Arkadiusz Weremczuk „Progresywna i liniowa stawka podatku

Arkadiusz Weremczuk „Progresywna i liniowa stawka podatku

Arkadiusz Weremczuk
„Progresywna i liniowa stawka podatku dochodowego od osób fizycznych”
Wstęp
System podatkowy jest istotną częścią systemu finansowego obowiązującego w
każdym państwie. Jedną z jego głównych części jest podatek dochodowy od osób fizycznych.
W związku z przemianami, które zaszły w Rzeczpospolitej Polskiej na początku lat
dziewięćdziesiątych ubiegłego wieku istniejące w tym czasie rozwiązania musiały zostać
zmienione aby dostosować system podatkowy do nowych realiów życia gospodarczego i
zasad gospodarki rynkowej. Zmiany, które zostały wprowadzone ustawą z dnia 26 lipca 1991
r. o podatku dochodowym od osób fizycznych w sposób znaczący zastąpiły obowiązujące
regulacje prawne. W Polsce obowiązują kilka form opodatkowania podatkiem dochodowym
od osób fizycznych. Najpopularniejszą formę opodatkowania stanowi stosowana na zasadach
ogólnych tzw. progresja szczeblowa, w ramach której opodatkowana jest większość
podatników. Występuje również inne forma opodatkowania z których warto wyodrębnić
stawkę liniową 19 procent. Nie jest ona przewidziana dla wszystkich podatników podatku
dochodowego od osób fizycznych. Mogą ją wybrać tylko osoby prowadzące własną
działalność gospodarczą przy spełnieniu określonych w ustawie warunków1.
Projekt wprowadzenia do polskiego systemu podatkowego podatku liniowego
przyczynił się do podziału środowiska ekonomistów jak i środowiska prawników na gorących
zwolenników i zagorzałych przeciwników tego rozwiązania. Jedni i drudzy skrupulatnie przez
lata pokazywali wady i zalety zastosowania jednej stawki podatkowej niezależnej od
uzyskiwanych dochodów. Powodem, dla którego warto jeszcze raz wrócić do tego tematu jest
rządowa propozycja wprowadzenia w Polsce jednej stawki podatku dochodowego od osób
fizycznych 15 procent w miejsce obecnych dwóch stawek – 18 i 32 procent.
Warto podkreślić, iż w niektórych państwach europejskich liniowa stawka podatku
dochodowego już obowiązuje. Można domniemywać, iż rozwiązanie to jest skuteczne gdyż
żaden z krajów nie wycofał się z niego rozwiązania. Państwo osiąga z tego tytułu wymierne
korzyści poprzez wzrost wpływów budżetowych.
Celem niniejszej pracy jest porównanie progresywnej i liniowej stawki podatku
dochodowego do osób fizycznych.
1
Art. 30a. Ustawa z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych tekst jednolity: Dz.U. z
2000 r. nr 14, poz. 176, z późn. zm
1.
Podatek dochodowy od osób fizycznych
W Polsce 1 stycznia 1992 roku weszła w życie aktualnie obowiązująca ustawa2 w sprawie
podatku dochodowego od osób fizycznych.
Był to przełomowy krok w dziedzinie polskiego prawa podatkowego, gdyż ten
podatek zastąpił 5 innych, które wiązały się z uzyskiwaniem przychodów przez osoby
fizyczne i obowiązywały do końca 1991 roku zaliczano do nich podatek:

od wynagrodzeń – płacone przez niektóre osoby uzyskujące wynagrodzenie,

od płac - pobierane od pracodawców,

wyrównawczy – obciążający pracowników otrzymujących więcej niż średnie
wynagrodzenie,

rolny – od dochodów z działów specjalnych produkcji rolnej,

dochodowy – dotyczący osób fizycznych uzyskujących dochody z działalności
prowadzonej na własny rachunek oraz kapitału i praw majątkowych.
