Nauka na instrumentach detych

W klasie orkiestralnej szkoły gimnazjalnej, stosuje się specyficzny system nauki gry na
instrumentach dętych, nakierowany na szybkie opanowanie podstawowych zasad techniki
wykonawczej, w której punktem wyjścia odtwórczego procesu jest praca nad materiałem
muzycznym określonego utworu (w początkowym okresie o prostej konstrukcji muzycznej).
Proces, o którym mowa jest poprzedzony nauką czytania nut i zapoznawania z elementarnymi
zasadami muzyki, a w szczególności problematyką sztuki techniki instrumentalnej. Reasumując,
utwór muzyczny i wynikające z jego konstrukcji problemy wykonawcze są konstytutywną
podstawą i cechą studium gry na instrumentach dętych, przyjęte w tzw. klasie orkiestralnej.
W miarę zdobywania przez uczestników dętej edukacji większych umiejętności odtwórczych
stosuje się rozszerzanie stopnia trudności materiału muzycznego, adekwatnie do możliwości
wykonawczych muzykujących. O przyłączeniu przyszłego instrumentalisty do zespołu
wykonawczego , tj. grupy orkiestralnej, decyduje kapelmistrz orkiestry, który jest jednocześnie
kreatorem odtwórczego procesu. Gra zespołowa oprócz faktu, iż jest nośnikiem wielu wartości
mających bezpośredni wpływ na kształt artystyczny dzieła muzycznego i jego recepcji, ma także
znaczące walory wychowawcze i jest również czynnikiem motywującym do dalszego rozwijania
swych umiejętności nadawczych. Poza wymienionymi zaletami, wynikającymi z praktyki
muzykowania zespołowego, ważną kwestią jest ich uczestnictwo w procesie poznawczym,
a dotyczącym literatury muzycznej, tj. zapoznawania się ze zróżnicowanymi stylistycznie
utworami muzycznymi, od muzyki marszowej przez ludową, klasyczną do rozrywkowej, a także
wzbogacenie obszaru ich wiedzy o muzyce w ogóle.
Ćwiczenia zespołowe wszystkich grup instrumentalnych na materiale muzycznym "Muzykant
był tata"
Muzykowanie dęte nie straszne jest...
Różne barwy brzmienia instrumentów drewnianych i blaszanych
Szczególnie uwielbiane saksofony
Werblistki pod czujnym "okiem i uchem" kapelmistrza M. Sorbala
Zdjęcia - Krzysztof Sroczyński