"Eucharystia źródłem i sensem życia" (Lucyna Kawęcka)

W każdą niedzielę ten cud się staje
Chrystus na nowo wciąż zmartwychwstaje
Klękają wszyscy i biją dzwony
W Hostii Najświętszej Bóg uwielbiony
Ten co pokonał śmierć i cierpienie
Na głos kapłana schodzi na ziemię
I Rok Eucharystii
Ustanawiając Rok Eucharystii, zachęca nas Ojciec święty Jan Paweł
II do pochylenia się nad wielka tajemnicą naszej wiary, którą zostawił
Chrystus swojemu Kościołowi w przededniu męki i śmierci
krzyżowej.
Poczynając od biblijnej manny jako prototypu Eucharystii
przechodzimy do wspaniałego Daru miłości Bożej do człowieka.
Teksty Pisma św. ukazują kolejno Eucharystię jako pamiątkę
i zapoczątkowanie zbawienia, ucztę jedności i miłości, ofiarę oraz
realizację przymierza z Bogiem.
- „Nie Mojżesz dał wam chleb z nieba, ale dopiero Ojciec mój da
wam prawdziwy chleb z nieba.”(J 6, 32)
- „Chlebem Bożym jest Ten, który z nieba zstępuje i życie daje
światu. To jest Chleb, który z nieba zstąpił – nie jest on taki jak
ten, który jedli wasi przodkowie, a pomarli.”(J 6,33. 58)
- Kto spożywa moje Ciało i pije moją Krew, ma życie wieczne, a
ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym.”(J 6, 54)
- „Ilekroć bowiem spożywacie ten chleb albo pijecie kielich,
śmierć Pańską głosicie aż przyjdzie.”(1 Kor 11, 26)
Fragmenty encykliki Jana Pawła II Ecclesia de Eucharistia:
„Wydarzenie paschalne i Eucharystia, która ją uobecnia przez wieki,
mają niezmierzoną „pojemność”. Obejmują niejako całą historię, ku
której skierowana jest łaska Odkupiciela”(nr 5)
„Mój wzrok spoczywa każdego dnia na białej hostii i kielichu, w
którym czas i przestrzeń jakby „skupiają się”, a dramat Golgoty
powtarza się na żywo ujawniając swoja tajemniczą „ teraźniejszość”.
(nr 59)
„Jak Przymierze na Synaju, przypieczętowane ofiarą i pokropieniem
krwią, podobnie gesty i słowa Jezusa podczas Ostatniej Wieczerzy
kładły fundamenty nowej wspólnoty mesjańskiej, Ludu Noego
Przymierza” (nr 21)
2
II Zapowiedź Eucharystii w Starym Testamencie:
 Ofiara Melchizedeka
Abraham stanął w obronie bratanka Lota, pokonując wrogów.
gdy wracał po zwycięstwie do doliny Szawe (Królewskiej),
wyszedł mu na spotkanie król Szalemu i kapłan Boga
Najwyższego - Melchizedek. Na cześć Abrahama złożył
w ofierze chleb i wino.
 Manna na pustyni
Po wyjściu z Egiptu Hebrajczycy musieli przejść przez pustynię,
gdzie zawsze brakuje wody i pożywienia. Zaczęli się buntować
przeciwko Mojżeszowi. On modlił się do Boga, prosząc
o pokarm. Bóg odpowiedział „Oto ześlę wam z nieba pokarm na
kształt deszczu. I będzie wychodził lud, i każdego dnia będzie
zbierał według jego potrzeby dziennej.”
Następnego ranka zobaczyli na ziemi coś ziarnistego. Był to
chleb, który Bóg zesłał z nieba. Hebrajczycy nazwali go
„manną”. Chleb z nieba stał się posiłkiem w drodze do ziemi
obiecanej.
W drodze do ziemi obiecanej
3
III Zapowiedź Eucharystii w Nowym Testamencie:
 Rozmnożenie chleba
Ewangelista Jan opisuje jak ogromne tłumy ludzi podążały
za Jezusem. Kiedy ci ludzie odczuwali głód, a nie mieli co jeść, Jezus
rozmnożył pięć chlebów jęczmiennych i dwie ryby. Wszyscy jedli
do syta i zostało jeszcze dwanaście koszów ułomków.
