pobierz

Bp Ignacy Dec
Z wiarą, nadzieją i miłością w Jubileuszowy Rok Miłosierdzia
Świdnica, 1 stycznia 2016 r.
Homilia wygłoszona w katedrze świdnickiej
Wstęp
Drodzy bracia i siostry, jesteśmy na progu Nowego Roku, nowego początku. Wiedząc,
że Bóg jest panem doczesności i wieczności, że jest naszym Stwórcą i Odkupicielem,
rozważamy Jego słowo i odkrywamy Jego wolę wobec nas n nadchodzący czas.
1. Maryja Matką Boga - Człowieka
W pierwszy dzień Nowego Roku, który jest zarazem ostatnim dniem oktawy Bożego
Narodzenia, Kościół zaprasza nas do szczególnego pochylenia się nad tajemnicą Bożego
macierzyństwa Dziewicy Maryi. Maryja z woli Bożej otrzymała jedyne i absolutnie
niepowtarzalne powołanie w dziejach świata, aby zostać matką Zbawiciela ludzi. Ona i tylko
Ona została matką Syna Bożego. Wprawdzie Maryja urodziła Jezusa tylko w Jego ludzkiej
naturze, ale Ten, którego urodziła, jest Boską Osobą Syna Bożego, i jest to naprawdę jej Syn dlatego też nazywamy ją Matką Bożą. Osoba Maryi - jak się wyraża o. Jacek Salij OPP - jest
dla nas wszystkich gwarantką i strażniczką prawdy, że Syn Boży stał się prawdziwym
człowiekiem. Przyjmując człowieczeństwo On, Przedwieczny Syn Boży - jak każdy z nas przez pierwsze dziewięć miesięcy swego ludzkiego życia kształtował się w łonie swojej
matki. Potem był niemowlęciem i przeszedł kolejne etapy ludzkiego rozwoju. Wielka to
pokora i uniżenie Syna Bożego, że zechciał jedną z nas wybrać sobie za matkę, że On, Syn
Boży, raczył - z miłości do nas wszystkich - stać się Synem Maryi. Św. Paweł dziś wyraża tę
prawdę w następujących słowach: "Gdy nadeszła pełnia czasu, Bóg zesłał swojego Syna,
zrodzonego z niewiasty" (Ga 4,4a).
2. Przesłanie Ewangelii dzisiejszej uroczystości
Drodzy bracia i siostry, Ewangelia dzisiejszego dnia prowadzi nas znowu do stajenki
betlejemskiej. Opowiada nam o pierwszych czcicielach Dzieciątka Bożego, o betlejemskich
pasterzach, którzy oddawszy pokłon Narodzonemu, opowiadali o tym, "co im zostało
objawione o tym Dziecięciu" (Łk 2,17). Ewangelista Łukasz mówi także o Maryi, która
"zachowywała wszystkie te sprawy i rozważała je w swoim sercu" (Łk 2,19) oraz
2
odnotowuje, że "Gdy nadszedł dzień ósmy i należało obrzezać Dziecię, nadano Mu imię
Jezus, którym Je nazwał anioł, zanim poczęło się w łonie Matki" (Łk 2,21).
Moi drodzy, wiele daje nam do myślenia porządek, w jakim pasterze spostrzegli osoby
znajdujące się w stajni betlejemskiej. Ewangelista mówi, że znaleźli tam "Maryję, Józefa i
Niemowlę leżące w żłobie" (Łk 2,16). Pasterze szukali przede wszystkim Dzieciątka, gdyż
Ono było Kimś najważniejszym, ale najpierw zauważyli Maryję i Józefa, Otóż najczęściej w
tym właśnie porządku ludzie odnajdują Jezusa również dzisiaj. Matką, z której dzisiaj rodzi
się Jezus dla nas, poszczególnych ludzi, jest Kościół. Matka-Kościół troszczy się o to, żeby
Jezus mógł rosnąć w każdej duszy, w której się urodził. Każdy z nas miał też zapewne w swej
drodze wiary swoich Józefów - ludzi oddanych Bogu, którzy przyczynili się do tego, że Jezus
urodzony w naszej duszy nie zginął nawet w momencie zagrożenia ze strony takich czy
innych dzisiejszych Herodów.
Zwróćmy także uwagę na samo imię, jakie otrzymało Dzieciątko. Dziecięciu nadano
imię Jezus, "którym Je nazwał anioł, zanim się poczęło się w łonie Matki" (Łk 2,21). Imię
"Jezus" znaczy: "Bóg zbawia", czyli Jezus jest zbawicielem świata, jest naszym
Odkupicielem. On nas prowadzi do Ziemi Obiecanej życia wiecznego. Po to właśnie
przyszedł do nas, aby nas doprowadzić do życia wiecznego.
