badania naukowe
Transkrypt
badania naukowe
BADANIA NAUKOWE ACADEMIC RESEARCH Vol. 18, No. 2, 2006 ISSN 1641-8557 www.wsu.kielce.pl © 2006 WyŜsza Szkoła Umiejętności im. S. Staszica Stanislaw StaszicUniversity of Arts and Sciences Prawa autorskie zastrzeŜone • All rights reserved Drukowano w Polsce • Printed in Poland IGOR BURKCHANOW, MARTA PIKOR–NIEDZIAŁEK ADAPTACJA KULTUROWA W TŁUMACZENIU ARTYKUŁÓW PRASOWYCH: NA PRZYKŁADZIE TYGODNIKA „NEWSWEEK POLSKA” STRESZCZENIE Celem niniejszego artykułu jest omówienie tendencji występujących w tłumaczeniu artykułów prasowych z języka angielskiego na język polski. Przedstawione wyniki uzyskane zostały w drodze analizy artykułów z „Newsweek” i ich przekładów dla „Newsweek Polska”. Tłumaczenie publikacji informacyjnych róŜni się od przekładu innych typów dyskursu i podlega działaniu dwóch strategii: a) wprowadzeniu dodatkowych informacji do tekstu docelowego; b) wyeliminowaniu elementów tekstu źródłowego; co skutkuje zmianami w paragrafach, tytułach i implikuje uŜycie róŜnych technik tłumaczeniowych. CULTURAL ADAPTATION IN THE PROCESS OF TRANSLATING PRESS ARTICLES: THE CASE STUDY OF ,,NEWSWEEK POLSKA” ABSTRACT The article discusses the tendencies observable in the process of translating press articles from English into Polish. The results have been obtained in the course of analysis of Newsweek articles and their translations for Newsweek Polska. Translation of press articles differs from other types of mediated bilingual communication and is subject to two tendencies: a) introducing additional information into the target text; and b) eliminating elements of the source text, which implies paragraph shifts, alterations in titles, and the use of various translation techniques. 108 Igor Burkchanow, Marta Pikor-Niedziałek 1. WSTĘP Niniejszy artykuł stanowi cześć projektu, którego celem jest opracowanie modelu lingwistycznego, tworzącego wzorzec pisania artykułów w prasie polskiej według standardów prasy anglosaskiej, oraz pisania i edytowania artykułów dla polskich czasopism wydawanych w języku angielskim. Podstawowym celem niniejszego opracowania jest omówienie róŜnorakich tendencji w polskiej praktyce przekładu artykułów publikowanych w krajach anglojęzycznych. NaleŜy podkreślić, Ŝe publikacje słuŜące przekazowi wydarzeń i informacji ze świata tworzą specyficzny rodzaj dyskursu w ramach komunikacji pisanej, który cechują semantyczne, pragmatyczne i stylistyczne osobliwości. Wynika z tego, Ŝe istnieją pewne cechy charakterystyczne, rozróŜniające proces tłumaczenia artykułów prasowych od innych form pośredniej dwujęzycznej komunikacji. Przez „dwujęzyczną komunikację pośrednią” rozumiemy proces przekładu w ramach tłumaczenia profesjonalnego, który odbywa się za pośrednictwem tłumacza występującego jako jeden z uczestników aktu komunikacyjnego. Wyniki badań przedstawione w niniejszym opracowaniu uzyskane zostały drogą analizy korpusu danych stanowiących oryginalne artykuły opublikowane w amerykańskim tygodniku „Newsweek”, a następnie przetłumaczone na język polski dla jego lokalnego odpowiednika – „Newsweek Polska”. Artykuł w gazecie lub czasopiśmie musi z reguły spełniać pewne wymagania dotyczące ilości zajmowanego miejsca, stąd bardzo waŜnym parametrem w procesie tłumaczenia jest konieczność dopasowania tekstu docelowego do odpowiedniej liczby kolumn. Tłumacz musi więc dostosowywać się do pewnych drukarskich wymogów narzuconych przez dany typ dyskursu na końcowy produkt tłumaczenia, tj. tekst docelowy. Ogólnie moŜna wyodrębnić dwie strategie stosowane przez tłumaczy przy przekładaniu tekstów prasowych z języka angielskiego na język polski: a) wprowadzanie do tekstu polskiego dodatkowych informacji, których nie było w tekście źródłowym oraz b) wyeliminowanie niektórych informacji z tekstu źródłowego podczas procesu tłumaczenia. Obie tendencje i ich funkcje omówione zostaną w dalszej części artykułu. Innym procesem związanym z wyŜej wymienionymi strategiami jest zmiana paragrafów, gdyŜ podział na nie w tekstach źródłowych i docelowych bardzo często róŜni się. Struktura artykułu wiąŜe się z powyŜszymi zagadnieniami. Pierwsza część ma na celu omówienie funkcjonalnego aspektu wprowadzania dodatkowych informacji do tekstu docelowego jako procesu korzystnego dla potencjalnego czytelni- Adaptacja kulturowa w tłumaczeniu artykułów prasowych… 109 ka. Druga część przedstawia przyczyny motywujące wyeliminowanie pewnych elementów tekstu źródłowego w procesie tłumaczenia. Trzecia omawia funkcje, którym słuŜą zmiany paragrafów. Czwarta sekcja ma na celu zwrócenie uwagi na przyczyny zmian w tytułach i podtytułach artykułów, które mają miejsce w tłumaczeniu. Ostatnia część artykułu prezentuje techniki tłumaczeniowe wykorzystywane w procesie przekładu artykułów prasowych. Artykuł zamykają wnioski wyciągnięte z przeprowadzonych badań. 