Środowa Audiencja Generalna - Radio Maryja

Środowa Audiencja Generalna - Radio Maryja

www.radiomaryja.pl/artykuly.php?id=109871
2011-01-26
Środowa Audiencja Generalna
Drodzy bracia i siostry!
Dzisiaj chciałbym opowiedzieć o Joannie d' Arc, młodej świętej końca Średniowiecza, zmarłej w wieku 19
lat w 1431 roku. Ta święta Francuska, wielokrotnie cytowana w Katechizmie Kościoła Powszechnego jest
szczególnie bliska św. Katarzynie ze Sieny, patronce Włoch i Europy, o której mówiłem w jednej z
niedawnych katechez. Są to bowiem dwie święte z ludu, świeckie i konsekrowane w dziewictwie; dwie
zaangażowane mistyczki nie w klasztorze, ale pośród rzeczywistości najbardziej dramatycznych Kościoła i
świata ich czasu. Być może, że są to postacie najbardziej charakterystyczne tych "dzielnych niewiast" końca
Średniowiecza, które wnosiły bez lęku wielkie światło Ewangelii w złożone okoliczności historii.
Moglibyśmy je zestawić ze świętymi kobietami, które wytrwały na Kalwarii, blisko Jezusa Ukrzyżowanego i
Maryi Jego Matki, podczas gdy Apostołowie uciekli, a sam Piotr trzykrotnie się Go zaparł. Kościół w tym
okresie przeżywał wielki kryzys schizmy zachodniej trwającej prawie 40 lat. Kiedy umiera Katarzyna ze
Sieny w 1380 roku, istnieje Papież i antypapież; kiedy rodzi się Joanna w 1412 rok istnieje Papież i dwóch
antypapieży. Równocześnie z tym wewnętrznym rozdarciem Kościoła trwały bratobójcze wojny między
chrześcijańskimi narodami Europy, najbardziej dramatyczną z nich była niekończąca się "Wojna Stuletnia"
między Francją a Anglią.
Joanna d'Arc nie umiała ani czytać ani
pisać, ale głębię jej duszy możemy poznać dzięki dwóm źródłom o wyjątkowej wartości historycznej: dwa
Procesy, które jej dotyczą. Pierwszy, Proces Skazania zawiera opis długich i licznych przesłuchań Joanny
podczas ostatnich miesięcy jej życia (luty-maj 1431), i zawiera słowa samej świętej. Drugi, Proces
oczyszczenia z oskarżeń lub "uniewinnienia", zawiera zeznania około 120 naocznych świadków wszystkich
etapów jej życia.
Joanna urodziła się w Domremy, małej miejscowości położonej na granicy między Francją
a Lotaryngią. Jej rodzice byli zamożnymi rolnikami, powszechnie znanymi jako przykładni chrześcijanie.
Otrzymała od nich dobre wychowanie religijne, w którym znaczącą rolę odegrała duchowość "Imienia Jezus",
propagowana przez św. Bernardyna ze Sieny a rozpowszechniona w Europie przez franciszkanów. Z imieniem
Jezusa zawsze łączono Imię Maryi. W ten sposób duchowość Joanny, oparta na pobożności ludowej, staje się
głęboko chrystocentryczna i maryjna. Od samego dzieciństwa przejawia ona wielką miłość i współczucie
wobec najuboższych, chorych i wszystkich cierpiących, w dramatycznym kontekście wojny.
