Prof. dr hab. inż. Stanisław BROŻEK

Prof. dr hab. inż. Stanisław BROŻEK
Urodził się 20 III 1947 r. w Biskupicach Radłowskich w powiecie tarnowskim.
Studia na Wydziale Leśnym WSR w Krakowie odbył w latach 1965 – 1970. Tytuł
magistra inżyniera leśnictwa otrzymał w 1970 r. na podstawie pracy „Projekt podziału
powierzchniowego opartego na sieci dróg w kompleksie leśnym Jaworzyny Krynickiej w
LZD Krynica”. Promotorem pracy był prof. dr. Bolesław W. Alexandrowicz. Stopień doktora
nauk leśnych uzyskał na Wydziale Leśnym Akademii Rolniczej w Krakowie w 1979 r. na
podstawie rozprawy pt. "Formy azotu w glebach leśnych Beskidu Zachodniego". Promotorem
dysertacji był prof. dr hab. Bolesław Adamczyk. Stopień doktora habilitowanego nauk
leśnych w zakresie gleboznawstwa leśnego uzyskał na Wydziale Leśnym Akademii Rolniczej
w Krakowie uchwałą Rady Wydziału z dnia 6 kwietnia 1994
na podstawie rozprawy
„Przekształcanie górskich gleb porolnych przez olszę szarą (Alnus incana (L)Moench)”. Praca
została opublikowana w Zeszytach Naukowych AR w Krakowie, Seria Rozprawy habil., Nr
184, 1993, s. 1-52 (grant KBN). Tytuł profesora nauk leśnych w zakresie gleboznawstwa
leśnego uzyskał w 2004 r. na podstawie dorobku naukowego.
W latach 1970-79 był asystentem i starszym asystentem w Pracowni Gleboznawstwa
Leśnego Katedry Szczegółowej Hodowli Lasu, a od 1979 r. adiunktem w Zespole
Gleboznawstwa Leśnego Instytutu Hodowli Lasu. Od 1981 r., wraz z prof. dr hab. W.
Maciaszkiem organizował od podstaw Pracownię- przyszły Zakład i Katedrę Gleboznawstwa
Leśnego. Podnosił swoje kwalifikacje na studiach podyplomowych w zakresie ochrony
przyrody i pedagogiki szkoły wyższej. Przebywał na krótkoterminowych stażach naukowych
w Katedrach Gleboznawstwa w Brnie i Zvoleniu. W czasie od stycznia 1988 r. do maja
1989r. studiował gleboznawstwo leśne w College of Forest Resources, University of
Washington w Saettle jako stypendysta Fulbright’a. W tym czasie zrealizował program
badawczy „Effect of soil changes caused by red alder (Alnus rubra Bong) on biomass and
nutrient status of Douglas-fir (Pseudotsuga menziesii (Mirb.) Franco) seedlings”. Został on
opublikowany w Canadian Journal of Forest Research 20, 9, 1990, p.1320-1325. Członek
wielu komisji wydziałowych. W latach 2001-2010 był sekretarzem Kolegium Redakcyjnego
serii Forestry, Electronic Journal of Polish Agricultural Universities. Od 2010 r. jest
członkiem Komitetu Redakcyjnego Roczników Gleboznawczych. Od 2003 r. kieruje Katedrą
Gleboznawstwa Leśnego.
Jest autorem lub współautorem ponad 100 opracowań naukowych, z których połowa,
to oryginalne prace twórcze. Sporządził 14 ekspertyz naukowych oraz napisał 15 artykułów
popularnych. Jest autorem i współautorem dwóch podręczników akademickich. Do
najważniejszych opublikowanych prac należy zaliczyć: La transformation de los suelos por
el aliso gris en el proceso de la reconstruccion del ecosistema forestal. XI International
Symposium on Environmental Biogeochemistry. Salamanca, Espania, Sept. 27 - Oct. 1.
1993, p. 73-82. Impact of forest litter of Alnus glutinosa (L.) Gaertn., Alnus incana (L.)
Moench, Alnus viridis (Chaix) Lam. et DC, Abies alba Mill., and Fagus sylvatica L. on
chosen soil properties. Electronic Journal of Polish Agricultural Universities, Series Forestry,
Volum 5, Issue 1 (grant KBN), Indeks trofizmu gleb leśnych. Acta Agraria et Silvestria, vol.