Wprowadzenie jednego podatku od osób fizycznych miało skupić wszystkie tak różne
podatki w jeden i objąć co do zasady osób fizycznych uzyskujących dochody
z różnorodnych źródeł. Podatek dochodowy od osób fizycznych legitymuje się cechami
takimi jak bezpośredniość, zwyczajność, obligatoryjność jak również posiada charakter
dochodowy oraz osobisty. Obliczanie tego podatku następuje przez podatników lub
płatników, ci ostatni co do zasady są pracodawcami. W odniesieniu do niektórych dochodów
takich jak renty i emerytury, obliczenia podatku dokonuje organ wypłacający świadczenie.
Prawidłowość naliczania podatku może być zweryfikowane przez urzędy skarbowe.
Dysponują one prawem ostatecznego określenia wysokości podatku w drodze decyzji, która
precyzuje wysokość zobowiązania podatkowego.
Podatek dochodowy od osób fizycznych jest określany, jako podatek państwowy nie
mnie jednak pewna jego część wędruje do budżetów samorządowych.
Podatek dochodowy od osób fizycznych opiera się na zasadzie powszechności, co
można ująć w sposób podmiotowym i przedmiotowym. Zasada podmiotowości mówi, iż
podatek powinien obejmować wszystkie podmioty uzyskujące dochody na danym terytorium.
Natomiast
powszechności
zasada
przedmiotowych.
W
przepisach
przedmiotowej,
prawa
występują
wyklucza
wyjątki
stosowanie
wynikające
zwolnień
z
umów
międzynarodowych.
2
Ustawa z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych tekst jednolity: Dz.U. z 2000 r.
nr 14, poz. 176, z późn. zm.,
Zasada powszechności występuję w znaczeniu przedmiotowym. W takiej sytuacji
mamy brak jakichkolwiek zwolnień oraz opodatkowanie łączne dochodów osoby fizycznej
uzyskiwanych z różnych źródeł. Opodatkowanie takie polega na zsumowaniu wszystkich
dochodów i stworzenia jednej podstawy opodatkowania. W takim ujęciu zasada ta nie jest w
całości przestrzegana w polskich przepisach prawa podatkowego. Są dochody, które
opodatkowane są odmiennie przy zastosowaniu skali proporcjonalnej oraz odrębnych stawek
podatkowych. Nie istnieje możliwość pomniejszenia podstawy opodatkowania o strat
osiągniętą z jednego źródła przychodu od dochodów uzyskanego w innym, podlegających
łączeniu tytułów. Stratę poniesiona można odpisywać od dochodów przez pięć następnych lat,
ale tylko wtedy, gdy dochody są uzyskiwane z tego samego źródła, co poniesiona strata.
Podatek dochodowy od osób fizycznych oparty jest na zasadzie równości. Powoduje
to, iż nie zależnie od źródła pozyskiwania dochodu, jeżeli dochód jest w takiej samej
wysokości podatnicy są jednakowo traktowani.
Zasada ta jest jednak traktowana odrębnie w odniesieniu do dochodów, podlegających
łączeniu i tych, które są opodatkowane odrębnie. W obu wariantach opodatkowanie ma
odmienna konstrukcję, ale dotyczy wszystkich podatników podlegających łącznemu lub
odrębnemu opodatkowaniu. Nie zawsze zasada równości ma zastosowania. Jedno z wyłączeń
dotyczy, nierezydentów, którzy w Polsce uzyskuje dochody z tytułu praw autorskich. Wynika
to z przepisów o ograniczonym i nieograniczonym obowiązku podatkowym.
