Listopad - Salezjanie
Transkrypt
Listopad - Salezjanie
WIADOMOŚCI INSPEKTORIALNE Krakowskiej Inspektorii Salezjanów LISTOPAD ROK XIV 2014/145 Spis Treści: ZIARNA DUCHOWOŚCI 3 Ze świata salezjańskiego 6 Z życia Inspektorii 10 Bóbrka 11 Kielce 12 Korostyszew 13 Kraków - Łosiówka 16 Kraków - Różana 17 Kraków - Szkoła 20 Odessa 21 Oświęcim 25 Oświęcim - Zasole 26 Pogrzebień 27 Przemyśl 28 Przemyśl - Lipowica 28 Przemyślany 29 Przyłęków 30 Rzeszów 30 Skawa 31 Staniątki 33 SWM Młodzi Światu 35 Szczyrk 35 Świętochłowice 37 Zabrze Świętość Zdjęcia na okładce: Rajd Wielkich Słów, zdj.: ks. Tomasz Kijowski SDB (przód); Świętowanie wspomnienia św. Cecylii na Łosiówce, zdj.: Artur Chejnowski SDB; Cecyliada w Bóbrce, zdj.: Oksana Pikula; Rajd Wielkich Słów, zdj.: ks. Tomasz Kijowski SDB (tył). Miesięcznik wydawany przez Towarzystwo Salezjańskie Inspektorię Krakowską pw. św. Jacka. Redaktor naczelny: ks. Mateusz Rochowiak Korekta: ks. Mateusz Rochowiak Skład i łamanie: Poligrafia Salezjańska Adres redakcji: ul. Bałuckiego 8, 30-318 Kraków, tel.: (12) 252 85 00, fax: (12) 269 02 84, e-mail: [email protected] Druk: Poligrafia Salezjańska, ul. Bałuckiego 8, 30-318 Kraków. Redakcja zastrzega sobie prawo skracania i adiustacji tekstów oraz zmiany ich tytułów. Na wiosnę 1855 roku Dominik Savio, który uznał (całkiem poważnie), że „lepsza śmierć niż grzech”, i którego przyjaciółmi byli (całkiem poważnie) „Jezus i Maryja”, okazał chęć realizowania programu świętości. Z ogromną ofiarnością gotów był do stawiania ideału możliwie jak najwyżej, na wzór świętych kanonizowanych, takich jak Alojzy Gonzaga czy Filip Nereusz, o których często mówiono w jego otoczeniu. W niespełna trzynastym roku życia został uczniem oratorium św. Franciszka Salezego. Pewnej marcowej niedzieli kaznodzieja rozwinął trzy myśli, które według biografa Dominika wywarły na nim głębokie wrażenie. „Jest wolą Bożą, abyśmy się wszyscy stali świętymi; jest rzeczą nader łatwą dopiąć tego celu; wielka nagroda czeka w niebie tego, który stanie się świętym”. Pierwsze sformułowanie odtwarzało wyraźnie werset z Pierwszego Listu świętego Pawła do Tesaloniczan: „Albowiem wolą Bożą jest wasze uświęcenie” (1 Tes 4,3), znajdujący się wtedy w czytaniu na drugą niedzielę Wielkiego Postu. Dla Dominika kazanie stało się iskrą, która – jak powiada Ksiądz Bosko – rozpaliła jego serce miłością do Boga. Poszedł do kierownika swojej duszy, by mu powiedzieć: „Czuję w sobie pragnienie i potrzebę stać się świętym; nie wiedziałem, że mogę to uczynić z taką łatwością; lecz skoro zrozumiałem, że to rzecz nie tak trudna i że to bynajmniej nie przeszkadza wesołości, chcę i muszę stanowczo stać się świętym. Proszę zatem o radę, jak mam postąpić, by to przedsięwzięcie wykonać”. Kaznodzieja z owej niedzieli, którym był Ksiądz Bosko, powtarzał, iż świętość nie jest skomplikowana, ona jest wręcz łatwa. Nie wyobrażajmy sobie, że wynika ona z postów, czuwań, włosiennic i z innych bolesnych umartwień, czyniących wygląd udręczonym. Świętość nie polega na smutku i na odrzuceniu przyjemności. „Wiedz, że u nas – to znaczy w zakładzie Księdza Bosko – świętość polega na wielkiej wesołości” – mówił Dominik do swojego kolegi, w całkowitej zgodzie z duchowością swojego mistrza. Tylko Bóg jest święty, tylko On stanowi źródło świętości, wiedzieli o tym Ksiądz Bosko i jego uczniowie. Właśnie Bóg, poprzez swoją wolę, czyni świętych. Jednakowoż, zarówno nauczyciel, jak i uczniowie byli przekonani, że świętość nie jest dla mazgajów, dla śpiochów, dla zwyczajnych wesołków, a tym bardziej dla zepsutych. Uważali, iż świętość wymaga stanowczych wysiłków, które przywołują ją i realizują cnoty. Mówił o tym wyraźnie plan życiorysów napisanych przez Księdza Bosko na temat życia jako wzoru. Tak więc w swoim uczniu, Michale Magonem, wychwalał kolejno jego przykładną staranność dla praktyk pobożnych, jego punktualność w obowiązkach, jego nabożeństwo do Najświętszej Maryi Dziewicy, jego czujność przy zachowaniu cnoty czystości, jego miłość wobec bliźniego. Słusznie więc pośród cnót, które uświęcają, zwyciężała miłość, przede wszystkim apostolska. Przełożony Generalny Viganò uważał, że trzeba dowartościować dwa podstawowe elementy duchowości salezjańskiej: zażyłość z Chrystusem, niezastąpionym źródłem miłości duszpasterskiej, oraz niezbędne dla właściwego wychowania zaangażowanie ascetyczne. Bez prawdziwej przyjaźni z Chrystusem odczuwanej przez każdego i przeżywanej we wspólnocie, i bez poważnej ascezy, członkowie Rodziny Salezjańskiej nie dojdą nigdy do tego, by – zgodnie ze swoim powołaniem – stać się „znakami i nosicielami miłości Boga” wobec młodzieży. Świętym jest ten, kto w pełni otwiera się na miłość Bożą, aby ją przekazywać innym. (Francis Desramaut „Sto haseł z duchowości salezjańskiej” – fragmenty) WARSZTATY Z KSIĘDZEM FABIO ATTARDEM Ze świata salezjańskiego Tekst: www.spm.salezjanie.pl Zdj.: ko. Karol Kliszcz SDB Spotkanie prowadzone było w trzech językach: polskim, angielskim i włoskim, dzięki wspaniałomyślnej pomocy tych, którzy zajmują się tłumaczeniem na bieżąco kolejnych wystąpień. Najliczniejszą grupę stanowili salezjanie z Polski oraz osoby włączone do polskich komisji ds. duszpasterstwa młodzieżowego. W spotkaniu uczestniczyli ponadto przedstawiciele z Irlandii, Wielkiej Brytanii, Francji, Niemiec, Austrii, Belgii, Chorwacji, Słowacji, Słowenii, Malty, Ukrainy, Czech, Węgier. FORMACJA NOWYCH DYREKTORÓW Ze świata salezjańskiego Tekst: ks. Zenon Klawikowski SDB Zdj.: ks. Zenon Klawikowski SDB Na naszych oczach dokonują się gruntowne przemiany na polu społecznym, politycznym, kulturowym i religijnym. Zachodzące przemiany w świecie oddziałują i rzutują na styl życia i apostołowania we wspólnocie Kościoła, a tym sam Zgromadzenia Salezjańskiego. Obecna sytuacja wymaga od wspólnot salezjańskich „przystosowanej odnowy” życia i działania wychowawczo-duszpasterskiego. Kluczową postacią w tym procesie „odnowy” we wspólnotach salezjańskich jest osoba dyrektora, pierwszego odpowiedzialnego za animację życia zakonnego współbraci, koordynatora działalności wychowawczo-apostolskiej oraz organizatora życia wspólnoty i zarządcy dobrami materialnymi. Jedną z inicjatyw formacyjnych służących wsparciu dyrektorów salezjańskich w ich misji i posłudze są spotkania formacyjne 3 listopad 2014 nowych dyrektorów. Takie spotkania od wielu lat są organizowane przez Ośrodek Duchowości Salezjańskiej w Lądzie nad Wartą. Nowi przełożeni wspólnot salezjańskich po kilku miesiącach urzędowania spotykają się, aby poprzez refleksje, dyskusje i róże ćwiczenia usprawnić swoje posługiwanie, tak aby odpowiedzieć na wyzwania obecnego czasu i współczesnej młodzieży. W tym roku kolejny już raz spotkanie formacyjne nowych dyrektorów odbyło się w Salezjańskim Ośrodku Misyjnym w Warszawie w terminie 24-27 listopada. W spotkaniu wzięło udział 13 dyrektorów z czterech polskich inspektorii: ks. Dariusz Makowski z Olsztyna, ks. Marek Borysiak z Suwałk, ks. Andrzej Borysiak z Warszawy (Bursa), ks. Andrzej Godyń z Wrocławia (parafia Chrystusa Króla), ks. Paweł Kajl z Wrocławia (dom inspektorialny), ks. Tadeusz Augustyn z Pogrzebienia, ks. Tadeusz Itrych z Bydgoszczy, ks. Dariusz Sztuk z Łomianek, ks. Wiesław Wilkosz z Kielc, ks. Zygmunt Kostka z Krakowa (Dębniki), ks. Zbigniew Bartoszewski z Rostowa (Rosja), ks. Marcin Kaznowski z Krakowa (Nowa Huta) oraz ks. Arkadiusz Piotrowski z Głoskowa. ZE ŚWIATA SALEZJAŃSKIEGO Salezjańskie seminarium w Krakowie było od 23 do 27 listopada miejscem spotkania inspektorialnych komisji ds. duszpasterstwa młodzieżowego regionu Europa Centrum-Północ z radcą generalnym ks. Fabio Attardem. Jest on w Zgromadzeniu Salezjańskim odpowiedzialnym właśnie za duszpasterstwo młodzieżowe. Czterodniowe warsztaty poświęcone są w głównej mierze przyswojeniu treści najnowszej Podstawy Programowej, opublikowanej po Kapitule Generalnej. Poniedziałek rozpoczął się od wspólnej Mszy św. w kaplicy seminaryjnej, której przewodniczył i podczas której homilię wygłosił ks. Dariusz Bartocha, inspektor krakowski. Po śniadaniu uczestnicy zgromadzili się w auli seminaryjnej na pierwszym posiedzeniu wspólnym. W czasie tego spotkania zaprezentowano przedstawicieli z poszczególnych krajów biorących udział w krakowskim spo- tkaniu, a następnie ks. Fabio opowiedział w jaki sposób doszło do opracowania i opublikowania Podstawy Programowej. Pozwoliło to uczestnikom na całościowe spojrzenie na prezentowany dokument, który w detalach omawiany będzie w grupach i na kolejnych wspólnych posiedzeniach. Jak podkreślił ksiądz radca, Podstawa Programowa nie jest podręcznikiem, z którego w prosty sposób można zaczerpnąć wytyczne do działania, lecz raczej ma się stać źródłem refleksji w inspektoriach do budowania własnych programów działania na najbliższe lata. ZE ŚWIATA SALEZJAŃSKIEGO Uczestnikom spotkania pomocą w refleksji nad posługą dyrektora salezjańskiego w obecnych czasach służyli: ks. inspektor Marek Chmielewski, który przedstawił proces i metody opracowania, realizacji i weryfikacji programu życia wspólnoty salezjańskiej, omówił sposób organizacji i prowadzenia posiedzeń Rady Domu oraz spotkań wspólnoty, a także udzielił wielu praktycznych rad dotyczących animacji wspólnot. Ksiądz dr Zenon Klawikowski naświetlił wyzwania, wobec których stają przełożeni zakonni wspólnot. Ksiądz dr Wojciech Krawczyk zaprezentował nowy podręcznik do duszpasterstwa młodzieży, który został wydany w 2014 r. Ksiądz Witold Drzyzgiewicz, ekonom inspektorialny inspektorii pilskiej wskazał na istotne wymiary odpowiedzialności dyrektora za administrację dóbr materialnych domów i dzieł salezjańskich. Praktyczne wskazania ze strony psychologa zostały przekazane przez ks. dr. Dariusza Buksika. Pani Renata Stachowicz-Brycka przybliżyła nowym dyrektorom zasady dobrej komunikacji międzyludzkiej oraz sugestie dotyczące rozwiązywania konfliktów we wspólnotach. Ksiądz inspektor Dariusz Bartocha przedstawił animację dyrektora w zakresie realizacji posłannictwa i opracowania programu wychowawczo-duszpasterskiego. W ostatnim dniu spotkania ks. dr Przemysław Solarski, wikariusz inspektora z Warszawy, ukazał zadania dyrektora jako animatora modlitwy oraz wskazał na jego posługę towarzyszenia duchowego współbraciom. Dyrektor Ośrodka Misyjnego w ramach słówka wieczornego przedstawił główne linie działalności ośrodka. Spotkanie formacyjne nowych dyrektorów odbyło się w rodzinnej atmosferze dzięki wszystkim uczestnikom, a zwłaszcza dzięki gościnności i wielkiej życzliwości miejscowej wspólnoty salezjanów i sióstr salezjanek, gospodarzy Salezjańskiego Ośrodka Misyjnego w Warszawie. W imieniu wszystkich uczestników tego spotkania pragnę wyrazić serdecznie podziękowanie gospodarzom SOM-u, prelegentom oraz uczestnikom warszawskiego szkolenia. PRACOWITY WEEKEND MGS EUROPA Ze świata salezjańskiego Tekst: Radosław Kowalczyk Zdj.: ks. Tomasz Kijowski SDB Ostatni weekend listopada 2014 roku (28-30) upłynął przedstawicielom krajów naszego kontynentu na jubileuszowym, dziesiątym, spotkaniu General Assembly w Wiedniu. Jak co roku delegaci spotkali się, by wymienić się doświadczeniami animacji w poszczególnych krajach, podyskutować o przyszłości Salezjańskiego Ruchu Młodzieżowego oraz wzrastać dzięki wspólnej modlitwie. Polskę reprezentowali: ks. Tomasz Kijowski SDB, s. Wiesława Kubiaczyk FMA, Tomasz Detka oraz Radosław Kowalczyk. Wszystko zaczęło się już w piątkowe popołudnie – na początku wspólna modlitwa, powitanie oraz przypomnienie ubiegłorocznego spotkania. Nie zabrakło także czasu na wspólną zabawę i animację, mającą na celu przełamanie lodów i poznanie siebie nawzajem. Sobota była dniem najbardziej pracowitym. Na początek formacja – pobudzającą konferencję o ewangelizacji jako elemencie duchowości salezjańskiej wygłosił ks. Rudolf Osanger SDB, gospodarz spotkania. Następnie, po chwili na osobiste rozważania, przyszedł czas na wymianę refleksji w mniejszych grupach – „W jaki sposób rozwijam własną duchowość?”, „Jaka jest moja rola w budowaniu 4 WIADOMOŚCI INSPEKTORIALNE Inspektorii Krakowskiej pw. św. Jacka sprawiedliwości i pokoju?”, „W jaki sposób ewangelizować młodych ludzi we współczesnym świecie?”. To tylko nieliczne pytania, nad którymi należało się pochylić. Wieczorem zaś, po Mszy św. sprawowanej w najstarszym wiedeńskim kościele pw. św. Ruperta, uczestnicy mieli możliwość zwiedzić miasto. W niedzielę ważnymi punktami było omówienie zmian w dokumentach koordynujących pracę Ruchu oraz prezentacje dotyczące najważniejszych wydarzeń, które zbliżają się wielkimi krokami. Reprezentanci z Włoch przedstawili program obchodów 200-lecia urodzin Księdza Bosko oraz International Expo 2015. Ksiądz Tomasz Kijowski przedstawił aktualny stan przygotowań do Światowych Dni Młodzieży w 2016 r. Nie zabrakło także urodzinowego tortu i gromkiego „Happy birthday”. Spotkanie zakończyła wspólna, adwentowa już Msza św., podczas której uczestnicy spotkania dziękowali za spędzony czas i modlili się za całą Rodzinę Salezjańską. Ze świata salezjańskiego Tekst: ANS Zdj.: ANS W dniach 28-30 listopada w Domu Generalnym odbyło się Spotkanie Inspektorów Europy poświęcone dalszej realizacji „Projektu Europa”, zleconego przez XXVI Kapitułę Generalną Przełożonemu Generalnemu i jego Radzie, a potwierdzonego przez nowego Przełożonego Generalnego w czasie XXVII Kapituły Generalnej. Jego uczestnicy obradowali w braterskim klimacie, kierując się tą samą wolą rozeznania, czego Pan żąda od salezjanów Europy i jakich nowych sposobów pracy wymaga charyzmat Księdza Bosko dzisiaj. Obecność Przełożonego Generalnego i konferencje tematyczne pomogły w przeprowadzeniu wspólnej refleksji. Dopomogły do tego także sprawozdania kardynała Angelo Amato, prefekta Kongregacji ds. Kanonizacyjnych, który mówił o ostatnim synodzie poświęconym rodzinie, oraz te przedstawione przez wikariusza Przełożonego Generalnego i radców poszczególnych sektorów, dotyczące drogi już zrealizowanej i możliwych dróg rozwoju. Praca związana z oceną i wymianą opinii w grupach, jaką wykonali inspektorzy wraz z obecnymi radcami, była naprawdę wielka. Wzięto również pod uwagę weryfikację, jaką przeprowadziły różne rady inspektorialne odnośnie do przebytej dotąd drogi, odnosząc 5 listopad 2014 się do trzech punktów, które charakteryzują „Projekt Europa” od jego początku, od 2008 roku: endogenna (wewnętrzna) rewitalizacja, reorganizacja i nowy układ inspektorii europejskich, przyjęcie misjonarzy w Europie. Przeprowadzono bogatą konfrontację dotyczącą praktyki duszpasterskiej i koncepcji działań w Europie, a także ich poznania i zrozumienia. Bardzo znacząca była również obecność dwóch radnych generalnych instytutu Córek Maryi Wspomożycielki, co świadczy o chęci kroczenia tą samą drogą w komunii, słuchaniu i wymianie opinii. Dalszy przebieg obrad, wychodząc od oceny i relacji na forum publicznym, dotyczył poszczególnych punktów rozwoju, z określeniem terminów i sposobów weryfikacji. Był także czas na rozmowę z referentami i Przełożonym Generalnym, co przebiegło w klimacie wielkiego braterstwa i konkretów. Obrady zakończyły się w dniu 30 listopada wystąpieniem Przełożonego Generalnego, który, przywołując to, co już było przedmiotem prac w grupach, wskazał na linie rozwoju, które będą przedmiotem obrad Rady Generalnej w najbliższych dniach i powołanej w tym celu Komisji ds. Projektu Europa, która będzie koordynować dalszą realizację projektu. Najbliższe spotkanie plenarne inspektorów Europy jest przewidziane w roku 2016. Teraz dalszym pracom związanych z realizacją Projektu Europa będzie towarzyszyć wielkie i wspólne pragnienie, by uczynić bardziej żywym i aktualnym charyzmat salezjański w Europie. ZE ŚWIATA SALEZJAŃSKIEGO SPOTKANIE INSPEKTORÓW EUROPY RAJD WIELKICH SŁÓW Z ŻYCIA INSPEKTORII Z życia inspektorii Tekst: Agnieszka Szwed Zdj.: Agnieszka Szwed, ks. Tomasz Kijowski SDB „[...] i był Beskid i były słowa“, a grupa młodzieży pod opieką salezjanów spotkała się na kolejnym Rajdzie Wielkich Słów. Ta coroczna inicjatywa z okazji Święta Niepodległości zebrała w tym