XXXIX, 17-33. Klasyfikacja Gleb Leśnych Polski CILP 2000, s. 1-124 (podręcznik
akademicki). Atlas gleb leśnych Polski. PWRiL, s.1-466. Klasyfikacja siedlisk leśnych uwagi w sprawie miejsca gleb w zasadach diagnozowania. Sylwan. CLI, 2, 19-25, 2007,
Kierunki doskonalenia metod rozpoznawania siedlisk leśnych. Sylwan. CLI, 2, 26-34, 2007,
Liczbowa wycena "jakości" gleb - narzędzie w diagnozowaniu siedlisk leśnych. Sylwan. CLI,
2, 35-42, 2007, Gleby borów sosnowych świeżych Leucobryo-Pinetum i Peucedano-Pinetum
na obszarze Niżu Polski. Rocz. Glebozn. T. LVIII, ¾, 43-51, Liczbowy indeks troficznych
odmian podtypów gleb bielicowych i rdzawych. Rocz. Glebozn. T. LIX, 1, 7-17, Reserve of
organic carbon in forest soils of lowlands in Poland, Polish J. of Environ. Stud. Vol. 17,
No.3A, 632-637.
Od 1981 r. prowadzi wykłady z gleboznawstwa na studiach stacjonarnych,
niestacjonarnych i podyplomowych dla leśników. Również wykłady z „Gleboznawstwa”
prowadzi dla architektów krajobrazu, natomiast wykłady z podstaw leśnictwa dla rolników.
Od 2010 r. wdraża nowy przedmiot „Siedliskoznawstwo” dla leśników i „Fizjografię” dla
architektów krajobrazu. Prowadzi liczne wykłady i szkolenia dla służby leśnej w Polsce
południowej. Wykonał 14 ekspertyz wdrożonych do praktyki leśnej. Jest autorem wystaw
dydaktycznych dotyczących tematyki gleboznawczej. Były one prezentowane w ośrodkach
krajowych i dwóch zagranicznych: University of Washington w Seattle i Technicka
Universita w Zvoleniu.
Pod jego kierunkiem
wykonano 35 prac magisterskich. Był promotorem
zakończonego przewodu doktorskiego oraz jest opiekunem dwóch przygotowywanych
dysertacji. Był także recenzentem trzech prac doktorskich, dwóch habilitacyjnych i w dwóch
postępowaniach o tytuł naukowy profesora.
Jest członkiem Polskiego Towarzystwa Gleboznawczego i Polskiego Towarzystwa
Leśnego. Za osiągnięcia w pracy naukowo-badawczej, dydaktycznej i organizacyjnej został 9krotnie wyróżniony nagrodą Rektora AR w Krakowie,. Otrzymał także w 1998 r. Srebrny
Krzyż Zasługi, w 1980 r. Srebrną i w 1984 r. Złotą Odznakę za pracę społeczną dla miasta
Krakowa. W 2004 r. otrzymał nagrodę zespołową Ministerstwa Edukacji Nauki i Szkolnictwa
Wyższego za opracowanie i wydanie „Atlasu gleb leśnych Polski". W 2005 r. otrzymał
Nagrodę Naukową im. M. Oczapowskiego Wydziału Nauk Rolniczych, Leśnych i
Weterynaryjnych PAN.
Przez cały okres pracy na Uczelni pracuje dla „praktyki leśnej” w ramach badań
zamawianych przez Dyrekcję Generalną Lasów Państwowych. W latach 2003 – 2006
realizował temat badawczy pt. Metodyka liczbowej waloryzacji siedlisk leśnych nizinnych i
wyżynnych. Sprawował także nadzór autorski nad wdrożeniem metody SIG do
diagnozowania siedlisk leśnych oraz uaktualnił drugą część Instrukcji Urządzania Lasu –
„Zasady wyróżniania i kartowania siedlisk leśnych”.
W latach 2008-2010 był kierownikiem projektu “Development of soil quality indices
for natural forest habitats of lowlands and uplands in Poland
and its application in
silviculture”, realizowanego w partnerstwie z Norwegian University of Life Sciences w Aas.
Projekt był finasowany w ramach Norweskiego Mechanizmu Finansowego. Natomiast w
latach 2007-2010 opracował koncepcję powstania pierwszego w Polsce Muzeum Gleb.
Przygotował projekt konkursowy prezentacji gleb Europy, który obecnie realizowany jest w
ramach Małopolskiego Regionalnego Programu Operacyjnego.
Profesor Stanisław Brożek jest żonaty z Małgorzatą z domu Tarnówka. Mają troje
dzieci: Annę (ur. 1975), Aleksandra (ur. 1977) i Tomasza (ur. 1987) oraz dwie wnuczki
Amelię i Zuzannę.