Analiza i interpretacja dzieła muzycznego_ III st.

STUDIA TRZECIEGO STOPNIA
Analiza i interpretacja dzieła muzycznego
Kod przedmiotu
Kierunek
Instrumentalistyka, Wokalistyka
Specjalność
Akordeon, altówka, fagot, flet, fortepian, gitara, harfa, klawesyn, kontrabas, obój, organy,
perkusja, saksofon, skrzypce, trąbka, wiolonczela, wokalno-aktorska.
Typ przedmiotu
Przedmiot fakultatywny
Wymagania wstępne
Wiedza i umiejętności z historii muzyki i metod analizy muzycznej z zakresu studiów
drugiego stopnia.
Wymagania końcowe
Praca pisemna potwierdzająca zdobytą wiedzę, umiejętności analityczne oraz znajomość
lektur.
Cele kształcenia
Pogłębienie umiejętności samodzielnej analizy i interpretacji dzieł muzycznych
z uwzględnieniem aspektu historycznego, w tym muzyki współczesnej. Znajomość
nowoczesnych metod analizy muzycznej, rozwinięcie umiejętności dyskusji podejmowanych
z różnych punktów widzenia, umiejętność formułowania indywidualnych ujęć analitycznych
na piśmie.
Treści programowe nauczania
Semestr I:
• Forma muzyczna (wieloznaczność pojęcia, aspekt historyczny).
• Pojecie stylu muzycznego (historycznego, indywidualnego, stylów narodowych).
• Zjawisko hybrydyzacji formy w muzyce XIX w na przykładzie muzyki programowej.
• Analiza formalna kompozycji wokalno-instrumentalnych.
• Psychologiczny aspekt formy muzycznej (koncepcja formy fazowej).
• Koncepcja formy cyklicznej.
• Postmodernistyczna deformacja gatunkowego archetypu (na przykładzie koncertu
fortepianowego).
Semestr II:
• Aspekt historyczny rozwoju muzycznej formy z uwzględnieniem przemian w zakresie
zjawisk harmonicznych, metro-rytmicznych, fakturalnych i brzmieniowych (prezentacja
na przykładzie kompozycji romantycznych i XX-wiecznych).
• „Analiza” i „interpretacja” dzieła muzycznego oraz „analiza integralna”– omówienie na
podstawie literatury przedmiotu oraz prac przygotowanych przez doktorantów.
1
Efekty kształcenia (uczenia się) po ukończeniu przedmiotu
- w zakresie wiedzy
• Posiada wiedzę niezbędną do przeprowadzenia badań związanych z przewodem
doktorskim (wypracowanie umiejętności świadomego konstruowania interpretacji utworu
uwzględniającej jego dramaturgię, aspekt stylistyczny, konteksty kulturowe, a także
nabycie umiejętności analitycznych niezbędnych do realizacji pisemnej pracy w
przewodzie doktorskim) (K3_W01).
- w zakresie umiejętności
• Posiada zdolność rzetelnej analizy i oceny własnych i cudzych działań artystycznych
z uwzględnieniem zróżnicowanych metod analitycznych i strategii interpretacyjnych
(K3_U05).
Metody nauczania
Wykład, metoda seminaryjna, konsultacje indywidualne, dyskusja.
Nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów uczenia się
ROK
SEMESTR
I
Punkty ECTS
Ilość godzin
w semestrze
Rodzaj
zaliczenia
LEGENDA
II
1
2
2
2
15
15
zs
zs
3
III
4
5
6
zal – zaliczony; zs – zaliczenie ze stopniem;
egz – egzamin; ed – egzamin dyplomowy
Kryteria oceny
Podstawą zaliczenia ze stopniem w każdym semestrze jest poziom przygotowywanych analiz
utworów oraz praca pisemna (analityczna lub syntetyczna) sprawdzająca zakres przyswojonej
wiedzy oraz znajomość zadanych lektur. Ocenie podlega także aktywne uczestniczenie w
prowadzonych podczas zajęć dyskusjach dotyczących prezentowanych przez wykładowcę i
doktorantów koncepcji analitycznych i interpretacyjnych.
Literatura (piśmiennictwo)
Krzysztof Meyer, Forma muzyczna w aspekcie psychologicznym. "Muzyka"1992 nr 1.
Mieczysław Tomaszewski, Utwór muzyczny w perspektywie intertekstualnej.
(W:) Tomaszewski M., O muzyce polskiej w perspektywie intertekstualnej, Kraków 2005.
Mieczysław Tomaszewski, W stronę teorii pieśni - związki słowno - muzyczne.
(W:) Tomaszewski M., Nad pieśniami Karola Szymanowskiego. Cztery studia, Kraków 1998.
Tadeusz A. Zieliński, Problemy harmoniki nowoczesnej, Kraków 1983.
Mieczysław Tomaszewski, Interpretacja integralna dzieła muzycznego. Rekonensans Kraków
2000.
Język wykładowy
Polski
2
Imię i nazwisko wykładowcy
dr hab. Ewa Kowalska-Zając, prof. AM
3