2. WPROWADZENIE DODATKOWYCH INFORMACJI DO TEKSTU DOCELOWEGO Wprowadzanie do tekstu docelowego informacji dodatkowych moŜe wynikać z róŜnych powodów. Informacje te mogą być niezbędne dla właściwej interpretacji tekstu przez czytelnika. Zwykle są to informacje dotyczące kontekstu sytuacyjnego oraz/lub kulturowego, który moŜe nie być znany potencjalnemu czytelnikowi „Newsweek Polska”. Informacje te często są w tekście docelowym wytłuszczone, by skupić uwagę czytelnika na najwaŜniejszych poruszanych kwestiach bądź po to, by czytelnik przeglądając dziennik mógł zorientować się jaka jest tematyka danego artykułu. Na przykład w polskim tłumaczeniu artykułu M. Henneberger o Teresie Heinz Kerry1 znajduje się wytłuszczone wtrącenie „Teresa Heinz Kerry nie jest jedyną Amerykanką aspirującą do pozycji Pierwszej Damy”, które nie występuje w tekście oryginalnym, gdzie wyraŜenie leksykalne Pierwsza Dama jest dosłownym tłumaczeniem angielskiego wyraŜenia the First Lady uŜywanym w odniesieniu do Ŝony prezydenta Stanów Zjednoczonych. Dodatkowo trzy inne wytłuszczone wtrącenia moŜna znaleźć w polskim przykładzie: a) „Z całym zaangaŜowaniem prowadziła teŜ działalność filantropijną”; b) „Pani Heinz Kerry nie moŜe się opędzić od dziennikarzy” oraz c) „Pierwsze krótkie spotkanie Teresy i Johna mialo miejsce na Kapitolu”.2 Dwa wtrącenia wydają się mieć swe uzasadnienie w pewnych elementach tekstu oryginalnego (por.: „Teresa Heinz Kerry – ‘‘wealthy venture philanthropist”” w tekście źródłowym). Trzecie wtrącenie natomiast zawiera informacje pochodzące z innych źródeł, gdyŜ nie są one obecne w tekście oryginalnym. Opisane powyŜej wtrącenia mają za zadanie dostosowywać specyficzne informacje kulturowe do potrzeb polskiego czytelnika, by dany artykuł był bardziej zrozumiały. Dają one jednocześnie potencjalnemu odbiorcy wyobraŜenie o tematyce danego artykułu. Spełniają więc dwie funkcje: a) funkcję adaptacji kulturowej oraz b) funkcję informacyjną. 110 Igor Burkchanow, Marta Pikor-Niedziałek Wprowadzenie dodatkowych elementów tekstu moŜe równieŜ wynikać z róŜnic między kulturą źródłową a docelową. Czasami obecność dodatkowych informacji w tekście docelowym moŜe nawet, na pierwszy rzut oka, wydawać się nieusprawiedliwiona. Na przykład w procesie opracowywania polskiej wersji wyŜej wspomnianego tekstu tłumacz miał pewne problemy ze znalezieniem odpowiednika wyraŜenia healthful lunch. Mógł on uŜyć zapoŜyczonego z języka angielskiego słowa lunch, które z powodów stylistycznych nie było jednak odpowiednie, gdyŜ nie będąc całkowicie zaadoptowane przez język polski, nie funkcjonuje w powszechnym i codziennym uŜyciu. Tłumacz zdecydował się więc uŜyć jednostki leksykalnej obiad jako odpowiednika angielskiego wyrazu lunch. Wybór tłumacza jest w pełni uzasadniony przez powszechne uŜycie tego wyrazu, na przykład: lunch time break tłumaczy się na język polski jako przerwa obiadowa. Ponadto, leksem obiad jest polisemantyczny i moŜe odnosić się do posiłku wieczornego – najwaŜniejszego posiłku dnia spoŜywanego późno wieczorem albo wcześnie w nocy. MoŜe się on jednak odnosić równieŜ do posiłku konsumowanego w ciągu dnia. Wtedy staje się równoznaczny z angielskim wyrazem lunch. NaleŜy zauwaŜyć, Ŝe rozróŜnienie to jest raczej mało klarowne i zaleŜy od nawyków Ŝywieniowych danej osoby, jej wieku, rozkładu dnia oraz innych zmiennych. Z wyŜej omówionych powodów nie jest ono jednoznaczne i moŜe być źródłem róŜnych efektów prototypowych. Ponadto, warto nadmienić, Ŝe angielsko– polskie słowniki dwujęzyczne podają leksem dinner jako angielski odpowiednik tłumaczeniowy wyrazu obiad (patrz tabela 1). Tabela 1. Angielsko–polskie odpowiedniki tłumaczeniowe. Angielski Polski breakfast lunch śniadanie obiad dinner obiad supper kolacja W obrębie niniejszego artykułu nie jest moŜliwe zaprezentowanie wszystkich przypadków, w których dodatkowe informacje mogą być wprowadzone do tekstu docelowego. PowyŜsze przykłady mają więc na celu jedynie zilustrowanie ogólnych tendencji w praktyce tłumaczeniowej tego typu dyskursu. 3. WYELIMINOWANIE ELEMENTÓW TEKSTU ŹRÓDŁOWEGO W PROCESIE TŁUMACZENIA Celem tej części opracowania jest omówienie głównych powodów, dla któ- Adaptacja kulturowa w tłumaczeniu artykułów prasowych… 111 rych niektóre elementy tekstów źródłowych są wyeliminowane z tekstów docelowych. Po pierwsze, pewne elementy tekstu źródłowego, które z punktu widzenia tłumacza nie wydają się być bardzo istotne dla odpowiedniego zrozumienia treści tekstu, mogą być pominięte, by uniknąć konieczności zbędnej adaptacji kulturowej tekstu, tj. dostosowania treści tekstu źródłowego do wymogów kultury docelowej. Na przykład, duŜy fragment tekstu źródłowego został wyeliminowany w procesie tłumaczenia artykułu dla tygodnika „Newsweek Polska”. Fragment ten jest następujący: “So what are you going to do today, Mrs. Heinz?” the driver says in response. “Oh, I’ll probably cry all day because my husband isn’t around,” she says wryly. “No, i think I’ll catch up with myself today,” she amends, pulling a handful of auburn curls up off her face, “which you never get to do in this business”.3 Z powodu róŜnic kulturowych ironiczna bądź sarkastyczna uwaga “I’ll probably cry all day […]”, dosłownie ,,Przepłaczę cały dzień”, mogłaby wydawać się nie na miejscu albo mogłaby być źle odebrana w kulturze docelowej, co spowodowało uŜycie opisywanej strategii tłumaczeniowej. Po drugie, niektóre elementy tekstu, które wydają się mało istotne, mogą zostać wyeliminowane, by tekst docelowy pozostał tej samej długości, co tekst źródłowy. Procedura ta jest w wielu wypadkach nieunikniona w związku z wyŜej wymienionymi wymogami drukarskimi, poniewaŜ polski tekst docelowy jest zwykle dłuŜszy od angielskiego tekstu źródłowego, a musi on odpowiadać tekstowi źródłowemu co do ilości kolumn oraz rozkładu strony. Ten rodzaj