Równość zaprowadzona pacą {APP:TITLE}

Transkrypt

Równość zaprowadzona pacą {APP:TITLE}
Równość zaprowadzona pacą
Autor: Ceresit
Białe “czarne konie” Ceresitu
Od zeszłego roku bogata oferta produktów Ceresit poszerzyła się o gładzie gipsowe i polimerowe
IN 35,
IN 45, IN 46. Wszystkie trzy łączy wspólna cecha – są bardzo łatwe w aplikacji i odznaczają się
dobrą przyczepnością do podłoża. Można je również nanosić za pomocą agregatu, co usprawnia
pracę przy wykańczaniu dużych obiektów.
W odróżnieniu od wielu zwykłych gładzi te mają dodatek specjalnie dobranych modyfikatorów
(technologia InSure), dzięki czemu po nałożeniu zyskują większą twardość, co z kolei przekłada się
na trwałość. Zawartość włókien Super Fibres gwarantuje wysoką elastyczność gładzi, odporność
na pękanie i rozwarstwianie oraz odporność gładzi na drobne uszkodzenia mechaniczne. Warto
również wspomnieć, że w ocenie wykonawców wszystkie gładzie Ceresit są zdecydowanie
łatwiejsze do szlifowania niż typowe gładzie gipsowe.
Gładź – problemy
Poprawnie naniesiona gładź powinna tworzyć równą, jednolitą powierzchnię bez żadnych
mankamentów w postaci zacieków, pęknięć, kraterów czy prześwitów podłoża. Maksymalne
odchylenie od płaszczyzny i krawędzi od linii prostej może wynosić najwyżej 2 mm. Takich miejsc
nie powinno być więcej niż trzy na łacie kontrolnej o długości 2 m. Odchylenia powierzchni
i krawędzi od pionu nie mogą przekraczać 1,5 mm na 1 m i nie powinny mieć więcej niż 3 mm
w pomieszczeniach do 3,5 m wysokości oraz 4 mm w lokalach wyższych. Odchylenia powierzchni
i krawędzi od poziomu nie mogą być większe niż 2 mm na 1 m, a ogółem – niż 4 mm na całej
powierzchni ograniczonej ścianami.
Zacieki
Gips, będący podstawowym składnikiem wielu rodzajów gładzi, może przyspieszać korozję stali.
Objawia się to nieestetycznymi, rudymi zaciekami na śnieżnobiałych ścianach. Przed aplikacją
gładzi należy zatem albo usunąć metalowe elementy ze ścian, albo starannie okleić je taśmą
zabezpieczającą (np. dobrej jakości taśmą malarską) lub pomalować farbą antykorozyjną. Problem
ten nie występuje, gdy stosowana jest gładź polimerowa IN 46.
Odspajanie i pękanie
Odspajanie się gładzi lub jej pękanie to także objaw niestarannego przygotowania podłoża. Dotyczy
to szczególnie starych ścian w remontowanych pomieszczeniach. Muszą być one najpierw dobrze
osuszone, oczyszczone z luźnych zabrudzeń oraz odkurzone. Należy również pozbyć się wszelkich
tłustych plam, używając wody z detergentem. Kiedy stary tynk odspoił się od podłoża, trzeba go
bezwzględnie usunąć i zastąpić nowym lub – jeśli podłoże jest wystarczająco równe – wykonać
podkład z gładzi szpachlowej IN 35.Na wykończonych gładzią ścianach mogą niekiedy pojawiać się
pęknięcia. Jedną z przyczyn ich powstawania jest naniesienie grubszej warstwy masy niż dopuszcza
producent. Pęknięcia zauważa się często przy oknach i parapetach wewnętrznych. Aby tego uniknąć,
po naniesieniu gładzi odcina się masę od przylegających elementów (ościeżnica, parapet), nacinając
ją boczną krawędzią kielni.