Na podstawie
jej własnych słów wiemy, iż życie religijne Joanny dojrzewa w niej jako doświadczenie mistyczne, począwszy
www.radiomaryja.pl
Strona 1/8
od trzynastego roku jej życia (PCon, I, s. 47 - 48). Poprzez "głos" św. Michała Archanioła, Joanna czuje się
powołana przez Pana do zintensyfikowania swojego życia chrześcijańskiego oraz do osobistego
zaangażowania się w działalność na rzecz wyzwolenia swojego narodu. Jej natychmiastowa odpowiedź, jej
"tak" wyraziło się poprzez ślub dziewictwa, wraz z nowym zaangażowaniem się w życie sakramentalne i
modlitewne. Wyrażało się ono w codziennym uczestnictwie we Mszy Św., częstej spowiedzi i Komunii św.,
długich chwilach cichej modlitwy przed krzyżem lub wizerunkiem Maryi. Współczucie i zaangażowanie tej
młodej francuskiej wiejskiej dziewczyny w obliczu cierpienia stały się jeszcze bardziej intensywne dzięki jej
mistycznej więzi z Bogiem. Jednym z najbardziej oryginalnych aspektów świętości tej młodej dziewczyny jest
właśnie ten związek między mistycznym doświadczeniem a polityczną misją. Po latach życia ukrytego i
wewnętrznego dojrzewania, następuje krótki, bo zaledwie dwuletni, ale bardzo intensywny okres jej
publicznej działalności: jeden rok wypełniony działalnością i jeden rok pełen cierpień.
Na początku 1429 r.
Joanna rozpoczyna swoją działalność zmierzającą do wyzwolenia swojego narodu. Liczne świadectwa
ukazują nam tę młodą, mającą zaledwie 17 lat kobietę, jako osobowość bardzo mocną i zdecydowaną, zdolną
do przekonania niezdecydowanych i zalęknionych mężczyzn. Pokonując wszystkie przeszkody, spotyka się z
Delfinem Francji, przyszłym królem Karolem VII, który w Poitiers poddaje ją przesłuchaniu przez kilku
uniwersyteckich teologów. Ich osąd był pozytywny: nie dostrzegli w niej niczego złego, a jedynie dobrą
chrześcijankę.
22 marca 1429 r. Joanna pisze ważny list skierowany do króla Anglii i do jego ludzi, którzy
oblegali miasto Orlean (tamże, s. 221 - 222). Proponuje ona pokój w sprawiedliwości pomiędzy dwoma
chrześcijańskimi narodami, pod patronatem imion Jezusa i Maryi. Propozycja ta została jednak odrzucona i
Joanna została zmuszona do zaangażowania się na rzecz wyzwolenia miasta, co też dokonało się 8 maja.
Kolejnym kulminacyjnym momentem jej politycznej działalności była koronacja króla Karola VII, która
odbyła się w Reims, 17 lipca 1429 r. Przez cały rok, Joanna mieszka z żołnierzami, prowadząc wśród nich
prawdziwą misję ewangelizacyjną. Wiele jest ich świadectw na temat jej dobroci, jej odwagi i nadzwyczajnej
czystości. Jest nazywana przez wszystkich "dziewicą", i ona samą siebie tak określa. Męczeństwo Joanny
rozpoczyna się 23 maja 1430, kiedy dostaje się do niewoli wpadając w ręce swoich wrogów. 23 grudnia
zostaje doprowadzona do miasta Rouen. Tam odbywa się długi i dramatyczny Proces skazania, który
rozpoczął się w lutym 1431 roku, a skończył się 30 maja spaleniem na stosie. To był wielki i uroczysty proces,
któremu przewodniczyło dwóch sędziów kościelnych, biskup Pierre Cauchon i inkwizytor Jean le Maistre, ale
w rzeczywistości całkowicie napędzany przez liczną grupę znanych teologów z Uniwersytetu w Paryżu, w roli
doradców. Byli to duchowni francuscy, którzy przynależeli do innej opcji politycznej stojących aniżeli Joanna
i z góry zakładali negatywny osąd jej osoby i jej misji. Ten Proces ten jest wstrząsającą stronicą w historii
świętości, ale także stronicą świetlanej tajemnicy Kościoła, który, według słów Soboru Watykańskiego II, jest
"święty i zarazem ciągle potrzebujący oczyszczenia" (LG 8). Jest "dramatycznym spotkaniem pomiędzy
www.radiomaryja.pl
Strona 2/8
Świętą i jej sędziami, którymi są duchowni. Przez nich Joanna jest oskarżona i potępiona jako heretyczka i
posłana na straszliwą śmierć na stosie. W odróżnieniu od świętych teologów, którzy byli światłem na
Uniwersytecie Paryskim, takich jak św. Bonawentura, św. Tomasz z Akwinu i bł. Duns Szkot, o których
mówiłem w poprzednich katechezach, ci sędziowie są teologami, którym zabrakło miłości i pokory, aby
dostrzec w tej młodej dziewczynie Boże działanie. Przychodzą na myśl słowa Jezusa, zgodnie z którymi
tajemnice Boże są objawiane temu, kto ma serce dziecka, a pozostają ukryte przed uczonymi i mądrymi (por.
