Ćw. 6 - Domy zwierząt
Transkrypt
Ćw. 6 - Domy zwierząt
listopad, tydzień II Krąg tematyczny: „Mój dom i inne domy” Domy zwierząt Osoba dorosła pokazuje dzieciom obrazek przedstawiający zwierzęcy dom,dzieci odgadują do kogo on należy. Po odgadnięciu wykonują określone ćwiczenia aparatu artykulacyjnego. 1. Dom pszczoły – ul Naśladujemy odgłos latających pszczół: bzzzzzz. Pszczoły szukają kwiatów (kilkakrotnie nabieramy nosem powietrza, powoli wydychamy ustami). Pszczoły lecą w stronę kwiatów (ponownie naśladujemy odgłos pszczół). Zbierają nektar (wyciągamy język wykonując ruch od dolu do góry oraz w stronę jamy ustnej, sugerujący nabieranie nektaru). Lecą z powrotem do ula (bzyczymy jak pszczółki). 2. Dom psa – buda Piesek wącha szukając kości (naśladujemy wąchanie szybko nabierając i wydychając powietrze nosem). Znalazł kość, więc się oblizuje (wykonujemy ruchy okrężne językiem naokoło warg). Gryzie kość (poruszamy szczęką we wszystkie strony). Warczy, bo widzi z daleka innego psa (naśladujemy warczenie). Poznaje, że to jego kolega, więc cieszy i macha ogonem (przesuwamy kilkakrotnie jezykiem od lewego kącika ust do prawego). Piesek szczeka, żeby zawołać swojego kolegę (naśladujemy szczekanie). 3. Dom rybki – akwarium Rybka z radością pływa w wodzie (wymawiamy wielokrotnie „plum, plum...” najpierw wolno, potem coraz szybciej). Żeby płynąć jeszcze szybciej, mocno porusza ogonem (wykonujemy szybkie ruchy szerokiego języka dotykając raz górej raz dolnej wargi). Chętnie wypłynęłaby z akwarium i popłynęła dalej (przy zamkniętych ustach poruszamy językiem w buzi na róże strony wypychając policzki i wargi). Rybka chciałaby nam coś powiedzieć (mocno wysuwamy wargi do przodu otwierając i zamykając usta). 4. Dom wiewiórki – dziupla. Wiewiórka zwinnie skacze po drzewach (przy szeroko otwartej buzi dotykamy na przemian górnej i dolnej wargi, górnych i dolnych zębów, górnych i dolnych dziąseł). Zbiera orzeszki do swojego domku (wysuwamy język, po czym przesuwamy nim po górnej wardze, górnych zębach i podniebieniu do tyłu - czynność powtarzamy kilkakrotnie). Gdy nastaną mrozy, głęboko schowa się w dziupli (przesuwamy językiem po podniebieniu aż do gardziołka). Przez całą zimę będzie chrupała swoje zapasy (nagryzamy delikatnie górnymi zębami dolną wargę). 5. Dom bociana – gniazdo Bocian buduje gniazdo wysoko, bardzo wysoko (podnosimy się wysoko podnosząc ręce do góry, jednocześnie języczkiem próbując dotknąć nosa). Potrafi długo stać na jednej nodze (unosimy język do wałka dziąsłowego i jak najdłużej usiłujemy go tam utrzymać, szeroko otwierając usta). Bocian ma bardo długi dziób (wysuwamy jak najdalej do przodu złączone wargi). Potrafi tym dziobem długo klekotać: „kle, kle, kle....(wymawiamy „kle, kle..” przy szeroko otwartych ustach, unosząc język za górne zęby; próbujemy wymawiać to jak najdłużej, na jednym wydechu).