Gładź zacznie się odspajać, pękać, kruszyć także wtedy, gdy wykonawcy zapomną o zagruntowaniu
chłonnego podłoża odpowiednim preparatem. Porowata struktura ściany będzie wówczas odciągała
wodę ze świeżo naniesionej masy, która, zbyt szybko schnąc, nie zwiąże się właściwie. Grunty
wyrównują chłonność, a także wzmacniają powierzchniowo podłoże, poprawiając tym samym
przyczepność gładzi.
Przed nakładaniem gładzi ze ścian należy usunąć stare tapety lub powłoki z farby olejnej. Takie
materiały znacznie obniżają przyczepność gładzi i przyczyniają się do jej odspajania. Gdy podłoże
jest zbyt błyszczące, ale ma wystarczającą wytrzymałość mechaniczną, można je zmatowić, czyli
przeszlifować papierem ściernym o grubej frakcji. Zaleca się
również pomalowanie ścian
specjalnym preparatem gruntującym, którego działanie polega na utworzeniu powłoki szczepnej
(poprawiającej przyczepność gładzi) oraz wyrównaniu chłonności podłoża. Aby gładź była mocna
i trwała, jej warstwa w każdym miejscu powinna mieć możliwie jednakową grubość.
Niedopuszczalne jest maskowanie gładzią jakichkolwiek dziur i szpar w podłożu. Te miejsca trzeba
odpowiednio wcześniej zaszpachlować masami naprawczymi lub wyrównującymi.
Zbyt szybkie wiązanie
Często występującym problemem jest zbyt szybkie wiązanie gładzi w wiaderku, spowodowane jej
aplikacją w nieodpowiednich warunkach cieplno-wilgotnościowych. Dlatego prace należy
wykonywać w suchym środowisku, przy temperaturze powietrza i podłoża od 10 do 25°C
oraz wilgotności względnej powietrza około 50%. W przypadku aplikacji materiału w innych
warunkach należy uwzględnić szybsze lub wolniejsze wiązanie materiału.
Pęknięcia konstrukcyjne
Przyczyną pęknięć na powierzchniach wykończonych gładzią bywają naprężenia konstrukcyjne. Powstają
zwłaszcza w przypadku podłoży niejednorodnych pod względem zastosowanych materiałów. Dlatego w
miejscach ich połączęń, wobec których zachodzi obawa, że będą “pracowały”, trzeba zastosować
podkład tynkarski lub z gipsowej masy szpachlowej. Wzdłuż linii styku takich materiałów konstrukcyjnych
trzeba wzmocnić podkład, stosując pas siatki zbrojącej – takiej samej, jak w systemach ociepleń ETICS –
o szerokości około 15 cm.
Kratery
Często spotykaną wadą są dziurki pojawiające się w gładzi po jej wyschnięciu – tzw. kratery. Nie
wolno zbyt szybko lub zbyt długo mieszać masy w wiaderku, gdyż spowoduje to jej nadmierne
napowietrzenie, a kratery są właśnie śladami po pęcherzykach powietrza oraz złym przygotowaniu
podłoża, np. poprzez pominięcie czynności, jaką jest gruntowanie. Jeśli kratery jednak się pojawią,
należy je zaszpachlować.
Gładzie marki Ceresit
Ceresit IN 35
Gipsowa masa szpachlowa. Stosowana do wykańczania ścian lub jako podkład wyrównujący
powierzchnię przed aplikacją gładzi finiszowej IN 45 lub IN 46. Sprawdza się na wszystkich
mineralnych podłożach budowlanych. Można ją nanosić na istniejące powłoki malarskie pod
warunkiem, że są one mocne i zapewniają dobrą przyczepność. Warstwa IN 35 może mieć grubość od
1 do 5 mm. Zastosowanie technologii InSure gwarantuje wysoką wytrzymałość powierzchni
i możliwość malowania jej każdym rodzajem farby.
