przodujący oddział wojska polskiego

UROCZYSTOŚĆ WYRÓŻNIENIA
ODDZIAŁÓW I INSTYTUCJI WOJSKOWYCH
TYTUŁAMI HONOROWYMI
„PRZODUJĄCY ODDZIAŁ WOJSKA POLSKIEGO”
„PRZODUJĄCA INSTYTUCJA WOJSKOWA”
Warszawa, 13 marca 2013 r.
Tytuły honorowe „Przodujący Oddział Wojska Polskiego” i „Przodująca Instytucja
Wojskowa” są wyróżnieniami udzielanymi przez Ministra Obrony Narodowej oddziałom
i instytucjom wojskowym za dokonania bojowe świadczące o ofiarności i odwadze ich
żołnierzy w warunkach walki zbrojnej, w czasie akcji humanitarnych, poszukiwawczych lub
ratowniczych, a także za uzyskanie najlepszych wyników w działalności służbowej
w istotnym stopniu wpływających na zwiększenie zdolności i gotowości bojowej Sił
Zbrojnych oraz umacnianie obronności Rzeczypospolitej Polskiej.
Uroczyste wręczenie aktów nadania oraz znaków tytułów honorowych siedmiu
oddziałom i trzem instytucjom wojskowym wyróżnionym przez Ministra Obrony Narodowej
za dokonania bojowe oraz szczególne osiągnięcia w 2012 r. odbyło się podczas odprawy
rozliczeniowo-koordynacyjnej kierowniczej kadry Ministerstwa i Sił Zbrojnych RP, 13 marca
2013 r. w Centrum Konferencyjnym WP.
ODDZIAŁ WOJSKOWY WYRÓŻNIONY TYTUŁEM HONOROWYM
„PRZODUJĄCY ODDZIAŁ WOJSKA POLSKIEGO”
ZA DOKONANIE CZYNU BOJOWEGO POŁĄCZONEGO Z OFIARNOŚCIĄ
I ODWAGĄ ŻOŁNIERZY
Polski Kontyngent Wojskowy w Islamskiej Republice Afganistanu
(XI zmiana)
Główne zadania, jakie zostały postawione w kwietniu
2012 r. przed żołnierzami XI zmiany Polskiego Kontyngentu
Wojskowego związane były z poprawą bezpieczeństwa w
prowincji Ghazni i przygotowaniem Afgańskich Sił
Bezpieczeństwa
Narodowego
do
przejęcia
pełnej
odpowiedzialności za tę część Afganistanu. Polscy żołnierze
mieli też wspierać lokalną administrację, a także prowadzić
działania pomocowe ukierunkowane na podniesienie standardu
życia ludności prowincji.
Aby zrealizować postawione cele zaplanowano
i przeprowadzono ponad 140 szeroko zakrojonych operacji
i blisko 2,5 tys. innych działań bojowych. Wykryto i zniszczono
ponad 100 improwizowanych urządzeń wybuchowych, przejęto i zlikwidowano 30 ton
materiałów do ich produkcji, a także duże ilości uzbrojenia i amunicji. Ponadto
wyeliminowano 19 i zatrzymano ponad 120 terrorystów, wśród których było kilkunastu
najbardziej poszukiwanych liderów ugrupowań rebelianckich.
Nad właściwym przygotowaniem żołnierzy i funkcjonariuszy Afgańskich Sił
Bezpieczeństwa Narodowego do samodzielnego prowadzenia działań operacyjnych czuwało
8 zespołów doradczych oraz 66 instruktorów w 4 ośrodkach szkoleniowych.
Równie istotne zadanie stanowiło udzielanie pomocy humanitarnej mieszkańcom
Afganistanu oraz wsparcie administracji prowincji w zakresie odbudowy i rozwoju. Polski
Zespół Odbudowy Prowincji realizował w 2012 r. 39 projektów o wartości ponad 21 mln zł.
XI zmiana Polskiego Kontyngentu Wojskowego w Afganistanie pod dowództwem
gen. bryg. Bogdanem Tworkowskiego, liczyła 2 500 żołnierzy. W głównej mierze stanowili ją
spadochroniarze 6 Brygady Powietrznodesantowej z Krakowa, Gliwic i Bielska-Białej.
Pozostałe komponenty tworzyli żołnierze 49 Bazy Lotniczej, 5 Pułku Inżynieryjnego, 25
Brygady Kawalerii Powietrznej, 11 Mazurskiego Pułku Artylerii, 21 Brygady Strzelców
Podhalańskich, 23 Pułku Artylerii, 2 Ośrodka Radioelektronicznego, Centralnej Grupy
Działań Psychologicznych, 1 i 10 Brygady Logistycznej, Żandarmerii Wojskowej i Wojsk
Specjalnych.
Pomimo prowadzenia bardzo intensywnych działań przeciwrebelianckich w czasie
trwania XI zmiany w Afganistanie nie zginął żaden polski żołnierz.
gen. bryg. Bogdan Tworkowski – dowódca XI zmiany PKW w Afganistanie
Urodził się 12 listopada 1954 r. Jest absolwentem Wyższej
Szkoły Oficerskiej Wojsk Łączności w Zegrzu (1977), Uniwersytetu
Śląskiego w Katowicach (1997), Wojskowej Akademii Politycznej
(1980), studiów podyplomowych na Uniwersytecie Jagiellońskim
(1998) oraz studium polityki obronnej w Akademii Obrony
Narodowej (2006).
Zawodową służbę rozpoczął w 1977 r. w jednostkach 6
Pomorskiej Dywizji Powietrznodesantowej, służył m.in. w 6, 10 i 16
batalionie powietrznodesantowym oraz w sztabie 6 Brygady
Powietrzno-Desantowej.