roku wyjątkowo dużą liczbę osób z wielu stron Polski. Uczestnicy wędrowali po Beskidzie Niskim, modlili się, a wieczorami śpiewali patriotyczne pieśni. Mieli też możliwość uczestniczenia na cmentarzu z czasów I wojny światowej w nocnej Mszy św., której towarzyszył blask pochodni. Co wieczór zbierali się przy kominku, by rozmawiać o tym, co dla nich ważne. Ksiądz Tomasz Kijowski, organizator, wypełniał swoją dewizę, według której młodzież musi być pobożna, myśląca i zdobywać szczyty. Służył i gitarą, i stułą. A młodzi ludzie od lat wracają do miejsca, gdzie brak internetu i piękno przyrody wyrównują bicie serca. WALKA O ŻYCIE Z życia Inspektorii Tekst: Anna Kocielińska Tekst: Piotr Banasik Ksiądz Andrzej Szpak – człowiek legenda, o którym tyle nasłuchałam się przez ostatnich kilkanaście lat znajomości z salezjanami, był gościem wieczoru – w ramach cyklu „Kto szuka ten żyje”. Tyle o „Szpaku” słyszałam, a jednak nigdy nie miałam okazji spotkać go osobiście. Gdy więc dowiedziałam się, że taka sposobność się nadarza, bez namysłu postanowiłam udać się na spotkanie. W „chacie” Salezjańskiego Wolontariatu Misyjnego przy Tynieckiej 39 w Krakowie zgromadziło się kilkadziesiąt osób. O wprowadzenie w klimat rozmowy zadbał zespół jazzowy Sylwii Stańczyk, a potem na scenę wyszło dwóch salezjanów – ks. Tomasz Kijowski i ks. Andrzej Szpak. Plan był prosty – pierwszy miał zadawać wcześniej przygotowane pytania, drugi na nie odpowiadać. Jednak wystarczyło kilka minut, by zorientować się, że główny bohater nie jest łatwy do ujęcia w sztywne ramy. Opowieści snuły się swobodnie, pełne dygresji i konkretnych ludzkich historii, przywoływanych z przeszłości. Wyłaniał się z nich obraz duszpasterza hippisów, z ponad 40-letnim stażem, który przed laty odważył się wyjść do środowiska uważanego za swego rodzaju margines, żyjącego własnym życiem i własnymi wartościami, które niekoniecznie mieściły się w tradycyjnych kościelnych strukturach. Skoro oni nie chcieli przyjść do kościoła, kościół – reprezentowany przez ks. Andrzeja – przyszedł do nich. Tylko on mógłby choć w przybliżeniu powiedzieć, ilu przez te wszystkie 6 WIADOMOŚCI INSPEKTORIALNE Inspektorii Krakowskiej pw. św. Jacka Z ŻYCIA INSPEKTORII lata organizowanych przez niego pielgrzymek, „szpakowisk”, przewinęło się ludzi. Ilu z nich udało się zaszczepić miłość do Boga, ilu nie – trudno określić, ale nie brakowało cudów – porzucania nałogu pod wpływem nawrócenia czy też odczucia pragnienia przyjmowania Komunii św. na widok innych – promieniujących niezwykłą radością po Jej przyjęciu. Gdy tak przysłuchiwałam się tej opowieści, a właściwie przyjacielskiej rozmowie dwóch salezjanów, przypomniało mi się motto z obrazka prymicyjnego młodszego z nich: „Niech cię pociąga urok pustych miejsc”. Te puste miejsca zawsze kojarzyły mi się z peryferiami, bezdrożami, może nawet manowcami – przestrzeniami zapomnianymi i rzadko odwiedzanymi. Z czasem zdałam sobie sprawę, że to jest przestrzeń, która jest, a przynajmniej powinna być, najważniejszym terenem działalności salezjanów. Powołani do pracy z „trudną” młodzieżą są zaproszeni, by „zapuszczać się” tam, gdzie nikt nie dociera, podejmować nierzadko pionierską pracę, wyciągać rękę do tych, do których nikt nie ma odwagi jej wyciągnąć. Patrząc na ks. Szpaka pomyślałam, że on miał odwagę. Wymagało to przecierania nowych dróg i eksperymentowania, i on sam przyznaje, że z perspektywy czasu można dostrzec nie tylko sukcesy na tym polu. Niewątpliwie jego działalność budziła kontrowersje, ale chyba nie budzi ich tylko ten, kto nic nie robi. Nie chcę oceniać i nie mam wystarczającej wiedzy, by to uczynić, zresztą myślę, że nikt jej – poza Bogiem – nie ma, bo przecież 7 listopad 2014 nigdy do końca nie zdajemy sobie sprawy z owoców zarówno swojego, jak i czyjegoś życia. Mogę więc powiedzieć jedynie o wrażeniu, jakie wywarło na mnie spotkanie z ks. Szpakiem. Jestem pełna podziwu i szacunku dla tego, że zdecydował się zaryzykować, że mu się chciało. Brzmi mi w uszach najważniejsze zdanie usłyszane tego wieczoru: „Ryzyko w dobrym – jest ryzykiem z Ducha Świętego”. Ryzyko oznacza wyjście ze swojej strefy komfortu, podjęcie Z ŻYCIA INSPEKTORII wyzwań, które zdają się nas przerastać, ale tylko gdy zdecydujemy się je podjąć, odkryjemy swoją właściwą miarę. Przypominają mi się też słowa Papieża Franciszka: „Życie umacnia się, gdy jest przekazywane, a słabnie w izolacji i pośród wygód. Istotnie, najbardziej korzystają z życia ci, którzy rezygnują z wygodnego poczucia bezpieczeństwa i podejmują z pasją misję głoszenia Życia innym”. Kto szuka, ten żyje, i kto znalazłszy – podejmuje ryzyko – daje życie innym. Niech te cykliczne trzecioczwartkowe spotkania pomagają nam walczyć o Życie! SYMPOZJUM „ ŚWIĘTO STWORZENIA ŚWIATA I CZŁOWIEKA” sce tego typu festiwal piosenki religijnej odbył się w 1969 roku. Był to rodzaj festiwalu muzyki i piosenki religijnej, któremu towarzyszyła modlitwa i refleksja. Sacrosong jako Święto Stworzenia Świata i Człowieka popierał i otoczył swoim patronatem kardynał Karol Wojtyła; pomocy nie zaniechał nawet po wyborze na Stolicę Apostolską. Dzieło Sacrosongu było wielkim wkładem ludzi różnych dyscyplin kultury: kompozytorów, muzyków, poetów, pisarzy w dzieło ewangelizacyjne XX i XXI wieku. Ruch Sacrosongu kładł nacisk na ekumenizm i dialog międzyreligijny. Tegoroczne sympozjum składało się z kilku części. W części naukowej wzięły udział osoby duchowne: ks. prof. dr hab. Marian Graczyk SDB („Consecratio mundi”), ks. dr Roman Mazur SDB („Idea Stworzenia w Nowym Testamencie”), ks. dr Tadeusz Szaniawski („Liturgiczne Święto Stworzenia”), ks. Andrzej Szpak SDB („Aktualność i potrzeba „Ruchu Sacrosongu” wraz ze Świętem Stworzenia i „nabożeństwem twórczości” ), Panie Sługi Jezusa – Kielce (Historia łaskami słynącego obrazu Boga Ojca) oraz osoby świeckie: dr Karolina Kmiecik-Jusięga – Ignatianum („Atrakcyjność Salezjańskiego Kościoła Młodych” jako alternatywa współczesnej popkultury), mgr Aleksandra Majewska („Prezentacja, analiza i promocja książki ks. Jana Palusińskiego o Święcie Stworzenia Świata i Człowieka”). Na zakończenie części referatowej odbyła się dyskusja plenarna, którą prowadził ks. dr Kazimierz Kurek przy współudziale ks. Andrzeja Szpaka nt.: „Kult Boga Ojca szansą na dialog różnych religii i kultur”. Ważnym momentem w tej części było odczytanie listu do sekretarza ONZ z propozycją ustanowienia Międzynarodowego Dnia Stworzenia Świata i Człowieka. Oferta ta została zaakceptowana przez uczestników sympozjum. Na uwagę zasługują wnioski zaproponowane uczestnikom sympozjum dotyczące szerzenia się kultu Boga Ojca na terenie różnych diecezji w Polsce. Ważne jest przy tym również aktywizowanie laikatu do spędzania czasu weekendowego na świętowaniu ku czci Stwórcy oraz podjęcie prób zmierzających do ustanowienia przez Kościół katolicki Z życia Inspektorii Tekst: Małgorzata Pelc Zdj.: Wojciech Karpowicz Dnia 29 listopada odbyło się w Krakowie, w auli domu inspektorialnego i w auli seminarium, drugie sympozjum naukowo-artystyczne, którego tematem było Święto Stworzenia Świata i Człowieka. Opracowaniem programu zajął się ks. Andrzej Szpak. W przygotowaniach do tej imprezy religijnej wzięli również udział świeccy wolontariusze. Nadzór honorowy i medialny objął nad całością inspektor salezjańskiej prowincji krakowskiej, ks. Dariusz Bartocha. Zamierzeniem organizatorów było połączenie części teoretycznej (naukowej) sympozjum z dorobkiem artystycznym Ruchu Sacrosong, stąd udział w nim różnych zespołów i artystów reprezentujących repertuar poświęcony tematyce związanej z Bogiem Ojcem. Celem sympozjum było uzasadnienie potrzeby wprowadzenia Święta Stworzenia Świata i Człowieka, jako kultu Boga Ojca, oraz zwrócenie uwagi na potrzebę rozwijania dialogu wśród przedstawicieli różnych kultur i religii. Zasygnalizowano także problem islamizacji Europy i reszty świata oraz prześladowań chrześcijan przez muzułmanów. Na początku ks. Andrzej Szpak przedstawił krótką historię Festiwalu Piosenki Religijnej Sacrosong oraz jego przewodnią ideę, którą było Święto Stworzenia. Z projektem tego święta wystąpił na łamach Tygodnika Powszechnego około roku 1958 Antoni Gołubiew – polski pisarz, który widział potrzebę utworzenia odrębnego dnia świątecznego, mającego upamiętniać fakt stworzenia świata i człowieka. Jego idea stała się podstawą do zainicjowania corocznych wydarzeń religijno-muzycznych o nazwie Sacrosong. Pierwszy w Pol8 WIADOMOŚCI INSPEKTORIALNE Inspektorii Krakowskiej pw. św. Jacka 9 listopad 2014 Z ŻYCIA INSPEKTORII Święta Stworzenia Świata i Człowieka, przypisanego Bogu Ojcu, za mnóstwo cudownych zrządzeń jakie dokonują się w świecie i wśród nas za Jego przyczyną. W części artystycznej sympozjum wystąpił między innymi zespół „Echo Sacrosongu” z Rzeszowa, założony przez ks. Andrzeja Szpaka, z „Misterium stworzenia rodziny”, obecnie pod dyrekcją Pawła Dubiela i Katarzyny Feret oraz „Organum” – chór i orkiestra symfoniczna (Kraków) z koncertem ku czci św. Jana Pawła II, patrona Sacrosongu, pod dyrekcją Bogusława Grzybka. Ciekawą i aktualną propozycją artystyczną okazał się spektakl prof. Alicji Baluch „Boski fenomen małżeństwa” w reż. Małgorzaty Maciejewskiej. Uwieńczeniem wystąpień naukowo-artystycznych była Msza św. z homilią wygłoszoną przez wikariusza inspektorialnego salezjańskiej prowincji krakowskiej, ks. Adama Paszka. Po Mszy św. odbyła się biesiada z piosenkami Ruchu Sacrosongu i Młodzieży Różnych Kultur oraz prezentacja poematu o Stworzycielu, z tekstem opracowanym przez Sarę – Joannę Olbrychtowicz. Wizualizacja teatralna została przygotowana przez reżyser Aleksandrę Barczyk, a wystąpił zespół „Zatrzymać Obrotówkę” ze Staromiejskiego Centrum Kultury Młodzieży w Krakowie . Proponowane Święto Stworzenia Świata i Człowieka w niedalekiej przyszłości powinno mieć wymiar ogólnokościelny, przy zachowaniu należnych procedur liturgicznych. Istnieje zatem potrzeba opracowania podstaw teologicznych i filozoficznych tego święta jako wspólnego dla wszystkich religii. Dla urzeczywistnienia tych zamierzeń potrzebne jest wsparcie doktrynalne i dogmatyczno-duszpasterskie. Musimy pamiętać, że dzisiejszy świat nie musi być przeszkodą dla człowieka wierzącego: chrześcijanina, żyda, muzułmanina czy przedstawicieli innych wyznań, ponieważ jest stworzony, zbawiony przez Jednego Boga i każdy z nas ma obowiązek budowania w nim „Cywilizacji Miłości i Pokoju”. Zatem Święto Stworzenia Świata i Człowieka z wiarą w Jedynego Boga może stać się siłą sprawczą w leczeniu świata poprzez szerzenie ekumenizmu i dialogu różnych kultur i religii. Święto to z pewnością przyczyni się do odrodzenia duchowego człowieka, wniknięcia w głąb tajemnicy Boga i otworzenia się ludzi na miłość bliźniego. CECYLIADA Bóbrka Tekst: Irena Duncova Zdj.: Oksana Pikula W dniu 15 listopada 2014 roku w naszej parafii odbyło się ważne wydarzenie – zorganizowano już po raz szósty Festiwal Pieśni Religijnej „Cecyliada”. Już po raz szósty nasza świątynia napełniła się śpiewem i muzyką, dziecięcymi głosami na chwałę Boga. Dzieci i młodzież z rzymskokatolickich parafii Ukrainy, w tym z Odessy (parafia św. Piotra), Korostyszewa (parafia Narodzenia Najświętszej Maryi Panny), Przemyślan (parafia Świętych Piotra i Pawła), Mościsk (parafia św. Jana Chrzciciela), Lwowa-Sichowa (parafia św. Michała Archanioła), Lwowa – katedry (parafia Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny), przybyli do naszego miasteczka, aby wziąć udział w konkursie. Go- spodarzami festiwalu były nasze bóbreckie dzieci i młodzież (parafia Świętych Mikołaja i Anny). Radosne spotkanie rozpoczęło się od ciepłych słów przywitania skierowanych przez ks. proboszcza Mariana Kuca SDB do wszystkich obecnych w kościele. Trzeba tutaj nadmienić, że festiwal odbywał się pod hasłem: „Boże, ja się modlę za Ukrainę”. Wydarzenia, które dzieją się na naszej ziemi nie pozostawiają obojętnymi serc ukraińskich dzieci, ani ich doli. W ich czystych duszach często słychać ostatnio straszne słowo „wojna”. Trzeba zatem młodzież ukierunkowywać, dać odpowiedź na stawiane pytania: „Czemu tak się dzieje?”, „Jak i dlaczego Bóg na to pozwala?”, „Co robić?”, „Gdzie znaleźć pomoc?” Wielka odpowiedzialność wobec młodych osób spoczywa w tych ciężkich chwilach życia na Kościele i jego sługach. Nie mogą one pozostawać sam na sam z realiami współczesnego świata, tym bardziej w sytuacji, w jakiej znalazła się młodzież i dzieci na Ukrainie. Potrzeba nie tylko dać odpowiedź na najtrudniejsze pytania, ale też pokazać szlak, jakim należy 10 podążać, dopomóc w wyborach, zwłaszcza w złożonych sytuacjach życiowych, nauczyć dobrej modlitwy. Konieczna jest zatem modlitwa o pokój na naszej ziemi. Jedną z takich form modlitwy jest śpiew. Kto śpiewa na chwałę Bogu, ten podwójnie się modli. Dlatego tegoroczny konkurs był szczególnym. Jego uczestnicy znają słowo „wojna” nie z filmów obejrzanych w kinie, ale uświadamiają sobie tę straszną rzeczywistość swoim rozumem. W słowach każdej pieśni młodzi prosili Boga i Pannę Maryję o jedno: „Daj po- WIADOMOŚCI INSPEKTORIALNE Inspektorii Krakowskiej pw. św. Jacka kój Ukrainie”. Niech nie giną nasi rodzice i bracia, a Ty, Maryjo, okryj swoim płaszczem naszą ziemię, bądź naszą Wstawienniczką w niebie. Módl się za nami do swojego Syna, wypraszaj łaskę dla nas, bo my, młodzi, chcemy żyć i wierzymy, że Ty nam dopomożesz. Zmieniała się muzyka, uczestnicy konkursu, ale wszyscy mieli w myślach te słowa: wiara, nadzieja i miłość uratują świat. Zgodnie z zasadami festiwalowego konkursu wyłonieni zostali zwycięzcy, którzy najwięcej sił włożyli w przygotowanie i najpiękniej wystąpili. Grand prix przyznano dzieciom z parafii Narodzenia Najświętszej Maryi Panny (Korostyszew). Pierwsze miejsce zajęli przedstawiciele z parafii Świętych Apostołów Piotra i Pawła (Przemyślany). Miejsce drugie uzyskały dzieci z parafii św. Michała Archanioła (Lwów-Sichów), a trzecie miejsce przypadło w udziale dzieciom z parafii Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny (Lwów – katedra). Święto pieśni religijnej zakończyło się rozdaniem nagród, wspólną modlitwą i fotografiami. Jesteśmy przekonani, że patronka naszego święta – św. Cecylia była zadowolona naszymi śpiewnymi rozmowami z Bogiem. Trzeba zauważyć, że z każdym rokiem święto „Cecyliada – Bóbrka” nabiera coraz szerszego rozgłosu, a organizatorzy (księża salezjanie) nabierają nowego doświadczenia w przeprowadzaniu takich wydarzeń. Możemy być dumni, że właśnie to święto kojarzone jest z naszym bóbreckim kościołem. Do zobaczenia za rok! KRONIKA ŚWIĘTOKRZYSKA Kielce Tekst: Jolanta Gawda Zdj.: Alicja Tuz, zbiory Oratorium Świętokrzyskiego W dniach 8-11 listopada odbył się po raz trzeci rajd w Beskidzie Niskim, który zorganizował ks. Tomasz Kijowski. W tym roku wzięło w nim udział prawie 50 uczestników z różnych miejsc Polski (Lublina, Warszawy, Krakowa, Kielc i Przemyśla). Bacówka w Bartnem, jak co roku, przyjęła grupę młodych ludzi w swe ciepłe i gościnne progi. Ów rajd jest zawsze okazją do wspólnych śpiewów pieśni patriotycznych z okazji kolejnych rocznic odzyskania niepodległości. Tradycją stała się również Msza św., którą księża odprawiają na cmentarzu z I wojny światowej. Włóczęga po Beskidzie Niskim w piękną pogodę to zaiste bezcenne przeżycie, które jest zawsze wpisane w program rajdu. Dodam jeszcze, że grupa z Kielc liczyła 9 osób. w sanktuarium Miłosierdzia Bożego. Grupa ikonopisów zaprezentowała ponad 40 prac. W świat ikon przybyłe osoby wprowadził pan Michał Płoski, natomiast muzycznie wystawę ubogacił chór z cerkwi św. Mikołaja w Kielcach pod batutą Rafała Bazanka. Obchody zakończyły się wspólnym obiadem. To już po raz 7 zorganizowaliśmy „Zaduszki Trąbki”. Przypomnę, że to wydarzenie łączy w sobie trzy małe-wielkie sprawy. Tego dnia wspominamy tragicznie zmarłą Katarzynę „Trąbkę” Mazurkiewicz, młodą utalentowaną dziewczynę, którą zabiły narkotyki. Jej wspomnienie to w dużej mierze przestroga dla młodych ludzi, aby uważali na siebie. Wspominamy także świętą Cecylię, patronkę chórzystów, lutników, Z okazji Święta Niepodległości dnia 9 listopada Oratorium Świętokrzyskie zorganizowało Rajd Bez Słów po ziemi świętokrzyskiej. Punktem pierwszym naszego programu była Msza św. o godz. 10.00, po której udałyśmy się do oratorium na planowaną kawkę. Mała czarna, niczym sok z gumijagód, dodała nam dużo energii, więc pędziłyśmy niczym strusie na pociąg, który zawiózł nas do Łącznej. Pogoda zaiste wspaniała, ciepło, wokół nas magiczna mgiełka, kolory jesieni jeszcze dobrze zachowane, więc ruszyłyśmy pełne radości do naszego celu, którym był dom rodziny Tuzów w Szałasie. 