Gazetka 6 z 2014 - Parafia Sędziszów Małopolski kościół w

Transkrypt

Gazetka 6 z 2014 - Parafia Sędziszów Małopolski kościół w
Parafia Narodzenia Najświętszej Maryi Panny
w Sędziszowie Małopolskim
ZIARNO MARYI
Rok 2014 CZERWIEC Numer 6(31)
Data wydania 01.06.2014 r.
Rozpoczął się miesiąc czer- W piątek, 13 czerwca zaprasza- Po oktawie Bożego Ciała
przypada
uroczystość
wiec, który tradycyjnie pomy na Nabożeństwo FatimNajświętszego
Serca
święcony jest czci Najświętskie – rozpoczęcie mszą św.
Pana
Jezusa
–
jest
to
szego Serca Pana Jezusa. Zao godz.19:00.
nasz drugorzędny odpust
praszamy na nabożeństwa ku 14 czerwca, w sobotę wypadnie
parafialny; w tym roku
czci Najświętszego Serca Pajubileusz 25-lecia święceń kawyjątkowo nie będziemy
na Jezusa.
płańskich ks. Proboszcza Rygo przenosić na niedzielę,
szarda Lisa. Mszę św. dziękW następną niedzielę – 8
czynną odprawi ks. Proboszcz
ponieważ w niedzielę 29
czerwca będziemy obchoo godz. 18:00.
czerwca wypadnie uroczydzić Uroczystość Zesłania
W
niedzielę
15
czerwca
Uroczystość św. Apostołów PioDucha Świętego kończącą
stość Trójcy Przenajświętszej
tra i Pawła. Zapraszamy
Okres Wielkanocny.
i
msza
pod
krzyżem
na
Podlawięc na odpust parafialny
W poniedziałek po uroczystości
sku
o
godz.15:00
Zesłania Ducha Świętego,
27 czerwca – w piątek.
w Kościele w Polsce przy- W czwartek, 19 czerwca przypaMsze św. będą jak w nieda uroczystość Najświętszego
pada święto Maryi Matki
dzielę, z tym, że zamiast
Ciała i Krwi Pana Jezusa,
Kościoła.
mszy o 12:00, będzie o
popularnie zwana świętem
W czwartek po Zesłaniu Ducha
16:00. Zapraszamy na
Bożego Ciała. Tym razem
św. - 12 czerwca Święto Jemszę św. z procesją odpuprocesja wyruszy z naszego
zusa Chrystusa Najwyższestową o godz. 18:00. W
kościoła po mszy św. o godz.
go i Wiecznego Kapłana.
tym dniu będzie też za9:15 do kościoła Miłosierdzia
Ma być to dzień szczególnej
kończenie roku szkolnego.
Bożego.
modlitwy całego Kościoła
W
niedzielę, 29 czerwca,
za powołanych do kapłań- We wtorek, 24 czerwca, przypadprzypadnie
uroczystość
nie uroczystość Narodzenia
stwa, o ich świętość
Świętych Apostołów Piośw. Jana Chrzciciela.
i wytrwałość w kapłańskim
tra i Pawła.
posługiwaniu.
Ks. proboszcz- Ryszard Lis
10 przykazań na wakacje
1. Pożegnaj się z rodzicami,
ale nie z Panem Bogiem.
2. Nie zapomnij plecaka, a
w nim książeczki do nabożeństwa
3. Zabierz dobre buty, abyś
w czasie wakacji doszedł do
kościoła.
4. Rozmawiaj nie tylko z
ludźmi, ale i z Panem Bogiem - módl się!
5. Kieruj się w drodze kompasem i przykazaniami, a
nie zbłądzisz.
6. Miej zawsze syty żołądek,
a nigdy - puste serce: przystępuj do Komunii Świętej.
7. Nałóż ciemne okulary,
kiedy świeci słońce, ale nie
zasłoń sobie Pana Boga.
8. Nie śmieć na postojach
ani we własnej duszy.
9. Nie rzucaj w drodze kamieniami, ale uśmiechem.
10. Po wakacjach wróć
zdrowy, lepszy i zgłoś się
znowu na katechizację oraz
na systematyczne spotkania z Panem Bogiem we
Mszy Świętej.
R O K 2014 CZE R WIEC
ZI A R NO M AR YI
STR. 2
Co się dzieje w moim Kościele?
Dotychczasowy sekretarz
generalny Konferencji Episkopatu Polski i gnieźnieński biskup pomocniczy ks.
bp Wojciech Polak został
mianowany 18 maja 2014 r.
przez Ojca Świętego Franciszka nowym arcybiskupem metropolitą gnieźnieńskim i Prymasem Polski.
49-letni ks. abp Wojciech
Polak zastąpił na urzędzie
ks. abp. Józefa Kowalczyka,
który przechodzi na emeryturę. Ingres odbędzie się 7
czerwca br. w Gnieźnie.
Ksiądz arcybiskup Polak
jest najmłodszym Prymasem w Europie. Po ogłoszeniu papieskiej nominacji
nowy arcybiskup powiedział, że jest zaskoczony,
