Ćw. 6 - Domy zwierząt

Transkrypt

Ćw. 6 - Domy zwierząt
listopad, tydzień II
Krąg tematyczny: „Mój dom i inne domy”
Domy zwierząt
Osoba dorosła pokazuje dzieciom obrazek przedstawiający zwierzęcy
dom,dzieci odgadują do kogo on należy. Po odgadnięciu wykonują
określone ćwiczenia aparatu artykulacyjnego.
1. Dom pszczoły – ul
Naśladujemy odgłos latających pszczół: bzzzzzz.
Pszczoły szukają kwiatów (kilkakrotnie nabieramy nosem powietrza,
powoli wydychamy ustami).
Pszczoły lecą w stronę kwiatów (ponownie naśladujemy odgłos
pszczół).
Zbierają nektar (wyciągamy język wykonując ruch od dolu do góry
oraz w stronę jamy ustnej, sugerujący nabieranie nektaru).
Lecą z powrotem do ula (bzyczymy jak pszczółki).
2. Dom psa – buda
Piesek wącha szukając kości (naśladujemy wąchanie szybko
nabierając i wydychając powietrze nosem).
Znalazł kość, więc się oblizuje (wykonujemy ruchy okrężne językiem
naokoło warg).
Gryzie kość (poruszamy szczęką we wszystkie strony).
Warczy, bo widzi z daleka innego psa (naśladujemy warczenie).
Poznaje, że to jego kolega, więc cieszy i macha ogonem
(przesuwamy kilkakrotnie jezykiem od lewego kącika ust do
prawego).
Piesek szczeka, żeby zawołać swojego kolegę (naśladujemy
szczekanie).
3. Dom rybki – akwarium
Rybka z radością pływa w wodzie (wymawiamy wielokrotnie „plum,
plum...” najpierw wolno, potem coraz szybciej).
Żeby płynąć jeszcze szybciej, mocno porusza ogonem (wykonujemy
szybkie ruchy szerokiego języka dotykając raz górej raz dolnej
wargi).
Chętnie wypłynęłaby z akwarium i popłynęła dalej (przy
zamkniętych ustach poruszamy językiem w buzi na róże strony
wypychając policzki i wargi).
Rybka chciałaby nam coś powiedzieć (mocno wysuwamy wargi do
przodu otwierając i zamykając usta).
4. Dom wiewiórki – dziupla.
Wiewiórka zwinnie skacze po drzewach (przy szeroko otwartej buzi
dotykamy na przemian górnej i dolnej wargi, górnych i dolnych
zębów, górnych i dolnych dziąseł).
Zbiera orzeszki do swojego domku (wysuwamy język, po czym
przesuwamy nim po górnej wardze, górnych zębach i podniebieniu
do tyłu - czynność powtarzamy kilkakrotnie).
Gdy nastaną mrozy, głęboko schowa się w dziupli (przesuwamy
językiem po podniebieniu aż do gardziołka).
Przez całą zimę będzie chrupała swoje zapasy (nagryzamy delikatnie
górnymi zębami dolną wargę).
5. Dom bociana – gniazdo
Bocian buduje gniazdo wysoko, bardzo wysoko (podnosimy się
wysoko podnosząc ręce do góry, jednocześnie języczkiem próbując
dotknąć nosa).
Potrafi długo stać na jednej nodze (unosimy język do wałka
dziąsłowego i jak najdłużej usiłujemy go tam utrzymać, szeroko
otwierając usta).
Bocian ma bardo długi dziób (wysuwamy jak najdalej do przodu
złączone wargi).
Potrafi tym dziobem długo klekotać: „kle, kle, kle....(wymawiamy
„kle, kle..” przy szeroko otwartych ustach, unosząc język za górne
zęby; próbujemy wymawiać to jak najdłużej, na jednym wydechu).