralu Stolica zrealizowanego w Warszawie w 2010 r. Autor wystaw indywidualnych: Make it Simple,
Kinoteka, Warszawa (2006); Malarstwo, MOMU, Warszawa (2013).
Uczestnik wystaw zbiorowych: Grupa Hoovera, Centrum Promocji Kultury Praga-Południe, Warszawa (2009); Bliźniemu swemu, Narodowa Galeria Sztuki
Zachęta, Warszawa (2009); Noc Pragi, Galeria Praga del Arte, Warszawa
(2010).
Jan Wojciech Malik (ur. 1951 r.) studiował malarstwo na Uniwersytecie
Artystycznym (dawniej PWSSP) w Poznaniu w latach 1969-75 w pracowniach prof. T. Brzozowskiego, prof. St. Teisseyre’a, prof. J. Berdyszaka oraz
prof. A. Kurzawskiego i prof. A.Jeziorkowskiego. Członek ruchu Ekoart od
1978 r. Wielokrotny stypendysta Ministra Kultury. Laureat nagrody Ministra
Kultury i Sztuki dla Młodego Twórcy na Festiwalu Polskiego Malarstwa Współczesnego w Szczecinie (1978) i III nagrody w (1998). Laureat Srebrnego
Medalu i Nagrody Przyjaźni i Pokoju na II Biennale Sztuki Europa-Azja
w Ankarze (Turcja, 1988). Ma na koncie 24 wystawy indywidualne malar-
74
Noty biograficzne c.d.
stwa. Brał udział w ponad 150 wystawach zbiorowych. Prace w kolekcjach
Muzeum Narodowego w Poznaniu i Szczecinie oraz kolekcjach prywatnych.
(1974); Zasiew 31 - kalendarz kobiety, Galeria Labirynt, Lublin (1976);
Zasiew 30, GN, Warszawa (1981); Desire, Action, On a Vigil, Moltkerei
Werkstatt, Kolonia, Niemcy (1986); Ścierki wizytek, Galeria Dziekanka,
Warszawa (1988); Floor Cloths of the Visitation Nuns, Moltkerei Wekstatt,
Kolonia, Niemcy (1989); Ścierki wizytek, Galeria Wschodnia, Łódź (1990);
Dla tych, którzy kochają wiatr - Życie według Jana Pawła II, Galeria Zachęta,
Warszawa (1992); Teresa Murak, Galerie Faust Rosa Turetsky, Genewa,
Szwajcaria (1992); Słońce wstaje z Ziemi, realizacja stała, Orońsko (1994);
Sculpture for the Earth, realizacja stała, Hoffmann Collection, Berlin, Niemcy
(1996); Miejsce dla Astrei, CSW Zamek Ujazdowski, Warszawa (1998); Teresa Murak, wystawa stała, Hoffmann Collection, Berlin (2002); Dzieła lęgną
się w szczelinach rzeczywistości, Lniany strumień, Warszawa (2003-2004);
Most - Rzeźba spotkań nad Aleją Solidarności, work in progress, Warszawa
(2004-2006).
Aga Migdałek (ur. 1974 r.) ukończyła edukację artystyczną na Uniwersytecie
Zielonogórskim. Dyplom w 2005 r. obroniła w pracowni prof. W. Michorzewskiego. Jej wystawa dyplomowa odbyła się w zielonogórskiej galerii BWA.
Stypendystka Miasta Zielona Góra (2003). Autorka wystaw indywidualnych
w galeriach: Entropia, Wrocław (2006), BGSW, Słupsk (2006), art agenda
nova, Kraków (2008), EL Elbląg. Brała udział w wystawach zbiorowych,
m.in.14 Biennale Plakatu, Chamount, Francja; VI Computer Art Biennale,
Rzeszów; Samsung Art Master, Warszawa. Zajmuje się malarstwem, grafiką
komputerową, fotografią, instalacją, plakatem. Jest autorką plakatów dla
Teatru Lubuskiego.
Tomasz Mistak (ur. 1978 r.) w 2005 r. uzyskał dyplom w pracowni malarstwa prof. S. Białogłowicza w Instytucie Sztuk Pięknych Uniwersytetu Rzeszowskiego. Laureat Nagrody Wojewody Podkarpackiego na Triennale Malarstwa
Regionu Karpat „Srebrny Czworokąt” w Przemyślu (2009); nominowany do
nagrody 11 Biennale Plastyki Krośnieńskiej, BWA, Krosno (2010); finalista
konkursu Obraz, Grafika, Rysunek, Rzeźba Roku organizowanego przez BWA
Rzeszów (2006, 2008, 2009); finalista konkursu Obraz Roku 2002 organizowanego przez Art&Business (2003) i konkursu Inner Vision organizowanego
przez Art Dea (2003). Autor wystaw indywidualnych: Luksusowe Więzienie,
Galeria Krytyków Pokaz, Warszawa (2011); TFDprojekt, BWA Galeria Sanocka, Sanok (2009) i Bez tytułu, Klub PraCoVnia, Warszawa (2005).
Joanna Mlącka (ur. 1981 r.) od 2013 r. jest doktorantką Instytutu Sztuk Pięknych UJK w Kielcach. W latach 2005-2010 studiowała na ASP w Warszawie.
Obroniła dyplom z wyróżnieniem rektorskim w pracowni malarstwa prof. J. Modzelewskiego oraz aneks z fotografii w pracowni prof. G. Kowalskiego. W 2009
r., w ramach programu Erasmus, studiowała na Vysokiej Škole Výtvarných
Umení w Bratysławie. Otrzymała nagrodę imienia prof. J. Szajny oraz wyróżnienie Ewy Tomaszewskiej za pracę dyplomową w 2010 r. Jest laureatką
nagrody Inicjatywy ENTRY w 2011 r., finalistką 11 edycji Ogólnopolskiego
Konkursu im. Grpperta oraz stypendystką miasta stołecznego Warszawa
(2013). Regularnie prezentuje swoje prace na wystawach zbiorowych. Jest
autorką kilku wystaw indywidualnych min. w Galerii Arttrakt, Promocyjnej,
Klimy Bocheńskiej, Korekta, (-1) Centrum Olimpijskiego w Warszawie.
