Uroczystość wręczenia aktów nadania oraz znaków tytułów

Uroczystość wręczenia aktów nadania oraz znaków tytułów

Podczas odprawy rozliczeniowo-koordynacyjnej kierowniczej kadry Ministerstwa
Obrony Narodowej i Sił Zbrojnych RP w Sztabie Generalnym Wojska Polskiego odbyła się
uroczystość wręczenia aktów nadania oraz znaków tytułów honorowych dowódcom
oddziałów i instytucji wojskowych wyróżnionych przez ministra obrony narodowej za
szczególne osiągnięcia w 2013 r.
Dowódcy ośmiu jednostek i dwóch instytucji wojskowych otrzymali akty nadania i
statuetki, będące symbolem tego wyróżnienia.
Tytuły honorowe „Przodujący Oddział Wojska Polskiego” i „Przodująca Instytucja
Wojskowa” są wyróżnieniami udzielanymi przez Ministra Obrony Narodowej oddziałom i
instytucjom wojskowym za dokonania bojowe świadczące o ofiarności i odwadze ich
żołnierzy w warunkach walki zbrojnej, w czasie akcji humanitarnych, poszukiwawczych lub
ratowniczych, a także za uzyskanie najlepszych wyników w działalności służbowej w
istotnym stopniu wpływających na zwiększenie zdolności i gotowości bojowej Sił Zbrojnych
RP oraz umacnianie obronności Rzeczypospolitej Polskiej.
ODDZIAŁ WOJSKOWY WYRÓŻNIONY TYTUŁEM HONOROWYM
„PRZODUJĄCY ODDZIAŁ WOJSKA POLSKIEGO”
ZA DOKONANIE CZYNU BOJOWEGO POŁĄCZONEGO Z OFIARNOŚCIĄ
I ODWAGĄ ŻOŁNIERZY
Polski Kontyngent Wojskowy w Islamskiej Republice Afganistanu
(XIII zmiana)
Żołnierze XIII zmiany Polskiego Kontyngentu Wojskowego
w Afganistanie, pod dowództwem gen. bryg. Marka Sokołowskiego,
realizowali zadania o charakterze stabilizacyjnym oraz doradczoszkoleniowym. Ich celem było przede wszystkim utrzymanie
bezpieczeństwa w prowincji Ghazni oraz pomoc w odbudowie
zniszczonego konfliktami państwa. Równie ważnym zadaniem było
wspieranie działalności lokalnych władz oraz szkolenie Afgańskich
Narodowych Sił Bezpieczeństwa. Żołnierze z ofiarnością i odwagą
realizowali trudne zadania mandatowe oraz uczestniczyli w akcjach
humanitarnych i ratowniczych.
XIII zmiana Polskiego Kontyngentu Wojskowego w Afganistanie liczyła 1 600
żołnierzy, główne z 25 Brygady Kawalerii Powietrznej z Tomaszowa Mazowieckiego.
Pozostałe komponenty tworzyli żołnierze 21 Brygady Strzelców Podhalańskich, 49 Bazy
Lotniczej, 2 Pułku Saperów, 11 Pułku Artylerii, 10 Brygady Logistycznej, Wojsk Specjalnych
oraz innych jednostek i instytucji wojskowych. O efektywności i skuteczności ich działań
świadczy liczba ponad 30 przeprowadzonych operacji i 1 000 patroli. Zlikwidowano blisko 30
nielegalnych magazynów broni i amunicji, przechwycono ok. 5,5 tony materiałów
wybuchowych oraz znaleziono 30 niewybuchów i 50 improwizowanych ładunków gotowych
do detonacji. Spośród kilkudziesięciu zatrzymanych rebeliantów czterech znajdowało się na
liście najgroźniejszych terrorystów.
Szczególne trudnym momentem dla żołnierzy XIII zmiany było odparcie w dniu 28
sierpnia 2013 r. ataku terrorystycznego na polską bazę w Ghazni. Dzięki poświęceniu i
odwadze żołnierzy zatrzymano atak i udaremniono wtargnięcie przeciwnika w głąb
ugrupowania, co pozwoliło na uniknięcie wysokich strat ludzkich.
Pobyt XIII zmiany PKW w Islamskiej Republice Afganistanu zaowocował
zwiększeniem skuteczności działania afgańskich sił bezpieczeństwa, armii i policji,
zapewniając lokalnej społeczności poczucie bezpiecznego i suwerennego bytu.
gen. bryg. Marek Sokołowski – dowódca XIII zmiany PKW w Afganistanie
Urodził się 4 kwietnia 1966 r. Jest absolwentem Wyższej
Szkoły Oficerskiej Wojsk Zmechanizowanych (1992), Akademii
Obrony Narodowej (1999), studiów podyplomowych w Akademii
Obrony Narodowej (2007 i 2009) oraz w Instytucie Organizacji i
Zarządzania w Warszawie (2008).
Służbę wojskową rozpoczął w 1987 r. jako żołnierz
zasadniczej służby wojskowej, natomiast do służby zawodowej został
powołany w 1992 r. w 10 batalionie desantowo-szturmowym 6
Brygady Desantowo-Szturmowej w Krakowie.
Od 1996 r. pełnił służbę na stanowiskach dowódczych i
sztabowych w 25 Dywizji Kawalerii Powietrznej, a następnie 25 Brygadzie Kawalerii
Powietrznej w Tomaszowie Mazowieckim.
Wielokrotnie pełnił służbę poza granicami państwa. Po raz pierwszy w latach 19931995 w ramach dwóch zmian PKW w misji ONZ UNDOF w Syrii oraz dwukrotnie w misji
PKW w Iraku (w 2003 i 2005 r.). Od grudnia 2011 r. do czerwca 2012 r. pełnił obowiązki
zastępcy dowódcy do spraw koalicyjnych Regionalnego Dowództwa Wschód z siedzibą w
Bagram w Afganistanie.