2. Koncepcja linowej stawki podatku dochodowego
Podatek dochodowy od osób fizycznych jest tematem częstych dyskusji. Specjaliści w
tym zakresie podzielili się na dwie grupy. Pierwsi z nich twierdzą, iż wprowadzenie linowego
podatku dochodowego obejmującego wszystkich podatników podatku dochodowego od osób
fizycznych spowoduje zmniejszenie wpływów do budżetu państwa z tego tytułu, co odbije się
niekorzystnie na polskiej gospodarce. Druga grupa fachowców oponuje przy twierdzeniach, iż
będzie to dobre posunięcie dla kraju. Bezapelacyjnie wprowadzenie liniowego podatku
dochodowego od osób fizycznych przyczyni się do znacznego uproszczenie przepisów w tym
zakresie. Będzie też bodźcem w rozwoju gospodarczego Polski. Progresywna szczeblowa
skala podatku dochodowego od osób fizycznych opodatkowanych na zasadach ogólnych
posiada stawki podatku w następującej wysokości: 18 i 32 procent co przy osiąganiu
wyższych dochodów przekraczających pierwszy próg może przyczyniać się do próby
ukrywania dochodów lub zaniżenie tak owych. Rozwiązanie to jest niesprawiedliwe
społecznie gdyż, podatnik mający dochody wyższe niż 85258 zł musi zapłacić od nadwyżki
ponad tą kwotę 32 procent podatku. Może to zniechęcać do uzyskiwania wysokich dochodów
przez obywateli. Część krajów europejskich wprowadziła jednolitą liniową stawkę podatku
dochodowego od osób fizycznych należą do nich: Łotwa (1994), Litwa (1994), Rosja (2001),
Serbia (2003), Ukraina (2003), Słowacja (2003), Gruzja (2004) i Rumunia(2005).
Liniowa stawka podatku dochodowego od osób fizycznych ma niewątpliwe zalety do
których możemy zaliczyć miedzy innymi prostą konstrukcję podatku nie zawierającą ulg i
zwolnień, co przyczynia się do przejrzystości systemu umożliwiającego pełniejsze
zrozumienie przez podatnika. Warto dodać iż to założenie może okazać się nie do końca
prawdziwym gdyż pojawiają się niejasności w odniesieniu do uregulowań związanych z
kosztem uzyskania przychodu.
Proporcjonalna stawka podatku przeciwdziała uchylaniu się od zapłaty należności
podatkowych oraz ogranicza liczbę oszustw. Wynika to z faktu iż nie opłacalne dla podatnika
są próby oszustw polegających na zaniżaniu wielkości wielkości dochodu. Jeżeli podatnik od
uzyskiwanych dochodów powinien zapłacić 15 lub 32 procent logicznym jest iż próby
oszustw będą częstsze w odniesieniu do podatników mających do zapłaty większą stawkę
czyli w tym przypadku 32 procentową. Sankcja karna za nieujawnienie dochodów wynosi 75
procent. Reasumując podatnik płacący stawkę 15 procent ryzykuje 60 procent uzyskanego
dochodu natomiast podatnik płacący 32 procent już tylko 43 procent dochodu. Stwierdzić
należy iż im wyższa stawka podatku dochodowego od osób fizycznych tym większe
prawdopodobieństwo
wystąpienia
oszustw
podatkowych.
Liniowa
stawka
podatku
dochodowego zachęca do pracy oszczędzania i inwestowania ponieważ niezależnie ile
zarobimy zapłacimy proporcjonalnie taki sam podatek. Progresywna skala podatkowa
zniechęca podatników do osiągania wysokich dochodów gdyż im większy dochód tym
wyższa stawka podatku.
Proporcjonalna stawka podatku dochodowego od osób fizycznych powoduje
pogłębianie się różnić pomiędzy poszczególnymi podatnikami. Podatek traci więc swoja role
we wtórnym podziale dochodów gdyż wszyscy podatnicy płaca procentowo taką sama
wartość. Wadą liniowej stawi podatkowej jest faworyzowanie akcjonariuszy i posiadaczy
dywidend, gdyż dochody podlegają opodatkowaniu tylko raz, u źródła, eliminuje wszystkie
formy ulg i zwolnień podatkowych.