Teresa Murak (ur. 1949 r.) po ukończeniu średniej szkoły plastycznej
i jednym roku historii sztuki na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, w 1970 r.
wstąpiła na Wydział Malarstwa ASP w Warszawie, który ukończyła pod
kierunkiem prof. J. Tarasina i T. Dominika w 1976 r. Wiosną 1972 r. dokonała
pierwszego „zasiewu” w łazience Dziekanki, gdzie wówczas mieszkała, rozpoczynając w ten sposób samodzielną karierę artystyczną. Jej znakiem rozpoznawczym jest rzeżucha, a także inne rośliny takie jak np. len, które wysiewa
nie tylko „do ziemi”, ale także na własnym ciele, a następnie konserwuje jako
obiekty. Autorka wystaw indywidualnych: Pierwszy zasiew, Dziekanka, ASP,
Warszawa (1972); Sculpture for Earth, Ubbeboda, Szwecja (1974); Dywan
Wielkanocny, Kiełczewice (1974); Procesja, Warszawa (1974); Przyjście
zieleni, Repassage, Warszawa (1974); Rzeżucha, Galeria Labirynt, Lublin
Beata Murawska (ur. 1963 r.) studiowała na warszawskiej ASP. na Wydziale Malarstwa w pracowni prof. S. Gierowskiego. Dyplom z wyróżnieniem
zrealizwała na Wydziale Malarstwa w pracowni prof. S. Gerowskiego
w 1988 r., a aneks z grafiki warsztatowej w pracowni prof. H. Chrostowskiej.
Autorka wystaw indywidualnych m.in. Galerii Dziekanka, Warszawa; Galerii
Piotra Nowickiego, Warszawa; Galerii Pryzmat, Kraków; Galerii Fabriken,
Szwecja; Galerii ART, Warszawa; Galerii Espece Degre Art, Luxemburg,
Galerii Rathhaus-Neue Wulsmdorf, Niemcy; Galerii East Art, Berlin; Galeria
A. i J. Iwaszkiewiczów, Stawisko; Galerii Karowa, Warszawa; Galerii Avec-Bordeaux, Francja; Galerii Promocyjnej, Warszawa; Galerie de Zon,Lisse,
Holandia. W latach 2010 i 2012 prezentowała swoje prace w Polskiej
Radzie Biznesu w Pałacu Sobańskich w Warszawie. Jej prace znajduja się
w zbiorach prywatnych znajdują się m.in. w Polsce, Francji, Holandii, Hong-Kongu, Niemczech, Szwecji, Danii, USA, Kanadzie, Korei Pd., Austrii, Nowej
Zelandii i Wielkiej Brytanii.
L
Henryk Laskowski (ur. 1951 r.) studiował w PWSSP w Poznaniu w latach
1972-1977, gdzie uzyskał dyplom z wyróżnieniem w pracowni litografii
prof. L. Mianowskiego oraz w pracowni malarstwa doc. J. Świtki. W latach
80. zajmował się grafiką wydawniczą, plakatem, ilustracją książkową,
malarstwem. Rok 1981 zatrzymał go na przypadkowej emigracji we Francji.
W Paryżu mieszkał do 1983 r. Ma na koncie udział w wielu wystawach kraju
i zagranicą, w tym pokazy indywidualne m.in.: 3.Biennale Internationale
de l’Image, Epinal, Francja (1975); Interdebiut’76 Międzynarodowy Przegląd
Grafiki Studenckiej, Kraków (1976); Ogólnopolska Studencka Wystawa Malarstwa, Grafiki i Rzeźby, Warszawa (1977); 7. Bienal International del Deporte, Barcelona, Hiszpania (1979); Galerie Atelier 2, Paryż, Francja (1982);
Muzeum Sportu, Warszawa (1990); Warszawska Dekada Sztuki (1992);
Muzeum Wojska Polskiego, Warszawa (1994); Miejskie Centrum Kultury, Radom (1997); Dom Darmstadt, Płock (1998); Stara Pomarańczarnia, Warszawa (2000); Argonauci III Rzeczypospolitej, Muzeum Historii Polskiego Ruchu
Ludowego, Warszawa (2001); Warszawski Przegląd Sztuk Pięknych, DAP,
Warszawa (2003); Galeria Składnica Sztuki , Warszawa (2007); Surrealiści
Polscy, Galeria SD Panorama, Warszawa (2008); Widzialne, Niewidzialne,
Płocka Galeria Sztuki (2009); Paris- L’Obsession – Obsesja, Paryż, Francja
75
Noty biograficzne c.d.
i Galeria SD Wilanów, Warszawa (2009); Galleria Poliedro, Trieste, Włochy
(2010); Kunst aus Polen ,Stuttgart, Niemcy (2011); Galeria U, Warszawa
(2011); Kobieta we wnętrzu, Galeria SD Wilanów, Warszawa (2013).
Patryk Lutomski (ur. 1973 r.) studiował na ASP w Krakowie w latach 1994-1999.
Zrealizował dyplom w pracowni prof. L. Misiaka oraz aneks graficzny w pracowni prof. Z. Lutomskiego. W latach 1999-2005 asystent na Wieczorowych
Studiach Licencjackich Wydziału Grafiki macierzystej uczelni. Obecnie prowadzi pracownię linorytu na Wydziale Sztuki Uniwersytetu Pedagogicznego w
Krakowie i jest asystentem w pracowni linorytu w Wyższej Szkole Technicznej
w Katowicach. Laureat licznych nagród m.in.: III nagrody na Quadriennale
Drzeworytu i Linorytu polskiego, Olsztyn (1999); Nagrody Marszałka Województwa Lubelskiego na VI Międzynarodowym Triennale Sztuki, Majdanek
(2000); Nagrody Równorzędnej na X Konkursie Graficznym im. Józefa
Gielniaka, Jelenia Góra (2000); II nagrody na konkursie Grafika Roku 1999
Kraków (2000); III Nagrody w konkursie Przeciw Przemocy – Radom 76
(2006); Wyróżnienia na 5 Międzynarodowym Biennale Malarstwa i Tkaniny
Unikatowej, Gdyna (2009); Wyróżnienia na Quadriennale Drzeworytu i Linorytu polskiego, Olsztyn (2011). Autor wystaw indywidualnych: Rafał Borcz,
Patryk Lutomski, Michał Misiak - Malarstwo i grafika, Galeria Sukiennice,
Kraków (2002); Grafika, Galeria UFO, Kraków (2004); Malarstwo i grafika,
Artidotuum, Kraków (2005); Prace, Schloss Almoshof, Norymberga, Niemcy
(2006); Malarstwo, Artinfo.pl w Fabryce Trzciny, Warszawa (2007); Prace,
Dom Kultury im. CK. Norwida Kraków (2011); Prace, Centrum Kultury
i Sztuki, Kalisz (2011).
