Aleksander Fredro jest w złym humorze

Jaroslaw Marek Rymkiewicz
"Aleksander Fredro jest w złym humorze"
Praca o twórczości Aleksandra Fredry łączy
w sobie cechy rozprawy naukowej i eseju
literackiego; jest w równej mierze wypowiedzią
merytoryczną w toczących się od stulecia bez
mała sporach fredrologów o istotę dzieła
największego polskiego komediopisarza, jak
i osobistym wyznaniem wiary współczesnego
poety.
Pisząc o Fredrze pisze bowiem Rymkiewicz
także i o problemach artystycznych naszej
współczesności.
Aleksander Fredro
"Nie uchodzi, nie uchodzi... czyli Damy
i Huzary"
Jedna z najzabawniejszych pozycji polskiego
repertuaru komediowego. Trzech wojaków starych kawalerów - miło spędza czas w swojej
kompanii w domu Majora na wsi.
Odpoczynek w sielskim ustroniu i kawalerski
błogostan nie trwają jednak długo.
Nieoczekiwane przybycie do domu kilku dam w
różnym wieku i kondycji przewracają cały dom
do góry nogami kobiece intrygi powodują
zamęt w męskich głowach i doprowadzają
najmłodszego z huzarów do małżeństwa.
Aleksander Fredro
"Dożywocie"
Sztuka wartka w intrydze, żywa w dialogach;
autor przedstawia Polskę w XIX wieku
odwołując się do postaci z epoki szlacheckiej
(tzw. "kontuszowej"),
umieszczając akcję w oberży, gdzie w sposób
naturalny obserwować można relacje
międzyludzkie.
Aleksander Fredro
"Mąż i żona"
Hrabia Wacław, amator wizyt, plotek, kart
i miłostek, ma serdecznie dosyć sentymentalnej
żony, rzekomo bez przerwy ślęczącej nad
robótkami w pustym i mrocznym domu.
Nie wie, że jego serdeczny druh Alfred,
cyniczny casanova, od roku namiętnie
romansuje z Elwirą. Hrabia - już dawno
machnąwszy ręką na małżeńskie igraszki w
alkowie - umizguje się do pokojówki Justysi.
Zalotna subretka nie gardzi też awansami
Alfreda, przy czym żaden z panów nie wie, że
ma rywala. Justysia, uosobienie sprytu i pełnego
wdzięku zepsucia, dochodzi do wniosku, że
należy jednak coś zrobić, by ta zagmatwana
sytuacja nie wymknęła się spod kontroli.
Na ofiarę wybiera Alfreda. Zwierza się więc
swej pani ze swojego romansu z jej kochankiem.
Elwira, dotknięta do żywego, robi Alfredowi
scenę zazdrości i zabrawszy wszystkie jego listy
opuszcza dom. Wacław jest wniebowzięty wreszcie będzie mógł się do woli nasycić
wdziękami pokojówki. Zaślepiony pożądaniem
zapomina, że żony mają kłopotliwy talent do
otwierania drzwi w najmniej odpowiednim
momencie.
Aleksander Fredro
"Odludki i poeta"
Odludki i poeta" przedstawia historię
gospodarza karczmy - Kapki, który bardzo liczy
się z pieniędzmi, gdzie może, tam dorzuca kilka
groszy do rachunków klientów.
Tym razem jednak jak na złość trafili mu się
bardzo wybredni i niezadowoleni panowie. Na
dodatek córka, zamiast pomagać mu w obsłudze,
woli czytać - o zgrozo - poezję! I to czyją:
Edwina, pisarza miejskiego, nad którym
wszyscy ubolewali po tym, jak na pogrzeb matki
sprzedał wszystkie swoje książki.
Kapka zlitowawszy się nad nim, oddał mu
darmo dwa pokoje, w których miał między
innymi uczyć jego córkę Zosię. Nauka jednak
przerodziła się w miłość, która z kolei zakłócała
tryb pracy gospody. Tego już za wiele!
Z jednej strony zrzędliwy klient, z drugiej
rozkochana córka. Ani z tego pożytku, ani
pieniędzy. Cóż więc robić? Potrzebne są
radykalne rozwiązania...
Aleksander Fredro
"Pan Geldhab"
Prosta fabuła, w której tytułowy Geldhab,
nowobogacki parweniusz, skąpy i przebiegły,
stara się wydać córkę Florę za zbankrutowanego
księcia Rodosława, chcąc w ten sposób zyskać
zięcia z tytułem i awansować do elit
społecznych, służy ukazaniu typowego w owych
czasach zjawiska. Niemal wszystkie postacie
utworu związane są z pieniądzem i ulegają jego
sile, z nią też zderzają się romantyczne marzenia
o prawdziwej miłości, prowadząc do niezbyt
typowego dla komedii zakończenia...
Aleksander Fredro
"Pan Jowialski"
Satyryczny atak na galicyjskich romantyków ich cynizm, oportunizm, umiłowanie frazesów
i obojętność na sprawy narodowe.
Tytułowy pan Jowialski - starszy wiekiem
bohater komedii - to niestrudzony gawędziarz,
który żartem stara się pokonać otaczającą go
głupotę.
Z tej właśnie komedii pochodzą słynne
opowiastki, m.in. o małpie w kąpieli, Pawle
i Gawle, a także o osiołku, któremu w żłoby
dano.
Aleksander Fredro
"Śluby panieńskie"
Śluby panieńskie czyli Magnetyzm serca to
jedna z najznakomitszych komedii Aleksandra
Fredry. Przedstawiciele starszego pokolenia pani
Dobrójska, Radost, Albin i ojciec Klary próbują
układać kontrakty małżeńskie.
Miłosne intrygi Gucia zmierzające do ślubu z
Anielą zakończone sukcesem nieświadomie
wypełniają plan stryja.
Aleksander Fredro
"Trzy po trzy"
Zbiór Trzy po trzy zawiera wspomnienia
z czasów dzieciństwa i młodości Fredry.
Jest to nieocenione źródło wiedzy o życiu
komediopisarza, a także niezwykle oryginalny
utwór literacki, bliski wzorom gawędy
i powieści sternowskiej, w którym autor
rozprawia się z romantycznym mitem
napoleońskim.
Aleksander Fredro
"Wielki człowiek do małych interesów"
"Wielki człowiek do małych interesów - to
Ambroży Jenialkiewicz, właściciel ziemski.
Głowa mu pęka od świetnych pomysłów,
które zapisuje, a potem nie może odczytać.
Inwestuje, zarządza majątkami młodych
krewnych, planuje ich małżeństwa.
Knuje intrygi, aby jego przyjaciel "podał się na
dyrektora" w Towarzystwie Kredytowym.
Nic z jego planów nie wychodzi, lecz on zadowolony - twierdzi, że wszystko poszło po
jego myśli, z nieznacznymi tylko
modyfikacjami, i nie zaprzestaje pozornych
działań i pustej aktywności".
Aleksander Fredro
"Zemsta"
Cześnik Raptusiewicz i Rejent Milczek
mieszkają w jednym zamku.
Ich życie upływa na kłótniach i intrygach.
Życie Wacława Rejentowicza i Klary
Raptusiewiczówny - wprost przeciwnie.
Młodzi są zakochani, planują wspólną
przyszłość, dlatego robią wszystko, by pogodzić
zwaśnionych sąsiadów.
Czy pojedynek Cześnika i Rejenta dojdzie do
skutku, czy też miłość zatryumfuje nad
przemożnym pragnieniem zemsty?