Tabela 1. Najwyższe podatki dochodowe od osób fizycznych w UE
Państwo
Podatek dochodowy
Państwo
2004 – 2009
Podatek dochodowy
2004 – 2009
Austria
50 – 50
Łotwa
25 – 25
Belgia
50 – 50
Malta
35 – 35
Bułgaria
29 – 10
Niemcy
48.5 – 45
Chorwacja
35 – 45
Polska
40 – 32
Cypr
30 – 30
Portugalia
40 – 42
% + (5,5 % lub Republika
6 % lub 15 %)
Czeska
32 – 15
59 - 33
Dania
Estonia
26 – 23
Rumunia
40 – 16
Finlandia
36 - 21
Słowacja
38 – 19
Francja
49.6 - 40
Słowenia
50 – 41
Grecja
40 – 40
Szwecja
60 – 56
Hiszpania
48 – 45
Turcja
40 – 40
Holandia
52 – 52
Węgry
40 – 36
Wielka
Irlandia
42 - 42
Brytania
40 – 40
Litwa
33 – 27
Włochy
45 - 43
Źródło: Opracowanie własne na podstawie Heritage Foundation (http://www.heritage.org/Research/Taxes/.cfm)
Po przeanalizowaniu powyższej tabeli zauważyć możną iż Polska posiadała obciążenia
podatkowe na poziomie krajów „starej” UE, co stawia kraj w niekorzystnej sytuacji. Nasi
najwięksi „konkurenci”, czyli kraje nadbałtyckie oraz
południowi sąsiedzi posiadaj już
podatek linowy. Polska wprowadziła liniową stawkę podatku dochodowego od osób
prawnych (CIT). Co było bardzo dobrym posunięciem i przyczyniło się bezpośrednio do
wzrostu inwestycji w naszym kraju.
3. Porównanie liniowej i progresywnej stawki podatku dochodowego od osób
fizycznych
W Polsce podatek dochodowy od osób fizycznych na zasadach ogólnych wyliczany
jest na podstawie Ustawa z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób
fizycznych tekst jedn., Dz.U., z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm. Liniowa stawka podatku
określona zastała na poziomie 15 procent. Obliczenie wysokości podatku dochodowego
metodą liniową wykonano przy zastosowaniu
następującego schematu. Wynagrodzenie
brutto pomniejszone zostało o kwotę płaconych składek społeczne (13,71 procent) oraz o
składkę na ubezpieczenie zdrowotne (9 procenta ) po czym pomniejszono pozostałą kwotę o
koszt uzyskania przychodu (111,25 zł na rok 2009). Na skutek czego powstała podstawa
opodatkowania od której liczona podatek. Obliczono podatek nastąpił poprzez pomnożenie
podstawy opodatkowania przez stawkę podatkowa w tym przypłodku 15 procent.
Tabela 2. Podatek dochodowego od osób fizycznych w ujęciu stawki progresywnej i
liniowej w oparciu o polskie przepisy podatkowe obowiązujące w rok podatkowy 2008
(waluta PLN Polski Nowy Złoty)
Dochód brutto(zł)
Dochód netto(zł) rok
Podatek (zł) rok
Skala
1000 miesięcznie
09098,88
00324
Progresywna
12000 rocznie
08009,88
01413
Liniowa
2000 miesięcznie
17357,76
01488
Progresywna
24000 rocznie
16018,90
02827
Liniowa
5000 miesięcznie
41671,28
05443
Progresywna
60000 rocznie
40047,14
07067
Liniowa
10000 miesięcznie
78553,28
19232
Progresywna
120000 rocznie
83117,49
14668
Liniowa
Źródło: Opracowanie własne na podstawie (Art. 27 Ustawa z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku
dochodowym od osób fizycznych tekst jedn., Dz.U., z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.
Tabela 2 przedstawia w jaki sposób kształtują się dochody brutto, netto oraz podatek
od tych dochodów. Na podstawie wyliczonych wartości można stwierdzić iż progresywna
skala podatkowa jest bardziej opłacalna z punktu widzenia należności podatkowej dla
podatników mniej zarabiających w tej kalkulacji zarabiających poniżej 10000 zł miesięcznie.
