KOMISJA EUROPEJSKA Bruksela, dnia 13.12.2013 COM(2013
Transkrypt
KOMISJA EUROPEJSKA Bruksela, dnia 13.12.2013 COM(2013
KOMISJA EUROPEJSKA Bruksela, dnia 13.12.2013 COM(2013) 885 final SPRAWOZDANIE KOMISJI DLA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY w sprawie oceny rozporządzenia (UE) nr 236/2012 w sprawie krótkiej sprzedaży i wybranych aspektów dotyczących swapów ryzyka kredytowego (Tekst mający znaczenie dla EOG) PL PL SPRAWOZDANIE KOMISJI DLA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY w sprawie oceny rozporządzenia (UE) nr 236/2012 w sprawie krótkiej sprzedaży i wybranych aspektów dotyczących swapów ryzyka kredytowego (Tekst mający znaczenie dla EOG) 1. WSTĘP Niniejsze sprawozdanie dla Parlamentu Europejskiego i Rady (zwane dalej „sprawozdaniem”) zawiera ocenę rozporządzenia (UE) nr 236/2012 w sprawie krótkiej sprzedaży i wybranych aspektów dotyczących swapów ryzyka kredytowego (zwanego dalej „SSR”). Zgodnie z art. 45 SSR Komisja Europejska jest zobowiązana do przedstawienia Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdania dotyczącego adekwatności i skutków określonych przepisów SSR. Sprawozdanie dotyczy punktów wymienionych w art. 45 SSR. Niniejsze sprawozdanie sporządzono w świetle dyskusji z właściwymi organami i ESMA. W dniu 22 października 2012 r. Komisja oficjalnie upoważniła ESMA do przeprowadzenia ilościowej analizy dostępnych danych dotyczących krótkiej sprzedaży, a także konsultacji z właściwymi organami i uczestnikami rynku. Na podstawie powyższych prac w dniu 3 czerwca 2013 r. ESMA wydał dokument zawierający informacje techniczne dotyczące oceny SSR (zwany dalej „sprawozdaniem ESMA”)1. 2. ADEKWATNOŚĆ PROCEDUR ZGŁASZANIA I UJAWNIANIA 2.1. Zgłaszanie i publiczne ujawnianie znacznych pozycji krótkich netto z tytułu akcji Zgodnie z ustaleniami ESMA w okresie od dnia 1 listopada 2012 r. do dnia 28 lutego 2013 r. do właściwych organów wpłynęły 12 603 zgłoszenia dotyczące 970 różnych akcji z 18 państw członkowskich. W szczególności 74 % przedmiotowych zgłoszeń nie przekraczało progów wynoszących 0,2 % i 0,5 %, natomiast pozostałe 26 % zgłoszeń przekraczało poziom 0,5 %, a zatem zostały one podane do wiadomości publicznej. W analizowanym okresie tylko niewielu akcjonariuszy dokonało krótkiej sprzedaży dużej liczby akcji, przy czym 75 % akcjonariuszy dokonało krótkiej sprzedaży nie więcej niż siedmiu różnych akcji. Pakiety pozycji krótkich były dość skoncentrowane, ponieważ ponad 28 % wszystkich pozycji zgłoszonych w tym okresie znajdowało się w posiadaniu dziesięciu podmiotów (pkt 17 i 19 sprawozdania ESMA). ESMA uważa, że obecne progi przewidziane w SSR są odpowiednie zarówno pod względem generowania istotnych informacji na potrzeby właściwych organów i rynku, jak i pod względem proporcjonalności obciążenia inwestorów związanego z zapewnieniem zgodności z przepisami. ESMA uważa, że obecne progi sprawozdawcze i narastające wartości akcji są adekwatne i powinny pozostać bez zmian (pkt 31 i 32 sprawozdania ESMA). Komisja podziela wniosek ESMA, że progi powodujące obowiązki zgłoszenia i publicznego ujawnienia znacznych pozycji krótkich netto z tytułu akcji wydają się dobrze dostosowane i adekwatne. Na tym etapie Komisja nie dostrzega żadnych istotnych dowodów 1 PL Final Report. ESMA’s technical advice on the evaluation of the Regulation (EU) 236/2012 on short selling and certain aspects of credit default swaps. ESMA/2013/614. 2 PL potwierdzających konieczność zmiany progów lub obecnej metody obliczania pozycji krótkich netto z tytułu akcji. 