Biuletyn wrzesień 2015

BIULETYN INFORMACYJNY
Parafia Prawosławna w Dubinach

Św. Krzyż Pański, Jak poprawnie żegnać się?

Harmonogram nabożeństw na wrzesień 2015

Narodzenie Bogarodzicy
Wrzesień 2015
Św. Krzyż Pański
Podwyższenie Krzyża Pańskiego to starożytne święto z „ciężką”, sakralną bizantyńską oprawą. Przez wiele wieków w katedrach sprawowany był czyn Podniesienia Krzyża. Biskup, stojąc pośrodku cerkwi w otoczeniu wielu duchownych, wznosił go ponad głowy modlących się i kreślił znak krzyża na cztery strony świata,
a chór w tym czasie głośno śpiewał Hospodi pomiłuj. To było święto chrześcijańskiego imperium, które narodziło się pod znakiem krzyża w dzień, kiedy pokazał się on cesarzowi Konstatynowi z napisem „Pod nim
zwyciężysz”, święto triumfu chrześcijaństwa nad innowierczymi królestwami i cywilizacjami, święto chrześcijańskiego świata,jak zawsze zabrzmi pieśń: Krest chranitiel wsieja wsielennyja, Krest – krasota Cerkwi,
Krest – carej dzierżawa… Ale wokół cerkwi będzie jak zwykle rozlegać się wrzawa ogromnego, nie uczestniczącego w tej uroczystości miasta, a miliony ludzi w nim – jak dawniej – będą żyć swoimi radościami i smutkami, nie mającymi żadnego odniesienia do święta. Mamy więc święto triumfu chrześcijaństwa w świecie, w
którym, wydaje się, że poniosło klęskę, skąd zostało wypędzone, gdzie jest prześladowane albo ledwie tolerowane.Skąd mamy śmiałość powiedzieć, że Krzyż jest symbolem niezłomnego zwycięstwa?
Trzeba przyznać, że wielu chrześcijan nie znalazłoby odpowiedzi na te pytania. Przywykli do tego, że Cerkiew została wyparta ze społeczeństwa, kultury, oświaty – słowem, ze wszystkiego – na peryferia życia. Zadawalają się tym, że z nieukrywaną pogardą pozwala się im sprawować swoje obrzędy, byleby tylko siedzieli
cicho, posłusznie i nie przeszkadzali światu budować życia bez Krzyża, a więc i bez Boga, bez wiary, bez
modlitwy. Ci umęczeni chrześcijanie ledwie wspominają, co powiedział Chrystus w noc zdrady: „Na świecie
doznacie ucisku, ale miejcie odwagę: Jam zwyciężył świat” (J 16,33).
Złotem, srebrem i drogocennymi kamieniami był upiększony ten krzyż, który wznosili duchowni nad tłumami modlących się. Ale ani złoto, ani srebro, ani drogocenne kamienie nie były w stanie przyćmić pierwotnego znaczenie Krzyża – narzędzia haniebnej i męczeńskiej kaźni, do którego został przybity gwoździami
przez wszystkich porzucony, z trudem oddychający z bólu i pragnienia Człowiek. Nie dla zewnętrznego
triumfu, nie dla zewnętrznego zwycięstwa przyszedł na świat Chrystus. Proponowano Mu królestwo, ale odmówił, a w chwili zdrady powiedział: „Czy myślisz, że nie mógłbym prosić Ojca mego, a zaraz wystawiłby
mi więcej niż dwanaście zastępów legionów?” (Mt 26,53). Ale nigdy Chrystus nie był Królem w większym
stopniu niż wtedy, gdy otoczony głośno urągającym tłumem szedł na Golgotę, dźwigając na plecach ciężki
krzyż. Nigdy nie była tak widoczna jego królewska siła, jak wtedy, gdy Piłat wyprowadził Go do oszalałych
wrogów z cierniowym wieńcem na głowie, w czerwonych szatach, skazanego na śmierć i powiedział: „Oto,
król wasz” (J 19,14). I tajemnica chrześcijaństwa oraz zalążek jego zwycięstwa zawiera się w radosnym przekonaniu, że poprzez to osadzenie i ukrzyżowanie zajaśniała w świecie miłość Boża, otworzyło się królestwo,
