D - Sąd Rejonowy w Olsztynie

Sygn. akt IX W 255/16
WYROK ZAOCZNY
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 13 maja 2016 r.
Sąd Rejonowy w Olsztynie Wydział IX Karny
w składzie:
Przewodniczący: SSR Wojciech Kottik
Protokolant: Kalina Pawełko
w obecności oskarżyciela publ. D. K.
po rozpoznaniu w dniu 2 marca i 13 maja 2016 r. sprawy
Z. H.
syna L. i E. z domu T.
ur. (...) w O.
obwinionego o to, że:
w okresie od 01 lipca 2014 r., do 02 grudnia 2015 r., poprzez wysyłanie wiadomości tekstowych SMS o różnych porach
dnia i nocy złośliwie niepokoił M. H.
- tj. za wykroczenie z art. 107 kw
ORZEKA:
I. obwinionego Z. H. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu i za to na podstawie art. 107 kw
skazuje go na karę 500,- (pięćset) złotych grzywny;
II. na podstawie art. 624 § 1 kpk w zw. z art. 119 kpw zwalnia obwinionego od kosztów postępowania i opłaty.
UZASADNIENIE
Sąd ustalił, następujący stan faktyczny:
Obwiniony Z. H. i pokrzywdzona M. H. do 16 listopada 2015 r., byli małżeństwem. Obwiniony jest osobą uzależnioną
od alkoholu i kiedy jeszcze w trakcie trwania małżeństwa w(...)pokrzywdzona postawiła mu warunek, że nie może
przebywać we wspólnym domu pod wpływem alkoholu wyprowadził się i zamieszkał w budynku (...)w miejscowości
M.. Od tego czasu zaczął niepokoić żonę wiadomościami tekstowymi z groźbami odebrania sobie życia. Po ok. (...)
miesiącach obwiniony wprowadził się z powrotem do wspólnego domu i nawet podjął próby leczenia z uzależnienia.
Kiedy żona złożyła do Sądu wniosek o przymusowe leczenie obwinionego ten ponownie wyprowadził się z domu złożył
pozew o rozwód. Po ponownym wyprowadzeniu się obwiniony ponownie zaczął kontaktować się z pokrzywdzoną
za pośrednictwem SMS-ów, które były przez nią odbierane jako groźby. Nasiliły się one po orzeczeniu rozwodu
i wymianie przez pokrzywdzoną zamków. Obwiniony żądał wydania mu jego osobistych rzeczy, sprowadził do
wspólnego domu wielkiego psa. Potrafił dziennie przysłać kilkanaście wiadomości na numer telefonu komórkowego
pokrzywdzonej, w tym takie z ponawianą groźbą odebrania sobie życia. Zdaniem pokrzywdzonej takie intensywna
działania obwinionego nasilały się w momentach kiedy nadużywał on alkoholu. Stan taki trwał do momentu kiedy
obwiniony dowiedział się o wszczęciu przeciwko niemu niniejszego postępowania.
Z uwagi na uzasadnione wątpliwości co do stanu zdrowia (...) obwinionego w czasie popełnienia zarzucanego mu
czynu został dopuszczony dowód z opinii biegłego (...). Biegły po przeprowadzeniu jednorazowego badania stwierdził
w wydanej opinii u obwinionego (...). Jednocześnie biegły przyjął, że w chwili popełnienia zarzucanego mu czynu mógł
on rozpoznać znaczenie czynu i pokierować swoim postępowaniem, a stan jego zdrowia pozwala mu na uczestnictwo
w rozprawie oraz na prowadzenie obrony w sposób samodzielny i rozsądny.
(dowód: wydruk z bazy (...) k. 10-13; częściowo wyjaśnienia obwinionego k. 19, dane o karalności –k. 24;zeznania
świadka – M. R. – H. – k. 27 – 27v; opinia (...) – k. 30-32)
Obwiniony w wyjaśnieniach złożonych jedynie na etapie czynności wyjaśniających nie przyznał się do popełnienia
zarzucanego mu czynu i wyjaśnił, że wprawdzie dzwonił i wysyłał sms-y na telefon pokrzywdzonej ale był to naturalny
sposób kontaktowania się z nią. Po orzeczeniu rozwodu była żona wymieniła zamki w drzwiach i nie mogąc zabrać
swoich osobistych rzeczy wysyłał jej wiadomości aby uzyskać do nich dostęp. Zaprzeczył, aby jego zamiarem było
złośliwe niepokojenie pokrzywdzonej.
(wyjaśnienia obwinionego – k. 19)
Przy wyznaczeniu pierwszego terminu rozprawy obwiniony nie podjął dwukrotnie awizowanego wezwania na ten
termin rozprawy. Natomiast prawidłowo wezwany na termin kolejnej rozprawy nie stawił się na nią i nie złożył
wyjaśnień.