ale spogląda na papieską
decyzję jako na wolę Pana
Boga. – Dlatego w zawierzeniu Bogu ją przyjmuję –
podkreślił hierarcha i dodał, że jego herb biskupi i
zawołanie pozostaną niezmienione. – Chcę powtarzać nadal „Panem jest Jezus”, wyznawać to przed
ludźmi w duchu św. Wojciecha – powiedział.
•W Rzeszowie trwają przygotowania do XII edycji
koncertu „Jednego Serca,
Jednego Ducha” Tradycyjnie już w Uroczystość Bożego Ciała w Rzeszowie odbę•
dzie się wielkie modlitewnomuzyczne spotkanie. Jak co
roku w Parku Sybiraków tysiące uczestników z Polski i
zagranicy, wspólnie z artystami na scenie, wyśpiewa najpiękniejsze pieśni i piosenki
religijne.
„Nie chcemy zaskakiwać, nie
szukamy nowych twarzy czy
nawet nowych piosenek. Najważniejsze byśmy w ten wieczór byli razem, wychwalając
i uwielbiając Boga” - mówi
Jan Budziszek, współpomysłodawca koncertów.
Koncert „Jednego serca, jednego Ducha” odbędzie się 19
czerwca w Uroczystość Bożego Ciała w rzeszowskim Parku Sybiraków na osiedlu Baranówka.
• Dla uczczenia 600 rocznicy
urodzin oraz w 275 rocznicę
ogłoszenia św. Jana z Dukli
Patronem Polski Sejm Rzeczypospolitej Polskiej ogłosił
rok 2014 Rokiem św. Jana z
Dukli. To okazja do dziękczynienia Bogu za tak wielkiego i
skutecznego Patrona Polski
oraz czas łaski dla wszystkich, którzy wzywają Jego
wstawiennictwa. Z tej okazji
31 maja w dukielskim sanktuarium odbyły się uroczystości jubileuszowe. Uroczystościom przewodniczył abp Jó-
zef Michalik, homilię wygłosił Mieczysław Mokrzycki ze
Lwowa. W uroczystościach
wzięli udział przedstawiciele najwyższych władz Polski
oraz władze wojewódzkie i
lokalne.
• 7 czerwca 2014 r. odbędzie
się XVIII Spotkanie Młodych
Lednica 2000 pod hasłem „W
Imię Syna”. O. Jan Góra zachęca: „Przybywajcie na Pola Lednickie po lednicki dowód osobisty oraz pierścień
zaślubin z Jezusem. Po jeziorze Lednica nadal chodzi
Chrystus, a my patrzymy
mu w oczy, idąc po wodzie w
Jego kierunku. W tym roku Spotkanie Młodych Lednica 2000 staje się konfesjonałem polskiej młodzieży.
Nabożeństwo pokutne wraz
z rachunkiem sumienia i
spowiedzią poprowadzi wieloletni ceremoniarz papieski
i jałmużnik - ks. abp Konrad
Krajewski.” Uczestnicy spotkania proszeni są o przywiezienie białej szaty, czyli
kawałka płótna, którą włożą
na siebie podczas nabożeństwa synostwa Bożego, oraz
listu miłosnego napisanego
w imieniu Boga do drugiego
człowieka.
R O K 2014 CZE R WIEC
ZI A R NO M AR YI
STR. 3
25 lat radosnej służby Bogu i człowiekowi!
O powołaniu i kapłaństwie z ks. Ryszardem Lisem – Proboszczem Sędziszowskiej
Fary rozmawia ks. Marcin Stachnik – wikariusz.
Czym według księdza
proboszcza jest powołanie?
Powołanie, to moim zdaniem pewna wskazówka Bożej Opatrzności, która wytycza człowiekowi kierunek
jego życia. Jest to inicjatywa
Boga, której człowiek nie
powinien lekceważyć.
W jaki sposób ksiądz odkrył w sobie powołanie
kapłańskie? Czy zgodzi
się ksiądz z określeniem
powołania jako łaski?
Powołanie odkrywałem
stopniowo, pewnie jeszcze
trochę w podstawówce, kiedy byłem małym ministrantem. Później w szkole średniej próbowałem odsunąć od
siebie te myśli o powołaniu,
czy kapłaństwie. Nie chciałem osobiście zostać księdzem, miałem inne plany na
życie. Jednak to powołanie
było tak „natrętne”, że postanowiłem w końcu iść do
Seminarium Duchownego.
Sprawdza się więc to, że powołanie jest pewnym rodzajem łaski Bożej, którą człowiek przyjmuje i lepiej lub
gorzej realizuje, albo, którą
odrzuca.
A czy w życiu księdza nastąpił taki moment, że
powołanie mu ciążyło?
Życie każdego człowieka i
