Nr 1/2012 (7) (październik) - Strona główna

Nr 1/2012 (7)
PAŹDZIERNIK 2012
Magazyn Biura Karier Szkoły Głównej Służby Pożarniczej
Moja Kariera
ISSN: 1897-2551
Fot. R. Szczepanek
Moja Kariera
Dział Spraw Studenckich
Główne zadania:



Obsługa administracyjno techniczna rekrutacji
Obsługa świadczeń pomocy
materialnej
Obsługa Biura Karier SGSP
Co Biuro Karier oferuje studentom
i absolwentom?
Oferty pracy, staży, praktyk zawodowych
nieobowiązkowych i wolontariatu
Porady ułatwiające wejście na rynek pracy
Konsultacje dokumentów aplikacyjnych
Konsultacje z doradcą zawodowym
Szkolenia i warsztaty związane z rynkiem pracy
Czym jeszcze się zajmujemy?
Organizowaniem targów pracy
Udziałem w wydarzeniach związanych z pracą i karierą
Koordynowaniem wolontariatu w SGSP
Realizowaniem zadań związanych ze sprawami studenckimi
Prowadzeniem prac związanych z:
- nadawaniem odznaki „Wzorowy Student SGSP”
- wyłanianiem 5% najlepszych absolwentów SGSP
- przyznawaniem studentom cywilnym stypendiów i zapomóg
Kontakt
Kierownik
mł. bryg. mgr Agnieszka Czarnecka
Młodszy Technik
st. str. inż. Renata Golly
Starszy referent administracyjny
mgr Ilona Marciniak
Starszy referent administracyjny
mgr inż. Katarzyna Mojska
Szkoła Główna Służby Pożarniczej
Obiekt 01, pokój 219
tel.: 22 56 17 729
e-mail: [email protected]
strona www : www.sgsp.edu.pl/kariera/mojak.php
2
Moja Kariera
W tym numerze:
Od Redakcji
3
Misja życia…
4
Wydział Inżynierii
Bezpieczeństwa
Pożarowego
6
Wydział Inżynierii
Bezpieczeństwa
Cywilnego
7
Świadczenia pomocy
materialnej
8
Savoir-vivre w pracy
9
Ogólnopolskie Otwarte
Zawody w Ratownictwie
Medycznym
10
Start w Karierę
13
Stres i jego
konsekwencje
14
Wpływ osobowości
na wybór zawodu
16
Publikacje BK SGSP
20
Od Redakcji
Witam wszystkich serdecznie! Wracacie po długiej
przerwie opaleni, uśmiechnięci, wypoczęci, pełni sił
i zapału do pracy w nowym roku akademickim. Witam
w szczególności studentów I roku, którzy rozpoczynają nowy rozdział
w swoim życiu. Pamiętajcie, że istotne jest, żebyście już teraz
pomyśleli o Waszej karierze i życiu zawodowym!
Rozpoczyna się nowy rok akademicki, rok pracy i nauki,
poznawania otaczającego Was świata, rozwijania swoich
zainteresowań i zdobywania nowych doświadczeń.
Jesteśmy do Waszej dyspozycji i chętnie służymy pomocą.
Staramy się pomagać Wam w odnalezieniu się na rynku pracy
i zdobyciu doświadczenia zawodowego. Organizujemy dla Was kursy
i szkolenia, zajmujemy się stażami i praktykami nieobowiązkowymi
oraz doradztwem zawodowym. Naszym celem jest działać tak, żeby
ułatwić Wam znalezienie pracy po zakończeniu studiów.
W tym numerze „Mojej Kariery” możecie zapoznać się m.in.
z I częścią cyklu „Stres i jego konsekwencje” i „Savoir-vivre
w pracy”, a także przeczytać o Ogólnopolskich Otwartych Zawodach
w Ratownictwie Medycznym, na których studenci SGSP zajęli
I miejsce.
Życzę Wam dużo wytrwałości i motywacji w walce o swoją lepszą
przyszłość, którą już teraz budujecie będąc studentem Szkoły Głównej
Służby Pożarniczej. Życzę Wam również małych i dużych sukcesów
w nauce i w życiu prywatnym. Życzę Wam, by czas spędzony
w SGSP był nie tylko wypełniony pracą, ale również radością
i rozrywką, poszukiwaniem i znajdowaniem nowych przyjaciół, nieraz na całe życie.
mł. bryg. mgr Agnieszka Czarnecka
z zespołem redakcyjnym
„Moja Kariera”
Magazyn Biura Karier Szkoły Głównej Służby Pożarniczej
Redaktor naczelna: Agnieszka Czarnecka
Zespół redakcyjny: Renata Golly, Ilona Marciniak, Katarzyna Mojska
Współpraca: Marcin Glinka
Skład Magazynu: zespół redakcyjny
Adres redakcji: Szkoła Główna Służby Pożarniczej
ul. Słowackiego 52/54, 01-629 Warszawa
tel.: 22 56 17 729, email: [email protected]
Wydawca: Szkoła Główna Służby Pożarniczej
Redakcja nie odpowiada za treść zamieszczanych ogłoszeń i reklam. Artykuły zamieszczane są w dobrej wierze.
Każdy z autorów przyjmuje odpowiedzialność za zamieszczoną w nich treść.
3
Misja życia...
Cel nadrzędny – nasza misja życia, to szeroko rozumiany, ogólny powód, dla którego jesteśmy tu
i teraz: inaczej przyczyna dla której żyjemy i dla której chcemy coś osiągnąć. Niektórzy uważają, że misja
życia to cel celów. Cele pośrednie – są szczegółowe i wskazują to, co mamy osiągnąć w kontekście celu
nadrzędnego; są tylko środkiem do jego spełnienia. Cel życia istnieje stale, nadając sens celom pośrednim.
Dzięki temu życie nasze ma właściwy wymiar. Towarzyszą mu określone wartości, które w misji są
integralna częścią zapisu.
Czy daje Ci powody do dumy?
Jeżeli jednak za pierwszym razem trudno było Ci
ustalić końcowy zapis misji, to nie martw się tym, że
wyznaczony cel, jego postać, nie zadawala Cię.
Zastosuj poniższy sposób postępowania.
1. Powtarzaj procedurę raz na dzień w ciągu
tygodnia. Rób to regularnie dopóki "deklaracja
misji" nie ustabilizuje się, tj. zapisy zaczną się
powtarzać.
2. Twoje sformułowania powinny być na tyle szczegółowe, by służyły jako prawdziwe natchnienie
w postępowaniu, i na tyle ogólne, by można było
je wykorzystywać przez lata do wielu celów
pośrednich.
Uznaje się, że:

Misja - Cel życia jest najważniejszą egzystencjalną potrzebą człowieka.

Ponieważ jesteś jedyny/a i niepowtarzalny/a Twój cel jest również jedyny; wyznacza on
drogę do spełnienia się Twojej osobowości.

Świadomość celu życia nadaje kierunek;
pozwala wyznaczać cele pośrednie na drodze
życiowej, oceniać postępy i w razie potrzeby
pozwala dokonywać korekt.

Wspomaga Cię w trudnych momentach życia;
zawiera Twój system wartości.

