„Every time I was impressed by her musical temperament and her

„Every time I was impressed by her musical temperament and her

Recital fortepianowy Aleksandry Mikulskiej
Sobota, 10 stycznia 2009, godz. 19:00, Warszawa, Sala koncertowa PWM, ul. Fredry 8
Koncert towarzyszący konferencji „Krytyka muzyczna. Zagadnienia podstawowe, współczesne, historyczne” organizowanej
w dn. 9-11.01.2009 przez Stowarzyszenie De Musica (Warszawa) i Zakład Teorii Muzyki Instytutu Kultury i Sztuki Muzycznej
Uniwersytetu Zielonogórskiego.
PROGRAM
Ludwig van Beethoven
Sonata
c-moll
op.
13
„Patetyczna”
I. Grave. Allegro molto e con brio – II. Adagio
cantabile
–
III.
Rondo:
Allegro
32
Wariacje
c-moll
WoO.
80
Sonata
f-moll
op.
57
„Appassionata”
I. Allegro assai – II. Andante con moto – III. Finale:
Allegro,
ma
non
troppo
(przerwa)
Joseph Haydn
Sonata
As-dur
Hob.
XVI/46
I. Allegro moderato – II. Andante – III. Finale: Presto
Karol Szymanowski
Preludia
op.
1
Preludium h-moll nr 1, Preludium d-moll nr 5,
Preludium
c-moll
nr
7
Fryderyk Chopin
Etiuda C-dur op. 10 nr 1
Etiudy op. 25
Etiuda gis-moll
nr
6,
Etiuda
a-moll
nr
11
Andante spianato i Polonez Es-dur op. 22
Aleksandra Mikulska ― fortepian
Naukę gry na fortepianie rozpoczęła w wieku 6 lat pod
kierunkiem prof. Z. Górnickiego w PSM im. J. Zarębskiego
w Warszawie. W 2000 ukończyła z wyróżnieniem
Państwowe Liceum Muzyczne im. K. Szymanowskiego
oraz
Musikschule
Mannheim
w klasie
fortepianu
prof. P. Eichera. W 2004 została absolwentką Staatliche
Hochschule für Musik Karlsruhe w klasie tego profesora,
gdzie uzyskała dyplom z wyróżnieniem. Pracowała
również pod kierunkiem wybitnych pedagogów:
W. Szackiego, D. Rakowskiej oraz D. Andersen. Jesienią
2004 rozpoczęła dalsze studia w renomowanej
„Accademia Pianistica incontri col Maestro” w Imoli
(Włochy) pod kierunkiem profesorów: L. Bermana,
B. Petrushnskiego, M. Dalberto, L. Margariusa: (dyplom:
czerwiec 2008). Od 2006 jest studentką wybitnego
izraelskiego profesora A. Vardi w Staatliche Hochschule
für Musik und Theater Hannover w Niemczech.
Pianistka uczestniczyła w wielu międzynarodowych
kursach mistrzowskich i doskonaliła swe umiejętności u
słynnych profesorów, takich jak: A. Jasiński, Dang Thai
Son,
K.
Popowa-Zydron,
K. Kenner,
W.
Wojtal,
L. Natochenny, L. Maura-Castro.
Aleksandra Mikulska była wielokrotnie nagradzana za
swe wybitne osiągnięcia. Do najbardziej prestiżowych
wyróżnień można zaliczyć: Stypendium Prezesa Rady
Ministrów RP, Ministra Kultury i Sztuki RP, Lions Clubu
Mannheim, Ursulinen Convent Mannheim oraz liczne
nagrody specjalne Staatliche Hochschule für Musik
Karlsruhe a także stypendia i nagrody „Accademia
Pianistica incontri col Maestro” we Włoszech.
Koncertowała w wielu krajach Europy, grała z belgijskimi,
włoskimi oraz niemieckimi zespołami kameralnymi
i orkiestrami, występowała również na scenie Filharmonii
Narodowej
w
Warszawie,
Filharmonii
Bałtyckiej
w Gdańsku, Conservatoire de Genève w Szwajcarii oraz
Conservatoire Hector Berlioz de Paris we Francji. W 2002,
podczas
tournée,
wykonywała
oba
koncerty
fortepianowe
Fryderyka
Chopina
z
kwintetem
smyczkowym. Aleksandra Mikulska występowała na
festiwalach: Muzyki Fortepianowej w Brześciu (Białoruś),
w Skandynawii
(Finlandia,
Szwecja,
Norwegia),
w Merano (Włochy) oraz w Brukseli.
Jest laureatką wielu międzynarodowych konkursów
pianistycznych: im. L. Stefańskiego w Płocku, w Rzymie,
Festiwalu Muzyki Fortepianowej na Białorusi - dyplomy
laureata, im. A. Cassagrande we Włoszech - 4 miejsce,
Cidade de Ferrol w Hiszpanii - nagroda specjalna, im.
M. Canals w Barcelonie - wyróżnienie, Grande
Konzerteum w Atenach, Città del Pinerolo w Turynie trzecie miejsca, Międzynarodowy Konkurs Pianistyczny
(Epta – Osijek) w Chorwacji, Konzerteum w Atenach, im.
