Plan Koła dziennikarskiego - Szkoła Podstawowa im. Świętej

PROGRAM
DLA KOŁA DZIENNIKARSKIEGO
SZKOŁA PODSTAWOWA IM. ŚWIĘTEJ JADWIGI
KRÓLOWEJ
Opracował:
mgr Grzegorz Kwaśniewski
ZAŁOśENIA PROGRAMU, OGÓLNA CHARAKTERYSTYKA
Priorytetowym zadaniem szkoły jest wszechstronny rozwój osobowości
dziecka. W szkole uczniowie powinni kształcić swoją osobowość i rozwijać
zainteresowania, aby w ten sposób mogli lepiej przygotować się do
funkcjonowania w warunkach współczesnego świata.
NajwaŜniejszym zadaniem nauczyciela jest dąŜenie do pobudzania naturalnej
ciekawości świata, która drzemie w dziecku, rozbudzanie jego zdolności i
zainteresowań. NaleŜy, zatem zwrócić uwagę na taką formę aktywności, która
angaŜuje i rozwija całą osobowość dziecka.
Aktywność twórcza dziecka jest oparta na jego własnych pomysłach.
Powinna być podejmowana chętnie i z zadowoleniem. Jej wynikiem jest stworzenie
lub odkrycie przez dziecko czegoś nowego i poŜytecznego.
Najbardziej wszechstronną formą aktywizowania twórczości dzieci jest
redagowanie gazetki szkolnej. Gazetka szkolna jest takŜe cennym narzędziem
wychowawczym, umoŜliwia ekspresję (wyraŜanie własnych przeŜyć i przemyśleń),
wyzwala emocje, uczy współpracy w grupie rówieśniczej, uczy umiejętności
rozwiązywania konfliktów, uczy odwagi w korzystaniu z wolności –
ale i odpowiedzialności za swoją wolność, uczy planowania, organizowania
własnych i cudzych działań oraz ich celowości, kształtuje poczucie estetyki
i wraŜliwość na nią, umoŜliwia sukces indywidualny i zespołowy, umoŜliwia
partnerstwo między nauczycielem i uczniami, buduje przywiązanie do szkoły
i współtworzenie jej tradycji, zbliŜa szkołę do środowiska.
Program przeznaczony jest do realizacji na zajęciach pozalekcyjnych koła
dziennikarskiego.
Na zajęciach koła dziennikarskiego uczniowie będą poszerzać i pogłębiać
swoją wiedzę na temat pracy dziennikarza. Zostaną zapoznani z istotnymi
problemami etyki dziennikarskiej, z rolą mediów i ich wpływem na rzeczywistość.
Uczniowie poznają znaczenie tytułu w gazecie i sposoby jego tworzenia.
Uczestnicy koła poszerzą wiedzę o reklamie – jej odmianach, języku, bohaterach
reklam i ich odbiorców. Zdobędą wiadomości na temat zadań rzecznika prasowego,
a takŜe poznają pracę dziennikarza telewizyjnego. Na zajęciach uczniowie będą
współtworzyć takŜe kronikę szkoły, praca ich będzie polega na gromadzeniu
informacji o odbywających się na terenie szkoły imprezach i redagowaniu
sprawozdań.
Zadaniem uczniów uczęszczających na zajęcia koła dziennikarskiego będzie
redagowanie szkolnej gazetki „Komputerowe Kleksy”. Gazetka w wersji
tradycyjnej powinna być wydawana cyklicznie jako miesięcznik lub
dwumiesięcznik. Planując pracę, naleŜy uwzględnić takie okresy jak początek roku
szkolnego, przerwy świąteczne, ferie, koniec semestru.
Zajęcia koła dadzą uczniom moŜliwość kulturalnego i poŜytecznego
spędzania czasu.
Program do realizacji z uczniami klas IV - VI szkoły podstawowej.
Poziom poszczególnych elementów programu dostosowany jest do wieku
i moŜliwości uczniów, skorelowany z treściami programowymi języka polskiego.
Obejmuje wiedzę teoretyczną (wprowadzenie terminologii dziennikarskiej,
konstrukcji gatunków dziennikarskich) oraz praktyczną, z wykorzystaniem
nabytych wiadomości podczas redagowania gazetki szkolnej.
