organizacja produkcji filmowej i telewizyjnej

Transkrypt

Krakowska Akademia
im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
INFORMATOR ECTS
na rok akademicki
2011/2012
semestr LETNI
ORGANIZACJA PRODUKCJI FILMOWEJ I TELEWIZYJNEJ
2
Informacje o wydziale:
ADRES WYDZIAŁU
Wydział Politologii i Komunikacji Społecznej
Krakowskiej Akademii im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
ul. G. Herlinga-Grudzioskiego 1
30-705 Kraków
tel. (12) 252 44 90, (12) 252 44 91; faks (12) 25 244 92
e-mail: [email protected]
WŁADZE WYDZIAŁU
Dziekan
prof. nadzw. dr hab. Katarzyna Pokorna-Ignatowicz
Budynek A, pok. 014
Prodziekan
dr Anna Frątczak
Budynek A, pok. 014
Pełnomocnik Dziekana ds. kierunku
Organizacja Produkcji Filmowej i Telewizyjnej red. Anna Cieślak
e-mail:[email protected]
Koordynator wydziałowy ECTS
dr Dariusz Baran
Budynek A, pokój 014
Kierownik Dziekanatu
mgr Joanna Prysak
Budynek A, pok. 017
e-mail:[email protected]
Zastępca Kierownika Dziekanatu
mgr Beata Szyjka
Budynek A, pok. 017
3
Informacje o kierunku:
Wydział Politologii i Komunikacji Społecznej został utworzony 19 czerwca 2002 roku. Studia
pierwszego stopnia na kierunku Organizacja Produkcji Filmowej i Telewizyjnej uruchomiono w roku
akademickim 2010/2011. Studia stacjonarne i niestacjonarne trwają na nim 6 semestrów.
Koncepcja kształcenia:
Koncepcja kształcenia na studiach pierwszego stopnia na kierunku jest koncepcją autorską
i została opracowana przez specjalistów z Krakowskiej Akademii. Przy układaniu programu wzięto
przede wszystkim pod uwagę ministerialne standardy kształcenia dla kierunku Organizacja produkcji
filmowej i telewizyjnej, opracowane i uchwalone przez Radę Główną Szkolnictwa Wyższego. Uzupełnione one zostały przez grupy przedmiotów podstawowych i kierunkowych.
Program nauczania na studiach pierwszego stopnia ma charakter interdyscyplinarny. Plan
studiów cechuje proces postępującego w kolejnych semestrach ukierunkowania oraz powiązanie
teorii z praktyką. Ważnym elementem kształcenia studentów są praktyki zawodowe - zapewniamy im
odbywanie przewidzianych programem studiów czterotygodniowych praktyk w wielu instytucjach,
z którymi Krakowska Akademia zawarła umowy o współpracy w tym zakresie.
Krakowska Akademia posiada własne studenckie „Radio Frycz” (uruchomione w 2007 r., z w
pełni wyposażonym studiem oraz montażownią), w ramach Uczelni działa też Krakowska Telewizja
Internetowa (wyposażona w profesjonalny sprzęt i zatrudniająca czynnych zawodowo dziennikarzy,
producentów i realizatorów telewizyjnych). Uczelnia dysponuje dwoma studiami telewizyjnymi, wyposażonymi w siedem kamer, profesjonalne oświetlenie i scenografię, zestawy do realizacji dźwięku,
sześd zestawów montażowych w systemie Final Cut Pro, mikser obrazu i dźwięku. Instytucje te przygotowane są w pełni na potrzeby odbywania w nich praktyk. Poza nimi, studenci aktywnie uczestniczą w organizowaniu konferencji, imprez i festiwali organizowanych przez Krakowską Akademię.
Studia dostarczają umiejętności organizowania produkcji filmowej i telewizyjnej oraz imprez i
widowisk. W ich ramach studenci zdobywają szeroką wiedzę na temat filmu i telewizji, zarówno w
aspekcie historycznym, jak i współczesnym. Studia pozwalają na podjęcie pracy w charakterze producenta filmowego, producenta telewizyjnego, kierownika produkcji filmowej i telewizyjnej, organizatora imprez i widowisk. Fachowcy w tej dziedzinie zatrudniani mogą byd w agencjach i zespołach filmowych, stacjach telewizyjnych, firmach zajmujących się produkcją filmową i telewizyjną, biurach festiwalowych, agencjach artystycznych, agencjach reklamowych.
Studia kooczą się uzyskaniem absolutorium oraz egzaminem dyplomowym.
Struktura programu wraz z liczbą punktów:
Opis poszczególnych przedmiotów
System ECTS został wprowadzony na Wydziale Politologii i Komunikacji Społecznej w roku
akademickim 2003/2004, co oznacza, że Europejskim Systemem Transferu Punktów objęte są
wszystkie roczniki studentów studiujących na Wydziale.
Skróty literowe zamieszczone w tabelach opisujących strukturę programu wszystkich typów
studiów realizowanych na Wydziale w roku akademickim 2011/2012 oznaczają:
Sposób realizacji przedmiotu:
W – przedmiot realizowany w formie wykładu
Ć – przedmiot realizowany w formie dwiczeo w grupach dwiczeniowych
K – przedmiot realizowany w formie konwersatorium
Forma zaliczenia przedmiotu:
E – egzamin; ZO – zaliczenie
II rok, semestr IV, studia stacjonarne
PRZEDMIOT
Media w Polsce
Organizacje zbiorowego zarządzania prawami autorskimi
Technologia programów telewizyjnych
Organizacja i produkcja widowisk artystycznych
Podstawy profesjonalnego posługiwania się kamerą cyfrową
Planowanie kosztów produkcji filmu
Scenografia telewizyjna
Systemy finansowania kinematografii
Współczesne kino polskie
System producencki w TVP
Źródła finansowania telewizji
Przedmiot do wyboru (trzy):
1. Teatr telewizji
2. Holocaust w kinie polskim
3. Kultura judaizmu (30 g.)
4. Podstawy psychologii społecznej (30 g. wyk)
5. Warsztaty dziennikarstwa telewizyjnego
Akademia polskiego filmu
Język angielski
kierunek bez specjalności
OGÓŁEM
GODZIN
45
15
30
20
15
15
15
20
20
30
30
20
20
20
20
20
30
30
375
W
Ć
K
45
15
30
20
15
20
15
15
20
20
30
10
20
20
20
20
20
30
45
30
65
E/ZO
PUNKTY
ECTS
E
ZO
ZO
ZO
ZO
ZO
ZO
ZO
ZO
ZO
ZO
5
2
3
2
1
2
1
2
1
2
2
ZO
ZO
ZO
ZO
ZO
ZO
ZO/E
1
1
1
1
1
2
2
30
265
II rok, semestr IV, studia niestacjonarne
PRZEDMIOT
Media w Polsce
Technologia programów telewizyjnych
Współczesne kino polskie
Planowanie kosztów produkcji filmu
Scenografia telewizyjna
Wprowadzenie do studiów genderowych
Przedmiot do wyboru (trzy):
1. Film animowany
2. Realizacja telewizyjna
3. Charakteryzacja
4. Teatr telewizji
Język angielski
OGÓŁEM
GODZIN
30
10
20
15
10
15
10
10
15
20
20
W
Ć
PUNKTY
ECTS
15
10
10
15
20
10
E
ZO
ZO
ZO
ZO
ZO
ZO
ZO
ZO
ZO
ZO
5
2
3
2
1
2
1
2
2
3
3
15
15
15
ZO
ZO
ZO
1
1
1
ZO
1
30
30
10
20
15
10
10
15
15
15
20
240
E/ZO
K
30
20
40
170
4
5
KATALOG PRZEDMIOTÓW
Nazwa przedmiotu: Media w Polsce
Stopieo, imię i nazwisko: prof. nadzw. dr hab. Katarzyna Pokorna-Ignatowicz
Formuła zajęd: wykład
Typ studiów: I stopnia
Liczba godzin: studia stacjonarne - 45, studia niestacjonarne - 30
Rok studiów: 2
Ilośd punktów ECTS: 5
Warunki wstępne: brak
Grupa treści kształcenia, w ramach której przedmiot jest realizowany: podstawowe
Typ przedmiotu: Obowiązkowy do zaliczenia semestru / roku studiów
Media w Polsce
Cele przedmiotu:
Celem wykładu jest zapoznanie studentów z najważniejszymi faktami z historii polskich mediów
i współczesnym rynkiem medialnym: etapami jego rozwoju po 1989 roku, uregulowaniami prawnymi dotyczącymi funkcjonowania mediów w Polsce, strukturą współczesnego rynku mediów oraz
przygotowanie studentów do korzystania w przyszłości z dostępnych źródeł informacji o rynku medialnym i krytycznej ich oceny.
Zamierzone efekty kształcenia:
WIEDZA: student, który zaliczył przedmiot: potrafi scharakteryzowad rozwój polskich mediów
w przeszłości i współcześnie , zna i rozumie zasady funkcjonowania w przeszłości i obecnie, ich
uwarunkowania prawne, technologiczne i rynkowe. Potrafi klasyfikowad i charakteryzowad poszczególne sektory rynku medialnego, rodzaje mediów (publiczne, komercyjne, non profit), umie
korzystad z dostępnych źródeł informacji na temat pozycji mediów. Zna głównych polskich wydawców prasy, nadawców radiowych i telewizyjnych, koncerny medialne o znaczącej pozycji, główne
tytuły prasowe, stacje radiowe i telewizyjne oraz osoby z nimi związane.
UMIEJĘTNOŚCI: student, który zaliczył przedmiot: potrafi analizowad i interpretowad zmiany na
polskim rynku medialnym, zweryfikowad informacje o pozycji rynkowej poszczególnych podmiotów, samodzielnie śledzid zmiany i wyciągad z nich wnioski. Odróżnia rodzaje mediów, sprawnie
porusza się po polskim rynku medialnym.
KOMPETENCJE/POSTAWY: student, który zaliczył przedmiot: powinien wykazywad zainteresowanie funkcjonowaniem polskich mediów, śledzid zmiany na rynku, interpretowad je i oceniad w kontekście roli mediów w systemie demokratycznym. Jest otwarty na merytoryczne dyskusje na ten
temat i widzi potrzebę ich prowadzenia.
Metody dydaktyczne: Wykład z wykorzystaniem prezentacji multimedialnych, egzemplarzy prasy,
fragmentów programów TV z elementami dyskusji oraz analizy przypadków.
Forma i warunki zaliczenia przedmiotu: Egzamin pisemny w formie testu uzupełnieo (60%) z pytaniami otwartymi (49%).
Obciążenie pracą studenta (forma aktywności i liczba godzin na ich zrealizowanie)
Godziny kontaktowe:
45 godzin (stac.) 30 godzin (niest.)
Przygotowanie się do zajęd, lektury, zalecane filmy i
audycje radiowe i TV, przegląd oferty prasowej
90
90
Przygotowanie się do egzaminu
30
30
Sumaryczna liczba punktów ECTS: 5
165 godzin
150 godzin
6
Media w Polsce
Treści merytoryczne przedmiotu:
1. Rys historyczny polskiej prasy: od „Merkuriusza Polskiego”, przez okres zaborów, po system medialny II RP i prasę w okresie okupacji. 3 godz.
2. Media w PRL. 3 godz.
3. Proces transformacji systemu medialnego w Polsce i jego stan obecny; media w kontrakcie
Okrągłego Stołu, zmiany w prawie prasowym, likwidacja RSW P-K-R, likwidacja cenzury. 4 godz.
4. Akty prawne regulujące funkcjonowanie mediów oraz zasady, na których opiera się współczesny
rynek mediów, w tym wpływ tendencji światowych związanych z globalizacją i rozwojem nowych
technologii medialnych na polskie media.2 godz.
5. Historia polskiej radiofonii i telewizji. 4 godz.
6. Sektor publiczny i komercyjny. Stacje radiowe i telewizyjne, sieci radiowe, nadawcy ogólnopolscy,
regionalni i lokalni. Radio i telewizja w internecie. 6 godz.
7. Kryteria podziału prasy, sektory, źródła informacji o pozycji rynkowej tytułów. Najważniejsze
koncerny wydawnicze. 2 godz.
8. Prasa codzienna i tygodniki opinii, prasa kobieca, hobbystyczna, kulturalna, itd.6 godz.
9. Media katolickie. 2 godz.
Wykaz literatury podstawowej i uzupełniającej obowiązującej do zaliczenia przedmiotu
Literatura podstawowa:
1. Tomasz Mielczarek, Monopol, pluralizm, koncentracja. Środki komunikowania masowego w Polsce w latach 1989 – 2006, Warszawa 2007.