4,5 godziny marszu i jesteśmy u celu. Szybko rozpalamy grilla, zjadamy kiełbaskę, śpiewamy pieśni patriotyczne i biegniemy uradowane na busa, który zabiera nas do Kielc. Było nas co prawda tylko trzy (Jolanta Gawda, Alicja Tuz i Małgorzata Synowiec), ale rajd okazał się naprawdę fantastyczny. 16 listopada grupa ikony, która działa przy Oratorium Świętokrzyskim św. Jana Bosko pod opieką Alicji Tuz, zorganizowała wystawę ikon dla osób chorych i niepełnosprawnych w Domu dla Niepełnosprawnych w Piekoszowie. Wystawa towarzyszyła uroczystościom odpustowym muzyków itp. Wreszcie kontynuujemy 10-letnią tradycję, organizując cykl spotkań słowno-muzycznych „Kto szuka, ten żyje”. Stąd mnogość zespołów występujących. W tym roku gościliśmy następujących wykonawców: pan Henryk Zacharski, Salezjańskie Nutki, ADHDub, Perełki świętego Wincentego, Siemacha Spot, Hilary 11 listopad 2014 Mala i Agnieszka Kowalczyk oraz gwiazda wieczoru – New Day. Muzycznej zadumie towarzyszył pokaz zdjęć, które wykonała Alicja Tuz oraz teksty literackie, które recytowali aktorzy Teatru 1EDEN. W roli konferansjerów wystąpili Magdalena Jarek i Tomasz Detka. 22 listopada w godz. 9-13 w świetlicy przy ul. Górniczej odbyła się zabawa andrzejkowa dla dzieci z Małego Oratorium. A oto co się działo: tańce integracyjne (belgijski, brazylijski, hope, tunel), zabawy integracyjne (rodzinka), ciasta i ciasteczka hand made (autorstwa rodziców), malowanie włosów, twarzy, układanie fryzur. W efekcie dzieci radosne i zadowolone powróciły do swoich domów. 28 listopada zgodnie z coroczną tradycją odbyła się w oratorium zabawa andrzejkowa. Tradycyjnie na dobry początek odmówiliśmy krótką modlitwę, po której zatańczyliśmy belgijskiego. W tym roku tłumów nie było, ale nie zabrakło klimatu, który wytworzył się za sprawą przybyłych osób. Oprócz tańca, jedzenia i picia z dużym zainteresowaniem spotkały się gry edukacyjne Rummikub, Tabu itp. Wieczór andrzejkowy zakończyliśmy o godz. 24.00. W dniach 28-30 listopada odbył się w Kielcach zjazd wolontariuszy z wszystkich oddziałów w Polsce, tj. Poznania, Wrocławia, Świętochłowic, Kielc, Rzeszowa, Krakowa i Przemyśla. W spotkaniu wzięło udział 30 osób. Tematem przewodnim zjazdu było oratorium i praca salezjanów. Wszystko rozpoczęło się koncertem zaduszkowym w piątkowy wieczór. Natomiast w sobotę wolontariusze intensywnie pracowali już od samego rana. Warsztaty na temat „Jak zachowywać się w grupie” prowadziła Maria Rudawska z Saltromu, konferencję w temacie „Oratorium i system prewencyjny Księdza Bosko” przygotował ks. Łukasz Krysmalski. Był też czas na świadectwa, którymi podzieliły się dwie wolontariuszki będące przez rok na misjach w Południowym Sudanie. Wieczorem, na zakończenie dnia, odbyła się adoracja Najświętszego Sakramentu w kaplicy oratoryjnej. Ostatni dzień wolontariusze spędzili w terenie. W ramach niedzieli misyjnej młodzi ludzie rozjechali się po trzech parafiach (kościół w Niewachlowie, kościół św. Wojciecha oraz nasz salezjański św. Krzyż). Misją Wolontariatu na ten dzień były świadectwa misyjne, kazania, które wygłosili księża odpowiedzialni za wolontariat, oraz sprzedaż gadżetów przywiezionych przez wolontariuszy z krajów misyjnych, z których dochód przeznaczony jest na pomoc tymże krajom. 29 listopada dzieci, które uczestniczyły w nabożeństwach różańcowych największą ilość razy, otrzymały nagrodę w postaci wycieczki do fabryki bombek „Decora” w Miechowie. W godzinach porannych grupa licząca 24 osoby pod opieką kl. Pawła Bróża udała się do Miechowa. Jednym z ciekawszych punktów programu było malowanie bombek. Po zajęciach warsztatowych dzieci udały się wycieczkę po fabryce, aby poznać tajniki powstawania kolorowych cudeniek. Ostatnim punktem programu była wizyta w sklepiku, gdzie można było zaopatrzyć się w bombki o przeróżnych kształtach. DZIEŃ SKUPIENIA Korostyszew Tekst: kl. Roman Tsyganiuk SDB Zdj.: zbiory salezjanów z Korostyszewa W dniach 17-18 listopada w Korostyszewie odbyło się spotkanie salezjanów pełniących swoją posługę duszpasterską na Ukrainie. Spotkanie rozpoczęło się w poniedziałek 17 listopada obiadem, po czym nastąpiła Koronka do Miłosierdzia Bożego, ćwiczenia dobrej śmierci i konferencja wikariusza inspektora, ks. Adama Paszka. Wieczorem wszyscy wzięli udział we Mszy św. w kościele parafialnym. Eucharystii przewodniczył i wygłosił kazanie dyrektor wspólnoty z Bóbrki, ks. Marian Kuc. Dzień zakończył się modlitwami brewiarzowymi i słówkiem, które wygłosił ksiądz wikariusz. Następny dzień rozpoczął się od modlitw porannych oraz Mszy św. Przewodniczył jej i wygłosił homilię ks. Adam Paszek. Po Mszy św. odbyło się spotkanie, podczas którego salezjanie zaplanowali działalność duszpasterską z młodzieżą na następny rok. Po obiedzie wszyscy rozjechali się do swoich placówek. ANDRZEJKI Korostyszew Tekst: kl. Roman Tsyganiuk SDB Zdj.: zbiory salezjanów z Korostyszewa W niedzielę 30 grudnia w Korostyszewie odbyły sie andrzejki. Warto zaznaczyć, że św. Andrzej na Ukrainie jest bardzo szanowany, ponieważ to właśnie on (według ustnej tradycji) kiedyś stanął w okolicach Kijowa i powiedział, że tu powstanie świątynia. Rzeczywiście na tym miejscu, gdzie kiedyś św. Andrzej przemawiał do ludzi, dzisiaj znajduje się cerkiew św. Andrzeja. Na całej Ukrainie to święto jest bardzo popularne, zwłaszcza wśród młodzieży. 12 WIADOMOŚCI INSPEKTORIALNE Inspektorii Krakowskiej pw. św. Jacka W tym dniu odbywają się wieczory ku czci świętego, tzw. andrzejki, a po ukraińsku “andrijiwski weczornyci”. W ten wieczór w każdej wiosce na Ukrainie młodzież zbierała się w jednym domu, gdzie wszyscy razem śpiewają i bawią się. W związku z tym młodzież z parafii oraz Młodzieżowego Centrum „Don Bosko” przygotowała spektakl pt. „Andrijiwski Weczornyci”. Widzowie, a było ich ponad 100 osób, byli zachwyceni z występów młodych aktorów. A było z czego się cieszyć: piękne dekoracje, aktorzy ubrani w ukraińskie narodowe stroje, muzyka, wystrój wnętrza... W tym dniu młodzież uczciła również solenizantów: ks. dyrektora Andrzeja Baczyńskiego i ks. ekonoma Andrzeja Borkowskiego. Na zakończenie wszyscy uczestnicy zostali poczęstowani ukraińskimi (ruskimi) pierogami. A NADZIEJA ZAWIEŚĆ NIE MOŻE… (RZ 5,5) Kraków - Łosiówka Tekst: Maciej Michalak SDB Zdj.: Krzysztof Trojanowski SDB 1 listopada, jak każdego roku, wspominamy tych, którzy uprzedzili nas w drodze do Domu Ojca i mogą już zażywać słodyczy nieba, za którym my wciąż tęsknie wzdychamy. Pamięć o tych, którzy odeszli, podtrzymuje nie tylko zapalony znicz czy ustawione na grobie piękne chryzantemy, ale także modlitwa w intencji bliskich nam osób. Przez całą oktawę uroczystości możemy służyć naszym bliskim zmarłym, ofiarowując w ich intencji modlitwę. Kościół dopuszcza także odpusty za zmarłych, dlatego poucza: „Każdego dnia od 1 do 8 listopada można dostąpić odpustu zupełnego dla zmarłych za nawiedzenie cmentarza grzebalnego i równocześnie zmówienie choćby myślnej modlitwy w intencji zmarłych”. Odpustu można dostąpić pod zwykłymi warunkami, są to: spowiedź sakramentalna, przyjęcie Komunii św. i modlitwa w intencji Ojca Świętego. W naszym domu pamięć o bliskich oraz współbraciach, którzy może potrzebują jesz- 13 listopad 2014 cze oczyszczenia w drodze do nieba, jest wciąż żywa w modlitwie. Nie przypominamy sobie o nich raz w roku, lecz każdego dnia, podczas nieszporów, odczytując nekrolog z nazwiskami zmarłych współbraci. O naszej żywej pamię- ci mieliśmy okazję zaświadczyć, gromadząc się wokół mogiły salezjańskiej na Cmentarzu Rakowickim. Różaniec odmówiony w gronie współbraci o godzinie 15 zjednoczył niebo z ziemią, przypominając, że każdy z nas po- wołany jest do świętości. Wiara w obcowanie świętych napełnia nas nadzieją, że także my, w Bogu znanym czasie, wolni od doczesności spoczniemy w Jego Ojcowskich ramionach. „MĘŻCZYZNA KATOLIK” Kraków - Łosiówka Tekst: Michał Piechota SDB Zdj.: Maciej Michalak SDB W dniach 7-11 listopada część alumnów z inspektorii wrocławskiej wzięła udział w Formacyjnym Spotkaniu Młodych dla licealistów. Spotkaliśmy się w Marianówce położonej w Kotlinie Kłodzkiej u stóp Masywu Śnieżnika, by wspólnie pochylić się nad ha- słem „Mężczyzna katolik”. Nasze grono było kameralne: szesnastu młodych ludzi i salezjanie, jednak nie utrudniało to zadania – wprost przeciwnie, sprzyjało nawiązywaniu relacji i podejmowaniu męskich, nie zawsze łatwych tematów. ŚWIĘTO NIEPODLEGŁOŚCI Kraków - Łosiówka Tekst: Konrad Roszczyk SDB W dzisiejszym świecie, który niesie ze sobą echa idei globalizacji, porzucenia tego, co w sposób bezpośredni dotyczy własnego państwa, propagowania jego kultury i zwyczajów, należy we właściwy sposób przywrócić pragnienie zdrowego patriotyzmu. Przejawem tego może być zaangażowanie się w organizowanie lokalnych obchodów świąt państwowych. Pragnąc uczcić wysiłki naszych przodków na rzecz wolności Polski, 14 dnia 11 listopada w naszym seminarium zorganizowane zostały obchody Święta Niepodległości. Dzień rozpoczęliśmy Mszą św. w intencji Ojczyzny pod przewodnictwem ks. prof. Tadeusza Biesagi SDB, który wygłosił także okolicznościowe kazanie. Następnie udaliśmy się na przygotowaną przez kurs IV akademię patriotyczną. Podniosłe spotkanie rozpoczęło wspólnotowe odśpiewanie Mazurka Dąbrowskie- WIADOMOŚCI INSPEKTORIALNE Inspektorii Krakowskiej pw. św. Jacka W sobotę 8 listopada pojawił się gość – pan Andrzej Wronka, który z pasją i profesjonalizmem odniósł się do tematu „Mężczyzna katolik – kim ma być?”. Przede wszystkim zwrócił uwagę na to, by mężczyzna nie wstydził się swojej tożsamości i miał odwagę do kształtowania swojego otoczenia zgodnie z wyznawanymi poglądami. Uczestnicy przyjęli jego słowa z uznaniem, a mnogość zadawanych przez nich pytań świadczyła o poważnym potraktowaniu zagadnienia. Niedziela upłynęła pod znakiem wyprawy w góry. Po kilku godzinach wędrówki Śnieżnik został zdobyty, chociaż z powodu silnego zachmurzenia zabrakło pięknego widoku, który wynagrodziłby trud wspinaczki. Podczas marszu była okazja do refleksji, jak również i wielu rozmów dotyczących rozumienia katolika jako zdobywcy. W poniedziałkowe popołudnie nawiedziliśmy sanktuarium Matki Bożej Śnieżnej, gdzie każdy w indywidualnej modlitwie mógł powierzyć Matce swoje troski zgodnie z hasłem tego dnia „Mężczyzna katolik – świadek wiary”. Tak oto kolejny FSM za nami: wspólne eucharystie, modlitwa, rozmowy, spędzanie czasu w męskim, katolickim gronie – to wszystko pozostawiło niezatarty ślad i na pewno pomoże nam w dorastaniu do męskości rozumianej w duchu naszej wiary. Do zobaczenia w Krakowie na kolejnym zjeździe! go. Całość poprowadził kl. Michał Libor SDB. Zaprezentowany został również film: „Animowana historia Polski” autorstwa Tomasza Bagińskiego, który skłonił nas do refleksji nad burzliwymi dziejami naszego państwa i narodu. Refleksję kontynuował kl. Maciej Michalak SDB wygłaszając prelekcję na temat: „Kontekst i geneza Święta Niepodległości”. Akademię zakończyliśmy uroczystym odśpiewaniem Roty. Swoistym podsumowaniem obchodów Dnia Niepodległości było wspólnotowe ognisko przy akompaniamencie pieśni patriotycznych, kiełbasek i pieczonych ziemniaków. ECCLESIA REFORMANDA Prelegenci byli zgrupowani w kilka sekcji: biblijną, historyczną, liturgiczną, pastoralną. Był kardynał, był biskup, byli rektorzy, profesorowie, księża, klerycy. Byli również przedstawiciele diecezji i zakonów: dominikanów i benedyktynów. Byli też salezjanie. Nasz dk. Robert Gajewski SDB wygłosił referat zatytułowany „Dojrzewanie Ciała Chrystusa – biblijne podstawy sentencji »Ecclesia semper reformanda«”. Wychodząc od dojrze- wania ciała Jezusa (por. Łk 2,52), przeszedł do dojrzewania Ciała Chrystusa (por. Ef 4,13). Przeanalizował przytoczone teksty, a następnie przedstawił implikacje dla świadomości i działań Kościoła, które z nich wynikają. Po referacie miała miejsce krótka, acz ciekawa dyskusja nad jego treścią. Można powiedzieć, że w tym dniu salezjanie dobrze zapisali się w świadomości intelektualnego środowiska krakowskich studentów. Ludziom na pożytek, Bogu na chwałę. A naszemu współbratu serdecznie gratulujemy i życzymy dalszych sukcesów naukowych! postaci biblijnego proroka Jonasza w kontekście podejmowania ludzkich wysiłków niezgodnych z wolą Bożą, stało się punktem startowym do podjęcia autorefleksji nad relacją z Bogiem. Tego dnia przypadło też wspomnienie w naszej rodzinie zakonnej postaci niezwykłej, która z całą pewnością pielęgnowała relację z Panem, o czym świadczą jej słowa: „Myślcie tak, jak myślałby Jezus”. Błogosławiona siostra Magdalena Morano FMA, bo o niej mowa, zapisała się, w gronie świętych i błogosławionych salezjańskich, złotymi zgłoskami. Wspaniała Córka Maryi Wspomożycielki, oddana nauczycielka i wychowawczyni w pełni zaangażowana w rozwój swoich podopiecznych. Jak mówią świadkowie jej życia: „W ogromie pracy, jaki wykonała przez całe swoje życie, Magdalena zawsze znajdowała czas, by codziennie rano wstać przed wszystkimi, odprawić Drogę Krzyżową, a potem po wspólnych modlitwach zacząć pracę, która dla wielu ludzi byłaby ponad siły”. Sama zaś Matka Morano zachęcała jedną z sióstr: „Proś o łaskę, by każdego dnia nieść w pokoju twój krzyż”. Panie Boże, dzięki Ci, że wciąż uzdalniasz wrażliwe serca do dawania świadectwa o Tobie w świecie, tak różnym… Kraków - Łosiówka Tekst: dk. Robert Gajewski SDB Salezjanie: uprawiamy sport, muzykujemy, robimy teatr… umiemy też napisać dobry artykuł naukowy. Dnia 13 listopada 2014 roku odbyło się VII Studenckie Sympozjum Naukowe, organizowane przez krakowskie Wyższe Seminarium Duchowne oraz Uniwersytet Papieski Jana Pawła II, podczas którego uczestnicy starali się odpowiedzieć na pytanie „Ecclesia Semper Reformanda?” („Czy Kościół powinien się zawsze reformować?”). LISTOPADOWY DZIEŃ SKUPIENIA Kraków - Łosiówka Tekst: Maciej Michalak SDB 14 listopada, w piątkowy wieczór, rozpoczęliśmy kolejny już w tym roku akademickim Dzień Skupienia. Zainaugurowała go lectio divina, przygotowana i przeprowadzona przez naszego współbrata, ks. Adama Węgrzyna SDB z Lublina, obecnie doktoranta studiów biblijnych na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. W sobotni poranek, odprawiliśmy uroczystą jutrznię, a po niej wysłuchaliśmy konferencji ks. Adama. Tematyka nauki była swoistą syntezą dwóch rzeczywistości: biblijnej i tej „realnej”, w której żyjemy. Ukazanie ZA KRAJ! ZA HONOR NASZ! Kraków - Łosiówka Tekst: Maciej Michalak SDB Zdj.: Artur Chejnowski SDB W kalendarzu salezjańskich uroczystości na stałe wpisało się radosne świętowanie wspomnienia św. Cecylii, patronki muzyki kościelnej. Salezjanie, duchowi synowie św. Jana Bosko, mają wpisane w swoje posłannictwo ewangelizowanie za pomocą piękna muzyki i śpiewu. Dlatego już od nowicjatu kandydaci do Zgromadzenia pobierają nauki z zakresu 15 listopad 2014 gry na instrumencie. Przed laty w domach salezjańskich i szkołach istniały orkiestry dęte oraz chóry kameralne, a wielu salezjanów obdarowanych różnorakimi talentami zawodowo zajmowało się muzyką, np. ks. Antoni Chlondowski SDB i wielu innych znamienitych muzyków. Do dziś w tradycji salezjańskiej przetrwał chór w bratnim seminarium w Lądzie nad Wartą oraz nasz chór seminaryjny „Canticum”. Salezjańską domeną jest także kształcenie muzyczne, dlatego dużą popularnością cieszą się nasze ośrodki muzyczne, w tym szkoła organistowska w Lutomiersku. W rozwoju muzycznym konieczna jest systematyczność, dlatego co tydzień, poza wykładami z teorii muzyki, uczestniczymy także w zajęciach chóralnych, które w naszym seminarium prowadzi pan Andrzej Korzeniowski. Dzięki wysokiemu poziomowi nauczania oraz naturalnych predyspozycji współbraci salezjanów chór „Canticum” na przestrzeni lat zebrał wiele laurów. Niedawno mieliśmy okazję wspominać śmierć założyciela naszego chóru, ks. Czesława Jabłeckiego SDB. Tegoroczna Cecylka, jak nazywa się popularnie obchody św. Cecylii, upłynęła na Łosiówce pod znakiem polskich pieśni patriotycznych. Był to także moment świętowania imienin współbraci: ks. Andrzeja Rolnika SDB, ks. Janusza Kaszy SDB oraz kleryków: Konrada Roszczyka, Andrzeja Wasia i Karola Romankiewicza. Po uroczystej Mszy św., zgromadziliśmy się na wspólnym muzykowaniu. Koncert i konkurs muzyczny zorganizowali współbracia z kursu V, a całą imprezę poprowadzili klerycy: Łukasz Piskuła SDB i Karol Romankiewicz SDB. Wnętrze jadalni na kilka godzin wypełniły dźwięki polskich pieśni i przyśpiewek prezentowanych przez po- szczególne kursy. Zakres tematyczny obejmował czasy od dwudziestolecia międzywojennego po współczesność. Na koncertowej „scenie” swoje walory artystyczne zaprezentowali także nasi przełożeni, którzy cudownie odnaleźli się w repertuarze patriotycznym międzywojnia. Poza koncertem cała wspólnota w kursach stanęła w szranki w ramach konkursu z wiedzy artystycznej. Tu niepokonanymi okazali się współbracia z kursu III. Piękny wieczór zakończyło odśpiewanie Apelu Jasnogórskiego i słówko ks. dyrektora Dariusza Kozłowskiego SDB. Każdego roku świętowanie wspomnienia św. Cecylii wygląda inaczej. W ciągu dwunastu miesięcy dzielących kolejne koncerty pojawia się wiele ciekawych pomysłów. Co przyniesie kolejny rok…? SALTROMOWY DESIGN KOSZULKOWY Kraków - Różana Tekst: Maria Rudawska Zdj.: zbiory Saltromu Milion papierowych ścinków, dziesiątki szkiców i pojawiające się co rusz „A niech to! To nie tak miało być!”