Łk 10,21). Tak więc sędziowie Joanny są absolutnie niezdolni do zrozumienia jej, by dostrzec piękno jej
duszy: nie wiedzieli, że potępiają Świętą. Odwołanie się Joanny do Papieża 24 maja, zostało odrzucone przez
sąd. Rankiem 30 maja po raz ostatni przyjmuje w więzieniu Komunię Świętą i zostaje natychmiast
zaprowadzona na miejsce kaźni na placu starego rynku. Prosi jednego z kapłanów, aby trzymał przed stosem
krzyż procesyjny. Tak umiera patrząc na Jezusa Ukrzyżowanego, wypowiadając głośno kilka razy imię Jezusa
(PNul, I, str. 457, patrz Katechizm Kościoła Katolickiego, 435). Około 25 lat później otwarto pod
zwierzchnictwem papieża Kaliksta III, "Proces unieważniający", który zakończył się uroczystą decyzją
ogłaszającą nieważność wyroku (07 lipca 1456; PNul, II, p 604-610). Ten długi proces, który zebrał zeznania
świadków i opinie wielu teologów, wszystkie świadczące na korzyść Joanny, ukazując niewinność i doskonałą
wierności Kościołowi. Joanna d' Arc zostanie później kanonizowana przez Benedykta XV w 1920 roku.
Drodzy Bracia i Siostry, Imię Jezusa, wzywane przez naszą Świętą aż do ostatnich chwil jej ziemskiego
życia, było jakby ciągłym oddechem jej duszy, biciem jej serca, centrum całego jej życia. "Tajemnica miłości
Joanny z Arc", która tak bardzo zachwyciła poetę Charles Peguy jest tą radykalną miłością do Jezusa, i
bliźniego w Jezusie i dla Jezusa. Ta Święta zrozumiała, że Miłość obejmuje całą rzeczywistość Boga i
człowieka, nieba i ziemi, Kościoła i świata.
Jezus jest zawsze na pierwszym miejscu w jej życiu, jak to
wyraża jej piękne powiedzenie: "Nasz Pan obsłużony jako pierwszy" (Pcon, I, str 288; por. Katechizm
Kościoła Katolickiego, 223). Miłować Go, znaczy być zawsze posłusznym Jego woli. Stwierdza z zupełnym
zaufaniem i oddaniem się: "Powierzam się Bogu, mojemu Stwórcy, miłuję Go całym moim sercem" (tamże,
p.337). Ślubem czystości Joanna poświęca w sposób wyłączny całą swoją osobę jedynej Miłości Jezusa: jest
"jej obietnicą złożoną Naszemu Panu jest wiernie strzec swojego dziewictwa ciała i duszy" (tamże, str.
149-150).
Dziewictwo duszy jest stanem łaski, najwyższą wartością, dla niej najcenniejszą w życiu: jest
darem Boga, który należy przyjąć i strzec z pokorą i zaufaniem. Jeden z tekstów najbardziej znanych z
pierwszego Procesu dotyczy właśnie tego: "Pytana, czy wie, czy jest w stanie łaski Bożej, odpowiada: "Jeżeli
nie jestem, niech Bóg zechce mi jej udzielić, a jeśli jestem, niech Bóg mnie w niej zachowa" (tamże, str.62;
por. Katechizm Kościoła Katolickiego, 2005).