P
Agnieszka Pietrzykowska (ur. 1978 r.) jest absolwentką ASP w Warszawie,
gdzie dyplom z wyróżnieniem otrzymała w Pracowni Ilustracji prof. Z. Januszewskiego (2008). Studiowała również na ASP w Łodzi oraz na Stosunki
Międzykulturowe na Uniwersytecie Warszawskim. Stypendystka MNiSW.
Wystawiała w Galerii (-1) PKOL w Warszawie, Muzeum Sportu w Warszawie, Muzeum Sportu w Kijowie, Muzeum Plakatu w Warszawie, na Legnickim
SATYRYKONie, w Starym Browarze w Poznaniu, na IV Międzynarodowych
Targach Sztuki ArtVilnius’13 w Wilnie oraz na pokazach specjalistycznych.
Jej ilustracje publikowane były m.in. w CLAM Magazine, Polityce, Bluszczu, Slow Magazyn, Lounge Magazyn, Wydawnictwie Dialog. Projektuje
biżuterię unikatową m.in. sportową dla EURO2012 i lunarną – adresowaną
do astronautów, lunonautów i marzycieli. Jej prace znajduje się w kolekcjach
prywatnych m.in w USA, Australii, Niemczech, Portugalii, Ukrainie, Francji,
Litwie czy Wielkiej Brytanii.
Grzegorz L. Piotrowski (ur. 1976 r.) jest absolwentem Akademii Sztuk
Pięknych w Poznaniu. Dyplom w pracownia prof. Piotra C. Kowalskiego
zrealizował na Wydziale Malarstwa w 2004 r. uzyskując wyróżnienie. Trzykrotny stypendysta Prezydenta Miasta Gorzowa (2000, 2001, 2002). Autor
wystaw indywidualnych: Galeria Dialog, Kostrzyn n/O (2000); Galeria Azyl
Art, Gorzów Wlkp. (2000); Galeria Na Polskiej, Poznań (2001); Muzeum
Spichlerz, Gorzów Wlkp. (2002); Galeria Dialog, Kostrzyn n/O (2003),
Galeria Farbiarnia na Pięknej, Warszawa (2006, 2009); Galeria Krakauer
Haus, Norymberga, Niemcy (2007).
Filip Pręgowski (ur. 1973 r.) studiował na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu w dziedzinie konserwacji dzieł sztuki.
Dyplom z wyróżnieniem w zakresie technologii XVII-wiecznego malarstwa
flamandzkiego uzyskał w 1998 r. W 2009 r. obronił pracę doktorską w
dziedzinie nauk o sztuce w Zakładzie Historii Sztuki Nowoczesnej Uniwersytetu Mikołaja Kopernika. Autor książki Francis Bacon. Metamorfozy obrazu
(Warszawa, 2011) oraz artykułów z zakresu teorii i krytyki sztuki nowoczesnej. Członek Międzynarodowego Stowarzyszenia Krytyków Sztuki AICA.
Wykłada przedmioty związane z teorią i historią krytyki artystycznej na
kierunku Krytyka Artystyczna na Wydziale Sztuk Pięknych UMK.Autor wystaw
indywidualnych: Saachverhalt, Galeria Ausstellungsraum 88, Hamburg
(2001); Hotel Petit Fleur, Toruń (2002); Bank BPH, Toruń (2003);Galerii
Arsenał, Toruń (2003, wraz z Łukaszem Kiepuszewskim); Galeria Domu
Muz, Toruń (2007, wraz z Nikodemem Pręgowskim); Miasto, Galeria ZPAP
Na Piętrze, Toruń (2008); Brothers in Arts, Galeria Sztuki Współczesnej,
Włocławek (2009, Nikodem Pręgowski); 4 Alternatywy, Muzeum, Grudziądz
(2010, wraz z Bogumiłą Pręgowską, Janem Pręgowskim i Nikodemem
Pręgowskim); Brothers In Arts w Łodzi, Bałucka Galeria Sztuki, Łódź (2011,
wraz z Nikodemem Pręgowskim); 4 Alternatywy, Galeria BWA, Piła (2011,
wraz z Bogumiłą Pręgowską, Janem Pręgowskim i Nikodemem Pręgowskim);
Brothers In Arts – Walka Stulecia, Galerii Sztuki Wozownia, Toruń (2012,
wraz z Nikodemem Pręgowskim); 4 Alternatywy, Muzeum Częstochowskie,
Częstochowa (2012, wraz z Janem Pręgowskim, Bogumiłą Pręgowską i
Nikodemem Pręgowskim). Uczestnik wystaw zbiorowych m.in.: Aqua Fons
Vitae, Galeria BWA Bydgoszcz (1999, wyróżnienie za obraz Jak Grzyby po
Deszczu); XVIII Festiwal Polskiego Malarstwa Współczesnego, Zamek Książąt
Pomorskich, Szczecin (2000); II Ogólnopolski Konkurs Malarski Triennale
z Martwą Naturą, Galeria BWA, Sieradz (2000); Młoda Sztuka na Piętrze,
Galeria Sztuki Wozownia i Galeria ZPAP Na Piętrze, Toruń (2001, 2002);
Dzieło Roku, Galeria Sztuki Wozownia, Toruń (2001, 2002, 2003, 2004,
2006, 2008, 2009, 2010 - III nagroda za obraz Kostki - 2001, I nagroda
za obraz No Smoking - 2006); Biennale Małych Form Malarskich, Galeria
Sztuki Wozownia, Toruń (2001); II Ogólnopolskie Triennale Malarstwa,
Miejska Galeria Sztuki, Częstochowa, Instytut Polski, Sztokholm, Muzeum
ASP, Wrocław (2004/2005); Artyści Szkoły Toruńskiej z kolekcji Andrzeja
Lubawego, Muzeum, Grudziądz (2005); XXI Festiwal Polskiego Malarstwa
Współczesnego, Zamek Książąt Pomorskich, Szczecin (2006, nominacja
do nagrody za obraz Oglądanie Nieba); XXII Festiwal Polskiego Malarstwa
Współczesnego, Zamek Książąt Pomorskich, Szczecin (2008); XXIII Festiwal
Polskiego Malarstwa Współczesnego, Zamek Książąt Pomorskich, Szczecin
(2010); 8. Triennale Małych Form Malarskich, Galeria Sztuki Wozownia,
Toruń (2010); 622 Upadki Bunga, Centrum Sztuki Współczesnej Znaki
Czasu, Toruń (2012); Międzynarodowy Konkurs Strabag Art Award (2012,
nominacja do nagrody); Nowe Otwarcie, Dom Artysty Plastyka, Warszawa
(2012); 9 Triennale Małych Form Malarskich, Galeria Sztuki Wozownia,
Toruń (2013); Mikroutopie codzienności, Centrum Sztuki Współczesnej Znaki
Czasu, Toruń (2013).