Od maja do listopada 2013 r. był dowódcą XIII zmiany Polskiego Kontyngentu
Wojskowego w Afganistanie, za co został odznaczony Krzyżem Wojskowym oraz Legion of
Merit ‒ najwyższym amerykańskim odznaczeniem wojskowym nadawanym obcokrajowcom
za zasługi podczas pokoju lub wojny.
Obecnie pełni obowiązki zastępcy dowódcy 16 Pomorskiej Dywizji Zmechanizowanej
w Elblągu.
ODDZIAŁY WOJSKOWE WYRÓŻNIONE TYTUŁEM HONOROWYM
„PRZODUJĄCY ODDZIAŁ WOJSKA POLSKIEGO”
ZA UZYSKANIE NAJLEPSZYCH WYNIKÓW W DZIAŁALNOŚCI SŁUŻBOWEJ
W 2013 ROKU
31 Baza Lotnictwa Taktycznego w Poznaniu
31 Baza Lotnictwa Taktycznego powstała 1 kwietnia 2008 r.
w wyniku przeformowania 31 Bazy Lotniczej. Kultywuje chlubne
dziedzictwo wielu zasłużonych jednostek lotniczych, m.in.: 302
Dywizjonu Myśliwskiego „Poznańskiego”, 62 Pułku Lotnictwa
Myśliwskiego „Powstańców Wielkopolskich 1918/1919” oraz 3
Pułku Lotnictwa Myśliwskiego „Poznań”.
Jest jednostką lotniczą przeznaczoną do realizacji zadań
bojowych w ramach narodowego systemu obrony oraz sił zdolnych
do przerzutu wysokiej gotowości NATO. Funkcjonujące w strukturze Bazy dwie eskadry
lotnicze realizują zadania zwalczania celów powietrznych, niszczenia obiektów naziemnych i
nawodnych oraz wykonywania zadań lotniczych szczebla operacyjno-taktycznego.
W 2013 r. w ramach szkolenia lotniczego doskonalono umiejętności personelu
latającego Bazy z zakresu bojowego wykorzystania samolotu F-16. Piloci wykonali ponad
2 300 misji lotniczych spędzając w powietrzu bisko 4 500 godzin. W ramach realizacji zadań
wynikających z zobowiązań sojuszniczych oraz Unii Europejskiej utrzymano w gotowości do
użycia siły i środki wydzielone do Komponentu Powietrznego NATO i Unii Europejskiej
„Jastrząb”. Dobrze przygotowano również siły i środki wydzielone do Zestawu Sił
Odpowiedzi NATO w 2014 r.
Sprawdzianem poziomu interoperacyjności z siłami powietrznymi państw
wchodzących w skład Sojuszu Północnoatlantyckiego był udział jednostki w ćwiczeniach
międzynarodowych w kraju oraz poza jego granicami: FRISIAN FLAG w Holandii, NATO
TIGER MEET oraz BRILLIANT ARROW 13 w Norwegii, TACTICAL LEADERSHIP
PROGRAMME w Hiszpanii, RAMSTAIN GUARD, EAGLE TALON, COBRA 13,
GEPPART, RARÓG oraz w próbie poligonowej MACE XV w Wielkiej Brytanii.
Ważnym zadaniem Bazy było zapewnienie warunków do przyjęcia i zabezpieczenia
funkcjonowania Sojuszniczych Sił Wzmocnienia w ramach HNS, czego sprawdzianem był
wysoko oceniony udział w ćwiczeniu STEADFAST JAZZ 13, podczas którego z lotniska
Bazy wykonywały misje bojowe samoloty sił powietrznych Węgier i Czech.
Na bardzo wysokim poziomie wykonano również zadania bojowe wynikające z misji
AIR POLICING oraz pełnienia dyżurów obrony powietrznej w systemie narodowym.
płk dypl. pil. Jacek Pszczoła – dowódca 31 Bazy Lotnictwa Taktycznego w Poznaniu
Urodził się 18 października 1967 r. Jest absolwentem Liceum
Lotniczego w Dęblinie (1986), Wyższej Oficerskiej Szkoły Lotniczej w
Dęblinie (1990), Akademii Obrony Narodowej w Warszawie (1999) oraz
Maxwell Air Force Base, USA Air Command and Staff College (2004).
Pułkownik Jacek Pszczoła posiada klasę mistrzowską pilota wojskowego
z ogólnym nalotem 2 029 godzin, z czego 925 na samolocie F-16.
Ponadto latał na takich typach samolotów jak: Zlin 42M, TS-11 Iskra,
Lim 5, SB Lim 2, MiG-21 oraz T-38C.
Zawodową służbę wojskową rozpoczął w 10 Pułku Lotnictwa
Myśliwskiego w Łasku na stanowisku pilota, a następnie starszego pilota
i nawigatora eskadry. Po reorganizacji Pułku obejmował kolejne stanowiska w 10 eskadrze
lotnictwa taktycznego − oficera rozpoznawczego, szefa sztabu, zastępcy dowódcy eskadry. W
latach 2005-2007 kontynuował zdobywanie lotniczych umiejętności w USA na samolotach T38C i F-16. Po powrocie do kraju został dowódcą Grupy Działań Lotniczych w 32 Bazie
Lotnictwa Taktycznego w Łasku.
Od 17 października 2011 r. jest dowódcą 31 Bazy Lotnictwa Taktycznego
w Poznaniu-Krzesinach.
4 Brodnicki Pułk Chemiczny im. Ignacego Mościckiego w Brodnicy
4 Pułk Chemiczny swoje tradycje wywodzi od 51
Kompanii Rozpoznania Chemicznego i Odkażania Uzbrojenia,
którą powołano w 1956 r. w Grupie koło Grudziądza. Po roku
kompanię przeniesiono do Torunia i przeformowano
w 4 Batalion Rozpoznania Chemicznego i Odkażania
Uzbrojenia. Od 1963 r. jednostka stacjonuje w Brodnicy, gdzie w 1967 r. powstał 4 Pułk
Chemiczny, który obecnie pozostaje w bezpośrednim podporządkowaniu Dowódcy
Generalnego Rodzajów Sił Zbrojnych.
