4. Rząd posagowy
Transkrypt
4. Rząd posagowy
WYPRAWA [SZCZEBRZUCH] [paraphernalia, gerada] ok. XIII w. Przedmioty osobistego uŜytku kobiety (szaty, ozdoby, konie, powozy); dziewki POSAG [DOS] WyposaŜenie kobiety (ekwiwalent części spadkowej) dawane przez ojca, braci, wierzycieli (konstytucja z 1588 r.) Dawany w nieruchomościach (rzadko), w pieniądzu WIANO [DOTALITIUM] PRZYWIANEK Odwzajemnienie w pieniądzu męŜa za posag [ok. XIV w. — genetycznie moŜe z ceny za Ŝonę] WIANO [sensu largo] Przedmioty pozostają własnością Ŝony ona tymi przedmiotami zarządza Połączone sumy posagowe i wienne OPRAWA POSAGU [REFORMATIO] Zabezpieczanie przez męŜa wiana (sum) na swych dobrach (zwykle na połowie, tam gdzie dom) — przez list oprawny, wienny (littera reformatoria, dotalici) wpisywany do ksiąg. śona nie odpowiada z tych dóbr za długi męŜa (zasada) Oprawa — zastaw gwarantujący Ŝonie zwrot posagu UPRAWNIENIA Odrębność majątkowa małŜonków — posag pozostaje własnością Ŝony; całością majątku zarządza mąŜ MąŜ w trakcie trwania małŜeństwa jest ograniczony w dysponowaniu dobrami oprawnymi USTANIE MAŁśEŃSTWA ŚMIERĆ MĘśA śona ma zastaw uŜytkowy (prawo uŜywania i pobierania poŜytków na oprawionej części do czasu wypłaty jej przez spadkobierców męŜa sum posagowych [inne moŜliwości: ustanowienie doŜywocia, wieniec] ŚMIERĆ śONY Dobra oprawne przechodzą na dzieci Brak dzieci: wiano wraca do męŜa Schemat — Ćwiczenia z Historii prawa w Polsce na tle porównawczym — STAROPOLSKIE MAŁśEŃSKIE PRAWO MAJĄTKOWE — RZĄD POSAGOWY — materiały do zajęć grup B. Migdy [oprac. Bartłomiej Migda]