Jeśli nie znasz własnego celu, Twoim życiem
będą mogli sterować inni; będziesz ulegać
innym ludziom, gdy będą chcieli dopasować
cię do roli odpowiadającej ich potrzebom,
ponieważ jakikolwiek cel jest lepszy niż
żaden. Co powiesz na pracę, która Ci nie
będzie odpowiadać?
Wielu ludzi nie osiąga celów, które sobie
wyznaczyli, gdyż nigdy nie stworzyli swojej Misji/
Celu Nadrzędnego. Masz okazję dołączenia do osób,
które chcą same kierować swoim życiem i rozwojem.
Przykład MISJI ŻYCIA
Moją misją istnienia jest pogłębianie Twojego
i własnego rozwoju poprzez kreowanie zmian,
dających nam satysfakcję i radość życia.
Zgodnie z tym celem, ustalam sobie Cele
Pośrednie np.: napisać ten materiał, poprowadzić
kursy szkoleniowe na temat samozatrudnienia,
zadbać o siebie i moich bliskich.
Jak zdefiniować misję/ cel nadrzędny?
Jak korzystać z misji?
Jest to działanie bardzo proste, ale wymaga
I.
Przepisz
swoją
misję na czysto, na kartce. Miej
cierpliwości i koncentracji. Uzupełnij poniższe
ją
stale
przy
sobie,
umieścić w dowolnym miejscu
zdanie tyle razy, aż znajdziesz cel, który obecnie
w
domu
lub
w
miejscu
pracy. Czytaj ją często.
zdajesz się realizować. Eksperymentuj z tym
II.
Przed
podjęciem
decyzji,
zadaj sobie pytanie,
ćwiczeniem, i pozwól swym Celom Nadrzędnym być
która opcja będzie najlepiej służyła Twojemu
tak ogólnymi i znaczącymi dla ciebie, jak chcesz.
nadrzędnemu celowi.
"Moją MISJĄ, dla której jestem tu i teraz
III. Kiedy wyznaczasz sobie konkretny cel,
jest ...........................................................................
sprawdź, czy jest on w zgodzie z Twoją misją;
1...............................................................................
żaden cel pośredni, jeśli nie jest wyrazem celu
2...............................................................................
głównego, nie przyniesie ci zadowolenia nawet,
3..............................................................................
gdy go osiągniesz.
IV. Jeśli jesteś w jakimkolwiek zespole (włączając
w to małżeństwo), spowoduj, by Twoi partnerzy
Przejrzyj teraz proszę swą listę i zakreśl ten Cel
wykonali "procedurę wytyczania misji". Oceń,
Nadrzędny, który jest dla ciebie najbardziej znaczączy ich cele są zgodne z Twoimi. Jest to ważne ze
cy; jest to ten, którego szukasz i potrzebujesz teraz
względu na dobrą współpracę, a jednocześnie
i w przyszłości.
stanowi podstawę dla określenia wspólnego celu
Moje gratulacje! Teraz wiesz, co jest Twoją misją.
zespołu.
4
Misja życia...
V. Pozwól, by ludzie poznali Twoją Misję / Cel
Wyznaczanie celów pośrednich
Nadrzędny. Znając lepiej Ciebie, bardziej Ci ufają
Zacznij od sformułowania poniższych list.
i cenią.
Wypisuj pozycje na liście w kolejności i w formie
dowolnej. Sporządź listę:
Ustalanie celów pośrednich
10 pragnień w odniesieniu do całego świata,
Poszczególne cele to niejako kamienie milowe na
na przykład: pokój, zrównoważony budżet;
drodze do głównego celu życia; zadanie zostaje
10 cech umysłu, sfery uczuciowej i sfery
zrealizowane, lecz cel główny cały czas stoi przed
duchowej, które chciałbyś w sobie rozwinąć
Tobą. Bez znajomości głównego celu inne są bez
np.: cierpliwość, radość, itp.;
znaczenia. Osiąganie celów, które są pomocne na
10 rzeczy, których pragniesz w swych stosundrodze do celu życia, zawsze daje satysfakcję.
kach z ludźmi, w życiu towarzyskim
Osiągnięcie celu nie leżącego na linii celu głównego
i społecznym: np. lepsze porozumienie
wywołuje nieprzyjemne uczucie zawodu. Należy
z .........., więcej szacunku od przełożonego;
więc zawsze zastanawiać się nad przydatnością celu
10 życzeń w odniesieniu do kondycji
pośredniego.
fizycznej swego ciała i zdrowia: np.
Zasada celów pośrednich wiąże się z potrzebą
zwiększona odporność na zachorowania;
zadawania sobie pytań:
10 umiejętności, które chciałbyś opanować:
"Co bym chciał dla siebie stworzyć?",
np. poznanie marketingu;
"Kim chcę być?", "Co chcę robić lub mieć?"
10 udogodnień, które chciałbyś mieć w swojej
Cele pośrednie pomagają osiągać cele życia
pracy: np. samochód;
i rozwijają naszą motywację, która jest niezbędna dla
10 upragnionych dokonań: np. zostać
osiągnięcia sukcesu. Wszystkie cele pośrednie
wyłącznym dystrybutorem X, założyć firmę,
powinny być spójne z naszym celem głównym 10 rzeczy, które chciałbyś przeżyć: np. skoki
misją życia.
spadochronowe, wycieczka do Japonii;
10 za problemów, które chcesz rozwiązać;
Czym cele pośrednie różnią się od pragnień?
np. nadwaga, brak pieniędzy;
Cel jest wyrazem świadomego zamiaru
10 rzeczy, które chciałbyś posiadać:
zrealizowania określonego planu nie później, niż
np. miliard euro na koncie w banku.
w wyznaczonym, nieprzekraczalnym terminie.
Masz
teraz 100 pragnień na piśmie. Przeczytaj je
Pragnienie to pewna nasza idea, ale znacznie mniej
od
początku
i wybierz te, które najbardziej pasują do
konkretna.
twojego
celu
życia/ misji, tj. leżą najbliżej linii celu
Przykład CELU
głównego. Zalecam wybór trzech z każdej listy, które
„Jadę do Paryża z wycieczką 31.09.2012 r.”
bardziej niż inne odpowiadają ci uczuciowo. Jeśli
najbardziej sensownym celom dasz pierwszeństwo,
Przykład PRAGNIENIA
„Chcę zwiedzić Paryż”.
łatwiej będzie ci realizować inne pragnienia.
Weź pod uwagę każde wybrane pragnienie
Jeśli wybrałeś/aś cel i wyznaczyłeś termin jego i zastanów się, jak nadać mu konkretny, wymierny
osiągnięcia, weź na siebie pełną odpowiedzialność kształt. Następnie przemień wybrane życzenia
i pilnie do niego zmierzaj. Korzyści wynikające ze w cele. Zrobisz to przez nadanie im konkretnych
stawiania sobie celów:
sformułowań i wyznaczenie terminów osiągnięcia.
1) koncentracja działania wokół wybranego tematu,
Przy celach krótkofalowych bądź realistyczny.
2) przyjęcie odpowiedzialności za dostarczenie sobie Małe, wykonalne kroki zachęcają nas, motywują,
tego, czego pragniesz,
dają poczucie pewności siebie. Dzięki temu możemy
3) podstawa do oceny własnej skuteczności się rozwijać i wyznaczać nowe cele. Przy celach dłui postępów w realizacji przyjętych zadań.
gofalowych pozwólmy naszej wyobraźni sięgać jak
Cel wynika z Twojej inicjatywy i w sposób najwyżej, by nas inspirowała.
naturalny prowadzi do planu działania, a następnie
Napisz każdy cel w formie zdania w czasie teraźdo samego działania.
niejszym, tj. tak jakby się to już stawało. Używaj
takich zwrotów jak "Teraz staję się", "Teraz mam"
itd.
5
WIBP
Absolwent WIBP posiada:
Umiejętności analizowania zagrożenia pożarowego obiektów przemysłowych i użyteczności publicznej, obszarów leśnych, obszarów
wsi, miast i osiedli oraz innych miejscowych
zagrożeń;