Przeznaczeniem Pułku jest wykonywanie zadań militarnych związanych z
rozpoznaniem, wykrywaniem i likwidacją skażeń chemicznych, promieniotwórczych i
biologicznych. Jednostka jest także przygotowana do wsparcia układu pozamilitarnego w
ramach reagowania kryzysowego, w tym do usuwania skutków powodzi, likwidacji skażeń
infrastruktury powstałych na skutek klęsk żywiołowych, wsparcia ludności w zakresie
ratownictwa chemicznego np. przy usuwaniu skażeń powstałych w wyniku awarii obiektów
energetyki jądrowej lub środków transportujących toksyczne środki przemysłowe.
W 2013 r. wysoki poziom wyszkolenia i umiejętności brodniccy chemicy potwierdzili
zarówno podczas treningów sztabowych pk. DRWĘCA czy NAREW, jak i ćwiczeń
dowódczo-sztabowych pk. AKTYN, WILK, DZIK i DRAGON.
Pułk uzyskał również najwyższą ocenę spośród jednostek wojskowych Sił Zbrojnych
RP w zakresie działalności sztabowej w pełni rozwiniętego stanowiska dowodzenia,
potwierdzoną podczas ćwiczenia dowódczo-sztabowego URAN.
Jednostka aktywnie uczestniczy w wypełnianiu przez Siły Zbrojne RP zobowiązań
sojuszniczych, przede wszystkim w obszarze inicjatywy Smart Defence, w ramach której
przygotowuje wielonarodowy batalion Obrony Przed Bronią Masowego Rażenia oraz
wielonarodową Grupę Zadaniową OPBMR do Zestawu 2016 Sił Odpowiedzi NATO.
Żołnierze Pułku brali również udział w przygotowaniu i przekazaniu sformowanych
komponentów od IX do XIV zmiany Polskich Kontyngentów Wojskowych w Afganistanie.
płk Andrzej Żmuda - dowódca 4 Pułku Chemicznego w Brodnicy
Urodził się 30 listopada 1964 r. Jest absolwentem Wyższej
Szkoły Oficerskiej Wojsk Chemicznych w Krakowie (1987), Wydziału
Matematyki, Fizyki i Chemii Uniwersytetu Opolskiego (1997),
studiów podyplomowych w Akademii Obrony Narodowej (2004 i
2012) oraz wielu kursów i szkoleń specjalistycznych z zakresu obrony
przed bronią masowego rażenia.
Zawodową służbę wojskową rozpoczął w 1 Pułku Chemicznym
w Zgorzelcu, gdzie zajmował stanowiska od dowódcy plutonu do
dowódcy batalionu zabiegów specjalnych. W 1995 r. został
wyznaczony na stanowisko starszego oficera operacyjnego sztabu
5 batalionu obrony przeciwchemicznej w Tarnowskich Górach,
a w 1996 r. – zastępcy dowódcy batalionu.
Dwukrotnie wykonywał obowiązki dowódcy Polskiego Kontyngentu Wojskowego w
ramach dyżurów w Siłach Odpowiedzi NATO: w 2004 r. podczas zabezpieczania Olimpiady i
Paraolimpiady w Grecji oraz w 2006 r. na Łotwie, w czasie zabezpieczenia szczytu NATO.
W 2006 r. został dowódcą batalionu w 4 Pułku Chemicznym w Brodnicy. W 2007 r.
powrócił do Tarnowskich Gór jako dowódca 5 batalionu chemicznego, którym dowodził do
czasu jego rozformowania w 2011 r., po czym objął stanowisko zastępcy dowódcy 5 Pułku
Chemicznego.
Od 20 lipca 2012 r. dowodzi 4 Pułkiem Chemicznym w Brodnicy.
10 Wrocławski Pułk Dowodzenia we Wrocławiu
10 Wrocławski Pułk Dowodzenia powstał w 1994 r. w wyniku przeformowania
10 Saskiego Pułku Łączności i 6 Pułku Zabezpieczenia. Od 15 marca 2001 r. znajduje się
w podporządkowaniu Dowódcy Garnizonu Warszawa.
Główne zadanie jednostki stanowi rozwijanie stanowisk dowodzenia szczebla
strategicznego i operacyjnego oraz zabezpieczanie funkcjonowania łączności. Pułk jest
wyposażony w nowoczesne środki łączności i informatyki, które pozwalają na rozwinięcie
jawnych i niejawnych sieci komputerowych w każdych warunkach.
W 2013 r. żołnierze Pułku uzyskali bardzo dobre wyniki szkoleniowe podczas
narodowych oraz międzynarodowych ćwiczeń i treningów m.in. STOLICA i OGNIWO.
Zabezpieczali również warsztaty COMBINED ENDEAVOUR zorganizowane w Niemczech
oraz test interoperacyjności sprzętu łączności i informatyki Eurokorpusu BLUE GABRIEL,
wykazując się doskonałą znajomością jego obsługi.
Żołnierze z Wrocławia wielokrotnie uczestniczyli w misjach pokojowych
i stabilizacyjnych Polskich Kontyngentów Wojskowych w Iraku, Afganistanie oraz Mali.
Pułk był współorganizatorem komponentów łączności w PKW w Bośni i Hercegowinie oraz
Iraku.