3. Spojrzenie ku przyszłości rozpoczynającego się Roku 2016
Drodzy bracia i siostry, w pierwszy dzień Nowego Roku, stojąc przy Dziecięciu,
Maryi i Józefie, spoglądamy z nadzieją w przyszłość. Przed nami Nowy Rok. Nie wiemy jaki
on będzie, dlatego powierzamy się Bożej Opatrzności. Możemy ogólnie powiedzieć co nas
czeka w tym roku na polu religijnym, jakie wyzwania przynosi nam Rok 2016. Będzie to
przede wszystkim Rok Miłosierdzia. Świat, w którym dziś żyjemy naprawdę potrzebuje
miłosierdzia. Największą przeszkodą w kształtowaniu pomyślnego życia na ziemi są nasze
grzechy, a z grzechów tylko uwalnia nas Bóg. Czyni to chętnie, jak tylko otwieramy się na
Jego miłosierdzie. Jak powtarza często Ojciec św. Franciszek, Bóg nie męczy się
okazywaniem nam miłosierdzia, a w tegorocznym Orędziu na Światowy Dzień Pokoju
przypomniał, że Boże Miłosierdzie jest skryte w Jego sercu i że w okazywaniu miłosierdzia i
w przebaczaniu nam grzechów Bóg okazuje swoją wszechmoc. Rzecz w tym, abyśmy się
szczerze otwierali na to miłosierdzie i okazywali je naszym bliźnim. W tym przyjmowaniu
Bożego miłosierdzia i dzieleniu się nim z bliźnimi ma nam dopomóc 1050 rocznica chrztu
naszego Narodu. Gdy wspominamy chrzest Polski, jesteśmy wezwani, by także zastanawiać
nad naszym chrztem i stawiać sobie pytanie, czy naprawdę żyjemy darem i zobowiązaniem
3
wynikającym z przyjętego chrztu. Wreszcie w miesiącu lipcu tego roku będziemy cieszyć się
obecnością na naszej ziemi ojczystej Ojca św. Franciszka i młodzieży, która przybędzie z
całego świata na XXXI Światowe Dni Młodzieży. Będzie to wielkie święto młodzieży,
wielkie święto wiary młodego Kościoła, w którym będziemy uczestniczyć. Jest to ogromne
wyzwanie dla wszystkich nas, dla całego naszego Kościoła i Narodu.
My, mieszkańcy diecezji świdnickiej, wspomnijmy także to, iż w rozpoczynającym się
dziś roku 2016, będzie nadal trwać w naszej diecezji peregrynacja Figury Matki Bożej
Fatimskiej. Jak mówią księżą i wierni świeccy, peregrynacja przynosi nadspodziewane
wielkie owoce w życiu naszych rodzin i parafii.
Nadmienię także, że 3 lipca 2016 r.
będziemy uroczyście obchodzić, z udziałem polskich hierarchów, 50.tą rocznicę koronacji
Figurki Matki Bożej Bardzkiej, Strażniczki Wiary.
Zakończenie
Drodzy bracia i siostry, wspomnieliśmy na początku, że w dzisiejszej Ewangelii
Maryja przedstawiona jest jako Matka zachowująca dziejące się wydarzenia w swoim sercu:
„Lecz Maryja zachowywała wszystkie te sprawy i rozważała je w swoim sercu” (Łk 2,19).
Maryja jest matką kontemplującą, pełną zadumy nad dziejącymi się wydarzeniami. Odczytuje
ich sens. Przede wszystkich odkrywa w nich działanie miłującego Boga. Chcemy w Nowym
Roku zachować postawę Maryi i my także postaramy się kontemplować przed Bogiem to, co
niesie codzienne życie, to co będzie się dziać wokół nas, w bliskim i dalekim świecie.
Myślenie o Bogu, a nie o sobie, to wielka sprawa, to cecha człowieka żyjącego dla Boga i dla
drugich, a nie dla samego siebie. Naśladujmy Maryję w kontemplacji przed Bogiem
życiowych wydarzeń. Modlitwa, kontemplacja Boga, codzienna więź modlitewna z Nim, to
przejaw naszej żywej wiary. Spędzajmy zatem każdy dzień Nowego Roku w bliskości Pana
Boga – tak, jak Maryja. Naśladujmy także betlejemskich pasterzy, byśmy naszym skarbem,
jakim jest Bóg, dzielili się z innymi. Nie wstydźmy się mówić o Bogu, o Kościele. Rozmów
religijnych nie ograniczajmy do naszych świątyń i pomieszczeń kościelnych . Rozmawiajmy
o Bogu w naszych rodzinach, w domu, u sąsiadów, rozmawiajmy w życiu publicznym.
Pomagajmy tym, którzy utracili wiarę, którzy się zagubili, którzy się obrazili na Kościół. W
Nowym Roku niech nie braknie w naszym życiu wielbienia i wysławiania Pana Boga,
pamiętając, że w wielbieniu Boga leży nasza wielkość i nasza pomyślna przyszłość ziemska i
niebieska. Amen.