2.2. Zgłaszanie znacznych pozycji krótkich netto z tytułu długu państwowego oraz zgłaszanie niepokrytych pozycji dotyczących swapu ryzyka kredytowego z tytułu długu państwowego ESMA ustalił, że w okresie od dnia 1 listopada 2012 r. do dnia 28 lutego 2013 r. do właściwych organów wpłynęła jedynie niewielka liczba zgłoszeń (148) dotyczących 13 podmiotów państwowych z 11 państw członkowskich. 26 podmiotów posiadających pozycje zgłosiło 39 pozycji krótkich, wobec których w danym okresie dokonano 109 zmian (pkt 50 i 51 sprawozdania ESMA). Zdaniem ESMA bardzo niewielka liczba zgłoszeń dokonanych w odniesieniu do długu państwowego, w porównaniu z liczbą zgłoszeń, które wpłynęły w odniesieniu do akcji, może oznaczać, że ustalony próg jest zbyt wysoki, lub że liczba ta może wynikać ze stosowania metody uwzględniającej okres obowiązywania na potrzeby niniejszego sprawozdania. ESMA uważa, że metoda obliczania według wartości nominalnej jest bardziej odpowiednia do obliczania pozycji krótkich netto z tytułu długu państwowego niż metoda uwzględniająca czas obowiązywania. ESMA proponuje, aby w przypadku zachowania podejścia uwzględniającego okres obowiązywania odpowiednio zmienić początkowe progi. ESMA sugeruje również przejście na roczny przegląd zamiast obecnego przeglądu kwartalnego (pkt 52 i 57–59 sprawozdania ESMA). Komisja odnotowuje stosunkowo niski poziom zgłoszeń dotyczących krótkiej sprzedaży długu państwowego w porównaniu z liczbą zgłoszeń, które wpłynęły w odniesieniu do akcji, a także zalety i wady stosowania metody uwzględniającej okres obowiązywania i metody obliczania według wartości nominalnej. Uwzględniając jednak ograniczony czas, jaki upłynął od początku stosowania SSR, oraz związany z tym brak danych, na tym etapie Komisja nie dostrzega żadnych istotnych dowodów uzasadniających zmiany ram SSR w tym obszarze. 3. SKUTKI POSZCZEGÓLNYCH WYMOGÓW DOTYCZĄCYCH UJAWNIANIA INFORMACJI ESMA odnotowuje, że 224 akcjonariuszy publicznie ujawniło informacje dotyczące 1 090 pozycji krótkich z tytułu 427 akcji, przy czym najwięcej przypadków ujawnienia informacji odnotowano w Zjednoczonym Królestwie, a w dalszej kolejności we Francji i Szwecji. Wśród 3 508 zgłoszeń podanych do wiadomości publicznej przez przedmiotowych 224 akcjonariuszy 90 % zgłoszeń zostało dokonanych przez akcjonariuszy z miejscem zamieszkania w Zjednoczonym Królestwie lub w Stanach Zjednoczonych, natomiast dziesięciu największych akcjonariuszy odpowiadało za 37,5 % takich opublikowanych zgłoszeń (pkt 60–62 sprawozdania ESMA). Właściwe organy uznały poszczególne progi powodujące obowiązek zgłoszenia za adekwatne, jednak otrzymały od uczestników rynku zróżnicowane opinie. ESMA zauważa również, że uczestnicy rynku mogą na ogół unikać przekroczenia progu powodującego obowiązek zgłoszenia, aby nie osiągnąć progu 0,5 % i nie mieć obowiązku ujawnienia informacji dotyczących działalności w zakresie krótkiej sprzedaży. (pkt 22 i 29 sprawozdania ESMA). Jeżeli chodzi o ogólne skutki rozporządzenia, ESMA zwraca uwagę, że zasadniczo nastąpił nieznaczny spadek zmienności akcji w UE w porównaniu z akcjami w USA. Odnotowano zróżnicowany wpływ na płynność i wydaje się, że tempo opracowywania informacji na temat przyszłych cen rynkowych na podstawie rynków terminowych spadło w porównaniu z okresem poprzedzającym wejście w życie rozporządzenia. ESMA ostrzega jednak, że analizę PL 3 PL należy interpretować z zachowaniem należytej ostrożności ze względu na krótki analizowany okres, ograniczenia poznawcze i trudność w zidentyfikowaniu szczególnych skutków rozporządzenia (pkt 10–11 sprawozdania ESMA). Jak zauważono w sekcji 2.1, w sprawozdaniu ESMA nie zalecono wprowadzenia żadnych zmian w progach powodujących obowiązek ujawnienia. Komisja zgadza się z ESMA, że poszczególne wymogi dotyczące ujawniania informacji nie wymagają żadnych zmian. 