. A potem piękne projekty, które zostały wypełnione farbą akrylową i pozostaną na koszulkach już na 16 zawsze (no dobra, tak długo, jak długo będzie istnieć koszulka). Tak wyglądały zajęcia plastyczne, które odbyły się w Saltromie w środę 5 listopada. Pod wodzą i opieką plastyczki, pani Elżbiety Kuźniar, utworzyliśmy WIADOMOŚCI INSPEKTORIALNE Inspektorii Krakowskiej pw. św. Jacka najpierw szkice, a potem fachowe projekty. Przenieśliśmy je potem na nasze koszulki i za pomocą gąbki do mycia naczyń (bo dobrze wchłania farbę) nadaliśmy kolor, jaki kto chciał. Trwało to dobrych kilka godzin… Ale było warto! Każdy twórca posiada teraz absolutnie wyjątkową koszulkę z niepowtarzalnym motywem. Następne zajęcia za dwa tygodnie, czyli w środę 19 listopada. Ciekawe, co będziemy robić tym razem? „DZISIAJ WIELKA JEST ROCZNICA” Kraków - Różana Tekst: Monika Baca Zdj.: zbiory Saltromu W dniu 12 listopada nasi podopieczni stanęli przed bardzo trudnym zadaniem. Po wielu próbach i mimo wielu przeciwności losu nie poddali się i godnie uczcili Święto Niepodległości. Zarówno starsi jak i młodsi dali z siebie wszystko i udowodnili, że nigdy nie można się poddawać. Podobnie sytuacja wyglądała przez 123 lata niewoli. Pomimo tego, że Polska zniknęła z mapy Europy, Polacy nigdy nie przestali BĘDZIE JAŚNIEJ towa/Design Mission”, które miały miejsce w październiku 2013 w Krakowie w ramach międzynarodowych warsztatów eko-week. Kraków - Różana Tekst: Maria Rudawska Zdj.: archiwum Projektu Światło W naszej sali korepetycyjnej będzie teraz jaśniej i ładniej, a co za tym idzie – wszystkim będzie się tam dużo lepiej (i przyjemniej!) uczyło. Zaprojektowanie oraz wykonanie nowego oświetlenia naszej salki – taki cel przyświecał warsztatom, które odbyły się w Saltromie w dniach 17–21 listopada. Przez pięć dni 19 studentów z Wydziału Form Przemysłowych Akademii Sztuk Pięknych pracowało nad nowa aranżacją przestrzeni naszej salki – a głównie właśnie nad jej oświetleniem. Studenci najpierw szczegółowo przyjrzeli się sali, przeanalizowali plan pomieszczenia, po czym, podzieleni na cztery grupy, opracowywali różne koncepcje oświetlenia. Testowali kąty padania światła, funkcjonalność, formę, tworzyli kolejne wersje modeli... i tak powstały cztery różne koncepcje oświetlenia naszej sali. Warsztaty zakończyły się wystawą, która odbyła się w wydziałowej galerii w piątek 21 listopada 2014 przy ul. Smoleńsk 9. Wszystko to odbyło się w ramach kontynuacji warsztatów pt. „Misja Projek- SZKOLNA AKCJA „ZNICZ” Kraków - Szkoła Tekst: ks. Marcin Kaznowski SDB Zdj.: zbiory ZSSal. w Krakowie W Dzień Zaduszny grupa uczniów naszej szkoły postanowiła zorganizować akcję „Znicz”. Nie chodziło w niej bynajmniej o bezpieczeństwo na drogach, lecz o upamiętnienie zmarłych, o których być może nikt już nie pamięta. Celem akcji, na którą każdy miał przynieść jeden znicz (niektórzy przynieśli więcej) było poszukiwanie na Cmentarzu Rakowickim grobów, na których nikt nie zapalił jeszcze żadnego znicza. 17 listopad 2014 wierzyć w to, że kiedyś na nią powróci. Mimo dwóch nieudanych powstań narodowych i coraz większych represji ze strony zaborców nasi rodacy nie dali za wygraną. Każdego dnia walczyli o to, abyśmy dzisiaj mogli żyć w wolnym kraju, swobodnie posługiwać się językiem polskim, „a niewolę znali tylko z ksiąg historii”. Dążyli różnymi sposobami do odzyskania niepodległości, prowadzili walki zbrojne, uczyli swoje dzieci mówić po polsku, podtrzymywali naszą kulturę narodową, nigdy nie zapomnieli kim są i skąd pochodzą. Bo wolność to przede wszystkim stan ducha, wiara w to, że kiedyś nadejdzie taki dzień, kiedy polska flaga będzie swobodnie powiewać, a nasz hymn narodowy będzie znów radośnie rozbrzmiewał od Tatr aż po Bałtyk. I właśnie dzięki tej wierze, nadziei oraz jedności narodowej udało się Polakom przetrwać te 123 lata niewoli. Pragnę bardzo podziękować naszym podopiecznym, wszystkim wychowawcom oraz przybyłym gościom za uczczenie tej niezwykłej rocznicy. Dziękuję za obecność, zaangażowanie i bardzo wszystkich proszę o to, aby nigdy nie zapominali o poświęceniu i oddaniu naszych przodków, dzięki którym możemy dziś żyć w wolnej Polsce. Po krótkiej modlitwie przy grobowcu salezjanów wyruszyliśmy na poszukiwanie zapomnianych grobów. Okazało się, że mimo ogromnych rzesz ludzi odwiedzających w tym dniu cmentarz, grobów takich nie brakowało. Zapalenie na nich znicza było oczywiście tylko symbolem, ale symbolem bardzo ważnym, bo mówiącym o naszej pamięci i wierze, że dla Boga nawet umarli żyją (Łk 20,38). ŚWIĘTO NIEPODLEGŁOŚCI Kraków - Szkoła Tekst: Małgorzata Wyrozumska Zdj.: zbiory ZSSal. w Krakowie 11 listopada 2014 minęła 96. rocznica odzyskania przez Polskę niepodległości. Nasza szkoła włączyła się w obchody upamiętniające to wydarzenie. Podczas porannych apeli uczniowie klasy humanistyczno-lingwistycznej zaprezentowali swoim koleżankom i kolegom z gimnazjum i liceum program artystyczny ukazujący drogi Polaków do odzyskania niepodległości w 1918 roku. Uczniowie mogli podziwiać talent aktorski i wokalny naszych szkolnych artystów. Duże wrażenie na publiczności zrobiły stroje z epoki. Ciekawym uzupełnieniem wiedzy naszych uczniów były wykłady pracowników IPN dotyczące walki Polaków o niepodległość skierowane do klas III gimnazjum i I liceum. Ponadto na korytarzach szkolnych zostały przygotowane wystawy tematyczne na podstawie materiałów udostępnionych szkole przez pana „JESUS CHRIST SUPERSTAR” Adama Rolińskiego z Fundacji Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego. 17 listopada odbyła się w naszej szkole premiera spektaklu „Jesus Christ Superstar”. Przygotowali go uczniowie naszego liceum i gimnazjum pod kierunkiem nauczycielki muzyki, pani Agnieszki Gietner. Spektakl oparty był na sławnym musicalu pod tym samym tytułem i składał się z wybranych utworów w polskiej wersji językowej. Musical mogli podziwiać uczniowie, nauczyciele, jak również rodzice, dla których przewidziano osobny występ w godzinach wieczornych. Młodzi aktorzy, mimo dużego wyzwania artystycznego, potrafili stanąć na wysokości zadania i przysporzyć widzom wielu przeżyć. Dla niektórych był to sceniczny debiut, co zasługuje na tym większe uznanie. „Jesus Christ Superstar” to drugi po „Let it be” duży musical w naszej szkole i – jak zapewniają młodzi artyści – nie ostatni. Kraków - Szkoła Tekst: Agnieszka Gietner Zdj.: zbiory ZSSal. w Krakowie „TYDZIEŃ KULTUROWY” Kraków - Szkoła Tekst: Joanna Chuchmacz Zdj.: zbiory ZSSal. w Krakowie W dniach 17-21 listopada odbywał się w naszej szkole pierwszy Tydzień Kulturowy zorganizowany przez Samorząd Uczniowski we współpracy ze Szkolnym Kołem Misyjnym. Z tej okazji miało miejsce wiele barwnych i ciekawych imprez, których celem było zapoznanie z odległymi od nas geograficznie regionami świata. Główny ciężar organizacyjny spadł tym razem na trzecie klasy gimnazjum, które kolejno w poszczególne dni tygodnia prezentowały wybrane przez siebie kraje afrykańskie. W ramach Tygodnia Kulturowego odbywał się również kiermasz misyjny, podczas którego można było zaopatrzyć się w oryginalne wyroby przywiezione do Polski przez 18 misjonarzy. Cały dochód przeznaczony został na odbudowę zniszczonego przez powódź domu wielodzietnej rodziny mieszkającej WIADOMOŚCI INSPEKTORIALNE Inspektorii Krakowskiej pw. św. Jacka w północnym Bangladeszu, gdzie pracuje polski salezjanin, ks. Paweł Kociołek. KOLEJNA EDYCJA NOWEJ GRALICJI ZA NAMI Kraków - Szkoła Tekst: Jakub Róg Zdj.: zbiory ZSSal. w Krakowie nie mogłoby mieć miejsca, gdyby nie ogromne zaangażowanie organizatorów i wolontariuszy, którym bardzo za to dziękujemy. Teraz czekamy na kolejną wiosenną edycję. W dniach 22-23 listopada korytarze i sale lekcyjne naszej szkoły zmieniły się nie do poznania. Pojawiło się tam morze gier planszowych. Dlaczego? Wszystko z powodu odbywającego się już po raz siódmy Krakowskiego Spotkania z Grami Planszowymi „Nowa Gralicja”, organizowanego przez absolwentów i uczniów naszej szkoły. Podczas dwóch dni wspaniałej wspólnej zabawy z planszówkami każdy z uczestników mógł nie tylko zagrać ze znajomymi, ale także spróbować swoich sił w różnych turniejach. Po zmaganiach w planszowych potyczkach na wszystkich zmęczonych czekał pełen pyszności bufet. To wydarzenie WIECZÓR KU CZCI ŚW. CECYLII Kraków - Szkoła Tekst: Anna Rudzińska Zdj.: zbiory ZSSal. w Krakowie W poniedziałek 24 listopada w naszej szkole odbył się niezwykły koncert młodych wykonawców, poświęcony patronce muzyki św. Cecylii. Nie tylko młodzież naszej szkoły, ale także nauczyciele, rodzice oraz absolwenci gimnazjum i liceum przyszli podziwiać młodych artystów. W tym roku w przeglądzie wzięło udział aż 25 wykonawców. Jury w składzie: pani Agnieszka Gietner, pani Joanna Madej-Ligenza, pani Katarzyna Motyl, ks. Franciszek Janyga oraz Anna Rudzińska przyznało nagrody w trzech kategoriach: soliści, duety oraz zespoły muzyczne. W kategorii solistów jury postanowiło nagrodzić pierwszym miejscem Justynę Stoszko, drugie miejsce zajęła Karina Cwajda, natomiast trzecie Katarzyna Cholewa. Wśród duetów najlepsze okazały się siostry Aleksandra i Dominika Niebudek, drugą nagrodę otrzymali Wiktoria Krawczyk i Jakub Kornaś oraz Aleksandra Stoszko i Kamila Klimczak, trzecia natomiast powędrowała do Mikołaja Bzdyry i Mikołaja Grabowskiego. W kategorii „zespoły” jury postanowiło przyznać dwie pierwsze nagrody zespołom „The Bloom” w składzie: Karol Podsiadło, Mikołaj Bzdyra i Artur Kalarepa oraz „The Ledge” w składzie: Wiktoria Krawczyk, Jakub Kornaś, Maciej Szklarczyk, Mateusz Konieczny i Bartosz Iwanow. Drugie miejsce zajął zespół „Chocolate Tears” w składzie: Jagoda Bobula, Zuzanna Kosek, Wiktor Skowron, Karol Patriak, Bartosz Iwanow i Mateusz Konieczny. Trzecie miejsce zajęły dwa zespoły, pierwszy w składzie: Magdalena Baran, Kamila Słupczyńska oraz Jakub Malec oraz nasz III URODZINY MŁODZIEŻOWEGO KLUBU RECENZENTA Kraków - Szkoła Tekst: Maria Róg Zdj.: zbiory ZSSal. w Krakowie Ogromny tort był głównym akcentem obchodów trzecich urodzin Młodzieżowego Klubu Recenzenta działającego przy naszej szkole. Klub ten tworzą uczniowie, których 19 listopad 2014 pasją jest czytanie książek nie tylko dla własnej przyjemności, ale także po to, by zachęcić do czytania innych. Opiekunem klubu jest pani Marzena Święchowicz-Włodarczyk, która zespół szkolny, w którego skład wchodzą: Monika Maciaszkiewicz, Aleksandra Śliwa, Nicole Ordyczyńska, Hubert Stec i Bartosz Iwanow. W tym roku po raz pierwszy jury postanowiło przyznać nagrodę specjalną. Otrzymał ją Przemysław Luty, który po raz kolejny zachwycił nas swoją grą na akordeonie. Cała impreza nie mogłaby się odbyć i nie miałaby takiej oprawy bez zaangażowania Samorządu Uczniowskiego, w tym w szczególności akustyków: Jakuba Kornasia i Macieja Szklarczyka, którym dziękujemy! współpracuje na tym polu z Zespołem Szkół Ogólnokształcących nr 8. Przez 3 lata istnienia przez klub przewinęło się 132 młodych recenzentów, którzy napisali 1974 recenzje i 1298 komentarzy do książek. Klub Recenzenta współpracuje z 97 wydawnictwami, które w nagrodę przekazują recenzentom bezpłatne egzemplarze książek. XIV URODZINY CENTRUM MŁODZIEŻOWEGO Odessa Tekst: ks. Tadeusz Mietła SDB Zdj.: zbiory salezjanów z Odessy 14 lat. Taki właśnie wiek ma nasze Centrum Młodzieżowe „Don Bosco” w Odessie. W 2000 roku, na osiedlu Czeromuszki, przy ulicy Malinowskogo, młodzież zaczęła gromadzić się przy salezjanach. Tą rocznicę świętowaliśmy 15 listopada 2014 roku. Wspólne zabawy, konkursy i śpiewy różnych grup młodzieżowych ubogaciły spotkanie urodzinowe naszego centrum. Dziękujemy prekursorom tego dzieła, szczególnie tym, którzy pracują w nim od samego początku do dnia dzisiejszego. Teraz już czekamy na 15 urodziny! CECYLIADA I JUBILEUSZ 40 LAT PRACY PANI HELENY Odessa Tekst: ks. Tadeusz Mietła SDB, ks. Michał Wocial SDB Zdj.: zbiory salezjanów z Odessy 23 listopada 2014 roku, w niedzielne popołudnie, w kościele św. Piotra odbył się koncert ku czci św. Cecylii, patronki chórów i muzyki kościelnej. Właśnie w takich momentach w całości można zobaczyć bogactwo naszej parafii w tej dziedzinie. Wystąpiło pięć chórów oraz soliści. Serca wszystkich słuchających otwarł chór dziecięcy, zaś młodzież z Afryki, śpiewająca w różnych językach, emanowała duchem radości i optymizmu. Chór parafialny im. ks. Tadeusza Hoppego przy akompaniamencie pani organistki Heleny dodał całemu spotkaniu splendoru i powagi. Pani Helena Piasta, właśnie tak (jakże po polsku!) nazywa się niezwykła kobieta, która nieprzerwanie od 40 lat jest organistką 20 w salezjańskiej parafii św. Piotra w Odessie. Od 30 lat w tejże parafii jest także kierownikiem chóru. 23 listopada, przy okazji corocznego festiwalu „Cecyliada”, parafianie i salezjanie postanowili uczcić te niezwykłe jubileusze pani Heleny. W słowach podziękowań wyrażano często podziw wobec faktu, iż oprócz obowiązków organistki i kierownika chóru pani Piasta jest także moderatorką grupy biblijnej, a także koordynuje grupę pomocy dla chorych w szpitalu psychiatrycznym. Jest poza tym żoną, matką czwórki dzieci i doskonałą gospodynią. Przyjmując pozdrowienia, jubilatka powiedziała: „Poczytuję sobie za wielki zaszczyt to, że mogę służyć w Domu Pańskim. Wszystko Bogu na chwałę”. Należy WIADOMOŚCI INSPEKTORIALNE Inspektorii Krakowskiej pw. św. Jacka dodać, że pani Helena nigdy nie brała wynagrodzenia za swoją pracę dla parafii. Komentując tę swoją decyzję, mówi: „Moja praca, to moja dziesięcina dla parafii.” SPOTKANIE BURS SALEZJAŃSKICH Odessa Tekst: ks. Tadeusz Mietła SDB Zdj.: zbiory salezjanów z Odessy przyniosło wiele radości, której zawsze dla młodzieży pragnął Ksiądz Bosko. Obie bursy spotkają się jeszcze raz wiosną, ale tym razem w plenerze. 