Wielokrotnie pełnił służbę poza granicami państwa. Po raz pierwszy w latach 19941996 jako szef Wydziału Operacyjnego sztabu PKW w ramach misji ONZ UNDOF w Syrii.
W 1997 r. w ramach misji ONZ SFOR w Bośni i Hercegowinie był szefem sztabu-zastępcą
dowódcy batalionu. W 1998 r. został dowódcą Polsko-Ukraińskiego Batalionu Sił
Pokojowych w Przemyślu, z którym w 2000 r. wyjechał na misję KFOR w Kosowie.
Uczestniczył też dwukrotnie w misji PKW w Iraku (w 2003 i 2005 r.).
Pełnił również służbę na stanowiskach komendanta Ośrodka Szkolenia na Potrzeby
Sił Pokojowych w Kielcach (2001-2006 i 2007-2008), zastępcy dowódcy 2 Korpusu
Zmechanizowanego
w
Krakowie
(2008-2010)
oraz
dowódcy
6
Brygady
Powietrznodesantowej (2010-2012).
Od kwietnia do października 2012 r. dowodził XI zmianą Polskiego Kontyngentu
Wojskowego w Afganistanie. Obecnie pełni obowiązki zastępcy szefa sztabu ds. Wsparcia w
Dowództwie Sił Lądowych NATO w Izmirze w Turcji.
ODDZIAŁY WOJSKOWE WYRÓŻNIONE TYTUŁEM HONOROWYM
„PRZODUJĄCY ODDZIAŁ WOJSKA POLSKIEGO”
ZA UZYSKANIE NAJLEPSZYCH WYNIKÓW W DZIAŁALNOŚCI SŁUŻBOWEJ
W 2012 ROKU
20 Bartoszycka Brygada Zmechanizowana im. Hetmana Wincentego Gosiewskiego
w Bartoszycach
20 Bartoszycka Brygada Zmechanizowana powstała
w 1994 r. na bazie rozformowanego 75 Ośrodka MateriałowoTechnicznego. Dziedziczy tradycje m.in. 20 Dywizji Piechoty,
78 Łuckiego Pułku Strzelców i 20 Pułku Artylerii Lekkiej.
Podstawowym sprzętem bojowym Brygady są bojowe
wozy piechoty BWP-1 oraz opancerzone wozy rozpoznawcze
BRDM-2.
20 Brygada Zmechanizowana jest przodującym
oddziałem 16 Dywizji Zmechanizowanej. W 2012 r. osiągnęła
wśród jednostek Dywizji najlepsze wyniki w szkoleniu
ogólnowojskowym, dyscyplinie wojskowej oraz działalności
bieżącej.
Wzorowe przygotowanie do działania żołnierze 20 BZ
potwierdzili m.in. podczas ćwiczenia dowódczo-sztabowego TUMAK. Wysoki poziom
wyszkolenia zaprezentowali również w czasie szkolenia pododdziałów w Ośrodku Szkolenia
Poligonowego Wojsk Lądowych w Orzyszu wykonując strzelania z moździerza 120 mm,
BWP-1 oraz zadania taktyczne.
Od października 2011 r. do kwietnia 2012 r. 120 żołnierzy Brygady pełniło służbę w
X zmianie Polskiego Kontyngentu Wojskowego w Afganistanie. Wykonanie najważniejszego
z zadań, jakim było zwiększenie bezpieczeństwa w prowincji Ghazni, okupiło najwyższą
ofiarą życia 5 żołnierzy Brygady.
2 maja 2012 r. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej uhonorował Brygadę Flagą
Rzeczypospolitej Polskiej, a Dowódca Wojsk Lądowych wyróżnił dyplomem uznania za
szczególne osiągnięcia i wysokie wyniki w działalności szkoleniowej w 2012 r.
gen. bryg. Jarosław Mika – dowódca 20 Brygady Zmechanizowanej w Bartoszycach
Urodził się 31 października 1962 r. Jest absolwentem Wyższej
Szkoły Oficerskiej Wojsk Pancernych w Poznaniu (1985), Akademii
Obrony Narodowej (1993) oraz studiów podyplomowych w ramach
„Studium Polityki Obronnej” w AON (2008).
Służbę zawodową rozpoczął w jednostkach wojskowych
5 Dywizji Pancernej w Gubinie, gdzie zajmował stanowiska od
dowódcy plutonu do dowódcy batalionu czołgów w 23 Pułku Czołgów
Średnich w Słubicach i 13 Pułku Zmechanizowanym w Kożuchowie.
Po ukończeniu studiów w Akademii Obrony Narodowej pełnił
służbę w Inspektoracie Szkolenia Zarządu Ogólnego Sztabu
Generalnego Wojska Polskiego, a od 1997 r. w Dowództwie Wojsk
Lądowych, m.in. na stanowisku zastępcy szefa Zarządu Planowania Rozwoju Wojsk
Lądowych.
W latach 2008-2011 był dowódcą Brygady Wsparcia Dowodzenia Wielonarodowego
Korpusu Północny-Wschód w Stargardzie Szczecińskim.
Dwukrotnie pełnił służbę w Polskich Kontyngentach Wojskowych ‒ w 2007 r. jako
asystent dowódcy Dywizji w ramach VIII zmiany PKW w Iraku oraz w 2011 r. jako zastępca
dowódcy Regionu Wschodniego ds. Koalicyjnych PKW ISAF w Afganistanie.
Od 14 marca 2011 r. dowodzi 20 Bartoszycką Brygadą Zmechanizowaną.