wyeliminowania elementów tekstu źródłowego nie wymaga zilustrowania, gdyŜ jest on częstą, jeśli nie niezbędną, praktyką stosowaną prawie w kaŜdym tłumaczeniu anglojęzycznych artykułów prasowych na język polski. Sprawą oczywistą jest więc, Ŝe eliminacji tego typu moŜna uniknąć poprzez wprowadzenie pewnych rozwiązań drukarskich, mających na celu zmianę rozkładu stron przeznaczonych na tekst docelowy. Rozwiązania te mogą polegać na: a) zmianie wielkości czcionki; b) ograniczeniu liczby ilustracji (fotografii etc.) lub zmniejszeniu ich wielkości. Trzeba podkreślić, Ŝe nie zawsze łatwo jest rozróŜnić pomiędzy wyŜej omówionymi rodzajami wyeliminowania informacji z tekstu źródłowego. Na przykład, zilustrowana powyŜej eliminacja fragmentów tekstu moŜe być przypisana obu czynnikom. Oczywisty jest równieŜ fakt, iŜ eliminowanie elementów tekstu źródłowego często skutkuje zmianą paragrafów. W następnym rozdziale zostaną omówione czynniki, które motywują róŜnice w podziale na paragrafy w tekście źródłowym i docelowym. 112 Igor Burkchanow, Marta Pikor-Niedziałek 4. ZMIANA PARAGRAFÓW W TEKŚCIE DOCELOWYM Zmiana paragrafów moŜe mieć miejsce z wielu powodów. Na przykład, informacje waŜne pod względem kulturologicznym, spełniające funkcję adaptacji kulturowej, mogą być wprowadzone do tekstu docelowego. Proces ten został omówiony w rozdziale 1. Przeciwną tendencję moŜna zauwaŜyć porównując angielskie artykuły i ich tłumaczenia w tygodnikach ,,Newsweek” i ,,Newsweek Polska”. Artykuły w ,,Newsweek Polska”, w przeciwieństwie do tekstów źródłowych, często zawierają informacje o charakterze lokalnym. Na przykład, w polskim tłumaczeniu artykułu ‘‘Europe’s Big Land Grab”4 autorstwa Chrisa Sulavika znajduje się wtrącony, dość długi paragraf przedstawiający stosunek Polaków do hipermarketów, oraz przepisy prawne dotyczące tego typu sklepów w Polsce.5 Ten rodzaj wtrącenia wydaje się być nie na miejscu z punktu widzenia takich zasad tłumaczenia, jak ,,lojalność’’ i ,,wierność’’. Wprowadzenie dodatkowych informacji dla lokalnego odbiorcy wydaje się być równocześnie całkowicie usprawiedliwione z dziennikarskiego punktu widzenia oraz wymogów o charakterze pragmatycznym. Niemniej jednak pozostaje nierozstrzygnięta kwestia statusu tekstu docelowego, który moŜe być traktowany jako tłumaczenie albo jako adaptacja oryginału. NaleŜy bowiem pamiętać, iŜ imię i nazwisko dziennikarza figurują w przetłumaczonej wersji artykułu, pomimo Ŝe nie jest on autorem wtrąconych fragmentów tekstu. Jak juŜ zostało wspomniane, mniej waŜne informacje pod względem kulturowym mogą być usunięte z tekstu docelowego, szczególnie ze względu na wymagania dotyczące długości artykułu. W niektórych przypadkach tłumaczone jest tylko jedno zdanie z całego paragrafu tekstu źródłowego, podczas gdy pozostała jego zawartość zostaje pominięta. W tej sytuacji tłumacz zmienia budowę tekstu, tj.: a) dołącza przetłumaczone zdanie do wcześniejszego bądź następnego paragrafu; b) łączy go ze zdaniami z poprzedzającego i następującego po nim paragrafu; c) pozostawia go jako paragraf składający się z jednego zdania. Dane korpusowe wskazują na to, Ŝe ostatnie rozwiązanie jest rzadko stosowane w praktyce ze względu na unikanie duŜych dysproporcji w długości paragrafów. Innym powodem, dla którego stosuje się zmianę paragrafów, jest konieczność wprowadzenia nowych elementów do tekstu docelowego. Wspomniane juŜ zostało, Ŝe wtrącenia wydrukowane pogrubioną czcionką mają za zadanie przyciągnąć uwagę czytelnika. Wtrącenia te pomimo, Ŝe są umieszczane na początku paragrafu, nigdy nie funkcjonują jako podtytuły dzielące artykuł na części. Muszą Adaptacja kulturowa w tłumaczeniu artykułów prasowych… 113 one więc być dołączane do istniejącego paragrafu, albo ten ostatni zostaje podzielony na dwa odrębnie. Na przykład, w artykule ‘‘U.S. Brands on the Run’’ napisanym przez Karen Lowry Miller6, koniec pierwszego paragrafu i początek drugiego są następujące: ‘‘[…] ‘It’s an early warning sign,’ says Roper ASW managing director Tom Miller. ‘We’re seeing a shift in the balance of power’. If the balance of power is indeed beginning to shift, it would mark an end to the virtually uninterrupted rise of American brands since World War II. [...]”. W polskiej edycji tygodnika ,,Newsweek”7 drugi paragraf składa się z końcówki pierwszego i początku drugiego paragrafu wersji anglojęzycznej, i brzmi następująco: ,,To wczesny sygnał ostrzegawczy (w tekście pogrubionym drukiem – I.B., M.P–N.) – mówi Tom Miller, dyrektor zarządzający RoperASW. W świecie globalnych marek obserwujemy zmianę układu sił – dodaje. Jeśli ten układ rzeczywiście zaczyna się zmieniać, to być moŜe obserwujemy schyłek epoki właściwie nieprzerwanej ekspansji amerykańskich marek. Za jej początek moŜna uznać okres II wojny światowej”. W przykładzie tym zmiana paragrafu wprowadzona w polskim tekście docelowym miała na celu zwrócić uwagę czytelnika na fakt, Ŝe amerykańskie koncerny międzynarodowe tracą swoją pozycję na całym świecie. Z tego powodu drugi paragraf artykułu w polskiej edycji zaczyna się słowami ,,To wczesny sygnał ostrzegawczy’’. Zdanie to napisane jest w tekście pogrubioną czcionką po to, by zwrócić uwagę odbiorcy na jedną z najwaŜniejszych informacji w artykule. Ponadto, w niektórych przypadkach tłumacz dochodzi do wniosku, Ŝe lepiej jest przedstawić informację