2. Tadeusz Kowalski, Bogdan Jung, Media na rynku. Wprowadzenie do ekonomiki mediów, Warszawa 2007.
3. Danuta Grzelewska i inni, Prasa, radio i telewizja w Polsce. Zarys dziejów, Warszawa 2002.
4. Andrzej Kozieł, Za chwilę dalszy ciąg programu…Telewizja Polska w latach 1952-1989, Warszawa
2002.
5. Katarzyna Pokorna-Ignatowicz, Telewizja w systemie politycznym i medialnym PRL. Między widzem a polityką, Kraków 2003.
Literatura uzupełniająca:
1. Wiesław Sonczyk, Media w Polsce, Warszawa 1999.
2. Karol Jakubowicz, Media publiczne. Początek kooca czy nowy początek, Warszawa 2007.
3. Media lokalne i dziennikarstwo. Aspekty współczesne i historyczne, red. Katarzyna PokornaIgnatowicz i Stanisław Michalczyk, Oficyna Wydawnicza AFM, Kraków 2010.
4. Katarzyna Pokorna-Ignatowicz, Polska telewizja publiczna jako "łup polityczny”, „Studia Medioznawcze” nr 2, 2010, s. 39-48.
5. Katarzyna Pokorna-Ignatowicz, Między misją a polityką. O politycznym uwikłaniu TVP w przeszłości i współcześnie, w: „Media masowe w praktyce społecznej”, red. Danuta Waniek i Janusz Adamowski, Warszawa 2007, s. 221 – 242.
6. Katarzyna pokorna-Ignatowicz, Media katolickie w III RP i ich wkład w budowę polskiej demokracji, w: „Media a demokracja”, red. Lidia Pokrzycka, Włodzimierz Mich, Wyd. UMCS, Lublin 2007,
s. 119-130. Publikacja. recenzowana.
7. Katarzyna pokorna-Ignatowicz, Próba bilansu nowego ładu informacyjnego, czyli o potrzebie
badao nad polskim systemem medialnym, w: s. 129-131.”Studia nad mediami i komunikowaniem
masowym”, red. Janina Fras, wyd. Adam Marszałek, Toruo 2007, s. 129-131.
8. Wybrane artykuły z „Zeszytów Prasoznawczych”, „Studiów Medioznawczych” i miesięcznika
„Press”
9. Strony internetowe: wirtualnemedia, KRRiT, instytucji badających odbiór mediów..
7
Nazwa przedmiotu: Organizacje zbiorowego zarządzania prawami autorskimi
Stopieo, imię i nazwisko: mgr Wanda Nagórska
Formuła zajęd: konwersatorium
Liczba godzin: Studia stacjonarne – 15, studia niestacjonarne - 10
Rok studiów: 2
Warunki wstępne: zaliczony III semestr studiów
Grupa treści kształcenia, w ramach której przedmiot jest realizowany: Specjalnościowe
Cele przedmiotu:
Celem kształcenia jest nabycie wiedzy o istniejących organizacjach zbiorowego zarządzania prawami autorskimi i pokrewnymi w Polsce. Pokazanie różnic w działalności tych organizacji oraz sposobów realizacji obowiązującego prawa autorskiego. Wskazanie drogi uzyskiwania przez twórców
przysługujących im tantiem za stworzone i wykorzystywanie dzieło.
WIEDZA: student, który zaliczył przedmiot: posiądzie wiedzę o organizacjach zarządzania prawami
autorskimi i pokrewnymi w Polsce oraz o sposobie gwarantowania twórcom realizacji ich praw
autorskich osobistych i majątkowych w praktyce.
UMIEJĘTNOŚCI: student, który zaliczył przedmiot: nabierze praktycznych umiejętności w sposobach tworzenia dokumentów, gwarantujących twórcom otrzymywanie tantiem. Samodzielnie
utworzy dokument niezbędny do upublicznienia wyprodukowanego dzieła telewizyjnego.
KOMPETENCJE/POSTAWY: student, który zaliczył przedmiot: samodzielnie utworzy dokumenty
gwarantujące realizację prawa autorskiego w audycji telewizyjnej /metryka dzieła/. Oceni w każdym zaprezentowanym przykładzie telewizyjnej audycji, elementy wymagające uszanowania prawa
autorskiego /osobistego i majątkowego/.
Metody dydaktyczne: Wiedza o organizacjach zarządzania prawami autorskimi i pokrewnymi przekazywana będzie w formie wykładów. Następnie omawiane będą przykładowe, prezentowane audycje telewizyjne oraz dyskutowane przypadki nietypowe. Omówimy wybrane skargi i interwencje
twórców i organizacji zarządzania prawami kierowane do emitujących /publikujących/ dzieło telewizyjne i przykładowe sprawy kierowane do sądów.
Forma i warunki zaliczenia przedmiotu: Zaliczenie na stopieo na podstawie osobiście przygotowanych przez studenta "metryk dzieła", ze wskazaniem organizacji, której przekazuje się środki finansowe, na podstawie przekazanego przez wykładowcę scenariusza /50% oceny/ i gotowego dzieła
50% oceny/
Godziny kontaktowe:
15 godzin (stac.)
10 godzin (niest.)
Przygotowanie się do zajęd, lektury
10
10
Przygotowanie się do zaliczenia
5
10
Przygotowanie materiałów do zaliczenia
5
5
Inne formy
15
15
50 godzin
50 godzin
8
1. Prawo autorskie w Polsce i sposób jego realizacji poprzez organizacje zbiorowego zarządzania
prawami autorskimi i pokrewnymi. Sposób dystrybucji środków finansowych dla twórców - 2 godz.
2. ZAiKS - podstawowa organizacja zarządzania prawem autorskim w Polsce - 2 godz.
3. Małe i Wielkie prawo autorskie /ZAiKS/ oraz sposób ich sprawozdawania - 2 godz.
3. Pozostałe organizacje zarządzania prawami ZASP, STOART, SAWP, ZPA - 4 godz.
4. Nauka sporządzania "metryki" audycji telewizyjnej, formy dokumentalne, inscenizowane i inne 5 godz.
1.Strona internetowa Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego - www.mkidn.gov.pl
- Prawo autorskie
- Obwieszczenie Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia 26 marca 2009 o udzieleniu
i cofnięciu zezwoleo na podjęcie działalności organizacji zbiorowego zarządzania prawami autorskimi lub prawami pokrewnymi
9
Nazwa przedmiotu: Podstawy profesjonalnego posługiwania się kamerą cyfrową
Stopieo, imię i nazwisko: mgr Jacek Siwecki
Formuła zajęd: dwiczenia
Liczba godzin: studia stacjonarne – 15, studia niestacjonarne - 10
Rok studiów: 2
Warunki wstępne: zaliczony pierwszy rok studiów
Grupa treści kształcenia, w ramach której przedmiot jest realizowany: Kierunkowe
Cele przedmiotu:
Celem kształcenia jest nabycie wiedzy i umiejętności posługiwania się cyfrową kamerą video. Podstawy wiedzy o sprzęcie na przykładzie kamery JVC. Obsługa i wykonywanie ujęd.
WIEDZA: student, który zaliczył przedmiot: posiada wiedzę o budowie i podstawowych parametrach technicznych profesjonalnej kamery cyfrowej.
UMIEJĘTNOŚCI: student, który zaliczył przedmiot: samodzielnie zrealizuje materiał filmowy.
KOMPETENCJE/POSTAWY: student, który zaliczył przedmiot: analizuje i interpretuje działania ekipy
zdjęciowej. Rozwiązuje sytuacje problemowe.
Metody dydaktyczne: Wykład prowadzony jako informacyjny (10%) połączony z demonstracją
(15%) oraz dwiczenia praktyczne (75%)
Forma i warunki zaliczenia przedmiotu: Samodzielnie zrealizowany krótki /ok 2 min./ materiał
zdjęciowy /bez montażu/.
Godziny kontaktowe:
15 godzin (stac.) 10 godzin (niest.)
10
10
5
5
Sumaryczna liczba punktów ECTS: 1 30 godzin
25 godzin
1. Cyfrowa kamera video – budowa i osprzęt. Nośniki zapisu – kaseta, karta, dyski. 1 godz.
2. Przygotowanie kamery do zapisu – podstawowe czynności..Balans bieli, zebra, filtry ND, shutter,
bars, time code. 1 godz.
3. Menu kamery – dodatkowe możliwości ustawiania parametrów zapisu, regulacji jakości obrazu
i dźwięku. Memory card. Obraz – posługiwanie się pomiarem światła, backlight, spotlight. Ustawienia automatyczne i manualne. 1 godz.
4. Dźwięk – posługiwanie się zapisem automatycznym, ustawienia manualne. Dodatkowe mikrofony, podłączenie linii. 1 godz.
5. Wykonywanie zdjęd – kadrowanie, panoramowanie, wykorzystywanie transfokatora, opcja macro. Zdjęcia ze statywu, zdjęcia „z ręki”. Podstawowe zasady. 1 godz.
6. Zdjęcia w plenerze. Wykorzystanie blendy lub światła na kamerze. Zdjęcia we wnętrzach. Wykorzystanie dodatkowego światła na kamerze. Światło dodatkowe tzw. zestaw reporterski. 1 godz.
10
7. Zajęcia praktyczne – rejestracja materiału dokumentalnego, wywiadu. Analiza nakręconych materiałów. Omówienie przykładów zrealizowanych przez profesjonalistów i przez studentów. 4 godz.
1. Wit Dąbal i Piotr Andrejew. Kompendium terminologii filmowej, Warszawa 2005
2. G. Goodwell, Sztuka Produkcji Filmowej, Wyd. WM, Warszawa 2009.
1.M.Bocian i Michał J. Zabłocki, Słownik terminologii filmowej Wyd. WM. Warszawa 2007J
2. I. Mascelli, 5 tajników warsztatu filmowego Wyd. WM. Warszawa 2008
11
Nazwa przedmiotu: Systemy finansowania kinematografii
Stopieo, imię i nazwisko: mgr Michał Zabłocki
Rok studiów: 2
Warunki wstępne ukooczony I rok studiów
Cele przedmiotu:
Celem kształcenia jest nabycie wiedzy i umiejętności o finansowaniu produkcji filmowotelewizyjnej,
w polskiej kinematografii, w zależności od gatunków i rodzajów filmów w formie opracowania indywidualnego projektu planu finansowego dla wybranego filmu, w formie niezbędnych dokumentów – wykazu inwestorów, sponsorów, koproducentów, dystrybutora oraz wykazania własnego
wkładu rzeczowego i finansowego. Celem kształcenia jest w tych dwiczeniach poprawne wypełnienie wniosku o dofinansowanie w programie operacyjnym "produkcja filmowa" w oparciu o przedstawione algorytmy i formularze. Celem zasadniczym przedmiotu, a w nim dwiczeo, jest nabycie
umiejętności samodzielnego znalezienia(zaplanowania) źródeł finansowania, pozwalających sfinansowad produkcję filmu.
WIEDZA: student, który zaliczył przedmiot: posiądzie wiedzę o funkcjonowaniu programów operacyjnych największego polskiego inwestora w produkcję filmową w kinematografii, tj. Polskiego
Instytutu Sztuki Filmowej oraz o sposobach sporządzenia wiarygodnego planu finansowania konkretnej produkcji filmowej.
UMIEJĘTNOŚCI: student, który zaliczył przedmiot: poprawnie wypełni formularze i wnioski o dotacji do PISF, zapewni sponsoring lub znajdzie (zaplanuje) koproducenta w sferze rzeczowofinansowej, zaprojektuje samodzielnie plan finansowania całej produkcji, uwzględniając własne
możliwości producenta.
KOMPETENCJE/POSTAWY: student, który zaliczył przedmiot będzie potrafił sporządzid plan finansowy, a de facto zapewnid wiarygodnie jego realizację w polskich realiach branżowych, a więc poprzez udokumentowane umiejętności stworzenia planu finansowego z niezbędną dokumentacją
udowodni swoją przydatnośd jako przyszły organizator produkcji filmowo-telewizyjnej.