realizacja każdego powoła-
nia nie jest łatwa i zawsze
są jakieś trudności. Nie, nie
mogę powiedzieć, że mi powołanie kapłańskie ciążyło,
ale rzeczywiście wywróciło
mi do góry nogami moje życie i młodzieńcze plany.
Człowiek przez całe życie zmaga się ze swymi
niedoskonałościami,
dźwiga brzemię własnej
ułomności, a powołanie
wymaga od niego często
jeszcze więcej, zatem
można określić je również jako trud?
Oczywiście życie kapłańskie
jest inne, jest zobowiązujące, jest pod stałą kontrolą i
oceną otoczenia, tu nie można „spocząć na laurach” i w
tym sensie jest to jakiś
trud.
Czy miał ksiądz jakiegoś
przewodnika duchowego, który pomógł podjąć
decyzję o wybraniu życia kapłańskiego?
Tak, miałem bardzo dobrego katechetę w szkole średniej – śp. Ks. Władysława
Janeczkę – stałego katechetę w Jarosławskiej Kolegiacie, spod którego ręki wyszło około 50 kapłanów! Był
bardzo życzliwym i dobrotliwym człowiekiem, a zarazem gorliwym kapłanem –
na pewno jego osobowość
miała wpływ na powołanie.
Jego metodą były indywidualne rozmowy z każdym
uczniem.
Jak zapatrywali się na
wybór drogi życiowej
księdza rodzice?
Dla rodziców moja decyzja
była trochę zaskoczeniem,
zawsze jednak towarzyszyła
mi z ich strony troska, modlitwa i wsparcie w powołaniu.
Czy księdzu zdarzyło się
odkryć w kimś powołanie
kapłańskie czy zakonne,
wskazać mu, że to może
być jego drogą, a potem
wspierać go w tym?
Tak, mam nadzieję, że tak,
bo kilku moich uczniów zostało kapłanami lub próbowało zostać, natomiast niestety nie mam wpływu na
dziewczyny, bo żadna z moich uczennic nie poszła do
zakonu.
Czy dzisiaj oczekiwania
ludzi wobec kapłanów są
takie same jak 25 lat temu?
Tak, oczekiwania są generalnie takie same, chociaż
może metody są inne, bo czasy są inne. Myślę, że wierni
potrzebują przede wszystkim autentyczności i towarzyszenia im – oraz wsparcia w wierze. Dzisiaj wierni
R O K 2014 CZE R WIEC
chcą być bardziej niezależni
w wierze, sami sobie na
swój sposób tłumacząc wiarę, przykazania i moralność,
ale przez to są bardziej pogubieni i coraz bardziej
komplikują sobie swoje duchowe CV.
Co
ksiądz
postrzega
współcześnie jako największe wyzwanie dla
kapłanów?
Wyzwaniem dla kapłanów
dzisiaj jest - jak zawsze głoszenie tej samej Dobrej
Nowiny w zmieniającym się
świecie i obyczajowości.
25 lat kapłaństwa to zdaniem księdza dużo?
Gdy zaczynałem kapłaństwo
– to wydawało się baaardzo
dużo, a teraz wydaje się mało.
Ma ksiądz wieloletnie doświadczenie z bycia wikariuszem, a w 2005 roku
został ksiądz mianowany
przez ks. bpa Kazimierza
Górnego
proboszczem
parafii św. Urszuli Ledóchowskiej w Ropczycach - Granicach. Czym
przede wszystkim od
strony praktycznej różni
się bycie wikariuszem od
bycia proboszczem?
Bycie wikariuszem, to jest
bycie wikariuszem; a bycie
proboszczem - to jest bycie
wikariuszem i proboszczem.
Z jakimi myślami rozpoczynał ksiądz 4 lata temu
posługę proboszcza w Sędziszowskiej Farze?
ZI A R NO M AR YI
Już chyba po tygodniu, jak
się bliżej przypatrzyłem
wszystkiemu - miałem ochotę zrezygnować ;)
Jak ksiądz postrzega specyfikę
sędziszowskiego
Kościoła?
To jest bardzo złożony i szeroki temat. Generalnie ludzie są dobrzy i życzliwi, ale
brakuje liderów, pomocników i zaangażowania w życie
parafialne i społeczne w tym,
w czym ktoś jest dobry i co
potrafi i co umie. Trudno jest
im coś wspólnie zrobić, zaangażować się - np. założyć i
prowadzić scholę, chór, zająć
się otoczeniem kościoła, uporządkować, upiększyć, posprzątać – to, co normalnie
dzieje się w innych parafiach
- tu szwankuje, brakuje
zgrania, może chęci, może