Sąd zważył, co następuje:
Wyjaśnienia obwinionego zasługują na podzielenie jedynie w tej części w której twierdzi on, że kontaktował się z
pokrzywdzoną za pomocą m. in. wiadomości tekstowych. Nie zasługują one jednak na wiarę w tej części, w której
przekonuje, że jedynym celem tych kontaktów były normalne życiowe problemy, w tym chęć odzyskania swoich
osobistych rzeczy. W przekonaniu Sądu wyjaśnienia te są sprzeczne nie tylko z zasadami logicznego rozumowania
i doświadczenia życiowego ale i przede wszystkim z w pełni wiarygodnymi zeznaniami pokrzywdzonej M. H.. Sąd
stykając się bezpośrednio na rozprawie z pokrzywdzoną uznał, że jej relacje brzmią szczerze i wiarygodnie. Na
szczególną uwagę zasługuje postawa pokrzywdzonej, która mimo, że opisywała negatywne zachowania obwinionego to
jednak starała się je maksymalnie obiektywizować kładąc je na karb choroby (...). Podkreślała, że poza wiadomościami
od obwinionego dotyczącymi faktycznie codziennych spraw życiowych szczególnie przykre były dla niej te w których
groził on odebraniem sobie życia. Mimo ustania małżeństwa pokrzywdzona cały czas wykazuje stan swoistego
przywiązania do obwinionego z którym spędziła blisko (...)lat wspólnego życia i nie wykazuje żadnych cech
nadmiernego subiektywizmu i negatywnego nastawienia do niego. W przekonaniu Sądu nie ma jakichkolwiek
racjonalnych podstaw, aby pokrzywdzona pomawiała obwinionego o dokonanie zarzucanego mu czynu. Mimo,
że formalnie nie łączą ją z obwinionym już więzy małżeńskie cały czas próbuje racjonalizować jego zachowania.
Jak to kilkakrotnie podkreślała pokrzywdzona obwiniony potrafił jednego dnia wysłać do niej nawet kilkanaście
sms-ów zakłócając w ten sposób jej spokój i uniemożliwiając normalne funkcjonowanie. Posuwał się również
do innych opisanych przez nią działań, które miały, w jej ocenie, dokuczyć jej i zakłócić jej spokój. Przez taką
postawę obwinionego pokrzywdzona musiała podjąć leczenie z nerwicy lękowej spowodowanej takimi zachowaniami
obwinionego.
Na wskazywane przez pokrzywdzoną cechy uzależnienia od alkoholu uwagę też zwrócił i rozpoznał biegły lekarz
(...), który po przeprowadzeniu badania obwinionego jednocześnie stwierdził, że w chwili popełnienia zarzucanego
mu czynu miał on zachowaną zdolność do rozpoznania znaczenia czynu i zdolność do pokierowania swoim
postępowaniem. Zdaniem Sądu wnioski tej opinii i przedstawiona w niej argumentacja biegłego w pełni zasługują na
podzielenie. Opinia jest pełna i jasna, oparta na wskazaniach wiedzy i zasadach doświadczenia życiowego.
Omówione wyżej dowody, wskazują w ocenie Sądu jednoznacznie na sprawstwo obwinionego i pozwalają na
przypisanie mu winy. Obwiniony swoim zachowaniem w pełni wyczerpał normę przepisu art. 107 kw, bowiem jego
działanie polegające na wysyłanie sms-ów o różnej treści było powodowane również złośliwością i zmierzało do
niepokojenia pokrzywdzonej i miało na celu nękanie jej.
Wymierzając karę obwinionemu Sąd, jako okoliczności obciążające wziął pod uwagę wyjątkowe natężenie złej
woli przejawiające się formie i treści działań podjętych na szkodę pokrzywdzonej, wyrządzenie tym czynem
niepowetowanej szkody – zniszczenie zdrowia, działanie na szkodę bliskiej sobie niegdyś osoby, uprzednią karalność
za wykroczenie (k. 24).
Sąd nie dopatrzył się natomiast żadnych istotnych okoliczności łagodzących.
W tym kontekście wymierzona za przypisany obwinionemu czyn kara 500,- zł grzywny nie może być postrzegana jako
rażąco surowa.
Charakter czynu przypisanego obwinionemu przemawiał za koniecznością wymierzenia mu kary, która ma wdrożyć
go do przestrzegania porządku prawnego i powstrzymać od podobnych działań w przyszłości.
Dochody osiągane przez obwinionego, zdaniem Sądu, przemawiały za uznaniem, że poniesienie przez niego również
kosztów postępowania i opłaty byłoby nadmiernym ciężarem.