Metody dydaktyczne: Analiza przykładu wniosku o dofinansowanie do Polskiego Instytutu Sztuki
Filmowej, krok po kroku, ustna prezentacja typowego planu finansowania produkcji, omówienie
przez wykładowcę zasad wyceny wkładu rzeczowego ewentualnego koproducenta i wkładu własnego - w formie wykładu. Prezentacja problematyki towarzyszącej odbędzie się w formie przedstawienia wypełnionych druków do sponsorów napisanych listów intencyjnych i wystąpieo do dystrybutorów i nadawców telewizyjnych. Studenci będą musieli przedstawid do zatwierdzenia przez
wykładowcę wybór scenariusza filmu fabularnego do którego sporządzą w rezultacie równolegle
prowadzonych dwiczeo indywidualny plan finansowy wraz z załącznikami. Dyskusja nad kazusami
studentów.
12
Forma i warunki zaliczenia przedmiotu: Szczegółowy opis formy zaliczenia: zaliczenie na stopieo
na podstawie osobiście przygotowanego przez każdego studenta planu finansowania wg cudzego
scenariusza (jako 1 komplet: Plan finansowania z podziałem procentowym, wypełniony prawidłowo
wniosek do PISF, projekt finansowy z wkładem rzeczowo-finansowym minimum 1 koproducenta
i analogicznie wkład własny, list intencyjny od dystrybutora lub nadawcy telewizyjnego, wskazanie
sponsorów i partnerów z dziedziny product placement stosownie do treści scenariusza). Ocena
łączna będzie dotyczyd całego poprawnie sporządzonego kompletu wymienionych elementów
(100%)jako łączna ocena z tego przedmiotu. Ocenę o jeden stopieo może obniżyd permamenentna
absencja na zajęciach.
Godziny kontaktowe – dwiczenia:
20 godzin (stac.)
10 godzin (niest.)
10
10
10
15
Przygotowanie materiałów do zaliczenia
10
15
50 godzin
50 godzin
1. Sposoby określenia wartości produkcyjnej scenariusza filmu w kontekście planowanego zakresu
jego eksploatacji, wybór sposobu finansowania, analiza przykładowego wniosku o dofinansowanie
w programie "Produkcja filmowa" do PISF - 4 godziny
2. Sporządzenie przykładowego planu finansowania, z uwzględnieniem minimum 4 partnerów,
w tym PISF, wyceny rzeczowych wkładów własnych producenta i koproducentów - 4 godziny
3. Wypełnienie wniosku do PISF, sporządzenie wzorów wystąpieo i listów intencyjnych, przykłady
i omówienia - 4 godziny
4. Dyskusja i rozwiązywanie problemów dot. dwiczeo studentów- 3 godziny
1. M. J. Zabłocki, kwartalnik "FilmPRO", 2011, nr 2, strona 41-47 artykuł "Źródła finansowania produkcji"
2. Wniosek do programu operacyjnego "produkcja filmowa" (do pobrania z www.pisf.pl)
1.Wykaz filmów dofinansowanych z PISF, oraz publikacje na www.pisf.pl
2. Artykuły różnych autorów dot. finansowania produkcji filmowej na www.bazafilmowa.pl oraz
www.filmpro.com.pl
13
Nazwa przedmiotu: System producencki w TVP
Stopieo, imię i nazwisko: mgr Maria Jolanta Tokarska
Rok studiów: 2
Ilośd punktów ECTS: stacjonarne – 2, niestacjonarne - 3
Warunki wstępne: ukooczony pierwszy rok studiów
Cele przedmiotu:
Celem zajęd jest dostarczenie studentom wiedzy na temat funkcjonowania systemu producenckiego w telewizji publicznej .
WIEDZA: student posiada wiedzę na temat funkcjonowania systemu producenckiego w TVP, zapozna się z obowiązującymi dokumentami wynikającymi z toku produkcji, pozna wzory umów i pism
służbowych, zaznajomi się z problemami funkcjonowania: prawa prasowego i autorskiego, pozna
zagadnienia kryptoreklamy i ochrony wizerunku, wie na czym polega odpowiedzialnośd producenta.
UMIEJĘTNOŚCI: student posiada umiejętnośd czytania i współtworzenia umów, sporządzania pism
służbowych, zna i rozróżnia podstawowe pojęcia związane z produkcją telewizyjną, zna podstawowe techniki komunikowania się, zbierania i przetwarzania informacji, hierarchizuje, ocenia, dokonuje doboru członków zespołu producenckiego, potrafi praktycznie wykorzystad zdobytą wiedzę,
rozwija swoje umiejętności kreatywne.
POSTAWY: student jest świadomy odpowiedzialności merytorycznej i finansowej producenta, ponoszenia konsekwencji swoich działao, nabywa umiejętności pracy w zespole i radzenia sobie
w sytuacjach stresowych, jest otwarty na innowacje techniczne , 2odnajduje swoje miejsce w telewizji.
Metody dydaktyczne: metody podające, problemowe, poszukujące, aktywizujące, oglądowe.
Forma i warunki zaliczenia przedmiotu: Zaliczenie przedmiotu na podstawie pisemnej pracy (propozycja wybranej realizacji audycji telewizyjnej), aktywności na zajęciach.
Godziny kontaktowe: dwiczenia
30 godzin (stac.)
20 godzin (niest.)
15
25
2
15
Przygotowanie referatu, eseju, prezentacji
4
5
Przygotowanie materiałów audiowizualnych
4
5
Sumaryczna liczba punktów ECTS: 2 (st.), 3 (nst.)
55 godzin
70 godzin
1. Funkcjonowanie systemu producenckiego w telewizji publicznej.
2. Zapoznanie się z wybranymi dokumentami obowiązującymi w TVP .
3. Zasady i tryb produkcji audycji telewizyjnych.
14
4. Omówienie i analiza TOKU PRODUKCJI.
5. TOK PRODUKCJI - omówienie faz produkcji ( faza wstępna, produkcji i postprodukcji).
6. Analiza karty technologicznej programu.
7. Zagadnienia prawne dot. prawa prasowego ,autorskiego, ochrony wizerunku i kryptoreklamy,
omówienie na przykładach.
1. Uchwała 236/99 z 21 XII 1999 w sprawie zasad funkcjonowania wewnętrznego systemu producenckiego (z późn. zmian.)
2. Instrukcja toku produkcji audycji telewizyjnych i usług telewizyjnych w Oddziale Terenowym TVP
SA w Krakowie, - Pismo Służbowe Dyrektora Oddziału Terenowego TVP S.A. w Krakowie nr 35/07
z dnia 14 maja 2007 roku (z późn. zm.).
3. Uchwała nr 66/97 Zarządu Spółki TVP S.A. z 13 maja 1997 r. w sprawie wprowadzenia Instrukcji
o obowiązującym toku produkcji audycji telewizyjnych w Zakładzie Głównym TVP S.A.
4. Uchwała nr 350/2010 z 12 maja 2010 roku w sprawie wprowadzenia „Karty technologicznoprodukcyjnej koncepcji audycji tv"
5. Nowe media we współczesnym świecie, pod red. M. Jazioskiego, A. Sekleckiej, Ł. Wojtowskiego,
Wyd. Naukowe UMK, Toruo 2011.
15
Nazwa przedmiotu: Źródła finansowania telewizji
Stopieo, imię i nazwisko: mgr Maria Guzy / mgr M. Szczepanek
Liczba godzin: studia stacjonarne – 20 godz. dwicz. + 10 godz. konwersatorium
studia niestacjonarne – 10 godz. dwicz. + 10 godz. konwersatorium
Rok studiów: 2
Warunki wstępne zaliczony III semestr studiów
Cele przedmiotu:
Celem zajęd jest przygotowanie studentów do samodzielnej pracy związanej z poszukiwaniem
środków na finansowanie programów telewizyjnych oraz zapoznanie ich z mechanizmami finansowymi obowiązującymi w stacjach telewizyjnych działających na terenie Polski. Podstawowym celem będzie dostarczenie wiedzy na temat najważniejszych zasad finansowania produkcji telewizyjnej oraz poszerzenie ich o informacje dotycząc uwarunkowao formalnych i organizacyjnych, związanych z ich wykorzystywaniem.
WIEDZA: student, który zaliczył przedmiot będzie posiadał wiedzę o publicznych i komercyjnych
źródłach finansowania produkcji telewizyjnej. W zakresie źródeł publicznych wiedza obejmowad
będzie zarówno wykorzystanie funduszy abonamentowych jak i innych funduszy publicznych. Studenci poznają zarówno mechanizmy finansowe jak też uwarunkowania organizacyjno-prawne.
W zakresie środków komercyjnych wiedza obejmowad będzie uwarunkowania organizacyjnoprawne, charakterystykę rynku oraz zasady prowadzenie negocjacji i konstruowania dokumentów.
UMIEJĘTNOŚCI: student, który zaliczył przedmiot będzie w stanie określid jakie są możliwości finansowania poszczególnych typów programów telewizyjnych. Będzie umiał przygotowad analizę możliwości finansowania a następnie napisad odpowiedni projekt.
KOMPETENCJE/POSTAWY: student, który zaliczył przedmiot jest zmotywowany do aktywnego
poszukiwania możliwości finansowania własnych lub powierzonych projektów telewizyjnych, zarówno w części jak i w całości. Istotnym elementem będzie gotowośd do kreatywnego myślenia
o stronie ekonomicznej produkcji telewizyjnej oraz zdolnośd do pracy w zespole. Student zaliczając
przedmiot będzie posiadał zdolnośd i gotowośd do systematycznego poszukiwania nowych regulacji
umożliwiających wspieranie finansowania projektów z różnych źródeł.
Metody dydaktyczne: Omawianie konkretnych przypadków z praktyki telewizyjnej, przygotowanie
wniosków o finansowanie konkretnych produkcji telewizyjnych
Forma i warunki zaliczenia przedmiotu: Praca semestralna zawierająca projekt audycji telewizyjnej
wraz z planem finansowania oraz prezentacją trybu pozyskiwania środków na finansowanie
Godziny kontaktowe: dwiczenia
20 godzin (st.)
10 godzin (nst.)
Godziny kontaktowe: konwersatorium
10
10
10
25
10
20
Sumaryczna liczba punktów ECTS: 2 (st.), 3 (nst.)50 godzin
65 godzin
16
1. Dotacje krajowe oraz unijne jako metoda finansowanie projektów telewizyjnych ( zasady ogólne,
instytucje udzielające dotacji) . W tym system dotacji w regionalnych funduszach filmowych oraz
PISF - 2 godz.
2. Dotacje, metody przygotowania wniosków o dotacje, analiza wniosków dotacyjnych oraz najczęściej popełnianych błędów - 1 godz.
3. Przygotowanie wniosku o dotację dwiczenie w oparciu o studium przypadku - 1 godz.
4. Produkt placement jako nowy sposób wzbogacania budżetów w produkcjach telewizyjnych.
Omówienie warunków stosowania oraz przypadków wykorzystania - 1 godz.
5. Kampanie promocyjno-reklamowe. Tworzenie projektów telewizyjnych związanych z kampaniami.
Wspieranie projektów przy pomocy kampanii promocyjnych - 1 godz.
6. Budowanie planu pozyskiwania środków na określony przez prowadzącego projekt. Dwiczenia 1 godz.
7. Przygotowanie planu pozyskiwania środków na własny projekt - 1 godz.
8. Wspierające formy pozyskiwania funduszy na produkcje telewizyjną: barter, użyczenia, darowizny. Uwarunkowania formalno-prawne - 1 godz.
9. Przygotowanie umów dla konkretnych przypadków form wspierających - 1 godz.
10. Koprodukcja krajowa i zagraniczna jako specyficzny montaż finansowy. Zasady ogólne, pozyskiwanie i weryfikacja partnerów - 2 godz.
11. Analiza przykładowych porozumieo koproducenckich. Przygotowanie umowy koproducenckiej
w oparciu o przypadek przygotowany przez wykładowcę oraz przygotowanie w formie dyskusji
planu koprodukcji w oparciu o inicjatywę studentów - 2 godz.
12. Dodatkowe źródła finansowania programów-świadczenie usług. Działalnośd producencka jako
działalnośd gospodarcza. Umiejętnośd łączenia elementów ekonomiki mediów z działalnością twórczą. Formowanie projektów komercyjnych z uwzględnieniem wartości artystycznych programów
telewizyjnych - 1 godz.
13. Świadczenie usług, przygotowanie oferty na konkretną usługę - 1 godz.
14. Darowizny w produkcji telewizyjnej. Przepisy podatkowe i ubezpieczeniowe w tej sferze. Barter,
użyczenia przepisy związane z tymi formami, zawieranie umów barterowych - 1 godz.
15. Przygotowanie planu finansowego wybranych przez studentów projektów. Opracowanie projektów umów. Prowadzenie negocjacji - 3 godz.