Proponowany program wymaga korelacji miedzy przedmiotowej
(z informatyką i historią) oraz wykorzystania treści ścieŜek; czytelniczo - medialnej
i regionalnej. Program moŜliwy jest do realizacji jedynie w szkole wyposaŜonej
w pracownię komputerową.
Okres realizacji: od 10 IX 2007 do 15 XII 2007. (13 godzin zajęć)
CELE EDUKACYJNE
CELE GŁÓWNE:
o
tworzenie gazetki szkolnej „Komputerowe Kleksy” redagowanej
przez uczniów
o
poruszanie problematyki związanej z szeroko rozumianymi środkami
masowego przekazu
o
kształtowanie umiejętności pracy zespołowej
o
poznanie pracy dziennikarza
o
doskonalenie umiejętności poprawnego posługiwania się językiem pod
względem ortograficznym, stylistycznym i gramatycznym
CELE SZCZEGÓŁOWE
o
rozszerzenie wiedzy zdobytej na lekcjach języka polskiego
o
poznawanie gatunków dziennikarskich
o
przybliŜenie uczniom mechanizmów działających w prasie poprzez
praktyczne ich zastosowanie
o
próby własnej twórczości dziennikarskiej
o
rozwijanie kompetencji komunikacyjnych ucznia
o
poznawanie warsztatu pracy dziennikarza
o
zachęcanie do wyraŜania własnych sądów, opinii, przekonań
o
nabycie umiejętności współpracy z ludźmi, nawiązanie pozytywnych
relacji z otoczeniem
o
uświadomienie wpływu mass – mediów na kształtowanie osobowości
młodego człowieka
o
aktywny udział w środowisku lokalnym
o
rozwijanie poczucia odpowiedzialności za własne wypowiedzi
o
kształtowanie umiejętności wykorzystania programów
komputerowych do redagowania
o
doskonalenie umiejętności czytania ze zrozumieniem
o
kształcenie umiejętności świadomego i bezpiecznego korzystania
z mediów
o
wspieranie i dowartościowanie uczniów o niskiej samoocenie
o
poznawanie róŜnorodnych technik komputerowych (skanowanie,
drukowanie, wstawianie grafiki)
o
projektowanie i wykonanie szaty graficznej
o
redagowanie haseł reklamowych i opracowanie zasad kolportaŜu
o
wdraŜanie do troski o estetykę publikacji
o
wyrabianie systematyczności, pracowitości i wytrwałości
o
porządkowanie, przetwarzanie, selekcjonowanie informacji
TREŚCI NAUCZANIA
Treści nauczania zawarte w programie realizowane w ramach koła
dziennikarskiego powiązane są z działaniami i wytworami pracy uczniów,
z opanowaniem określonych umiejętności.
•
korzystanie z róŜnych źródeł informacji
•
poznanie róŜnego rodzaju czasopism i gazet oraz ich adresatów
•
bogacenie słownictwa związanego z dziennikarstwem
•
poznanie pracy dziennikarzy i sposobu tworzenia gazety
•
układ graficzny gazety
•
zbiorowe i indywidualne redagowanie artykułów informacyjnych,
sprawozdań, listów, itp.
•
nadawanie tytułów tekstom
•
swobodne i samorzutne rozmowy na tematy związane z wydaniem numeru
gazetki
•
redagowanie gazetki z wykorzystaniem programu komputerowego Publisher:
o
korzystanie z kreatora biuletynów
o
pisanie tekstu
o
łączenie tekstu z rysunkiem
o
zapisywanie i odczytywanie dokumentów
o
drukowanie gazetki
SPOSOBYY OSIĄGANIA CELÓW
Wszystkie umiejętności i wiadomości będą kształcone i weryfikowane
podczas przygotowywania artykułów do kolejnych wydań gazetki i na stronę
internetową, a takŜe w miarę moŜliwości do lokalnej prasy.