Nasza Święta przezywa modlitwę w formie ciągłego dialogu z Panem, który daje jej światło do jej dialogu z
sędziami, i daje jej pokój i poczucie bezpieczeństwa. Prosi ona z ufnością: "Najsłodszy Boże, dla uczczenia
www.radiomaryja.pl
Strona 3/8
Twojej Najświętszej Męki, proszę Cię, jeśli mnie kochasz, objaw mi, jak mam odpowiadać tym mężom
Kościoła" (tamże, str. 252). Joanna kontempluje Jezusa jako "Król Nieba i Ziemi". Dlatego tez na swoim
sztandarze, Joanna poleciła wymalować obraz "Naszego Pana, który trzyma świat" (tamże, str. 172); ikonę jej
politycznej misji. Wyzwolenie swojego ludu jest dziełem ludzkiej sprawiedliwości, która Joanna wykonuje w
miłości, dla miłości Jezusa. Jej przykład jest pięknym przykładem świętości dla świeckich, zaangażowanych
w życie polityczne, przede wszystkim w sytuacjach najtrudniejszych.. Wiara jest światłem, które oświeca
każdy wybór, jak będzie o tym świadczył, jeden wiek później, inny wielki święty, Tomasz Morus. W Jezusie
Joanna kontempluje również cala rzeczywistość Kościoła, "Kościoła triumfującego" w Niebie jak i "Kościoła
walczącego" na ziemi. Według jej słów: "Nasz Pan i Kościół: to jedno: (jest jednością)" (tamże, str. 166). To
stwierdzenie , cytowane w Katechizmie Kościoła Katolickiego (nr 795) ma charakter rzeczywiście heroiczny
w kontekście Procesu Skazującego, wobec jej sędziów, mężów (ludzi) Kościoła, którzy ja prześladowali i
skazali.
W Miłości Jezusa Joanna znajduje moc do miłowania Kościoła aż do końca.
Chciałbym przypomnieć o tym, że święta Joanna d"Arc miała głęboki wpływ na młodziutką Święta
nowożytną: Teresę od Dzieciątka Jezus. Prowadząc styl życia całkowicie odmienny, przeżywany w klauzurze,
karmelitanka z Lisieux czuła się bardzo bliska Joannie, żyjąc w sercu Kościoła i uczestnicząc w cierpieniach
Chrystusa dla zbawienia świata. Kościół złączył je jako Patronki Francji, po osobie Najświętszej Maryi Panny.
Święta Teresa wyrażała pragnienie, by umrzeć tak jak Joanna, wypowiadając imię Jezusa (Manoscritto B, 3r),
i była ożywiona tą samą wielką miłością do Jezusa i bliźniego, przeżywaną w dziewictwie konsekrowanym.
Drodzy bracia i siostry, poprzez swoje promienne świadectwo, święta Joanna d'Arc zaprasza nas do
najwyższej miary życia chrześcijańskiego: uczynić z modlitwy wiodącą nić naszych dni; mieć pełną ufność w
spełnianiu woli Bożej, jakakolwiek ona by była; żyć miłością, bez faworyzowania, bez ograniczeń i czerpać,
jak ona, z miłości Jezusa głęboką miłość do Jego Kościoła.
************
Po francusku:
Drodzy bracia i siostry! Św. Joanna D'Arc należy do tych silnych kobiet, świeckich i konsekrowanych w
dziewictwie, które niosły światło Ewangelii pośród bardzo dramatycznych rzeczywistości historii i Kościoła.
