Pasterka i kominiarczyk

Pasterka i kominiarczyk
Pasterka i kominiarczyk - to świąteczna propozycja „andersenowskiej” baśni, która dzieje się w noc
wigilijną, kiedy ludzkim głosem nie tylko rozmawiają zwierzęta, ale i figurki porcelanowe...
Tę parę znają wszyscy. Wszyscy znają również starego Chińczyka, który uprzykrzał zakochanym życie. Lecz
co było dalej? Żywot porcelanowych figurek nie zawsze jest tak „porcelanowy” jakby się wydawało.
Aktorzy Teatru Andersena zabiorą was w podróż do wnętrza kredensu, gdzie o miłość trzeba walczyć, gdzie
w kruchych sercach kryje się wielka odwaga, a zaufanie jest bardziej cenne niż porcelanowe życie.
Scenariusz spektaklu to dzieło mistrza kryminału – Marcina Wrońskiego. Muzykę, stworzył Rafał Rozmus
(znany z przygrywania wampirom). Reżyserii podjął się Daniel Arbaczewski, aktor Teatru Andersena, który mamy nadzieję - pomoże tytułowym bohaterom wyjść z opresji. Ale co chłopaki wiedzą o miłości? No
właśnie. Dlatego do męskiego grona dołączyła Ania Chadaj - scenografka, która zadba o to aby wszystkie
dziewczynki na widowni chciały być takie jak Pasterka i zapałały gorącym uczuciem do przystojnego
Kominiarczyka.
Spektakl dla dzieci od 5 lat
reżyseria: Daniel Arbaczewski
scenografia: Anna Chadaj
muzyka: Rafał Rozmus
adaptacja tekstu: Marcin Wroński
teksty piosenek: Marcin Wroński
przygotowanie wokalne: Rafał Rozmus
asystent reżysera: Ilona Zgiet
Obsada:
Mirella Rogoza – Biel - Pasterka
Konrad Biel - Kominiarczyk
Ilona Zgiet – Chińska Waza, Królowa Kart
Piotr Gajos – Stary Chińczyk, Król Kart
Jacek Dragun – Nadipodgłównodowodzącygenerałsierżant
Daniel Arbaczewski – As
Recenzje:
"Powstał spektakl ciekawy inscenizacyjnie - oglądamy historię, jaka przytrafia się mikołajkowym prezentom,
porcelanowym laleczkom przedstawiającym pasterkę i kominiarczyka, które jednak chwilami potrafią przybrać formę
wielkich tzw. lalek korpusowych, w których wnętrzu znajduje się animujący jej aktor. Z niejakim niedowierzaniem
patrzymy, że w ten sposób można zagrać... Chińską Wazę (Ilona Zgiet), a Stary Chińczyk (Piotr Gajos) okazuje się być
chyba trzymetrowego wzrostu. Takie cuda kreuje tylko teatr lalek - i to chyba zastanie w pamięci z tego spektaklu. (...)To
historia o miłości i walce o sprawiedliwy świat, którą można także rozumieć bardziej przyziemnie: że chodzi o wierność
zasadom, jakie się wyznaje, o odwagę stawania w obronie innych, o zachowanie koleżeństwa i przyzwoitości."
/„Premiera w Teatrze Andersena. Miłość i porcelana” /Gazeta Wyborcza /Grzegorz Józefczuk/ 29.11.2010