1. T. Kowalski, Media i pieniądze. Ekonomiczne aspekty działalności środków komunikowania się.
Warszawa 1998
2. T. Kowalski, B. Jung. Media na rynku. Wprowadzenie do ekonomiki mediów. Warszawa 2006
3. A. Grzegorczyk. Sponsoring kultury. Warszawa 2003
4. A. Czarnecki Produkt placement. Niekonwencjonalny sposób promocji. Warszawa 2003
5. Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tekst jednolity)
6. Kodeks Cywilny. Wybrane przepisy.
7. Ustawa o radiofonii i telewizji. Tekst jednolity
1. R. Fisher. Dochodząc do tak. Negocjacje bez poddawania się. Warszawa 1990
2. K. Jakubowicz. Publiczna i prywatna telewizja w Polsce. Warszawa 1994
3. B. Ociepka. Dla kogo telewizja. Wrocław 2003
4. Prawo mediów. Praca zbiorowa. Warszawa 2007
5. Prawo zamówieo publicznych.
6. Ustawa o systemie ubezpieczeo społecznych.
17
Nazwa przedmiotu: Wprowadzenie do studiów genderowych
Stopieo, imię i nazwisko: dr Anna Frątczak
Liczba godzin: studia niestacjonarne - 15
Rok studiów: 2
Grupa treści kształcenia, w ramach której przedmiot jest realizowany: kierunkowe
Cele przedmiotu:
Celem kursu jest przedstawienie genezy i rozwoju feminizmu oraz gender studies na świecie
i w Polsce. Podczas wykładu studenci zapoznają się zarówno z historią feminizmu jako ruchu społecznego jak i rozmaitymi wykładniami poglądów feministycznych w kontekście współczesnej socjologii, antropologii, psychologii i myśli politycznej. Istotnym uzupełnieniem zajęd będzie przegląd
polskiej prasy feministycznej i skonfrontowanie jej z tzw. prasą kobiecą oraz analiza przekazu medialnego z perspektywy dyskursu płciowego. Dzięki konwersatoryjnej formie zajęd uczestnicy kursu
będą mieli możliwośd samodzielnej lektury omawianych tekstów.
WIEDZA: student, który zaliczył przedmiot: posiada wiedzę o genezie i istocie feminizmu i studiów
genderowych,, zna podstawowe pojęcia z zakresu feminizmu i gender studies, rozpoznaje podstawowe problemy i dylematy feminizmu, potrafi rozpoznawad i identyfikowad zagadnienia charakterystyczne dla poszczególnych fal feminizm,.
UMIEJĘTNOŚCI: student, który zaliczył przedmiot: potrafi identyfikowad cechy i idee przewodnie
głównych nurtów feminizmu, analizuje wybrane problemy w perspektywie historycznej, posiada
umiejętnośd swobodnego dokonywania porównao między nimi, potrafi w sposób krytyczny odczytad tekst źródłowy, potrafi rzeczowo uzasadnid krytykę tekstów i działao feministycznych/genderowych, potrafi posługiwad się językiem krytyki feministycznej/genderowej, rozumie
istotę dyskryminacji i jej społeczne determinanty/konsekwencje
POSTAWY: student, który zaliczył przedmiot jest świadomy wagi społecznych i indywidualnych
konsekwencji płci kulturowej oraz najważniejszych osiągnięd ruchów feministycznych, a także uznaje znaczenie polityki równości płci i równości szans - również w odniesieniu do kryteriów innych niż
płed, jest wrażliwy na przejawy nietolerancji i dyskryminacji
Metody dydaktyczne: Wykład konwersatoryjny
Forma i warunki zaliczenia przedmiotu: egzamin pisemny (forma łączona: pytania testowe i pytania otwarte; każda z części egzaminu stanowi 50% oceny koocowej)
Godziny kontaktowe: konwersatorium 15 godzin
20
20
18
1. Ogólne wprowadzenie do tematyki feminizmu i gender studies. Ruch sufrażystek a prawa kobiet.
Trzy fale feminizmu. Dyskusja nad pojęciem patriarchatu. Różnica pomiędzy myślą feministyczną
a ideologią feministyczną. Negatywny stereotyp feministki w dyskursie publicznym (4 godz.)
2. Liberalizm a feminizm na przykładzie poglądów J.S. Milla i Betty Friedan. Dyskusja nad "O poddaostwie kobiet" J. S. Milla (2 godz.)
3. Feminizm jako projekt odzyskiwania własnej przestrzeni na przykładzie "Własnego pokoju" Virginii Woolf (2 godz.)
4. Co naprawdę znaczy "byd walczącą feministką"? Radykalny feminizm a druga fala feminizmu.
Kwestia praw reprodukcyjnych w radykalnej myśli feministycznej. (2 godz.)
5. „Druga płed" Simone de Beauvoir – feminizm egzystencjalny oraz pierwszy krok w stronę gender
studies (2 godz.)
6. Pojęcie płci biologicznej i płci kulturowej. Badania nad kulturową tożsamością płci na przykładzie
tekstów Judith Butler. Dyskusja nad statusem kulturowym kobiet i mężczyzn we współczesnych
społeczeostwach (2 godz.)
7. Środki masowego przekazu wobec płci. Rola mass mediów w utrwalaniu i przełamywaniu stereotypów płciowych (4 godz.)
8. Główne przesłanki oraz metody wdrażania polityki równości płci/równości szans. Przegląd aktualnych aktów prawnych (6 godz.)
9. Gender studies w polskiej teorii literatury czyli krótki kurs krytyki dyskursu patriarchalnego na
przykładzie tekstów M. Janion, I. Iwasiów i I. Filipiak. (2 godz.)
10. Genedr studies a teoria i praktyka polityki. w polskim życiu społeczno-politycznym. Ujęcie najnowsze na przykładzie tekstów A. Graff, K. Szczuki i M. Fuszary (4 godz.)
1. R. Putnam Tong, Myśl feministyczna. Wprowadzenie, Warszawa 2002
2. J. Butler, Uwikłani w płed, Warszawa 2008
3. I. Iwasiów, Gender dla średnio zaawansowanych, Warszawa 2004
1. A. Graff, Świat bez kobiet, Warszawa 2008
2. W. Woolf, Własny pokój, Warszawa 1997
3. S. de Beauvoir, Druga płed, Warszawa 2003
4. M. Fuszara, Kobiety w polityce, Warszawa 2006
5. A. Heywood, Ideologie polityczne, Warszawa 2007, rozdz. VIII
6. J. S. Mill, Poddaostwo kobiet, Warszawa 1995
7. S. Walczewska, Damy rycerze i feministki, Kraków 1999
8. M. Atwood, Opowieści podręcznej, Kraków 2006
9. A. Rich, Zrodzone z kobiety, Warszawa 2000
10. M. Janion, Kobiety a duch inności, Warszawa 2006
19
Nazwa przedmiotu: Podstawy psychologii społecznej
Stopieo, imię i nazwisko: dr Agnieszka Gałkowska
Liczba godzin: studia stacjonarne - 30
Rok studiów: 1
Grupa treści kształcenia, w ramach której przedmiot jest realizowany: Podstawowe
Podstawy psychologii społecznej
Cele przedmiotu:
Przedmiot ma na celu zapoznanie studentów z najważniejszymi problemami badawczym psychologii społecznej. Dostarcza wiedzy pozwalającej na zrozumienie psychologicznych mechanizmów
funkcjonowania społecznego jednostki i małych grup społecznych w zależności od czynników osobowych, sytuacyjnych i ich interakcji
WIEDZA: student, który zaliczył przedmiot: definiuje poprawnie główne pojęcia z dziedziny psychologii społecznej, opisuje ich uwarunkowania, rozpoznając 3 grupy najczęstszych uwarunkowao różnicujących poszczególne "zachowania" społeczne. Zna klasyczne teorie i eksperymenty leżące
u podstaw kanonu wiedzy z psychologii społecznej.
UMIEJĘTNOŚCI: student, który zaliczył przedmiot potrafi objaśnid możliwe przyczyny i ewentualne
skutki zjawisk badanych przez psychologię społeczną. Poddaje analizie sposób myślenia człowieka
o świecie społecznym, identyfikuje mechanizmy zmian postaw i techniki wpływu społecznego wykorzystywanego w komunikatach perswazyjnych rożnego typu. W projektowaniu działao uwzględnia działanie omawianych na zajęciach mechanizmów psychologicznych.
KOMPETENCJE/POSTAWY: W wyniku zapoznawania się z treściami przedmiotu student powinien
byd uwrażliwiony na złożonośd motywów ludzkich działao w sytuacjach społecznych, otwarty na
poszukiwanie przynajmniej 3 grup wyjaśnieo opartych na wiedzy z psychologii społecznej oraz rozwinąd krytycyzm względem trafności i użyteczności typowych ludzkich sądów o świecie społecznym, szczególnie tych dotyczących "innych".
Metody dydaktyczne: prezentacja multimedialna, wykład, praca indywidualna lub grupowa z casusem, dyskusja kierowana, fragmenty filmów. testy itp.
Forma i warunki zaliczenia przedmiotu: Zaliczenie pisemne w formie testu zawierającego pytania
wyboru ( punktowane 1/0, uzupełnienia oraz otwarte( punktowane w zakresie 0 -2pkt). Do zaliczenia wymagane jest 51% poprawnych odpowiedzi. Aktywnośd i stuprocentowa obecnośd podnoszą
ocenę z zaliczenia o pół stopnia.
Godziny kontaktowe:
30 godzin
5
10
Podstawy psychologii społecznej
20
1. Wprowadzenie. Przedmiot psychologii społecznej, metody używane na gruncie tej nauki, zachowania społeczne i ich motywy, sposoby wyjaśniania zachowao , główne perspektywy teoretyczne.
2h
2. Poznanie społeczne- cechy ludzkiego myślenia o świecie społecznym. Spostrzeganie społeczne...
Błędy w spostrzeganiu innych. Problem stereotypów, uprzedzeo i dyskryminacji, możliwości ich
eliminowania. 4h
3. Spostrzeganie siebie. Problemy samooceny. Kierowanie wywieranym wrażeniem – taktyki autoprezentacyjne. 3h
4. Interakcje międzyludzkie, niektóre uwarunkowania, . atrakcyjnośd wzajemna, bliskie związki,
natura miłości. 3h
5. Jednostka w grupie. Procesy grupowe. Facylitacja i próżniactwo społeczne. Konformizm. Deindywidualizacja. Podejmowanie decyzji. Syndrom grupowego myślenia. Rywalizacja i współpraca
w grupie. Efektywnośd pracy zespołowej - determinanty. Uwarunkowania siły mniejszości. Sposoby
zarządzania zespołem. Wyłanianie się lidera. Problemy władzy. 4h
6. Postawy i wartości. Wpływ postaw na procesy poznawcze i zachowanie. Możliwości zmiany postaw. Problem dysonansu poznawczego. Trwałośd zmian. Mechanizmy zmian postaw stosowane
w reklamach, kampaniach społecznych i w pozyskiwaniu wyborców. 4h
7. Wpływ społeczny. Przejawy i mechanizmy wpływu. Motywy uległości wobec wpływu. Techniki
wpływu. Techniki omijania oporu.. Problem odporności na wpływ i jej kształtowania. 4h
8. Zachowania prospołeczne. Teorie pomocności. Uwarunkowania gotowości do pomocy. Reagowanie na pomoc. 2h
9. Agresja w stosunkach międzyludzkich. Teorie pochodzenia agresji. Uwarunkowania zachowao
agresywnych. Znaczenie obrazów przemocy w mediach. Możliwości eliminowania agresji. 3h
10. Różnice kulturowe w zachowaniach społecznych. Typologia kultur wg Hoffstedego. Polska „kultura narzekania”. Korzyści i koszty narzekania. 2h