4. ZASADNOŚĆ ESMA BEZPOŚREDNIEJ I SCENTRALIZOWANEJ SPRAWOZDAWCZOŚCI WOBEC Większość właściwych organów opowiedziała się przeciwko wprowadzeniu mechanizmu scentralizowanej sprawozdawczości oraz za utrzymaniem obecnych ustaleń (pkt 64 sprawozdania ESMA). Właściwe organy twierdzą, że ogólnounijny mechanizm scentralizowanej sprawozdawczości mógłby potencjalnie utrudnić monitorowanie i egzekwowanie przepisów na poziomie krajowym oraz zmniejszyć skuteczność takiego monitorowania i egzekwowania. Natomiast mniejszość właściwych organów i niektórzy uczestnicy rynku popierają i doceniają korzyści wynikające z mechanizmu scentralizowanej sprawozdawczości (pkt 62 i 64 sprawozdania ESMA). ESMA nie zaleca wprowadzenia zmian do SSR ani do jego przepisów wykonawczych w odniesieniu do mechanizmu sprawozdawczości (pkt 66 sprawozdania ESMA). W świetle powyższego Komisja uznaje, że obecny system sprawozdawczy na poziomie krajowym działa sprawnie oraz że na tym etapie wydaje się, że z bezpośrednią i scentralizowaną sprawozdawczością nie wiążą się istotne korzyści. 5. OGRANICZENIA I WYMOGI DOTYCZĄCE NIEPOKRYTEJ KRÓTKIEJ SPRZEDAŻY AKCJI I DŁUGU PAŃSTWOWEGO ORAZ NIEPOKRYTEGO SWAPU RYZYKA KREDYTOWEGO Z TYTUŁU DŁUGU PAŃSTWOWEGO 5.1. Ograniczenia dotyczące niepokrytej krótkiej sprzedaży akcji i długu państwowego ESMA oceniła funkcjonowanie ograniczeń dotyczących niepokrytej krótkiej sprzedaży, analizując wpływ na udzielanie pożyczek papierów wartościowych i liczbę przypadków niedokonania rozrachunku. ESMA odnotowuje, że działalność na rynkach udzielania pożyczek papierów wartościowych spadła od czasu wejścia w życie SSR, chociaż od stycznia 2013 r. zdołano odrobić tę stratę. ESMA wskazuje jednak, że brak jest danych regulacyjnych dotyczących udzielania pożyczek papierów wartościowych, przez co przedstawiona analiza może nie być wyczerpująca. Należałoby oczekiwać, że ograniczenia spowodują zmniejszenie liczby przypadków niedokonania rozrachunku. ESMA informuje, że istotnie wydaje się, iż liczba przypadków niedokonania rozrachunku zmalała od czasu wejścia w życie rozporządzenia, o czym świadczy mniejsza liczba przypadków niedokonania rozrachunku europejskich akcji w oparciu o wielkości i wartość, dzięki czemu spadek średniej liczby przypadków niedokonania rozrachunku wyniósł odpowiednio 0,5 punktu procentowego i 1 punkt procentowy (pkt 77 sprawozdania ESMA). ESMA stwierdza, że w następstwie stosowania SSR warunki rozrachunku stały się bardziej rygorystyczne (pkt 21–23 sprawozdania ESMA. Zob. także sekcja 5.3). W świetle powyższych dowodów empirycznych ESMA uważa, że na tym etapie nie ma podstaw do wprowadzenia istotnych zmian w tym obszarze. ESMA proponuje jednak wprowadzenie pewnych zmian w art. 12 i 13 SSR, aby jednostki dokonujące krótkiej PL 4 PL sprzedaży mogły otrzymywać potwierdzenia niezbędne do dokonania krótkiej sprzedaży, udzielane przez strony należące do tego samego podmiotu prawnego, pod warunkiem że strony te spełniają niezbędne warunki, a także określonych udoskonaleń w rozporządzeniu wykonawczym Komisji (UE) nr 827/2012 (pkt 83–85 sprawozdania ESMA). Komisja podziela wniosek ESMA, że na tym etapie nie jest konieczne wprowadzenie żadnych zmian ram SSR w tym obszarze. 