15 Gołdapski Pułk Przeciwlotniczy w Gołdapi
15 Pułk Przeciwlotniczy powstał w 1994 r. w wyniku
przeformowania 15 Pułku Artylerii Przeciwlotniczej. Od 15
lutego 2011 r. znajduje się w bezpośrednim podporządkowaniu
Dowódcy Wojsk Lądowych.
Pułk jest oddziałem wojsk obrony przeciwlotniczej
wyposażonym w zestawy rakietowe bliskiego zasięgu KUB
oraz
przeciwlotnicze
zestawy
artyleryjsko-rakietowe.
W planowaniu działań operacyjno-taktycznych, podczas
ćwiczeń i treningów kadra jednostki wykorzystuje nowoczesne
programy komputerowe wspierające proces planowania,
organizowania i kierowania działaniami.
Najważniejszym zadaniem Pułku w 2012 r. było zgranie bojowe w nowych
strukturach organizacyjnych, po włączeniu dywizjonu KUB z rozformowanego 13 Pułku
Przeciwlotniczego.
Dobre przygotowanie do prowadzenia działań bojowych gołdapskich przeciwlotników
potwierdzają wyniki osiągnięte w czasie szkoleń poligonowych, rakietowych strzelań
bojowych, treningów i ćwiczeń dowódczo-sztabowych. Pułk uzyskał bardzo dobrą ocenę
m.in. podczas ćwiczenia taktyczno-specjalnego WILK, połączonego z rakietowymi
strzelaniami bojowymi zestawów rakietowych KUB.
Żołnierze z Gołdapi wielokrotnie uczestniczyli w misjach pokojowych
i stabilizacyjnych Polskich Kontyngentów Wojskowych w Iraku, Afganistanie, Czadzie oraz
Kosowie. Za poświęcenie, męstwo i odwagę w misjach poza granicami państwa Prezydent
Rzeczypospolitej Polskiej odznaczył dwóch żołnierzy Pułku Wojskowym Krzyżem Zasługi
z Mieczami, natomiast Minister Obrony Narodowej wyróżnił trzech żołnierzy wpisaniem
zasług do Księgi Honorowej.
Potwierdzeniem wysokiego poziomu wyszkolenia w 2012 r. było wyróżnienie przez
Dowódcę Wojsk Lądowych 1 dywizjonu przeciwlotniczego Pułku tytułem honorowym
„Przodujący Pododdział Wojsk Lądowych” oraz wyróżnienie przez Ministra Obrony
Narodowej wpisaniem nazwy i osiągnięć 15 Pułku Przeciwlotniczego do Księgi Honorowej
Wojska Polskiego.
płk dr Bogusław Musiał – dowódca 15 Gołdapskiego Pułku Przeciwlotniczego w Gołdapi
Urodził się 17 lipca 1964 r. Jest absolwentem Wyższej Szkoły
Oficerskiej Wojsk Obrony Przeciwlotniczej w Koszalinie (1987),
Akademii Obrony Narodowej (1996) oraz studiów doktoranckich
w AON w specjalności obrona powietrzna (2006).
Zawodową służbę rozpoczął w 1 Pułku Artylerii
Przeciwlotniczej, jako dowódca plutonu, a następnie pełnił obowiązki
na kolejnych stanowiskach m.in.: dowódcy baterii, zastępcy dowódcy
pułku ds. liniowych i szefa sztabu-zastępcy dowódcy. W 2000 r. objął
stanowisko starszego specjalisty w Szefostwie Wojsk Obrony
Przeciwlotniczej Dowództwa Wojsk Lądowych. W latach 2004-2007
był starszym inspektorem kontroli w Departamencie Kontroli
Ministerstwa Obrony Narodowej.
Od 1 października 2007 r. dowodzi 15 Gołdapskim Pułkiem Przeciwlotniczym.
22 Baza Lotnictwa Taktycznego w Malborku
22 Baza Lotnictwa Taktycznego powstała 1 stycznia
2011 r. w wyniku przeformowania 22 Bazy Lotniczej oraz
41 eskadry lotnictwa taktycznego. Baza jest jednostką
autonomiczną, posiadającą komponent lotniczy i komponent
zabezpieczający. Podstawowym wyposażeniem bojowym Bazy
są samoloty MiG-29.
Malborska Baza przejęła i z honorem kultywuje
dziedzictwo tradycji wielu zasłużonych jednostek lotnictwa
m.in.: 41 Pułku Lotnictwa Myśliwskiego, 9 Dywizji Lotnictwa
Myśliwskiego i 1 Pułku Lotnictwa Myśliwskiego „Warszawa”.
Do głównych zadań jednostki należy przede wszystkim pełnienie dyżurów w systemie
obrony powietrznej kraju oraz utrzymywanie ciągłej gotowości do wykonywania działań
lotniczych.
Najważniejszym zadaniem Bazy w 2012 r. było przygotowanie i zabezpieczenie
logistyczne komponentu lotniczego misji AIR POLICING w przestrzeni powietrznej państw
bałtyckich. Realizacja tej misji w ramach Polskiego Kontyngentu Wojskowego ORLIK 4,
uzyskała wysokie oceny przełożonych, potwierdzone wynikami kontroli Najwyższej Izby
Kontroli. PKW ORLIK 4 został również laureatem „Błękitnych Skrzydeł 2012”, najwyższego
honorowego wyróżnienia lotniczego w kraju.
Wydzielone siły i środki Bazy prezentowały bardzo wysoki poziom wyszkolenia
i gotowości bojowej również podczas udziału w ćwiczeniach EAGLE TALON, RENEGADE,
ANAKONDA czy KONDOR.
W 2012 r. żołnierze i pracownicy 22 BLT zapewnili profesjonalny poziom dyżurów
bojowych pełnionych w ramach Zintegrowanego Systemu Obrony Powietrznej
(NATINADS). Personel latający bezpiecznie zrealizował szkolenie lotnicze osiągając 100%
godzin nalotu, a personel ruchu lotniczego zabezpieczył ponad 2 000 operacji lotniczych.