Urodzona w Domrémy w 1412 r., otrzymała od swoich rodziców miłość do Imion Jezusa i Maryi, nauczyła się
także dzielić cierpienie innych w straszliwej epoce Wojny Stuletniej. Kiedy Joanna miała 13 lat, poczuła się
powołana przez Pana za pośrednictwem głosu" św. Michała Archanioła, aby zintensyfikować swoje życie
chrześcijańskie i zaangażować się w wyzwolenie swojego narodu. Ścisły związek pomiędzy doświadczeniem
mistycznym i misją polityczną jest jednym z oryginalnych aspektów świętości Joanny. Pokonując przeszkody,
silna, zdecydowana, wzięła udział w walkach o wyzwolenie Orleanu, dając świadectwo wielkiej dobroci i
www.radiomaryja.pl
Strona 4/8
niezwykłej czystości pośród żołnierzy. Uwięziona 23 maja 1430 r. Joanna rozpoczęła swoją Mękę, poddana
długiemu procesowi, który zakończy się skazaniem jej na śmierć przez sędziów, którym brakowało
miłosierdzia i pokory, aby zobaczyć w tej młodej dziewczynie Boże działanie. Joanna umarła, wykrzykując
głośno imię Jezusa, który był jakby centrum całego jej życia. Jej niewinność i doskonała wierność Kościołowi
zostaną uznane później w Procesie unieważniającym [wyrok]. Drodzy przyjaciele, w miłości Jezusa Joanna
znalazła siłę, aby miłować Kościół aż do końca: obyśmy potrafili coraz bardziej odkrywać że, jak to mówiła
Joanna z D'Arc, Jezus Chrystus i Kościół stanowią jedno!".
Drodzy pielgrzymi j. francuskiego, wspaniałe świadectwo św. Joanny z d'Arc, drugiej patronki Francji wraz ze
św. Teresą z Lisieux, niech będzie wezwaniem do miłowania Chrystusa, a także do waszego zaangażowania
się, z wiarą i determinacją, na rzecz posługi innym w miłości! Dobrego pobytu dla wszystkich!
Po angielsku:
Drodzy bracia i siostry! Nasza dzisiejsza katecheza dotyczy św. Joanny d'Arc, jednej z wybitniejszych
kobiet późnego średniowiecza. Wychowana w rodzinie religijnej, Joanna cieszyła się doświadczeniami
mistycznymi od wczesnych lat. W okresie kryzysu w Kościele i wojny w jej rodzinnej Francji, poczuła Boże
powołanie do życia w modlitwie i dziewictwie, a także do osobistego zaangażowania się w wyzwolenie
swoich rodaków. Mając 17 lat, Joanna rozpoczęła swoją misję w wojskowych siłach francuskich; starała się
wynegocjować sprawiedliwy chrześcijański pokój pomiędzy Anglią i Francją; wzięła aktywny udział w
oblężeniu Orleanu i była świadkiem koronacji Karola VII w Reims. Schwytana przez swoich wrogów rok
później, została osądzona przez trybunał kościelny i spalona na stosie jako heretyczka; zmarła, wzywając
imienia Jezusa. Jej niesprawiedliwe skazanie zostało unieważnione 25 lat później. W centrum duchowości św.
Joanny była wielka miłość do Chrystusa i w Chrystusie, do Kościoła i bliźniego. Niech modlitwy i przykład
św. Joanny d'Arc zachęci licznych świeckich mężczyzn i kobiety, aby poświęcili się życiu publicznemu w
służbie Królestwa Bożego, i zachęcam nas wszystkich, aby żyć najpełniej nasze wielkie powołanie w
Chrystusie.
Cieszę się, że mogę pozdrowić grupy studentów z Hong Kongu i USA, a także grupę kapelanów
wojskowych z Wielkiej Brytanii. Na wszystkich pielgrzymów i gości j. angielskiego obecnych na dzisiejszej
audiencji z serca przyzywam obfitego błogosławieństwa.
Po niemiecku:
Drodzy Bracia i siostry! Na tej audiencji pragnę mówić o św. Joannie d'Arc, która wraz z Katarzyną ze
Sieny uważane są za "dzielne kobiety" u schyłku Średniowiecza. To był czas wielkiej schizmy zachodniej i
www.radiomaryja.pl
Strona 5/8
ciągłych wojen w Europie, z których pierwsze miejsce zajmuje Wojna Stuletnia między Anglią i Francją.