Hanna Pyrzyńska (ur. 1957 r.) jest absolwentką Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej. Dyplom zrealizowała w 1985 r. Jako wolny słuchacz
76
Noty biograficzne c.d.
studiowała malarstwo u prof. S. Gierowskiego na ASP w Warszawie. Zajmuje
się malarstwem, ilustracją książkową, a na co dzień ilustracją prasową.
Publikuje w Gazecie Wyborczej oraz czasopismach: Dziecko, Elle, Le Monde,
Courrier International.
R
Agata Rościecha (ur. 1968 r.) jest absolwentką Wydziału Malarstwa ASP
w Krakowie. W latach 1989-1994 studiowała w pracowni prof. W. Kunza.
W latach 1993-94 odbyła staż studyjny na Akademie Der Bildenden Künste
w Norymberdze w pracowni Malarstwa, Grafiki i Sztuki Obiektu Prof. RolfaGuntera Diensta. Stypendystka Funduszu Promocji Twórczości Ministra Kultury
i Dziedzictwa Narodowego (2000). Od 2004 r. prowadzi pracownię rysunku
na Wydziale Architektury i Sztuk Pięknych Krakowskiej Akademii im. A.F. Modrzewskiego. Laureatka licznych nagród m.in.: Primus Inter Pares (1991);
III Nagrody Ministra Kultury i Sztuki na Ogólnopolskim Biennale Pasteli
w Nowym Sączu (1996); Medalu Towarzystwa Sztuk Pięknych w Krakowie
na Salonie Malarstwa i Rzeźby (1996); I Nagrody Prezydenta Miasta Tarnowa na Salonie Wiosennym w Tarnowie (1997); wyróżnienie Art&Business
na II Międzynarodowym Biennale Pasteli w Nowym Sączu (2004);Grand
Prix Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego na IV Międzynarodowym
Biennale Pasteli w Nowym Sączu (2008); Nagroda Royal Talens na IV Międzynarodowym Biennale Pasteli w Nowym Sączu (2008). Autorka wystaw
indywidualnych: Galeria Rotunda, Kraków (1992); Galeria Kanonicza 1, Kraków (1994); Galeria Grotta Nobile, Kraków (1994); Galeria BWA, Tarnów
(1995); Pałac Sztuki, Kraków (1996); Galeria BWA, Nowy Sącz (1996);
Galeria BWA, Gorlice (1996); Galeria BWA, Nowy Targ (1997); Galeria
Format, Kraków (1997); Muzeum Okręgowe, Tarnów (1998); Galeria Grotta
Nobile, Kraków (2000); Galeria Lloveras, Arenys de Mar, Barcelona (2000);
Galeria Cafe del Centre, REUS-Tarragona (2000); Galeria Studio, Warszawa
(2001); Galeria 4 GATS, Barcelona (2001); Galeria Piano Nobile, Kraków
(2002); Galeria Instytutu Polskiego, Sofia, Bułgaria (2004); Galeria Piano
Nobile, Kraków (2005); Galeria PII, Filadelfia, USA (2005); Galeria Pod
Rejentem, Kraków (2006); Galeria Zamek Kazimierzowski, Przemyśl (2006);
Galeria Artinfo.pl w Fabryce Trzciny, Warszawa (2007); Galeria Sztuki
OKNO, Przemyśl (2008); Galeria Pod Rejentem, Kraków (2008); Galeria
Sztuki Farbiarnia - Porto Praga, Warszawa (2009); Galeria Sztuki Farbiarnia
na Pięknej, Warszawa (2010); Galeria MBWA Sokół, Nowy Sącz (2011).
Sonia Ruciak (ur. 1987) jest absolwentką Wydziału Malarstwa wrocławskiej
ASP. Trzykrotna stypendystka Prezydenta Miasta Szczecina (2005, 2006,
2007) oraz Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2011/2012). Jej
dyplom z Malarstwa oraz Projektowania Malarstwa w Architekturze i Urbanistyce był nominowany do ogólnopolskiego konkursu „Najlepsze Dyplomy ASP
2012 r.”. Obecnie jest asystentką w Pracowni Malarstwa Architektonicznego
i Sztuki w Przestrzeni Publicznej na ASP we Wrocławiu. Autorka wystaw
indywidualnych: Architektura światła, Galeria Grand, Łódź (2013) i Struktury
światła, Galeria Feininger, Trzebiatów (2013).
S
Sylwester Stabryła (ur. 1975 r.) jest absolwentem Katedry Sztuki Politechniki
Radomskiej. Dyplom z malarstwa zrealizował w 2002 r. w pracowni
prof. A. Gieragi, a aneks z grafiki w pracowni prof. K. Wyznera. Jest laureatem licznych nagród m.in. nagrody specjalnej Międzynarodowego Triennale
Malarstwa Srebrny Czworokąt, Przemyśl (2015); nominacji na Festiwalu
Polskiego Malarstwa Współczesnego, Szczecin (2012); Grand Prix konkursu
Materia Medicinalis, Materia Artificialis, Muzeum Farmacji Uniwersytetu
Jagiellońskiego Collegium Medicum, Kraków (2011); nominacji na IV Ogólnopolskim Konkursie im. M. Michalika, Galeria Miejska, Częstochowa (2010);
wyróżnienia na XI Biennale Plastyki Krośnieńskiej, Galeria BWA, Krosno
(2010). Autor wystaw indywidualnych m.in.: Partial Exposure, Galeria POSK,
Londyn, Wielka Brytania (2015); Searching for Reality, Die Schöne, Wiedeń,
Austria (2015); Realizm Niemożliwy, Galeria Domus Aurea, Lublin (2014);
Stopklatki, SH Studio, Warszawa (2014); Standbild und andere Geschichten,
buch|bund, Berlin, Niemcy (2014); Nowy realizm, ArtWay Festiwal, Praga,
Czechy (2014); Kobiety, Galeria Van Den Berg, Warszawa (2013); Duzi
Chłopcy, Centrum Sztuki Współczesnej Solvay, Kraków (2012); Duzi Chłopcy,
BWA Galeria Sanocka, Sanok (2011).
