Dziejsza Francja - Polska Fundacja im. Roberta Schumana

FRANCJA
dla
każdego
8. seminarium 15 lutego 2012 roku
Koordynator: Joanna Różycka­Thiriet [email protected]
Temat: Francuzi i sport Gość:
−
Guénolé Ridoux, francuski wolontariusz europejski w Polsce
SŁOWNICZEK PRZETRWANIA
Les Bleus [le ble] – Niebiescy, określenie francuskich zespołów grających w sporty drużynowe (np. w piłkę nożną). Pochodzi od stroju zawodników, który jest najczęściej niebieskiego koloru. Rezerwowe stroje są koloru białego. Ale nawet kiedy sportowcy grają
w białych strojach, kibice wołają Allez les Bleus! (Naprzód Niebiescy!).
La pétanque [la petąk] – gra w kule. Dyscyplina uprawiana szczególnie na południu Francji (można tam zobaczyć charakterystyczne prostokątne tereny do gry) i szczególnie przez mężczyzn. Wyposażenie składa się z metalowych kul oraz jednej mniejszej, zwykle z drewna (nazywanej celem albo prosiaczkiem). Aby wygrać, należy umieścić swoją kulę bliżej prosiaczka niż przeciwnik.
Black­Blanc­Beur [blak blą ber] – Czarny­Biały­Arab (beur to osoba urodzona we Francji, której rodzice pochodzą z Maghrebu). Określenie drużyny francuskiej grającej
w Mistrzostwach Świata w Piłce Nożnej w 1998 roku. Miała być symbolem integracji
i odzwierciedlała różnorodność francuskiego społeczeństwa. Poczucie zjednoczenia narodowego okazało się jednak krótkotrwałe.
Le saut à ski [le so a ski] – skoki narciarskie. Wszyscy polscy fani tej dyscypliny powinni być rozczarowani faktem, iż we Francji jest to sport niszowy. Większym zainteresowaniem cieszą się biegówki (le ski de fond) czy biatlon (le biathlon), w którym Francja może się poszczycić takimi mistrzami jak bracia Fourcade czy Raphaël Poirée. Le XV de France [le kęz de frąns] – reprezentacja Francji w rugby w 15­osobowym składzie. Sport ten jest szczególnie popularny na południu Francji (np. w Tuluzie, Castres czy
w Montpellier). Szczególnie barwne jest starcie między drużyną Francji i Anglii podczas Turnieju 6 Narodów nazywane le crunch. Niestety częściej wygrywają je Anglicy.
La Grande Boucle [la grąd bukl] – Wielka Pętla czyli Tour de France. Pierwszy kolarski wyścig odbył się już w 1903 roku. Aktualnie część trasy odbywa się poza Francją
(np. w 2012 roku w Belgii oraz Szwajcarii). Wyścigowi towarzyszą fani, którzy przemieszczają się kamping carami do kolejnych miejscowości na trasie. Transmisja z wyścigu może zainteresować nie tylko kibiców kolarstwa – dzięki malowniczym ujęciom z powietrza można podziwiać francuskie krajobrazy i miejscowości, komentatorzy okraszają nawet opis wyścigu wtrętami na temat historii mijanych miejsc. Największym zwycięzcą Tour de France jest Amerykanin Lance Armstrong, który wygrał aż 7 razy w latach 1999­2005. Jednak od kilku lat Tour de France otacza atmosfera kolejnych skandali dopingowych. Ostatnio swój tytuł zwycięzcy w 2010 roku utracił Hiszpan Alberto Contador.
Le Roland­Garros [le rolą garos] – turniej tenisowy Rolanda­Garrosa, jeden najważniejszych na świecie, zaliczany do Wielkiego Szlema. Inne jego nazwy to Les Internationaux de France oraz French Open. Pierwszy turniej, wyłącznie dla francuskich graczy płci męskiej, odbył się
w 1891, zanim jeszcze powstał stadion Rolanda­Garrosa (noszący imię pioniera lotnictwa). Gracze grają na kortach pokrytych czerwoną mączką, która wpływa na odbicia piłki. Turniej rozgrywany jest na przełomie maja i czerwca. Rozgrywki z trybun oglądają gwiazdy. W 2011 roku m.in. Beyonce, Jennifer Aniston, Thierry Henry, Salma Hayek, Bill Gates oraz hiszpańska królowa Zofia. DOBRZE POWIEDZIANE – FRAZA DNIA
On m'a dopé à l'insu de mon plein gré (Byłem szprycowany bez wiedzy mojej pełnej zgody) – ta niepoprawna fraza przypisywana jest kolarzowi Richardowi Virenque, który był mistrzem jazdy w górach w latach 90­tych. 7. razy zdobył tytuł najlepszego górala w Tour
de France. Dobra passa tego idola Francuzów skończyła się wraz z wybuchem afery dopingowej w zespole Festina (1998). Kolarz wypiera się dopingu i kontynuuje karierę. Przyznaje się dopiero po kilkunastu latach i w efekcie zostaje zdyskwalifikowany na kilka miesięcy. Od tego skandalu Francuzi są przeczuleni na punkcie dopingu.
PORTRETY MNIEJ ZNANYCH MĘŻCZYZN I KOBIET
Urodzony w 1960 roku Yannick Noah jest udanym przykładem życia po życiu. Choć jego ojciec Kameruńczyk był zawodowym piłkarzem, on okazuje się utalentowanym tenisistą. W 1983 roku wygrywa turniej Rolanda­Garrosa, co czyni z niego ostatniego Francuza, który wygrał w turnieju zaliczanym do Wielkiego Szlema. Jest też Francuzem, który był najwyżej sklasyfikowany w rankingu ATP (3. pozycja). W 1991 i 1996 jako kapitan prowadzi do zwycięstwa francuską drużynę w Pucharze Davisa. W 1997 roku francuskie tenisistki pod jego przewodnictwem zdobywają żeński odpowiednik Pucharu Daviesa, Fed Cup, W 1991 roku nagrywa swój pierwszy album z piosenkami i zostaje piosenkarzem. Udało mu się wylansować takie przeboje jak Saga Africa, Simon Papa Tara, Ose, Metisse(s), Aux Arbres Citoyens. Wspiera akcje charytatywne. Znany jest również z tego, że jego syn Joakim gra w lidze NBA. JAK TO SIĘ JE, CZYLI
O FRANCUSKICH ZWYCZAJACH
L'Equipe – to publikowany na papierze formatu małego prześcieradła ogólnokrajowy dziennik sportowy, ukazujący się już od 1946 roku. Co ciekawe, jego nakład (ponad 300 000) porównywalny jest z nakładami opiniotwórczych Le Monde czy Le Figaro. Obok słynna okładka z lipca 1998 roku – Francja zdobywa mistrzostwo świata w piłce nożnej pokonując Brazylię. Organizatorem seminariów jest Polska Fundacja im. Roberta Schumana
Partnerem seminariów jest Fundacja Roberta Schumana w Paryżu
Działania Polskiej Fundacji im. Roberta Schumana są współfinansowane przez Unię
Europejską, ze środków programu Europa dla Obywateli