Joanna d'Arc wywodziła się z prostego ludu, nie umiała ani czytać, ani pisać, posiadała jednak dobre
wychowanie religijne i głęboką duchowość do Najświętszych Imion Jezusa i Maryi. W wieku 13 lat miała
pierwsze doświadczenia mistyczne, otrzymując nakaz, aby pogłębiała swoje życie chrześcijańskie oraz
przyczyniła się do wyzwolenia swojej ojczyzny Francji. Joanna złożyła ślub czystości, codziennie
uczestniczyła we Mszy Św. i poświęcała się zwłaszcza życiu modlitwy. W końcu podjęła także swoją misję
polityczną. Spotkała francuskiego Delfina i wzięła udział w wyprawie dla wyzwolenia Orleanu. Przeżyła
sukces swojej misji w momencie koronacji króla Karola VII w Reims. Nieco później rozpoczęła się jednak dla
"dziewicy z Orleanu" droga przez mękę. Zdradzona, uwięziona i wydana swym wrogom, został podjęty
przeciw niej proces kościelny, któremu przysłuchiwał się Trybunał teologów Paryskiego Uniwersytetu,
któremu przyświecały inne cele polityczne niż Joannie. Jej odwołanie się do papieża zostało odrzucone, i
została skazana jako heretyczka. Dnia 30 maja 1431 zaledwie 19 letnia Joanna została spalona w Rouen na
stosie, równocześnie spoglądając na Ukrzyżowanego i głośno wzywając imienia Jezus. 25 lat później odbył
się proces uniewinniający przywracający jej niewinność i (uznający) jej wierność Kościołowi. W roku 1920
Joanna d'Arc została ogłoszoną świętą.
Z radością pozdrawiam wszystkich pielgrzymów i gości z krajów języka niemieckiego. Św. Joanna d'Arc
daje nam wielki przykład życia z wiary. Modlitwa niech się stanie nicią przewodnią naszej codzienności, jak
również zaufanie w Bożą dobroć, w miłość do bliźnich, w czym rozpoznajemy Chrystusa. Im bardziej jako
członkowie Kościoła będziemy widziani od tej strony, tym bardziej ukażemy, że Chrystus i Kościół stanowią
jedno. Niech Bóg was błogosławi.
Po hiszpańsku:
Drodzy bracia i siostry! Św. Joanna d'Arc urodziła się w Domremy, Francja, w dobrze sytuowanej rodzinie
wiejskiej, w której otrzymała staranne wychowanie chrześcijańskie. Jej życie przypada na czas konfliktu
wojennego, podczas którego Anglia zajęła znaczną część Francji, a który znany jest jako Wojna Stuletnia. W
bardzo młodym wieku Joanna poczuła powołanie Pana, aby zintensyfikować swoje życie chrześcijańskie,
składając ślub czystości i czerpiąc siły z modlitwy i sakramentów, aby zaangażować się na rzecz wyzwolenia
swojego narodu. W tym sensie, walczyła, aby przerwać angielskie oblężenie miasta Orlean i poparła
przyszłego króla Karola, który otrzymał koronę Francji w Reims. Uwięziona przez swoich nieprzyjaciół,
została doprowadzona do miasta Rouen i poddana długiemu i dramatycznemu procesowi sądowemu, w
wyniku którego została skazana na spalenie na stosie 30 maja 1431 r. Miała 19 lat. Jej sędziowie byli
niezdolni, aby ją zrozumieć, zobaczyć piękno jej duszy. Nie zdali sobie sprawy, że skazali świętą kobietę.
www.radiomaryja.pl
Strona 6/8
Podczas rewizji procesu, na prośbę papieża Kaliksta III, została uznana za niewinną, kanonizowana w 1920
przez Benedykta XV.