PROCEDURY OSIAGANIA CELÓW:
=> Stworzenie zespołu redakcyjnego,
=> Opracowanie planu pracy koła dziennikarskiego,
=> Tworzenie klimatu inspirującego do pracy twórczej
Specyfika zajęć koła dziennikarskiego pozwala wykorzystywać róŜne metody
aktywizujące ucznia. Najlepsze efekty osiąga się poprzez zastosowanie:
-
burzy mózgów
projektu
wykładu
metaplanów
dyskusji
debaty „za i przeciw”
drzewka decyzyjnego
metody ćwiczeniowej (zajęć praktycznych
uczniowie samodzielnie redagują teksty)
- instrukcji według poleceń
- pracy z tekstem
- analizy tekstu – wzoru
podczas
których
Przygotowywanie kolejnych wydań gazetki szkolnej odbywa się według
opracowanego podczas kolegium redakcyjnego planu wyznaczającego
odpowiedzialnych za poszczególne zadania, wykorzystuje się tu więc metodę
projektu. Rzadziej będą stosowane metody podające, na przykład miniwykład,
a i one poprzedzone powinny być samodzielną pracą uczniów – np. zbieraniem
materiałów na temat jakiegoś zagadnienia.
Formy pracy:
- indywidualna,
podczas
samodzielnego
zbierania
materiałów
i przygotowywania artykułów np. w domu
- praca w małych grupach zadaniowych i zbiorowa podczas zajęć w szkole,
zwłaszcza w czasie narady redakcyjnej
- spotkania koła dziennikarskiego
- praca w "terenie"- sondy, wywiady, uczestniczenie w imprezach szkolnych,
- gromadzenie z prasy ogólnopolskiej wycinków będących przykładami
róŜnych gatunków dziennikarskich
- przeglądanie aktualnej prasy młodzieŜowej i nowości rynku wydawniczego
- współpraca z biblioteką szkolną, innymi redakcjami szkolnymi oraz gazetami
lokalnymi
PRZEWIDYWANE OSIĄGNIĘCIA UCZNIÓW
TREŚCI PROGRAMOWE
ZAGADNIENIA PROBLEMOWE
(SZCZEGÓŁOWE)
PRZEWIDYWANE OSIĄGNIĘCIA
UCZEŃ:
PRZYGOTOWANIE WARSZTATU
Słownik początkującego
dziennikarza.
Słownictwo środowiskowe – Ŝargon
dziennikarski (tu: szczególnie
wyrazy o zabarwieniu
emocjonalnym).
Plusy i minusy zawodu
dziennikarza.
Predyspozycje osobowościowe
kandydatów do pracy w mediach.
Organizacja pracy redakcji.
Zasady współpracy zespołowej.
Praca kolegium redakcyjnego.
Wycieczka do redakcji wybranego
czasopisma.
Spotkanie z dziennikarzem.
Wycieczka do drukarni – poznanie
procesu drukowania czasopisma.
Budowa formalna czasopisma
(układ treści, pagina, stopka,
kolumna, szpalta).
Werbalne i pozawerbalne sposoby
komunikowania się.
Warunki poprawnej komunikacji
Podstawowe pytania warunkujące
dialogowość procesu komunikacji:
Kto mówi? Do kogo? W jakiej
sytuacji? Co mówi?
Znak, symbol, kod, język – pojęcia
Wyjaśnia pojęcia związane z wydawaniem
czasopism.
Posługuje się tymi pojęciami w swojej pracy
redaktora gazetki szkolnej.
Podaje przykłady słownictwa
charakterystycznego dla gwary
dziennikarskiej.
Wymienia zalety i wady pracy dziennikarza.
Wymienia cechy osobowościowe, jakimi
powinien wykazywać się dziennikarz.
Efektywnie współpracuje w grupie.
Orientuje się w zasadach i sposobie
organizowania pracy redakcji czasopisma.
Rozumie zaleŜności panujące w zespole
redakcyjnym.
Stosuje zasady pracy zespołowej w praktyce.
Omawia budowę gazety.
Określa przydatność poszczególnych
elementów.
Podaje przykłady werbalnych sposobów
komunikowania się.
Podaje przykłady pozawerbalnych sposobów
przekazywania informacji.
Określa warunki skutecznej komunikacji
międzyludzkiej.
UWAGI O
REALIZACJI
dotyczące komunikacji medialnej.
Współczesne sposoby
komunikowania się – moŜliwości i
zagroŜenia.
Formy komunikatów medialnych.
Zmiany w sposobach
porozumiewania się ludzi między
sobą.
Wpływ rozwoju techniki na sposób
kontaktowania się.
Perswazja –wpływanie na odbiorcę.
Jak nie dać się zwariować? Czy
wierzyć w to, co widzimy i słyszymy
w środkach masowego przekazu?
Znaki interpunkcyjne jako element
perswazji.