potrzeby zrobienia czegoś
dobrego dla wspólnoty, a może… ja nie potrafię zmobilizować?...
Czy przyjmując parafię w
Sędziszowie wytyczył sobie ksiądz zadania, a jeżeli tak, to jakie się udało
zrealizować, a jakie czekają na realizację?
Tak, jako proboszcz muszę
planować i realizować zadania duchowe i materialne.
Stoję na stanowisku, że lepiej stosować sprawdzone i
tradycyjne metody duszpasterstwa i robić to solidnie i
odpowiedzialnie – niż jakieś
akcyjne eksperymenty duchowe. Jeśli chodzi o sprawy
materialne, to tych trosk jest
STR. 4
tyle, że na pewno jeszcze
sporo zostanie dla moich następców.
Jak ksiądz reaguje na
opinie krytyczne, które
do niego docierają?
Zapraszam do współpracy –
proszę zrobić lepiej. Ja będę
zadowolony i jeszcze pochwalę.
W jaki sposób wychodzi
ksiądz naprzeciw potrzebom parafian?
Staram się w pierwszym
rzędzie zaspokajać te najważniejsze potrzeby i te,
które aktualnie są możliwe
do spełnienia.
W czym ksiądz upatruje
siłę w sędziszowskiej Farze?
Widzę ją w tradycji, historii,
obecnych wiernych i bardzo
szerokiej ofercie posług religijnych ze względu na wielu
pracujących kapłanów oraz
obecność na terenie parafii
klasztoru kapucynów.
Jakie cele na przyszłość,
związane z parafią ksiądz
sobie stawia?
Moje cele związane są z
wszystkimi potrzebami parafii. Chcę je w spokoju i
systematycznie realizować; a
moim marzeniem jest, by
liturgia – czyli oddawanie
czci Bogu w naszym kościele
stało na jak najwyższym poziomie.
Jakie życzenia chciałby
ksiądz usłyszeć od swo-
R O K 2014 CZE R WIEC
ZI A R NO M AR YI
STR. 5
ich parafian z okazji 25 – szy pracujących w parafii według Ewangelii. Szczęść
ciu lat posługi kapłań- oraz Sióstr Służebniczek, a Boże na dalsze lata posługi
skiej?
także parafian, by kapłań- kapłańskiej.
Nie chcę życzeń, one więd- stwo było nieustannym zaną wcześniej niż kwiaty; chwytem nad tajemnicą powystarczy, żeby mi pomaga- wołania i wybrania. Życzyli być dobrym proboszczem i my także, by w posłudze każebyśmy wspólnie dbali o
płańskiej Ksiądz Proboszcz
naszą parafię.
zawsze rozdawał napotkanym ludziom miłość, uśmiechem malował wdzięczność,
Dziękuję za rozmowę i żyłzami obmywał pychę, a moczę Drogiemu Jubilatowi w
dlitwę cichą szeptał Bogu,
imieniu całej redakcji ganie tyle słowami, co życiem
zetki, wszystkich wikariu-
Wybieram życie!
Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) określiła, że w okresie ostatnich 45
lat śmiertelność w wyniku
samobójstw wzrosła o 60%.
Zachowania samobójcze obserwowane są w krajach
rozwiniętych jak i rozwijających się. Najczęściej samobójstwo odnotowuje się
wśród grup wiekowych 35 –
45 lat. W niektórych krajach 15 – 21 lat.
Kto popełnia samobójstwo?
- Człowiek słaby psychicznie, który nie był w stanie
poradzić sobie z emocjami,
jakie zrodziły się w nim na
skutek: krachu finansowego, śmierci osoby kochanej,
bycia zdradzonym, porzuconym przez osobę, z którą
łączyła go nadzieja na trwały związek, bycia zgwałconą…Nie wyobraża sobie życia bez ukochanej osoby,
bez pieniędzy, bez stałej
pracy – wyjaśnia pani Marta, psycholog jednego z rzeszowskich szpitali. - Życie
człowieka jest poranione
wieloma wydarzeniami bolesnymi, a niejednokrotnie
również zgnojone – dodaje.
Biblia wspomina czterech
ludzi, którzy popełnili samobójstwo: Saula, Achitofela, Zimriego i Judasza. W
Biblii samobójstwo jest
zrównoważone z morderstwem, jednak jest to morderstwo dokonane na sobie
samym. Jedynie Bóg ma
prawo decydować, kiedy i
jak człowiek umrze. Targanie się na swoje własne życie, jest według Biblii bluźnierstwem przeciwko Bogu.