Umiejętności oceny projektów budowlanych
i procesów technologicznych pod kątem
zagrożenia pożarowego i wybuchowego;

Umiejętności oceny zagrożenia pożarowego
oraz znajomości sposobów ich zmniejszania;

Znajo mo ści zasad funkcjo no wania
i doboru systemów zabezpieczeń oraz projektowania i kontroli tych systemów;

Umiejętności prowadzenia szkoleń z zakresu
ochrony przeciwpożarowej;

Umiejętności przeprowadzania studium
zabezpieczenia terenu oraz opracowania
planów ratowniczych, raportów o bezpieczeństwie itp. dokumentów planistycznych;

Znajomości organizacji systemu ochrony
przeciwpożarowej PSP, Krajowego Systemu
Ratowniczo-Gaśniczego oraz ochrony
ludności.
Zgodnie z posiadaną wiedzą i umiejętnościami
uzyskanymi podczas studiów absolwenci są
przygotowani do:

Pracy i służby w jednostkach ochrony
przeciwpożarowej,

Pracy w ad ministracji publicznej
ukierunkowanej na jednostki organizacyjne
służb publicznych odpowiedzialne za
bezpieczeństwo, a także za gospodarkę.
Fot. W. Jaskółowski
Wydział Inżynierii Bezpieczeństwa Pożarowego (WIBP) przygotowuje wysoko
kwalifikowaną kadrę inżynierską do wykonywania zadań wynikających
z funkcjonowania systemu ochrony przeciwpożarowej, którego głównym celem jest
ochrona życia, zdrowia oraz mienia przed skutkami pożarów, klęsk żywiołowych,
katastrof i innych miejscowych zagrożeń.
jest ochrona życia, zdrowia oraz mienia przed
skutkami pożaró w, klęsk żywiołowych,
katastrof i innych miejscowych zagrożeń.
Pełny cykl kształcenia obejmuje 4-letnie
studia zawodowe (8 semestrów) w systemie
dziennym oraz sześciotygodniową praktykę
zawodową w szóstym semestrze. Po ukończeniu
stud ió w uzyskuje się tytuł inżyniera
w zakresie inżynierii bezpieczeństwa pożarowego.
Studia stacjonarne II stopnia
Studia stacjonarne II stopnia trwają
3 semestry. Absolwenci otrzymują tytuł magistra
inżyniera pożarnictwa lub magistra inżyniera
w specjalności bezpieczeństwa pożarowego lub
cywilnego.
Na studia kwalifikowani będą kandydaci
(absolwenci studiów inżynierskich I stopnia)
z listy utworzonej na podstawie średniej oceny
ukończenia studiów I stopnia (podanej w protokole
egzaminu dyplomowego).
Studia niestacjonarne I stopnia
dla osób cywilnych
Pełny cykl kształcenia trwa 4 lata (8 sem.)
i odbywa się w systemie zjazdowym. Absolwenci
otrzymują dyplom ukończenia studiów wyższych
z tytułem inżyniera w zakresie inżynierii bezpieczeństwa pożarowego.
Studia niestacjonarne II stopnia
Studia niestacjonarne II stopnia trwają
3 semestry w systemie zjazdowym. Program studiów
obejmuje wykłady, ćwiczenia audytoryjne, laboratoryjne i projektowe oraz trzytygodniową praktykę
dowódczo-instruktorską (strażacy w służbie stałej
oraz pracownicy jednostek ochrony przeciwpożarowej). Absolwenci otrzymują tytuł magistra inżyniera
Studia stacjonarne I stopnia dla osób cywilnych
Absolwenci stacjonarnych studiów I stopnia dla osób pożarnictwa lub magistra inżyniera w specjalności
cywilnych stanowią wysoko kwalifikowaną kadrę bezpieczeństwa pożarowego lub cywilnego.
Na studia mogą być kwalifikowani zarówno
inżynierską do wykonywania zadań wynikających
strażacy w służbie stałej jak i osoby cywilne.
z funkcjonowania szeroko rozumianego systemu
ochrony przeciwpożarowej, którego głównym celem

Źródło: www.sgsp.edu.pl/studia/wibp/o_wydziale/o_wydziale.php, materiały z Archiwum W. Jaskółowskiego
6
WIBC
Wydział Inżynierii Bezpieczeństwa Cywilnego
(WIBC) powstał w 2000 roku w ramach środków
Tempus Phare i jako pierwszy w Polsce rozpoczął
tradycje naukowe i dydaktyczne z zakresu ochrony
ludności, zarządzania kryzysowego oraz
bezpieczeństwa.
Działalność dydaktyczno - naukowa realizowana
jest w dwóch katedrach, samodzielnych zakładach
oraz międzywydziałowych jednostkach organizacyjnych SGSP. WIBC kształci studentów na kierunku
inżynieria bezpieczeństwa w zakresie inżynierii
bezpieczeństwa cywilnego na dwóch rodzajach
studiów: studia stacjonarne I stopnia (inżynierskie),
studia niestacjonarne I stopnia (inżynierskie).
Jednocześnie, zgodnie z kierunkiem kształcenia,
prowadzone są studia podyplomowe.
Na Wydziale prowadzone są badania naukowe
w zakresie szeroko rozumianej ochrony ludności.
Badania uwzględniają zmiany zachodzące w Polsce,
Europie i na świecie, w zakresie bezpieczeństwa
powszechnego oraz wynikające z nich potrzeby
zapewnienia sprawnego i efektywnego działania
podmiotów odpowiedzialnych za ochronę ludności,
zarówno na wypadek sytuacji kryzysowej w czasie
pokoju, jak i na wypadek działań zbrojnych.
Absolwent studiów powinien posiadać ogólną
wiedzę z zakresu nauk matematyczno-fizycznych
oraz technicznych oraz umiejętności wykorzystania
jej w pracy zawodowej i życiu z zachowaniem zasad
prawnych i etycznych. Absolwent powinien
rozumieć i umieć analizować procesy dokonujące się
w społecznościach lokalnych, państwie i przyrodzie
oraz badać wpływ relacji: człowiek – środowisko infrastruktura. Powinien posiadać umiejętności
aktywnego uczestniczenia w pracy grupowej,
kierowania zespołami ludzkimi wykonującymi
zadania zlecone oraz posługiwania się fachową
literaturą, łącznie z przepisami prawnymi w zakresie
bezpieczeństwa, działalności służb, straży i inspekcji
oraz działalności gospodarczej. Absolwent winien
znać podstawowe procesy technologiczne, mające
wpływ na funkcjonowanie społeczeństwa.
Absolwent powinien posiadać umiejętność korzystania z tej wiedzy w życiu zawodowym, komunikowaniu się z otoczeniem zewnętrznym, wewnętrznym
w zakresie niezbędnym dla skutecznego zrealizowania swojej misji społecznej i pomocowej jaką jest
ochrona życia i zdrowia człowieka, środowiska,
infrastruktury, w tym krytycznej.
Absolwent kierunku Inżynieria Bezpieczeństwa
spełnia nowoczesne wymagania zawodowe, które
predysponują go do wykonywania funkcji kierowniczych, doradczych i administracyjnych na różnych
szczeblach administracji publicznej zarządzania
bezpieczeństwem. Posiadają kompleksowe
przygotowanie do prowadzenia i realizacji
wszystkich elementów i procedur zintegrowanego
systemu zarządzania bezpieczeństwem publicznym,
ochroną ludności i zarządzania ryzykiem w każdej
jednostce administracyjnej i każdym
przedsiębiorstwie. Są
także przygotowani do
stosowania nowych
dyrektyw, zasad i procedur obowiązujących
w Polsce i wynikających z dostosowania tego
obszaru problemowego do wymagań Unii
Europejskiej i standardów światowych.
Szeroka interdyscyplinarność problemowa
kierunku Inżynieria Bezpieczeństwa powoduje, że
Absolwenci tego kierunku wszechstronnie łączą
wiedzę techniczną z umiejętnościami i technikami
humanistycznego skutecznego kierowania zespołami
oraz nabędą wiedzę teoretyczną i umiejętności
praktyczne między innymi w takich obszarach jak:

identyfikacja i inwentaryzacja zagrożeń oraz
określenie ich źródeł,

analiz ryzyka zagrożeń i prognozy ich
potencjalnych skutków,

projektowanie i wdrażanie nowoczesnych
i skutecznych systemów zarządzania bezpieczeństwem w jednostkach administracji
państwowej,

identyfikacja prognozowanie i diagnozowanie
zagrożeń oraz opracowywanie metod
zapobiegania, przeciwdziałania i przygotowania działań na wypadek niekorzystnych
zdarzeń i sytuacji kryzysowych,

tworzeniu warunków, zapewniających
ciągłość funkcjonowania infrastruktury
krytycznej,

planowanie działań zapobiegawczych,

projektowanie systemów zarządzania
Fot. R. Golly
7
Stypendia dla studentów cywilnych SGSP







bezpieczeństwem, obsługiwanie oraz
doskonalenie procedur tego systemu,
współpraca z ogniwami krajowego systemu
ratowniczo-gaśniczego i instytucjami
porządku publicznego,
uświadamianie społeczeństwa i powszechna
edukacja w zakresie przeciwdziałania
zagrożeniom,
tworzenie warunków organizacyjnych,
technicznych i finansowych sprawnego
zarządzania kryzysowego,
organizacja systemów łączności i monitorowania,
organizacja i utrzymywanie systemów
ostrzegania i alarmowania,
tworzenie warunków przetrwania ludności
w sytuacjach kryzysowych,




