zlomowanie-pirackich-statkow

Pirackie statki z Atlantyku idą na złom
Karmazyn:
Od września 2005r. Greenpeace rozpoczął
dokumentację działalności pięciu pirackich trawlerów
dalekomorskich poławiających nielegalnie
karmazyna na wodach Północnego Atlantyku oraz
prowadził przeciwko nim akcje bezpośrednie w
portach zarówno europejskich jak i rosyjskich. Przez
długi czas statki te bezkarnie grabiły łowiska
znajdujące się pod kontrolą Komisji Rybołówstwa
Północno-Wschodniego Atlantyku (NEAFC). Ze
względu na prowadzenie połowów bez licencji
połowowych NEAFC1 oraz Komisja Europejska2
uznały statki Rosita, Carmen, Eva, Juanita i
Isabella za kłusownicze i umieściły je na tzw.
“czarnych listach”.
karmazyn to nazwa kilku
gatunków ryb atlantyckich,
z których najczęściej
poławiane są: karmazyn
pospolity i karmazyn
mentala. Jest to ryba głębinowa, która bardzo dorasta bardzo
wolno i długo osiąga zdolność rozrodczą. Z uwagi na
intensywnie prowadzone połowy zasoby tych ryb są
sukcesywnie przetrzebiane a populacje obu gatunków
drastycznie się zmniejszają. Wprowadzenie kwot połowowych
na karmazyna nie rozwiązało do tej pory problemu
przełowienia. Według danych Rządu Islandii nielegalne połowy
karmazyna są dwa razy wyższe niż przyznane kwoty połowowe
na ten gatunek (16 tys. ton).
właściciel
Numer IMO
Sygnał wywoławczy
Rosita / Gruzja
Pionierskaya
8522169
J7AC2
Carmen / Gruzja
Pionierskaya
8522030
J7AC3
Eva / Gruzja
Pionierskaya
8522119
J7AC4
Juanita / Gruzja
Bocyr
8522042
J7AC5
Isabella / Gruzja
Bocyr
8422838
J7AC7
Nazwa statku/bandera
Pomiędzy wrześniem 2005 a marcem 2006r., kiedy trawlery stały zacumowane na zimę w niemieckim
porcie Rostock, właściciel floty, firma A B Bocyp Fishing3 (oficjalnie zarejestrowana na Cyprze) podjęła
decyzję o zmianie nazw statków, co w praktyce stanowi próbę zmylenia ewentualnie prowadzonych
inspekcji. Właścicielem statków jest firma Northern Fishers Co (Severnaya Rybolovetskaya Kompaniya)
z siedzibą w Murmańsku. Poprzedni właściciel statków, firma Pionierskaya Ocean Fishing Marine
Centre of Kalingrad4 jest ciągle zarejestrowana w spisie Lloyds Fairplay register jako ich armator.
Wszystkie statki zarejestrowane są pod banderą gruzińską, poprzednio zarejestrowane były w
Republice Dominiki. Zarówno Gruzja jak i Dominika nie są członkiem porozumienia NEAFC oraz
Porozumienia ONZ w sprawie zasobów ryb5.
W czasie, gdy flota zakotwiczona była w porcie Rostock, Greenpeace wielokrotnie zwracał uwagę
Niemieckiego Rządu na jawne naruszenie prawa, jakim było zaopatrywanie statku w żywność, paliwo
oraz inne usługi, czego w przypadku statków kłusowniczych zabrania unijne rozporządzenie (EC)
51/2006.
W lutym 2006r. jeden ze statków – Carmen, zawinął do portu w Świnoujściu. Greenpeace zaalarmował
zarówno Rząd Polski, administrację portu, jak i Inspektorat Rybołówstwa. Na statku przeprowadzono
inspekcję, jednak nie dopatrzono się nieprawidłowości. W stoczni w Świnoujściu dokonano jego
remontu, statek skorzystał również z usługi pilotów podczas wpłynięcia i wypłynięcia z portu. W tym
1 Illeagl, Unreported, Unregistered activity – list B, http://www.neafc.org/measures/iuu-b.htm
2 Rozporządzenie Komisji Europejskiej 51/2006
3 A B Bocyp Fishing LTD., Fortuna Court, 248 Arch., Makarios III Ave., CY – Limassol, Cyprus. Wg zapisów
Rejestru Lloyd's Register Fairplay A B Bocyp dzieli swoje biuro z mającą swoją siedzibę w Murmańsku firmą
Northern Fishers Co.
4 Pionierskaya Baza Okeanitcheskogo Rybolovnego Flota, 1 Portovaja Street, 238540 Pionierskiy Kalinigradskiy
Oblast, Russian Federation; tel: +7 011 5321257
5 United Nation Fish Stocks Agreement (UNFSA), http://www.oceanlaw.net/texts/unfsa.htm
czasie pozostałe cztery trawlery wypłynęły z portu w Rostock do Kłajpedy na Litwie. Greenpeace jasno
zasygnalizował władzom Litwy fakt wpłynięcia kłusowniczych jednostek żądając jednocześnie od
Litewskiego Rządu respektowania unijnego prawa. Apel ten pozostał bez odpowiedzi. Mniej więcej
tydzień później w pełni zaopatrzona flota wypłynęła na łowiska karmazyna na Północnym Atlantyku. 15
kwietnia Islandzka straż przybrzeżna zarejestrowała wszystkie pięć trawlerów prowadzących połowy z
użyciem sieci do trałowania dennego w akwenie Morza Irmingera.