Jednostka, wraz z Resortowym Centrum Zarządzania Projektami Informatycznymi,
jest inicjatorem i współautorem projektu polowego oprogramowania monitorowania
położenia wojsk SI KONWÓJ z wykorzystaniem radiostacji HARRIS – 5800 i PR4G, który
może być wykorzystywany w różnych środowiskach współczesnego pola walki.
płk Zygmunt Malec – dowódca 10 Wrocławskiego Pułku Dowodzenia we Wrocławiu
Urodził się 2 stycznia 1964 r. Jest absolwentem Wyższej
Szkoły Oficerskiej Wojsk Łączności w Zegrzu (1987), Akademii
Obrony Narodowej (1995), studiów podyplomowych w Poznańskiej
Akademii Ekonomicznej (1999), wyższego Kursu OperacyjnoStrategicznego (2009) oraz studiów podyplomowych w Akademii
Obrony Narodowej (2010).
Zawodową służbę wojskową rozpoczął w 59 batalionie
łączności w Gubinie, jako dowódca plutonu wozów dowodzenia,
następnie dowódca kompanii radiowej oraz oficer sztabu. W latach
1995-1998 dowodził 5 batalionem dowodzenia w Gubinie. Następnie
pełnił służbę jako starszy oficer w Szefostwie Wojsk Łączności i
Informatyki Śląskiego Okręgu Wojskowego. W latach 1999-2006 służył w 10 Wrocławskim
Pułku Dowodzenia na stanowisku szefa sztabu i zastępcy dowódcy jednostki. Następnie przez
3 lata pełnił służbę w Sztabie Dowództwa Garnizonu Warszawa na stanowisku szefa
Wydziału – zastępcy szefa Oddziału Łączności i Dowodzenia (G-6).
1 października 2009 r. został wyznaczony na stanowisko dowódcy 10 Wrocławskiego
Pułku Dowodzenia. Od stycznia do lipca 2013 r. pełnił obowiązki szefa Zespołu Doradców
przy Brygadzie Szybkiego Reagowania Kosowa oraz Starszego Oficera Narodowego przy
Dowództwie KFOR.
Mazowiecki Oddział Żandarmerii Wojskowej im. gen. bryg. Franciszka Sznajde
w Warszawie
Mazowiecki Oddział Żandarmerii Wojskowej im. gen.
bryg. Franciszka Sznajde powstał w maju 2000 r. Kontynuuje
działalność i tradycje Oddziału Żandarmerii Wojskowej
Garnizonu Stołecznego w Warszawie.
Jest to największy oddział terenowy Żandarmerii Wojskowej, który posiada placówki
w Białymstoku, Dęblinie, Przasnyszu, Radomiu, Sieradzu, Tomaszowie Mazowieckim oraz
wydział w Lublinie. W strukturze MOŻW znajduje się również Kompania Honorowa
reprezentująca Żandarmerię Wojskową podczas uroczystości z udziałem najwyższych
przedstawicieli państwowych i wojskowych. Oddział swoją właściwością obejmuje obszar
czterech województw: mazowieckiego, łódzkiego, lubelskiego i podlaskiego.
Do głównych zadań Oddziału należy zapewnianie przestrzegania dyscypliny
wojskowej, ochranianie porządku publicznego oraz życia i zdrowia ludzi, zapobieganie
popełnianiu, a także wykrywanie przestępstw i wykroczeń oraz ściganie ich sprawców.
Żandarmi aktywnie uczestniczą w programach edukacyjnych, informacyjnych i
profilaktycznych dotyczących bezpieczeństwa w ruchu drogowym czy przeciwdziałania
patologiom. Na co dzień żołnierze pionu prewencji ochraniają obiekty Ministerstwa Obrony
Narodowej oraz wspierają dowódców w zakresie zabezpieczenia ochronnego Wojskowych
Portów Lotniczych.
Żołnierze Oddziału z zaangażowaniem pełnią służbę w ramach Polskich
Kontyngentów Wojskowych w Bośni i Hercegowinie, Kosowie oraz Afganistanie, gdzie
z sukcesami samodzielnie prowadzili Centrum Szkolenia Policji Afgańskiej szkoląc
afgańskich policjantów w zakresie przestrzegania porządku publicznego i kontroli zamieszek.
Podczas wypełnienia swoich zadań współpracują z Prokuraturą, Centralnym Biurem
Antykorupcyjnym, Policją i Strażą Graniczną. Potwierdzeniem wysokiej oceny
zaangażowania i profesjonalizmu w działalności na rzecz poprawy bezpieczeństwa
publicznego jest medal „Za zasługi dla Policji” nadany Oddziałowi przez Ministra Spraw
Wewnętrznych.
Wzorowe przygotowanie do działania żołnierze Mazowieckiego Oddziału Żandarmerii
Wojskowej potwierdzili podczas zabezpieczenia uroczystości państwowych i wojskowych, m.
in. Marszu „Razem dla Niepodległej”, Międzynarodowych Pokazów Lotniczych AIR SHOW
2013 w Radomiu oraz Szczytu Klimatycznego.
Bardzo dobre wyszkolenie oraz wiedzę specjalistyczną wykazali podczas ćwiczeń
i treningów m.in. BAGRAM, ANAKONDA, SHARP LYNX, RENEGADE, KAPER,
PAŹDZIERNIK i MAZOWSZE.
płk Wiesław Chrzanowski − komendant Mazowieckiego Oddziału Żandarmerii
Wojskowej w Warszawie
Urodził się 21 stycznia 1968 r. Służbę wojskową rozpoczął jako
kadet Szkoły Chorążych WSW w Mińsku Mazowieckim (1987). Jest
absolwentem Wydziału Pedagogicznego i Wydziału Administracji
Wyższej Szkoły Humanistycznej w Pułtusku (1997) oraz Wyższej
Szkoły Oficerskiej Wojsk Zmechanizowanych we Wrocławiu (1998).
W latach 1990-2003 pełnił obowiązki na kolejnych
stanowiskach służbowych w Oddziale Żandarmerii Wojskowej
Garnizonu Stołecznego Warszawa i Mazowieckim Oddziale
Żandarmerii Wojskowej. W 2003 r. został skierowany do służby
w Komendzie Głównej Żandarmerii Wojskowej. W 2007 r. został
zastępcą komendanta Mazowieckiego Oddziału ŻW, a w 2009 r.
komendantem Centrum Szkolenia Żandarmerii Wojskowej w Mińsku Mazowieckim.