Pozdrawiam pielgrzymów j. hiszpańskiego, a szczególnie wiernych z parafii z Santa Fe, braci z Bractwa
Jezusa Nazareńskiego z Fuensanta z Morón de la Frontera, nauczycieli z Chile, a także inne grupy przybyłe z
Hiszpanii, Meksyku i innych krajów Ameryki Łacińskiej. Za przykładem św. Joanny d'Arc obyśmy potrafili
znaleźć w miłości do Jezusa siłę, aby miłować i służyć Kościołowi z całego serca. Bardzo dziękuję.
Po portugalsku:
Drodzy bracia i siostry! Mówię wam dzisiaj o kobiecie mocnej", która niosła bez lęku światło Ewangelii w
złożonych warunkach historycznych: jest nią św. Joanna d'Arc. Od dzieciństwa ukazuje wielkie współczucie
wobec ubogich i cierpiących w kontekście niekończącej się wojny pomiędzy Francją i Anglią. Współczucie i
zaangażowanie się na rzecz swojego ludu stały się jeszcze bardziej intensywne wraz z jej mistyczną
dojrzałością, którą otrzymała w wieku 13 lat. To połączenie doświadczenia mistycznego i misji politycznej
jest jednym z oryginalnych aspektów świętości tej młodej kobiety. Miała zaledwie 19 lat, kiedy - osądzona
przez trybunał kościelny, któremu brakowało miłosierdzia i pokory, aby zobaczyć w Joannie Boże działanie została skazana jako heretyczka w 1430 r. Dwadzieścia pięć lat później, autorytetem papieża Kaliksta III,
został otwarty proces rehabilitacyjny, który ukazał jej niewinność i doskonałą wierność Kościołowi. Została
ogłoszona świętą przez papieża Benedykta XV.
Pozdrawiam serdecznie was wszystkich, drodzy pielgrzymi j. portugalskiego; życzę, aby to
pielgrzymowanie do Rzymu napełniło was światłem i mocą w waszym chrześcijańskim świadectwie, abyście
wyznawali Jezusa Chrystusa jako jedynego Zbawiciela i Pana waszegożycia: poza Nim nie ma życia, ani też
nadziei. Z Chrystusem ma sens życie, które Bóg wam dał. Dla każdego z was i waszych rodzin moje
Błogosławieństwo!
Po polsku:
Z serdecznym pozdrowieniem zwracam się do Polaków. Wczoraj zakończyliśmy tydzień
modlitw o jedność chrześcijan. Niemniej nigdy nie możemy przestać modlić się i podejmować wysiłki, aby
budować braterską jedność wszystkich uczniów Chrystusa. Przynagla nas Jego modlitwa: "Ojcze Święty,
zachowaj ich w Twoim imieniu, które Mi dałeś, aby tak jak My stanowili jedno" (J 17, 11). Niech Bóg wam
błogosławi
Po włosku:
A teraz szczególne pozdrowienie kieruję do młodych, chorych i do nowożeńców. Dzisiaj
przypada wspomnienie liturgiczne Tytusa i Tymoteusza, uczniów św. Pawła. Droga młodzieży, tak jak Ci
www.radiomaryja.pl
Strona 7/8
wierni słudzy Ewangelii, zapraszam do jeszcze mocniejszego i bardziej przekonującego przylgnięcia do
Jezusa, abyście byli prawdziwymi świadkami w dzisiejszym świecie. Zapraszam was drodzy chorzy, abyście
za ich wzorem mieli te same uczucia, co Chrystus, aby znaleźć umocnienie w Nim, który w życiu każdego
człowieka nieustannie dokonuje dzieła odkupienia. A wy drodzy nowożeńcy, odkrywajcie każdego dnia w
waszym życiu małżeńskim misterium Boga, który ofiaruje się dla zbawienia wszystkich, aby wasza miłość
była coraz bardzie autentyczna i solidarna ze wszystkimi.
Tłumaczenie Radio Maryja
www.radiomaryja.pl
Strona 8/8