Chrześcijanie są powołani
do tego, by żyć i przeżywać
swoje życie dla Boga. Samobójstwo popełnione przez
chrześcijanina jest jak
przyjście do króla bez zaproszenia. Obowiązkiem
każdego jest oczekiwanie na
Boże wezwanie. Bóg dał,
Bóg wziął, niech imię Pańskie będzie błogosławione.
Czego brakuje samobójcy?
Żywej wiary, oparcia na Bogu. Świadomości, że Bóg
widzi swoje dziecko, człowieka w rozpaczliwej sytuacji i płacze razem z nim,
cierpi z nim. ,,Ja jestem z
wami przez wszystkie dni
aż do skończenia świata.
Choćby opuścili cię ojciec
twój i matka, ja nigdy cię
nie opuszczę”. Bóg pomaga
tym, którzy Jemu na to pozwolą, dopuszczą Go do siebie. Trzeba wołać i słuchać!
Wołając, ujawniamy to
wszystko, co jest w nas niewolą. Wołając do Boga, stajemy się ludźmi wolnymi od
STR. 6
ZI A R NO M AR YI
tego, co usiłuje nam przysłonić, lub zniekształcić Jego
samego. Maria Magdalena
przyszła do grobu, w którym
spodziewała się znaleźć ciało
Jezusa. Gdy zobaczyła grób
pusty, stała i płakała. Nie
miała dokąd wrócić. Utraciła
swój dom. Jezus był jej domem. Wówczas usłyszała
głos: ,,Mario’’ Odwróciła się
i zobaczyła Jezusa. Tak więc
należy zmienić swój kierunek patrzenia, myślenia, podejścia do wielu spraw
w życiu, aby zobaczyć
je w zupełnie innym kontekście. Maria odwróciła się
od patrzenia w grób, w jego
ciemność. Przestała się wpatrywać w symbol pogrzebanej nadziei, tej, która dla
niej umarła. Odwróciła się
w stronę Tego, który wypowiedział jej imię. To była
przemiana.
Chcę żyć
- Dziewczynę przywieźli na
OIOM około południa. Miałam wtedy dyżur, pamiętam
dobrze ten dzień. Twarzy
dziewczyny też nigdy nie zapomnę, to była piękna twarz,
nietuzinkowa – wspomina
Kasia, pielęgniarka jednego
z rzeszowskich szpitali. –
Mogła mieć nie więcej niż 20
lat. Nałykała się sporej ilości
prochów. Siostra wróciła
wcześniej do domu, dlatego
wezwała pogotowie – dodaje.
Reanimacja trwała długo. W
pewnym momencie dziewczyna przebudziła się i
krzyknęła: ,,Ratujcie mnie,
chcę żyć!” – To były ostatnie
słowa jakie padły z jej ust.
Akcja serca została zatrzymana. Dziewczyny nie udało
się odratować – mówi Kasia.
Uczestnicząc w spektaklu
pod tytułem Życie, nie zawsze dostrzegamy jego fabułę.
Czasami wydaję nam się, że
scenariusz nie ma sensu.
Nie potrafimy ogarnąć całości uniwersalnego dramatu,
w którym bierzemy udział.
W takich chwilach mamy
ochotę obwiniać reżysera,
producenta, a nawet dramaturga za zaistniałą sytuację.
W tej sztuce nie ma jednak
epizodycznych ról i nikogo
nie można obarczać winą.
Życie nie wyda nam się tak
zagmatwane, jeżeli właściwie odczytamy scenariusz i
zdamy sobie sprawę, że my
również posiadamy niepowtarzalne cechy, dzięki którym możemy wnieść do
przedstawienia coś zupełnie
wyjątkowego. Być może niejeden z nas zadaje sobie pytanie: ,,Jak mam zapanować
nad swoim życiem, skoro
czuję wewnętrzny zamęt i
przygniata mnie ciężar codziennych problemów?” Jedno można zrobić natychmiast! To samo pytanie ,,Jak zapanować nad życiem” można zamienić w
myśl ,,Jestem zjednoczony z
mądrością Boga, On zawsze
jest przy mnie, nie ma sytuacji bez rozwiązania!” Jednym z najwspanialszych
przejawów opanowania jest
świadomość, że w moim życiu główną rolę powinny odgrywać wiara, nie strach;
R O K 2014 CZE R WIEC
miłość, nie nienawiść; radość, nie smutek; spokój,
nie napięcie; wolność, nie
więzy. Nie raz mamy poczucie, że życiowe kryzysy
trwają w nieskończoność,
nie dając nadziei na pozytywne rozwiązanie. W takich chwilach człowiek jest
w stanie uwierzyć, że nie
warto żyć, lepiej sobie poradzą, kiedy mnie już nie będzie. To jednak nie prawda!