1. Aronson E., Wilson T., Akert R. Psychologia społeczna. Serce i umysł. Poznao, Zysk i S-ka 1997
2. A. Pratkanis, E. Aronson, Wiek propagandy, PWN, Warszawa 2003.
3. Strelau J. (red) Psychologia. Podręcznik Akademicki. t.3, Gdaosk, GWP,2000
4. Dolioski D.. Psychologia wpływu społecznego, Wrocław, 2000.
5. Wojciszke B., Człowiek wśród ludzi, Scholar, Warszawa,2005
1. Drogosz M.(red). Jak Polacy przegrywają. Jak Polacy wygrywają. Gdaosk, GWP, 2005
2. MacCrae C., Ch. Stangor, M.Hewstone. Stereotypy i uprzedzenia, Gdaosk GWP, 1999
3. Szmajke A. Autoprezentacja. Maski, Pozy .Miny, Olsztyn, Ursa cConsulting,1999.
4. Wojciszke B. Psychologia miłości. Intymnośd, namiętnośd, zaangażowanie, Gdaosk GWP, 1999.
5. Nęcki Z. Wzajemna atrakcyjnośd, Warszawa, Wiedza Powszechna, 1990.
6. Tokarz M. Argumentacja, Perswazja, Manipulacja, GWP, Gdaosk, 2006
7. Sędek G. Przegląd badao i modeli teoretycznych zjawiska wyuczonej bezradności, Przegląd Psychologiczny”3, 587 -610,1983
8. Zimbardo P. Efekt Lucyfera, PWN, Warszawa, 2008
9. Welzer H., Sprawcy. Scholar, Warszawa, 2010
21
Nazwa przedmiotu: Film animowany
Stopieo, imię i nazwisko: dr Iwona Siwek-Front
Rok studiów: 2
Grupa treści kształcenia, w ramach której przedmiot jest realizowany: specjalnościowe
Typ przedmiotu: Fakultatywny
Cele przedmiotu:
zapoznanie studentów z:
- różnorodnymi gatunkami filmu animowanego (przykłady polskich i zagranicznych autorów)
- zastosowaniem animacji we współczesnych mediach (animacja komercyjna i artystyczna)
- pracą zespołu ludzi tworzących film animowany
- technologią i kosztami produkcji
Film animowany
WIEDZA: student wie jak powstaje film animowany w różnych technologiach, wie na czym polega
praca scenarzysty, operatora, rysownika, reżysera, itd, wie jakie są ogólne koszty wynajęcia studia,
sprzętu, postprodukcji oraz ma świadomośd terminu/czasu jaki jest potrzebny do stworzenia filmu,
orientuje się na jakich programach pracuje się przy animacji 2D i 3D
UMIEJĘTNOŚCI: student, który zaliczył przedmiot potrafi przełożyd scenariusz filmu animowanego
na kosztorys; będzie umiał szukad środków finansowych na produkcję, stworzyd zespół – nawiąże
kontakt z aktorami, rysownikami, informatykami itd.
KOMPETENCJE/POSTAWY: student, który zaliczył przedmiot ma zdolnośd kreatywnego myślenia,
będzie miał świadomośd problemów jakie mogą wyniknąd w trakcie produkcji, będzie świadom
konieczności ciągłego pogłębiania wiedzy w omawianej dziedzinie
Metody dydaktyczne: prezentacja multimedialna, dyskusje, omówienie ze studentami własnych
doświadczeo przy pracy nad filmem, analiza wybranych scenariuszy pod kątem produkcyjnym
Forma i warunki zaliczenia przedmiotu: 1. praca zaliczeniowa polegająca na przygotowaniu kosztorysu filmu animowanego na podstawie wybranego scenariusza 2. Obecnośd na zajęciach 3. Aktywnośd
Godziny kontaktowe:
15 godzin
15
30 godzin
1. Wprowadzenie do historii animacji polskiej i światowej. Gatunki filmów animowanych - prezentacja multimedialna. Od Antoniszczaka do Bagioskiego - omówienie techniki klasycznej i najnowszej
animacji. Jak wyglądało studio filmów animowanych kiedyś a jak dziś – różnice technologiczne na
przykładzie produkcji 3 min. teledysku (porównanie teledysku z 1998 i z 2008, 2011) [3 godziny]
22
2. Kompletowanie zespołu do produkcji filmów animowanych - omówienie pracy scenarzysty, reżysera, dźwiękowca, kompozytora, aktorów, montażysty, operatora, itd. *2 godziny+
3. Co to jest storyboard, jak powstaje scenariusz filmu animowanego [ 1 godzina]
4. Kosztorysowanie produkcji - zapoznanie studentów ze zróżnicowaniem budżetów na filmy animowane w tym produkcje artystyczne, fabularne, spoty reklamowe seriale dla dzieci, filmy edukacyjne. [2 godziny]
5. Pokaz filmu autorskiego "Moje Miasto". Omówienie współpracy reżysera z zespołem: aktorami,
montażystą, operatorem; przekazanie studentom cennych doświadczeo z pracy przy produkcji.
Porównanie kosztów takiego filmu z kosztami wyprodukowania np. reklamy w formie animacji i
czołówki [ 3 godziny]
6. Jak pop kultura wpływa na stylistykę współczesnej animacji (komiks, graffitti, język, trendy w
modzie), jakie ma to odniesienie do sukcesu komercyjnego [2 godziny]
7. Omówienie systemu producent - twórca - odbiorca w kontekście atrakcyjności i nowatorstwa
w filmie i w produkcji. Przykłady: Włatcy Móch, Simpsons, itp [2 godziny]
1. "Sztuka produkcji filmowej" Gregory Goodell, 2009
- dla zainteresowanych animacją w reklamie:
2. „Media na rynku" T. Kowalski, B. Jung, 2006
oraz uzupełniające wiedzę informacje z sieci - odpowiednie linki będą podawane na zajęciach; np.:
Film animowany
www.animacjapolska.pl,
www.animowny.pl,
http://www.culture.pl/baza-film-pelna-tresc/-/eo_event_asset_publisher/eAN5/content/polskakinematografia-wzarysie,
http://www.okazje.info.pl/inne/filmy-animowane-i-rysunkowe/opis,producenci/
23
Nazwa przedmiotu: Realizacja telewizyjna
Stopieo, imię i nazwisko: mgr Wojciech Kursa
Rok studiów: 2
Warunki wstępne zaliczony I rok studiów
Grupa treści kształcenia, w ramach której przedmiot jest realizowany: specjalnościowe
Cele przedmiotu:
Celem kształcenia jest nabycie wiedzy o różnych rodzajach programów telewizyjnych z udziałem
realizatora wizji, ich specyfice i zaangażowaniu środków technicznych celem uzyskania jak najlepszego efektu antenowego, roli realizatora telewizyjnego na etapie przygotowania i realizacji programu oraz współpracy realizatora z producentem i kierownikiem produkcji programu.
Realizacja telewizyjna
WIEDZA: student, który zaliczył przedmiot: posiada wiedzę o różnych rodzajach programów telewizyjnych z udziałem realizatora wizji, metodach realizacji i środkach technicznych do realizacji programów
UMIEJĘTNOŚCI: : student, który zaliczył przedmiot: potrafi samodzielnie dokonad wyboru formy
realizacji audycji telewizyjnej, potrafi wykorzystad odpowiednie środki techniczne, kieruje zespołem realizacyjnym, potrafi współpracowad z producentem i kierownikiem produkcji
KOMPETENCJE/POSTAWY: : student, który zaliczył przedmiot: jest świadomy konieczności ciągłego
poszerzania wiedzy na temat nowatorskich form realizacji telewizyjnej, jest otwarty na zastosowanie w swoich realizacjach nietypowych nowych form realizacyjnych
Metody dydaktyczne: Wykład z wykorzystaniem slajdów i programów telewizyjnych, zajęcia
w reżyserce wizji studia telewizyjnego.
Forma i warunki zaliczenia przedmiotu: Kolokwium zaliczeniowe w formie pisemnej polegające na
analizie wybranej audycji telewizyjnej pod kątem jej realizacji.
Godziny kontaktowe
15 godzin
5
5
25 godzin
1. Podstawowe informacje o programach realizowanych w telewizji od prostych form do dużych
widowisk.
2. Co to jest realizacja telewizyjna i na czym polega.
3. Programy rejestrowane i na żywo. Programy studyjne, wóz transmisyjny.
4. Ekipa realizacyjna: realizator, operatorzy, realizator światła, realizator dźwięku.
5. Kierowanie zespołem realizacyjnym przy produkcji.
6. Realizacja różnych audycji telewizyjnych na przykładach.
24
7. Środki techniczne będące do dyspozycji realizatora przy realizacji programów.
8. Podstawowe zasady realizacji programów od zapowiedzi do dużych produkcji.
9. Współpraca realizatora z autorami, reżyserem, scenografem, realizatorem światła.
10. Współpraca realizatora z producentem i kierownikiem produkcji na etapie przygotowania i realizacji programu
11. Dokumentacja realizacyjna na planie. Ustalenia z producentem i kierownikiem produkcji planu
kamer i środków technicznych.
12. Realizacja programu. Próby techniczne, próba generalna w zależności od rodzaju audycji.
13. Problemy realizacyjne na przykładzie własnych realizacji.
14. Realizacja prostej audycji telewizyjnej w studio.
Realizacja telewizyjna
Materiały dostarczone przez wykładowcę. oraz przykłady programów na DVD, programy telewizji
polskiej i prywatnych stacji. Programy BBC.
I rok, semestr II, studia stacjonarne
PRZEDMIOT
Kultura audiowizualna
Media na świecie
Organizacja i ekonomika produkcji filmowej II
Organizacja i ekonomika produkcji telewizyjnej
Charakteryzacja
Patrzenie obrazem telewizyjnym
Podstawy reżyserii i pracy z aktorem
Podstawy scenografii
Reklama
Akademia polskiego filmu
Reżyseria filmu dokumentalnego II
Język angielski
Bezpieczeostwo i higiena pracy, podstawy pierwszej
pomocy
Wychowanie fizyczne
OGÓŁEM
GODZIN
W
E/ZO
PUNKTY
ECTS
30
E
E
E
ZO
ZO
ZO
ZO
ZO
ZO
ZO
ZO
ZO
4
2
5
5
1
2
2
2
2
2
1
1
ZAL
0
ZO
1
30
Ć
30
20
30
30
15
30
30
15
30
30
30
30
30
20
30
5
3
2
30
355
113
30
62
K
30
15
30
30
15
30
30
30
180
I rok, semestr II, studnia niestacjonarne
PRZEDMIOT
Media na świecie
Organizacja i ekonomika produkcji filmowej II
Podstawy reżyserii i pracy z aktorem
Podstawy scenografii
Reklama
Reżyseria filmu dokumentalnego II
Technologia informacyjna
Język angielski
Bezpieczeostwo i higiena pracy, podstawy pierwszej
pomocy
OGÓŁEM
GODZIN
W
E/ZO
PUNKTY
ECTS
30
20
E
E
E
ZO
ZO
ZO
ZO
ZO
ZO
ZO
ZO
4
2
5
5
2
2
3
2
2
2
1
ZAL
0
Ć
30
12
20
20
12
10
15
20
20
30
20
30
12
20
5
3
2
214
65
52
K
20
12
10
15
20
20
97
30
25
26
KATALOG PRZEDMIOTÓW
Nazwa przedmiotu: Kultura audiowizualna
Stopieo, imię i nazwisko: dr Anna Taszycka
Rok studiów: 1
Cele przedmiotu:
Celem zajęd jest zapoznanie studentów z różnorodnymi pojęciami z zakresu kultury audiowizualnej
oraz utrwalenie i usystematyzowanie wiedzy na temat ich różnorodności oraz specyfiki.
WIEDZA: student, który zaliczył przedmiot: rozpoznaje podstawowe pojęcia z zakresu kultury audiowizualnej, potrafi je samodzielnie scharakteryzowad i sklasyfikowad oraz wskazad podobieostwa
i różnice pomiędzy nimi.
UMIEJĘTNOŚCI: student, który zaliczył przedmiot nie ma problemów z rozpoznawaniem zjawisk
z obszaru kultury audiowizualnej; potrafi nie tylko odróżniad je od siebie i opisad ich specyfikę, ale
także samodzielnie w oparciu o zdobytą wiedzę klasyfikowad nowe zjawiska w jej obrębie
KOMPETENCJE/POSTAWY: student, który zaliczył przedmiot jest w stanie samodzielnie rozpoznawad, oceniad i krytycznie analizowad zjawiska z obszaru kultury audiowizualnej
Metody dydaktyczne: Każde z zajęd będzie bogato ilustrowane materiałem filmowym, studenci
powinni uczestniczyd w zajęciach w aktywnej formie. Poza zajęciami powinni zapoznad się z materiałami np. umieszczonymi w internecie, oglądad wybrane programy TV itp.
Forma i warunki zaliczenia przedmiotu: Zaliczenie na podstawie pisemnego testu w formie otwartej
Godziny kontaktowe:
30 godzin
20
20
Inne formy
30
Kino, telewizja, internet – specyfikacja pojęd, podobieostwa i różnice (1-2). Gatunki telewizyjne (36). Specyfika telewizyjnego serialu (7). Pomiędzy filmem a reklamą: teledysk (8). Sztuka a nowe
media (9). Gatunkowa specyfika gier cyfrowych (10). Fotografia wczoraj i dziś (11.) Co to jest
edukacja audiowizualna? (12). Problematyka gender w obrębie kultury audiowizualnej (13).