Tadeusz L. Serafin (ur. 1953 r.) w 1978 r. ukończył Wydział Malarstwa ASP
w Warszawie. Dyplom zrealizował w procowni prof. J. Sienickiego. Autor
wystaw indywidulanych m.in. Galeria DAP 3, Warszawa (2013); Galeria van
Golik, Warszawa (2011, 2009); Galeria Arka, Warszawa (1992); Galeria
Bazart, Poznań (1988); Galeria Praska, Warszawa (1986, 1989).
Iza Staręga (ur. 1964 r.) studiowała w Instytucie Wychowania Artystycznego
UMCS w Lublinie. Dyplom w pracowniach prof. M. Stelmasiaka
i M. Smoczyńskiego zrealizowała w 1991 r. Autorka wystaw indywidualnych
m.in.: Galeria Arsenał, Poznań (1995); Dom Pracy Twórczej Reymontówka,
Chlewiska (1999, 2005, 2009); Galeria DAP Mazowiecka, Warszawa
(2004): Galeria Krytyków Pokaz, Warszawa (2010); Porto Praga, Warszawa (2010). Stypendystka Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz
Prezydenta Miasta Siedlce.
Małgorzata Stępniak (ur. 1975 r.) studiowała na Wydziale Malarstwa
krakowskiej ASP. Dyplom zrealizowała w pracowni prof. W. Kunza w 1998 r.
Laureatka nagród m.in. Nagrody Ministra Kultury i Sztuki na IX Ogólnopolskim
Przeglądzie Malarstwa Młodych Promocje w Legnicy (1999). Stypendystka
Prezydenta Miasta Częstochowy (2002). Autorka wystaw indywidualnych:
Galeria Klub Wiedeński, Częstochowa (2000); Trzy Lata Później, Galeria
Magenta, Nijmegen, Holandia (2001); Studio Estima, Warszawa (2001);
Muzeum Częstochowskie, Czestochowa (2002); Ona i On, Miejska Galeria
Sztuki, Częstochowa (2003); Galeria Inny Śląsk, Tarnowskie Góry (2003);
Galeria Anny Kareńskiej, Poznań (2004); CK Zamek Sielecki, Sosnowiec,
Piwnice Margaux, Częstochowa (2005); Cafe Kulturalna, Warszawa (2006);
Wszystko Gra, Galeria OPK Gaude Mater, Częstochowa, Galeria Inny Śląsk,
Tarnowskie Góry (2006); Kobieta w Czerwieni, Galeria BWA, Sandomierz
oraz Galeria BWA, Kielce (2006); Tarnobrzeski Dom Kultury, Tarnobrzeg
(2007); Ona I On, Regionalne Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych,
Częstochowa (2008); Między błękitem a czerwienią, Galeria Grodzka,
Kraków (2008); Piano Bar, Galeria Schody, Warszawa (2009); Galeria
Triada, Gdańsk (2010); Kadr, Konduktorownia, Częstochowa (2010); Kadr,
Steel Forest, Konstancin Jeziorna, Kadr, Warsaw Art Gallery, Warszawa
(2011); Galeria Jana Siuty, Kraków (2011); Gra, Muzeum Częstochowskie,
Częstochowa (2012); Absurd 228, Warszawa (2013); Gra, Galeria Inny
77
Noty biograficzne c.d.
Śląsk, Tarnowskie Góry, Galeria Grodzka, Kraków (2014); Galeria Cassinos
Poland, Warszwa (2014); Filharmonia Podkarpacka, Rzeszów (2015).
Piotr Szczur (ur. 1987) w latach 2007–2010 studiował w PWSZ im. J. Grodka
w Sanoku na kierunku Edukacja Artystyczna. Dyplom z malarstwa w zrealizował pracowni prof. S. Białogłowicza w 2010 r. W latach 2010-2013
studia na Wydziale Artystycznym lubelskiego UMCS . Dyplom z malarstwa
w otrzymał w pracowni dr hab. M. Drzewińskiego w 2013 r. Brał udział
w wystawach: Po(róż)szarość, Bazar Sztuki, Sanok (2010); Ukryte, Sanok
(2011); Together, UMCS WA, Lublin (2011); Wystawa filmowa, Bazar Sztuki,
Sanok (2011); Mal-ars-two, Galeria II piętro, Zamość (2011); Oczekiwanie,
Dworzec Główny, Sanok (2012); Obrazy na zamówienie, Galeria u fotografa, Lublin (2012); No Budget Show 4, MOCAK, Kraków (2012); Podaj dalej,
UMCS WA, Lublin (2013); Sprawy w lesie, CSW Solvay, Kraków (2015).
T
Stanisław Tomalak (ur. w 1955 r.) z wykształcenia jest chemikiem. Od 1975 r.
zajmuje się działalnością plastyczną. Przez szereg lat uprawiał tradycyjne
malarstwo pejzażowe. Następnie bliski mu był nurt zbliżony do realizmu fantastycznego. Od 2000 r. coraz częściej skłania się w stronę abstrakcji. Laureat
I miejsca w II Konkursie Malarskim Zadra (2009). Autor wystaw indywidualnych m.in. w Galerii Awangarda, Wrocław; Galeria Na Antresoli, Wrocław;
Galeria Zapiecek, Warszawa. Uczestnik prezentacji zbiorowych: Obraz Roku,
konkurs miesięcznika Art&Business, Królikarnia, Oddział Muzeum Narodowego,
Warszawa (2005); Young Internationalb Contest of Contemporary Art (2011);
Magia Papieru, Galeria Ether, Warszawa (2011); 42 Salon Zimowy Radom
(2011); 7 Biennale Miniatury, Częstochowa (2012); Pejzaż współczesny,
Częstochowa (2013).
W
Ireneusz Walczak (ur. 1961 r.) jest absolwentem Wydziału Grafiki ASP
w Krakowie, oddział w Katowicach. Pracuje w katowickiej uczelni od 1988 r.
Prowadzi pracownię malarstwa na macierzystej uczelni. Laureat m.in. wyróżnienia na V Triennale z martwą naturą, BWA Sieradz (2009); nagrody na
Ogólnopolskim Konkursie Malarstwa Animals, Galeria MM Chorzów (2009);
Grand Prix Praca Roku przyznawanego przez ZPAP Katowice (2008, 2006,
2004, 2003, 2002, 1997/98, 1992); wyróżnienia Muzyka w malarstwie,
Galeria Obok, Tychy (2002); wyróżnienie na Jesiennym Salonie Sztuki,
Ostrowiec Świętokrzyski (2002); nagrody Aqua Fons Vitae na Ogólnopolskiej
Wystawie Malarstwa, BWA Bydgoszcz (1999); nagrody konsula Austrii na
Międzynarodowym Biennale Grafiki Wobec Wartości, Katowice (1996);
Grand Prix Bielska Jesień, Bielsko-Biała (1993); Nagrody Wojewody dla
młodych twórców, Katowice (1993); Grand Prix - Konkurs Malarski
im. R. Pomorskiego, Katowice (1998).