tworzeniu warunków, zapewniających
ciągłość funkcjonowania administracji
publicznej,
szacowanie szkód i strat powstałych
w wyniku katastrof i sytuacji kryzysowych,
prognozowanie sytuacji nadzwyczajnych
i opracowywanie środków i sposobów
przeciwdziałania,
współpraca z instytucjami porządku publicznego
wykorzystanie znajomości prawa cywilnego,
administracyjnego i karnego.
Źródło: www.sgsp.edu.pl/studia/wibc/o_wydziale/o_wydziale.php
STYPENDIA Z FUNDUSZU POMOCY MATERIALNEJ DLA STUDENTÓW CYWILNYCH SGSP
1)
2)
Stypendium socjalne
Stypendium socjalne w zwiększonej wysokości
(tylko dla studentów studiów stacjonarnych)
3)
Stypendium rektora dla najlepszych studentów
4)
Stypendium socjalne dla osób niepełnosprawnych
5)
Zapomoga
Wszystkie świadczenia pomocy materialnej przyznawane są na wniosek studenta.
Student studiujący jednocześnie na kilku kierunkach studiów może otrzymywać stypendium tylko na jednym,
wskazanym przez studenta kierunku studiów.
Student zgodnie z przepisami jest zobowiązany do złożenia oświadczenia o nie pobieraniu świadczeń
pomocy materialnej na więcej, niż jednym kierunku.
Jednocześnie można łączyć stypendium rektora ze stypendium ministra,
Stypendia przyznawane są na semestr lub rok akademicki, wypłacane co miesiąc,
od października do stycznia w semestrze zimowym i od lutego do czerwca w semestrze letnim, przy czym pierwsza
wypłata w semestrze może nastąpić w drugim miesiącu semestru z wyrównaniem. Wyjątkiem jest zapomoga, która
jest świadczeniem jednorazowym i może być przyznana studentowi dwa razy w roku akademickim.
STYPENDIA MINISTRA
Stypendium ministra za osiągnięcia w nauce i za wybitne osiągnięcia sportowe regulują
przepisy rozporządzenia Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 16 sierpnia 2006 r.
w sprawie szczegółowych warunków, trybu przyznawania i wypłacania stypendium ministra za osiągnięcia w nauce
oraz stypendium ministra za wybitne osiągnięcia sportowe.
Szczegółowe informacje na temat stypendium Ministra dla studentów znajdują się na stronach internetowych:
www.stypendiumministra.pl, www.nauka.gov.pl
Więcej informacji:
st. str. inż. Renata Golly
tel.: 22 56 17 993, email: [email protected]
Dział Spraw Studenckich (Ob. 01, I piętro, p. 219 )
www.sgsp.edu.pl/studenci/pomoc/socjal_dz_cyw.php
8
Savoir-vivre w pracy – cz. I PUNKTUALNOŚĆ
uniknąć wszelkiego rodzaju społecznych wpadek –
zawsze traktujmy innych i zachowujmy się tak jak
chcielibyśmy, aby zachowywano się wobec nas.
Tak więc, jeśli nie lubicie jeśli ktoś z kim jesteście
umówieni przychodzi z poślizgiem – sami również
tego nie róbcie. Są również dwie złote rady dla
spóźnialskich: 1. Jeśli nie chcecie się spóźnić –
wyjdźcie wcześniej. Oraz: 2. Nie róbcie niczego na
ostatnią chwilę.
Rozpoczynamy Cykl pt. "Stefan w biurze"
w którym jednorazowo będziemy przedstawiać
Wam jedną zasadę biurowego savoir vivre-u.
Spotkacie się ze Stefanem, który pokaże, jak się
NIE zachowywać, a my postaramy się naprostować
jego złe nawyki.
PUNKTUALNOŚĆ
Jedną z najbardziej elementarnych zasad savoir
vivre-u jest punktualność. Wymaga się jej nie tylko
w kontaktach biznesowych i w pracy, ale również
w sytuacjach codziennych – spotkaniach
prywatnych i rodzinnych. Więc jeśli nie
jesteśmy wielką divą
estr ad y
cz y
też
celebrytą z pierwszych
stron gazet – nie
powinniśmy się spóźniać, bo w żadnym
wypadku spóźnianie
nie jest trendy.
Będąc punktualnymi
dajemy do zrozumienia
przede wszystkim, że
nam zależy. Niezależnie od tego czy
przychodzimy na czas na rozmowę kwalifikacyjną,
na business-meeting czy po prostu do pracy –
świadczy to o tym, że podchodzimy do obowiązków
poważnie i odpowiedzialnie, oraz że szanujemy
osoby, z którymi się umówiliśmy. Niektórzy nawet
dostrzegają tutaj pewną zależność – punktualność
jest wprost proporcjonalna do naszego zaangażowania. Im mniej nam zależy tym bardziej jesteśmy
w stanie się spóźnić i odwrotnie.
Oczywiście przytrafiają się sytuacje od nas
niezależne. Może zdarzyć się tak, że nie przyjedzie
nasz autobus, mieliśmy problemy z dotarciem czy
inne sytuacje losowe. Spokojnie, to nie koniec
świata. Jesteśmy tylko ludźmi i czasem nie
wszystko idzie po naszej myśli – wtedy należy
szczerze wytłumaczyć przyczynę spóźnienia
i można mieć gwarancję, że jeśli nie zdarza się to
permanentnie – nie będzie to stanowiło problemu.
Jak w większości zasad savoir-vivru, tak
i w przypadku punktualności, obowiązuje tu pewna
podstawowa reguła, której przestrzeganie pomoże
Wszelkie poradniki dotyczące rozmów kwalifikacyjnych zaczynają się od słów „Nie spóźniaj się!”
Jest tak oczywiście nie
bez powodu. Rozmowa o pracę jest
pierwszym kontaktem
pracownika z pracodawcą i wymaga
również specyficznego
zachowania obu stron.
Jeśli kandydat się
spóźni – może to być
dla pracodawcy sygnał
do tego, że skoro
spóźnił się na pierwsze
spotkanie,
może
również spóźniać się
do pracy.
Punktualnym należy być w przypadku spotkań
biznesowych, ale również każdego dnia pracy.
Spóźnienie może występować jedynie w wyjątkowych sytuacjach i wypada za nie przeprosić lub
ewentualnie usprawiedliwić.
Całe szczęście z badań przeprowadzonych przez
ARC Rynek i Opinia w 2011 roku wynika, że ponad
połowa Polaków nie ma tendencji do spóźniania się,
a nawet jeśli im się zdarzy – nie spóźniają się
więcej niż 10 minut. Jako najczęstsze powody
swojego spóźnienia podają: problemy z komunikacją miejską, korki, a rzadziej zaspanie. Co więcej,
Polacy uznają brak punktualności za zjawisko
niedopuszczalne i dyskwalifikujące.
Starajmy się być punktualni, bo to działa
pozytywnie na nasz wizerunek prywatny
i służbowy.
COGITORS.pl
9
Ogólnopolskie Otwarte Zawody w Ratownictwie Medycznym 2012
Rys. K. Kreński
Od lewej: Krzysztof Niedziółka, Krzysztof Podrucki, Marcin Glinka,
Rafał Krupa, Paweł Łabędzki, Łukasz Włodarczyk, Mateusz Szultka.
Ogólnopolskie Otwarte Zawody
w Ratownictwie Medycznym
– Brenna 2012r.
W dniach 21-22 kwietnia 2012 r. w miejscowości
Brenna (woj. śląskie) odbyły się Ogólnopolskie
Otwarte Zawody w Ratownictwie Medycznym.
Dla zawodników biorących udział w imprezie była
to okazja do sprawdzenia swoich umiejętności
i wiedzy w zadaniach, z jakimi spotykają się
w codziennej pracy i służbie ratowniczej. Nie bez
znaczenia była też wymiana doświadczeń
i współpraca służb, jak również integracja środowisk
skupiających podmioty ratownicze.
Uczestnikami imprezy byli przedstawiciele
różnych grup zawodowych udzielających
kwalifikowanej pierwszej pomocy: od zespołów
Ochotniczych Straży Pożarnych czy drużyn PCK,
poprzez uczniów szkół medycznych i Zespoły Ra-
townictwa Medycznego, do reprezentantów
Państwowej Straży Pożarnej, m.in.: z JRG nr 8
z Warszawy i ekipy Szkoły Głównej Służby
Pożarniczej z Warszawy, łącznie ponad 20 drużyn.
Pierwszego dnia Zawodów ekipy ratownicze
miały do wykonania cztery zadania zaczerpnięte
z codziennej, trudnej pracy. Pierwszym, było
sprawdzenie umiejętności prowadzenia resuscytacji
krążeniowo-oddechowej osoby dorosłej z wykorzystaniem dostępnego sprzętu i Automatycznego
Defibrylatora Zewnętrznego (AED).
Drugie zadanie to pomoc osobie w głęboką raną
ciętą kończyny dolnej, powstałej w skutek
nieumiejętnej pracy kosiarką spalinową. Ważnym
aspektem była również pomoc psychologiczna
zarówno poszkodowanemu, jak i świadkowi
zdarzenia oraz zabezpieczenie miejsca zdarzenia.
Kolejne zadanie odbywało się na placu zabaw,
gdzie pięcioletnie dziecko w wyniku zadławienia
ciałem obcym straciło funkcje życiowe.
10
Ogólnopolskie Otwarte Zawody w Ratownictwie Medycznym 2012
Drugi dzień Ogólnopolskich Zawodów
w Ratownictwie Medycznym to oficjalne ogłoszenie
wyników. Warto wspomnieć, iż tak naprawdę na
tego typu imprezach nie ma drużyn przegranych,
Na sam koniec, zawodnicy musieli wydostać
kierowcę z samochodu terenowego, który ranny
w wyniku wypadku komunikacyjnego stracił
przytomność i miał podejrzenie uszkodzenia
kręgosłupa szyjnego.
Po ostrej rywalizacji, od późnych godzin popołudniowych, wszyscy zawodnicy uczestniczyli
w góralskiej biesiadzie przy ognisku i regionalnych
dźwiękach, integrując się i wymieniając jakże cenne
doświadczenia z różnych środowisk ratowniczych.
Wszyscy są wygrani
bowiem każde działanie mające na celu ćwiczenie
umiejętności i wymianę spostrzeżeń, przybliża nas
do lepszego wykonywania swojej służby ratowniczej.
11
Ogólnopolskie Otwarte Zawody w Ratownictwie Medycznym 2012
W kategorii OPEN pierwsze miejsce zajęła
ekipa Medycznego Studium Zawodowego
ZDZ z Suchej Beskidzkiej.