Tabela 3. Podatek dochodowego od osób fizycznych w ujęciu stawki progresywnej i
liniowej w oparciu o polskie przepisy podatkowe obowiązujące w rok podatkowy 2009
(waluta PLN Polski Nowy Złoty)
Dochód brutto(zł)
1000 miesięcznie
Dochód netto(zł) rok
Podatek (zł) rok
Skala
9158,88
00264
Progresywna
12000 rocznie
08009,88
01413
Liniowa
2000 miesięcznie
17513,76
01332
Progresywna
24000 rocznie
16018,90
02827
Liniowa
5000 miesięcznie
42602,28
4512
60000 rocznie
40047,14
07067
Liniowa
10000 miesięcznie
83912,39
12797
Progresywna
120000 rocznie
83117,49
14668
Liniowa
Progresywna
Źródło: Opracowanie własne na podstawie (Art. 27 Ustawa z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku
dochodowym od osób fizycznych tekst jedn., Dz.U., z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.
Tabela 3 przedstawia wielkość dochodów brutto, netto
oraz wartości obciążenia
podatkowego jakie podatnik musi uiścić. Z tabeli wynika iż nie jest ekonomicznie
uzasadnione zastosowanie przez podatnika, który osiąga miesięcznie 10.000 zł i mniej stawki
liniowej 15 procentowej ponieważ jego obciążenie podatkowe będzie wyższe niż w
przypadku zastosowania stawki progresywnej. Warto dodać, że w kalkulacji nie
wykorzystano wszystkich ulg i zwolnień jakie są przewidziane dla skali progresywnej
podatku dochodowego od osób fizycznych. Ujecie tak owych spowoduje dalsze przesuniecie
w górę progu opłacalności przejścia na proporcjonalna 15 procentową stawkę.
Warto podkreślić iż do naliczania podatku przyjęte zostały zasady ogólne
obowiązujące w Polsce na rok podatkowy 2008 i 2009 w opodatkowaniu dochodów
podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Stworzono system opodatkowania dochodów
liniową stawką stawka w tym przypadku wynosiła 15 procent. Z tabeli 2 wynika, iż
podatnikom, którzy uzyskali dochody na poziomie 1000 zł miesięcznie przejście na
opodatkowanie stawką liniową jest nieopłacalne gdyż należny podatek jest prawie 6 kronie
wyższy niż w odniesieniu do progresywnej skali. Dopuszczalne jest zmniejszenie wartości
zobowiązania podatkowego w przypadku opodatkowania skalą progresywną. Tytułem ulg i
zwolnień, które
nie zostały w całości ujęte w powyższej kalkulacji. Ujecie tak owych
odpisów przyczyniłoby się do zwiększenia różnicy pomiędzy podatkiem naliczanym
progresywną a liniową stawką. W liniowej skali podatkowej nie występują żadne ulgi ani
zwolnienia, dochód pomniejszamy o składni na ubezpieczenie społeczne, zdrowotne oraz
koszty uzyskania przychodu. Jest to niebagatelne uproszczenie jednak powodujące wzrost
wartości podatku w odniesieniu do niektórych podatników. Na rok podatkowy 2009 można
stwierdzić, iż dla podatników zarabiających do 12000 zł miesięcznie efektywniejsze jest
opodatkowanie na zasadach ogólnych, czyli progresywnym skalą podatkową. Na rok
podatkowy 2009 istnieje możliwość skorzystania z ulgi podatkowej dającej prawo odpisania
w skali roku 1 112,04
zł od podatku ulgę tą określa się mianem prorodzinnej gdyż
skorzystanie z niej jest uzależnione od posiadania w opiece własnego lub przysposobionego
dziecka. Powoduje to, iż grupa podatników podatku dochodowego od osób fizycznych nie
będzie tak owego podatku płacić. Koszt wprowadzeni takiej ulgi wynoszą około 7 mld zł
rocznie. Ulga prorodzinna dyskryminuje grupę podatników nie posiadających potomstwa.
