GEOGRAFIA TURYSTYCZNA

Akademia Wychowania Fizycznego i Sportu w Gdańsku
SYLABUS W ROKU AKADEMICKIM 2012/2013 i 2013/2014
Jednostka organizacyjna:
Kierunek:
Wydział Turystyki
i Rekreacji
Rodzaj studiów i profil:
Kod przedmiotu:
I stopień
profil praktyczny
Nazwa przedmiotu:
turystyka i rekreacja
TR – L - 20
Geografia turystyczna
Tryb studiów
Rok
stacjonarne/ niestacjonarne
Semestr
Rodzaj zajęć
wykłady
ćwiczenia
Nauczyciel(-e) odpowiedzialny(-i) za przedmiot: prof. nadzw. dr hab. Jan Wendt, mgr Tomasz Wiskulski
e-mail: [email protected], [email protected]
Wymagania wstępne:
I
1
Liczba
godzin
30/18
30/18
Punkty
ECTS
Typ
przedmiotu
Język
wykładowy
5
obligatoryjny
polski
Zakwalifikowanie się na studia I stopnia. Podstawowa wiedza z zakresu geografii społeczno-ekonomicznej oraz geografii fizycznej. Student studiujący geografię
turystyczną powinien wykazywać się systematycznością w dążeniu do celu oraz zdolnością logicznego myślenia
Cele przedmiotu:
C1 - nabycie przez studenta umiejętności oceny przydatności przestrzeni geograficznej dla potrzeb turystyki.
C2 - wykorzystywania opracowań kartograficznych w turystyce.
C3 - wykorzystywania wiedzy geograficznej w tworzeniu produktu turystycznego.
Opis efektów kształcenia dla przedmiotu oraz ich powiązanie z efektami kształcenia dla kierunku:
WIEDZA
W1
Posługuje się wiedzą w zakresie systemów informacji geograficznej w turystyce oraz rozumie i klasyfikuje
metody prezentacji kartograficznej w turystyce.
K_W04
M1_W10, S1P_W01
P1P_W01
W2
Opisuje specyfikę geografii turystycznej, jej genezę i rozwój, a także zna jej strukturę wewnętrzną, przedmiot
badań i miejsce w rodzinie nauk.
K_W12
S1P_W06
W3
Wymienia i wykorzystuje kluczowe pojęcia geografii turystycznej i koncepcje dotyczące zróżnicowania
terytorialnego zjawisk i procesów z jej zakresu oraz zna podstawową terminologię geografii turystycznej
w języku angielskim.
K_W16
S1P_W07
W4
Przedstawia zróżnicowanie powierzchni Ziemi i jej sfer pod względem rozmieszczenia, struktur i kategorii
walorów przyrodniczych i potrafi je wytłumaczyć w oparciu o znajomość procesów geografii fizycznej.
K_W17
P1P_W01, P1P_W02
P1P_W04, P1P_W05
Posługuje się terminologią z zakresu geografii turystycznej w języku polskim i angielskim.
K_U19
M1_U14, S1P_U11
U2
W stopniu podstawowym interpretuje mapy na potrzeby turystyczne.
K_U08
M1_U02
U3
Przedstawia wiedzę z geografii turystycznej w sposób popularny podczas zajęć kameralnych lub specjalnie
w tym celu zorganizowanej wycieczki (z zachowaniem zasad bezpieczeństwa).
K_U06
M1_U07, M1_U10
S1P_U02, S1P_U04
U4
Wybiera optymalne metody pozyskiwania, analizy i prezentacji danych z zakresu geografii turystycznej
i krajoznawstwa.
K_U05
S1P_U01
Ma świadomość konieczności postępowania zgodnie z zasadami etyki
K_K03
S1P_K04, M1_K03
K2
M świadomość konieczności podnoszenia kompetencji zawodowych i osobistych oraz samodzielnego
aktualizowania i poszerzania wiedzy geograficznej i turystycznej.
K_K01
M1_K01, S1P_K06
M1_K02
K3
Wykazuje gotowość do działań indywidualnych i społecznych na rzecz zachowania równowagi ekologicznej
i ochrony zasobów Ziemi.