nad którym nikt na świecie nie trzyma władzy. I prawdę tę każdy z nas powinien przyjąć całym sercem, pełnią swojej wiary i nadziei, bez czego nie mają znaczenia żadne zewnętrzne zwycięstwa.
O. Aleksander Schmemann (fragmenty)
Jak poprawnie żegnać się?
"Przeżegnaj się, syneczku", – cicho powiedziała kobieta w średnim wieku do
stojącego obok niej nastolatka, kiedy kapłan z podwyższenia błogosławił modlących się Ewangelią. I ten razem z matką godne i nieśpieszne zaczął kreślić
na sobie znak krzyża. "W imię Ojca i Syna i Świętego Ducha", – ledwie słyszalnie szeptały wargi, a twarz chłopca przyjęła przy tym uroczyścieuwielbiający (torżestwienno-błahohowiejnyj) wyraz.
Jakże pocieszający to widok! Ale jak często, niestety, przypadnie widzieć
inne obrazy – wierzący ludzie, przez wiele lata uczęszczający na nabożeństwa,
żegnają się kompletne niepoprawnie… Jeden macha ręką dookoła siebie, jakby
muchy odpędzał; drugi złożył palce do szczypty i wydaje się, że on nie żegnać
się będzie, a obsypie się solą; trzeci – z całego rozmachu wbija palce w czoło, jak gwoździe. Co już
mówić o najbardziej rozpowszechnionym błędzie, kiedy ręki nie dociągają do ramion, opuszczając
gdzieś obok szyi.
Błahostka? Drobiazgi? Formalności? Nie, w żadnym wypadku. Jeszcze swiatitiel Bazyli Wielki
pisał: "W Cerkwi wszystko jak przystoi i godnie bywa". Znak krzyża jest widocznym świadectwem
naszej wiary. Żeby poznać, czy przed tobą jest prawosławny czy nie, trzeba po prostu poprosić go by
się przeżegnał, a po tym, jak on to zrobi i czy zrobi w ogóle, wszystko stanie się jasne. I przypomnimy sobie ewangeliczne: "Wierny w małym i w wielkim jest wierny" (Łuk. 16, 10). Siła znaku Krzyża jest niezwykle wielka. Wielokrotnie w Żywotach Świętych spotykamy opowiadania o tym, jak
diabelskie czary pryskały po jednokrotnym położeniu na człowieku znaku Krzyża. Dlatego ci, którzy
niedbale, w pośpiechu i nieuważnie żegnają się, po prostu cieszą biesów.
Lecz jaki znak Krzyża będzie poprawnym? Trzeba złożyć razem trzy pierwsze palce prawej ręki,
co symbolizuje Jedność Świętej Niepodzielnej Trójcy. Dwa pozostałe palce – ściśle przygiąć do dłoni, symbolizując tym samym schodzenie Syna Bożego z Nieba na ziemię (dwa palce - symbol dwóch
natur Jezusa Chrystusa). Początkowo złożone palce kładziemy na czoło, dla uświęcenia umysłu; zatem na łono, w okolicach splotu słonecznego – dla uświęcenia zmysłów; potem – na prawe, a potem
lewe ramię, uświęcając siły fizyczne. Opuściwszy rękę, czynimy pokłon do pasa. Dlaczego? Dlatego,
że dopiero co przedstawiliśmy na sobie Krzyż Golgoty i kłaniamy się mu. Właściwie, jeszcze jeden
rozpowszechniony błąd – pokłon równocześnie ze znakiem krzyża. Czynić tego nie należy.
W licznych starych podręcznikach Zakonu Bożego przy opisie znaku krzyża dolny koniec Krzyża
proponowano czynić na piersi. W takim razie Krzyż staje się odwróconym i mimo woli przekształca
się w symbol satanistów.
Znak Krzyża towarzyszy wierzącemu wszędzie. Żegnamy się, wstając z pościeli i kładąc się spać,
wychodząc na ulicę i wchodząc do świątyni; przed jedzeniem żegnamy się sami i błogosławimy znakiem krzyża jedzenie. Krzyż Chrystusowy poświęca sobą wszystkich i wszystko i dlatego przedstawienie jego na sobie przez wierzących jest zbawienne i przynosi korzyści dla duszy.
Harmonogram nabożeństw sierpień 2015
5 wrzesień (sobota) Godz. 17:00 Wsienoszcznoje bdienije
6 wrzesień 14 niedziela po Pięćdziesiątnicy