Mamy po co żyć. Każdy
człowiek na świecie ma powód, by żyć. Każdy ma do
odegrania swoją rolę. Każdy
ma znaczenie. Sytuacja, w
której życie wydaje się nie
mieć sensu, w rzeczywistości może być okazją do wartościowej nauki przybliżającej do pełni człowieczeństwa. Nawet najbardziej
stresujące wydarzenie może
być darem, dzięki któremu
wzrastamy w mądrości i lepiej rozumiemy prawdziwy
sens życia.
Aby radość moja w was była
Mężczyzna w średnim wieku coraz częściej myślał o
samobójstwie. Znajdował
się w najgłębszym życiowym dołku. Żona odeszła,
dzieci nie chciały mieć z
nim nic wspólnego, firma
była na krawędzi bankructwa. Jego poczucie własnej
wartości zrównało się z ziemią, a na domiar złego zaczynał łysieć! Po co więc
żyć? Czuł, że jest jedyną
najnieszczęśliwszą
osobą
chodzącą po tej planecie, i
że nikt nie ma gorzej niż on.
R O K 2014 CZE R WIEC
ZI A R NO M AR YI
Kiedy jechał autem do pracy włączył radio, z którego
naraz wydobył się młody,
wesoły głos: - Lekarze
zdiagnozowali u mnie nieuleczalnego raka. Dają mi
najwyżej trzy, sześć miesięcy. Od miesiąca zmagam się z tą informacją i
wreszcie podjąłem decyzję
– zapiszę się na lekcje latania! - Słowa zawisły w
powietrzu. Lekcje latania?
– Wybieram życie! Mężczyzna w średnim wieku
wstrzymał oddech. Wtedy
po raz pierwszy bez użalania się nad sobą zastanowił się nad swoimi drobnymi problemami. Poczuł
wstyd. ,,Ten młody człowiek umierał. Nie jest mu
dane długie życie. Żyję
pewnie dwa razy dłużej niż
on, a co tak naprawdę zrobiłem w życiu? A oto słyszę
młodego człowieka, który
znalazł się w krytycznej
sytuacji i podchodzi do niej
z poczuciem – czy można
tak powiedzieć? – triumfu
i radości. Jak on to powie-
STR. 7
dział? Że wybiera życie?!”
W książce pt. ,,W poszukiwaniu sensu” V. Frankl
pisze o doświadczeniach z
niemieckiego obozu koncentracyjnego. Zastanawia
się nad faktem, że paradoksalnie właśnie w tamtych strasznych czasach
czuł największą wolność i
chęć życia. Jak to możliwe? Chociaż odebrano mu
wolność i żył w nieustannym zagrożeniu chorobą,
torturami i śmiercią, odkrył w sobie głęboką wolność i sens życia. Odkrył tę
prawdę znajdując się w
najbardziej ograniczających warunkach, jakie
można sobie wyobrazić.
Zrozumiał, że niezależnie
od tego, dokąd zawiedzie
go życie, niezależnie od tego, w jak strasznym znajdzie się położeniu nie utraci wolności. Nie utraci sensu życia. Przecież każdy
człowiek ma w życiu cel,
który wykracza poza natychmiastowe korzyści,
chociaż często pozostaje on
niezauważony. Ponieważ
Bóg potencjalnie dał nam
wszystko, czego potrzebujemy, musimy nauczyć się
odkrywać Jego dary, aktywując ich działanie w wymiarze duchowym. Jeśli
stracimy cel i radość życia,
musimy dołożyć wszelkich
starań, aby je odzyskać.
Autentyczna radość to głęboka, trwała cecha, która
pomaga
przezwyciężyć
trudności i przywraca chęć
życia niezależnie od zewnętrznych zdarzeń. Radość i siła są nierozłączne,
a dzięki nim człowiek jest
w stanie sprostać każdemu
wyzwaniu. Radość w naszych sercach powinna być
dla innych inspiracją, a
myśli, słowa i czyny niech
wyrażają troskę o innych.
Jakże piękną drogą radości kroczył Jezus! ,,To wam
powiedziałem, aby radość
moja w was była i radość
wasza była pełna” (J 15,11).
Anna Lichwa
Krzyżówka
1
1.
Pierwotne imię Abrahama
2
2.
Zbudował korab
3
3.
Tam Pan Bóg pomieszał języki
4.
Ogród Adama i Ewy
5.
Spotyka nas, gdy jesteśmy nieposłuszni
6.
Miasto Lota zniszczone z powodu grzechu
4
5
6
W maju
wieczności:
W maju w naszej parafii „z wody i
Ducha Świętego” narodzili się:
odeszli
od
nas
do