W kategorii SŁUŻB MEDYCZNYCH
wygrała drużyna cywilna ze Szkoły Głównej
Służby Pożarniczej w składzie: Marcin Glinka
– kierownik zespołu, Krzysztof Podrucki
i Krzysztof Niedziółka.
W kategorii SŁUŻB RATOWNICZYCH
zwyciężyła drużyna mundurowa ze Szkoły
Głównej Służby Pożarniczej w składzie:
pchor. Paweł Łabędzki – kierownik zespołu,
pchor. Mateusz Szultka, pchor. Rafał Krupa
i pchor. Łukasz Włodarczyk.
Cała reprezentacja Szkoły Głównej Służby
Pożarniczej została również wyróżniona Nagrodą
Specjalną – Pucharem Wójta Gminy Brenna, za
zaangażowanie, chęć niesienia pomocy i szeroką
wiedzę z zakresu udzielania pomocy osobom
poszkodowanym.
Marcin Glinka – student
Szkoły Głównej Służby Pożarniczej
Licencjonowany
ratownik medyczny
Autor zdjęć:
R. Szczepanek
12
Start w Karierę
który z przyjemnością będzie wykonywał.
“Od przedszkola do…człowieka sukcesu”
Każdy człowiek chce osiągnąć sukces,
każdy też mierzy go w specyficzny dla siebie sposób.
W odniesieniu do sukcesu zawodowego, chociaż jego wymiar dla
każdej osoby jest inny, na pewno
wspólny jest sposób dążenia do tego
celu: poszerzanie własnych horyzontów, zdobywanie nowej wiedzy
i umiejętności. Dosyć pomocna
w dążeniu do osiągnięcia sukcesu
zawodowego jest umiejętność
łatwego dostosowywania się do
nowych warunków, duża plastyczność w efekcie której można łatwo
się przebranżowić. W obecnych czasach zdarzają się
pracodawcy, którzy cenią bardziej chęć pracy
w danym zawodzie i predyspozycje do jego
wykonywania, niż dyplomy potwierdzające
kompetencje pracownika . Nie we wszystkich
zawodach takie podejście się jednak sprawdza i nie
we wszystkich jest możliwe do wykorzystania (są
zawody wymagające bezwzględnie potwierdzenia
kwalifikacji świadectwem, dyplomem, czy
certyfikatem). Dlatego należy powiedzieć jasno, że
wykształcenie jest bardzo ważne i potrzebne, bo daje
nam przepustkę do wykonywania zawodu. Co jednak
się będzie działo, gdy wybierzemy zawód, którego
wykonywanie nie przyniesie nam zadowolenia, czy
satysfakcji? Znacie powiedzenie “z niewolnika nie
ma pracownika”? Na tym, że Jaś Kowalski źle
wybierze zawód może stracić nie tylko on sam ale
w kręgu tzw. poszkodowanych znajdą się również
inne osoby (m. in. pracodawca).
Oczywiście są jeszcze inne aspekty, które
pojawiają się w późniejszych etapach budowania
ścieżki własnej kariery zawodowej, np. aspekty
finansowe. Są zawody, które są
lepiej opłacane i są też takie, które
nie są bardzo dochodowe, dlatego
tak ważna jest nie tylko wiedza na
temat dziedzin życia i zawodów
z nimi związanych, ale równie
istotne jest samopoznanie. Mając
wiedzę o sobie, o swoich
umiejętnościach, możliwościach,
cechach charakteru, zainteresowaniach itp. możemy wybrać dziedzinę, z którą chcemy się związać
zawodowo i po zdobyciu zawodu znaleźć dla siebie
satysfakcjonujące zajęcie np. ktoś kto interesuje się
bardzo geografią i jest komunikatywny, otwarty na
nowe doświadczenia, lubiący dzielić się wiedzą
z innymi, wcale nie musi być nauczycielem geografii,
ale np. pilotem wycieczek. To oznacza, że sami
możemy znaleźć dla siebie miejsce na rynku pracy –
kreatywność wskazana!
W ostatnich latach zauważa się trend szukania
nowych rozwiązań, bo dynamika rynku pracy wręcz
zmusza ludzi do dużej kreatywności. Powstają nowe
zawody, pracownicy są bardziej elastyczni i chętni do
przebranżowienia się i podejmowania pracy nie
zawsze zgodnej z wyuczonym zawodem, ale zgodne
z kompetencjami (często wzmocnionymi
np. kształceniem podyplomowym, odbywaniem
kursów i szkoleń, itp.). Duże szanse dają też fundusze
unijne, dzięki którym wielu pracowników podwyższa
swoje kwalifikacje, albo zdobywa nowe. Mnóstwo
W Polsce z roku na rok wzrasta świadomość, że osób zakłada także własną działalność gospodarczą.
budowanie ścieżki kariery rozpoczyna się już
we wczesnych etapach edukacji. W wielu krajach
zajęcia z zakresu doradztwa zawodowego prowadzoW opisywanym kontekście budowania własnej
ne są obowiązkowo już w przedszkolu (w Polsce też ścieżki kariery znana maksyma “chcieć to móc”
można zaobserwować dobre praktyki w tym nabiera nowego wymiaru “chcieć to móc, ale pod
zakresie). Celem tak wczesnego edukowania dzieci
warunkiem, że osiągnięty cel będzie uznany
i młodzieży jest pomoc w odpowiednim
przeze mnie za sukces”.
ukierunkowaniu się dziecka budującego ścieżkę
kariery. Zdobywając coraz więcej wiedzy na temat
dziedzin życia, w których można się rozwijać
zawodowo, a także zdobywając coraz więcej wiedzy
na swój temat, młody człowiek ma dużo większą
szansę na to, że zawód, który wybierze będzie tym,
A. Cz.
13
Stres i jego konsekwencje cz. I
Stres – to słowo często używane w różnych kontekstach sytuacyjnych, nie zawsze
z odzwierciedleniem jego definicji. Stres bardzo często kojarzymy z bardzo nieprzyjemnym
stanem naszej świadomości, który pojawia się w następstwie niemiłych zdarzeń. Można
powiedzieć, że stał się on pojęciem tak potocznym, że używa się go dość uniwersalnie dla
określenia różnych stanów, np. niepokoju, napięcia, rozdrażnienia, czy lęku – czyli ogólnie
mówiąc braku równowagi (rys. 2). Na pewno terminem tym określane są uczucia
przeciwne do stanów takich jak spokój, odprężenie, czy relaks (rys. 1).
Rys. 1
Rys. 2
Opracowanie własne na podstawie T. Trauer „Encyklopedia życia codziennego”
Pochodzenie pojęcia stres
Pojęcie stresu wprowadzone zostało do
użycia przez Hansa Hugona Selye'a, który
badaniu tego zjawiska poświęcił 50 lat pracy
naukowej. Z tego też powodu nosił przydomek
dr Stress Selye.
Selye jako pierwszy postawił hipotezę,
że szereg chorób somatycznych jest skutkiem
niezdolności człowieka do radzenia sobie ze
stresem. Zjawisko to nazwał mianem
niewydolności tzw. syndromu ogólnej
adaptacji i opisał je w roku 1956 w pierwszej
swoj ej książce na temat stresu
pt. The Stress of Life. (2)
Najważniejsze zachowania, które są
zależne od napięcia, a mają wpływ na zdrowie
człowieka, to takie które łączą się z wprowadzaniem do organizmu różnych substancji.
W konsekwencji stres może spowodować
np. wzrost apetytu (co może prowadzić do
otyłości), złe samopoczucie i duże obciążenie
mięśnia sercowego. Może też działać
w kierunku np. obniżenia apetytu, zaniku
łaknienia i w efekcie doprowadzić
do wyniszczenia organizmu. (1)
Dużą rolę odgrywa tu autonomiczny układ
nerwowy składa się z dwóch części:
sympatycznej i parasympatycznej. Większość