26 listopada, późnym wieczorem (jak przystało na studentów), zorganizowane zostało spotkanie dwóch burs salezjańskich: żeńskiej, prowadzonej przez siostry salezjanki, oraz męskiej, którą prowadzą salezjanie wraz z panią Aleksandrą Szulc. Spotkanie odbyło się w Centrum Młodzieżowym „Don Bosko”. Rozpoczęło się od modlitwy w kaplicy domowej. Następnie została wygłoszona konferencja na temat salezjańskiego charyzmatu oraz współpracy salezjanów i salezjanek w dziele wychowania młodzieży. Konferencja nawiązywała do wyjątkowego jubileuszu 200-lecia urodzin Księdza Bosko i za cel miała pomoc w jego przeżywaniu. Spotkanie przy „słodkim stole” wzmocniło uczestników i dodało energii do wspólnej zabawy, a taniec „belgijski” zbliżył i pozwolił lepiej się poznać. Spotkanie W SZKOLE GŁÓWNEJ GOSPODARSTWA WIEJSKIEGO Oświęcim Tekst: Damian Kurzawa Zdj.: Damian Kurzawa Będąc w klasie czwartej technikum, uczniowie z reguły myślą już o kolejnych bardzo ważnych życiowych wyborach. Jedni zrobią następny krok w kierunku swojej edukacji i pójdą na studia, inni zaś podejmą pracę zawodową. W podjęciu ostatecznej decyzji na pewno pomagają wyjazdy na uczelnie. W związku z tym pod koniec października udaliśmy się (uczniowie IV klasy technikum) do Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Tam szczególnie interesował nas Wydział Technologii Drewna, będący kontynuacją naszego kierunku w szkole. Na miejscu przywitała nas pani dr. inż. Izabela Niziołek, która jest wykładowcą, a także odpowiada za marketing i promocję. Po krótkim spacerze korytarzami uczelni oraz 21 listopad 2014 wizycie w auli stwierdziliśmy, że z pewnością jest to miejsce dla młodych, chcących rozwijać się w kierunku innowacyjności ludzi. Wrażenie zrobiło na nas wyposażenie sal wykładowych oraz, jak się później okazało, sami profesorowie. Na początek mieliśmy okazję wysłuchać wykładu pana dr. hab. Pawła Kozakiewicza na temat „Egzotycznych gatunków drewna”, który w lekki, łatwy i przyjemny sposób zapoznał nas z miejscami ich występowania na świecie oraz z właściwościami każdego z nich. Ciekawym, znanym nam również z naszej szkolnej praktyki, urozmaiceniem zajęć było prezentowanie próbek. Trzeba przyznać, że pracownik uczelni miał w sobie charyzmę, której może mu pozazdrościć niejeden nauczyciel. Kolejnymi punktami naszej wizyty w Szkole Głównej Gospodar- stwa Wiejskiego w Warszawie było zwiedzenie hal maszynowych, gdzie studenci zapoznają się z najbardziej nowoczesnymi rozwiązaniami w dziedzinie technologii drewna. Jak powiedział nam jeden z tamtejszych instruktorów: „Studentów, którzy kończą naukę na naszej uczelni, nic nie jest w stanie zaskoczyć w nowocześnie wyposażonych zakładach pracy”. Z pewnością przyczynia się do tego fakt, że park maszynowy warszawskiej szkoły jest ciągle uaktualniany. Oznacza to, że uczniowie SGGW pracujący na nowoczesnych obrabiarkach, dostają ich nowsze wersje natychmiast, gdy te pojawią się na branżowym rynku. Następnie odwiedziliśmy pracownię konserwatorską, gdzie oglądaliśmy m.in. prace doktoranckie w formie intarsji czy płaskorzeźby. Ciekawym miejscem okazała się także Ksyloteka im. prof. dr. hab. inż. Witolda Dzbeńskiego. Jest to zbiór rozmaitych gatunków drewna o wymiarach zbliżonych do książek. Gabinet drzewny, bo tak w XVIII wieku nazywano to miejsce, zawiera szczegółowe opisy dotyczące pochodzenia i budowy anatomicznej poszczególnych gatunków drewna, a także jego właściwości fizycznych, mechanicznych, technologicznych oraz zastosowań. Kończąc wizytę, zostaliśmy oprowadzeni przez jedną z doktorantek po laboratorium. Zapoznaliśmy się tam z mnóstwem urządzeń służących do rozmaitych pomiarów. Ciekawostką były fotografie przenoszone z papieru fotograficznego na drewno przy użyciu wysokoczułej substancji chemicznej. Szczególne podziękowania za ten kształcący wypad do Warszawy kierujemy do władz uczelni, które zaprosiły nas do siebie, a także do organizatorów i zarazem opiekunów wycieczki – pani Eweliny Matyjasik oraz pana Franciszka Synowca. ODWIEDZIŁ NAS KSIĄDZ INSPEKTOR Oświęcim Tekst: Jan Lelito Zdj.: Piotr Wilk XV FORUM SZKÓŁ KATOLICKICH Oświęcim Tekst: Magdalena Rybak Zdj.: Magdalena Rybak W dniach od 6 do 8 listopada 2014 roku na Jasnej Górze odbyło się jubileuszowe, XXV Forum Szkół Katolickich. Hasłem przewodnim tegorocznej konferencji były słowa św. Jana Pawła II: „Człowiek jest sobą przez prawdę i staje się bardziej sobą przez coraz pełniejsze poznanie Prawdy”. Spotkanie rozpoczęło się w czwartek od konferencji dyrektorów, którzy uczestniczyli w wykładzie: „Szkoła katolicka w rzeczywistości zmian społeczno-kulturowych”. Naszą szkołę reprezentował ks. dyrektor Zenon Latawiec. W piątek z samego rana na Jasną Górę przybyli nauczyciele uczący w polskich szkołach katolickich. Nasza placówka także miała swoich reprezentantów. Byli to: pani wicedyrektor Maria Miśkiewicz, pani Małgorzata Mirecka, pani Magdalena Rybak, pani Monika Gacek oraz panowie: Adam Pająk, Dariusz Dekarz, Wojciech Zięcina i ks. Piotr Kadela. Dzień rozpoczęto od Mszy św. w Kaplicy Cudownego Obrazu Matki Bożej, po której odbyło się uroczyste otwarcie XXV Ogólnopolskiego Forum Szkół Katolickich. Gości i uczestników powitał ks. Zenon Latawiec – przewodniczący Rady Szkół Katolickich. Następnie można było dowiedzieć się co nieco na temat historii Rady Szkół Katolickich oraz poznać główne zagadnienia III Nadzwyczajnego Zgromadzenia Ogólnego Synodu Biskupów na temat rodziny. Ojciec Stefan Dartmann SJ opowiedział uczestnikom o Renovabis – niemieckiej katolickiej organizacji, której 22 celem jest pomoc ludziom w krajach Europy Środkowo-Wschodniej. W piątek można było też wysłuchać koncertu ku czci św. Jana Pawła II w wykonaniu chóru szkół im. Jana Pawła II sióstr prezentek w Rzeszowie. Wieczorem odbyły się jeszcze dwa wykłady. Pierwszy ukazywał związki pomiędzy prawem a moralnością i polityką, drugi odpowiadał na pytanie: „Co to jest prawda?”. Dzień zakończył się Apelem Jasnogórskim. W sobotę o 7.30 wszyscy zebrali się przed obliczem Pani Jasnogórskiej, po WIADOMOŚCI INSPEKTORIALNE Inspektorii Krakowskiej pw. św. Jacka Ksiądz Dariusz Bartocha pojawił się w naszej placówce około południa w poniedziałek. Już tego samego dnia odbył między innymi spotkania z chórzystami oraz z bractwem Matki Bożej Wspomożenia Wiernych. Następnego ranka powitał młodzież zebraną na apelu i wygłosił słówko. Wtorek i środa minęły księdzu inspektorowi na rozmowach z poszczególnymi salezjanami, pracownikami szkoły i nauczycielami. Spotkał się również z dyrekcją szkoły i pracownikami biura projektów. Natomiast w czwartek ks. Bartocha zobaczył się z młodzieżą z oratorium, a wieczorem dołączył do zebranych podczas wspólnej zabawy na Oratoryjnym Czwartku Muzycznym. Podczas pobytu ksiądz inspektor mógł osobiście przekonać się , jak na co dzień funkcjonuje nasza wspólnota, ocenić jej aktualne działania i udzielić kilku wskazówek dotyczących dalszego rozwoju zakładu salezjańskiego. Serdecznie dziękujemy ks. Dariuszowi Bartosze za wizytę i życzymy mu wszystkiego najlepszego! czym odbyła się Msza św. oraz dokonano aktu zawierzenia szkolnictwa katolickiego Matce Bożej Królowej Polski. Następnie w auli o. Augustyna Kordeckiego, gdzie odbywały się wszystkie spotkania i wykłady, ks. dr Marek Studenski przybliżył zebranym prawdę o człowieku w świetle nauczania Kościoła. Na zakończenie odbył się wykład lekarza, pana Piotra Klimasa, pt. „Prawda o darze życia”. Forum zakończyło się około godziny 13.30, a jego uczestnicy, duchowo odnowieni, z wiedzą wzbogaconą wieloma cennymi informacjami, powrócili do domów, aby w kolejnych dniach jeszcze lepiej wypełniać swoje powołanie wśród młodzieży. KTO NIE PAMIĘTA HISTORII… Oświęcim Tekst: Marta Kuźma „Kto nie pamięta historii, skazany jest na jej ponowne przeżycie”. Każdy kraj ma swoje narodowe święta, dni ważne dla jego historii. W naszej ojczyźnie takim wyjątkowym dniem jest Święto Niepodległości, które obchodzimy 11 listopada. Dla upamiętnienia odzyskania przez Polskę wolności w 1918 (po 123 latach niewoli) klasa II gimnazjum wraz z wychowawczynią – panią Martą Chrapczyńską przygotowała uroczysty apel. Uczniowie w podniosły sposób przypomnieli wszystkim, w jakich okolicznościach nasza ojczyzna odzyskała niepodległość, I MEDJUGORSKI FESTIWAL MŁODYCH Oświęcim Tekst: Stanisław Juszczyk Zdj.: Stanisław Juszczyk oraz zaśpiewali kilka pieśni patriotycznych, wśród nich ,,Rozkwitały pąki białych róż”. Była to również niezwykła okazja, by przypomnieć sobie o bohaterach, którzy oddali swoje życie w walce o Polskę. Podsumowaniem tego niezwykłego święta stały się słowa Jana Pawła II: ,,Budujcie przyszłość narodu na miłości Boga i braci, na poszanowaniu przykazań Bożych i na życiu łaski. Szczęśliwy jest bowiem człowiek, szczęśliwy jest naród, który ma upodobanie w Prawie Pana.” zawarcie nowych znajomości. Teraz nie pozostaje nam nic innego jak tylko odliczać dni do kolejnego Medjugorskiego Festiwalu Młodych w Polsce. W dniach 14-16 listopada 2014 roku w Piotrkowie Trybunalskim odbył się I Medjugorski Festiwal Młodych. Wzięło w nim udział około siedemset osób z całego kraju. Nie zabrakło oczywiście i naszych oświęcimskich wolontariuszy na czele z ks. Andrzejem Polichtem. Fundatorem spotkania była Fundacja Divine Mercy, a głównym kaznodzieją i animatorem o. Stanko Ćosić. Za znakomitą oprawę muzyczną odpowiadał medjugorski chór zrzeszający wokalistów różnych narodowości. Czas spędzaliśmy na mszach świętych, adoracjach, różańcu, a także śpiewie i tańcu. Podczas festiwalu mogliśmy wysłuchać wielu świadectw, m.in. członków wspólnoty Cenacolo oraz konferencji księży Piotra Pawlukiewicza i Marka Bałwasa. Po powrocie do Oświęcimia zgodnie stwierdziliśmy, że ostatnie dni dostarczyły nam niezapomnianych duchowych wrażeń, a także umożliwiły WARSZTATY SCHOLI MŁODZIEŻOWEJ „CANTICUM” Oświęcim Tekst: s. Małgorzata Gromada CMBB Zdj.: ks.Tomasz Pańczyszyn SDB „Kto dobrze śpiewa, dwa razy się modli” (św. Augustyn). W dniach 21-23 listopada 2014 Młodzieżowa Schola Liturgiczna „Canticum” z naszej parafii wzięła udział w wyjeździe warsztatowo-integracyjnym do Kamesznicy. Integracyjnym – ponieważ dzięki zaangażowaniu gimnazjalistów szeregi „Canticum” zostały wzmocnione i czas ten był możliwością wspólnego poznania siebie i swych możliwości głosowych. Warsztatowym – ponieważ naszym priorytetem było przygotowanie siebie pod względem muzycznym do świąt Bożego Narodzenia i całego czasu kolędowania. Spróbowaliśmy także naszych sił w nauczeniu się od podstaw dawnej pieśni adwentowej i jeszcze przed świętami zamierzamy wykonać ją w naszym sanktuarium. Wartościowymi zajęciami było spotkanie z panią prowadzącą zajęcia w Muzycznej Szkole Braci Golców. Mogliśmy poznać kilka staropolskich kantyczek związanych z Bożym Narodzeniem, zapoznać 23 listopad 2014 się z gwarą, w której są śpiewane, i po prostu pośpiewać przy dźwiękach góralskiej muzyki wykonywanej przez nią na skrzypcach. Oczywiście nie brakło formy relaksu. Pospacerowaliśmy po górze zwanej Ochodzita – widoki co prawda przesłoniła nam mgła, ale pooddychanie świeżym powietrzem sprawiło, że po powrocie znów z entuzjazmem zabraliśmy się do pracy w czterogłosie. Wielką radość przyniosło nam spotkanie z panem, który w humorystyczny sposób przekazał nam historie regionu Koniakowa, mówiąc, że tam wszystko jest na „wysokim poziomie” (800 m n.p.m) oraz zaprezentował nam grę na trombitach i rogach pasterskich. Każdy z nas mógł oczywiście popróbować swoich zdolności i sił w tym wyczynie. Podziwialiśmy także misternie zrobione koronki koniakowskie, które są prawdziwymi dziełami sztuki. Dziękujemy ks. Tomaszowi Pańczyszynowi za zaproponowanie i przede wszystkim zorganizowanie takiej formy wyjazdu oraz całe zaplecze gospodarcze (bez jedzenia także śpiewać się nie da). Panu organiście Piotrowi Spytkowskiemu należą się dzięki za poświęcony czas, wsparcie przy klawiszach, wystukiwanie czasami trudnego rytmu przenikających się głosów damsko-męskich oraz muzyczną fachowość. Mamy nadzieję, że ich troska nie pójdzie na marne i będziemy mogli jak co roku, wzmocnieni o nowych śpiewających młodych ludzi, ubogacić liturgię SPOTKANIE RODZICÓW Oświęcim Tekst: kl. Marek Bochoń SDB Zdj.: zbiory salezjańskiej wspólnoty pw. św. Jacka w Oświęcimiu Jak co roku w zakładzie salezjańskim w Oświęcimiu odbyło się tradycyjne spotkanie rodziców salezjanów. Tym razem miało ono miejsce 30 listopada br. w I niedzielę adwentu. Do naszej placówki zawitali rodzice salezjanów, którzy na co dzień pracują w Oświęcimiu, jak i rodzice salezjanów misjonarzy oraz księży diecezjalnych. Głównym punktem dnia była uroczysta Eucharystia, której przewodniczył Wikariusz Inspektora, ks. Adam Paszek. Podczas Mszy wszyscy modlili się w intencji rodziców salezjanów zarówno 24 żyjących, jak i zmarłych, a także o beatyfikację Służebnicy Bożej, matki Księdza Bosko – Małgorzaty Occhieny-Bosco, którą salezjanie nazywają Matusią Małgorzatą. Ksiądz Adam wygłosił również do licznie zgromadzonych wiernych Słowo Boże, podkreślając, jak ważnym momentem roku liturgicznego jest adwent. Uczestnicy Eucharystii po jej zakończeniu udali się do sali teatralnej, gdzie mogli zobaczyć spektakl autorstwa salezjanina Adama Piekarzewskiego pt.: „Którędy do nieba”, przygotowany przez młodzież naszej szkoły WIADOMOŚCI INSPEKTORIALNE Inspektorii Krakowskiej pw. św. Jacka w naszym sanktuarium. Już dzisiaj zapraszamy na wspólne kolędowanie po pasterce. razem z wychowawcami. Poprzez krótkie przedstawienie młodzi aktorzy chcieli przekazać, że świętość nie jest czymś odległym dla człowieka i można ją osiągnąć w prosty sposób, przez radość i wypełnianie swoich codziennych obowiązków. Następnie rodzice salezjanów wraz z gospodarzami udali się na uroczysty obiad, w czasie którego była okazja do wspólnych rozmów i żartów. W trakcie obiadu dyrektor zakładu, ks. Bogdan Nowak, podziękował wszystkim rodzicom za liczne przybycie, zachęcił do uczestnictwa w uroczystościach i wydarzeniach, które będą miały miejsce w przeciągu całego roku oraz zaprosił na kolejne spotkanie. Na zakończenie wspólnego spotkania rodzice otrzymali pamiątkowe kalendarze. LISTOPAD NA ZASOLU Oświęcim - Zasole Tekst: Monika Barciak Zdj.: Aneta Kuciel, zbiory świetlicy „Akademia Radości” Tradycyjnie listopad jest okazją do wielu refleksji. Modlitwa i pamięć o zmarłych, a w końcu podziękowanie za wolność naszej Ojczyzny, przenika całe społeczeństwo. W parafii listopad ma swoje stałe mocne akcenty. byłego niemieckiego obozu zagłady, w Birkenau. Kapłani, osoby zakonne i przedstawiciele parafii oświęcimskich rozważali dramat tamtych czasów, wsłuchując się w słowa św. Jana Pawła II. Ostatnim akordem wspólnego świadectwa o tych trudnych dniach była wie- czorna modlitwa różańcowa, która wyszła z naszego kościoła parafialnego na pobliskie miejsce pochówku ponad 600 osób. Były to ofiary okrucieństwa obozowego, jakie znaleziono tuż po wyzwoleniu obozu w 1945 roku. Ponad 200 naszych parafian w skupieniu oddało cześć tym, którzy w cierpieniu i opuszczeniu oddali swoje życie Bogu. Modlitwa za zmarłych przypomina także o tych, którzy przelewali krew, aby nasze pokolenie mogło cieszyć się wolnością. Tym refleksjom poświęcone było spotkanie z pieśnią patriotyczną i poezją powstałą w hołdzie tym, którzy wierzyli w szczęśliwą i niepodległą Polskę. Były wzruszenia i uśmiech. Ważnym wydarzeniem w oratorium był wybór przez nadzwyczajne zebranie SL SALOS Zasole nowego prezesa – ks. Jana Dubasa. W spotkaniu uczestniczyło 30 członków stowarzyszenia. Miłość do Ojczyzny trzeba przekazywać dorastającym pokoleniom Polaków. Temu służył wyjazd zorganizowany 29 listopada 2014 do Częstochowy na Jasną Górę. Nawet wczesna godzina wyjazdu nie wystraszyła najmłodszych uczestników z pierwszej klasy szkoły podstawowej, aby punktualnie o 6.45 wyjechać na pielgrzymkowy szlak. Pierwszym celem wyjazdu była „Dolina Osiki”. To niezwykłe miejsce znajduje się 20 km przed Częstochową w miejscowości Koziegłowy. Po pierwsze modlitwa. Za naszych zmarłych krewnych i członków Rodziny Salezjańskiej. Wiele osób zatrzymywało się od rana do późnej nocy przy grobach bliskich zmarłych spoczywających na cmentarzu parafialnym w Oświęcimiu. W Dzień Zaduszny, w godzinie miłosierdzia, kapłani i wierni z Oświęcimia odprawiają Mszę św. przed blokiem 11 w hitlerowskim obozie Auschwitz. Ksiądz proboszcz Tadeusz Horwat i współbracia salezjanie z oświęcimskich wspólnot tradycyjnie uczestniczą w tej modlitwie. Ostatnim akordem jest zapalenie zniczy przy ścianie, gdzie rozstrzelanych zostało wiele osób. Pamiętamy o współbraciach salezjanach, którzy tam przeżywali swoją drogę krzyżową. 