Emilia Bednarska
• Tadeusz Worek
ur. 1927 r.

Natasza Monika Szczepek
• Maria Surman
ur. 1920 r.

Norbert Jakub Pękala
Eryk Jan Barnak
• Marianna Przypek
ur. 1925 r.

W maju sakrament małżeństwa zawarli:

Magda Parandyk i Michał Pawlikowski

Agnieszka Babiarz i Marcin Zabawski

Paulina Pasela i Paweł Wiater

Ewelina Wrona i Paweł Sowiński

Ewelina Cieślińska i Łukasz Gniewek

Ewelina Mosior i Bartłomiej Kozak

Justyna Potwora i Mateusz Bakota

Barbara Baran i Adrian Filipek
Trwają prace związane z modernizacją centralnego ogrzewania w kościele i remontem kotłowni. W czerwcu planowane jest rozpoczęcie renowacji ołtarza św.
Józefa.
Wesprzyjmy na miarę możliwości te inwestycje, wszak to nasz wspólny dom.
ADRES REDAKCJI:
Parafia Rzymskokatolicka pw. Narodzenia NMP
ul. Jana Pawła II 27
39-120 Sędziszów Młp.
Tel. do Ks. dyżurnego: 796 967 536
Strona www: parafiasedziszow.pl
Konto parafialne:
90 9172 0003 00016867 2000 0010