Ceresit IN 45
Biała gipsowa gładź finiszowa przeznaczona do wykańczania powierzchni. Od innych tego typu
produktów różni się optymalnie dobraną twardością (technologia InSure) i elastycznością, gdyż
zawiera dodatek drobnych włókien zbrojących Super Fibres. Ma dobrą przyczepność do podłoża
i można ją nanosić w technologii “mokre na mokre”, co ostatecznie skraca czas pracy. Minimalna
grubość warstwy to 1 mm, a maksymalna – 5 mm.
Ceresit IN 46
Gładź polimerowa dostępna w formie gotowej do nanoszenia masy. Można ją nabierać wprost
z wiaderka, po wcześniejszym wymieszaniu zawartości. Ta biała masa sprawdza się przy ostatecznym
wyrównywaniu ścian i sufitów. Technologia polimerowa Smart Polymer sprawia, że gładź jest
wyjątkowo elastyczna i potrafi kompensować drobne naprężenia powstające w przegrodach. Formuła
InSure to z kolei rozwiązanie poprawiające twardość i umożliwiające stosowanie wszelkiego typu farb
do malowania. IN 46 pozwala uzyskać warstwę o grubości od 1 do 3 mm.
AGREGAT – NIE TYLKO NA WIELKIE POWIERZCHNIE
Maszynowo nanosi się dziś nie tylko tynki. Agregat może pomóc w szybkim rozprowadzeniu gładzi
metodą hydrodynamiczną – pod dużym ciśnieniem i bez użycia powietrza. To drogie urządzenie, ale
znacznie ułatwia pracę i skraca czas realizacji zamówienia. W ciągu jednego dnia można tym
sposobem wykończyć aż 400 m² powierzchni. Poprawnie eksploatowany agregat zmniejsza zużycie
gładzi. Większość tego typu urządzeń przystosowana jest do nanoszenia gotowych lub wcześniej
rozrobionych mieszanek. Tylko agregaty tynkarskie mają funkcję rozrabiania suchej mieszanki
w zbiorniku.
ZADBAJ O WŁAŚCIWY SPRZĘT
Ekipa, która zamierza wykańczać setki metrów kwadratowych ścian i sufitów tygodniowo, powinna
dysponować sprzętem i narzędziami najwyższej klasy. Najważniejsze jest bezpieczeństwo, dlatego
artykułami pierwszej potrzeby będą wygodna drabina oraz składane rusztowanie, które pomoże
dostać się do wyższych partii ścian. Drabina będzie praktyczniejsza w miejscach o ograniczonym
dostępie, także na klatkach schodowych. Maseczki na twarz zabezpieczą ekipę przed pylicą. Najlepsze
są te połączone z okularami ochronnymi.Dla wygody pracujących warto zaopatrzyć się również w stoliki
tynkarskie.
Do aplikacji gładzi niezbędny jest zestaw pac ze stali nierdzewnej, o wygodnych, plastikowych lub
drewnianych rękojeściach. Potrzebne będą pace o wymiarach 130 x 400 mm oraz 130 x 280 mm.
Oprócz nich ekipa powinna dysponować kielniami różnej wielkości, w tym kątowymi – do wykańczania
wewnętrznych i zewnętrznych narożników ścian. Wykonawcy muszą zaopatrzyć się również w pędzle,
wałki malarskie, szpachelki, miarki, łaty z poziomnicą. Ekipa nastawiona na duże zlecenia powinna,
oprócz ręcznych pac ściernych, kupić także dużą szlifierkę elektryczną do ścian (nazywaną potocznie
“żyrafą”), a do niej odkurzacz budowlany pochłaniający pył. Niezbędny będzie też komplet wiaderek do
mieszania mas oraz elektryczne mieszadło z kilkoma wymiennymi końcówkami roboczymi. Najlepiej
jeśli będą one przystosowane specjalnie do mas gipsowych.
ALTERNATYWA DLA GŁADZI
Nie każdy lubi nieskazitelnie gładkie powierzchnie. Zwolennikom delikatnych faktur polecamy
produkty Ceresit z linii InStyle. Są to akrylowe masy szpachlowe, pozwalające uzyskać na wstępnie
wyrównanych podłożach zaskakujące efekty dekoracyjne, jak choćby imitację surowego betonu czy
efekt delikatnie pofalowanej powierzchni. Masy z kolekcji Industria są oferowane w kilku odcieniach
surowej szarości. Kolekcja Jazz proponuje zabawę kolorem.