Jesienią ubiegłego roku kłusownicza flota powróciła z łowisk na Atlantyku i zakotwiczyła w jednym z
portów Obwodu Kaliningradzkiego (Svetlyj). Greenpeace po raz kolejny podjął działania na rzecz
zatrzymania tych jednostek w porcie i zwrócił się ze swoim apelem do Rządu Rosji. Decyzją Kapitanatu
portu w Kaliningradzie statki zostały zatrzymane, dodatkowo przeprowadzono na nich inspekcję. Rosja,
jako jedyny kraj porozumienia NEAFC zdecydowała się na działanie, na które nie było stać krajów UE.
Wiele miesięcy dokumentacji, raportowania, wymiany korespondencji z rządami oraz właścicielem floty
a także działania bezpośrednie w portach i na morzu, zaowocowało decyzją armatora o całkowitym
wycofaniu jednostek z łowisk. Z informacji Greenpeace wynika, że wszystkie pięć trawlerów
zostanie zezłomowanych do końca kwietnia tego roku (dwa z nich już trafiły do stoczni w celu
rozbiórki).
Kłusownictwo prowadzone przez flotę dalekomorską Trałowanie denne:
na otwartym morzu to jeden z największych
Technika trałownia
problemów z jakimi borykają się zarówno regionalne dennego stosowana na
organizacje rybackie jak i społeczność
obszarach głębinowych
międzynarodowa. Podjęte do tej pory środki mające polega na ciągnięciu
na celu wyeliminowanie kłusownictwa nie przynoszą przez ogromne statki
rybackie (trawlery) sieci
żadnych pozytywnych efektów. Z perspektywy
(włoków dennych) po dnie
organizacji pozarządowych działających na polu
morskim na głębokości
ekologii oraz zrównoważonego wykorzystania
nawet do 2 km.
zasobów morskich, jedynym skutecznym
Dodatkowo sieci są
obciążane deskami
rozwiązaniem problemu przełowienia łowisk oraz
trałowymi, z których każda może ważyć nawet 5 ton każda.
destrukcji cennych obszarów głębinowych jest
Przeczesują one oceaniczne dno w poszukiwaniu ryb. Włoki denne
wprowadzenie całkowitego zakazu prowadzenia
działają jak "morskie spycharki" - zagarniają i niszczą wszystko co
połowów z wykorzystaniem trałowania dennego na
znajdzie się na ich drodze. Dowody zebrane przez biologów
wodach eksterytorialnych (moratorium na trałowanie morskich wskazują na to, że stworzenia morskie zamieszkujące
denne). Nad takim rozwiązaniem od lat pracuje ONZ, głębiny, bardzo wolno rekonstruują swoje zasoby. Powrót do
jednak do tej pory nie udało się uzyskać w tej sprawie równowagi biologicznej, zakłóconej na skutek trałowania dennego,
może zająć im dekady a nawet stulecia.
wymaganego konsensusu.
Kalendarium działań Greenpeace w sprawie kłusowników:
Sierpień/Wrzesień 2005 – Greenpeace rozpoczyna przygotowuje dokumentację na temat floty
kłusowniczej
Listopad 2005/Marzec 2006 – Flota zimuje w Niemieckim porcie Rostock. Aktywiści Greenpeace
dokumentują zaopatrzenie jednostek w żywność i paliwo, wysyłają tą dokumentację do Rządu Niemiec
oraz Komisji Europejskiej. Jednocześnie zwracają uwagę opinii publicznej na skandal związany z
nieprzestrzeganiem unijnego prawa i przeprowadzają akcję bezpośrednią w porcie.
Luty 2006 – kłusowniczy statek Carmen wpływa do portu w Świnoujściu celem przeprowadzenia
remontu. Greenpeace alarmuje polskie władze i przeprowadza akcję w porcie mającą na celu
powstrzymanie statku przed wypłynięciem na łowiska.
Marzec 2006 – flota przemieszcza się do Kłajpedy, gdzie aktywiści Greenpeace przeprowadzają
kolejną akcję bezpośrednią oraz wystosowują apel do litewskiego rządu o zatrzymanie floty w porcie.
Kwiecień 2006 – jednostki opuszczają port w Kłajpedzie
Maj 2006 – Greenpeace dokumentuje prowadzenie nielegalnych połowów przez trawlery i publikuje
raport w tej sprawie, który trafia do Komisji Europejskiej, sekretariatu NEAFC, rządów Unii, Rosji,
Norwegii i Islandii.
Wrzesień 2006 – Wszystkie pięć trawlerów zostaje zacumowanych w Rosyjskim porcie Svetlyj, gdzie
po interwencji Greenpeace Kapitanat Portu w Kaliningradzie postanawia zatrzymać statki aż do
wyjaśnienia sprawy.
Kwiecień 2007 – decyzją armatora cała flota zostaje poddana procesowi zezłomowania.