9 listopada około 600 osób uczestniczyło w drodze krzyżowej odprawianej na terenie Od lat istnieje swoista przyjaźń między Oświęcimiem a Koziegłowami. W tej miejscowości pielgrzymka oświęcimska zatrzymuje się na ostatni nocleg przed wejściem na Jasną Górę. Serdeczność gospodarzy dla pielgrzymów od lat budzi wielką wdzięczność. W Koziegłowach znajduje się jedno z centrów ozdób świątecznych oraz istnieje wielka tradycja wytwarzania przedmiotów z wiór topoli osiki. Młodsi i starsi uczestnicy pielgrzymki uczestniczyli w ponad 3-godzinnych warsztatach wykonywania ozdób świątecznych z tego szczególnego materiału. Radości z wykonanych przedmiotów było wiele. Wspaniałe, własnoręcznie wykonane, ozdoby pojawią się na oświęcimskich choinkach. Część uczestników pojechała na Eucharystię do sanktuarium maryjnego w Leśniowie. 25 listopad 2014 Odbywał się w nim remont: głównego ołtarza i czczonej w tym miejscu figury Matki Bożej. W południe dwie grupy połączyły się, aby wspólnie wyruszyć na Jasną Górę. Wspólny posiłek w domu pielgrzyma im. św. Jana Pawła II w Częstochowie wprowadził nas w atmosferę wielu pielgrzymek, jakie w tym dniu odwiedziły Królową Polski. O 14.00 rozpoczęło się zwiedzanie Bastionu św. Rocha. Nasza przewodniczka, siostra z duchowej szkoły bł. Honorata Koźmińskiego, znakomicie poprowadziła nas poprzez dziejowe ślady burzliwej historii Polski, jakie znajdujemy w darach składanych na Jasnej Górze. Zakończyliśmy naszą obecność na Jasnej Górze modlitwą przed obrazem Czarnej Madonny. W drodze powrotnej nie brakowało dobrego humoru i wielu piosenek (najwięcej z repertuaru dzieci spotykających się w Akademii Radości). Czas listopadowy nie musi się dłużyć, może mieć wiele barw i odcieni. DZIEŃ CHŁOPCA Pogrzebień Tekst: Sandra Wieczorek Zdj.: Zuzanna Hajduczek Z okazji święta wszystkich chłopców dziewczyny oraz wychowawczynie z naszego oratorium zaskoczyły jego męską część przygotowaną niespodzianką. Wszystko ustalone było z jak największą dokładnością, aby zrobić wrażenie na chłopcach i odwdzięczyć się za zeszłoroczny Dzień Kobiet. Oratoryjne dziewczyny zgrały się świetnie i właśnie we wtorek 30 września zastawiły stoły różnymi przekąskami i smakołykami. Po serdecznym powitaniu gości każdy z naszych panów dostał słodki upominek i wszyscy razem zasiedli do poczęstunku. Przy muzyce i głośnych rozmowach czas płynął szybko, a ze stołów zaczęło znikać przygotowane jedzenie. Po uśmiechach naszych chłopców można było wywnioskować, że przyjęcie bardzo im się podobało i miło spędzili czas w dziewczę- RÓŻANIEC W DNIU WSZYSTKICH ŚWIĘTYCH Pogrzebień Tekst: Katarzyna Franica Zdj.: Łukasz Franica Tradycyjnie w wieczór Wszystkich Świętych młodzież oratoryjna zaprosiła parafian na modlitwę różańcową za zmarłych. Z modlitwą i śpiewem na ustach procesja kierowała się do szczególnych miejsc pamięci. Stacją początkową był obelisk upamiętniający św. Jana Pawła II i ks. Marka Sobestę, kolejne to: grób sługi Bożej s. Laury Meozzi, pomniki pomordowanych przez hitlerowców i krzyż na cmentarzu parafialnym. Dziękujemy uczestnikom za wspólną modlitwę. 26 WIADOMOŚCI INSPEKTORIALNE Inspektorii Krakowskiej pw. św. Jacka cym gronie. Impreza zakończyła się o godzinie 21.00, kiedy to goście zaczęli odchodzić od stołów i dziękować za miły wieczór, rozchodząc się do swoich domów. ANDRZEJKOWY WIECZÓR Pogrzebień Tekst: ks. Marcin Śnieżyński SDB Zdj.: Anna Koczor integracyjnych. Podczas obu części zabawy uczestnikom towarzyszyły pyszne posiłki przygotowane przez wychowawców. Tegoroczna zabawa andrzejkowa w naszym oratorium odbyła się w sobotę 29 listopada i była podzielona na dwie imprezy. Pierwsza, dedykowana dzieciom, miała miejsce w godzinach 15.00-18.00, a druga, dla młodzieży, trwała od 19.00-22.00. Na obu częściach zabawy uczestnicy dopisali ilościowo, jak również pod względem tworzenia radosnej wspólnej atmosfery. W części przeznaczonej dla dzieci były tańce swobodne i integracyjne oraz zabawy i konkursy z nagrodami. Animatorzy spisali się świetnie, organizując atrakcje dla dzieci. Młodzież bawiła się przy odpowiadającej jej muzyce oraz przy tradycyjnych salezjańskich tańcach AKADEMIA Z OKAZJI ŚWIĘTA NIEPODLEGŁOŚCI Przemyśl Tekst: Łukasz Panyło Zdj.: zbiory ZSSal. w Przymyślu Z tej okazji, 10 listopada, uczniowie klas drugich naszej szkoły przygotowali uroczystą akademię. Nad całością czuwali opiekunowie – pani Danuta Kołcz, pani Bożena Łobos, pan Łukasz Panyło oraz pan Marcin Łysik. Młode pokolenie „Naród, który nie szanuje swej przeszłości, nie zasługuje na szacunek teraźniejszości i nie ma prawa do przyszłości” (Józef Piłsudski). 11 listopada świętujemy odzyskanie niepodległości. Jest to data symboliczna, bowiem nie sposób jednoznacznie określić, kiedy Polska ponownie stała się suwerenna. 11 listopada 1918 roku był jednym z wielu ważnych dni dla kształtowania się suwerennego państwa polskiego. Jednak to właśnie wtedy zakończyła się I wojna światowa, a w Warszawie przekazano dowództwo nad Wojskiem Polskim Józefowi Piłsudskiemu. Dzień ten stał się symbolem odzyskania niepodległości. 11 listopada to data -symbol odrodzenia się państwa polskiego po 123 latach niewoli. „Półtora wieku walk, krwawych nieraz i ofiarnych, znalazło swój triumf w dniu dzisiejszym. Dzisiaj mamy wielkie święto narodu, święto radości po długiej, ciężkiej nocy cierpień.” (Józef Piłsudski). 27 listopad 2014 powinno pamiętać, że Polska mogłaby nigdy nie odzyskać niezależności, gdyby nie niezłomność wielu naszych przodków, którzy przelali krew za utraconą Ojczyznę. Obchody 11 listopada to właśnie wyrażanie naszego szacunku dla tych wielkich, często bezimiennych bohaterów, to nasz hołd składany w postaci pamięci czasu minionego. Polacy odzyskując niepodległość po ponad 123 latach „niebytu” po raz kolejny udowodnili, że są jednym z najbardziej niestrudzonych i najbardziej dumnych narodów świata. Z okazji Narodowego Święta Niepodległości życzymy wszystkim Polakom pomyślności, zdrowia i satysfakcji z podejmowanych działań. Niech dojrzewa w nas nasza tradycja, szacunek do kraju, w którym mieszkamy i zapał do pracy. Pamiętajmy, że „Wolności nie dostaje się w prezencie, o nią się walczy, a później trzeba jej strzec”. KONCERT KU CZCI ŚW. CECYLII Przemyśl Tekst: Beata Jarecka Zdj.: zbiory ZSSal. w Przemyślu Dzień 22 listopada to dzień, w którym Kościół katolicki obchodzi wspomnienie liturgiczne św. Cecylii, patronki muzyki kościelnej. Pod swoją opieką ma ona chórzystów, lutników, muzyków, organistów, jak i zespoły wokalno-muzyczne. Co roku w Zespole Szkół Salezjańskich w Przemyślu ku czci św. Cecylii organizujemy koncert utalentowanych muzycznie uczniów naszej szkoły. Przesłaniem tego koncertu jest pokazanie, że harmonia w muzyce, tak jak harmonia w życiu, potrzeb- na jest, by życie było piękne, bez zgrzytów i dysonansów, aby wszystkie żywioły, które pojawiają się w ludzkim życiu zagrały razem. Nie na darmo mówi się, że muzyka łagodzi obyczaje. W ślad za tym przesłaniem w czwartkowe popołudnie 27 listopada na deskach naszej szkolnej sceny stanęli najodważniejsi, by przed licznie zgromadzoną publicznością zaprezentować swoje talenty. Domeną Mateusza z klasy III liceum i Marty z klasy IIA gimnazjum jest śpiew. Ten pierwszy rozwija swój talent w zakresie śpiewu operowego. Życzymy mu wielu sukcesów. Marta potrafi zaśpiewać zarówno w języku ojczystym, jak i obcym. Tym razem wykonała piosenkę z repertuaru anglojęzycznego. Taniec to domena uczennic z klasy IIA gimnazjum. Weronika Worosz i Aleksandra Biały zachwyciły nas układami tanecznymi we własnej choreografii. Gościem specjalnym uroczystości był Krzysztof Sadowy z klasy IIIA gimnazjum, który występował poza konkursem. Rozbawił publiczność znaną wszystkim piosenką „Szła dzieweczka do laseczka”. Ale tak na marginesie: proponujemy Krzysiowi dodatkowe lekcje śpiewu, dzięki którym jego talent muzyczny będzie mógł rozkwitnąć. Grą na instrumencie popis dali uczniowie klasy IA gimnazjum: Agnieszka Zaleska (klarnet), Gabriela Tłuczek (flet) i Paweł Panek (fortepian). Życzymy im dalszych sukcesów. Bartek Wojdyła z klasy III liceum, ostatni z grupy artystów, o których tu piszemy, to wirtuoz gry na skrzypcach elektrycznych. Wygrał w cuglach, podbijając serca wszystkich zgromadzonych w auli nauczycieli, rodziców i uczniów. Swą grą wprawił w zachwyt nas wszystkich. Oklaskom i wiwatom nie było końca. Bartek musiał bisować. Bartku, gdzie byłeś dotąd? Całą uroczystość z profesjonalnym zacięciem poprowadzili Emilia Szydło z klasy IIIA i Wiktor Zieleniecki z klasy IB. O czym donoszą opiekunki i koordynatorki projektu: Beata Jarecka i Amelia Osiewicz. NASZA CECYLIADA Przemyśl - Lipowica Tekst: ks. Roman Sikoń SDB Zdj.: ks. Roman Sikoń SDB W parafii św. Stanisława w Przemyślu-Lipowicy świętowaliśmy hucznie wspomnienie św. Cecylii, patronki muzyki sakralnej. Z tej okazji w salce parafialnej odbył się koncert muzyczny. Wykonawcami były dzieci i młodzież z naszej parafii. W przyszłości wirtuozi, skrzypiec, fortepianu, akordeonu, a teraz gwiazdy naszej cecyliady. Na koncert przybyli nasi parafianie, wypełniając naszą kameralną salę koncertową. WIECZÓR ANDRZEJKOWY Przemyślany Tekst: Myrosława Cymbalista Zdj.: Teresa Kowtun W dniu 29 listopada 2014 roku po wieczornej Mszy św. w przemyślańskim oratorium odbyła się zabawa andrzejkowa. We wspólnych radosnych chwilach wzięły też udział siostry prezentki z Rohatyna wraz ze swoją przełożoną generalną, która przejazdem wstąpiła, by zobaczyć salezjanów mo28 dlących się i potem bawiących się wraz ze swoją młodzieżą. Święto św. Andrzeja, pierwszego powołanego na apostoła, uważa się za największe święto przed Nowym Rokiem. Obchodzono je jeszcze w czasach Rusi. Święty Andrzej, zgodnie z przekazem, był bratem apostoła Piotra. Jest patronem mieszkańców WIADOMOŚCI INSPEKTORIALNE Inspektorii Krakowskiej pw. św. Jacka Ukrainy, Rosji i Szkocji. W dni poprzedzające święto św. Andrzeja przyjął się zwyczaj wieczornych spotkań, podczas których urządzało się różnego rodzaju zabawy. Andrzejkowym zabawom towarzyszyły różne śpiewy. Wieczory andrzejkowe trwały całą noc, ponieważ następny raz podobną zabawę młodzi ludzie mogli przeżywać dopiero podczas świąt Bożego Narodzenia. Szczególnie radośnie organizowano je w Karpatach, gdzie sama przyroda temu sprzyja. Zabawy andrzejkowe zachowały się aż do czasów współczesnych. Jednak współczesność wniosła też pewne zmiany do świętowania wieczorów andrzejkowych. W dniu 29 listopada w parafii Świętych Piotra i Pawła w Przemyślanach odbył się wieczorek andrzejkowy. Na ten wieczór nasza młodzież przygotowała piękny program. Uczestniczyły w nim dwie gospodynie (Irena Marycz i Myrosława Cymbalista) i jeden gospodarz (Oleg Kulikow). Podczas imprezy, którą prowadzili konferansjerzy (Andrzej Ślubyk i Teresa Kowtun) miały miejsce różne konkursy. Brali w nich udział wszyscy obecni: księża, siostry zakonne, pani organistka Irena i młodzież. Podczas całego programu raczyliśmy się także różnego rodzaju kanapkami, słodkościami i kompotem z suszonych owoców. Zgodnie ze zwyczajem nie mogło zabraknąć tańców integracyjnyc i dyskoteki. Po cudownie spędzonym czasie wszyscy ustawiliśmy się w koło do modlitwy końcowej, po której ks. Cezary pobłogosławił obecnych na andrzejkach i wszyscy rozeszliśmy się do domów. NOWI LEKTORZY Przyłęków Tekst: ks. Zbigniew Wójcik SDB Zdj.: zbiory parafii w Przyłękowie i jak na nasze warunki jest to wielka sprawa. Myślę, że św. Dominik Savio może być dumny z naszej gromadki. Dzień 4 listopada 2014 roku był bardzo uroczysty dla Liturgicznej Służby Ołtarza w parafii Matki Bożej Wspomożenia Wiernych w Przyłękowie. Właśnie wtedy w Żywcu podczas uroczystej Mszy św. ks. infułat Władysław Fidelus pobłogosławił do wypełniania funkcji lektora 45 ministrantów, w tym czterech z naszej parafii (są to: Maksymilian Antoń, Dominik Dobosz, Adam Harężlak i Jarosław Słonka). Była to wielka radość dla nich, dla ich rodziców i dla całej parafii. Dla chłopców zostały uszyte nowe, piękne alby, przez co grupa prezentowała się imponująco. Samo przyjęcie było bardzo uroczyste i podniosłe. Warto dodać, że grupa lektorów powiększyła się o 100% PIERWSZY CZWARTEK Przyłęków Tekst: ks. Zbigniew Wójcik SDB Zdj.: zbiory parafii w Przyłękowie 29 listopad 2014 Każdy pierwszy czwartek miesiąca w naszej wspólnocie Liturgicznej Służby Ołtarza jest wielkim przeżyciem. Najpierw spotykamy się na Mszy św. w kościele, potem następuje nabożeństwo powołaniowe, a po nim gromadzimy się na spotkaniu formacyjnym. Dzień 6 listopada był dla nas dniem szczególnie znaczącym. Mogliśmy pogratulować zwłaszcza czterem ministrantom z naszej parafii pobłogosławionym ostatnio w Żywcu do pełnienia funkcji lektora. Poza tym, poczynając od tego pierwszego czwartku, wszyscy solenizanci i jubilaci będą otrzymywać drobne upominki i będą mogli wysłuchać gromkiego „Sto lat!”. Spotkanie przebiegło w bardzo miłej atmosferze i zakończyło się pamiątkowym zdjęciem. Teraz będziemy gorliwie modlić się o nowe, liczne i święte powołania kapłańskie, zakonne i misyjne z naszej parafii. WYCIECZKA DO WADOWIC Opuściliśmy to miejsce pod wielkim wrażeniem. Czas płynął i trzeba było wracać. Pełni wrażeń i niezapomnianych przeżyć wróciliśmy do domu. Było super! Przyłęków Tekst: ks. Zbigniew Wójcik SDB Zdj.: zbiory parafii w Przyłękowie Wyjazdy ministrantów, dzieci i lektorów z parafii Matki Bożej Wspomożenia Wiernych z Przyłękowa organizowane przez ks. Zbigniewa Wójcika powoli stają się tradycją. Tym razem pod przewodnictwem ks. Zbyszka i pod opieką czwórki rodziców nasza (liczna, bo 30-osobowa) grupa pojechała do Wadowic. Wyjazd był nagrodą dla najlepszych za udział w nabożeństwach różańcowych. Po przyjeździe do Wadowic udaliśmy się do Kościoła parafialnego, gdzie poznaliśmy historię tej świątyni. Potem odwiedziliśmy cukiernię, aby skosztować słynnych wadowickich kremówek. Największą atrakcją było zwiedzanie nowego Muzeum św. Jana Pawła II. Samo muzeum i jego ekspozycje wzbudziły wielki podziw i żywe zainteresowanie. TURNIEJ ANDRZEJKOWO-MIKOŁAJOWY Rzeszów Tekst: ks.Paweł Gacek SDB Zdj.: ks.Paweł Gacek SDB 22 listopada 2014 SALOS „Don Bosco” w Rzeszowie zorganizował V Andrzejkowo -Mikołajowy Turniej Piłki Siatkowej Dziewcząt. Turniej został zorganizowany w trzech kategoriach wiekowych: szkoła podstawowa (kl. 5-6) – mini iatkówka, młodziczki oraz szkoła ponadgimnazjalna. W turnieju wzięły udział m.in. zespoły: SALOS „Kalina” Lublin, SALOS „Don Bosco” Rzeszów, VI Liceum Ogólnokształcące, Gimnazjum nr 6, Gimnazjum nr 7, Gimnazjum nr 8, Szkoła Podstawowa nr 2. W Turnieju wzięło udział prawie 200 osób. Pierwsze miejsce w kategorii szkół ponadgimnazjalnych zdobył SALOS „Don Bosco” SUKCESY SCHOLI „STA ALLEGRO” Skawa Tekst: Marta Cieplińska-Korwel i Piotr Stopka W dniach 25-26 października w Jabłonce odbył się XVIII Ogólnopolski Festiwal Piosenki Religijnej „Stabat Mater”. W festiwalu tym wzięła udział schola „Sta Allegro”, której trzon 30 stanowią nasi uczniowie oraz absolwenci naszej szkoły. Dwukrotnie w kategorii zespołów dziecięcych schola zajęła I miejsce i tym samym uzyskała tytuł Grand Prix. W ramach tegoż WIADOMOŚCI INSPEKTORIALNE Inspektorii Krakowskiej pw. św. Jacka Rzeszów, a w kategorii młodziczek i w kategorii minisiatkówki drużyny SALOS-u „Kalina” Lublin. Zwycięzcom gratulujemy! Już teraz zapraszam na przyszły rok. Po rozgrywkach sportowych, które stały na wysoki poziomie, a które odby- ły się na obiektach sportowych Zespołu Szkół Ogólnokształcących nr 4, dzieci i młodzież wzięła udział w zabawie andrzejkowej zorganizowanej przez oratorium przy parafii Opatrzności Bożej na Nowym Mieście w Rzeszowie. festiwalu specjalne, indywidualne wyróżnienie za rewelacyjną grę na skrzypcach otrzymała także absolwentka Zespołu Szkół w Skawie Magdalena Dziechciowska. Serdecznie gratulujemy sukcesu wszystkim uczestnikom, a także ich rodzicom, którzy swoim zaangażowaniem przyczynili się do tego wielkiego