Zasady poprawnego gładzenia
Gładź można nanosić dopiero po upływie 4 tygodni od wybudowania ścian i stropów. Temperatura
w pomieszczeniu nie może być wtedy niższa niż 5°C, a dopuszczalna wilgotność podłoża powinna
wynosić od 1 do 4%.
1.Prace zawsze zaczyna się od zabezpieczeń. Jeśli w pomieszczeniu znajdują się przedmioty lub
elementy, które chcemy ochronić przed zabrudzeniem, trzeba je zawinąć w folię lub okleić taśmą
malarską. Wszelkie ubytki w ścianach należy zaszpachlować.
2. Podłoże musi być odpowiednio przygotowane. W 99% przypadków konieczne jest zagruntowanie
ścian i sufitów preparatem gruntującym, np. Ceresit IN 10.
3.Dodmierzonej ilości czystej, chłodnej wody należy powoli wsypywać zawartość opakowania, mieszając
za pomocą wiertarki z mieszadłem aż do uzyskania jednorodnej masy bez grudek. Następnie trzeba
odczekać około 5 minut i jeszcze raz wymieszać. W razie potrzeby można dodać więcej wody (o ok. 3%)
i ponownie zamieszać. W zależności od warunków, w jakich materiał jest aplikowany, należy
przygotować odpowiednią jego porcję tak, aby został wykorzystany w ciągu około 2 godzin. Po upływie
tego czasu gładź zaczyna wiązać w opakowaniu. Ratowanie wiążącej masy poprzez dodanie do niej
wody jest niedopuszczalne, ponieważ prowadzi to do jej zbrylenia. Należy bezwzględnie przestrzegać
zaleceń producenta dotyczących przygotowania i aplikacji gładzi. Przede wszystkim trzeba zachować
proporcje w dozowaniu wody podczas wyrabiania masy oraz zastosować dopuszczalną maksymalną lub
minimalną grubość nanoszonej warstwy.
4.W pierwszej kolejności powinien być wykańczany sufit, a w dalszej – narożniki wewnętrzne
i pozostałe powierzchnie ścian. Rozprowadzanie gładzi trzeba rozpocząć od ściany z największym
oknem, a następnie przemieszczać się w głąb pomieszczenia. Należy unikać przestojów w pracy.
5.Jeśli ktoś ma duże doświadczenie, może nakładać tylko jedną warstwę gładzi. Zazwyczaj jednak
nanosi się ją dwu- lub trzykrotnie, w dwudziestominutowych odstępach. Gładź IN 45 można nanosić
na ścianę w technologii “mokre na mokre”, czyli nakładać kolejną warstwę zanim poprzednia zacznie
wiązać. Każda z warstw musi być cieńsza od poprzedniej i zacierana w stosunku do niej w kierunku
prostopadłym.
6.Zewnętrzne naroża ścian trzeba zabezpieczyć, przyklejając lub wklejając tam docięte profile
narożnikowe ze stali nierdzewnej. Tnie się je nożycami do blachy, a do ich mocowania można użyć
masy szpachlowej IN 35. Kątowniki zaszpachlowuje się później gładzią, żeby nie były widoczne.
7.Gładź schnie w tempie około 1 mm/24 h. Po tym czasie często wymaga szlifowania. Tylko nieliczni
specjaliści potrafią tak nałożyć gładź, żeby można się było obejść bez tego etapu. Gładź szlifuje się
papierem ściernym lub siatkami ściernymi. Na początek wybiera się siatkę większej grubości (np. 100)
lub papier większej gradacji, aby na koniec dojść do siatki drobniejszej (180) lub papieru mniejszej
gradacji.
© 2013 Henkel Polska sp. z o.o.

Podobne dokumenty