Przeprowadzono wszystkie planowane ćwiczenia rotacyjne żołnierzy Narodowych Sił
Rezerwowych.
płk dypl. pil. Robert Dziadczykowski – dowódca 22 Bazy Lotnictwa Taktycznego
w Malborku
Urodził się w 1964 r. Jest absolwentem Liceum Lotniczego w
Dęblinie (1983), Wyższej Oficerskiej Szkoły Lotniczej w Dęblinie
(1987), Akademii Obrony Narodowej (1998), Air Operational English
Course Seminar w University College of Ripon and York oraz
studiów podyplomowych w Akademii Obrony Narodowej (2004
i 2007).
Zawodową służbę wojskową rozpoczął w 26 Pułku Lotnictwa
Myśliwskiego w Zegrzu Pomorskim. Po 7 latach został przeniesiony
do 41 Pułku Lotnictwa Myśliwskiego w Malborku, gdzie był dowódcą
klucza lotniczego oraz zastępcą dowódcy eskadry. W nowo
utworzonej w 2001 r. 41 eskadrze lotnictwa taktycznego pełnił służbę
na stanowiskach szefa strzelania powietrznego eskadry oraz szefa sztabu, a od stycznia 2004
r. do września 2006 r. dowódcy eskadry.
1 lipca 2007 r. został dowódcą 22 Bazy Lotniczej, a po jej przeformowaniu ‒ od
1 stycznia 2011 r. ‒ jest dowódcą 22 Bazy Lotnictwa Taktycznego.
Pułkownik Robert Dziadczykowski posiada mistrzowską klasę pilota wojskowego
z nalotem ogólnym ponad 1 550 godzin na samolotach TS-11 Iskra oraz MiG-21 i MiG-29.
9 dywizjon przeciwlotniczy w Ustce
Historia 9 dywizjonu przeciwlotniczego w Ustce sięga
roku 1974, kiedy to na bazie 5 baterii artylerii stałej został
sformowany 9 dywizjon artylerii przeciwlotniczej. W 1992 r.
dywizjon wszedł w skład 9 Flotylli Obrony Wybrzeża.
W 2003 r. dywizjon otrzymał obecną nazwę, a po 3 latach został
podporządkowany 3 Flotylli Okrętów, w której strukturze
funkcjonuje do dnia dzisiejszego.
9 dywizjon przeciwlotniczy jest oddziałem taktycznoogniowym przeznaczonym do osłony m.in. stanowisk
dowodzenia, baz morskich oraz punktów manewrowego
bazowania. Dywizjon jest zdolny do samodzielnego lub we współdziałaniu z innymi
środkami przeciwlotniczymi, zwalczania celów powietrznych pojedynczych oraz grupowych,
lecących z dowolnego kierunku na małych i średnich wysokościach, niezależnie od
warunków atmosferycznych. Na wyposażeniu jednostki znajduje się nowoczesny sprzęt
rozpoznania, automatyzacji dowodzenia oraz kierowania środkami walki.
Do najważniejszych przedsięwzięć w 2012 r., w których żołnierze dywizjonu
potwierdzili swoje wysokie umiejętności i wyszkolenie, należał udział w ćwiczeniach
narodowych różnego szczebla m.in. EAGLE TALON, RENEGADE, MIECZNIK, OKOŃ,
OSTROBOK czy ANAKONDA.
Przeciwlotnicy z Ustki z powodzeniem współdziałają z jednostkami innych rodzajów
Sił Zbrojnych RP, przede wszystkim wspierając Siły Powietrzne w nadzorze przestrzeni
powietrznej i akwenu morskiego, a także w czasie wykonywania zadań przez pododdziały
obrony przeciwlotniczej Wojsk Lądowych.
Dodatkowym zadaniem, które w 2012 r. zrealizował dywizjon, był udział we
wzmocnieniu systemu Obrony Powietrznej Rzeczypospolitej Polskiej w czasie Mistrzostw
Europy w Piłce Nożnej UEFA EURO 2012.
Żołnierze dywizjonu wielokrotnie wykonywali zadania w kolejnych zmianach
Polskich Kontyngentów Wojskowych w Iraku, Libanie, Czadzie i Afganistanie.
2 maja 2012 r. jednostka została uhonorowana przez Prezydenta Rzeczypospolitej
Polskiej nadaniem Flagi Rzeczypospolitej Polskiej.
kmdr por. Michał Pawełka − dowódca 9 dywizjonu przeciwlotniczego w Ustce
Urodził się 20 września 1967 r. Jest absolwentem Wyższej
Szkoły Oficerskiej Wojsk Obrony Przeciwlotniczej w Koszalinie
(1990), Bałtyckiej Wyższej Szkoły Humanistycznej (2001) oraz
studiów podyplomowych w Akademii Marynarki Wojennej (2007).
Od początku swojej zawodowej służby wojskowej związany
jest z 9 dywizjonem przeciwlotniczym, w którym jako pierwsze objął
stanowisko dowódcy baterii przeciwlotniczej. W 1996 r. został
przeniesiony do służb technicznych na stanowisko szefa uzbrojenia,
a następnie w 1999 r. ‒ oficera operacyjnego dywizjonu. W latach
2003-2007 był szefem sztabu-zastępcą dowódcy dywizjonu, a od
1 marca 2007 r. jest jego dowódcą.
Jednostka Wojskowa Komandosów w Lublińcu
Jednostka Wojskowa Komandosów jest najstarszą
i największą jednostką Wojsk Specjalnych. Jest przeznaczona do
prowadzenia lądowych operacji specjalnych.
