Wieże Europy Włochy

maj, tydzień II
Krąg tematyczny: „Jestem Europejczykiem”
Wieże Europy
Włochy
Dzieci skakały przez dziurę w serze,
a teraz z klocków budują wieżę.
Wtem krasnal Raduś tak się odzywa:
-Przepiękna wieża- zupełnie krzywa! (budujemy wieżę z klocków- wznosimy język
coraz wyżej: najpierw do górnego wałka dziąsłowego, do zębów, do górnej wargi,
potem do nosa)
Tymczasem Rycerz w różowej zbroi
rumaka swego przy studni poił. (naśladujemy stukot kopyt: kląskamy językiem; koń
pije wodę: wysuwamy i chowamy język)
Widząc budowlę, krzyknął z zapałem:
– W Pizie podobną wieżę widziałem!
Jest krzywa wieża, a pod nią loch. (zaglądamy językiem do lochu: przesuwamy
po podniebieniu do gardła)
Chcecie? Jedźmy do Włoch! (naśladujemy odgłos pociągu: czu, czu, czu....)
Nim wyruszymy, powiem wam w skrócie:
Włosi mieszkają na wielkim bucie.
I kto się czasem bawi atlasem,
na pewno widział ten but z obcasem. (naśladujemy stukanie obcasami: tup,
tup, tup....)
Francja
Znowu dzisiaj tu w przedszkolu
przed wyprawą ruch niemały. (poruszamy językiem w różne strony wewnątrz
jamy ustnej)
Stacja. Pociąg do Paryża.
No i dzieci pojechały. (naśladujemy odgłos pociągu: czu, czu, czu....)
Paryż- miasto nad SekwanąOd lat swym urokiem kusi. (uśmiechamy się pięknie)
Kto przyjedzie, ten na Paryż
z wieży Eiffla spojrzeć musi. (przysłaniamy dłonią do skronie, jakbyśmy
obserwowali okolicę)
Gdzie ta wieża? Mkną dzieciaki
nad Sekwaną, po bulwarze. (przesuwamy językiem po krawędzi górnych zębów)
A po rzece płyną barki,
a na barkach – marynarze. (naśladujemy szum wody - wymawiamy: szsz.......)
– Hura! Mamy wieżę Eiffla!- (unosimy język do nosa)
Raduś z dziećmi krzyknął chórem.
I dzieciaki, licząc schody,
rozpoczęły marsz pod górę. (dotykamy językiem każdego zęba po kolei)
Wielka Brytania
Razu pewnego klekotał bocian: (wymawiamy: kle, kle, kle....)
-Wielka Brytania jest w kształcie smoka! (otwieramy szeroko buzię, jakbyśmy ziali
ogniem)
Dzieci usiadły więc na kanapie (układamy język płasko na dnie jamy ustnej)
by tę wiadomość sprawdzić na mapie.
-Anglia z walców angielskich słynie.
Królowa tańczy walce w Londynie. (tańczymy językiem - poruszamy nim w różne
strony w obrębie jamy ustnej)
Tam, nad Tamizą, jest wieża stara. (sięgamy językiem do nosa)
Na niej olbrzymia tarcza zegara. (kręcimy językiem dookoła przy szeroko otwartych
ustach)
A w wieży mieszka chluba korony
Big Ben- londyński dzwon ponad dzwony.
Więc nikt nie pyta, która godzina,
bo głos Big Bena mu przypomina. (wymawiamy: bim, bam, bim, bam...)
-Skąd wiesz to boćku?
-Podróż mi służy. Właśnie z brytyjskiej wracam podróży.
krzyknęły dzieci z i Raduś: - Świetnie!
Łapmy samolot, bo nam ucieknie! (naśladujemy odgłos samolotu: żżżż....)