K_K08
S1P_K02, S1P_K05
M1_K04
UMIEJĘTNOŚCI
U1
KOMPETENCJE
K1
Kryteria i metody oceny osiągniętych efektów kształcenia:
Egzamin pisemny - test wyboru i uzupełnień
Kolokwia zaliczeniowe (ćwiczenia) – testy uzupełnień, zadania otwarte
Zasady zaliczenia:
W1 – egzamin pisemny
W2 – egzamin pisemny
W3 – kolokwium
W4 – formularz zaliczeniowy
U1 – egzamin pisemny
U2 – kolokwium
U3 – praca w grupach na zajęciach
U4 – praca pisemna po zajęciach
K1 – egzamin pisemny
K2 – egzamin pisemny
K3 – formularz zaliczeniowy
Efekt
kształcenia
Na ocenę 3 student potrafi
W1
ma podstawową wiedzę z zakresu systemów informacji geograficznej
W2
rozumie specyfikę geografii turystycznej, jej genezę i rozwój
W3
wymienia i rozumie kluczowe pojęcia geografii turystycznej i koncepcje dotyczące zróżnicowania terytorialnego zjawisk i procesów z jej
zakresu
W4
zna zróżnicowanie powierzchni Ziemi i jej sfer pod względem rozmieszczenia walorów przyrodniczych
U1
posługuje się terminologią z zakresu geografii turystycznej w języku polskim
U2
potrafi w stopniu podstawowym interpretować mapy na potrzeby turystyczne
U3
przedstawia wiedzę z geografii turystycznej w sposób popularny podczas zajęć kameralnych
U4
wybiera optymalne metody pozyskiwania danych z zakresu geografii turystycznej i krajoznawstwa
K1
ma świadomość konieczności postępowania zgodnie z zasadami etyki
K2
ma świadomość konieczności podnoszenia kompetencji zawodowych w zakresie wiedzy geograficznej i turystycznej
K3
wykazuje gotowość do działań indywidualnych na rzecz zachowania równowagi ekologicznej Ziemi
• 51% - 60% sumy punktów dostateczny
• 61% - 70% dostateczny +
• 71% - 80% dobry
• 81% - 90% dobry +
• 91% - 100% bardzo dobry
Metody i formy realizacji przedmiotu:
Metody realizacji przedmiotu:
•
•
•
wykład,
analiza i interpretacja tekstów źródłowych,
praca w grupach, dyskusja,
Formy realizacji przedmiotu:
•
zajęcia w sali dydaktycznej
Treści kształcenia:
Wykłady:
1. Podstawowe pojęcia w geografii turystycznej.
2. Zarys historii badań geografii turystycznej.
3. Wybrane metody i problemy badań w geografii turystycznej.
4. Mapa, skala, podziałka. Plany. GPS. Łączność – Internet w turystyce.
5. Infrastruktura transportowa – transport lądowy .
6. Transport lotniczy na świecie (w Polsce, w Europie).
7. Transport wodny i turystyka morska.
8. Przestrzenne zróżnicowanie bazy noclegowej i żywieniowej.
9. Turystyka jako czynnik przemian ekonomicznych, społecznych i kulturowych.
10. Turystyka jako czynnik przemian w środowisku przyrodniczym.
11. Ogólna charakterystyka położenia geograficznego Polski.
12. Przyrodnicze i antropogeniczne walory turystyczne Polski.
13. Granice, euroregiony i turystyka transgraniczna. Polski ruch turystyczny .
14. Zagrożenia rozwoju światowej turystyki.
15. Nowe trendy i perspektywy rozwoju w turystyce
Ćwiczenia:
1. Podstawowe pojęcia geografii turystyki w świetle literatury przedmiotu.
2. Położenie Polski w przestrzeni turystycznej Europy.
3. Elementy przestrzeni turystycznej Polski.
4. Elementy kartografii turystycznej.
5. Metody badań i oceny atrakcyjności środowiska przyrodniczego dla turystyki .
6. Walory wypoczynkowe.
7. Przyrodnicze walory krajoznawcze.
8. Antropogeniczne walory krajoznawcze.
9. Specjalistyczne walory krajoznawcze.
10. Ochrona walorów turystycznych w Polsce.
11. Regiony turystyczne Polski.
12. Szlaki turystyczne Polski.
Forma zaliczenia:
Egzamin z zakresu treści wykładów oraz wybranej literatury
Literatura:
Podstawowa:
1. Kowalczyk A., 2000, Geografia turyzmu. PWN, Warszawa.
2. Kruczek Z., 2006, Kraje pozaeuropejskie. Zarys geografii turystycznej. Wydawnictwo Proksenia, Kraków.
3. Kruczek Z., 2007, Europa. Geografia turystyczna, Wydawnictwo Proksenia. Kraków.
4. Lijewski T., Mikułowski B., Wyrzykowski J., 2002, Geografia turystyki Polski. PWE, Warszawa.
5. Turystyczny Atlas Polski. 2004, „Carta Blanca”, Warszawa.
6. Warszyńska J. (red.), 2003, Geografia turystyczna świata. PWN, Warszawa.
Uzupełniająca:
1. Butowski L., 1998, Organizacja turystyki w Polsce, Agencja Promocji Turystyki "Mart", Warszawa, (Podstawowe definicje i klasyfikacje w turystyce).
2. Gaworecki W., 1997, 2003, Turystyka, Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa.
3. Gołembski G., 1999, Regionalne aspekty rozwoju turystyki, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa-Poznań.
4. Przecławski K., 1996, Człowiek a turystyka. Zarys socjologii turystyki, ALBIS, Kraków.
5. Libera K., 1969, Międzynarodowy obrót osobowy, PWE, Warszawa.
6. Warszyńska J., Jackowski A., 1978, Podstawy geografii turyzmu, PWN, Warszawa.
Bilans punktów ECTS (1 pkt ECTS – 25-30 godz. pracy studenta):
Aktywność
Udział w wykładach
Obciążenie studenta
Studia
stacjonarne
Studia
niestacjonarne
30 godz.
18 godz.
Samodzielne studiowanie tematyki wykładów
Udział w ćwiczeniach
Przygotowanie się do ćwiczeń
Konsultacje
Przygotowanie do egzaminu
Przygotowanie do kolokwiów zaliczeniowych z ćwiczeń
Całkowite obciążenie pracą studenta
Punkty ECTS za przedmiot
15 godz.
25 godz.
30 godz.
18 godz.
30 godz.
30 godz.
10 min.
10 min.
15 godz.
25 godz.
10 godz.
10 godz.
130 godz. 10
126 godz. 10
min.
min.
5 ECTS