Piotr Szwabe vel Pisz (ur. 1975 r.) zajmuje się malarstwem ściennym
i sztalugowym. Założyciel Pracowni Ludzie Gdańsk, malarskiej grupy SAM
im. Vincenta Van Gogha, zespołów performatywno-happeningowych, kurator
Europejskiego Festiwalu Malarstwa Ściennego Monumental art Gdańsk-Zaspa. Laureat nagrody Marszałka Województwa Pomorskiego za realizację
cyklu murali związanych XXV-leciem Sierpnia 80 (2006) i nagrody Prezydenta
Miasta Sopot za realizację muralu związanego ze 100-leciem Miasta.
Stypendysta Marszałka Województwa Pomorskiego (2003, 2007), Miasta
Gdańska (2000-2002) i College of Art Londyn, Wielka Brytania (1997).
Uczestnik wystaw zbiorowych Gentelmens Story Club, CK Zamek, Poznań
(2006); Przesyt, CSW Zamek Ujazdowski (2004); Sex, sztuka i kasety video,
Modelarnia/Wyspa, Gdańsk (2002). Autor ekspozycji indywidualnej Wyborcy czy wyznawcy?, Galeria Inner Spaces, Poznań (2006).
Ś
Tadeusz Świniarski (ur. 1961 r.) w latach 1983-89 studiował malarstwo
w ASP we Wrocławiu. W 1989 r. uzyskał dyplom w pracownia malarstwa
prof. K. Jarodzkiego. W latach 1989-95 studia malarstwa na w Monachium,
gdzie uzyskał dyplom w pracowni prof. G. Winnera. Autor wystaw indywidualnych: Industriemesse, Hannover, Niemcy (1995); Neue Werke, Europa Galerie, Hannover (1996); Cebit Home, Hannover (1996); Grosse Winterausstellung, Europa Galerie, Hannover (1996); Europa Galerie, Hannover (1997);
Wizje i pejzaże, Art Studio, Monachium (1999); Buergerhaus Eching, Niemcy
(2001); Europa Galerie, Monachium (2001); Neue Werke, INTERIM, Monachium (2002); Galeria na Solnym, Wrocław (2008); Pomiędzy figuracją
a abstrakcją, Obornicki Ośrodek Kultury, Oborniki Śląskie (2011); Malarstwo
i rzeźba, Galeria na Solnym, Wrocław (2013). Brał udział w licznych wystawach zbiorowych m.in.: Ekspresja lat 80., Sopot (1987); Droga i Prawda,
Wrocław (1987); Co słychać?, Warszawa (1989); Shop Art, Monachium,
Niemcy (1994); Gisera Walteri Tadeusz, Europa Galerie, Hannover, Niemcy
(1995); City Shop Art, Frankfurt, Niemcy (1996); Tadeusz i Karel Fron, Leer,
Niemcy (1996); Kunst am Arbeitsplatz, Europa Galerie , Hannover , Niemcy
(1996); Tadeusz, Karel Fron, Klug, Hannover Messe (1997); Tadeusz I Karel
Fron, Europa Galerie, Hannover (1998); Galeria Joanna Hoft, Maastricht, Holandia (2000); Atelier d”Artista, Gambassi Terme, Włochy (2001); Oblicza
ekspresji, Galeria na Solnym, Wrocław (2004); Moderne Kunst, Neumeister
Auktionshaus , Monachium (2007).
Michał Warecki (ur. 1970 r.) ukończył wydział Konserwacji i Restauracji Dzieł
Sztuki na ASP w Warszawie i uzyskał aneks z malarstwa w pracowni
prof. D. Makowskiej. Jest autorem obrazów malowanych do filmu Macieja
Ślesickiego „Trzy minuty”. Ma na koncie liczne wystawy indywidualne
m.in.: Galeria Stary Rynek, Łódź (1996); Galeria Praska, Warszawa (1997);
Galeria BWA, Skierniewice (1997, 1998); Wino Gratis, Euro RSCG, Warszawa (2002); Dom&Home, Warszawa (2007); Ekshibicja, Biosfeera, Warszawa (2008); Ekshibicja II, Biosfeera, Warszawa (2009); Domoteka, Warszawa
(2009); X, Biosfeera, Warszawa (2010); Sklep z Kanapkami - Warszawa
(2011); Po Prostu, Warszawa (2011); Fort Wiosenny, Fort Sokolnickiego,
Warszawa (2012); Centrum Sztuki Cartonovnia, Warszawa (2013); Ekshibicja 0914, Fort Sokolnickiego, Warszawa (2014).
Z
Paweł Zapendowski (ur. 1962 r.) studiował na krakowskiej ASP w pracowni
scenografii prof. J. Skarżyńskiego i prof. A. Kreutza-Majewskiego oraz rysunek
i malarstwo w pracowni prof. Z. Grzywacza. Ukończył także Akademię
Muzyczną w Krakowie. Autor wystaw indywidualnych: Dwie Polski, MGS,
Zakopane (2009); słowo/muzyka/obraz, Galeria BWA, Rzeszów (2007);
art/Romans: Female in @llenstein, Galeria BWA, Olsztyn (2006); Sztuka/
Krynica - Kraina uśmiechu, MBWA, Krynica (2005); Szalenie rozkoszne
nożyczki, Salon Sztuki Pro Arte, Zielona Góra (2004); Galeria Fraktal,
Bielsko Biała (2004); W ogrodzie siostry – Georg Trakl, Austriacki Konsulat
Generalny, Kraków (2004); Musik in Bildern, Die Muhle, Oberteuringen
78
Noty biograficzne c.d.
(2003); Amadeus, Landratsamt Bodenseekreis, Friedrichshafen (2003); Opery
Krzysztofa Pendereckiego - w poszukiwaniu wizji teatru muzycznego, Florianka
i Hotel Senacki, Kraków (2003); Teatr kontra media, Centrum Scenografii
Polskiej, Katowice (2001). Uczestnik wystaw zbiorowych: UK Artists Annual Art
Exhibition, Urban Coffee Company, Coventry, UK (2015); Dziewczynki są mądre, a ładny chłopiec..., Galeria BWA, Wrocław (2009); Teatr kontra media,
Centrum Scenografii Polskiej, Katowice (2001). Dramaturg, kompozytor, autor
spektakli muzycznych. W latach 90. kompozytor w kabarecie Piwnica pod
Baranami, autor ponad 100 piosenek, spektakli muzycznych i kabaretowych,
koncertów, nagrań TV.