zawartą w jednym paragrafie tekstu źródłowego w dwóch, lub więcej paragrafach tekstu docelowego. Fragmenty artykułu ‘‘John Kerry’s Secret Ingredient’’ napisanego przez Melindę Henneberger8 oraz artykułu ,,John Kerry na prezydenta’’9 ilustrują wyŜej przedstawioną tendencję. W angielskiej edycji piąty paragraf artykułu jest następujący: “The daughter of a Portuguese doctor, Maria Teresa Thierstein Simões-Ferreira grew up in Mozambique, making the rounds with her father and helping him treat the poor. In her speeches, she often says, ‘‘How this little girl from Africa got here, 114 Igor Burkchanow, Marta Pikor-Niedziałek i don’t know…’’ Here’s how: while studying in Geneva, she met her first husband, Jack Heinz, an only child who told her his family made soup back in the States. The heir to the Heinz food empire, he went on to become a Republican senator from Pennsylvania. When he was killed in a plane crash in 1991, she inherited his fortune – $500 million, give or take – and took over the management of his family’s $1.2 billion endowment. Though devastated by the loss of the husband that even her new handler, Chris Black, calls ‘‘the love of her life,’’ she turned what had been a philanthropy funding mostly small projects into a major research and education operation, directed particularly at women’s health and the environment’’. W polskiej edycji fragment ten podzielony został na trzy paragrafy: ,,Córka portugalskiego lekarza Maria Teresa Thierstein Simões–Ferreira wychowała się w Mozambiku, gdzie wraz z ojcem pomagała najuboŜszym z ubogich. W swych przemówieniach często mówi o sobie: ,,Nie mam pojęcia, jak ta mała dziewczynka z Afryki tu dotarła...’’. A było to tak: podczas studiów w Genewie poznała swego pierwszego męŜa, Jacka Heinza. Jedyny dziedzic imperium spoŜywczego Heinzów, przedstawiając się jej, powiedział: ,,Moja rodzina produkuje zupy w Ameryce’’. Gdy znaleźli się w Stanach, Jack nie ograniczył się do prowadzenia biznesu – został republikańskim senatorem z Pensylwanii. Kiedy zginął w katastrofie lotniczej w 1991 roku, Ŝona odziedziczyła jego majątek – jakieś 500 mln dolarów – i przejęła zarządzanie wielkim imperium rodzinnym wartym 1,2 mld dolarów. Z całym zaangaŜowaniem prowadziła teŜ dalej działalność filantropijną. Rozwinęła duŜy program edukacyjno–badawczy, koncentrując się na ekologii i zdrowiu kobiet’’. W przykładzie tym podział na paragrafy w edycji ,,Newsweek Polska” sprawia, Ŝe historia Ŝycia Teresy Kerry staje się bardziej zrozumiała dla potencjalnego polskiego czytelnika. Ponadto, pierwsze zdanie ostatniego paragrafu tekstu polskiego (,,Z całym zaangaŜowaniem prowadziła teŜ dalej działalność filantropijną’’) jest napisane pogrubioną czcionka po to, by zwrócić uwagę polskiego czytelnika na fakt, iŜ pani Kerry w pełni poświęciła się prowadzeniu akcji charytatywnych. Z powyŜszej analizy wynika więc, Ŝe wszystkie zmiany paragrafów w obrębie wewnętrznej struktury tekstu, tj. zmiany w liczbie, długości i zawartości paragrafów dokonywane są w wyniku wyeliminowania oraz wprowadzania informacji w procesie adaptacji kulturowej artykułu prasowego. Zmiana tytułów i podtytułów ma w tym względzie nie mniejsze znaczenie. Adaptacja kulturowa w tłumaczeniu artykułów prasowych… 115 5. ZMIANA TYTUŁÓW I PODTYTUŁÓW W PROCESIE TŁUMACZENIA Zmiana tytułu i/lub podtytułu w tłumaczeniu artykułów prasowych moŜe być zastosowana w celu adaptacji kulturowej w procesie przekazywania informacji, jak równieŜ zaakcentowania treści przekazu. Na przykład, w angielskojęzycznej edycji ,,Newsweek” artykuł napisany przez Karen Breslau o Arnoldzie Schwarzenegerze10 kandydującym na stanowisko gubernatora Kalifornii nosi następujący tytuł i podtytuł: ‘‘No Fellow Too Strange’’, dosłownie ‘KaŜdy facet się nadaje’, oraz ‘‘The Terminator has to crush doubts about his substance’’, dosłownie ‘Terminator musi rozwiać wątpliwości co do swojej osoby’. Dla porównania, tytuł i podtytuł tego artykułu w wersji polskojęzycznej11 brzmią następująco: „Guberminator”, oraz „Arnold Schwarzeneger wierzy, Ŝe wkrótce zostanie gubernatorem Kalifornii. Jest pewien, Ŝe zagłosuje na niego potęŜna armia fanów »Terminatora 3«”. Polski tytuł ,,Guberminator’’ jest połączeniem dwóch wyrazów: polskiego leksemu gubernator oraz angielskiego terminator. Tytuł ten wydaje się więc pełnić funkcję informacyjną, jak równieŜ emfatyczną. Z jednej strony sugeruje on, iŜ aktor, który grał kiedyś w filmie ‘‘Terminator” ubiega się obecnie o stanowisko gubernatora. Z drugiej natomiast, uŜycie nowo utworzonego słowa podkreśla fakt niecodzienności tej sytuacji. Podtytuł artykułu, który został poddany kulturowej oraz informacyjnej adaptacji z myślą o potencjalnym odbiorcy ma za zadanie wyjaśnienie, iŜ: a) osobą kandydującą jest Arnold Schwarzeneger; b) ubiega się on o stanowisko gubernatora Kalifornii oraz c) grał on w filmie ‘‘Terminator 3”. Tytuł i podtytuł wersji angielskojęzycznej, przetłumaczone dosłownie, nie pełniłyby dla polskiego czytelnika w wystarczającym stopniu funkcji informacyjnej, skutkiem czego polski odbiorca tekstu docelowego mógłby pozostawać częściowo niedoinformowany. PowyŜszy przykład w wystarczającej mierze ilustruje omówione tendencje dotyczące zmiany tytułów. NaleŜy podkreślić fakt, iŜ w procesie tłumaczenia prawie kaŜdy tytuł podlega róŜnorakim zmianom, które mogą być znaczne, jak równieŜ niewielkie. 