Rozmnożenie chleba
 Przypowieść o uczcie weselnej
Pan Jezus porównuje Eucharystię do uczty weselnej. Pewien człowiek
wyprawiał wielką ucztę i zaprosił na nią gości. Kiedy wszystko było
gotowe posłał służących, aby przyprowadzili gości. zaproszeni zaczęli
się wymawiać i usprawiedliwiać. Jeden, że kupił pole i musi je
obejrzeć. Drugi, że kupił woły i musi je wypróbować. A trzeci,
że ożenił się. Gospodarz rozzłościł się i posłał po ubogich, kalekich,
bezdomnych. Ci z wielką radością przyszli na ucztę weselną i zajęli
miejsce przy stole.
4
IV Ustanowienie Eucharystii – Ostatnia Wieczerza.
Pan Jezus w Wielki Czwartek podczas Ostatniej Wieczerzy ustanowił
dwa sakramenty święte: Eucharystię i kapłaństwo. Wziął chleb,
połamał i rozdał uczniom.
Tak podaje to Katechizm Kościoła Katolickiego:„ Zbawiciel nasz
podczas Ostatniej Wieczerzy, tej nocy, kiedy został wydany ustanowił
eucharystyczną Ofiarę Ciała i Krwi swojej, aby w niej na całe wieki,
aż do swego przyjścia, utrwalić Ofiarę Krzyżową.
(KKK 1232)
Pokarm eucharystyczny, który Jezus daje uczniom, jest Darem
osobistym Jezusa Chrystusa pochodzącym od Niego samego. Jest
przecież Jego własnym Ciałem i Jego własną Krwią.
To eucharystyczne Ciało oznacza całą osobę Jezusa z jej działaniem,
a zwłaszcza męką i śmiercią dla naszego zbawienia. Krew Jego
wyraża dar życia dla zbawienia ludzi.
5
Lucjan Rydel
Wieczerza Pańska
Był wieczór Paschy. W milczeniu głębokiem
Siedli napoju pożywać i jadła –
Wieczernik szarym napełniał się mrokiem.
Półjasność zmierzchu, mglista i wybladła,
Na stół, białymi zasłony rańtuchy,
I na ich twarze łagodnie się kładła.
I cisza była; a w tej ciszy głuchej
Przez kratę okna powiew coraz rzadszy
Gnał z pól zielonych wiośnianie podmuchy.
Wśród rybitwów tych ubogich siadłszy,
Chleb w obie ręce wziął i kielich wina
I zadumany w twarz uczniów patrzy.
A w tych źrenicach Człowieczego Syna
Mistycznych brzasków grała światłość złota
I myśl ogromna jakaś i jedyna ....
Z ich – serca patrzała prostota,
Pierwsi pić mieli z kielicha Miłości,
Pierwsi mieli pożywać Chleb Żywota,
Iż byli jak ptaki leśne – prości.
6
V Eucharystia w życiu współczesnego Kościoła.

Prześladowanie Kościoła
Podczas prześladowań Kościoła w Związku Radzieckim pozamykano
prawie wszystkie kościoły. Przerobiono je na magazyny, restauracje
czy muzea. W pewnej wiosce również zamknięto Kościół, a kapłana
usunięto. Ludzie gromadzili się po domach, aby wspólnie się modlić.
Była to szczególna modlitwa. Na stół kładli przechowywaną
pieczołowicie stułę kapłańską. Jeden ze wspólnoty- mężczyzna
„sprawował” Mszę św. Kiedy przychodził moment przeistoczenia,
milknął. Nie był kapłanem, dlatego nie miał prawa wypowiadać słów:
„Bierzcie i jedzcie, to jest Ciało moje”, „Bierzcie i pijcie, to jest Krew
moja”. Dramat przeżywali ludzie starsi, którzy ubolewali, że nad ich
łożem śmierci zabraknie kapłana, który powie zbawienne słowa
rozgrzeszenia: „Ja ciebie rozgrzeszam....” i poda Pokarm na drogę do
wieczności. kiedy czasy się zmieniły i prześladowanie ustało, ludzie ci
mieli wielki szacunek do Eucharystii i dla kapłanów.