Godz. 9:00 Liturgia w cerkwi w Dubinach i na Krynoczce

Godz. 17:00 Akafist na Krynoczce
11 wrzesień (piątek) Ścięcie głowy św. Jana Chrzciciela (USIEKNOWIENIJE)

Godz. 8:00 święcenie mogił na cmentarzu parafialnym

Godz. 10:00 Św. Liturgia
12 wrzesień (sobota) Godz. 17:00 Wsienoszcznoje bdienije
13 wrzesień 15 niedziela po Pięćdziesiątnicy

Godz. 9:00 Liturgia w cerkwi w Dubinach i na Krynoczce

Godz. 17:00 Akafist na Krynoczce
19 wrzesień (sobota) Godz. 17:00 Wsienoszcznoje bdienije
20 wrzesień 16 niedziela po Pięćdziesiątnicy

Godz. 9:00 Liturgia w cerkwi w Dubinach i na Krynoczce

Godz. 17:00 Świąteczne Wsienoszcznoje bdienije z litiją
21 wrzesień (poniedziałek) Święto Narodzenia Bogarodzicy

Godz. 9:00 Akafist Bogorodicy i Oświęcenie wody

Godz. 10:00 Św. Liturgia tylko w cerkwi w Dubinach
26 wrzesień (sobota) Święto Podwyższenia Krzyża Pańskiego Nabożeństwo na Krynoczce

Godz. 17:00 Świąteczne Wsienoszcznoje bdienije z litiją i wyniesieniem Krzyża Św.
27 wrzesień (niedziela) Święto Podwyższenia Krzyża Pańskiego Nabożeństwo na
Krynoczce

Godz. 8:00 Akafist Św. Krzyża

Godz. 9:00 Liturgia i oświęcenie wody w studni na Krynoczce
Drodzy Bracia i Siostry
W związku z ogromem prac i kosztów związanych z remontem naszej cerkwi ks. Proboszcz i Rada Parafialna zwraca się z prośbą do wszystkich
osób chcących zostawić swój datek o przesyłanie
ofiar na numer konta:
Parafia p/w Zaśnięcia Marii Panny w Dubinach
Nr konta 02 8071 0006 0008 1663 2000 0010
Ofiary można również wpłacać Radzie cerkiewnej
(w cerkownom jaszczyku).
Kontakt z nami
Parafia Prawosławna p/w Zaśnięcia Najświętszej Marii Panny w Dubinach
ul. Szkolna 2
17-200 Dubiny
tel. (85)682 40 40
Proboszcz Parafii:
Ks. Prot mgr Mikołaj Kulik Tel: 601 842
854
[email protected]
Odwiedź nas w Internecie
www.dubinycerkiew.pl
Za ofiary Spasi Was Hospodi !
Święto Narodzenie Bogurodzicy (8/21 września)
Jest to pierwsze wielkie święto rocznego cyklu świąt cerkiewnych, który rozpoczyna się 1/14 września. O okolicznościach tego wydarzenia dowiadujemy się z wczesnochrześcijańskiej tradycji. Małżeństwo Joachim i Anna nie miało dzieci. Inni Żydzi
uważali, że ich bezdzietność jest karą za grzechy i poniżali ich.
Oni zaś, ciągle modlili się do Boga, wierząc, że Bóg usłyszy ich
modlitwy i uszczęśliwi potomstwem. Pewnego dnia Joachim odszedł na pustynię, by tam w samotności oddać się modlitwie. Anna została w domu i opłakiwała swoją bezpłodność. Gdy zobaczyła ptasie gniazdo wypełnione pisklętami zawołała w wielkim
smutku: "Czym zawiniłam, że jestem gorsza od tych ptaków, które cieszą się ze swego potomstwa. Nawet morze jest pełne ryb i
ziemia wydaje owoc w swoim czasie i wychwala Pana".
Bóg wysłuchał modlitw świętych małżonków. Annie zjawił się Anioł Pański i powiedział: "Anno! Wasze
modlitwy zostały wysłuchane. Urodzisz córkę, która będzie radością wszystkich ludzi". Tę samą wieść
przyniósł Anioł Joachimowi. Szczęśliwi małżonkowie dziękowali Bogu za tę łaskę i obiecali, że przyszłe
dziecko ofiarują na służbę Bogu. Swą córkę nazwali Marią. Tak narodziła się Ta, przez Którą przyszedł do
nas Chrystus Pan i Zbawiciel. Ludzie świętują dni urodzin swoich krewnych i bliskich, a także dni urodzin
sławnych i wybitnych ludzi. W tym dniu przynosimy bliskiemu nam człowiekowi prezenty. A jaki prezent
możemy przynieść Najświętszej Marii Pannie w dniu, w którym Cerkiew czci Jej Narodzenie? Serdeczną
modlitwę, a przede wszystkim pamięć o Niej, naśladowanie Jej w naszym życiu. Naśladowanie jej czystości, Jej pokory, miłości i cierpienia.
Dzień święta to 8 września (21.09 wg nowego stylu)
Autor: ks. mgr Adam Lewczuk tel. 668425827 mail [email protected]