116 Igor Burkchanow, Marta Pikor-Niedziałek 6. TECHNIKI TŁUMACZENIOWE STOSOWANE W TŁUMACZENIU ARTYKUŁÓW PRASOWYCH Głównym celem tej części artykułu nie jest przedstawienie wyczerpującej listy technik uŜywanych w procesie tłumaczenia artykułów prasowych z języka angielskiego na język polski. Kompletny ich opis w ramach teorii tłumaczenia jeszcze nie został opracowany, chociaŜ istnieje szereg publikacji na ten temat.12 Omówione zostaną natomiast najwaŜniejsze techniki tłumaczeniowe uŜywane w procesie przekładu tekstów tego typu. W wielu artykułach tłumacze uŜywają synonimii międzyjęzykowej. Omawiana technika tłumaczeniowa zakłada zastosowanie leksemu języka docelowego, zakres znaczeniowy i uŜycie którego nie wydają się być dokładnie takie same jak odpowiednie cechy przekładanego wyrazu języka źródłowego. Bardzo często istnieje inny wyraz uŜywany jako odpowiednik znaczeniowy i cechujący się większą zgodnością z leksemem języka źródłowego. W takich przypadkach wybór synonimu językowego jest zwykle podyktowany czynnikami stylistycznymi, koniecznością uniknięcia potencjalnych niekorzystnych efektów homofonicznych oraz zjawiskiem fonetycznego symbolizmu.13 Na przykład, w artykule ‘‘Fall of the Royal Fortune’’14 wyraŜenie lingwistyczne tricky business zostało przetłumaczone na język polski jako śliska sprawa.15 Polski odpowiednik uŜyty w tekście docelowym wydaje się mieć inne znaczenie niŜ odpowiedniki podawane w słowniku dwujęzycznym, por.: trudny ‘hard, difficult’, zawiły ‘intricate, complicated’, delikatny ‘delicate, scabrous’, oraz niebezpieczny ‘dangerous’. 16 W niektórych przypadkach tłumacz tworzy nowe wyraŜenie leksykalne lub wykorzystuje rzadko uŜywane słowo. Na przykład, w artykule ‘‘No Fellow Too Strange”17 wyraŜenie multiplex strategy zostało przełoŜone na polski jako kinowa strategia.18 Przymiotnik kinowy ‘kinematograficzny; dotyczący kina, związany z kinem’ funkcjonujący w tekście docelowym jako odpowiednik leksemu multiplex, po pierwsze, bardzo odbiega znaczeniowo od odpowiedników podawanych przez słownik dwujęzyczny: wieloraki, złoŜony.19 Po drugie, przymiotnik ten cechują ograniczenia w planie walencji leksykalno–semantycznej oraz mniejsza częstotliwość uŜycia w porównaniu z jego synonimem filmowy. Wynika to z faktu, iŜ rzeczownik kino, od którego pochodzi przymiotnik kinowy, stosunkowo niedawno zaczął być odmieniany przez przypadki, co z kolei świadczy o tym, Ŝe wyraz ten niedawno teŜ został całkowicie zaadoptowany przez język polski. Bardzo interesujący przykład uŜycia międzyjęzykowego odpowiednika moŜna znaleźć w polskim przykładzie artykułu ‘‘Too Much Money’’,20 gdzie autor Adaptacja kulturowa w tłumaczeniu artykułów prasowych… 117 zastosował następujące wyraŜenie lingwistyczne: ‘‘The most hyped American Internet survivor is eBay [...]’’. W wydaniu ,,Newsweek Polska”21 sekwencja ta przełoŜona została następująco: ,,Najsławniejszym pogrobowcem amerykańskiej internetowej gorączki jest serwis aukcyjny eBay’’. Rzeczownik survivor, który nie posiada jednowyrazowego międzyjęzykowego synonimu w języku polskim, zastąpiony został leksemem pogrobowiec, który w podstawowym znaczeniu odnosi się do dziecka urodzonego po śmierci swego ojca. W wyŜej przytoczonym fragmencie tekstu docelowego wyraz ten uŜyty jest więc w sensie metaforycznym. Wybór dokonany przez tłumacza w powyŜszym przykładzie wydaje się być w pełni uzasadniony stylistycznie, niemniej jednak istniała równieŜ moŜliwość uŜycia słowa relikt jako najbliŜszego znaczeniowo odpowiednika. Technikę tłumaczenia zastosowaną w tym przykładzie moŜna określić mianem ,,zmiana aksjologicznej polaryzacji’’. Cechą charakterystyczną elementu leksykalnego języka źródłowego survivor oraz jednostki leksykalnej języka docelowego pogrobowiec jest ich zabarwienie ekspresyjne. W pierwszym jednak przypadku zabarwienie to ma charakter pozytywny, por. John is a survivor, co jest odbierane jako sukces w kulturze źródłowej, podczas gdy w drugim przypadku leksem pogrobowiec moŜe mieć zabarwienie negatywne. Inne techniki tłumaczeniowe równieŜ polegają na manipulacji zabarwieniem ekspresyjnym bądź stylistycznym danego wyraŜenia leksykalnego w procesie przekładu. Na przykład, w artykule Karen Lowry Miller zatytułowanym ‘‘Too Much Money”22 autor zastosował sekwencję słowną currency meltdown, która w polskiej edycji ,,Newsweek Polska”23 przetłumaczona została jako kryzys walutowy. Technika tłumaczeniowa implikująca uŜycie stylistycznie niezabarwionego (lub słabo zabarwionego) wyraŜenia w języku docelowym w zastępstwie sekwencji leksykalnej języka źródłowego o zabarwieniu ekspresyjnym bądź stylistycznym znana jest pod nazwą przeniesienia na wyŜszy poziom stylistyczny. Odwrotna tendencja ma miejsce w przypadku przeniesienia na niŜszy poziom stylistyczny, tj. zastąpienie stylistycznie niezabarwionego lub słabo zabarwionego wyraŜenia języka źródłowego wyraŜeniem mocno zabarwionym stylistycznie w języku docelowym. Często uŜywane w procesie tłumaczenia są odpowiedniki kolokacyjne lub pragmatemy. Termin ,,kolokacja’’ wprowadzony przez Firtha24, a rozwinięty później przez wielu lingwistów25, jest definiowany jako charakterystyczna kombinacja słów, której człony leksykalne cechuje relacja idiomatyczna oparta na ich częstym współwystępowaniu w danym języku. Firth26 proponuje