Ocena zjawisk językowych
obecnych we współczesnej
polszczyźnie (w związku z lekturą
tekstów dziennikarskich), np.
zapoŜyczenia (internacjonalizmy) i
neologizmy; kalki frazeologiczne i
znaczeniowe; wulgaryzmy.
Style funkcjonalne w prasie – ich
zastosowanie (styl naukowy,
potoczny, artystyczny, urzędowym
itd.).
Odbiór współczesnych tekstów
prasowych, np. o charakterze
popularnonaukowym i
publicystycznym.
Język mediów.
Kłamstwo, brutalność
w zachowaniach językowych,
agresja słowna.
Kultura słowa.
Liberalizacja słownictwa w prasie
młodzieŜowej – wulgaryzmy.
Moda językowa.
Budowa formalna artykułu
Określa specyfikę form komunikowania
w mediach: słowne, pisemne, obrazowe,
dźwiękowe, filmowe, multimedialne.
Wskazuje moŜliwości i zagroŜenia związane
ze współczesnymi sposobami
komunikowania się ludzi (e-maile, gadugadu, czat).
Stosuje podstawowe chwyty retoryczne w
celu zaciekawienia czytelnika.
Rozpoznaje stosowane w mediach
mechanizmy perswazji.
Rozpoznaje manipulację i perswazję.
Rozpoznaje zjawiska językowe
charakterystyczne dla współczesnej
polszczyzny.
Ocenia zaobserwowane zjawiska, określa ich
przyczynę i skutki.
Rozpoznaje w tekstach prasowych cechy
stylów funkcjonalnych.
Podejmuje próby redagowania (lub
przekształcania) tekstów, stosując róŜne style
funkcjonalne.
Odtwarza/rekonstruuje myśli zawarte
w analizowanych tekstach.
Wyprowadza wnioski z cudzych
wypowiedzi.
Opracowuje rzeczowe objaśnienia do
analizowanych tekstów.
Rozpoznaje przejawy brutalności i agresji
słownej.
Ocenia stosowność takich zachowań
językowych.
Rozpoznaje modne zjawiska językowe
obecne w mediach.
Omawia budowę artykułu prasowego.
prasowego – tytuł, śródtytuł,
Określa funkcje poszczególnych elementów
śródtekst, ramka, kolumna, szpalta. i sposoby ich redagowania.
Funkcje poszczególnych elementów. Wskazuje przykłady w prasie i omawia je.
Formułuje tytuły, śródtytuły, śródteksty
tekstom redagowanym samodzielnie lub
gotowym.
Nadaje tekstom tytuły adekwatne do treści
i celu.
Rozpoznaje i stosuje językowe sposoby
tworzenia tytułów (np. stylizacja językowa,
gra słów, parafraza i modyfikacja znanych
powiedzeń i przysłów).
Powiedz mi co czytasz, a powiem
Wyciąga wnioski o odbiorcach czasopisma
Ci, kim jesteś.
na podstawie informacji zawartych w spisie
Obserwacja działów i poruszanej w treści.
czasopiśmie problematyki.
Sporządza listę cech oraz rozbudowaną
Spis treści czasopisma jako
charakterystykę czytelników danego
nieocenione źródło informacji o
czasopisma.
czytelnikach.
Wpływ odbiorcy na kształt
czasopisma.
Charakteryzuje współczesne mass media.
Z teorii mediów
Określa, w jaki sposób media wpływają na
Charakterystyka mass mediów.
odbiorcę.
Oddziaływanie mediów na
Wyjaśnia, na czym polega rola opiniotwórcza
odbiorców – rola opiniotwórcza i
i propagandowa mediów.
propagandowa.
Wyjaśnia, jakie zadania mogą pełnić media.
Rola mediów i masowego
Charakteryzuje kod mediów, odpowiadając
komunikowania.
na pytania: Kto odbiera media? Z jakim
Dziennikarstwo interwencyjne,
skutkiem? Jak odbiorcy reagują na treści
informacyjne, rozrywkowe, czyli
przekazywane przez media?
zadania mass mediów.
Jakim kodem posługują się media –
zwłaszcza prasa.
Specyfika dziennikarstwa
prasowego.
Sposoby poznawania kultury
Wskazuje róŜne sposoby poznawania
wysokiej (elitarnej) i kultury niskiej kultury.
(masowej, popularnej).