Konwergencja mediów (14).
27
1. Post-soap: nowa generacja seriali telewizyjnych a polska widownia, red. Mirosław Filiciak, Barbara Giza, Warszawa 2011
2. Kino po kinie: film w kulturze uczestnictwa, red. A. Gwóźdź, Warszawa 2010
3. Pogranicza audiowizualności: parateksty kina, telewizji i nowych mediów, red. A. Gwóźdź, Kraków 2010
4. J. Fiske, Zrozumied kulturę popularną, Kraków 2010.
5. W. Godzic, Telewizja i jej gatunki po "Wielkim Bracie", Kraków 2004.
6. A. Nacher, Telepłed – gender w telewizji doby globalizacji, Kraków 2008.
7. S. Sontag, O fotografii, Kraków 2009.
1. M. Filiciak, Wirtualny plac zabaw. Gry sieciowe i przemiany kultury współczesnej, Warszawa
2006
2. R. Kluszczyoski, Film wideo multimedia, Kraków 2002.
28
Nazwa przedmiotu: Akademia Polskiego Filmu
Stopieo, imię i nazwisko: dr Anna Taszycka
Liczba godzin: studia stacjonarne - 30
Rok studiów: 1
Grupa treści kształcenia, w ramach której przedmiot jest realizowany: Fakultatywne
Akademia Polskiego Filmu
Cele przedmiotu:
Kurs Akademii Polskiego Filmu to dwuletni kurs historii polskiego kina. Cotygodniowym projekcjom
filmowym towarzyszą wykłady specjalistów, głównie w dziedzinie historii kina polskiego. Po zakooczeniu kursu studenci powinni znad i odróżniad od siebie najważniejsze dzieła w historii polskiego
kina, rozumiejąc historycznie uwarunkowaną specyfikę jego przemian. Forma kursu - wykłady plus
projekcje - pozwala uzyskad podstawową wiedzę z zakresu specyfiki polskiej kinematografii, poszerzając jednocześnie kompetencje uczestników z zakresu kultury polskiej.
WIEDZA: student, który zaliczył przedmiot rozpoznaje najważniejsze dzieła kina polskiego, potrafi
scharakteryzowad ich specyfikę, wymienid najważniejszych twórców i najciekawsze zjawiska.
UMIEJĘTNOŚCI: student, który zaliczył przedmiot samodzielnie wskaże i scharakteryzuje najciekawsze dokonania kina polskiego, począwszy od jego początków - kina niemego.
KOMPETENCJE/POSTAWY: student, który zaliczył przedmiot zna kanon kina polskiego, wie, na
czym polega jego specyfika i odrębnośd, rozumie koniecznośd umiejscowienia przemian kina polskiego w obrębie przemian historyczno-kulturowych.
Metody dydaktyczne: Każde zajęcia to wykład połączony z projekcjami wybranych filmów z historii
polskiego kina.
Forma i warunki zaliczenia przedmiotu: Tematy prac zaliczeniowych: Akademia Polskiego Filmu,
Kraków 2011/2012
Semestr 1
1. Początki kina na ziemiach polskich – kino nieme 2. Film żydowski w Polsce 3. Jadwiga Smosarska
– gwiazda polskiego kina 4. „Dziewczęta z Nowolipek“ 1937 i 1986 – analiza porównawcza obu
filmów 5. Polska komedia okresu międzywojennego 6. Realizm socjalistyczny w kinie polskim
7. Andrzej Wajda jako mistrz Polskiej Szkoły Filmowej 8. Tropami Andrzeja Munka – w poszukiwaniu spadkobierców twórcy „Zezowatego szczęścia“ 9. Polska Szkoła Filmowa: nurt psychologicznoegzystencjalny 10. Tadeusz Konwicki – pomiędzy filmem a literaturą.
Objętośd eseju: 5-7 stron, czcionka: Times New Roman 13, interlinia 1,5
Godziny kontaktowe
30 *) godzin
20
*) Minimalna liczba godzin wymaga do zaliczenia przedmiotu / kurs obejmuje 60 godz. projekcji oraz wykładów.
29
Akademia Polskiego Filmu
Inauguracja: pokaz filmu „Do widzenia,do jutra…“ 1960, reż. J. Morgenstern
1. Sebastian Jagielski Pruska kultura, 1908 r., 10 min Mogiła nieznanego Żołnierza, 1927 r., 77 min
Mocny człowiek, 1929 r., 78 min.
2. Katarzyna Wajda Młody las, 1934 r., 71 min Jadzia, 1936 r., 74 min.
3. Dr Anna Pekaniec Gośd: Łukasz M. Maciejewski Dziewczęta z Nowolipek, 1937 r., 97 min. Dybuk,
1937 r., 100 min.
4. Dr Joanna Preizner Strachy, 1938, 94 min Paweł i Gaweł, 1938, 68 min.
5. Dr Marta Raczek Zakazane piosenki, 1946 r. 97 min Ostatni etap, 1947 r. 104 min.
6. Dr Anna Taszycka Przygoda na Mariensztacie, 1953 r. ,93 min Celuloza, 1954, 120 min.
7. Dr Karolina Kosioska Godziny nadziei, 1955 r., 87 min Człowiek na torze, 1956 r., 80 min
8. Dr Joanna Preizner Zimowy zmierzch, 1956 r., 87 min . Zagubione uczucia, 1957 r, 75 min
9. Dr Elżbieta Wiącek Kanał, 1956, 91 min Eroica, 1957, 78 min.
10. Prof. dr hab. Tadeusz Lubelski Popiół i diament, 1958, 97 min Krzyż walecznych,1958 r., 84 min.
11. Dr Marta Raczek Ostatni dzieo lata, 1958 r., 66 min Baza ludzi umarłych, 1958 r., 104 min.
12. Dr Agnieszka Morstin Pożegnania, 1958 r., 97 min Pociąg, 1959 r., 93 min.
1. Lubelski Tadeusz, Historia kina polskiego. Twórcy, filmy, konteksty. Katowice 2009 (rozdz. IVI)
2. Hendrykowska Małgorzata, Kronika kinematografii polskiej 1895-1997. Poznao 1999
3. Lubelski Tadeusz, Zarębski Konrad J. [red.], Historia kina polskiego. Warszawa 2006
4. Madej Alina, Kino, władza, publicznośd. Kinematografia polska w latach 1944-1949. Bielsko Biała,
2002
5. Marszałek Rafał, Kino rzeczy znalezionych. Gdaosk 2006
6. Nurczyoska-Fidelska Ewelina, Stolarska Bronisława [red.,], "Szkoła polska" ? powroty. Łódź 1998
7. www.polskaszkolafilmowa.pl
8. www.100latpolskiegofilmu.pl
Lektury uzupełniające:
1. Banaszkiewicz Władysław, Witczak Witold, Historia filmu polskiego. Tom I:1895-1929. Warszawa
1966
2. Armatys Barbara, Armatys Leszek, Stradomski Wiesław, Historia filmu polskiego. Tom II: 19301939. Warszawa 1988
3. Beylin Stefania, Nowiny i nowinki filmowe 1896-1939. Warszawa 1973
4. Gierszewska Barbara *red.+, Mniszkówna "i co dalej w polskim kinie" Wybór tekstów z czasopism
filmowych dwudziestolecia międzywojennego. Kielce 2001
5. Haltof Marek, Kino polskie. Przeł. Mirosław Przylipiak. Gdaosk 2004
6. Hendrykowska Małgorzata, Śladami tamtych cieni. Film w kulturze polskiej przełomu stuleci
1895-1914.Poznao 1993
7. Jackiewicz Aleksander, Moja filmoteka. Kino polskie. Warszawa 1983
8. Kurz Iwona, Twarze w tłumie. Wizerunki bohaterów wyobraźni zbiorowej w kulturze polskiej lat
1955-1969. Izabelin 2005
9. Madej Alina, Mitologie i konwencje. O polskim kinie fabularnym dwudziestolecia międzywojennego. Kraków 1994
10. Michałek Bolesław, Szkice o filmie polskim. Warszawa 1960
11. Ozimek Stanisław, Film polski w latach II wojny światowej 1939-1945 [w:] Historia filmu polskiego. Tom III:1939-1956. Red. Jerzy Toeplitz. Warszawa 1974
30
Stopieo, imię i nazwisko: dr Dariusz Baran
Nazwa przedmiotu: Media na świecie
Rok studiów: 1
Grupa treści kształcenia, w ramach której przedmiot jest realizowany: Podstawowe
Cele przedmiotu:
Podstawowym założeniem dydaktycznym jest zapoznanie studentów z funkcjonowaniem środków
przekazu - prasy, radia, telewizji oraz internetu - w różnych systemach politycznych, od uwarunkowao historycznych po przedstawienie tendencji ich rozwoju, z uwzględnieniem dominującej, coraz
częściej, roli nowych mediów oraz zmian w uwarunkowaniach prawnych.
Media na świecie
WIEDZA: student, który zaliczył przedmiot: posiada wiedzę na temat norm i reguł organizujących
media w świecie, o procesach zmian i ich przebiegu, posiada wiedzę o najważniejszych środkach
przekazu w poszczególnych krajach.
UMIEJĘTNOŚCI: student, który zaliczył przedmiot: potrafi wymienid największe światowe media
wraz z ich przyporządkowaniem, posiada umiejętnośd identyfikowania cech głównych środków
komunikowania oraz dokonywania porównao w zależności od prawnych i społecznych uwarunkowao, posiada umiejętnośd rozumienia i analizowania kulturowego dorobku człowieka, na przykładzie rozwoju środków przekazu, potrafi identyfikowad procesy związane z regulacją i deregulacją,
koncentracją i dekoncentracją mediów.
KOMPETENCJE/POSTAWY: student, który zaliczył przedmiot: jest świadomy konieczności ciągłego
uaktualniania wiedzy, potrafi uzupełniad i doskonalid nabytą wiedzę, ma świadomośd znaczenia
głównych środków przekazu, jest świadomy odmienności i różnorodności uwarunkowao funkcjonowania mediów w świecie, potrafi analizowad procesy przemian na rynkach medialnych, ze szczególnym uwzględnieniem tempa rozwoju nowych kanałów przekazu.
Metody dydaktyczne: Wykład prowadzony metodą objaśniającą (50 %), jako wykład problemowy
(40 %) z elementami konwersacji (10 %). Częśd zajęd prowadzona na platformie e-learningowej.
Forma i warunki zaliczenia przedmiotu: Egzamin ustny
Godziny kontaktowe
20 godzin (st.) 12 godzin (nst.)
10
10
30
30
52 godziny
1. Ogólna sytuacja mediów na świecie: wprowadzenie - 1 godz.
2. Ekonomia mediów: koncentracja, monopole medialne - 1,5 godz.
3. Korporacjonizm - charakterystyka największych koncernów światowych - 1 godz.
4. Między komercją a misją: media publiczne na świecie - 2 godz.
31
5. Media Ameryki Północnej i Południowej - 1,5 godz.
6. Media skandynawskie - 3 godz.
7. Wielka Brytania – 1,5 godz.
8. Media w Niemczech i Austrii - 1 godz.
9. Media krajów Europy Południowej - 3 godz.
10. Media paostw postkomunistycznych - 2 godz.
11. Japonia i media azjatyckie - 1 godz.
Media na świecie
1. K. Jakubowicz, Unia Europejska a media. Między kulturą a gospodarką. Warszawa 2010
2. K. Jakubowicz, Media publiczne. Początek kooca czy nowy początek, Warszawa 2007
3. Z. Oniszczuk, M. Gieru1a. Mało znane systemy medialne. Sosnowiec 2007
4. K. Williams, Media w Europie, Warszawa 2008
5. R. Bartoszcze, Prasa, radio i telewizja w krajach UE, ABC Media 1997
1. J. Keane, Media a demokracja, Londyn 1992
2. H. Jenkins, Kultura konwergencji. Zderzenie starych i nowych mediów, Warszawa 2006
3. T. Kowalski, B. Jung, Media na rynku. Wprowadzenie do ekonomiki mediów, Warszawa 2006
4. R. Filas, Przemiany mediów skandynawskich w latach osiemdziesiątych. Zeszyty Prasoznawcze nr
3-4/1991
32
Nazwa przedmiotu: Organizacja i ekonomika produkcji telewizyjnej
Stopieo, imię i nazwisko: dr hab. Ewa Gębicka
Liczba godzin: studia stacjonarne – 30, studia stacjonarne - 20
Rok studiów: 1
Cele przedmiotu:
Celem zajęd jest dostarczenie wiedzy na temat zasad prawnych, organizacyjnych i finansowych
funkcjonowania systemów telewizyjnych oraz przybliżenie oddziaływania mechanizmów rynkowych na programowe i ekonomiczne efekty działalności nadawcy publicznego i stacji komercyjnych.