rozróŜnienie dwóch terminów: ,,kolokacja’’, dla wyrazów cechujących się relacją semantyczną, oraz ,,koligacja’’, dla tych jednostek, które 118 Igor Burkchanow, Marta Pikor-Niedziałek cechuje relacja syntaktyczna pomiędzy leksemami. Niemniej jednak większość lingwistów uŜywa pierwszego terminu jako ogólnej kategorii określającej zarówno semantyczno–leksykalne, jak i formalno–syntaktyczne związki między wyrazami. Znaczne trudności w procesie tłumaczenia powstają z powodu róŜnic cech kombinatoryjnych członów leksykalnych. Na przykład, w pierwszym paragrafie wcześniej wspomnianego artykułu ‘‘The Fall of the Royal Fortune”27 występuje kolokacja break silence, dosłownie ‘złamać ciszę, milczenie’: ‘‘[...] a prominent member of the Netherland’s illustrious House of Orange broke the family’s long silence [...]’’. Zdanie to zostało przetłumaczone na język polski jako: ‘‘[...] prominentny członek znamienitej dynastii orańskiej złamał wieloletnie milczenie swojej rodziny [...].’’.28 Angielska kolokacja break silence została więc zastąpiona w procesie tłumaczenia kalką językowa, tj. niewystępującą w języku polskim kombinacją słów złamać milczenie, która w rzeczywistości jest dosłownym tłumaczeniem angielskiego wyraŜenia. Występujące w języku polskim kolokacje: przerwać czyjeś milczenie, złamać ciszę, oraz przerwać ciszę teoretycznie mogłyby być uŜyte jako odpowiedniki tłumaczeniowe w tym kontekście. WyraŜenie złamać ciszę jest jednak, po pierwsze, pewną innowacją w języku, po drugie, jest skróconą formą wyraŜenia złamać ciszę przedwyborczą uŜywanego w odniesieniu do sytuacji przed wyborami, kiedy partie polityczne powinny zakończyć kampanie przedwyborcze, lecz jedna z nich tego nie czyni. Funkcjonująca w języku polskim kolokacja przerwać ciszę natomiast implikuje nagłe wydarzenie, którym przewaŜnie jest czynność werbalna. Kolokacja przerwać milczenie wydaje się więc być najbardziej adekwatnym odpowiednikiem tłumaczeniowym w analizowanym kontekście sytuacyjnym i lingwistycznym. Wybór tłumacza natomiast moŜe być uznany za nieusprawiedliwiony, poniewaŜ stwarza on złe wraŜenie stylistyczne, a nawet moŜe być uwaŜany za błąd tłumaczeniowy. Niekiedy kolokacje języka źródłowego tłumaczone są na język docelowy dosłownie za pomocą kalki, tj. techniki polegającej na dosłownym tłumaczeniu składników morfologicznych złoŜonych członów leksykalnych, kolokacji charakterystycznych dla danego języka, nazw róŜnych instytucji itd. W rezultacie proces ten prowadzi do uŜywania kolokacji w języku docelowym w nowym, metaforycznym znaczeniu. Zdanie ‘‘Most of the zoning legislation has got the retailers by the throat” pochodzące z artykułu autorstwa Chrisa Sulavika zatytułowanego ‘‘Europe’s Big Land Grab’’29 w polskim tekście docelowym zostało przetłumaczone następująco: ,,Legislacja dotycząca zagospodarowania przestrzennego chwyciła sieci handlowe za gardło’’.30 Kolokacja występująca w języku angielskim to have sb by the throat została więc przetłumaczona jako chwycić kogoś za gardło. Polskie tłumaczenie tego zdania brzmi jednak trochę dziwnie, przynajmniej dla niektórych Adaptacja kulturowa w tłumaczeniu artykułów prasowych… 119 rodowitych uŜytkowników tego języka. MoŜe ono równieŜ wydawać się zbyt innowacyjne lub nawet sprawiać nienajlepsze wraŜenie stylistyczne. Inny przykład tłumaczenia za pomocą zapoŜyczenia kolokacyjnego moŜna znaleźć we wspomnianym juŜ wcześniej artykule ,,Unijny hipertłok’’ autorstwa Chrisa Sulavika,31 w którym oryginalne zdanie angielskie ‘‘There are Safeway stores in this portfolio that will have directors of the other companies salivating’’32 zostało przełoŜone na język polski w następujący sposób: ,,Dyrektorzy innych firm ślinią się na myśl o sklepach Safewaya’’. Angielski czasownik salivate został przetłumaczony za pomocą wyraŜenia w rzeczywistości niefunkcjonującego w języku polskim jako kolokacja: ślinić się na myśl o czymś. Tłumaczenie za pomocą międzyjęzykowej transpozycji gramatycznej równieŜ zostało zastosowane w powyŜszym przykładzie. Ta technika tłumaczenia omówiona przez Vinay i Darbelnet, Catforda, Newmarka33 polega na zastąpieniu jednej struktury gramatycznej przez drugą. W wielu przypadkach zastosowanie tej techniki tłumaczenia jest nieuniknione z powodu róŜnic strukturalnych w systemach gramatycznych języka źródłowego i docelowego. Bardzo często nie jest to po prostu zastąpienie jednego członu gramatycznego przez drugi, jak twierdzi Newmark,34 lecz kilka czasami złoŜonych zmian podyktowanych strukturą gramatyczną języka docelowego. W przykładzie omówionym powyŜej wyraŜenie gramatyczne to have sb doing sth (to have sb salivating) zastąpione zostało orzecznikową formą czasownika (ślinią się) w polskim przekładzie artykułu. Inny przykład tłumaczenia za pomocą międzyjęzykowej transpozycji gramatycznej moŜna znaleźć w angielskiej wersji wspomnianego juŜ wcześniej artykułu „Fall of the Royal Fortune”,35 w którym Frisco Endt oraz Karen Lowry Miller, autorzy tekstu źródłowego, uŜyli wyraŜenia „bulls–t exaggerations of his family fortune”, które w polskim tekście docelowym zostało przełoŜone jako „g...ne bzdury”, w których wyolbrzymia się majątek jego rodziny”.36 WyraŜenie językowe „bulls-t exaggerations” występujące w tekście źródłowym przetłumaczone więc zostało za pomocą sekwencji „g...ne bzdury”, ... „wyolbrzymia się”. Innymi