Od 16 października 2012 r. jest komendantem Mazowieckiego Oddziału Żandarmerii
Wojskowej w Warszawie.
14 sierpnia 2013 r. został wyróżniony przez Ministra Obrony Narodowej wpisaniem
zasług do „Księgi Honorowej Wojska Polskiego”.
11 batalion dowodzenia in. gen. broni Zygmunta Sadowskiego w Żaganiu
11 batalion dowodzenia wchodzi w skład 11 Lubuskiej
Dywizji Kawalerii Pancernej. Został sformowany w 1945 r. w
Łodzi, a w 1995 r. przyjął tradycje bojowe 1 batalionu
łączności wchodzącego w skład 1 Dywizji Pancernej
dowodzonej przez gen. Stanisława Maczka.
Jego przeznaczeniem jest zapewnienie łączności na
szczeblu taktycznym dywizji z podległymi jej jednostkami
wojskowymi.
Batalion utrzymuje także gotowość do udziału w
reagowaniu na zagrożenia niemilitarne oraz sytuacje
kryzysowe, w tym likwidacji skutków klęsk żywiołowych i katastrof w obszarze
odpowiedzialności obejmującym województwa dolnośląskie i opolskie.
W 2013 r. batalion wzorowo przygotował stanowiska dowodzenia i uczestniczył w
ćwiczeniach taktycznych z wojskami i ćwiczeniach dowódczo-sztabowych pk. BORSUK i
BÓBR oraz w treningach sztabowych pk. BARYCZ i BYSTRZYCA, które stanowiły ważny
sprawdzian dla pododdziałów jednostki przed rozpoczęciem zgrywania batalionu. Żołnierze
potwierdzili wysoki poziom wyszkolenia sprawnie rozwijając systemy łączności i informatyki
przeznaczone do zabezpieczenia dowodzenia ugrupowaniem bojowym dywizji.
Wysoką jakość wykonywanych zadań zapewnia profesjonalne wykorzystanie sprzętu
najnowszej generacji znajdującego się na wyposażeniu batalionu, m.in. ruchomych węzłów
łączności cyfrowej, zintegrowanych węzłów informatycznych, terminali satelitarnych,
mobilnych modułów stanowisk dowodzenia oraz wysokiej klasy radiostacji pokładowych.
Żagańscy łącznościowcy regularnie wchodzą w skład Polskich Kontyngentów
Wojskowych: UNDOF w Syrii, ISAF w Afganistanie oraz PKW w Iraku ‒ gdzie dwukrotnie
stanowili zasadniczy trzon formujący batalion dowodzenia MND CS.
Wyniki szkoleniowe oraz wykonywanie zadań poza granicami państwa, przede
wszystkim realizacja zadań w ramach Grupy Bojowej Unii Europejskiej prze pododdziały
batalionu zostały wysoko ocenione przez Dowódcę Wojsk Lądowych.
ppłk Dariusz Lesiuk – dowódca 11 batalionu dowodzenia w Żaganiu
Urodził się 8 marca 1966 r. Jest absolwentem Wyższej Szkoły
Oficerskiej Wojsk Łączności w Zegrzu (1991), Wydziału Elektroniki i
Telekomunikacji Akademii Techniczno-Rolniczej w Bydgoszczy
(2004), Wydziału Mechanicznego Uniwersytetu Zielonogórskiego
(2004) oraz studiów podyplomowych z zakresu bezpieczeństwa
narodowego w Akademii Obrony Narodowej (2006).
Zawodową służbę rozpoczął w 34 batalionie łączności w
Żaganiu, jako dowódca plutonu radiowego, a następnie pełnił
obowiązki na kolejnych stanowiskach, m.in. dowódcy kompanii
łączności, szefa sztabu oraz zastępcy dowódcy 11 batalionu dowodzenia
w Żaganiu.
Dwukrotnie pełnił służbę w Polskim Kontyngencie Wojskowym w Republice Iraku, w
ramach IV oraz VIII zmiany PKW, na stanowisku zastępcy dowódcy Batalionu Dowodzenia i
Zabezpieczenia MND CS.
Od 1 grudnia 2012 r. dowodzi 11 batalionem dowodzenia w Żaganiu.
13 dywizjon trałowców im. adm. floty Andrzeja Karwety w Gdyni
Historia 13 dywizjonu trałowców sięga 1946 r., gdy jednostka
brała udział w powojennym rozminowywaniu Bałtyku. Dywizjon
funkcjonuje w strukturze 8 Flotylli Obrony Wybrzeża i składa się z 8
okrętów: 3 niszczycieli min i 5 trałowców oraz Grupy Nurków
Minerów. Jest przeznaczony do wykonywania zadań obrony
przeciwminowej: trałowania, poszukiwania, wykrywania i niszczenia
min, niszczenia zagród minowych oraz obrony przeciwminowej
zespołów okrętów na przejściu morzem. W styczniu 2013 r. otrzymał
imię admirała floty Andrzeja Karwety.
Dywizjon jest jedną z najbardziej doświadczonych jednostek
wojskowych Marynarki Wojennej. W 2013 r. żołnierze dywizjonu potwierdzili doskonałe
wyszkolenie bojowe i taktyczne uzyskując wysokie wyniki podczas ćwiczeń: BALTOPS,
OPEN SPIRIT, DANEXINORTHER COASTS oraz STEADFAST JAZZ.
Swoje umiejętności i wielkie zaangażowanie wykazują zarówno w działalności
szkoleniowej w kraju, jak i podczas pełnienia służby poza granicami państwa. Od stycznia do
maja 2013 r. ORP „CZAJKA” uczestniczył w Stałym Zespole Sił Obrony Przeciwminowej
NATO SNMCMG-1, podczas którego oczyszczał z min podejścia do portów, działając w
niewielkich morskich cieśninach i przesmykach oraz ćwiczył walkę z piratami i terrorystami.