WIEDZA: student, który zaliczył przedmiot posiada wiedzę z zakresu: ekonomiki mediów audiowizualnych, prawnych ram funkcjonowania telewizji z uwzględnieniem aktów europejskich, zna strukturę rynku telewizyjnego w Polsce, źródła finansowania nadawców publicznych i komercyjnych,
rozróżnia podstawowe zawody telewizyjne, rodzaje kosztów produkcji audycji telewizyjnej oraz
zakres obowiązków kierownika produkcji w toku realizacji poszczególnych gatunków audycji telewizyjnej
UMIEJĘTNOŚCI: student, który zaliczył przedmiot potrafi zidentyfikowad podmioty funkcjonujące
w sferze produkcji telewizyjnej, określid zakres pojęciowy podstawowych terminów zawartych
w ustawie o radiofonii i telewizji, sporządzid podstawowy kosztorys realizacji audycji tv, wskazad
źródła pozyskania środków finansowych na jej realizację, uporządkowad działania organizacyjne
niezbędne dla prawidłowego przebiegu toku produkcji,
POSTAWY: student, który zaliczył semestr jest świadomy konieczności stałego uaktualniania wiedzy
poprzez publikacje branżowe i śledzenie nowelizowanych aktów prawnych , zdaje sobie sprawę
z następstw i uwarunkowao pracy zespołowej oraz złożonego organizacyjnie charakteru produkcji
telewizyjnej i odpowiedzialności za powierzone środki finansowe, potrafi się porozumied z pozostałymi współpracownikami, reprezentującymi zawody twórcze i pomocniczo-twórcze
Metody dydaktyczne: Wykład połączony z elementami dyskusji sterowanej przez prowadzącego,
analizą wybranych aktów prawnych, wewnętrznych materiałów nadawców telewizyjnych, instrukcji
i zarządzeo, a także dokumentacji produkcyjnej poszczególnych gatunków telewizyjnych.
Forma i warunki zaliczenia przedmiotu: zaliczenie z oceną na podstawie sprawdzianu pisemnego
zawierającego pytania problemowe dotyczące poszczególnych grup zagadnieo omówionych na
wykładach (60%) oraz obecności na zajęciach (40%).
Godziny kontaktowe:
30
35
30
35
Inne formy
35
35
125 godzin
33
1. Wprowadzenie do ekonomiki mediów audiowizualnych - 2g
2. Rynki i dobra medialne oraz ich formy - 2g
3. Telewizja jako dobro ekonomiczne i przedsiębiorstwo - 2g
4. Ustawa o radiofonii i telewizji. Podstawowe zapisy. Akty wykonawcze -2g
5. Polityka audiowizualna i prawo Unii Europejskiej - 2g
6. Charakterystyka i struktura rynku telewizyjnego w Polsce - 2g
7. Telewizja publiczna. Charakterystyka programowa, źródła finansowania, struktura organizacyjna
-2g
8. Prawne i finansowe podstawy działalności nadawców komercyjnych. Zasady procesu koncesyjnego - 2 g
9. Perspektywy przekształceo rynku telewizyjnego w następstwie cyfryzacji - 2g
10. Telewizyjne gatunki filmowe, studyjne i filmowo-studyjne - 2g
11. Grupy pracownicze i ich rola w procesie produkcji audycji telewizyjnej - 2g
12. Koszty produkcji audycji telewizyjnej. Kosztorysy wstępne i wynikowe - 2g
13. Istota telewizyjnego systemu producenckiego - 2g
14. Reklama, sponsoring, product placement jako formy handlowego przekazu audiowizualnego-2g
15. Organizacja i ekonomika produkcji programów sformatowanych - 2g
1. Kowalski T., Jung B. Media na rynku, Wprowadzenie do ekonomiki mediów, Warszawa 2006
2. Kotapski R. ABC kosztów przedsiębiorstwa telewizyjnego, Warszawa 2005
3. Ustawa o radiofonii i telewizji
1. W. Godzic . Sytuacja polskich mediów audiowizualnych w latach 1989-2008. Raport opracowany
na zlecenie Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego
2. K. Jakubowicz. Media publiczne. Początek kooca czy nowy początek, Warszawa 2007
3. A. Czarnecki. Product placement. Niekonwencjonalny sposób promocji, Warszawa 2003
34
Nazwa przedmiotu: Organizacja i ekonomika produkcji filmowej
Stopieo, imię i nazwisko: dr hab. Ewa Gębicka
Rok studiów: 1
Organizacja i ekonomika produkcji filmowej
Warunki wstępne: zaliczenie po pierwszym semestrze
Cele przedmiotu:
Celem zajęd jest uzupełnienie wiedzy przekazanej w semestrze zimowym na temat zasad organizacyjnych i finansowych funkcjonowania systemu produkcji filmowej oraz przybliżenie oddziaływania
mechanizmów rynkowych na programowe i ekonomiczne efekty działalności instytucji filmowych
oraz decyzje twórcze.
WIEDZA: student, który zaliczył przedmiot po drugim semestrze posiada wiedzę z zakresu: działao
wykonywanych w okresie produkcji i postprodukcji filmu, planów sporządzanych przez grupę zdjęciową, metod i źródeł finansowania produkcji, form międzynarodowej współpracy w kinematografii
oraz relacji między sferą produkcji, a systemem dystrybucji i rozpowszechniania filmów.
UMIEJĘTNOŚCI: student, który zaliczył przedmiot potrafi po drugim semestrze zaplanowad działania w okresie zdjęciowym, montażu i udźwiękowienia oraz prac koocowych; znaleźd potencjalne
źródła finansowania filmu i rozpoznad warunki dostępu do nich, przewidzied korzyści i problemy
międzynarodowej współpracy, stworzyd orientacyjny program promocji filmu oraz oszacowad koszty produkcji, dystrybucji i rozpowszechniania filmu
POSTAWY: student, który zaliczył drugi semestr jest świadomy konieczności stałego uaktualniania
wiedzy poprzez publikacje branżowe, zdaje sobie sprawę z następstw i uwarunkowao pracy zespołowej oraz złożonego organizacyjnie charakteru produkcji filmowej i odpowiedzialności za powierzone środki finansowe, potrafi się porozumied z pozostałymi członkami grupy zdjęciowej reprezentującymi inne zawody, a także rozumie istotę ryzyka ekonomicznego i programowego działalności
w sferze Kinematografii
Metody dydaktyczne: Wykład połączony z elementami dyskusji sterowanej przez prowadzącego,
analizą wybranych aktów prawnych, tak krajowych jak i europejskich, wewnętrznych materiałów
instytucji filmowych, instrukcji i zarządzeo, dokumentacji produkcyjnej filmów, wzorcowych umów
zawieranych z inwestorami i koproducentami.
Forma i warunki zaliczenia przedmiotu: Egzamin pisemny zawierający około 20 pytao problemowych dotyczących poszczególnych grup zagadnieo omówionych na wykładach.
Godziny kontaktowe: wykład
15
25
40
40
Inne formy
35
35
120 godzin
Organizacja i ekonomika produkcji filmowej
35
1. Zadania kierownika produkcji w okresie zdjęciowym -2g
2. Organizacja pracy w okresie montażu i udźwiękowienia - 2 g
3. Działania prowadzące do wykonania materiałów wyjściowych i bezpieczeostwa filmu- 2 g
4. Typowe formy pomocy dla kina w paostwach europejskich - 2 g
5. Publiczne źródła finansowania produkcji filmowej - 2 g
6. Kredyty bankowe w systemie finansowania produkcji filmowej w realiach zagranicznych i polskich - 2 g
7. Sponsoring i product placement jako źródła finansowania. Rodzaje świadczeo, ograniczenia
prawne, wady i zalety z punktu widzenia producenta – 2 g
8. Koprodukcje filmowe i usługi techniczno-produkcyjne jako formy międzynarodowej współpracy2g
9. Idea i zasady działania funduszy i programów europejskich wspierających przemysł
audiowizualny – 2 g.
10. Pozo stale źródła finansowania produkcji filmowej -aporty, fundusze finansowe, fundacje itp.
-2 g
11. Polski rynek dystrybutorów filmowych. Pojęcie majors i indies. Rodzaje umów zawieranych
z producentami - 2 g.
12. Struktura rynku filmowego. Podstawowe pola eksploatacji filmów i źródła dochodów producenta - 2 g.
13. Rynek kinowy w Polsce. Ilośd, jakośd, rodzaje kin i ich polityka repertuarowa – 2 g.
14. Pojecie i podstawowe narzędzia promocji filmów w kraju i zagranicą. Rola sales agentów – 2 g.
15. Rodzaje ryzyka filmowego i sposoby jego minimalizacji. Problem ubezpieczeo filmowych – 2 g.
1. G. Goodwell. Sztuka produkcji filmowej. Podręcznik dla producentów, Warszawa 2009
2. E. Gębicka. Między paostwowym mecenatem a rynkiem. Polska kinematografia w kontekście
transformacji ustrojowej, Katowice 2006
1. E. Zajicek. Praca i film. Problemy ekonomiki pracy w produkcji filmowej, Łódź 2007
2. P. Neumann, Ch. Appelgren. Sztuka koprodukcji, wyd. Kipa, Media Desk, Warszawa 2010
3. Zawartośd branżowych stron internetowych PISF, KIPA,SFP
36
Nazwa przedmiotu: Patrzenie obrazem telewizyjnym
Stopieo, imię i nazwisko: prof. nadzw. dr hab. Marek Uhma
Liczba godzin: studia stacjonarne -30, studia niestacjonarne -20
Rok studiów: 1
Warunki wstępne: wiedza z zakresu szkoły średniej
Cele przedmiotu:
Przekazanie studentowi podstawowej wiedzy o wizyjnej stronie przekazu telewizyjnego w oparciu
o sztukę operatorską i kanony realizacji obrazu telewizyjnego
WIEDZA: Podstawowe wiadomości dotyczące sztuki operatorskiej i jej wykorzystania w warunkach
produkcji telewizyjnej
UMIEJĘTNOŚCI: Zdolnośd do krytycznej analizy obrazu telewizyjnego, traktowanego jako działalnośd twórcza
KOMPETENCJE/POSTAWY: Zdolnośd do kreacyjnego spojrzenia na produkcję telewizyjną, ze szczególnym naciskiem na rolę wizualnej strony przekazu telewizyjnego
Metody dydaktyczne: Dwiczenia prowadzone przy użyciu następujących metod:
1. omówienie zagadnieo teoretycznych
2. prezentacje materiałów filmowych poświęconych omawianym zagadnieniom i audycji telewizyjnych ilustrujących przekazywane przez prowadzącego treści
Forma i warunki zaliczenia przedmiotu: Zaliczenie z oceną, przeprowadzone w formie pisemnej,
polegające na napisaniu analizy wybranej audycji telewizyjnej, ze szczególnym zwróceniem uwagi
na stronę wizualną i realizacyjną audycji
Godziny kontaktowe – dwiczenia
Przygotowanie się do zajęd, lektury,
oglądanie audycji TV
20
20
Przygotowanie analizy
10
10
50 godzin
Podział treści przedmiotu na grupy tematyczne:
1. elementy sztuki operatorskiej - czas zajęd 10 godzin
- światło jako środek techniczny i artystyczny w tworzeniu obrazu telewizyjnego
- rola kamery jako twórczego narzędzia
- operator obrazu a realizator wizji-podobieostwa i różnice
2. podstawy montażu traktowanego jako środek artystycznej wizualizacji przekazu
- montaż krótkich form telewizyjnych
- montaż reportażu telewizyjnego i telewizyjnego filmu dokumentalnego
37
- zasady montażu w pracy realizatora wizji, ze szczególną uwagą na przekaz bezpośredni
3. ewolucja obrazu w telewizji na przestrzeni istnienia tego medium. Czas obecny i perspektywy
4. obraz 2D i 3D w twórczości telewizyjnej
1. Bruce Block, "Opowiadanie obrazem" wy. W. Marzec Warszawa 2010
2. Jeremy Birn, "Cyfrowe oświetlenie i rendering" wyd. Helion Gliwice 2007
3. Blain Brown, "Światło w filmie" wyd. W. Marzec Warszawa 2009
1. Mark Simon, "Storyboard, ruch w sztuce filmowej" wyd. W.Marzec Warszawa 2010
2. Bernard Mendiburu, "Filmowanie w 3D" wyd. W. Marzec Warszawa 2010
3. Zygmunt Duś, "Podstawy montażu filmowego" wyd. Kamera 2000 Katowice 2002
4. Umberto Eco, "Dzieło otwarte" wyd. W.A.B. Warszawa 2008 str. 221-245
38
Nazwa przedmiotu: Reklama
Stopieo, imię i nazwisko: dr Zbigniew Bajka
Formuła zajęd: wykład (st.) / konwersatorium (niest.)