Ocenia tendencje rozwojowe przekaźników
Rozpowszechnianie kultury
kultury popularnej.
popularnej poprzez film, net-arte,
Omawia zaleŜności między kulturą masową
czyli sztukę Internetu oraz telewizję. a środkami masowego przekazu.
ZaleŜność środków masowego
Wskazuje róŜne źródła informacji o
przekazu od kultury masowej.
wytworach współczesnej kultury.
Wskazywanie róŜnych źródeł
informacji o wytworach
współczesnej kultury.
Pojęcia: „paleotelewizja” i media
typu: „high tech”, neotelewizja.
Blog – charakterystyka pamiętników
internetowych.
Klasyfikacja czasopism.
Typologia mediów – typy, rodzaje,
kategorie (np. drukowane i
ekranowe, telewizyjne, radiowe,
kinowe, obrazowe, dźwiękowe,
audiowizualne, multimedialne,
dokumentalne).
Rola prasy lokalnej.
RozróŜnia jakość prezentowanych
przekazów.
Wyjaśnia pojęcia: media „high tech”,
neotelewizja, paleotelewizja.
RozróŜnia prasę według kryterium:
częstotliwości, zasięgu, tematyki, adresata,
funkcji społecznej, poziomu.
Identyfikuje czasopisma według podanego
kryterium.
Wyjaśnia róŜnice między prasą elitarną,
popularną a bulwarową.
Porównuje dowolne periodyki, biorąc pod
uwagę róŜne kryteria.
Wyjaśnia rolę prasy o zasięgu lokalnym.
Praktyka czyni mistrza.
Tworzy tekst o spójnym i logicznym toku
Przez ćwiczenia do ... nagrody
wypowiedzi, podporządkowanym
Pulitzera.
nadrzędnemu tematowi.
Redaguje teksty o trójdzielnej kompozycji.
Operacje na tekstach doskonalące
Skraca lub rozbudowuje teksty.
sprawność językową,
Wskazuje podobieństwa i róŜnice między
kompozycyjną, stylistyczną,
tekstami o róŜnym charakterze.
ortograficzną, interpunkcyjną.
Właściwie dobiera środki językowe –
w zaleŜności od adresata, tematyki i celu
Kompozycja tekstów – akapity;
wypowiedzi.
układ treści.
Tworzy i stosuje w swoich wypowiedziach
róŜnorodne środki stylistyczne, np.
Poprawność stylistyczno – językowa; wyolbrzymienia, gradacje, metafory,
rodzaje błędów językowych;
synonimy, porównania retoryczne,
sposoby ich oznaczania.
powtórzenia, wyliczenia itp.
Świadomie stosuje w wypowiedziach
Zasady interpunkcyjne i
wyrazy nacechowane emocjonalnie,
ortograficzne.
przymiotniki i przysłówki wartościujące i
oceniające.
Norma i błąd.
Posługiwanie się róŜnymi rodzajami zdań,
równowaŜników zdań.
Stosowność stylistyczna.
Korzysta z róŜnych poradników językowych
i słowników.
Kryteria poprawności językowej.
Redaguje wypowiedzi poprawne pod
względem językowym, ortograficznym i
stylistycznym.
Opracowanie strategii redagowania
gazetki.
Odpowiedź na pytania:
Jaki powinien być podział ról i
zadań w redakcji?
Co powinno stanowić treść zajęć?
Gdzie się spotykać?
Jak przechowywać materiały?
Jak się reklamować?
W jaki sposób kontaktować się z
czytelnikami?
Bierze udział w pracach grupy.
Przedstawia swoje propozycje na forum.
Poszukuje róŜnych sposobów rozwiązań.
Zabiera głos w dyskusji.
Przekonuje do swoich racji, stosując
argumenty.
Potrafi uzasadniać swoje stanowisko.
UCZEŃ W ROLI DZIENNIKARZA
Planowanie, organizowanie
i ocenianie własnej pracy.
Dziennikarz – wnikliwym
obserwatorem otoczenia.
Temat artykułu – wybór
dziennikarza czy wyjście naprzeciw
oczekiwaniom odbiorcy.
Granice między informacją a
interpretacją.
Potrafi zaplanować i zorganizować swoją
pracę.
Dokonuje oceny i korekty swoich działań.
Wyciąga wnioski ze swoich sukcesów i
niepowodzeń.