Okręt pełnił również całoroczny dyżur bojowy w Siłach Odpowiedzi NATO. Potwierdzeniem
profesjonalizmu żołnierzy dywizjonu było wyznaczenie ich do służby w Sztabie Dowództwa
Wielonarodowego Zespołu SNMCMG-1.
W 2013 r. 13 dywizjon trałowców był gospodarzem wizyt dwóch francuskich okrętów
obrony przeciwminowej „VULCAIN” i „ALIZE”, które przybyły do Gdyni w ramach
porozumienia o współdziałaniu żołnierzy obu państw w zakresie wykonywania prac
podwodnych.
Doceniona została również praca Grupy Nurków Minerów, która wykonuje
wyjątkowo niebezpieczne zadania rozminowania Morza Bałtyckiego, Zatoki Gdańskiej i wód
śródlądowych na obszarze ośmiu województw Polski. Nurkowie otrzymali podziękowania od
Podsekretarza Stanu Ministerstwa Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej oraz
Dyrektora Urzędu Morskiego w Słupsku za udział w oczyszczeniu z niewybuchów portu w
Ustce, które było niezbędne dla realizacji inwestycji unijnych na tym terenie.
kmdr por. Krzysztof Rybak − dowódca 13 dywizjonu trałowców w Gdyni
Urodził się 19 czerwca 1967 r. Jest absolwentem Akademii
Marynarki Wojennej w Gdyni (1990), podyplomowych studiów
ekonomicznych na Uniwersytecie Gdańskim (1999) oraz dowódczosztabowych w Akademii Marynarki Wojennej (2005).
Od początku zawodowej służby wojskowej jest związany z 13
dywizjonem trałowców, w którym po ukończeniu Akademii dowodził
trałowcem ORP „Śniardwy”, a następnie niszczycielami min: ORP
„Czajka” i ORP „Flaming”.
W kwietniu 2003 r. dowodził niszczycielem min ORP
„Czajka”, który włączono do Stałego Zespołu Obrony Przeciwminowej
NATO, gdzie przez kolejne trzy miesiące prowadził działania operacyjne. W 2005 r. został
wyznaczony na stanowisko zastępcy dowódcy – szefa sztabu 13 dywizjonu trałowców. Cztery
lata później objął stanowisko w Oddziale Operacyjnym Sztabu Marynarki Wojennej.
W 2010 r., jako pierwszy w historii oficer Marynarki Wojennej, objął dowództwo
nad „Tarczą Przeciwminową Europy Północnej” Stałym Zespołem Obrony Przeciwminowej
NATO. Podczas manewrów BRILLANT MARINER 2010 dowodził flotyllą przeciwminową
liczącą trzynaście okrętów oraz trzema grupami nurków minerów z jedenastu państw: Polski,
Belgii, Chorwacji, Danii, Francji, Holandii, Niemiec, Norwegii, Szwecji, USA i Wielkiej
Brytanii. Dowodzone przez niego siły wykonywały operacje przeciwminowe, uczestniczyły w
akcjach embarga oraz działaniach obronnych przed atakami z wody i powietrza.
Od 28 września 2011 r. dowodzi 13 dywizjonem trałowców w Gdyni.
15 sierpnia 2012 r. został wyróżniony przez Ministra Obrony Narodowej wpisaniem
zasług do „Księgi Honorowej Wojska Polskiego”.
52 batalion remontowy Ziemi Człuchowskiej w Czarnem
52 batalion remontowy jest jednostką wchodzącą w
skład 1 Pomorskiej Brygady Logistycznej, przeznaczoną do
zabezpieczenia potrzeb naprawczych jednostek i instytucji
wojskowych oraz realizacji zadań na rzecz
Polskich
Kontyngentów Wojskowych poza granicami państwa.
Batalion organizuje i wykonuje odtwarzanie
sprawności technicznej sprzętu wojskowego w warunkach
stacjonarnych i polowych, ze szczególnym uwzględnieniem
Kołowych Transporterów Opancerzonych ROSOMAK.
Zadania obsługowo-naprawcze prowadzone są przy
wykorzystaniu nowoczesnych urządzeń i technologii. W celu odtwarzania sprawności
technicznej KTO ROSOMAK do jednostek wojskowych delegowane są specjalistyczne grupy
serwisowe.
Żołnierze i pracownicy batalionu osiągnęli bardzo dobry poziom znajomości
konstrukcji i rozwiązań technicznych nowoczesnego sprzętu wojskowego będącego na
wyposażeniu Sił Zbrojnych RP. Doświadczenie w odtwarzaniu sprawności technicznej KTO
ROSOMAK zdobywali m.in. usprawniając i przekazując do dalszej eksploatacji 14
transporterów, które zostały wycofane z PKW w Czadzie. W 2013 r. pomyślnie rozpoczęto
proces odtwarzania sprawności technicznej KTO ROSOMAK biorących udział w misji PKW
w Afganistanie. W grudniu ubiegłego roku pierwszych 6 egzemplarzy usprawnionego sprzętu
zostało przekazanych do jednostek Wojsk Lądowych. Oprócz napraw odtworzeniowych
jednostka wykonała w minionym roku 21 napraw bieżących oraz 54 obsługiwania okresowe
KTO ROSOMAK w jednostkach na terenie kraju.