Od 2010 r. Jednostka wydziela Zadaniowy Zespół
Bojowy TF-50 do składu Zgrupowania Wojsk Specjalnych
Polskiego Kontyngentu Wojskowego w Afganistanie. W ocenie
dowództwa misji NATO ISAF Zespół wniósł bezprecedensowy
wkład w stabilizację sytuacji w Afganistanie. Tylko w czasie XI
i XII zmiany PKW żołnierze z Lublińca zatrzymali 9 osób
kluczowych dla powodzenia operacji ISAF, podejrzewanych
o działalność terrorystyczną i zbrodnie przeciwko narodowi
afgańskiemu. Zniszczyli także ponad 20 ton ładunków
wybuchowych.
W styczniu 2012 r. komandosi z Lublińca przeprowadzili operację uwolnienia
3 zakładników przetrzymywanych przez grupę talibskich terrorystów-samobójców,
planujących zamach na siedzibę Gubernatora oraz Szefa NDS Prowincji Paktika. Akcja ta
została uznana przez Biuro Bezpieczeństwa Narodowego za jedno z 10 najważniejszych
wydarzeń, które miały wpływ na nasze bezpieczeństwo w 2012 r.
Kolejnym znaczącym sukcesem Jednostki było przygotowanie do działania
w prowincjach Ghazni i Paktika dwóch kompanii antyterrorystycznych afgańskiej Policji,
które przejmą odpowiedzialność za bezpieczeństwo w prowincjach po wycofaniu sił ISAF.
płk Ryszard Pietras − dowódca Jednostki Wojskowej Komandosów od 16 lutego 2010 r.
do 5 września 2012 r.
Urodził się 3 lipca 1963 r. Jest absolwentem Wyższej Szkoły
Oficerskiej Wojsk Chemicznych w Krakowie (1986), Akademii
Obrony Narodowej (1996) oraz wielu kursów i szkoleń
specjalistycznych z zakresu przeciwdziałania sytuacjom kryzysowym
i zwalczania terroryzmu.
Zawodową służbę wojskową rozpoczął jako dowódca plutonu
w 22 Pułku Przeciwchemicznym, a od 1987 r. kontynuował ją
w Wyższej Szkole Oficerskiej Wojsk Chemicznych. Od 1990 r.
dowodził kompanią w 5 Pułku Strzelców Podhalańskich. Kolejne
stanowiska służbowe obejmował w Szefostwie Wojsk Obrony
Przeciwchemicznej,
Wojskach
Inżynieryjnych
i
Obrony
Przeciwchemicznej oraz Szefostwie Wojsk Inżynieryjnych. Od
2000 r. pełnił służbę w 2 Korpusie Zmechanizowanym w Krakowie. W 2006 r. został
dowódcą 5 batalionu chemicznego w Tarnowskich Górach, a w 2007 r. zastępcą dowódcy
1 Pułku Specjalnego Komandosów.
Od 16 lutego 2010 r. do 5 września 2012 r. był dowódcą Jednostki Wojskowej
Komandosów.
Obecnie podnosi kwalifikacje na Podyplomowych Studiach Polityki Obronnej
w Królewskiej Akademii Studiów Obronnych w Londynie.
płk Sławomir Drumowicz − dowódca Jednostki Wojskowej
Komandosów od 5 września do 26 listopada 2012 r.
Urodził się 23 listopada 1968 r. Jest absolwentem Wyższej Szkoły Oficerskiej Wojsk
Zmechanizowanych (1992), studiów podyplomowych w Akademii Obrony Narodowej oraz
wielu kursów specjalistycznych z zakresu działań specjalnych oraz zwalczania terroryzmu.
Zawodową służbę rozpoczął na stanowisku zastępcy dowódcy grupy w 62 Kompanii
Specjalnej. W 1994 r. został pomocnikiem dowódcy grupy analizy danych w 11 batalionie
regulacji ruchu. W latach 1995-2012 pełnił służbę na kolejnych stanowiskach w 1 Pułku
Specjalnym Komandosów w Lublińcu m.in. dowódcy plutonu-dowódcy grupy, dowódcy
Zespołu Bojowego, szefa Szkolenia oraz zastępcy dowódcy. Kilkakrotnie pełnił służbę poza
granicami państwa m.in. w ramach misji ONZ UNPROFOR, a następnie PKW w Chorwacji
oraz w IX zmianie PKW w Iraku.
Od 5 września do 26 listopada 2012 r. pełnił czasowo obowiązki dowódcy Jednostki
Wojskowej Komandosów.
Obecnie jest szefem Oddziału J-2 w Dowództwie Wojsk Specjalnych w Krakowie.
płk Wiesław Kukuła − dowódca Jednostki Wojskowej Komandosów od 26 listopada
2012 r.
Urodził się 16 marca 1972 r. Jest absolwentem Wyższej Szkoły
Oficerskiej
Wojsk
Łączności
(1996),
Wyższego
Kursu
Specjalistycznego (1999), Wojskowej Akademii Technicznej (2001)
oraz Polish Open University (2008). Ukończył wiele kursów
specjalistycznych z zakresu łączności oraz planowania i kierowania
operacjami specjalnymi.
Służbę zawodową rozpoczął w 1 Pułku Specjalnym
Komandosów, w którym do 2006 r. zajmował stanowiska dowódcy
plutonu, dowódcy kompanii, szefa sekcji oraz szefa sztabu. W latach
2003-2004 pełnił służbę poza granicami państwa w ramach PKW
w Iraku. W 2007 r. został skierowany do Dowództwa Wojsk
Specjalnych, gdzie zakończył służbę jako szef pionu operacyjnego.