wydarzenia. MISTRZOSTWA SŁUŻBY LITURGICZNEJ Skawa Tekst: ks. Paweł Walkowiak SDB Zdj.: ks. Paweł Walkowiak SDB 15 listopada 2014 w sali gimnastycznej Gimnazjum nr 1 im. Ojca Świętego Jana Pawła II w Rabie Wyżnej odbył się dekanalny Etap Mistrzostw Polski Liturgicznej Służby Ołtarza w Piłce Nożnej Halowej. W eliminacjach brało udział 21 drużyn ministrantów, którzy oprócz służby przy ołtarzu kochają sport w wydaniu piłkarskim. Również ministranci ze Skawy dzielnie brali udział w turnieju piłki nożnej, w kategorii „szkoła podstawowa”. Po dwóch zwycięskich meczach nasi ministranci dostali się do finału, w którym zmierzyli się z drużyną ministrantów z parafii Spytkowice. Mecz był bardzo zacięty, zawodnicy z obydwu drużyn bardzo mocno angażowali się w zdobywanie goli. Mecz zakończył się w regulaminowym czasie wynikiem 2:2 i do rozstrzygnięcia wyniku potrzebne były rzuty karne. Każda drużyna miała do wykorzystania po 3 rzuty karne. Nasi zawodnicy dzielnie wy- korzystali dwa z nich. Trzeciego nie trzeba było wykonywać, ponieważ nasz bramkarz w bardzo precyzyjny sposób obronił wszyst- ZABAWA ANDRZEJKOWA kie trzy strzały przeciwników. W taki to sposób drużyna ministrantów ze Skawy zdobyła I miejsce w kategorii „szkoła podstawowa” i tym samym przeszła do eliminacji w rejonach, które odbędą się do 14 lutego 2015 r. Naszym młodym orłom gratulujemy sukcesu i trzymamy kciuki w dalszych eliminacjach! uczestników okrzyknięta jako udana i nie pozostaje nam nic innego jak czekać na kolejną za rok! Skawa Tekst: ks. Paweł Walkowiak SDB Zdj.: ks. Paweł Walkowiak SDB Jak co roku w oratorium w Skawie odbyła się andrzejkowa zabawa dla najmłodszych mieszkańców Skawy. Młodzież z oratorium pod przewodnictwem ks. Pawła Walkowiaka zorganizowała trzygodzinną zabawę obfitującą w szereg atrakcji. Dzieci z zapałem brały udział w organizowanych przez animatorów zabawach, między innymi w karaoke, w którym mieli okazję pokazać swoje wokalne umiejętności, czy podczas tańców w rytm znanych utworów. Najmłodsi uczestnicy mogli wykazać się też podczas rysowania oraz układania puzzli. Nie zabrakło również licznych wróżb andrzejkowych, na które dzieci wyczekiwały cały dzień. Ponadto uczestnicy mogli liczyć na słodki poczęstunek oraz zimne i ciepłe napoje. Zabawa została przez RADA DUSZPASTERSKA NA SZKOLENIU W KARCZÓWCE Staniątki Tekst: Irena Karcz Chodzi o to, żeby Kościół i każda parafia przemieniała się we wspólnotę braci i sióstr, którzy razem podejmują czynną odpowiedzialność za Kościół i za sprawę Ewangelii” (św. Jan Paweł II). 14 i 15 listopada 2014 roku przedstawiciele Rady Parafialnej ze Staniątek pod przewodnictwem ks. proboszcza Janusza Goraja wzięli udział w Formacyjnym Kursie dla Rad Duszpasterskich, zor31 listopad 2014 ganizowanym przez Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego oraz Instytut Statystyki Kościoła Katolickiego SAC. Kurs został objęty patronatem Komisji Duszpasterskiej Konferencji Episkopatu Polski. Podczas dwudniowego spotkania mieliśmy okazję zapoznać się z wizją Kościoła i parafii oraz istotą apostolstwa świeckich i rad duszpasterskich. Prowadzący wskazali na niezwykle ważną funkcję parafii jako najmniejszej komórki Kościoła powszechnego, w której realizuje się cały Kościół. Istotną rolę pełnią w niej świeccy, od wewnątrz uświęcający świat, w którym żyją. Wychodząc ze świata, realizują swe apostolstwo w świecie. Zadaniem Rady Duszpasterskiej jest przede wszystkim przekształcanie parafii we wspólnotę. W formie warsztatów wypracowaliśmy narzędzia służące diagnozie parafii, wskazaniu jej mocnych i słabych stron oraz tworzeniu programu duszpasterskiego. Istotnym aspektem szkolenia było to, iż mieliśmy możliwość uczestniczyć w zajęciach wspólnie z księdzem proboszczem, mogliśmy razem tworzyć religijną mapę parafii, będącą punktem wyjścia do przygotowania programu duszpasterskiego. Dało nam to możliwość spojrzenia na społeczność lokalną zarówno przez pryzmat świeckich, jak i naszych duszpasterzy. Takie spotkania nie tylko pozwalają na przeniesienie zdobytego doświadczenia na grunt parafii, ale także na ogniskowanie życia całej wspólnoty parafialnej wokół Chrystusa i Eucharystii. Szkolenie nie ograniczało się jedyne do poznania i wypracowania odpowiednich metod działania rad duszpasterskich. Ważnym aspektem była modlitwa i Eucharystia, które sprawiły, że poczuliśmy się wspólnotą, której przyświecają te same cele, choć pochodziliśmy z różnych stron Polski. Atmosfera położonego na wzgórzu Karczówka w Kielcach klasztoru pallotynów sprzyjała zarówno modlitwie, jak i pracy. Potwierdziły się słowa naszego świętego Papieża: „Należeć do Kościoła to znaczy tworzyć communio, czyli wspólnotę osób wierzących w Chrystusa, które wzajemnie się obdarowują.” cześnie. Wszystkie mecze zakończyły się wynikiem 2:0. Emocji nie brakowało, zwłaszcza w meczu pomiędzy drużynami walczącymi o I miejsce w turnieju. Zwyciężyła drużyna TS Wisła Kraków. Następne miejsca zajęły kolejno drużyny MKS MOS Wieliczka, UKS Iskry Grybów, SL SALOS Piast Kraków, SL SALOS Staniątki. Turniej zakończył się wręczeniem pamiątkowych medali, pucharów i dyplomów. Rozdano również nagrody indywidualne dla najlepszej atakującej (Jolanta Gorzkowska – TS Wisła Kraków), rozgrywającej (Magdalena Lewińska – MKS MOS Wieliczka), zagrywającej (Wioletta Król – UKS Iskry Grybów) oraz MVP (Karolina Banaś – TS Wisła Kraków). Trenerem turnieju został wybrany ks. Franciszek Janyga (SL SALOS Piast Kraków), który żywiołowo dopingował i motywował swoją drużynę, Gratulujemy! Serdeczne podziękowania należą się tym wszystkim, którzy w jakikolwiek sposób przyczynili się do przeprowadzenia turnieju. Dziękujemy za wsparcie Ośrodkowi Duszpasterskiemu w Staniątkach oraz MSiT. Dziękujemy ks. Ireneuszowi Maciołowi za wsparcie i obecność podczas turnieju. Szczególne podziękowania należą się również ponad 20-osobowej grupie młodzieży, która po raz kolejny zaangażowała się w przygotowanie i przeprowadzenie tego przedsięwzięcia. Dziękujemy też tym wszystkim, którzy upiekli przepyszne ciasta, cieszące się ogromnym zainteresowaniem w kąciku gastronomicznym. JESIENNY TURNIEJ ŻUBRA Staniątki Tekst: Sylwia Wilczek Zdj.: Adrian Klima 15 listopada na Hali Sportowej w Niepołomicach już po raz 14-ty został przeprowadzony turniej żubra w piłce siatkowej dziewcząt (tym razem edycja jesienna), którego organizatorem było SL SALOS Staniątki. Wzięło w nim udział 5 drużyn: SL SALOS Piast Kraków, UKS Iskry Grybów, TS Wisła Kraków, MKS MOS Wieliczka i SL SALOS Staniątki. Turniej rozpoczął się przywitaniem drużyn przez prezesa SL SALOS Staniątki, ks. Ireneusza Macioła. Następnie kapitan zespołu gospodarzy odczytała modlitwę sportowca: „Panie, oto stajemy do rywalizacji. Ty znasz nasz trud włożony w treningi, w zmaganie z przeciwnościami. Ty wiesz, jak dużo czasu poświęciłyśmy, aby należycie przygotować się do turnieju. Prosimy Cię, Boże, pozwól nam osiągnąć jak najlepszy wynik. Tak wielu ludzi patrzy na nas z nadzieją, że ich nie zawiedziemy. Nasze rodziny, nasi trenerzy, przyjaciele i kibice. To im zawdzięczamy tak wiele. Chcemy przynieść im satysfakcję i radość przez udany występ. Panie, zachowaj nas od kontuzji i wszelkiego niebezpieczeństwa!”. Po modlitwie ksiądz prezes udzielił wszystkim błogosławieństwa na czas trwania turnieju. Po krótkim rozpoczęciu przyszedł czas na pierwsze mecze. Mecze zostały rozegrane systemem „każdy z każdym” do dwóch wygranych setów (do 25 pkt.). W sumie przeprowadzono 10 spotkań, które były rozgrywane na dwóch boiskach jedno32 WIADOMOŚCI INSPEKTORIALNE Inspektorii Krakowskiej pw. św. Jacka TURNIEJ MINISIATKÓWKI Staniątki Tekst: Sylwia Wilczek Zdj.: Archiwum SL SALOS Staniątki 16 listopada SL SALOS Staniątki zorganizowało III Turniej Minisiatkówki Dziewcząt o Puchar Prezesa SL SALOS Staniątki (kat. „2”, rocznik 2004 i młodsze). W turnieju wzięło udział 9 zespołów: MKS MOS Wieliczka, UKS Wola Batorska, Sl SALOS Staniątki, LUKS Sukces Komprachcice, Akademia Piłki Siatkowej Opolanka, MKS Andrychów, UKS 22 Kraków, UKS Setbol Oświęcim, Gmina Oświęcim (OKSIR). Zespoły wystawiły w sumie 24 drużyny. Turniej rozpoczął się przywitaniem poszczególnych ekip oraz wspólną modlitwą i błogosławieństwem, którego udzielił ks. Ireneusz Macioł. Po uroczystym rozpoczęciu przyszedł czas na pierwsze mecze. Mecze składały się z 1 seta rozgrywanego do 20 punktów (bez przewagi dwóch punktów). Uczestniczki zostały podzielone na 6 grup. Podział odbył się drogą losowania poszczególnych miejsc w grupach przez trenerów. W pierwszym etapie rozegrano mecze w każdej grupie systemem „każdy z każdym”. Następnie drużyny, które zajęły I i II miejsce w poszczególnych grupach oraz cztery najlepsze drużyny, które zajęły miejsce III, utworzyły nowe grupy, które walczyły o miejsca 1-16. Pozostałe dwie drużyny, które zaję- ły III miejsce oraz te, które zajęły IV miejsce, walczyły o miejsca 17-24. Pierwsze trzy miejsca zajęły odpowiednio drużyny MKS MOS Wieliczka I, LUKS Sukces Komprachcice i MKS MOS Wieliczka III. Drużyny ze Staniątek uplasowały się na miejscu VII (SL SALOS Staniątki III), XV (SL SALOS Staniątki I) i XXIII (SL SALOS Staniątki II). Każdej zawodniczce wręczono pamiąt- SWM I OMENAA FOUNDATION DLA AFRYKI ZACHODNIEJ SWM Młodzi Światu Tekst: Jadwiga Karlak 16 października 2014 roku odbyło się ostatnie posiedzenie Trybunału Apelacyjnego w Lahore w Pakistanie w sprawie skazanej na śmierć za bluźnierstwo chrześcijanki Asii Bibi. Jednak wyrok został potwierdzony i Asii Bibi – skazanej za rzekome bluźnierstwo przeciwko Mahometowi – grozi śmierć. Adwokat Asii Bibi, Naeem Shakir, poinformował, że odwoła33 listopad 2014 nie przedstawione przez obronę zostało odrzucone. W formie pisemnej wyjaśniono dlaczego świadkowie są niewiarygodni, a oskarżenia fałszywe. Jednocześnie zapowiedział złożenie odwołania do Sądu Najwyższego, który jest najwyższą instancją pakistańskiego wymiaru sprawiedliwości. SWM Młodzi Światu zaprasza do obejrzenia zwiastunu filmu pt.„Uwolnić Asię Bibi” kowy dyplom, koszulkę i coś słodkiego. Za miejsca I-III zawodniczki otrzymały medale. W klasyfikacji zespołowej (brano pod uwagę 2 najlepsze drużyny z każdego zespołu) zwyciężyła ekipa MKS MOS Wieliczka, drugie miejsce zajęła APS Opolanka, a trzecie UKS 22 Kraków. Każdy z tych zespołów otrzymał szklany puchar oraz pamiątkowy dyplom. Gratulujemy! Podczas turnieju działał kącik gastronomiczny, w którym można było skosztować pysznych wypieków oraz napić się dobrej kawy. Dziękujemy młodzieży za przygotowanie i przeprowadzenie turnieju! (http://vimeo.com/108361682), poprzez który nie można zapomnieć, że w jednym z pakistańskich więzień przebywa niewinnie skazana kobieta. Zdjęcia do filmu były realizowane w maju 2014 w Pakistanie, Francji i Włoszech. W filmie wystąpiła rodzina Asii Bibi, prawnicy, dziennikarze i przyjaciele zaangażowani w sprawę jej uwolnienia, a także Anne Isabelle Tollet – dziennikarka, autora książki „Bluźnierstwo”, która jako pierwsza nagłośniła historię Pakistanki. KIELCE JUŻ ZA NAMI SWM Młodzi Światu Tekst: Magdalena Pykosz Zdj.: zbiory SWM Młodzi Światu Miesięczny, już listopadowy, zjazd wolontariuszy dobiegł końca. Tym razem spotkaliśmy się w Kielcach, aby po raz kolejny cieszyć się swoją obecnością podczas realizowania wspólnych zadań. Ogólnopolskie spotkanie skoncentrowane wokół tematu „Oratorium” rozpoczęło się w piątkowy wieczór koncertem zespołu „New Day” w pobliskim kościele. Oratorium Świętokrzyskie przyjęło nas ciepło i gościnnie. Dzień zakończyła Msza św. Sobotnie przedpołudnie wypełniły warsztaty, podczas których mieliśmy możliwość dowiedzieć się nieco o pracy w grupie, o rolach, jakie w niej przyjmujemy, a nawet wcielić się w nie, sprawdzając nasze aktorskie umiejętności. Dowiedzieliśmy się także wiele o sobie nawzajem, szczególnie o tym, co nas łączy. Ksiądz Łukasz Krysmalski przybliżył nam także w konferencji temat oratorium, sięgając do początków pracy Księdza Bosko i przecho- dząc do swojego doświadczenia z pracy z młodzieżą w Kielcach. Wieczorem wysłuchaliśmy prezentacji Ani i Oli, wolontariuszek, które miniony rok spędziły w Sudanie Południowym, ucząc i wychowując dzieci z dwóch szkół podstawowych. W ciągu dnia nie zabrakło czasu na długie rozmowy przy herbacie, spacery po Kielcach i wspólne gotowanie. Niedzielę spędziliśmy w trzech parafiach, prosząc o duchowe i materialne wsparcie misji – szczególnie w Czadzie. TYDZIEŃ EDUKACJI GLOBALNEJ 2014! SWM Młodzi Światu Tekst: Agnieszka Mazur Tegoroczna, szesnasta już, edycja Tygodnia Edukacji Globalnej odbywającego się pod patronatem Centrum Północ-Południe przy Radzie Europy odbyła się w Polsce w dniach 15-23 listopada 2014 roku pod hasłem: „Czy wiesz, co zjesz jutro? Nie wszyscy na świecie są pewni codziennego posiłku. TEG 2014 – bezpieczeństwo żywnościowe”. SWM Młodzi Światu również włączył się w działania TEG 2014 poprzez prowadzony od maja projekt „Razem dla Rozwoju – aktywna Edukacja Globalna w szkołach”. W dniach od 15 do 23 listopada w prawie stu szkołach całej Polski, biorących udział w projekcie, organizowane były akcje i inicjatywy edukacyjne promujące tegoroczne zagadnienia Tygodnia Edukacji Globalnej. „STRZELECKI TRACES EXPEDITION”, CZYLI 14 000 KM W DWIE GODZINY! SWM Młodzi Światu Tekst: Monika Zaborek Zdj.: zbiory SWM Młodzi Światu W sobotę 15 listopada, Piotr Trybalski zabrał nas w niezwykłą podróż śladami Pawła Edmunda Strzeleckiego. Racząc się kubkiem gorącej herbaty z imbirem, z zapartym z zachwytu tchem, przenieśliśmy się do australijskiego Perth, gdzie zaczęła się przygoda naszego gościa. Nim zapięliśmy pasy, poznaliśmy sylwetkę Pawła Edmunda Strzeleckiego, polskiego 34 podróżnika, geologa i geografa z odkrywczym zacięciem. Dokładnie 180 lat temu po przeżyciu zawodu miłosnego Strzelecki wyruszył w podróż dookoła świata, która zajęła mu 9 lat. Podczas odkrywania australijskich bezdroży patron naszego spotkania zbadał najwyższe pasmo górskie, a najwyższy szczyt patriotycznie nazwał na cześć naczelnika insurekcji z 1794 roku „Górą Kościuszki”. WIADOMOŚCI INSPEKTORIALNE Inspektorii Krakowskiej pw. św. Jacka Następnie nasz prelegent, dziennikarz, fotograf i podróżnik pokazał nam australijski krajobraz swoimi oczami. Nie obyło się bez pięknych fotografii i opisów fauny i flory oraz charakterystycznych miejsc. Oprócz pięknych i ekscytujących aspektów australijskiej rzeczywistości poruszona została istotna kwestia Aborygenów i ich miejsca w społeczeństwie. Nasz przewodnik po australijskim outbacku zapre- zentował się również z nietypowej strony: pokazał nam jak przyrządzać dania w pustynnych warunkach, jak organizować wyścigi w korycie wyschniętej rzeki i świetnie się przy tym bawić. Wielkie wrażenie na wszystkich uczestnikach zrobiło również brawurowe zdobycie najwyższego szczytu Australii, wspomnianej Góry Kościuszki. Nasz gość wraz ze współpodróżnikami zrobił to na nartach! A następnie swój wyczyn uczcili kieliszkiem szampana! Opowieściom i fantastycznym wyczynom nie było końca. Podczas spotkania wszyscy czuli się jakby współuczestniczyli w tym niesamowitym projekcie. Pozostała nutka niedosytu i apetyt na więcej opowieści i podróży! Australijską przygodę „Strzelecki Traces Expedition” zdecydowanie można nazwać przygodą życia! OŁTARZ ŻYCIA Szczyrk Tekst: ks. Mieczysław Faruń SDB Zdj.: ks. Mieczysław Faruń SDB Dla całej wspólnoty w Szczyrku sanktuarium jest oczkiem w głowie i sercem. Bo tu nie tylko się modlimy przed cudownym obrazem Matki Bożej Królowej Polski z przybywającymi do nas licznie wiernymi i gośćmi, którzy chętnie do nas przybywają i o nowości pytają. Wychodząc naprzeciw tym oczekiwaniom i realizując wcześniej zaplanowane dzieła, w dniu 27 listopada zostały zamontowane obrazy do ołtarza życia, namalowane przez naszych niezawodnych braci Kruczków rodem z Bystrej Krakowskiej. Obraz główny przedstawia Księdza Bosko, dwa skrzydła boczne sługę Bożą Matusię Małgorzatę i św. Dominika Savio. Wszystkie obrazy utrzymane są w jasnej, można powiedzieć „niebiańskiej” poświacie. To trzeba koniecznie zobaczyć. Obrazy zostały założone przez