5.2. Ograniczenia i wymogi dotyczące niepokrytych transakcji swapów ryzyka kredytowego z tytułu długu państwowego Mierząc wpływ zakazu dokonywania niepokrytych transakcji swapu ryzyka kredytowego na warunki zaciągania pożyczek państwowych na podstawie spreadów swapu ryzyka kredytowego i stopy rentowności obligacji skarbowych, ESMA odnotowała nieznaczny spadek spreadów swapu ryzyka kredytowego z tytułu długu państwowego państw członkowskich po wprowadzeniu zakazu dokonywania niepokrytych transakcji swapu ryzyka kredytowego z tytułu długu państwowego. Ustalono, że przedmiotowy zakaz spowodował spadek spreadu swapu ryzyka kredytowego o około 26 punktów bazowych (pkt 100 sprawozdania ESMA). ESMA stwierdził, że zasadniczo nie wydaje się, aby rozpoczęcie stosowania SSR miało istotny wpływ na funkcjonowanie rynku swapów ryzyka kredytowego z tytułu długu państwowego, z wyjątkiem wskaźników swapu ryzyka kredytowego z tytułu długu państwowego, w przypadku których odnotowano gwałtowny spadek. ESMA wskazuje, że wydaje się, iż nie wystąpiły żadne wyraźne niekorzystne skutki dla unijnych rynków państwowych instrumentów dłużnych. Odnotowano jednak spadek działalności w zakresie swapu ryzyka kredytowego z tytułu długu państwowego w kilku państwach członkowskich, a także wskaźników swapu ryzyka kredytowego z tytułu długu państwowego (pkt 112 sprawozdania ESMA). Zasadniczo na tym etapie ESMA nie widzi żadnych istotnych dowodów stanowiących podstawę do wprowadzenia istotnych zmian w przepisach SSR dotyczących swapu ryzyka kredytowego z tytułu długu państwowego, odnotowując, że może być jeszcze zbyt wcześnie na sformułowanie ostatecznych wniosków (pkt 112 sprawozdania ESMA). Komisja jest zdania, że takie wnioski z doświadczeń ze skutków SSR można było gromadzić jedynie przez bardzo krótki okres. W świetle powyższego Komisja uznaje, że ograniczenia i wymogi dotyczące niepokrytych transakcji swapu ryzyka kredytowego z tytułu długu państwowego pozostają adekwatne. 5.3. Rygorystyczne warunki rozrachunku obejmujące procedury zakupu na otwartym rynku Uczestnicy rynku zgłosili ogólną poprawę rygorystycznych warunków rozrachunku akcji od czasu rozpoczęcia stosowania SSR. Odkąd stosuje się SSR, ogólna liczba zakupów na otwartym rynku i prób zakupu na otwartym rynku w całej Unii wzrosła o 35 %. Wzrost ten jednak w znacznej mierze można było przypisać jednemu konkretnemu państwu członkowskiemu. ESMA uważa, że kwestię rygorystycznych warunków rozrachunku, w szczególności procedur zakupu na otwartym rynku, lepiej byłoby rozwiązać za pomocą jednego horyzontalnego aktu prawnego (pkt 88–91 sprawozdania ESMA). W szczególności ESMA jest zdania, że przyszłe rozporządzenie w sprawie centralnych depozytów papierów wartościowych (CDPW)2 stanowi 2 PL Parlament Europejski i Rada obecnie rozpatrują wniosek Komisji (COM(2012) 73 final) dotyczący rozporządzenia w sprawie usprawnienia rozrachunku papierów wartościowych w Unii Europejskiej i w sprawie centralnych depozytów papierów wartościowych (CDPW) oraz zmieniającego dyrektywę 98/26/WE z dnia 7 marca 2012 r. 5 PL skuteczniejsze narzędzie do celów ustanowienia bardziej szczegółowego systemu oraz zapewnienia równych szans pod względem stosowania procedur zakupu na otwartym rynku i kar za niedokonanie rozrachunku. Komisja przyznaje, że przyszłe rozporządzenie w sprawie CDPW byłoby odpowiedniejsze do rozwiązania kwestii wymogów dotyczących rygorystycznych warunków rozrachunku, w szczególności procedur zakupu na otwartym rynku, pod warunkiem osiągnięcia bardziej kompleksowego horyzontalnego podejścia. 