Z tabeli 2 wynika, iż dla większości podatników nie opłacalne jest korzystanie ze
stawki liniowej. Występuje jednak grupa podatników, którym tego rodzaju przejście mimo,
istnienia ulg i zwolnień umożliwiłoby zmniejszenie zobowiązania podatkowego. Są to
podatnicy, osiągający dochody opodatkowana 32 procent stawka podatku i mają dochody na
rok podatkowy 2009 przekraczające około 120000 rocznie. Z pewnością można stwierdzić, iż
osobom osiągającym przychody mniejsze nie opłacalne będzie korzystanie z 15 procentowej
stawki liniowej z punktu widzenia należności podatkowej.
W następnych latach podatkowych przewidywane są dalsze prace nad przesunięciem
progów podatkowych w podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z tym
zmniejszy się liczba podatników, dla których podatek liniowy będzie wart rozważenia.
Wnioski
Podatek dochodowy od osób fizycznych stanowi znaczną część polskiego systemu
podatkowego. Opodatkowano nim co do zasady wszystkie
dochody uzyskiwane przez
obywateli. Problematyka podatku dochodowego od osób fizycznych jest obecnie jednym
z głównych problemów, wzbudzających kontrowersję w dziedzinie podatków, gdyż zdania
specjalistów w tym zakresie są podzielone. Jedna grupa wskazuje, iż opodatkowanie skalą
liniową jest najlepszym sposobem opodatkowania. Druga oponuje za zasadami ogólnymi
czyli progresją szczeblową. Jedna jak i druga metoda ma swoje zalety i wady. Aby
zoptymalizować zobowiązanie podatkowe należy przeprowadzić symulację pozwalającą
wybrać właściwą formę opodatkowana dla danego podatnika. Zasadę ogólną można ująć
następująco im wyższy poziom dochodów tym większa korzyść dla podatnika przy
zastosowaniu stawki liniowej. Oczywiście po osiągnięciu pewnego progu dochodów. W
polskich przepisach prawa podatkowego osoby osiągające dochody do 3089 zł rocznie (stan
na rok 2008) są zwolnione z opodatkowania podatkiem dochodowym. Progresywna skala
podatkowa przyczynia się to do sytuacji, w której kara się ludzi zamożnych obciążając ich
dochody ogromnymi podatkami co stanowi czynnik zniechęcający do osiągania takich
dochodów. Symulacje pokazują, iż aby uzyskać korzyści z przejścia na liniowa stawkę
podatku dochodowego od osób fizycznych trzeba osiągnąć dochody na poziomie powyżej
10000 zł miesięcznie. Warte zwrócenia uwagę jest ulga prorodzinna, umożliwia ona bowiem
odliczenie 1112,04 zł (na rok 2009) rocznie od podatku warunkiem jest posiadanie jedno
dziecko własnego lub przysposobionego. Ulga ta
powoduje całkowite zwolnienia z
opodatkowania podatników mających jedno dziecko oraz dochody brutto na poziomie ok
2000 zł miesięcznie. Zdaniem autora pracy tego rodzaju ulgi są niekorzystne dla budżetu
państwa oraz powodują straty dla całego społeczeństwa przez nadmierne uszczuplenie
wpływów z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych . Reasumując - liniowa stawka
podatku dochodowego od osób fizycznych na poziomie 15 procent jest niekorzystna dla
podatników osiągających niskie dochody. Jednolita stawka podatku dochodowego
spowodowałaby
uproszczenie systemu podatkowego, co jest niewątpliwie korzystne
ponieważ od osiągniętego dochód zapłacimy procentowo tyle samo. Liniowa stawka podatku
mobilizuje
podatników
do
podnoszenia
swoich
dochodów,
zapobiega
wynagrodzeni i tworzy poczucie równości wobec systemu podatkowego.