Od 26 listopada 2012 r. dowodzi Jednostką Wojskową Komandosów w Lublińcu.
15 Sieradzka Brygada Wsparcia Dowodzenia w Sieradzu
15 Sieradzka Brygada Wsparcia Dowodzenia jest jedną
z największych jednostek łączności w Wojsku Polskiem,
podporządkowaną Dowódcy Garnizonu Warszawa.
Zadaniem Brygady jest zapewnienie łączności w układzie
narodowym i koalicyjnym w czasie pokoju, kryzysu i wojny.
Na wyposażeniu Brygada posiada cyfrowy sprzęt łączności
i informatyki najnowszej generacji.
W 2012 r. żołnierze Brygady potwierdzili świetne
wyszkolenie oraz wysoką wiedzę podczas ćwiczeń i treningów
Sztabu Generalnego WP, Dowództwa Operacyjnego Sił
Zbrojnych oraz Dowództwa Garnizonu Warszawa m.in. ANAKONDA, MAJ, CIS, STOLICA
czy PAŹDZIERNIK.
Brygada regularnie bierze udział w przedsięwzięciach międzynarodowych. W 2012 r.
jej żołnierze zabezpieczali łączność podczas warsztatów państw NATO COMBINED
ENDEAVOUR. Uczestniczyli również w teście interoperacyjności sprzętu łączności
i informatyki Eurokorpusu BLUE GABRIEL 12.
Żołnierze Brygady z powodzeniem realizowali również specjalistyczne zadania
w ramach misji Polskiego Kontyngentu Wojskowego w Afganistanie oraz zabezpieczali
łączność satelitarną dla potrzeb PKW ORLIK 4 na Litwie.
W 2012 r. 15 BWD po raz trzeci współorganizowała ogólnopolską konferencję,
podczas której omawiano zmiany zachodzące w wojskowych systemach łączności
i informatyki.
Rok 2012 przyniósł Brygadzie również sukcesy w dziedzinie dyscypliny wojskowej
i wyszkolenia. Do najważniejszych należą: otrzymanie nagrody w VII edycji konkursu „Lex
et Patria” za osiągnięcia w utrzymaniu dyscypliny wojskowej oraz uzyskanie bardzo dobrych
wyników podczas zawodów strzeleckich organizowanych na szczeblu DGW.
płk Roman Januszewski – dowódca 15 Sieradzkiej Brygady Wsparcia Dowodzenia
w Sieradzu
Urodził się 28 lutego 1970 r. Jest absolwentem Wyższej
Szkoły Oficerskiej Wojsk Zmechanizowanych im. Tadeusza
Kościuszki we Wrocławiu (1993) oraz Uniwersytetu Warszawskiego
(1999 i 2001).
Zawodową służbę wojskową rozpoczął na stanowisku
dowódcy plutonu, a następnie dowódcy 3 Kompanii Reprezentacyjnej
Wojska Polskiego. W latach 2001-2002 był szefem Wydziału Służb
Garnizonowych Komendy Garnizonu Warszawa. Od 2002 r. był
dowódcą Batalionu Reprezentacyjnego Wojska Polskiego. W 2006 r.
został szefem Wydziału Ogólnego Oddziału Spraw Reprezentacyjnych
w Dowództwie Garnizonu Warszawa. W latach 2007-2011 dowodził Pułkiem Ochrony
w Warszawie.
Od 7 grudnia 2011 r. jest dowódcą 15 Sieradzkiej Brygady Wsparcia Dowodzenia.
INSTYTUCJE WOJSKOWE WYRÓŻNIONE TYTUŁEM HONOROWYM
„PRZODUJĄCA INSTYTUCJA WOJSKOWA”
ZA UZYSKANIE NAJLEPSZYCH WYNIKÓW W DZIAŁALNOŚCI SŁUŻBOWEJ
W 2012 ROKU
Centrum Szkolenia Sił Powietrznych im. Romualda Traugutta w Koszalinie
Centrum Szkolenia Sił Powietrznych prowadzi
działalność szkoleniową dla potrzeb wszystkich rodzajów sił
zbrojnych. Kształci specjalistów wojsk przeciwlotniczych,
rozpoznania i walki elektronicznej oraz radiotechnicznych.
Centrum kultywuje tradycje szkolenia polskiej obrony
przeciwlotniczej sięgające 1919 r. Jest kontynuatorem
i spadkobiercą osiągnięć Wyższej Szkoły Oficerskiej Wojsk
Obrony Przeciwlotniczej oraz Centrum Szkolenia Obrony
Przeciwlotniczej.
Proces dydaktyczny w koszalińskim Centrum odbywa
się na wielu poziomach, począwszy od szkolenia szeregowych służby przygotowawczej do
Narodowych Sił Rezerwowych, kursów kwalifikacyjnych i doskonalących dla żołnierzy Sił
Zbrojnych RP, do kursów przygotowujących szeregowych zawodowych do egzaminów na
stopień podoficerski. Ponadto Centrum prowadzi specjalistyczne szkolenie studentów
Wojskowej Akademii Technicznej oraz wyższych szkół oficerskich. Rok 2012 przyniósł
liczbę ponad 1 600 absolwentów.
W 2012 r. Centrum kontynuowało swój rozwój m.in. wdrażając do eksploatacji
nowatorski projekt Centrum Planowania Szkolenia i Działalności Bieżącej, który stał się
wzorcem do wprowadzenia w Siłach Powietrznych. Nowym zadaniem było przygotowanie
kadry i infrastruktury Centrum do rozpoczęcia w 2013 r. szkolenia dla personelu latającego
narażonego na izolację od macierzystej jednostki. Dzięki współpracy ze szkołami
i jednostkami obrony przeciwlotniczej Niemiec, Wielkiej Brytanii, Holandii, Francji,
Hiszpanii i Norwegii kadra naukowa czerpie inspiracje do dalszego rozwoju bazy
szkoleniowej i unowocześnienia procesu dydaktycznego.