5.4. Inne kwestie związane z działaniem ograniczeń Na podstawie informacji zwrotnej od uczestników rynku i właściwych organów, dotyczącej usprawnień pod względem dokonywania rozrachunku, ESMA uważa, że wprowadzenie ograniczeń w stosunku do niepokrytej krótkiej sprzedaży przyniosło wyraźny skutek polegający na ograniczeniu liczby przypadków niedokonania rozrachunku transakcji na akcjach. Jeżeli chodzi o skutek „zasady lokalizacji”, z przeprowadzonej przez ESMA analizy danych dotyczących udzielania pożyczek papierów wartościowych w 2012 r. i pierwszej części 2013 r. wynika, że od rozpoczęcia stosowania SSR nastąpił spadek działalności na rynkach pożyczek papierów wartościowych, chociaż od stycznia 2013 r. zdołano odrobić tę stratę. Podsumowując, ESMA jest zdania, że na tym etapie nie ma podstaw do wprowadzenia istotnych zmian w tych wymogach. ESMA proponuje jednak wprowadzenie na późniejszym etapie pewnych drobnych zmian w przepisach art. 12 i 13 SSR (takich jak dopuszczenie wewnętrznych jednostek udzielających pożyczek zamiast stron trzecich do zapewniania lokalizowania akcji), a także ponowne przeanalizowanie definicji akcji płynnych do celów porozumień dotyczących zlokalizowania akcji (pkt 83 sprawozdania ESMA). Komisja zgadza się z wnioskiem ESMA, że na tym etapie nie wydaje się, aby działanie ograniczeń i wymogów związanych z przejrzystością pozycji krótkich netto i niepokrytych krótkich sprzedaży wskazywało na poważne braki lub złe funkcjonowanie SSR w tym obszarze. 6. FUNKCJONOWANIE WYŁĄCZENIA RYNKU ZGODNIE Z SSR W PRZYPADKU DZIAŁALNOŚCI ANIMATORA Stosowanie wyłączenia w przypadku działalności animatora rynku zgodnie z SSR wiąże się z wykonywaniem obowiązków zawartych w rozdziałach II oraz III SSR, a zatem z oceną będącą przedmiotem niniejszego sprawozdania. Wytyczne ESMA dotyczące wyłączenia działalności animatora rynku stosuje się od kwietnia 2013 r. ESMA odnotowuje, że w opinii większości właściwych organów takie wyłącznie umożliwiłoby zapewnianie płynności nie dopuszczając do obchodzenia przepisów, jednak niektóre właściwe organy były zdania, że takie wyłączenie mogłoby doprowadzić do spadku zapewniania płynności. Uczestnicy rynku wyrazili zaniepokojenie faktem, że ograniczony zakres wyłączenia ogranicza ich zdolność do pełnienia funkcji animatora rynku pozagiełdowego w przypadku takich instrumentów, jak swapy stóp procentowych i nienotowane instrumenty pochodne (pkt 140–144 sprawozdania ESMA). Zasadniczo właściwe organy uznały procedurę powiadamiania o zamiarze skorzystania z wyłączenia za odpowiednią, chociaż niektóre właściwe organy były zaniepokojone dużym obciążeniem pracą. Uczestnicy rynku uznali, że wymóg powiadamiania o poszczególnych instrumentach jest uciążliwy i niepraktyczny. Wyrażono również obawy dotyczące ryzyka wystąpienia nierównych szans wynikających z różnego tempa rozpatrywania powiadomień do PL 6 PL celów przyznania wyłączenia przez poszczególne organy (pkt 145–146 sprawozdania ESMA). ESMA proponuje zmianę tekstu SSR i ponowne rozważenie zakresu wyłączenia w przypadku działalności animatora rynku, a także dokonanie określonych zmian w standardach technicznych lub aktach delegowanych (pkt 149 sprawozdania ESMA). W szczególności ESMA zaleca ponowne przeanalizowanie zakresu i warunków wyłączenia, mając cały czas na uwadze podstawowy cel i przesłanki SSR (pkt 152–156 sprawozdania ESMA). Komisja uważa jednak, że obawy przedstawione w sprawozdaniu ESMA w odniesieniu do