organów jest unerwiona przez obie gałęzie
układu autonomicznego.
Długotrwały stres zmniejsza naturalną
odporność organizmu, który „nie umie obronić
się” przed chorobami.
14
Stres i jego konsekwencje cz. I
Układ sympatyczny
Przygotowanie organizmu do
nagłych działań: ucieczki przed
niebezpieczeństwem lub zmierzenia się z nim
Układ parasympatyczny
(działanie przeciwne
do układu sympatycznego)
Szybkie bicie serca
Rozszerzenie źrenic
Zwolnienie lub zahamowanie
procesów trawienia
Skierowanie dużej ilości krwi
do mięśni i mózgu,
a zmniejszenie jej przepływu
przez skórę i jelita
Zwolnione czynności serca
Zwężenie źrenic
Mniejsza potliwość (ale zwiększone wydzielanie śliny)
Obniżenie poziomu cukru
Zwiększenie przepływu krwi
przez jelita (przyspieszone
trawienie),
a zmniejszony przepływ przez
mięśnie
Poci się skóra
Do krwi są dostarczane produkty wysokoenergetyczne
przechowywane
w wątrobie
oro
ch
np.
rz
ba w
wa
odo
Napięcie
Niepokój
Powstanie choroby wrzodowej jest ściśle powiązane ze zwiększeniem wydzielania soku żołądkowego, który zwykle jest wydzielany w ilościach, potrzebnych do procesu trawienia. Stres może
spowodować zwiększenie wydzielania soku żołądkowego, który jest produkowany bez potrzeby
(nawet wtedy, gdy nie ma odpowiedniej ilości pokarmu do trawienia), w efekcie
prowadząc do powstania nadżerek i wrzodów w błonie śluzowej żołądka.
Na chorobę wrzodową choruje więcej mężczyzn niż kobiet, a jej występowanie
jest zwiększone w krajach uprzemysłowionych. (1)
Umiejętność radzenia sobie ze stresem przyspiesza procesy
gojenia się ran i zapobiega wrzodom.
BIBLIOGRAFIA:
1: T. Trauer, Stres, wszystko o przyczynach, mechanizmach i skutkach napięć nerwowych.
2: Wikipedia
15
A. Cz.
Wpływ osobowości na wybór zawodu
Praca jest dla człowieka bardzo ważną wartością. Jej posiadanie wpływa na
wiele aspektów życia człowieka. Oprócz tego, że dzięki pracy posiadamy odpowiedni
status ekonomiczny, zdobywamy wiedzę, doświadczenie, rozwijamy się
to również czerpiemy przyjemność z faktu wykonywania pracy – oznacza to, że wybraliśmy pracę, która jest dla nas jak najbardziej odpowiednia.
zycji osobowościowych
Jaki związek jest między typem naszej
osobowości, a zawodem, który wykonujemy? rozwoju zawodowego. (3).
Zacznijmy od definicji osobowości.
Osobowość to wewnętrzny system regulacji
pozwalający na adaptację i wewnętrzną
integrację myśli, uczuć i zachowania
w określonym środowisku w wymiarze czasowym (poczucie stabilności). Jest to zespół
względnie trwałych cech lub dyspozycji
psychicznych jednostki, różniących ją od innych
jednostek. (4) Mając na uwadze cechy osobowości danego człowieka, można znaleźć obszar
zawodowy, który dla tego człowieka będzie
stanowił środowisko naturalne. Bardzo
dokładnie tą zależność opisał Holland w swojej
teorii osobowości zawodowej.
„Wybór kariery zawodowej jest przede
wszystkim formą rzutowania osobowości
w świat pracy w następstwie identyfikowania się
jednostki ze stereotypami społecznymi. Jednostka porównuje własne „Ja” z percepcją świata
zawodów, kolejno akceptuje i odrzuca poszczególne opcje, by wreszcie dokonać ostatecznego
wyboru”. Zgodność obrazu samego siebie z preferencjami zawodowymi Holland nazywa
„modalnym stylem orientacji personalnej”(2).
Według twórcy teorii - satysfakcja
z wykonywania zawodu zależy od dopasowania
jednostki do wymagań na danym stanowisku.
Podkreśla on wyjątkowość i indywidualność
człowieka. Zarówno Holland, jak i inni badacze
zwracają uwagę na konieczność dopasowania
cech osobistych do wymagań stawianych przez
zawód. Badania Hollanda w głównej
mierze dotyczyły zainteresowań oraz predyspo-
w
kształtowaniu
Typy osobowości zawodowej:
Typ realistyczny, który reprezentowany jest
przez osoby lubiące pracować z narzędziami
i maszynami. Osoby te posiadają sprawności
manualne, często związane z mechaniką. Osoby
te są określane jako wykwalifikowane,
konkretne, uzdolnione technicznie lub
mechanicznie. Zawody podejmowane przez
osoby należące do tego typu osobowości to
np.: mierniczy, rolnik, elektryk, itp.
Typ badawczy, który jest reprezentowany przez
osoby lubiące w swojej pracy spotykać się
z abstrakcyjnymi pojęciami, lubią tworzyć
teorie. Dążą do zrozumienia otaczającego świata
i poszukują prawdy. Zdolności matematyczne
i ścisłe, naukowe są domeną osób z tej kategorii.
Określane są one jako racjonalne, abstrakcyjne,
analityczne. Zawody, w których najczęściej
podejmują pracę to np.: biolog, chemik,
technolog medyczny, itp.
Typ artystyczny, który jest reprezentowany
przez osoby preferujące zachowania kreatywne,
umożliwiające wyrażenie samego siebie. Lubią
rozwijać pomysły i koncepcje. Posiadają
zdolności artystyczne: pisarskie, muzyczne lub
w zakresie sztuk pięknych. Określane są jako
twórcze, o rozwiniętej wyobraźni i estetyce.
Podejmują pracę w zawodach takich jak
np.: muzyk, malarz, pisarz, dekorator wnętrz,
aktor.
16
Wpływ osobowości na wybór zawodu
Typ społeczny, który jest reprezentowany przez
osoby chcące pomagać innym, informować,
uczyć, opiekować się. Osoby te posiadają
dobrze rozwinięte umiejętności społeczne
i często określane są jako współpracujące,
empatyczne, cierpliwe, itp. Podejmują pracę
w zawodach takich jak np.: nauczyciel,
psycholog, opiekun społeczny.
Typ przedsiębiorczy, który jest reprezentowany przez osoby lubiące pracę z ludźmi,
ukierunkowaną na osiąganie korzyści materialnych. Posiadają umiejętności przywódcze,
bardzo dobrze komunikują się z innymi. Są one
rozmowne, energiczne, pewne siebie. Podejmują
pracę w takich zawodach jak: akwizytor,
zarządzający, przedsiębiorca.
Typ konwencjonalny, który charakteryzuje
osoby preferujące pracę z danymi, ich
porządkowanie, strukturalizację. Posiadają
zdolności urzędnicze i rachunkowe. Są określane jako zorganizowane, praktyczne, uległe.
Podejmują pracę w takich zawodach jak
np.: księgowy, kasjer, urzędnik bankowy,
sekretarka.
Nasze preferencje zawodowe są zróżnicowane w zależności od tego jakie posiadamy cechy
osobowości. Duży wpływ mają tutaj
zarówno uwarunkowania indywidualne, jak
i społeczne. Kierunek w jakim będzie rozwijała
się jednostka w znacznej mierze zależy od tego
jakie rodzaje czynności preferuje (które
sprzyjają w nabywaniu pewnych kompetencji).
Zainteresowania i kompetencje decydują
o sposobie myślenia, spostrzegania
rzeczywistości, a także działania. (1)
Mimo, iż Holland wyróżnił typy osobowości