Żołnierze Centrum w 2012 r. uczestniczyli także w ćwiczeniach taktycznych
i dowódczo-sztabowych JENOT, ZEFIR oraz ANAKONDA, wykazując się
profesjonalizmem i doskonałym wyszkoleniem.
Koszalińskie Centrum było również gospodarzem szeregu konferencji, imprez
sportowych i oświatowych, w których wzięli udział przedstawiciele całych Sił Zbrojnych RP
m.in.: V Konferencji Profilaktyki Bezpieczeństwa w Ruchu Drogowym Pojazdów SZ RP,
Centralnego Przeglądu Form Scenicznych Wojska Polskiego czy Finału Zawodów
Sprawnościowo-Obronnych „Sprawni Jak Żołnierze 2012”.
płk dypl. Dariusz Sienkiewicz – komendant Centrum Szkolenia Sił Powietrznych
w Koszalinie
Urodził się 16 grudnia 1965 r. Jest absolwentem Wyższej
Oficerskiej Szkoły Radiotechnicznej w Jeleniej Górze (1988) oraz
Wydziału Wojsk Lotniczych i Obrony Powietrznej i studiów
podyplomowych w Akademii Obrony Narodowej (1997 i 2005).
Służbę zawodową rozpoczął w 1988 r. w Centrum Szkolenia
Specjalistów Wojsk OPK w Bemowie Piskim na stanowisku dowódcy
plutonu baterii szkolnej, a od 1991 r. ‒ dowódcy baterii szkolnej.
Po ukończeniu Akademii Obrony Narodowej, jako
wykładowca oraz starszy wykładowca Cyklu Taktyki, przekazywał
wiedzę słuchaczom Centrum Szkolenia Obrony Przeciwlotniczej
w Koszalinie. W 2003 r. został wyznaczony na stanowisko szefa
Sztabu w 36 Specjalnym Pułku Lotnictwa Transportowego,
a następnie w 2010 r. dowódcy 1 Bazy Lotniczej w Warszawie. W styczniu 2012 r. powrócił
do Koszalina, aby objąć stanowisko Komendanta Centrum Szkolenia Sił Powietrznych.
Centrum Szkolenia Żandarmerii Wojskowej w Mińsku Mazowieckim
Centrum Szkolenia Żandarmerii Wojskowej zostało
powołane w 2007 r., jako główna baza dydaktyczno-szkoleniowa
Żandarmerii Wojskowej. Centrum realizuje różnorodne
przedsięwzięcia dydaktyczne obejmujące m.in. szkolenia na
kursach specjalistycznych, kwalifikacyjnych, doskonalących
i językowych.
Jedno z najtrudniejszych wyzwań dla wykładowców
Centrum stanowi przygotowanie poszczególnych zmian
i elementów komponentu Żandarmerii Wojskowej do pełnienia
służby w ramach Polskiego Kontyngentu Wojskowego w
Afganistanie. Dzięki profesjonalnemu przygotowaniu funkcjonariusze ŻW z powodzeniem
szkolą afgańskich policjantów w zakresie kontroli zamieszek i przestrzegania porządku
publicznego.
W 2012 r. w 72 kursach i szkoleniach realizowanych przez Centrum uczestniczyło
ponad 1,5 tys. żołnierzy Żandarmerii Wojskowej oraz z rodzajów Sił Zbrojnych.
Ważnym przedsięwzięciem szkoleniowym realizowanym w 2012 r. był udział
w przygotowaniu funkcjonariuszy ŻW do wykonywania zadań w ramach zabezpieczenia
Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej UEFA EURO 2012. Żołnierze Centrum uczestniczyli w
bezpośrednim zabezpieczeniu Mistrzostw, pełniąc służbę patrolową w newralgicznych
rejonach Warszawy. Za swoje zaangażowanie oraz profesjonalne przygotowanie zostali
bardzo wysoko ocenieni przez Policję.
Żandarmi z mińskiego Centrum potwierdzili swoje bardzo dobre wyszkolenie m.in.
podczas udziału w ćwiczeniach narodowych i międzynarodowych SHARP LYN, NATO
MNMPBAT, ANAKONDA, BAGRAM XI i XII oraz CRYSTAL EAGLE.
Żołnierze Centrum z zaangażowaniem pełnili służbę w ramach X i XI zmiany PKW
w Afganistanie, m.in. szkoląc funkcjonariuszy Policji Afgańskiej.
2 maja 2012 r. Centrum Szkolenia Żandarmerii Wojskowej otrzymało z rąk
Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Flagę Rzeczypospolitej Polskiej.
płk Wiesław Chrzanowski – komendant Centrum Szkolenia Żandarmerii Wojskowej
w Mińsku Mazowieckim do 16 października 2012 r.
Urodził się 21 stycznia 1968 r. Jest absolwentem Wydziału
Pedagogicznego i Wydziału Administracji Wyższej Szkoły
Humanistycznej w Pułtusku (1997).
Służbę wojskową rozpoczął jako kadet Szkoły Chorążych
WSW w Mińsku Mazowieckim (1989). Od 1990 r. realizuje zadania
w strukturach Żandarmerii Wojskowej. W latach 2000-2003 pełnił
służbę w Komendzie Głównej ŻW. W 2007 r. został zastępcą
komendanta Mazowieckiego Oddziału ŻW, a w 2009 r. objął
obowiązki komendanta Centrum Szkolenia Żandarmerii Wojskowej
w Mińsku Mazowieckim, które pełnił do 16 października 2012 r.