pracownię państwa Kłosków, którzy wykonali pierwszy ołtarz Miłosierdzia Bożego. Ciekawym zbiegiem Bożej Opatrzności ołtarz życia został zamontowany tuż po koronce do Miłosierdzia Bożego, jaka codziennie jest odmawiana w naszym sanktuarium, przez co została podkreślona łączność tych dwóch nie- MAJĄ TALENT Świętochłowice Tekst: Wojciech Szołtysek Zdj.: zbiory SZSP„DB” w Świętochłowicach Występy taneczne, akrobatyka sportowa, recytacja, prace plastyczne oraz niezliczone rodzaje muzyczne zdominowały czwartkowe popołudnie w Centrum Kultury Śląskiej w Świętochłowicach. Okazją były doroczne „Cecylki”, czyli przegląd talentów wychowanków Salezjańskiego Zespołu Szkół Publicznych „Don Bosko” w Świętochłowicach. Niemalże trzy godziny popisów scenicznych samych uczniów w różnych konfiguracjach nie pozwoliły się 35 listopad 2014 nudzić wypełnionej po brzegi sali. Wieczór ku czci św. Cecylii – patronki muzyki kościelnej – przyciąga nie tylko uczniów szkoły, ale również jej absolwentów, rodzeństwo, rodziców oraz nauczycieli. Wszyscy oni chętnie angażują się na scenie, stąd też nie zabrakło nietypowych duetów, jak np. córki z matką czy nauczycielki z uczniem. Najmłodszy uczestnik miał pięć lat i pod wpływem emocji zapragnął wystąpić na salezjańskiej scenie, za co publika nagrodziła go gromkimi oklaskami. zwykle pięknych i ubogacających tę świątynię ołtarzy. Zostały one od razu zauważone przez wiernych i przyjęte z wielką wiarą i miłością, tak jak jest przyjmowany przez nas Chrystus, który każdego dnia przychodzi do nas, aby dawać nam nowe życie. Tych zresztą nie zabrakło dla nikogo – i nieważne było, czy dany występ był bardziej lub mniej udany. Wartością samą w sobie był sam udział i pokazanie innego oblicza, co potwierdza nauczycielka Aneta Fiedeń: „To niesamowite przeżycie, kiedy wychowawca ma możliwość zobaczenia swojego ucznia w innym świetle. Okazuje się, że niejednokrotnie właśnie tego rodzaju wydarzenia pozwalają nam odkryć uczniów na nowo. Sama tego dziś doświadczyłam.” Dla młodych artystów było to wielkie wydarzenie, a dowodem były długie przygotowania zwieńczone niejednokrotnie profesjonalną aranżacją utworów, tak jak miało to miejsce w przypadku chociażby rodzeństwa Moniki i Dawida Czogałów, czy też efektowną oprawą sceniczną. W tym ostatnim prym wiodły chociażby zespoły Ventus czy Czarne Blond Włosy. Zresztą ci ostatni na gorąco komentowali: „Ten występ sprawił nam wiele radości. Dziękujemy tym, którzy dodawali nam otuchy, bili brawo lub w inny sposób okazywali swoją jedność z występującymi. To był i będzie niezapomniany wieczór.” Ksiądz Mirosław Niechwiej – odpowiedzialny za organizację niezwykłego koncertu – uważa, że podziękowania należą się bez wyjątku wszystkim: „Niesprawiedliwością byłoby pominięcie kogokolwiek z występujących na scenie CKŚ. Te trzy godziny udowadniają, że poprzez sztukę młodzi ludzie mogą wyrażać swoją bogatą osobowość. Dziękuję im wszystkim za uczynienie wieczoru ku czci św. Cecylii po raz kolejny niezapomnianym wydarzeniem. Składam również słowa wdzięczności rodzicom za włożony trud, oraz tym, którzy przyczynili się do organizacji koncertu – w szczególności dyrekcja CKŚ na Zgodzie oraz spece od nagłośnienia i oświetlenia – i którzy po raz kolejny nas nie zawiedli”. ANDRZEJKI NA 200% Świętochłowice Tekst: ks. Paweł Centnar SDB Zdj.: ks. Mirosław Niechwiej SDB Tradycji stało się zadość… Kolejny raz nasze oratorium oraz wspólnota szkolna spotkały się na całonocnym spotkaniu andrzejkowym. Salezjanie, animatorzy oraz młodzież tę wyjątkową noc spędzili na byciu razem. Nie zabrakło tańców, których uczyliśmy się na wcześniejszych obozach czy zabawach i które wszyscy bardzo lubimy. Blisko stu młodych ludzi wzajemnie ze sobą tańczyło i wspólnie tworzyło wspaniały klimat życzliwości. Nie zabrakło również czasu na gry na sali gimnastycznej, czasu na rozmowy i oczywiście wspólne posiłki, żeby sił do zabawy nie zabrakło. Powodzeniem cieszyła się gra terenowa, która uczyła nas odpowiedzialności, jak i zawierzenia drugiej osobie, a polegała na prowadzeniu „niewidomego” i sterowaniu go jedynie głosem. Tor do pokonania nie był łatwy, a został przygotowany przez grono blisko 20 animatorów i pomocników, którzy mieli nie mniej zabawy przy przygotowaniu, co uczestnicy przy pokonywaniu wymyślnych ścieżek i przeszkód. Nasze spotkanie andrzejkowe było również czasem przygotowania do dwusetnej rocznicy urodzin Księdza Bosko. Z tego powodu praca w grupach była poświęcona w całości świętemu wychowawcy. Poznawaliśmy świętego kapłana poprzez jego sny i wizje. Każda z pięciu grup musiała przedstawić jeden sen. Wcześniej była okazja, żeby zapoznać się z treścią snu i troszkę porozmawiać o jego przesłaniu i znaczeniu. Nasze spotkanie zmierzało jednak do najważniejszego celu, którym była uroczysta 36 WIADOMOŚCI INSPEKTORIALNE Inspektorii Krakowskiej pw. św. Jacka Eucharystia i poprzedzająca ją półtoragodzinna adoracja Najświętszego Sakramentu, podczas której była możliwość skorzystania z sakramentu pokuty i pojednania. Był to czas rachunku sumienia oraz czas dziękczynienia za otrzymane łaski w minionym roku liturgicznym. Mszy św. przewodniczył ks. Adam Starzyk, który również wygłosił słowo Boże podkreślając, że każdy ma być mieszkaniem dla Pana, aby mógł przyjść i w nas zamieszkać. Blisko setka dziewcząt i chłopców wraz z wychowawcami i animatorami dzielnie trwała do godzin rannych, gdyż spotkanie zakończyło się dopiero o 8:00. Wszyscy bezpiecznie i w radosnym klimacie opuszczali mury szkoły, która kolejny raz stała się ich domem, boiskiem i parafią. Tym samym nasze oratorium spełniło swój cel, którym jest towarzyszenie młodemu człowiekowi w drodze do nieba. Z serca dziękuję wszystkim uczestnikom, a szczególnie animatorom, którzy włożyli w to wydarzenie swoje serce i siły. Szczegól- ne podziękowanie kieruje w stronę Weroniki i Patrycji, naszych wychowawczyń, oraz animatorów, którzy przez ostatni miesiąc pięknie pracowali. Dziękuję również naszemu zespołowi szkolnemu za ubogacenie śpiewem wszystkich momentów spotkania. Dziękuje Oli, Roksanie, Sonii, Kasi, Julce, Dominice, Viktorii, Piotrkowi, Hani, Monice i wszystkim pomocnikom oraz obsłudze naszego święta. Chwała Panu! oferować? Historie Księdza Bosko i Dominika Savio są raczej znane, może być nudno. I tu zaskoczenie! Wraz z kolejnymi obrazami z życia świętych, relikwiami, miejscami, w których do- serca wlewał się duch św. Jana Bosko. Może brzmi to patetycznie, ale było prawdziwe. Wzruszenie wywołało także przekroczenie progu kościółka, na którym klęczał mały Dominik Savio, czekając na mszę. Oczy zaszkliły się szczególnie niewieściej części wycieczki, kiedy zobaczyły różowe i niebieski wstążeczki we wszystkich miejscach i ołtarzach związanych z tym młodym świętym. Okazało się, że jest patronem matek, kobiet w stanie błogosławionym i starających się o dziecko. Zmęcze- rastali, przebywali, to, co było znane z książek, szkolnych akademii czy kazań księży, stawało się coraz bardziej autentyczne, coraz bliższe. Dla księży przeżyciem było odprawianie Mszy św. w kaplicy Pinardiego, w której św. Jan Bosko po raz pierwszy odprawił Mszę ze swoimi wychowankami. W pokoikach św. Jana Bosko przechadzał się zadumany diakon Paweł – tę drogę duchową wybrał. Pani księgowa i pani sekretarka stwierdzają, że chyba dopiero teraz poznają życie naszego świętego, a nauczyciele snują refleksje na temat tego, czy nasz duchowy przewodnik byłby dumny z naszej pracy z młodzieżą, czy też coś należy poprawić? Anioł Pański i chwila ciszy w miejscu, o którym kiedyś młody Janek Bosko miał proroczy sen, wieczorne opowieści tam, gdzie odbywało się słówko na dobranoc, pokój, w którym Don Bosco pracował, a potem umierał – to wszystko nie mogło nam być obojętne. W ni, przy kolacji wszyscy odpowiadali sobie na poprzednie pytanie – po to właśnie tu przyjechaliśmy – zaczerpnąć u źródła. Głośne śmiechy wydobywające się z pokoju świadczyły o tym, że nikt nie żałuje. Podczas porannej Mszy poniedziałkowej wszyscy powtarzali: dziękuję. Na zakończenie wojażu słynna Wenecja – wymarzona i przez niektórych widziana po raz pierwszy. Chociaż od poprzedniego wieczoru padał deszcz, wody po kolana nie było, a pogoda dopisała. I mimo, że tempo było szybkie, to wąskie uliczki, błyszczące zza wystaw szkło weneckie, tradycyjne kolorowe maski, lody włoskie, monumentalizm katedry i loży dożów na placu św. Marka oraz przepłynięcie gondolą w godzinach wieczornych były doskonałym dopełnieniem wyjazdu. W drodze powrotnej busik pękał od śmiechu, nawet spać się nie chciało (i dobrze, zważywszy na to, że bagaże powypadałyby z powodu niedomkniętego bagażnika – Z ZIEMI WŁOSKIEJ DO POLSKI… Zabrze Tekst: Aneta Niewlaczyn Zdj.: Aneta Niewlaczyn Długi listopadowy weekend, okazja do błogiego lenistwa, upragnionego snu, wyczekiwanego odpoczynku… Ale 14-stka pracowników Salezjańskiego Zespołu Szkół Publicznych im. św. Dominika Savio w Zabrzu postanowiła z tego zrezygnować i wykorzystać czas wolny na wędrówkę śladami św. Jana Bosko i św. Dominika Savio. 7 listopada o godz.18.00 księża, nauczyciele i pracownicy szkoły w Zabrzu na czele z ks. dyrektorem Tadeuszem Goryczką wyruszają dwoma busikami w podróż do Włoch. Wszyscy zmęczeni, warunki drogowe złe – plucha i mgła, w busiku ciasno i jedno pytanie: Co mnie pokusiło? Jedziemy całą noc, drzemka na parkingu przy stacji benzynowej, wciąż leje… Przystanek nr 1 – Padwa. Przebieramy się na tylnym siedzeniu niezawodnego busika – przecież tam, gdzie studiował Jan Kochanowski nie będziemy chodzić w dresach… I chyba był to moment, w którym wstąpiła w nas energia, prawdziwy włoski? – polski! temperament – aparaty fotograficzne w dłoń i ciao Italia! Katedra, piękne kamieniczki i pierwsze grupowe zdjęcie! Przystanek nr 2 –Werona skąpana w deszczu, ale romantyczna. Stukot kopyt koni dorożek po zaczarowanym bruku i słynny balkon Julii. Przystanek nr 3 – polskie kabanosy – cóż – trzeba mieć siły na zwiedzanie. I wreszcie droga do Turynu, z każdym kilometrem przybywał jeden promyk słońca – na szczęście budzący naszego superbohatera, kierowcę. Pokoje, rzucamy bagaże i udajemy się na „salezjański spacer”. Poznajemy m. in. historię świętego szubienic, ks. Józefa Cafasso. Docieramy do katedry w Turynie, gdzie znajduje się słynny Całun Turyński. W tym miejscu wydaje się, że w naszą podróż zaczęła się wkradać sfera sacrum – ale to na nią nasze serca coraz bardziej się otwierały. Modlitwa stała się motywem przewodnim naszej podróży. Na zakończenie dnia Msza św. w kaplicy na Valdocco i wspólny posiłek z salezjanami różnej narodowości. Wieczór w pokojach – dzielenie się pierwszymi wrażeniami z wyjazdu, integracja i nieco dłuuuższe rozmowy w pokoju żeńskim. Niedziela była dla wszystkich zagadką. Colle Don Bosco i Valdocco – co mogą nam za37 listopad 2014 każda podróż musi mieć przygody). 11 listopada o godz.6.00 podróż dobiegła końca. Co przywieźliśmy z ziemi włoskiej do Polski? Pamiątki, wino, zdjęcia, ale też dobre relacje między nami. Jechaliśmy w 14-tkę, wróciliśmy w 15-tkę – figura św. Dominika Savio znalazła swoje miejsce w kaplicy szkolnej. Przede wszystkim jednak wróciliśmy z przekonaniem, jak wiele można zdziałać dzięki temu, że komuś się po prostu chce. I nie chodzi jedynie o rozpoczynanie inwestycji bez pieniędzy, jak Ksiądz Bosko budujący swoje kościoły. Przywieźliśmy pozytywne nastawienie do pracy w szkole, w której charyzmat salezjański jest szczególnie ważny i przekonaliśmy się, że świętość istnieje nie tylko na kościelnych obrazach, ale może zagościć na stałe w naszych sercach. DZIĘKUJĄC ZA WOLNOŚĆ Zabrze Tekst: Michał Maciejak Zdj.: Kamila Schaub W środę 12 listopada w szkole odbył się apel z okazji Święta Niepodległości. Został on przygotowany przez klasę 3c gimnazjum na czwartej godzinie lekcyjnej. Po chwili lekkiego szumu uroczyście wprowadzono sztandar szkoły, a wszyscy obecni odśpiewali hymn państwowy. Następnie narrator opowiedział o okolicznościach odzyskania przez Polskę niepodległości. Później klasa trzecia przedstawiła nam różne pieśni i wiersze patriotyczne, m.in. „Modlitwę o Polskę”, „Rotę”, „Polskę”, losy Polski po rozbiorach i po I woj- ANDRZEJKOWE ORATORIUM Zabrze Tekst: Anna Dobrowolska Wychowankowie zabrzańskiego oratorium zaczęli zabawę andrzejkową już cztery dni wcześniej. 26 listopada wychowawcy, animatorzy oraz samorząd szkolny postanowili zorganizować ostatnią przedadwentową zabawę dla najmłodszych. Przychodząc jak co dzień do oratorium, dzieciaki zaczęły najpierw odrabiać zadanie domowe 38 i uczyć się. Jednak już po półgodzinie wszystko zaczęło nabierać rozpędu. Postanowiliśmy tych naszych młodych kolegów trochę rozruszać na początek, więc jako pierwsze pojawiły się tańce na auli. Niektóre bardziej integracyjne, inne mniej, ale ruchu i zabawy było co nie miara. Tuż po wstępnym zmęczeniu dzieciaków przyszła pora na Wielką Grę, czyli Karteczki. W sali zrobiło WIADOMOŚCI INSPEKTORIALNE Inspektorii Krakowskiej pw. św. Jacka nie światowej oraz przemówienia marszałka Józefa Piłsudzkiego. Na zakończenie głos zabrał dyrektor szkoły, który raz jeszcze zwrócił uwagę na to, jak ważny dzień świętujemy. Wszyscy podziękowaliśmy też oklaskami uczniom, którzy występowali, oraz przygotowującej akademię pani Niewlaczyn. się bardzo kolorowo i radośnie. Dzieciaki, biegając między sobą, grały w „marynarzyka”, starając się za wszelką cenę przechytrzyć przeciwnika. Gra, widać bardzo lubiana przez dzieci, nie zawiodła i tym razem. Tuż po niej aula znów na chwilę zamieniła się w taneczny parkiet. Zaanimowane przez animatorów tańce szukały najmłodszych sympatyków. Po kolejnym rozruszaniu towarzystwa pojawiły się wyczekiwane przez wszystkich wróżby. Dzieci rozeszły się do poszczególnych stanowisk, by dowiedzieć się, co je czeka w przyszłym roku. Dziewczynki, tradycyjnie układając buty, mogły przekonać się, która z nich pierwsza wyjdzie za mąż. Chłopcy zaś, wbijając szpilkę w papierowe serce, rozwiewali swoje wątpliwości co do imienia swojej wybranki. I było jeszcze wiele, wiele innych wróżb, które sprawiły dzieciakom mnóstwo radości i wywoływały uśmiech na twarzach. Na sam koniec, po całej frajdzie związanej z andrzejkowym szaleństwem, na uczestników czekał słodki poczęstunek. Ale jeszcze tuż przed nim wszyscy udali się do szkolnej kaplicy, by podziękować za dobrze przeżyty dzień. Później, siadając między sobą, dzieciaki rozprawiały o tym, co ŚWIĘTO MUZYKI Robak. Całość poprowadził, tradycyjnie już, ks. Andrzej Gołębiowski. Przygotowaniem tego wielkiego wydarzenia kierowali pani Monika Burdyszek i pan Szymon Cichoń, dyrygent, co kosztowało ich zapewne wie- Zabrze Tekst: Paulina Kaczmarczyk Zdj.: Kamila Schaub W czwartek 13 listopada odbyło się osiemnaste już Święto Muzyki ku czci jej patronki – św. Cecylii (niemal od początku nazywane Cecylkami). Na tegorocznym koncercie, który miał miejsce w zabrzańskim Domu Muzyki i Tańca, pojawiły się ważne osobistości, a wśród nich: pani prezydent Małgorzata Mańka-Szulik i ks. inspektor Dariusz Bartocha SDB. Chór Cantores Don Bosco, jak zawsze, stanął na wysokości za- 39 listopad 2014 ma im przynieść kolejny rok. A tuż po wieczornej słodkiej uczcie wszyscy udali się do domów, by móc w końcu opowiedzieć swoim rodzicom, co ich jeszcze czeka. dania. Zarówno jego występ, jaki i popisy solistów, wzbudziły mnóstwo pozytywnych emocji. Dumni możemy być także ze zdolności muzycznych naszych nauczycielek: pani Agaty Bladoszewskiej i pani Aleksandry Krajewskiej. Na scenie wystąpili również salezjanie, których reprezentował ks. Sylwester Rozenberg. Grą na fortepianie urzekli nas Tomasz Wienchor i Dominik Piontek, a dźwięki z gitary przepięknie wydobył Jan le wysiłku i czasu spędzonego na próbach z chórzystami. Jak wszyscy zgodnie podkreślali, trud ten zdecydowanie się opłacił – wszystko było dopięte na ostatni guzik, a zebrani goście mogli wysłuchać naprawdę pięknego koncertu, wywołującego (jak mówili goście redaktorom szkolnej gazetki) wzruszenie, radość i wiele innych dobrych emocji. 40 WIADOMOŚCI INSPEKTORIALNE Inspektorii Krakowskiej pw. św. Jacka