 „Trędowate” oblicze Jezusa
Błogosławiony o. Damian, apostoł trędowatych, nie mogąc sobie
poradzić z trudnościami, chciał opuścić swoją placówkę. Przed
odjazdem odprawiał swoją ostatnią Mszę św. W momencie
przeistoczenia zdawało mu się, że w Hostii ujrzał oblicze Pana Jezusa.
ku swemu zdumieniu i przerażeniu dostrzegł, że ta twarz była pokryta
trądem, jak twarze ludzi, wśród których pracował. W czasie każdej
Mszy św. Pan Jezus uobecnia się, to znaczy jest wśród nas. Czyni to
z miłości do każdego człowieka. Pan Jezus pragnie, abyśmy
korzystając z Jego miłości odpowiadali również miłością. Takiej
ofiary żądał od o. Damiana, ukazując mu swoja twarz pokrytą trądem.
Zrozumiał to o. Damian i pozostał ze swoimi trędowatymi aż do
śmierci.
7
 Wśród Papuasów
Misjonarz, pracując wśród Papuasów, przeprawiał się przez szeroka
rzekę, tuż przy jej ujściu do morza. Niespodziewanie wysoka fala
przewróciła łódź i woda zaczęła znosić zakonnika w stronę morza.
Misjonarz nie umiał dobrze pływać i widmo śmierci coraz bardziej
zaglądało mu w oczy. W modlitwie polecał swoją duszę Bogu.
Rozpaczliwe zmagania misjonarza z wodą zobaczył młody Papuas,
niedawno ochrzczony. Szybko wskoczył do wody. Był, jak jego
współplemieńcy,doskonałym pływakiem, dlatego po kilkuminutowym
wysiłku przyholował ojca do brzegu. Uratowany misjonarz
podziękował chłopcu za ocalenie życia i zapytał go:
- nie bałeś się, że i ciebie fala porwie do morza, albo rekin pożre?
Wiesz przecież dobrze, że grasują stadami w tych morzach.
- Tak, bałem się trochę – odpowiedział dzielny Papuas. Jestem
chrześcijaninem i powinienem przyjść bliźniemu z pomocą. Pamięta
ojciec, jak niedawno mnie chrzcił. Dziś rano przyjąłem Komunię św.
Cóż znaczy strach, gdy Pan Jezus jest w moim sercu?
 Ołtarz i konfesjonał dwa bieguny kapłańskiego życia
Ojca Pio.
Któż nie pamięta gorliwości, z jaką Ojciec Pio na nowo ożywiał
we Mszy św. Mękę Chrystusa? Z tego właśnie wypływa cześć jaką
otaczał Mszę św., - nazywaną przez niego „przerażającą tajemnicą” –
będącą decydującym momentem zbawienia i uświęcenia człowieka
przez uczestnictwo w samych cierpieniach Ukrzyżowanego.
„To tu we Mszy św. zawarta jest Kalwaria”. Msza św. była dla niego
źródłem i szczytem jego życia i całego działania. To intymne i pełne
miłości uczestnictwo w Ofierze Chrystusa było dla Ojca Pio źródłem
oddania i dyspozycyjności w stosunku do dusz szczególnie omotanych
grzechem.
8
 Spotkanie z Jezusem w Komunii.
To jestem ja, a Jezus żyje dzisiaj
i osobiście spotyka się ze mną
w Eucharystii.
Pozwalam Mu, by działał we mnie,
wchodzę z Nim w kontakt.
Zgadzam się na to,
by się mną opiekował,
by mnie dotykał,
pozwalam,
by przelewał we mnie swoją moc i
życie.
„Jam jest chleb życia. Kto do mnie przychodzi, nie będzie łaknął”
(J 6, 35)
Opracowała Lucyna Kawęcka
9