Rok studiów: 1
Cele przedmiotu:
Celem kursu jest przedstawienie psychologicznych i społecznych aspektów funkcjonowania reklamy
w Polsce i na świecie na tle jej rozwoju historycznego i uwarunkowao ekonomicznych oraz pokazanie podstawowych technik i metod działania reklamowego.
WIEDZA: Student, który zaliczy ten przedmiot powinien umied zdefiniowad reklamę w kontekście szeroko rozumianych - działao marketingowych i - w węższym zakresie - promocyjnych. Powinien
zrozumied funkcjonowanie dzisiejszej reklamy w powiązaniu z mass mediami a także przyswoid
sobie podstawowe metody - z zakresu psychologii, socjologii, językoznawstwa itp. - stosowane w
działaniach promocyjnych.
UMIEJĘTNOŚCI: Student, który zaliczy ten przedmiot powinien - zwłaszcza po serii pokazów reklam
- umied interpretowad intencje ich autorów, stwierdzid, do jakiego rodzaju potrzeb się odwołują
i jakie podstawowe techniki reklamowe wykorzystywane są w tych przekazach.
KOMPETENCJE/POSTAWY: Student, który zaliczy ten przedmiot powinien umied ocenid przekazy
reklamowe pod względem językowym (zwłaszcza jeśli idzie o slogany reklamowe), określid, jakiego
rodzaju argumentacją się posługują (racjonalna, emocjonalna), stwierdzid wreszcie - na ile mogą to
byd przekazy skuteczne.
Reklama
Metody dydaktyczne (stac.): Konwersatorium, wsparte prezentacjami multimedialnymi oraz pokazami wybranych reklam i opisami kampanii reklamowych. Analiza wybranych przekazów reklamowych oraz omówienie stosowanych w nich technik i metod perswazji. Praktyczne "wprawki" dotyczące projektowania kampanii reklamowych.
Metody dydaktyczne (niest.): Wykład wsparty prezentacjami multimedialnymi wzbogacony o pokazy reklam i planów kampanii połączone z dyskusją na temat konkretnych przekazów reklamowych oraz stosowanych w nich technik i metod perswazji.
Forma i warunki zaliczenia przedmiotu: Zaliczenie na ocenę przy pomocy testu pisemnego, który
ma zbadad wiedzę studenta oraz jego umiejętności interpretacji przesłao przekazów reklamowych.
Godziny kontaktowe
15
20
Przygotowanie się do zaliczenia (test)
15
20
Przygotowanie referatu, prezentacji
10
20
Sumaryczna liczba punktów ECTS: 2 (st.),3 (nst.) 60 godzin
75 godzin
39
Główne tematy proponowanego wykładu:
1. Marketing – promocja – reklama: zdefiniowanie pojęd
2. Marketing – od strategii do programu
3. Dobry początek – pozycjonowanie
4. Strategia kreatywna w marketingu
5. Wykorzystanie badao w marketingu
6. Historia reklamy na świecie i w Polsce
7. Rynek reklamy w Polsce
8. Główne nośniki reklamy
9. Planowanie rozmieszczenia reklam w mediach
10. Techniki i metody reklamy
11. Kampanie reklamowe
12. Agencje reklamowe
13. Badania na użytek reklamy
14. Consumer behavior – czyli zachowania konsumenckie
15. Hasła i slogany reklamowe
Reklama
1. Dolioski Dariusz, Psychologiczne mechanizmy reklamy, GWP, Gdaosk 2003
2. Kall Jacek, Reklama. PWE Warszawa 1998 (i następne)
3. Wiedza o reklamie. Od pomysłu do efektu (praca zbior.), ParkEdukacja/PWN Bielsko-Biała 2009
1. Jerzy Bralczyk, Język na sprzedaż, Business Press, Warszawa 1997
2. Dariusz Dolioski, Bogusława Błoch, Ukryte sensy zachowao. Rozmowa o wywieraniu wpływu
i reklamie, Znak, Kraków, 2007
3. Kwarciak Bogusław, Co trzeba wiedzied o reklamie?, Wyd. PSB, Kraków 1997
40
Nazwa przedmiotu: Technologia informacyjna
Stopieo, imię i nazwisko: mgr Sebastian Rymarczyk
Formuła zajęd: laboratorium
Rok studiów: 1
Cele przedmiotu:
Celem kształcenia jest zdobycie przez studentów podstawowej wiedzy teoretycznej i praktycznej
obsługi komputera, edycji tekstów i dokumentów tekstowych, prezentowania danych i informacji
WIEDZA: student, który zaliczył przedmiot: opisuje sposoby zapisu plików na dysku sieciowym oraz
poprawną edycje tekstu, wymienia rodzaje edytorów i przeglądarek internetowych, wskaże poprawną edycje czcionki i akapitów, list numerowanych i wypunktowanych, zasady tworzenia tabel
i ich numerowania, dokumentów seryjnych i dużych dokumentów, definiuje zasady poprawnego
przygotowania prezentacji, potrafi przeglądad strony internetowe i wyszukiwad informacje w sieci
Internet, krytycznie ocenia wyszukane informacje
UMIEJĘTNOŚCI: student, który zaliczył przedmiot: zaloguje się poprawnie do systemu operacyjnego, utworzy własny folder w folderze grupy, zapisze pliki we własnym folderze, edytuje samodzielnie tekst przy użyciu edytora tekstu, zmienia ustawienia strony, korzysta z tabulatorów, tworzy listy
numerowane, wypunktowane, utworzy tabele wraz z numerowaniem, wstawia kształty i rysunki do
tworzonych dokumentów, przygotuje korespondencje seryjne, pracuje z dużymi dokumentami
wykorzystując nagłówki, sekcje, indeksy, spisy oraz komentarze i śledzenie zmian, swobodnie stosuje style podczas edycji tekstu, wykorzystuje przypisy dolne i koocowe, edytuje samodzielnie
stworzone prezentacje, potrafi utworzyd własną, stosuje szablony i wzorce prezentacji, wykorzysta
multimedia, grafiki i wykresy oraz różne sposoby zapisu i odtwarzania prezentacji, korzysta z przeglądarek internetowych, wyszukuje informacje z wykorzystaniem ich zaawansowanych możliwości
KOMPETENCJE/POSTAWY: student, który zaliczył przedmiot: objaśni sposoby poprawnej edycji
tekstu, analizuje tekst pod katem jego edycji i zastosowania możliwości edytorów tekstu, zaprojektuje prezentacje wraz ze wzorcem, rozwiązuje problemy napotkane podczas edycji tekstu, tworzenia prezentacji, wykorzysta zaawansowane możliwości edytorów tekstu i programów do tworzenia
prezentacji, oceni i analizuje wyszukane informacje w sieci Internet.
Metody dydaktyczne: Zajęcia są prowadzone w salach komputerowych, wyposażonych w odpowiednią ilośd komputerów, tak aby dla jednego studenta było co najmniej jedno stanowisko komputerowe. Komputery wyposażono w system operacyjny Windows 7/XP, pakiet MS Office 2010 PL,
przeglądarkę Internetowe Internet Explorer. Na zajęciach jest wykorzystywany projektor multimedialny oraz materiały dydaktyczne w wersji elektronicznej zamieszczone na platformie
e-learningowej oraz blogu prowadzącego.
Forma i warunki zaliczenia przedmiotu: Ocenie podlega praca praktyczna wykonana przy użyciu
komputera z zainstalowanym edytorem tekstu – student otrzymuje dokument z poleceniami
w wersji elektronicznej. W edytorze MS Word 2010 PL student przygotowuje dokument według
poleceo i zapisuje go we wskazanym miejscu. Dokument powinien odpowiadad wzorcowi i po-
41
winien byd zapisany we wskazanym miejscu. Ocenie podlega również wykonanie prezentacji w MS
PowerPoint 2003/2007/2010 PL oraz zadania wykonane przy użyciu platformy e-learningowej.
Godziny kontaktowe:
24 godzin
10
10
Przygotowanie referatu, prezentacji
4
Praca na platformie e-learningowej
10
1) Podstawy obsługi komputera, logowanie do systemu, nazwa użytkownika i hasło
2) Zarządzanie folderami na dysku sieciowym, kopiowanie, przenoszenie, usuwanie plików
3) Korzystamy z przeglądarki Internetowej, rodzaje przeglądarek i ich możliwości
4) Dostęp do platformy e-learningowej, pierwsze logowanie, kurs wprowadzający do obsługi
5) Wyszukiwanie informacji w sieci Internet, rodzaje wyszukiwarek
6) Zaawansowane możliwości wyszukiwarek internetowych
7) Obsługa programu MS Word2010 PL, praca na wstęgach, rodzaje edytorów tekstu
8) Wprowadzanie i prosta edycja tekstu, zapisywanie dokumentu na dysku sieciowym
9) Formatowanie dokumentu – zmiana ustawieo czcionki , akapitu, ustawieo i układu strony
10) Wstawianie i format rysunków w dokumencie(autokształty, cliparty, rysunki z pliku, WordArt)
11) Ustawienia tabulatorów, podział tekstu na kolumny
12) Linie poziome, nagłówek i stopka, nagłówki i sekcje
13) Tworzenie list wypunktowanych i numerowanych, konspektów numerowanych
14) Wstawianie odwołao w dokumencie, przypis dolny, przypis koocowy
15) Tworzenie i edycja tabel, wstawianie podpisów do tabel i zarządzanie nimi
16) Tworzenie dokumentów seryjnych – listy seryjne, koperty
17) Drukowanie dokumentów, ustawienia drukowania, drukowanie do pliku
18) Pisownia i gramatyka, tazaurus, statystyka, język w dokumencie
19) Praca z dużym dokumentem – stosowanie stylów, tworzenie spisów (treści, rysunków) i indeksu
20) Komentarze, śledzenie zmian w dokumencie, praca grupowa
21) Obsługa MSPowerPoint 2010PL, stosowanie szablonów prezentacji i wykonanie wzorca slajdu
22) Wykorzystanie grafiki SmartArt oraz wykresów, przygotowanie prezentacji
23) Praca z programem do tworzenia prezentacji, ustawienia przejśd i animacji
Wykorzystanie multimediów, przygotowanie pokazu slajdów oraz możliwości zapisywania prezentacji
1. Word 2010 PL pierwsza pomoc, Magdalena Gunia, Wyd.: HELION
2. Word 2007 PL, Chris Grover, *tł. Julia Szajkowska, Ireneusz Jakóbik+, Wyd.: HELION
3. Word 2007 PL, Grzegorz Kowalczyk, Wyd.: HELION
4. Obszar technologii informacyjnych. T. 1, poziomy A i B, red. Krzysztof Juryk, Wyd.
5. Europejski Instytut Edukacji Informatycznej
6. Obszar technologii informacyjnych. T. 2, poziomy A i B, red. Krzysztof Juryk, Wyd.
7. Europejski Instytut Edukacji Informatycznej
1. Użytkowanie komputerów , Zdzisław Nowakowski – Warszawa, Mikom 2004
2. Przetwarzanie tekstów, Mirosława Kopertowska - Wyd. 3 zm. Warszawa, Mikom 2004
3. Użytkowanie komputerów, Adam Trawka – Wyd. 2, Katowice, KISS 2007
4. Przetwarzanie tekstów, Andrzej Mazur – Wyd. 2, Katowice, KISS 2007

organizacja produkcji filmowej i telewizyjnej

Transkrypt

Podobne dokumenty

Kierownik produkcji

Hodowla zwierząt towarzyszących i wolno żyjących

sylabus - produktywność roślin

golias 6 sem 2014-15 - Instytut Studiów Klasycznych

SIODMIAK_Terapia Zajeciowa_psych rozwojowa_2015

sylabus przedmiotu „grafika komputerowa”

Ochrona wód SYLABUS - Wydział Biologiczno