zakresu i warunków wyłączenia działalności animatora rynku można wnikliwie ocenić dopiero po upływie odpowiedniego czasu od wejścia w życie SSR, aby każdy wniosek dotyczący zmiany można było uzasadnić wystarczającym doświadczeniem w stosowaniu SSR. Ponadto zgodnie z tabelą przestrzegania wytycznych ESMA opublikowaną w dniu 19 czerwca 2013 r., w odniesieniu do dotyczącą wyłączenia w przypadku działalności animatora rynku oraz działalności na rynku pierwotnym zgodnie z SSR (ESMA/2013/765), właściwe organy pięciu państw członkowskich wyjaśniły, że nie przestrzegają pewnych aspektów wytycznych ze względu na ich rozbieżne opinie w wielu kwestiach, takich jak zakres uwzględnionych instrumentów i warunki w zakresie przyznawania wyłączenia dla animatorów rynku3. Komisja przypomina, że nieprzestrzeganie wytycznych ESMA przez niektóre właściwe organy może wytworzyć sytuację, w której SSR będzie stosowane w sposób niespójny, co doprowadzi do nierównych szans w Unii. Ponadto stosowanie różnych kryteriów do ponownej oceny wyłączeń wcześniej przyznanych animatorom rynku może również prowadzić do braku spójności stosowania takiego wyłączenia. Takie rozbieżności mogą w konsekwencji prowadzić do zakłócenia konkurencji i ograniczenia skuteczności ram SSR. Komisja uważa, że spójne stosowanie ram SSR we wszystkich państwach członkowskich, a w szczególności wyłączenia w przypadku działalności animatora rynku, ma kluczowe znaczenie dla zapewnienia równych szans i spójności praktyk rynkowych w całej Unii. Tworzenie nierównych szans w Unii mogłoby podważyć osiągnięcie głównego celu rozporządzenia, tj. zapewnienia prawidłowego funkcjonowania wewnętrznego rynku usług finansowych, a także zapewnienia wysokiego poziomu ochrony konsumentów i inwestorów. W tym kontekście Komisja nie dostrzega na tym etapie żadnych istotnych dowodów uzasadniających zmiany ram SSR w tym obszarze. W przypadkach, w których Komisja ustali, że SSR, a w szczególności wyłączenie w przypadku działalności animatora rynku, jest stosowane z naruszeniem przepisów SSR, Komisja podejmie odpowiednie środki następcze. 7. UPRAWNIENIA INTERWENCYJNE NA PODSTAWIE SSR Zgodnie z art. 23 SSR właściwe organy mają prawo podejmować określone środki nadzwyczajne w przypadku znacznego spadku ceny instrumentu finansowego. Do tej pory z prawa do tymczasowego ograniczenia krótkiej sprzedaży danego instrumentu finansowego lub ograniczenia w inny sposób transakcji na danym instrumencie finansowym skorzystały jedynie dwa państwa członkowskie (Włochy i Portugalia). Zgodnie z informacją zwrotną przekazaną przez niektórych uczestników rynku zakazy spowodowały zamieszanie i brak pewności wśród uczestników oraz miały bezpośredni wpływ na płynność i efektywność cenową. Ponadto środek spowodował, że uczestnicy rynku ponoszą koszty dochodzenia związane z wyszukiwaniem informacji na skutek różnic w treści oraz w harmonogramie 3 PL W dniu 16 czerwca 2013 r. ESMA opublikowała tabelę zgodności z wytycznymi ESMA dotyczącymi pełnienia funkcji animatora rynku (ESMA/2013/765). 