Tworzy plan wypowiedzi ustnych i
pisemnych.
Dostrzega w środowisku problemy,
o których naleŜy poinformować czytelników.
Odnajduje wokół siebie wydarzenia,
zjawiska, problemy, które nawet
powszechnie pomijane, są godne uwagi,
śmieszą, zaskakują, denerwują lub
wzbudzają zachwyt.
Podaje róŜne sposoby rozwiązywania
problemów poruszanych w artykułach.
Potrafi zdystansować się do dostrzeŜonych
problemów: przeciwstawić się, napiętnować,
wyszydzić, wyśmiać, pochwalić itp.
WyraŜa subiektywną ocenę, nadając
wypowiedzi stosowny ton, np. kpiarski,
drwiący, uszczypliwy, Ŝartobliwy.
Redaguje wypowiedzi o róŜnym
zabarwieniu emocjonalnym (np. kpiarskim,
Ŝartobliwym, złośliwym itp.).
W swoich tekstach wyraŜa ocenę w sposób
pośredni i bezpośredni.
WyraŜa własną opinię, argumentuje,
przekonuje do swoich pomysłów, poglądów.
Świadomie korzysta z róŜnych źródeł
Zanim napiszę tekst.
informacji.
Gromadzi fakty.
Zbieranie materiałów.
Zbiera materiały, pozwalające na rzetelne
Dziennikarz jako aktywny słuchacz. zapoznawanie się z róŜnymi aspektami
sprawy.
Sporządza wartościowe notatki.
Sporządza przypisy i opisy bibliograficzne.
Dziennikarskie formy wypowiedzi. Wymienia gatunki prasowe.
Omawia wyznaczniki gatunkowe
Gatunki wypowiedzi
poszczególnych form wypowiedzi.
charakterystyczne dla prasy –
Wyszukuje w prasie przykłady gatunków,
definicje.
uzasadnia wybór poprzez wskazanie cech
Analiza przykładów konkretnych
gatunkowych.
rozwiązań redakcyjnych.
List otwarty
Publicystyka jako gatunek
dziennikarski.
Klasyfikacja publicystyki według
dziedzin, którymi się zajmuje.
Publicystyka prasowa (piśmiennicza
i elektroniczna) i pozaprasowa
(ksiąŜki, pisma ulotne, plakaty,
traktaty, rozprawy, broszury);
ReportaŜ prawie jak dzieło sztuki.
Zasada mozaiki.
Co moŜe zdziałać reporter? – siła
reporterskiej narracji.
ReportaŜ jako próba zrozumienia
problemów współczesności
(analityczny stosunek do
rzeczywistości).
Redaguje list otwarty do rówieśników –
czytelników gazetki.
Charakteryzuje publicystykę jako gatunek
dziennikarski obejmujący wypowiedzi na
aktualne tematy polityczne, społeczne,
kulturalne itp.
Wymienia zadania publicystyki
(interpretacja, ocena faktów, zdarzeń,
kształtowanie opinii publicznej).
Rozpoznaje teksty o charakterze
publicystycznym.
Rozpoznaje w tekstach prasowych kontekst
polityczny, społeczny i kulturowy.
Wskazuje róŜnice w prowadzeniu narracji
róŜnymi sposobami (narrator zaangaŜowany
i niezaangaŜowany; uczestnik i oko kamery).
Redaguje reportaŜ, świadomie stosując
wybraną narrację.
Wyjaśnia, na czym polega siła oddziaływania
reporterskiej relacji (cel nadrzędny –
przekazywanie informacji, skłanianie do
refleksji, podejmowania działań,
wywoływania pozytywnych reakcji ludzi).
Wskazuje sposoby oddziaływania na
odbiorcę w reportaŜu. Stosuje te sposoby
w swoich wypowiedziach.
Przeprowadza sondę, np. wśród uczniów
Sonda – badanie opinii.
szkoły.
Opracowuje wyniki sondy, np. w postaci
wykresu.
Komentuje uzyskane wyniki.
Sprawozdanie z uroczystości
Redaguje sprawozdanie z uroczystości
szkolnych i pozaszkolnych.
szkolnych lub pozaszkolnych.
Wywiad – sztuka prowadzenia
Rzetelnie przygotowuje się do
rozmowy.
przeprowadzenia wywiadu.
Przeprowadza wywiad i opracowuje jego
tekst do druku.