Ewa Zawadzka (ur. 1950 r.) ukończyła Wydział Grafiki filii krakowskiej ASP
w Katowicach. Laureatka licznych nagród m.in.: Grand Prix Międzynarodowego
Triennale Grafiki, Fredrikstand , Norwegia (1993); Złotego Medalu Międzynarodowego Triennale Grafiki, Giza, Egipt (1986, 1994); Nagrody Regulaminowej
Międzynarodowego Triennale Grafiki w Krakowie (2004). Finalistka konkursu
Obraz Roku miesięcznika Art&Business i Europejskiego Konkursu Malarskiego
Lexmark, Mediolan, Włochy. Autorka wystaw indywidualnych: Galeria Sztuki
Współczesnej BWA, Katowice (2002); Galeria Studio, Warszawa (2002);
Galeria Miejska BBK, Köln, Niemcy (2003); Galeria Studio, Warszawa (2003);
Galeria WizyTUjąca, Warszawa (2004); Miscolci Gallery, Miscolc, Węgry
(2005); Galeria Fundacji Turleja, Kraków (2006); Galeria Sztuki Wozownia
w Toruniu (2008); Bałtycka Galeria Sztuki w Ustce (2008); Galeria Grafiki i Plakatu, Warszawa (2008); Jan Berdyszak i Ewa Zawadzka Ewa Zawadzka i Jan
Berdyszak, Sosnowieckie Centrum Sztuki – Zamek Sielecki, Galeria EXTRAVAGANCE, Sosnowiec (2009); Neuronalne przestrzenie, Rondo Sztuki, Katowice
(2009); Neuronalne przestrzenie, Miejska Galeria Sztuki, Częstochowa (2010);
Neuronalne przestrzenie, Galeria BWA, Rzeszów (2011); Neuronalne przestrzenie, Galeria Pryzmat, Kraków (2011); Biuro Wystaw Artystycznych, Kielce
(2011); Opowieści pejzażu, Centrum Kultury, Kalisz (2011); Neuronalne przestrzenie, Muzeum Ziemi Chełmskiej, Galeria 72, Chełm (2011); Obszary ciszy,
Galeria Środowisk Twórczych, Bielskie Centrum Kultury, Bielsko-Biała (2011).
Brała dział w wielu wystawach zbiorowych grafiki i malarstwa w Polsce, Japonii,
Hiszpanii, Niemczech, Portugalii, Szwecji, Norwegii i we Włoszech.
Wielokrotnie pokazywała prace na Międzynarodowym Triennale Grafiki
w Krakowie, Fredrikstand, Osace, Kochi, Gizie, Premio Biella we Włoszech, Impact Art w Kyoto oraz na targach sztuki w Koloni, Frankfurcie, Los Angeles, Chicago,
Sztockcholmie i Tokio. Jej prace znajdują się w zbiorach: Muzeum Sztuki, Łódź;
Muzeum Narodowe, Warszawa; Muzeum Narodowe, Kraków; Muzeum Górnośląskie, Bytom; Muzeum im. Leona Wyczółkowskiego, Bydgoszcz; Muzeum im.
Jacka Malczewskiego, Radom; Muzeum Lubelskie, Lublin; Muzeum Warmii
i Mazur, Olsztyn; Muzeum Pomorza Środkowego, Słupsk; Muzeum, Sosnowiec;
Museé d’Art Moderne du Nord, Lille; Graphische Sammlung Albertina, Wien;
Museum of Contemporary Prints, Fredrikstand; Gotland Konst Museum, Visby;
Kunsthalle, Nürnberg; Modern Art Center, Kyoto; Mayor of Habikino, Collection,
Osaka; Collection Univerity of Alberta, Edmonton; XYLON-Museum, Schwetzingen; Lilja Collection.
Katarzyna Zawierucha (ur. 1970 r.) jest absolwentką Wydziału Malarstwa
ASP w Krakowie. Dyplom zrealizowała w pracowni prof. L. Misiaka w 2006 r.
Laureatka wyróżnienia Mały Format, Galeria Dyląg, Kraków (2012). Autorka
wystaw indywidualnych: Gdzie ja jestem, kiedy śpię?, CSW Solvay, Kraków
(2007); Migrena z aurą, Alchemia, Kraków (2008); Źródło, Galeria Autorska
B. Chromego, Kraków (2009), Intymistic, Mała Galeria, Nowy Sącz (2015).
Uczestniczka kilkudziesięciu zbiorowych m.in: Festiwalu Polskiego Malarstwa
Współczesnego, Zamek Książąt Pomorskich, Szczecin; Międzynarodowego
Jesiennego Salonu Sztuki, BWA, Ostrowiec Świętokrzyski; Salonu 100-lecia
ZPAP, Bunkier Sztuki, Kraków.
Bogusław Zen (ur. 1963) ukończył w latach 1992-1997 studia na wrocławskiej ASP, na fakultecie rzeźby. Jego twórczość obejmuje wiele dziedzin takich
jak instalacja, rzeźba, konserwacja zabytków oraz rysunek. Od roku 2001
regularnie bierze udział w międzynarodowych konkursach rzeźby w lodzie
i w śniegu, corocznie otrzymując prestiżowe nagrody.
Ż
Ewa Żochowska (ur. 1976 r.) w latach 1996-2002 studiowała na Wydziale
Edukacji Wizualnej ASP w Łodzi. W 2002 r. obroniła dyplom z grafiki warsztatowej w pracowni prof. T.Chojnackiego i z malarstwa w pracowni
prof. R. Hałat. Nominowana do Nagrody w XVII Konkursie im. Wł. Strzemińskiego (2000) oraz do nagrody w V Triennale Autoportretu w Radomiu
(2006). Autorka wystaw indywidualnych: Galeria Aula, Łódź (2003); Galeria
Wydziału Edukacji Wizualnej, Łódź (2004); Galeria Sztuki Katarzyny
Napiórkowskiej, Warszawa (2007, 2012); Galeria Bałucka, Łódź (2007).
