Sylabus - Karkonoska Państwowa Szkoła Wyższa w Jeleniej Górze

I. KARTA PRZEDMIOTU
Nazwa
przedmiotu/modułu:
Język migowy
Nazwa angielska:
Sign language
Kierunek studiów:
Edukacja Techniczno-Informatyczna
Poziom studiów:
Stacjonarne, I-go stopnia – inżynierskie
Profil studiów
Ogólnoakademicki
Jednostka prowadząca:
Karkonoska Państwowa Szkoła Wyższa w Jeleniej Górze, Wydział
Humanistyczny, Zakład Pedagogiki
Formy zajęć, liczba godzin
Semestr
W
C
L
WR
-
15
Cel przedmiotu:
Łącznie
ECTS
15
1
C1 - Wyposażenie studentów w podstawową wiedzę z zakresu Surdopedagogiki.
C2 - Znajomość kultury społecznościowej osób Głuchych oraz Polskiego Języka Migowego.
C3 – Znajomość podstawowych metod totalnej komunikacji z osobami z uszkodzonym narządem
słuchu, a w tym: Polskiego Języka Migowego, Alfabetu palcowego języka migowego oraz
Systemu Językowo-Migowego.
C4 – Znajomość elementarnych znaków języka migowego, pozwalających na komunikację z osobą
głuchą w sytuacjach społecznych.
C5 – Umiejętność komunikowania się z osobą głuchą na poziomie podstawowym.
Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności i innych kompetencji:
Student podejmując realizację nauczania języka migowego powinien dysponować podstawową
wiedzą w zakresie języka polskiego, w tym: alfabet , części zdania, części mowy, matematyki /
liczebniki główne i porządkowe. Student powinien posiadać podstawową wiedzę na temat
wspomagania i funkcjonowania osób niepełnosprawnych.
Oczekiwane efekty kształcenia
EK 1 – Student zna cele i zadania Surdopedagogiki oraz rozumie znaczenie upowszechniania
integracji społecznej i praw osób niepełnosprawnych/Głuchych poprzez naukę Polskiego Języka
Migowego.
EK 2 – Student potrafi zróżnicować populację osób niesłyszących ze względu na etiologię, typy
uszkodzenia i wiek oraz wpływ uszkodzenia słuchu na rozwój dziecka.
EK 3 – Student zna podstawowe zasady porozumiewania się w systemie językowo-migowym,
opanował język migowy w zakresie podstawowej terminologii, umożliwiającej interakcję z osobą
głuchą.
EK 4 - Student posiada umiejętność precyzyjnego posługiwania się znakami daktylograficznymi, a
w tym: statycznymi, dynamicznymi, liczbowymi oraz ideograficznymi.
EK 5 – Student umie nawiązać kontakt z osobą głuchą w sytuacjach społecznych, tj.
wymagających udzielenia pomocy lub wyjaśnień, np. w urzędzie, na ulicy, czy w razie udzielania
pierwszej pomocy medycznej.
Treści programowe:
Forma zajęć: ćwiczenia
Liczba
godzin
Ćw. 1
Ćw. 2
Ćw. 3
Ćw. 4
Ćw. 5.
Ćw. 6.
I.
Ćw. 7
II.
III.
Ćw. 8
Zadania i cele Surdopedagogiki.
Klasyfikacja osób z uszkodzonym narządem słuchu.
1. Przyczyny i konsekwencje głuchoty.
Przegląd podstawowych pojęć związanych z językiem migowym oraz
dotyczących kultury społecznościowej osób Głuchych: Czym jest PJM,
SJM, AUDYZM, CODA, DAKTYLOGRAFIA, FONOGESTY, MOWA
KOMBINOWANA, TOTALNA KOMUNIKACJA.
Nauka układu rąk wykorzystywanych do pokazywania znaków języka
migowego. Alfabet polskiego języka migowego. Znaki statyczne i
dynamiczne. Liczebniki główne, liczebniki porządkowe.
Pierwszy kontakt. Znaki ideograficzne: grzecznościowe, umożliwiające
przedstawienie się, określenia płci, pory dnia, typu: “dzień dobry,
nazywam się, jestem kobietą, dziękuję”, etc.