Zanim oddam tekst do druku.
Rysuje znaki korektorskie.
Stosuje znaki korektorskie w tekście swoim i
Poznaje etapy pracy nad korektą
kolegów.
tekstu.
Dokonuje korekty tekstów swoich oraz
przygotowanych przez kolegów.
Bez komputera ani rusz –
Swobodnie wykonuje operacje typu:
wykorzystanie technologii
kopiowanie, wycinanie, wklejanie tekstu,
komputerowej.
dzielenie tekstu na akapity, kolumny,
Praca z edytorem tekstu WORD oraz justowanie, wyrównywanie,
PUBLISHER. Formatowanie
wyśrodkowywanie, zmiana rozmiaru i typu
tekstów.
czcionki; wklejanie rysunków, klipartów, ich
powiększanie, zmniejszanie, zmiana kolorów
Operacje na plikach i katalogach.
itp.; numerowanie stron, tworzenie
Drukowanie, skanowanie tekstów i przypisów.
rysunków.
Tworzy nowe katalogi, kopiuje, przenosi,
zmienia nazwy, właściwości itp.
Korzystanie z dyktafonu i aparatu
Drukuje, skanuje teksty i rysunki.
cyfrowego.
Wykorzystuje dyktafon i aparat cyfrowy
podczas zbierania materiałów.
Projektowanie i wykonywanie szaty
graficznej.
Planowanie kampanii reklamowej Układa plan reklamy i sprzedaŜy gazety.
(poprzedzającej kolejne wydania
Tworzy hasła reklamowe.
gazetki).
Projektuje plakaty i strony tytułowe gazetki
Redagowanie haseł reklamowych
(zwiastuny artykułów).
jako zapowiedzi artykułów i
Świadomie stosuje róŜne sposoby
przygotowanie plakatów
wpłynięcia na odbiorcę.
reklamujących wydanie gazetki.
MATERIAŁY DYDAKTYCZNE PRZEWIDZIANE DO REALIZACJI PROGRAMU
•
słowniki: słownik poprawnej polszczyzny, słownik języka polskiego, słownik terminów
literackich, słownik wyrazów obcych, słownik ortograficzny
•
Gierszal K., Miętus G., Puchalska U., Warto stworzyć koło dziennikarskie. „Nowa
Polszczyzna” 2001, nr 4(24)
•
Ewa Gurbiel, GraŜyna Hardt - Olejniczak, Ewa Kołczyk, Helena Krupicka, Maciej M.
Sysło, Informatyka. Technologia informacyjna. Program nauczania dla szkoły
podstawowej, WSIP, Warszawa 1999
•
Jurska E., Samodzielne próby pisarskie uczniów i gazetki szkolne w kształceniu ich
sprawności językowej, „Język Polski w Szkole dla klas IV - VIII” 1996/ 97
•
Kaliszewska M., Prawdziwa „Gazeta Dzieci”, „Hejnał Oświatowy” 1997
•
Kąkolewski K., Teoria i praktyka dziennikarstwa, Warszawa 1964
•
Korolko M. , Sztuka retoryki. Przewodnik encyklopedyczny, Warszawa 1990
•
Miller M. , Szalejący reporter, czyli jak wydawać szkolną gazetkę?, „ Wszystko dla
Szkoły” 1996
•
zasoby szkolnej biblioteki i czytelni
•
Literatura polska. Przewodnik encyklopedyczny. T. 1 i 2
•
Internet
•
encyklopedie multimedialne
PLAN ZAJĘĆ
Zagadnienie
ogólne
Zagadnienie
szczegółowe
(temat zajęć)
Przygotowanie Historia
warsztatu
czasopiśmiennictwa
dziennikarskiego w Polsce.
ucznia.
~
liczba
godzin
1
Metody i formy
pracy
Osiągnięcia
mini wykład, praca
z tekstem - lektura
dostępnych
artykułów
związanych
z historią
czasopiśmiennictwa,
oś czasu,
- zna historię czasopism
w Polsce
Uczeń:
- wskazuje
podobieństwa i róŜnice
między czasopismami
dawnymi
a współczesnymi
- zna najwaŜniejsze
wydarzenia z dziejów
czasopism i umieszcza
je na osi czasu
Poznanie róŜnego
rodzaju czasopism
(w tym gazetek
szkolnych) i gazet
oraz ich adresatów.