Do dalszej służby został wyznaczony na stanowisko komendanta Mazowieckiego
Oddziału Żandarmerii Wojskowej w Warszawie.
płk dr Piotr Płonka – komendant Centrum Szkolenia Żandarmerii Wojskowej
w Mińsku Mazowieckim od 16 października 2012 r.
Urodził się 22 sierpnia 1973 r. Jest absolwentem Wyższej
Szkoły Oficerskiej im. Tadeusza Kościuszki we Wrocławiu (1996),
Uniwersytetu Gdańskiego (2001), Akademii Obrony Narodowej
(2005) oraz studiów podyplomowych i doktoranckich w Akademii
Marynarki Wojennej (2006).
Służbę zawodową rozpoczął na stanowisku dowódcy plutonu w
9 Flotylli Obrony Wybrzeża w Helu. Od 1999 r. realizuje zadania w
strukturach Żandarmerii Wojskowej m.in. na stanowiskach szefa
Sztabu Oddziału ŻW w Elblągu, zastępcy komendanta Centrum
Szkolenia ŻW w Mińsku Mazowieckim oraz komendanta Oddziału
ŻW w Elblągu. Od września 2011 r., podczas służby w Polskim Kontyngencie Wojskowym w
Afganistanie był dowódcą zgrupowania szkoleniowego ANSF.
16 października 2012 r. powrócił do Centrum Szkolenia ŻW w Mińsku Mazowieckim
na stanowisko komendanta.
12 Wojskowy Oddział Gospodarczy w Toruniu
12 Wojskowy Oddział Gospodarczy w Toruniu jest
jednostką organizacyjną Inspektoratu Wsparcia Sił Zbrojnych,
podporządkowaną 1 Regionalnej Bazie Logistycznej w Wałczu.
Głównym zadaniem Oddziału jest zabezpieczenie
finansowe i logistyczne funkcjonowania 38 jednostek i instytucji
wojskowych stacjonujących w Toruniu, Inowrocławiu,
Włocławku i Ciechocinku oraz żołnierzy uczestniczących
w szkoleniach poligonowych. Oddział realizuje również
przedsięwzięcia m.in. w zakresie zadań mobilizacyjnych,
ochrony obiektów, zabezpieczenia medycznego i infrastruktury,
sprawowania funkcji państwa gospodarza (HNS) oraz prowadzenia procedur zamówień
publicznych.
Jednym z najważniejszych przedsięwzięć wykonanych przez 12 WOG w 2012 r. była
obsługa jednostek wchodzących w skład 1 Brygady Lotnictwa Wojsk Lądowych w zakresie
zabezpieczenia materiałowo-technicznego Sił Wydzielonych do Grupy Bojowej Unii
Europejskiej, pododdziałów w składzie Polskiego Kontyngentu Wojskowego w Afganistanie
oraz pododdziałów Brygady biorących udział w ćwiczeniu ANAKONDA.
W 2012 r. toruńscy logistycy zostali wysoko ocenieni za doskonałe zabezpieczenie
pobytu dwóch zmian amerykańskich żołnierzy obsługujących baterie PATRIOT oraz szkoleń
przygotowawczych ok. 1 000 żołnierzy Narodowych Sił Rezerwowych z Centrum Szkolenia
Artylerii i Uzbrojenia.
12 WOG zabezpiecza również składy sprzętu inżynieryjnego 2 Pułku Inżynieryjnego,
który w 2012 r. wykonywał ważne zadania na rzecz gospodarki narodowej polegające m.in.
na oczyszczaniu terenu w Składzie Osowa Góra, budowie mostów w Kościelcu, Poznaniu
i Warszawie oraz udziale w akcji kryzysowej w Jeleniej Górze.
Tylko w 2012 r. oddział zrealizował zadania na łączną kwotę 221 mln zł, w ramach
których m.in. zakupiono 800 nowych oraz poddano remontowi 1 100 jednostek sprzętowych.
12 Wojskowy Oddział Gospodarczy w Toruniu jest jednym z pierwszych, w którym w
ramach cyfryzacji procesów logistycznych w Siłach Zbrojnych, rozpoczęto eksploatację
Zintegrowanego Wieloszczeblowego Systemu Informatycznego Resortu Obrony Narodowej
w modułach logistycznym i finansowym.
płk Eryk HOFFMANN – komendant 12 Wojskowego Oddziału Gospodarczego
w Toruniu
Urodził się 10 marca 1963 r. Jest absolwentem Wyższej Szkoły
Oficerskiej Służb Kwatermistrzowskich w Poznaniu (1986), Akademii
Obrony Narodowej oraz Podyplomowych Studiów OperacyjnoLogistycznych (1994 i 1999), Uniwersytetu Mikołaja Kopernika
w Toruniu (2004) oraz kursu z zakresu organizacji i zarządzania
w oddziale gospodarczym w WAT (2011).
Służbę wojskową rozpoczął jako pomocnik szefa służby
żywnościowej w 1 Dywizji Artylerii Obrony Przeciwlotniczej Kraju
im. Powstańców Śląskich w Bytomiu, następnie pełnił obowiązki
kwatermistrza w 17 dywizjonie ogniowym OPK w Libiążu. W latach
1990-1992 był kierownikiem sekcji żywnościowej w Ośrodku Szkolenia Wojsk
Radiotechnicznych w Chorzowie, a po ukończeniu AON został skierowany do 14 Składnicy
Technicznej OPK. W latach 1998-2011 pełnił obowiązki na stanowiskach szefa logistyki,
zastępcy dowódcy i dowódcy 1 Bazy Materiałowo-Technicznej w Toruniu.
Od 14 marca 2011 r. jest komendantem 12 Wojskowego Oddziału Gospodarczego.