słowy, angielska konstrukcja: rzeczownik + rzeczownik + wyraŜenie przyimkowe została zastąpiona polską konstrukcją: przymiotnik + rzeczownik + zdanie podrzędne. Tłumaczenie za pomocą międzyjęzykowej parafrazy jest inną, często wykorzystywaną przez tłumaczy techniką. Newmark37 definiuje pojęcie parafrazy jako „rozszerzenie lub wolne tłumaczenie znaczenia zdania”. Dodaje on równieŜ, Ŝe rozwiązanie to jest „dla tłumacza wyjściem ostatecznym”. Dla Newmarka tłumaczenie za pomocą parafrazy implikuje przekształcenie duŜej części tekstu źródło- 120 Igor Burkchanow, Marta Pikor-Niedziałek wego w tekst docelowy o podobnych proporcjach, który ma długość przynajmniej jednego zdania. Baker38 interpretuje tę kategorię raczej jako zastąpienie jedno-, lub wielowyrazowego wyraŜenia leksykalnego tekstu źródłowego wyraŜeniem opisowym tekstu docelowego. Newmark z kolei uŜywa terminu „definicja” w celu określenia tego samego pojęcia, por. ,,definicja, zwykle przekształcenie w wyraŜenie opisowe rzeczownikowe lub przymiotnikowe’’.39 Baker40 wprowadza rozróŜnienie dwóch typów tłumaczenia poprzez parafrazę: a) parafrazowanie za pomocą „pokrewnego słowa” oraz b) parafrazowanie, uŜywając „nie spokrewnionych ze sobą słów”. NaleŜy podkreślić, iŜ ‘‘pokrewne słowo’’ w tym kontekście oznacza odpowiednik międzyjęzykowy, którego treść semantyczna i pragmatyczna pokrywa się z jednostką leksykalną języka źródłowego, pomimo Ŝe naleŜą one do innych części mowy w obu językach. Bardzo często wybór lub odrzucenie międzyjęzykowego odpowiednika tego rodzaju podyktowane jest wymaganiami stylistycznymi. Na przykład, wyraŜenie językowe to think small, występujące w artykule ‘‘Europe’s Big Land Grab’’41, zostało przetłumaczone na polski jako myśleć w skali lokalnej.42 Parafrazowanie to zostało dokonane za pomocą pokrewnego słowa. Niemniej jednak, w tym samym artykule, parafrazowanie za pomocą niepokrewnych słów równieŜ zostało uŜyte, gdyŜ wyraz ubiquitous został przetłumaczony jako element charakterystyczny. PowyŜsze przykłady ilustrują uŜycie róŜnorakich technik tłumaczeniowych w procesie przekładu artykułów prasowych z języka angielskiego na polski. Analiza danych wykazała, iŜ najczęściej stosowanymi technikami w procesie tłumaczenia artykułów prasowych są: kalka językowa oraz kolokacyjne zapoŜyczenia tłumaczeniowe. Wykorzystanie specyficznych technik tłumaczenia w duŜym stopniu spowodowane jest koniecznością zastosowania wyŜej wymienionych strategii: a) wyeliminowania pewnych elementów tekstu źródłowego; b) wprowadzenia dodatkowych informacji do tekstu źródłowego. 7. WNIOSKI NajwaŜniejszą tezą postulowaną w artykule jest załoŜenie, iŜ publikacje prasowe jako rodzaj komunikacji pisanej stanowią odrębny typ dyskursu, cechujący się pewnymi osobliwościami o charakterze semantycznym, pragmatycznym oraz stylistycznym. Tłumaczenie artykułów prasowych róŜni się więc od innych typów pośredniej komunikacji dwujęzycznej. NajwaŜniejszym wymogiem narzuconym na tłumacza artykułów prasowych jest konieczność dostosowania tekstu do odpowiedniego formatu. Innymi słowy, wymogi drukarskie określają długość tekstu docelowego. Adaptacja kulturowa w tłumaczeniu artykułów prasowych… 121 Z tego punktu widzenia końcowy produkt tłumaczenia jest funkcją co najmniej czterech zmiennych: a) konieczności uwzględnienia treści tekstu źródłowego; b) wymogów adaptacji kulturowej; c) wymogów drukarskich oraz d) osobliwości językowych artykułu źródłowego, ze szczególnym uwzględnieniem jego cech pragmatycznych i stylistycznych. Analiza pokazała, iŜ w procesie przekładu artykułów z języka angielskiego na polski oraz ich adaptacji do polskiej rzeczywistości wykorzystywane są dwie przeciwstawne strategie. Pierwsza z nich polega na wprowadzeniu dodatkowych informacji do tekstu docelowego, druga natomiast zakłada eliminację pewnych elementów tekstu źródłowego. Zastosowanie tych strategii często prowadzi do zmiany paragrafów, oryginalnych tytułów i/lub podtytułów, implikuje równieŜ uŜycie róŜnorakich technik tłumaczeniowych. Zmiana paragrafów moŜe mieć miejsce z co najmniej trzech powodów. Po pierwsze, stosuje się ją wtedy, kiedy nowa informacja niewystępująca w tekście źródłowym jest wprowadzona do tekstu docelowego. Po drugie, procedura ta stosowana jest równieŜ w przypadku wyeliminowania części informacji z tekstu źródłowego w procesie przekładu. Po trzecie, zmiana paragrafów moŜe mieć miejsce, gdy tłumacz chce zwrócić uwagę czytelnika na pewne fakty przedstawione w tekście. W wyniku tych zabiegów liczba paragrafów oraz ich treść w tekście źródłowym i docelowym róŜnią się. Współczesne badania empiryczne wykazały, iŜ proces przekładu jest nie tylko procesem zamiany międzyjęzykowej, ale równieŜ, w niemniejszym stopniu, adaptacji kulturowej. W tłumaczeniu prasy moŜna znaleźć wiele przykładów świadczących o ,,nadmiernej adaptacji kulturowej’’, tj. wprowadzeniu zbyt wielu elementów kultury odbiorczej do tekstu docelowego. W przypadkach tych trudno odróŜnić tłumaczenie właściwe od adaptacji. NaleŜy zaznaczyć, Ŝe takich przykładów nie ma zbyt wiele, gdyŜ tłumacze nie chcą prawdopodobnie naruszać praw autorskich. Niemniej jednak w niektórych przypadkach wyŜej wspomniane rozbieŜności między artykułem źródłowym a jego polskim tłumaczeniem są zaskakujące duŜe. Powstaje więc pytanie, czy autor oryginalnego tekstu, będąc świadomym tych zmian, zaakceptowałby je. Niekiedy pozostaje sprawą dyskusyjną, czy rezygnacja z uŜycia juŜ istniejących w danym języku docelowym kolokacji bądź pragmatemów, a zamiast tego zastosowanie kalki semantycznej wyraŜenia z tekstu źródłowego, powinno być traktowane jako błąd tłumaczeniowy. ZapoŜyczenia tłumaczeniowe tego rodzaju mają charakter metaforyczny i stwarzają wraŜenie stylistycznej innowacji, co 122 Igor Burkchanow, Marta Pikor-Niedziałek zgodne jest ze stylem tego typu dyskursu, a juŜ na pewno charakterystyczne jest dla dziennikarstwa amerykańskiego jako gatunku literackiego. LITERATURA 1 Henneberger M., “John Kerry na prezydenta”. ,,Newsweek Polska”. 