Znaki ideograficzne dotyczące danych personalnych, dokumentów
tożsamości, adresu zamieszkania, typu: “dowód osobisty, ulica, numer
domu, nazywam się”, etc.
Znaki ideograficzne dotyczące zdrowia, typu: poszczególne części
ciała, wezwanie pogotowia ratunkowego, określenie badań
medycznych, zrealizowanie recepty.
Znaki ideograficzne umożliwiające poinformowanie osoby o umiejętności
migania w podstawowym zakresie; określające status osoby, tj. stopień i
rodzaj niepełnosprawności, typu: “umiem migać, rozumiem ciebie, głuchy,
niedosłyszący, lekki stopień niepełnosprawności”, etc.
Powtórzenia i utrwalenia poznanych znaków ideograficznych.
Zastosowanie poznanych znaków języka migowego w dialogach.
Odgrywanie scenek z zastosowaniem języka migowego – skuteczna
komunikacja z osobą głuchą w sytuacjach społecznych.
Praktyczna weryfikacja efektów uzyskanych przez studentów podczas
ćwiczeń i ocena końcowa.
Suma godzin
Narzędzia dydaktyczne:
1.
Podręczniki, słownik języka migowego i teksty przedmiotowo-metodyczne.
2.
Foliogramy, przeźrocza, prezentacje multimedialne, filmy.
3.
Rzutnik multimedialny, rzutnik pisma.
Sposoby oceny (F – formująca, P – podsumowująca)
F1.
F2.
F3.
P1.
Mniejsze formy wypowiedzi w języku migowym – praca indywidualna i w grupach.
Indywidualne większe formy wypowiedzi w języku migowym.
Prezentowanie przygotowanych przez siebie dialogów w języku migowym.
Indywidualne i grupowe wypowiedzi w języku migowym.
Obciążenie pracą studenta
Łączna i średnia liczba godzin
Forma aktywności
na zrealizowanie aktywności
Godziny kontaktowe z nauczycielem (w trakcie
15
zajęć)
Godziny kontaktowe z nauczycielem (w trakcie
6
konsultacji, średnio na studenta)
Przygotowanie się do zajęć
7
SUMA
SUMARYCZNA LICZBA PUNKTÓW ECTS
DLA PRZEDMIOTU
Literatura podstawowa i uzupełniająca
25
1
2
2
2
2
2
2
2
1
15
Literatura podstawowa:
Eckert U. Pedagogika niesłyszących i niedosłyszących. W: Dykcik Wł. Pedagogika specjalna.
Poznań 2007, Wyd. Naukowe UAM
Gutkowski P. : „Multimedialny słownik języka migowego” łódzki oddział PZG 2007-2008
www.slownikmigowy.pl
Hendzel J. K. : ,,Słownik polskiego języka miganego”, Olsztyn WSiP 2001 r.
Hoffman B. : ,,Surdopedagogika w teorii i praktyce ”, Warszawa WSiP 2001 r.
Kosiba O. /red./ Podręcznik do nauki języka migowego, Bogatynia 20011, Olgierd Kosiba
Pietrzak W. Dzieci z wadą słuchu. W: Obuchowska I. Dziecko niepełnosprawne w rodzinie.
Warszawa 1999, WSiP
Szczepankowski B.: ,,Język migany w szkole” cz. I , Warszawa WSiP 2000 r.
Sak M.;ks. Sokalski G. : „Internetowy słownik języka migowego” duszpasterstwo niesłyszących
Diecezji Gliwickiej 2008
www.migam.pl
www.gest.jmigowy.eu
www.effatha.lap.pl.
www.jezykmigowy.org.pl
Literatura uzupełniająca :
Kosiba O. Leksykon języka migowego, Bogatynia 2011
Löwe A. Rozwijanie słuchu w zabawie. Warszawa 1994
Löwe A. Wychowanie słuchowe. Warszawa 1995 s. 29-57
Löwe A. Każde dziecko może nauczyć się słyszeć i mówić. Poznań 1999, Media Rodzina, s. 19-47