Potencjał oraz codzienna ciężka służba i praca specjalistów batalionu zostały
docenione ‒ z myślą o wykonywaniu napraw oraz obsługiwań w szerszym zakresie
prowadzone są prace nad projektem budowy i oddaniem do użytku Hali – Centrum
Obsługowo-Naprawczego KTO Rosomak w Czarnem.
ppłk Sławomir Milewski – dowódca 52 batalionu remontowego w Czarnem
Urodził się 8 listopada 1963 r. Jest absolwentem Wyższej
Oficerskiej Szkoły Samochodowej w Pile (1987), Wydziału
Technologii Budowy Maszyn Akademii Techniczno-Rolniczej w
Bydgoszczy (1994) oraz studiów podyplomowych w zakresie
bezpieczeństwa i higieny pracy w Grudziądzkiej Szkole Wyższej.
Zawodową służbę wojskową rozpoczął w 31 Ośrodku
Szkolenia Specjalistów Samochodowych w Grudziądzu, jako dowódca
plutonu szkolnego, a następnie wykładowca sekcji szkolnej operatorów Żurawi.
W latach 1995-1998 pełnił służbę w 12 Pułku Łączności Radio-Liniowo-Kablowej w
Świeciu, jako szef służby samochodowej oraz starszy oficer sekcji technicznej logistyki. Od
1998 r. był starszym oficerem wydziału eksploatacji pojazdów mechanicznych w dowództwie
Pomorskiego Okręgu Wojskowego. W latach 1998-2000 był dowódcą plutonu dowodzenia i
zabezpieczenia w Polskim Kontyngencie Wojskowym UNIFIL w Libanie.
W latach 2001-2010 pełnił służbę w 1 Okręgowych Warsztatach Technicznych w
Grudziądzu, na stanowiskach kierownika wydziału przygotowania produkcji, szefa logistyki,
szefa sekcji produkcji - zastępcy kierownika warsztatów.
Od 12 lipca 2010 r. jest dowódcą 52 batalionu remontowego w Czarnem.
INSTYTUCJE WOJSKOWE WYRÓŻNIONE TYTUŁEM HONOROWYM
„PRZODUJĄCA INSTYTUCJA WOJSKOWA”
ZA UZYSKANIE NAJLEPSZYCH WYNIKÓW W DZIAŁALNOŚCI SŁUŻBOWEJ
W 2013 ROKU
Centrum Operacji Powietrznych – Dowództwo Komponentu Powietrznego
w Warszawie
Centrum Operacji Powietrznych – Dowództwo
Komponentu
Powietrznego
jest
największą
i
najnowocześniejszą jednostką dowodzenia taktycznego w
systemie dowodzenia Siłami Zbrojnymi. Powstało 1 stycznia
2002 r. na bazie Centralnego Stanowiska Dowodzenia Wojsk
Lotniczych i Obrony Powietrznej.
Jego głównym zadaniem jest monitorowanie ruchu w
przestrzeni powietrznej w celu zapewnienia bezpieczeństwa
wykonywania zadań przez statki powietrzne w trakcie
działalności bieżącej i ćwiczeń z wojskami oraz zapobieganie
zamachom terrorystycznym. Centrum współpracuje z Polską Agencją Żeglugi Powietrznej,
Policją, Strażą Pożarną i Strażą Graniczną w zakresie wymiany informacji, koordynacji
działań podczas prowadzonych akcji poszukiwawczo-ratowniczych oraz ostrzegania o
zagrożeniu uderzeniem z powietrza.
W 2013 r. najważniejszym zadaniem Centrum było uzyskanie zdolności do działania
jako Dowództwo Komponentu Powietrznego w zakresie planowania, dowodzenia i
kierowania siłami wydzielonymi do komponentu powietrznego w ramach narodowej
połączonej operacji obronnej oraz zdolności organów dowodzenia i kierowania do realizacji
misji AIR POLICING oraz RENEGADE.
Kolejne ważne przedsięwzięcie stanowiło zapewnienie sprawnego działania systemu
ratownictwa lotniczego, w ramach którego prowadzono codzienne praktyczne treningi
dyżurujących załóg oraz uruchamiano i nadzorowano przeloty MEDEVAC. Dzięki
zabezpieczeniu „Akcji Serce” umożliwiono przetransportowanie drogą powietrzną 12
organów przeznaczonych do natychmiastowej transplantacji.
Potwierdzeniem profesjonalizmu personelu Centrum Operacji Powietrznych ‒
Dowództwa Komponentu Powietrznego był wysoki poziom wykonania zadań związanych z
organizacją i przeprowadzeniem krajowych i sojuszniczych ćwiczeń z wojskami, m.in.
międzynarodowego ćwiczenia w ramach inicjatywy CAI (Cooperative Airspace Initiative)
Rady NATO-Rosja pk. VIGILIANT SKIES 2013. Centrum było również głównym
organizatorem epizodów powietrznych podczas ćwiczeń RAMSTEIN GUARD oraz
STEADFAST JAZZ. Praktycznego sprawdzenia działania systemu obrony powietrznej na
naruszyciela typu RENEGADE dokonano w czasie ćwiczenia z wojskami EAGLE TALON.
Żołnierze Centrum swoje doskonałe umiejętności wykazują również podczas pełnienia
służby poza granicami państwa, głównie w strukturach sojuszniczych stanowisk dowodzenia.
gen. dyw. pil. Jan Śliwka – dowódca Centrum Operacji Powietrznych
– dowódca Komponentu Powietrznego w Warszawie
Urodził się 28 lipca 1961 r. Jest absolwentem Wyższej Oficerskiej
Szkoły Lotniczej w Dęblinie (1985), Akademii Obrony Narodowej (1994
i 2003) oraz Akademii Dowódczo-Sztabowej Sił Powietrznych w
Maxwell w USA (2000). Jest pilotem klasy mistrzowskiej i instruktorem
oblatywaczem na samolotach: TS-11 Iskra, MiG-21UM, MiG-21M i
MiG-21MF.
Pierwsze lata zawodowej służby wojskowej spędził w 10 Pułku
Lotnictwa Myśliwskiego w Łasku, gdzie zajmował kolejne stanowiska od
starszego pilota klucza lotniczego eskadry lotniczej, do dowódcy pułku.