zawodowej, ludzi nie da się zaszufladkować
w sposób jednoznaczny. Każdy z nas
obserwując siebie, czy innych znajdzie cechy,
które są charakterystyczne dla różnych
typów osobowości zawodowej. Pewnego
rodzaju uniwersalność ludzi pozwala im na
dostosowanie się do różnych sytuacji
zawodowych – mówiąc wprost mamy dzięki
temu możliwości np. łączenia pracy z pasją
(sytuacja idealna).
REALISTYCZNY
BADAWCZY
KONWENCJONALNY
ANALITYCZNY
SPOŁECZNY
PRZEDSIĘBIORCZY
A. Paszkowska-Rogacz, Psychologiczne podstawy wyboru zawodu – model Hollanda
Bibliografia:
1: A. Paszkowska-Rogacz, Psychologiczne podstawy wyboru zawodu, KOWEZiU, Warszawa, 2003
2: Holland w: A. Bańka,
3: Zawodoznawstwo, doradztwo zawodowe i pośrednictwo pracy, PRINT-B, Poznań, 1995
4: Businessman.pl
5: Wikipedia
17
A. Cz.
Misja życia c.d....
Cele powinny spełniać zasady koncepcji SMART .Koncepcja S.M.A.R.T. pomaga TOBIE w zdefiniowaniu tego, co jest dla Ciebie ważne i ułatwia osiągnięcia tego! To akronim pięciu cech, które określają nam to,
jaki powinien być cel (po angielsku smart znaczy sprytny).
SMART
Simple
Measurable
Achievable
Relevant
Timely defined
JAKI POWINIEN BYĆ CEL?
W literaturze przytaczane są inne
odmiany SMART np.: Specific,
Measurable, Ambitious, Realistic,
Tangible oraz odmiana polska:
Specyficzny, Mierzalny, Atrakcyj● Mierzalny; musimy być w stanie zmierzyć, czy udało ny (lub Ambitny), Realistyczny
się nam osiągnąć to, co zamierzyliśmy. Dzięki temu (lub Realny), Terminowy.
wiemy, czy i kiedy zrealizowaliśmy nasz cel lub ile nam
jeszcze brakuje.
Przykład celu, który:
● Prosty jasny i przejrzysty; Jeśli cel jest niezrozumiały, wówczas nie wiadomo, jakie konkretne kroki należy
przedsięwziąć, by go osiągnąć tj., jakie działania należy
podjąć w przypadku w najbliżej akcji.
Nie jest SMART
● Realistyczny. Trzeba być ze sobą szczerym, znać
swoje możliwości i ograniczenia, a także mieć na 1. „Chcę zwiedzić Paryż”
2.„Chcę wię ce j pracowa ć
uwadze uwarunkowania rynkowe.
w domu.”
● Istotny; możemy zobaczyć/przewidzieć jego wpływ
na nasze życie / pracę? Jeśli nie to, po co zaprzątać
Jest SMART
sobie nim głowę?
1. „Chcę zwiedzić w 7 dni Paryż
● Zdefiniowany w czasie. Ramy czasowe są po to, by
się zmobilizować i faktycznie zrealizować cel, a nie
wiecznie odkładać go w czasie. Termin powinien być na
tyle krótki, by mobilizował do natychmiastowego
działania, i na tyle długi, by nie wywoływał uczucia
zbytniego obciążenia.
Inne charakterystyczne cechy dobrego celu:
Pomaga w osiągnięciu celu życia (Misji).
Śmiały, poddaje się planowaniu i jest zgodny
z innymi celami.
Pobudza entuzjazm, daje poczucie spełnienia,
pasuje do twojego stylu życia.
Można go sformułować najwyżej w sześciu
słowach.
Może znaleźć poparcie u innych ludzi,
poprawia twoje stosunki towarzyskie.
Zgodny z twoimi wartościami, przynosi Ci
zadowolenie zarówno w drodze do jego
osiągnięcia, jak i w momencie spełnienia.
Pomaga w wyrabianiu mocy twórczej, daje Ci
dość wolnego czasu, wpływa dodatnio na
Twoje zdrowie.
Pomocny we wszystkich sferach życia,
zwiększa bogactwo.
z Biurem X we wrześniu 2012
roku.”
2. „Do 1 grudnia następnego roku
chcę pracować 4 dni w tygodniu
w domu.”
Podstawowe zasady formułowania celów według
KefAnn S.C. PSYCHOEDUKACJA - firmę, która
kształci i doskonali coachów według standardów
ICC. Ten sposób formułowania celów wprowadza
dwie nowe istotne zasady formułowania
i kontrolowania celów: cel powinien być pozytywnie
sformułowany oraz cel powinien być ekologiczny.
POZYTYWNIE SFORMUŁOWAN
[Czego pragniesz?]
Bez używania zaprzeczeń typu: „Nie chcę dłużej …”
„Chcę przestać …”.
Przykład: „Nie chcę stracić tego klienta”, przeformułuj na: „Chcę utrzymać kontakt z tym klientem”.
PRECYZYJNY
[Kiedy i co dokładnie?]
Przykład: „Chcę w ciągu 6 miesięcy zwiększyć
sprzedaż o 5 % ”
Jeśli wybrany przez ciebie cel nie posiada tych
W ZASIĘGU TWOJEJ KONTROLI
cech dobrze jest go modyfikować tak, aby do nich
[Co będę robił, aby go osiągnąć?]
pasował. Jeżeli to nie jest łatwe może potrzebujesz
Jego osiągnięcie ma zależeć od TWOICH działań.
zmiany celu.
Przykład: „Chcę, żeby mój klient mnie polubił”
18
Misja życia c.d....
Osiągnięcie takiego celu zależy od innych osób
(klient), mimo, że Ty możesz wykonać wiele kroków
zbliżających Cię do tego, czego pragniesz. Od Ciebie
może zależeć osiągnięcie celu typu: „Będę
konstruktywnie rozwiązywać sytuacje konfliktowe
z tym klientem”.
Co się stanie, gdy osiągnę cel?
Co się nie stanie, gdy osiągnę cel?
Co się stanie, gdy nie osiągnę celu?
Co się nie stanie, gdy nie osiągnę celu?
MOŻLIWY DO SPECYFIKACJI
ZMYSŁOWEJ
[Co będziesz widzieć, słyszeć, czuć,
gdy osiągniesz cel?]
REALNY
[Czy ktoś tego dokonał?]
Chodzi o określenie sobie, co powstrzymuje mnie
przed osiągnięciem celu. Problem to cel sformułowa- Myśl o swoim celu tak szczegółowo, jak to możliwe.
ny w zły sposób!
Jeśli pośrednie cele, które sobie wyznaczyłeś
wydają się realne i są one zgodne z Twoją misją
EKOLOGICZNY
[Jak wpłynie to na moje relacje?]
życia pozostaje Ci tylko zatwierdzić je. Jest to baza
Czy osiągnięcie tego celu nie zaszkodzi w żaden Twoich planów na przyszłość bliską i daleką. Po
sposób Tobie (np. Twojemu zdrowiu przy pracy 18 upewnieniu się, że dokonałeś zapisu swoich celów
godzin na dobę) lub bliskim Ci osobom? Nikt nie dokonaj ich zestawienia z uwzględnieniem terminów
istnieje w izolacji. Odpowiedz na pytania:
realizacji.
ZESTAWIENIE CELÓW POŚREDNICH
Wymień poniżej podstawowe zadania i cele, które sobie wyznaczyłeś. Określ ich ramy czasowe.
Cel:
(1)
(2)
(3)
(4)
Termin realizacji
ANALIZA i KOREKTA CELÓW
Co jakiś czas sprawdź, czy te wcześniej zdefiniowane cele są nadal aktualne, czy ich osiągnięcie jest m.in.
SMART i nadal zgodne z misją życia? Jeśli nie, to powtórz proces ustalania celów Wpisz nowe cele.
Nowe cele:
(1)
(2)
(3)
(4)
Termin realizacji
W ten sposób w ciągu swego życia masz szansę wielokrotnie skorygować kierunek swojego rozwoju,
trzymając się jednak swojej misji życia.
Powodzenia!
Autor: E. Strzelecka
Bibliografia
[1] Strzelecka E.: Kompetencje społeczne w podejmowaniu własnej działalności gospodarczej
[w:] samozatrudnienie. Poradnik dla kreatywnych. Akademickie Biuro Karier Uniwersytetu
Medycznego w Łodzi, Łódź 2004
[2]. Hawkins B., Bądź kreatywny i pomysłowy, Wydawnictwo Helion, Gliwice 2004
19
Magazyn Biura Karier Szkoły Głównej Służby Pożarniczej
20