7 PL emisji w dniu handlowym w danych państwach, a także braku wyraźnego określenia zakresu instrumentów (pkt 190 sprawozdania ESMA). Poinformowano Komisję, że w przypadkach, w których właściwy organ nałożył tymczasowy zakaz krótkiej sprzedaży określonych akcji związany ze „znacznym spadkiem ceny”, właściwe organy innych państw członkowskich, w których również prowadzono obrót tymi akcjami, nie nałożyły podobnych zakazów dotyczących tych samych akcji lub przyjmowały niespójne środki. W rezultacie zakaz obowiązywał w niektórych państwach członkowskich, natomiast w innych państwach członkowskich nie był on stosowany. W określonych innych przypadkach nawet różne właściwe organy w jednym państwie członkowskim postępowały inaczej, podejmując decyzję w sprawie nałożenia zakazu krótkiej sprzedaży stosowanego w danym państwie członkowskim. ESMA sugeruje, że aby środki przewidziane w art. 23 były wykonalne, mniej skomplikowane i aby wymagały mniejszych nakładów zasobów, należy zezwolić właściwym organom najważniejszego pod względem płynności rynku dla danego instrumentu na kierowanie się własnym osądem w kwestii, czy i kiedy należy wprowadzić tymczasowy środek polegający na zakazie krótkiej sprzedaży konkretnego instrumentu lub ograniczenia obrotu konkretnym instrumentem, bez konieczności wdrażania mechanizmu opartego na progach w zakresie znacznych spadków ceny (pkt 209 sprawozdania ESMA). Komisja jest zdania, że w ramach SSR zapewniono właściwym organom skuteczne i pełne ramowe zasady stosowania zakazów krótkiej sprzedaży w sposób spójny i skuteczny. W związku z tym właściwe organy powinny zapewnić spójne podejście i skuteczne korzystanie z przyznanych im uprawnień w sposób pozwalający na uniknięcie niespójnego stosowania zakazów krótkiej sprzedaży, przyczyniając się tym samym do osiągnięcia celów SSR. W tym celu właściwe organy muszą zapewnić rygorystyczne przestrzeganie procedury określonej w art. 26 ust. 4 SSR, umożliwiając ESMA powiadamianie wszystkich innych odpowiednich właściwych organów o środku zakazującym podjętym zgodnie z art. 23 SSR. Dzięki stosowaniu przedmiotowej procedury właściwe organy powinny również być w stanie ocenić, czy środki podejmowane przez inne właściwe organy są spójne. Jeżeli chodzi o adekwatność progów określonych w art. 23 SSR i art. 23 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 918/2012, ESMA uważa, że nie wszystkie aktualne progi ustalone w celu określenia znacznego spadku cen dla wszystkich kategorii instrumentów należy utrzymać, a niektóre progi należy zmienić lub usunąć (pkt 210–211 sprawozdania ESMA). Zdaniem ESMA progi dotyczące obligacji korporacyjnych i obligacji skarbowych należy ponownie zrewidować lub usunąć, natomiast nie ma potrzeby stosowania żadnych progów w odniesieniu do notowanych UCITS (innych niż fundusze inwestycyjne typu ETF) ani w odniesieniu do pochodnych instrumentów towarowych (pkt 211 sprawozdania ESMA). W świetle ograniczonego doświadczenia w stosowaniu przedmiotowych progów Komisja nie uznaje ich zmiany ani zrewidowania progów w odniesieniu do znacznych spadków cen w odniesieniu do UCITS i pochodnych instrumentów towarowych za konieczne. Jeżeli chodzi o środki nadzwyczajne w przypadku wystąpienia niekorzystnych zdarzeń lub okoliczności, które stanowią poważne zagrożenie dla stabilności finansowej lub zaufania do rynku przewidziane w art. 18, 19, 20 i 21 SSR, ESMA jest zdania, że przepisy SSR są zasadniczo niezbędne i adekwatne. Komisja podziela ten wniosek. 8. WNIOSKI Komisja uważa, że na podstawie dostępnych do tej pory ograniczonych danych można stwierdzić, że SSR przyniosło pozytywne skutki pod względem większej przejrzystości PL 8 PL krótkiej sprzedaży i spadku liczby przypadków niedokonania rozrachunku, a także stosunkowo zróżnicowane skutki gospodarcze. Nie odnotowano istotnych dowodów na wystąpienie poważnych negatywnych skutków SSR pod względem spadku płynności swapu ryzyka kredytowego z tytułu długu państwowego. W sprawozdaniu ESMA nie sugeruje się, że SSR spowodowało