W 2000 r. został zastępcą dowódcy, a następnie dowódcą 2 Brygady
Lotnictwa Taktycznego. W latach 2003-2006 pełnił służbę w 3 Korpusie Obrony Powietrznej
we Wrocławiu jako szef Szkolenia oraz szef Sztabu – zastępca dowódcy Korpusu, a następnie
w latach 2006-2010 jako zastępca dowódcy Centrum Dowodzenia Operacjami Powietrznymi
(CAOC) w Finderup w Danii.
Od 1 października 2010 r. do 31 grudnia 2013 r. był dowódcą Centrum Operacji
Powietrznych.
15 sierpnia 2012 r. został wyróżniony przez Ministra Obrony Narodowej wpisaniem
zasług do „Księgi Honorowej Wojska Polskiego”.
Obecnie obowiązki dowódcy Centrum Operacji Powietrznych – dowódcy
Komponentu Powietrznego pełni gen. bryg. pil. dr inż. Włodzimierz Usarek.
Centrum Szkolenia Logistyki im. Kazimierza I Odnowiciela w Grudziądzu
Centrum Szkolenia Logistyki zostało powołane w 2011
r. jako jednostka szkolnictwa wojskowego bezpośrednio
podporządkowana szefowi Inspektoratu Wsparcia Sił
Zbrojnych. Przejęło i kultywuje tradycje ośrodków i jednostek
szkoleniowych służb technicznych, materiałowych oraz
infrastruktury, garnizonów grudziądzkiego i ostródzkiego,
sięgające 1959 r.
Działalność szkoleniowa Centrum skierowana jest na
kształcenie specjalistów logistyki i wojskowej ochrony
przeciwpożarowej. Proces dydaktyczny odbywa się na wielu
poziomach, począwszy od szkolenia podstawowego i specjalistycznego żołnierzy służby
przygotowawczej do Narodowych Sił Rezerwowych, kursów doskonalących dla żołnierzy i
pracowników wojska korpusu osobowego logistyki oraz szkolenia specjalistycznego
kandydatów na podoficerów. Centrum prowadzi również szkolenie specjalistyczne studentów
Wojskowej Akademii Technicznej i Akademii Obrony Narodowej oraz słuchaczy wyższych
szkół oficerskich. Rok 2013 przyniósł liczbę blisko 11 tysięcy absolwentów kursów i szkoleń.
W 2013 r. Centrum kontynuowało swój rozwój wdrażając do użytku nowatorski
projekt szkolenia w systemie kształcenia zdalnego e-learning, umożliwiając szerszy dostęp
słuchaczy do materiałów dydaktycznych i zasobów bibliotecznych. Nowym zadaniem było
przygotowanie kadry, infrastruktury i wyposażenia bazy dydaktycznej do rozpoczęcia
szkolenia operatorów w obszarze logistycznych systemów informatycznych NATO i
narodowych LOGREP (Logistics Reporting Tool) oraz LOGFAS (Logistics Functional Area
Services), a także przygotowanie kursu dla osób wykonujących i nadzorujących eksploatację
KTO ROSOMAK.
Dzięki współpracy z ośrodkami badawczo-rozwojowymi służby mundurowej i
żywnościowej w kraju oraz szkołami i centrami szkolenia logistyki z Niemiec, Wielkiej
Brytanii, Włoch, Francji i Chorwacji, kadra dydaktyczna czerpie inspiracje do ciągłego
rozwoju bazy szkoleniowej i unowocześniania procesu szkolenia i kształcenia. Do metodyki
zajęć wdrażane są doświadczenia zdobyte podczas udziału w misjach Polskich Kontyngentów
Wojskowych w Afganistanie, Mali i Kosowie.
W Centrum prowadzona jest również z powodzeniem działalność racjonalizatorska,
której efektem jest m.in. wdrożony do użytku w jednostkach wojskowych w 2013 r.
„Informator kierowcy przewożącego towary niebezpieczne w Siłach Zbrojnych”.
Innowacyjność procesu kształcenia i myśl racjonalizatorska Centrum cieszyła się dużym
zainteresowaniem podczas Międzynarodowego Salonu Przemysłu Obronnego w Kielcach.
płk Dariusz Żuchowski – komendant Centrum Szkolenia Logistyki w Grudziądzu
Urodził się 28 lutego 1967 r. Jest absolwentem Wyższej
Oficerskiej Szkoły Samochodowej w Pile (1991), Akademii
Techniczno-Rolniczej w Bydgoszczy (1995), Podyplomowych
Studiów Operacyjno-Strategicznych w Akademii Obrony Narodowej
(2011) oraz specjalistycznych kursów z dziedziny logistyki
ukończonych w USA i Niemczech.
Pierwsze stanowisko – dowódcy plutonu – objął w 8 Ośrodku
Szkolenia Specjalistów Czołgowych w Chełmnie. W latach 1995-2006
pełnił służbę w 3 Pułku Drogowo- Mostowym we Włocławku, a
następnie w 1 Korpusie Zmechanizowanym w Bydgoszczy oraz
w 1 Brygadzie Logistycznej.
W 2006 r. został skierowany do służby w strukturach międzynarodowych
w Dowództwie Komponentu Lądowego w Heidelbergu na stanowisku szefa Wydziału
Operacyjnego G-4, w ramach którego uczestniczył w wielu ćwiczeniach międzynarodowych
oraz operacji stabilizacyjnej ISAF w Afganistanie.
W 2009 r. został zastępcą szefa Oddziału Organizacyjno-Koordynacyjnego w
Inspektoracie Wsparcia Sił Zbrojnych w Bydgoszczy, a następnie asystentem zastępcy szefa
Sztabu ds. Wsparcia Połączonego Dowództwa ISAF w Afganistanie.
Od 1 lipca 2011 r. jest komendantem Centrum Szkolenia Logistyki w Grudziądzu.