27/2003. pp. 48–49. 2 Henneberger M., ‘‘John Kerry’s secret ingredient”. ,,Newsweek”. June 30, 2003/July 7, 2003, pp. 36–37. 3 Henneberger M., “John Kerry na prezydenta”. ,,Newsweek Polska”. 27/2003. pp. 48–49; Henneberger M., ‘‘John Kerry’s secret ingredient”. ,,Newsweek”. June 30, 2003/July 7, 2003, pp. 36–37. 4 Sulavic Ch., August 11, 2003. “Europe’s big land grab”. ,,Newsweek”. pp.40. 5 Sulavic Ch., 32/2003. ,,Unijny hipertłok”. ,,Newsweek Polska”. pp. 60–61. 6 Miller K.L., July 21, 2003. “U. S. brands on the run”. ,,Newsweek”. pp. 43–44. 7 Miller K.L., 29/2003. ‚,Symbole na muszce’’.,, Newsweek Polska”. pp. 28–30. 8 Henneberger M., ‘‘John Kerry’s secret ingredient”. ,,Newsweek”. June 30, 2003/July 7, 2003, pp. 36–37. 9 Henneberger M., “John Kerry na prezydenta”. ,,Newsweek Polska”. 27/2003. pp. 48–49. 10 Breslau K., August 25, 2003/September 1, 2003. “No fellow too strange”. ,,Newsweek”. pp. 26. 11 Breslau K., 34/2003. ,,Guberminator”. ,,Newsweek Polska”. pp.48. 12 Vinay J.-P. and J. Darbelnet. Stylistique comparée du francais et de l’anglais. Métode de traduction, Paris 1965; Didier; Newmark P. Approaches to Translation, Oxford, New York, etc. 1981; Pergamon Press; Newmark P. A Textbook of Translation. Oxford, New York, etc. 1988; Prentice Hall; Baker M. In Other Words: a Coursebook on Translation, London 1992; Routledge; Burkhanov I. Translation: Theoretical Prerequisites, Rzeszów 2003; Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego. 13 Burkhanov I., Translation: Theoretical Prerequisites, Rzeszów 2003; Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego. 14 Endt F. and K. L. Miller, June 30, 2003/July 7, 2003. “Fall of the royal fortune”. ,,Newsweek”. pp.31. 15 Endt F. and K.L. Miller, 27/2003. ,,Biedna korona dynastii orańskiej”, ,,Newsweek Polska”. pp. 55. 16 Stanisławski J., Wielki słownik polsko-angielski, PWN, Warszawa 1964. 17 Breslau K. August 25, 2003/September 1, 2003. “No fellow too strange”. ,,Newsweek”. pp. 26. 18 Breslau K. 34/2003. ,,Guberminator”. ,,Newsweek Polska”. pp.48. 19 Stanisławski, J., Wielki słownik polsko-angielski, PWN, Warszawa 1964. Adaptacja kulturowa w tłumaczeniu artykułów prasowych… 20 123 Miller K.L. August 18, 2003. “Too much money’’. ,,Newsweek”. pp. 32–37. Miller K.L. 33/2003. ,,Świat skąpany w forsie’’. ,,Newsweek Polska”. pp. 62–64. 22 Miller K.L. August 18, 2003. “Too much money’’. ,,Newsweek”. pp. 32–37. 23 Miller K.L. 33/2003. ,,Świat skapany w forsie’’. ,,Newsweek Polska”. pp. 62–64. 24 Firth J. R., Papers in Linguistics 1934–1951, London 1957, Oxford University Press. 25 Greenbaum S., 1970 Verb–Intensifier Collocations in English: An Experimental Approach. (Janua Linguarum. Studia Memoriae nNicolai Van Wijk. Series Minor, Nr. 86), The Hague & Paris: Mouton; Sinclair J. and M. Coulthard. “Collocation: a progress report”, w: Steele R. & Threadgold T. (eds), 1987, pp. 319-331. 26 Firth J. R., Papers in Linguistics 1934–1951, London 1957, Oxford University Press. 27 Endt F. and K. L. Miller. June 30, 2003/July 7, 2003. “Fall of the royal fortune”. ,,Newsweek”. pp.31. 28 Endt F. and K.L. Miller. 27/2003. ,,Biedna korona dynastii orańskiej”. ,,Newsweek Polska”. pp. 55. 29 Sulavic Ch. August 11, 2003. “Europe’s big land grab”. ,,Newsweek”. pp.40. 30 Sulavic Ch. 32/2003. ,,Unijny hipertłok”. ,,Newsweek Polska”. pp. 60–61. 31 Sulavic Ch. 32/2003. ,,Unijny hipertłok”. ,,Newsweek Polska”. pp. 60–61. 32 Sulavic Ch. August 11, 2003. “Europe’s big land grab”. ,,Newsweek”. pp.40. 33 Vinay J.-P. and J. Darbelnet, Stylistique comparée du francais et de l’anglais. Métode de traduction, Paris 1965: Didier; Catford J. C., a Linguistic Theory of Translation, London 1965: Oxford University Press; Newmark P., Approaches to Translation, Oxford, New York, etc. 1981: Pergamon Press. 34 Newmark P., Approaches to Translation, Oxford, New York, etc. 1981: Pergamon Press. 35 Endt F. and K. L. Miller. June 30, 2003/July 7, 2003. “Fall of the royal fortune”. ,,Newsweek”. pp.31. 36 Endt F. and K.L. Miller. 27/2003. ,,Biedna korona dynastii orańskiej”. ,,Newsweek Polska”. pp. 55. 37 Newmark P., Approaches to Translation, Oxford, New York, etc. 1981: Pergamon Press; Newmark P., a Textbook of Translation. Oxford, New York, etc. 1988: Prentice Hall. 38 Baker M. In Other Words: a Coursebook on Translation, London 1992: Routledge. 39 Newmark P., Approaches to Translation, Oxford, New York, etc. 1981: Pergamon Press. 40 Baker M., In Other Words: a Coursebook on Translation, London 1992: Routledge. 41 Sulavic Ch. August 11, 2003. “Europe’s big land grab”. ,,Newsweek”. pp.40. 42 Sulavic Ch. 32/2003. ,,Unijny hipertłok”. ,,Newsweek Polska”. pp. 60–61. 21