jakichkolwiek znaczne negatywne skutki gospodarcze, które zdaniem Komisji uzasadniałyby zmianę SSR w perspektywie krótkoterminowej. Dostępne dowody empiryczne zasadniczo wskazują, że SSR przyniosło określone korzystne skutki w zakresie zmienności, zróżnicowane skutki w zakresie płynności, a także spowodowało nieznaczny spadek pod względem opracowywania informacji na temat przyszłych cen rynkowych na podstawie rynków terminowych. Jak wskazuje ESMA, do wniosków w sprawozdaniu ESMA należy podchodzić z ostrożnością ze względu na krótki czas dostępny do celów oceny, jaki upłynął od momentu rozpoczęcia stosowania SSR, i wynikający z tego faktu brak danych. Właściwe organy i uczestnicy rynku przyznają, że ocena dokonana na podstawie tak krótkiego czasu i ograniczonych danych utrudnia sformułowanie precyzyjnych wniosków w kwestii osiągnięcia celów SSR polegających na poprawie warunków funkcjonowania rynku i zapewnieniu wysokiego poziomu ochrony inwestorów (pkt 12–13 sprawozdania ESMA). Ponadto wytyczne dotyczące pełnienia funkcji animatora rynku przyjęte przez ESMA mają zastosowanie dopiero od kwietnia 2013 r. Chociaż ESMA sformułowała pewne zalecenia dotyczące wprowadzenia dostosowań w SSR, w szczególności dotyczących zasady lokalizacji, wyłączenia w przypadku działalności animatora rynku i uprawnienia właściwych organów do nakładania tymczasowych zakazów, to jednak ESMA doradza Komisji ponowne dokonanie oceny SSR i jego aktów wykonawczych na późniejszym etapie, na którym dostępna będzie większa ilość danych i uzyskane zostanie większe doświadczenie. ESMA zwraca również uwagę Komisji na skutki, jakie mogłyby przynieść zmiany ram legislacyjnych po tak krótkim okresie od rozpoczęcia ich stosowania dla inwestorów i właściwych organów pod względem kosztów. Ponadto ogólna analiza ilościowa skutków SSR przedstawiona w sprawozdaniu ESMA podlega określonym zastrzeżeniom, które mają znaczny wpływ na sposób interpretacji skutków SSR. W szczególności metody stosowane przez ESMA w ocenie technicznej SSR są objęte ryzykiem związanym z modelem i ograniczeniami poznawczymi4. Według ESMA istnieje również ryzyko, że w analizie uwzględniono jednak określone czynniki zewnętrzne, które mogą zafałszować ustalenia przedstawione w analizie. Komisja jest zatem zdania, iż na tym etapie jest jeszcze zbyt wcześnie na sformułowanie na podstawie dostępnych dowodów ostatecznych wniosków dotyczących funkcjonowania ram SSR, które stanowiłyby podstawę dla zmiany prawodawstwa5. Komisja będzie zatem nadal monitorować stosowanie SSR. Komisja jest zdania, że w celu zapewnienia sprawnego funkcjonowania ram prawnych dotyczących krótkiej sprzedaży można by przeprowadzić nową ocenę adekwatności i skutków SSR, porównywalną pod względem zakresu do oceny określonej w art. 45 SSR, na podstawie większej ilości danych i dowodów empirycznych oraz po uzyskaniu przez właściwe organy wystarczającego doświadczenia regulacyjnego w zakresie stosowania SSR. Taką oceną można by przeprowadzić do 2016 r., tj. w trzy lata po rozpoczęciu stosowania SSR. Podstawą takiej analizy skutków i wpływu SSR powinny być informacje uzyskane od ESMA, analiza dostępnych danych i informacje zwrotne pochodzące od właściwych organów i uczestników rynku. 4 5 PL Zastrzeżenie to zostało również podkreślone na stronie 8 sprawozdania ESMA. W tym kontekście należy odnotować sprawę zawisłą przed Trybunałem Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-270/12, w której Zjednoczone Królestwo zabiegało o stwierdzenie nieważności art. 28 SSR. 9 PL