1
metoda oglądowa,
praca w grupach,
dyskusja
- dzieli czasopisma ze
względu na tematykę
i adresatów
- spontanicznie
wypowiada swoje
wraŜenia po obejrzeniu
danego czasopisma
- współpracuje w grupie
i prezentuje efekty
pracy grupy
- poprawnie
argumentuje walory
czasopisma
Budowa gazety.
1
m. oglądowa, mini
wykład
- zna budowę gazety
- rozpoznaje tytuły,
nagłówki, wyróŜniki
tekstowe
- wskazuje stopkę
redakcyjną i wyszukuje
w niej potrzebne
informacje
Poznanie róŜnych
form wypowiedzi
dziennikarskiej.
Uczeń w roli
dziennikarza
1
mini wykład, praca
z tekstem, praca ze
słownikiem
terminów
literackich, praca w
grupach
- zna róŜne formy
wypowiedzi
dziennikarskiej
praca z tekstem,
korzystanie ze
słownika wyrazów
obcych, słownika
języka polskiego,
słownika terminów
literackich
- zna pojęcia związane
z pracą dziennikarza
(wywiad, reportaŜ,
felieton, fotoreportaŜ,
komiks, recenzja,
sprawozdanie, ankietasonda)
Tworzenie
słowniczka pojęć
związanych z pracą
dziennikarza.
1
Normy etyczne
obowiązujące
dziennikarza.
1
spotkanie z
dziennikarzem
lokalnej gazety
- zna normy etyczne
obowiązujące
dziennikarza czyli:
publikuje prawdę,
zachowuje tajemnicę
dziennikarską, nie
popełnia plagiatu, nie
zniesławia
Zasady
funkcjonowania
zespołu
redakcyjnego.
1
wycieczka do
redakcji
- zna zasady
funkcjonowania
redakcji: podział
zespołu na grupy,
opracowanie grafiku
odpowiedzialnych za
poszczególne zadania,
ustalenie sposobów
zbierania i dostarczania
materiałów do redakcji
Posługiwanie się
językiem i formami
dziennikarskimi.
1
m. pracy z tekstem, - podaje wyróŜniki
m. ćwiczeń
róŜnych form
praktycznych
dziennikarskich
- poprawnie wymawia,
zapisuje i odmienia
trudniejsze pojęcia
- posługuje się językiem
charakterystycznym dla
danej formy
wypowiedzi
- redaguje wywiad,
felieton, recenzję,
reportaŜ, sprawozdanie,
polemikę
Znajomość procesu
wydawniczego
i aktywne w nim
uczestnictwo.
2
dyskusja,
m. ćwiczeń
praktycznych
w pracowni
informatycznej
- gromadzi
i selekcjonuje materiały
do poszczególnych
numerów
- unika monotonii
- podaje ciekawe
informacje
- formułuje intrygujące
tytuły i nagłówki
- unika szumu
informacyjnego
- projektuje szatę
graficzną pisma
Stosowanie technik
komputerowych
w redagowaniu
artykułu
prasowego.
2
ćwiczenia
praktyczne
w pracowni
informatycznej
- przydziela zadania
konkretnym osobom
- dokonuje składu
numeru
-ustala tytuły oraz
nagłówki
poszczególnych
działów
- wykorzystuje
programy komputerowe
przydatne
w redagowaniu gazety
np. MS Word, MS
Publisher, Adobe Page
Maker
- korzysta ze skanera i
drukarki
Reklama i
opracowanie zasad
kolportaŜu.
1
dyskusja, burza
mózgów
- reklamuje swoje
czasopismo
- znajduje odbiorców
swojego czasopisma
- kalkuluje koszty
wydania i sprzedaŜy
gazety
Kryteria oceny ucznia
Aktywność na zajęciach.
Współpraca w grupie.
Samodzielność w przygotowaniu artykułów.
Sprawność w posługiwaniu się róŜnymi formami wypowiedzi.
Stopień samodzielności w zbieraniu materiałów, wyszukiwaniu informacji.
Pomysłowość, umiejętność dostrzegania problemów, poszukiwania tematów do artykułów.
Redagowanie tekstów poprawnych pod względem językowym, ortograficznym
i interpunkcyjnym.
Systematyczność pracy (udział w zajęciach, naradach redakcyjnych, publikowaniu artykułów).