Uczestniczka ważnych wystaw zbiorowych i pokonkursowych: Międzynarodowe Triennale Grafiki, Kair, Egipt (2003); V Triennale Grafiki Polskiej, Galeria
Sztuki Współczesnej BWA, Katowice (2003); IX Międzynarodowe Biennale
Grafiki, Sarcelles (2003); Międzynarodowy Festiwal Sarajewska Zima, Sarajewo (2004); XXI Festiwal Polskiego Malarstwa Współczesnego, Szczecin
(2006, 2008); V Triennale Autoportretu, Radom (2006); 7. Biennale Małych
Form Malarskich, Toruń (2007); Grand Prix Fundacji im. F.Eibisch, Galeria
Sztuki K. Napiórkowskiej, Warszawa (2007, 2012); IV Ogólnopolski Konkurs
im. M. Michalika na Obraz dla Młodych Malarzy, Miejska Galeria Sztuki,
Częstochowa (2010).
79
Szanowni Klienci,
zachęcamy do składania pisemnych zleceń udziału w aukcji w postaci limitów stałych lub wskazania licytacji telefonicznej.
KARTĘ ZLECANIA można przesłać do nas mailowo na adres [email protected] lub dostarczyć do siedziby Pragalerii
nie później niż 4 godziny przed rozpoczęciem licytacji.
KARTA ZLECANIA
Zlecenie licytacji z limitem
...........................................................................................
Imię i nazwisko
Pragaleria będzie reprezentować w licytacji Nabywcę do podanej
kwoty, gwarantując jednocześnie nabycie obiektu za najniższą możliwą
kwotę.
...........................................................................................
Zgadzam się na podniesienie oferowanej kwoty o jedno postąpienie
aukcyjne w przypadku wystąpienia innego zlecenia o tej samej wartości.
Dokładny adres
TAK
...........................................................................................
Telefon, fax, e-mail
..........................................................................................
NIP (dla firm), numer dokumentu tożsamości
Proszę o licytację następujących pozycji:
NIE
Zlecenie telefoniczne
W przypadku zlecenia licytacji telefonicznej prosimy o podanie numeru
telefonu aktualnego w czasie aukcji. Pracownicy Pragalerii połączą
się z Państwem chwilę przed rozpoczęciem licytacji wybranych obiektów.
Pragaleria nie ponosi odpowiedzialności za brak możliwości wzięcia
udziału w licytacji telefonicznej w przypadku problemów z uzyskaniem
połączenia z podanym numerem.
Numer Państwa telefonu do licytacji.................................................................
NR
KAT.
AUTOR, TYTUŁ
MAKSYMALNA
OFEROWANA KWOTA
Ja niżej podpisany/a oświadczam, że zapoznałem się i akceptuję wszystkie postanowienia Regulaminu Aukcji zawarte w niniejszym katalogu
aukcyjnym. W szczególności zobowiązuję się do zapłacenia wylicytowanej kwoty wraz z doliczoną opłatą aukcyjną w ciągu 14 dni od terminu
aukcji. Zgadzam się na przechowywanie i przetwarzanie moich danych
osobowych przez Pragalerię w celach koniecznych do realizacji niniejszego zlecenia
Pragaleria gwarantuje poufność danych osobowych.
............................................................................................................................
Data i podpis Klienta składającego zlecenie
80
REGULAMIN AUKCJI
1. Przedmiotem aukcji są dzieła sztuki oddane do sprzedaży komisowej
przez Komitentów, autorów lub stanowiące własność Carpe Artem właściciela Pragalerii, organizatora aukcji zwanego dalej Pragalerią. Zgodnie
z oświadczeniami Komitentów powierzone obiekty stanowią ich własność,
bądź mają prawo do ich rozporządzania i nie są objęte żadnym postępowaniem sądowym i skarbowym, są wolne od zajęcia i zastawu, a także
jakichkolwiek roszczeń osób trzecich.
2. Aukcja prowadzona jest przez Aukcjonera, który decyduje o wysokości
postąpień, rozstrzyga ewentualne spory lub poddaje obiekt ponownej
licytacji.
3. Pragaleria gwarantuje zgodność cech licytowanych obiektów z opisem
katalogowym.
4. Osoby pragnące zachować anonimowość lub nie mogące uczestniczyć
osobiście w aukcji, mogą zlecić Pragalerii występowanie w ich imieniu
lub licytować telefonicznie. Zainteresowanie tymi formami licytacji należy
uzgodnić z Pragalerią 4,5 godz. przed rozpoczęciem licytacji.
5. Wylicytowana cena, potwierdzona uderzeniem aukcjonerskiego młotka
jest równoznaczna z zawarciem umowy kupna-sprzedaży.
6. Nabywca zobowiązany jest do wykupu obiektu/obiektów w ciągu
10 dni od zakończenia aukcji. W razie nie wywiązania się z umowy
przez kupującego Pragaleria może naliczyć opłatę magazynową
w kwocie 100 zł netto za każdy dzień zwłoki oraz odstąpić od umowy
sprzedaży z nabywcą.
7. Prawo własności do wylicytowanego obiektu i jego odbiór następuje
po zapłaceniu przez nabywcę całości wylicytowanej kwoty wraz z opłatą
organizacyjną.
8. Do wylicytowanej ceny doliczana jest opłata organizacyjna w wysokości 18%. Opłata obowiązuje również w sprzedaży poaukcyjnej. Kwota
wylicytowana wraz z opłatą organizacyjną jest kwotą brutto.
9. Pragaleria nie ponosi odpowiedzialności za ukryte wady fizyczne
i prawne zakupionych obiektów.
10. Wszelkie reklamacje będą rozpatrywane na podstawie przepisów
prawa polskiego.
11. Muzea rejestrowane zainteresowane zakupem wystawionych na
aukcji dzieł winne poinformować o tym Pragalerię conajmniej 7 dni przed
terminem aukcji.
12. Pragaleria nie oferuje usługi wysyłki zakupionych przedmiotów, jednak
na życzenie Kupującego może wysłać je na jego koszt. Pragaleria nie
ponosi odpowiedzialności za ewentualne uszkodzenia obiektu w czasie
transportu.
82
SZTUKA
MŁODA
3. aukcja
18 listopada 2015, godz. 19.30
cena wywoławcza każdej pracy – 500 zł
wystawa przedaukcyjna:
13-18 listopada 2015 r.
showroom kolekcjonerski:
14–15 listopada 2015 r.,
w godz. 12.00–18.00
PARTNERZY i PATRONI
undac
romocj
ztuk
o s ie
F
ja
P
i
S
i
P l k j