ukrywania
Literatura:
1. Bouver M., Wprowadzenie do prac podatkowych i teorii podatków, KiK, Warszawa
2000
2. Brzeziński B., Wstęp do nauki prawa podatkowego, Dom Organizatora, Toruń 2001.
3. Brzeziński B., Prawo podatkowe, Dom Organizatora, TNOIK, Toruń 2001.
4. Brzeziński B., Głuchowski J., Kosikowski C., Harmonizacja prawa podatkowego Unii
Europejskiej i Polski, Dom Organizatora, Toruń 2001.
5. Dmoch W., Szymura T., Podatek dochodowy od osób fizycznych 2007, C.H. Beck,
Warszawa 2007
6. Gajl N., Teorie podatkowe w świecie, PWN, Warszawa 1992.
7. Gajl N., Modele podatkowe. Podatki dochodowe, Wydawnictwo Sejmowe, Warszawa
1995.
8. Głuchowski J., Polskie prawo podatkowe, wyd. 5, LexisNexis, Warszawa 2004.
9. Gomułowicz A., Zasady podatkowe wczoraj i dziś, ABC, Warszawa 2001.
10. Gomułowicz A., Zasada sprawiedliwości podatkowej, ABC, Warszawa 2001.
11. Gomułowicz A., Małecki J., Podatki i prawo podatkowe, wyd. 3, LexisNexis,
Warszawa 2006.
12. Gomułowski A., Małecki J., Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych
Komentarz, Dom wydawniczy ABC wyd. III Warszawa 2004.
13. Kostecki A., Elementy konstrukcji podatku, [w:] system instytucji prawnofinansowych, Warszawa 1985.
14. Mastalski R., Prawo podatkowe, wyd. 3 CH Beck, Warszawa 2004.
15. Marcinuk J., Podatek dochodowy od osób fizycznych, Wydawnictwo CH Beck,
Warszawa 2005.
16. Mastalski R., Prawo podatkowe, wyd. 3, Wydawnictwo CH Beck, Warszawa 2004.
17. Nykiel W., Podatek dochodowy od osób fizycznych, Komentarz, wyd. 4,
Wydawnictwo prawnicze LexisNexis, Warszawa 1999.
18. Wójtowicz W., Prawo podatkowe. Część ogólna i szczegółowa, Oficyna wydawnicza
Branta, Lublin 2005.
Akty prawne:
1. Konstytucja Rzeczpospolitej Polskiej z dnia 9 kwietnia 1997 roku, Dz.U. Nr 78, poz.
483.
2. Ustawa z dnia 26 lipca 1998 roku, o finansach publicznych, tekst jedn. Dz.U., z 2003
r. Nr 15, poz. 148 z późn. zm.
3. Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 – Ordynacja podatkowa, Dz.U. Nr 137, poz. 926 z
późn. zm.
4. Ustawa z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych tekst
jedn., Dz.U., z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.
5. Ustawa z dnia 20 listopada 1998 roku o zryczałtowanym podatku dochodowym od
niektórych przychodów osiągniętych przez osoby fizyczne, Dz.U. Nr 144, poz. 930 z
późn. zm.
Spis tabel
1. Tabela 1. Najwyższe podatki dochodowe
od osób fizycznych oraz działalności
gospodarczej w UE……………………………………………………………………..5
2. Tabela 2. Podatek dochodowego od osób fizycznych w ujęciu stawki progresywnej i
liniowej w oparciu o polskie przepisy podatkowe obowiązujące w rok podatkowy
2008 (waluta PLN Polski Nowy Złoty)……………………..………………………….6
3. Tabela 3. Podatku dochodowego od osób fizycznych w ujęciu stawki progresywnej i
liniowej w oparciu o polskie przepisy podatkowe obowiązujące w rok podatkowy
2009 (waluta PLN Polski Nowy Złoty )…………………………………..……………7