Ennio Porrino w Cagliari (Sardynia) - drugie miejsca,
Międzynarodowy Konkurs Pianistyczny w Salerno
(Włochy) oraz Europejski Konkurs Pianistyczny w Vasto
(Włochy),
Międzynarodowy
Konkurs
Pianistyczny:
”Musicians of the New Millenium” Jeunesses Musicales
w Skopje (Macedonia) - pierwsze miejsca. W październiku
2005 Aleksandra Mikulska otrzymała nagrodę specjalną
byłej laureatki konkursu oraz członkini jury – B. HesseBukowskiej dla „najlepszej polskiej pianistki” XV
Międzynarodowego
Konkursu
Pianistycznego
im.
F. Chopina w Warszawie. W lipcu 2007 otrzymała drugą
nagrodę na międzynarodowym konkursie pianistycznym
„Musica Aeterna” Wavre w Belgii.
http://www.aleksandra-mikulska.de/
„Zawsze byłem pod ogromnym wrażeniem jej muzycznego temperamentu i wspaniałego panowania nad instrumentem.
Techniczna wirtuozeria, bogactwo kolorów i przemyślana konstrukcja sprawiają, że uważam ją za wielce obiecującą młodą
artystkę” (Prof. Peter Eicher, Państwowa Wyższa Szkoła Muzyczna w Karlsruhe, Niemcy)
„Według mnie Pani Aleksandra Mikulska jest talentem pierwszej kategorii z widokami na wspaniałą międzynarodową
karierę. Mimo młodego wieku, osiągnęła wyżyny sztuki pianistycznej pod każdym względem. Odznacza się niezwykłą głębią
i zniewalającą muzykalnością, ogromną wrażliwością muzyczną, wspaniałą techniką – zawsze podporządkowaną
muzycznym celom, do których dąży – oraz niezwykle dojrzałym i szerokim repertuarem. Jestem pod wielkim wrażeniem jej
osobowości i nie wątpię, że czeka ją wielka przyszłość” (Dr Robert Roux, Rice University, Houston, USA)
„Aleksandra Mikulska to niezwykle utalentowana młoda pianistka. Jest nie tylko wspaniałą instrumentalistką, lecz prawdziwą
artystką, która zawsze chce słuchaczowi powiedzieć coś specjalnego i niezwykle interesującego. Szczególnie chciałabym
podkreślić jej głębokie zrozumienie muzyki Chopina. Jej interpretacje mazurków są niezapomnianym przeżyciem. Lecz to nie
wszystko. Równie doskonałe są w jej wykonaniu ballady, scherza i inne utwory” (Diane Andersen, Prezydent Epta-Belgium,
Prof. hon. Conservatoire de Musique de Bruxelles, Belgia)
„W swej interpretacji „Appassionaty” zachwyciła publiczność umiejętnością artystycznych przekształceń. (…) Z kolei trzy
mazurki Chopina – eis-, h- i b-moll – grała delektując się ich aurą rozmarzenia i subtelnie tanecznym rytmem. Wreszcie w
sfery transcendencji porwała słuchaczy Balladą f-moll nr 4 Chopina. (…) Zachwycona publiczność zareagowała owacją na
stojąco” („Aalener Nachrichten”, 19.08.2002)
„Uważny słuchacz Scherza h-moll Chopina mógł wyczuć, że ma do czynienia z jedną z najbardziej charyzmatycznych
osobowości współczesnej pianistyki. (…) Gra młodej pianistki kryje w sobie wielka głębię i bogactwo polifonii znamionujące
dojrzałego artystę” (Gerd Kowa, „Klavierabend der Pfälzischen Musikgesellschaft”, 18.11.1998)
„Ta młoda pianistka rozbudza nadzieję na poprawę stanu polskiej pianistyki” (Kacper Miklaszewski, „Ruch Muzyczny”,
08.06.2003)
„Aleksandra Mikulska odznacza się niezwykłym „pokrewieństwem dusz” ze swoim wielkim rodakiem [Chopinem]. Jej
specjalność to dźwiękowa subtelność oraz wyczulenie na najdelikatniejsze nawet brzmieniowe niuanse i zmiany agogiczne.
W jej graniu dochodzi do głosu Chopin poetycki i na wskroś melancholijny” (Lorsch Museum, Ludwigshafen, Paul-SchnitzerSaal, 1999)
„Cel tego mozartowskiego wieczoru objawił się, gdy na scenie pojawiła się młoda polska pianistka, Aleksandra Mikulska. W
swoim Andante Koncertu fortepianowego G-dur KV 453 wypełniła salę poezją i dotykalnym niemal spokojem, choć
zarazem w swojej interpretacji poruszała przecież ukryte w nim najbardziej bolesne uczucia. Gra warszawskiej pianistki
świadczy o wielkiej artystycznej dojrzałości. Aleksandra Mikulska dysponuje szerokim spektrum środków interpretacyjnych,
które potrafi cudownie różnicować, posługując się dynamiką i barwa: fragmenty podniosłe brzmiały brillante, pasaże
liryczne subtelnie i łagodnie, a wirtuozowskie gamy nie wybijały się nadmiernie na pierwszy plan” (Kurt Witterstatter, „Die
Rheinpfalz“, 09.04.2006)
„Jak głęboko pianistka wczuwa się w ducha wykonywanych przez siebie utworów, mogliśmy doświadczyć już przy Haydnie i
Brahmsie. Lecz wydaje się, że szczególny stosunek artystka ma do dzieł swego wielkiego rodaka, Fryderyka Chopina. (…)
Sposób, w jaki je ożywiała, był absolutnie fascynujący. Sonata h-moll op. 58 oraz „Andante spianato i Grande Polonaise
Brillante” odznaczały się nie tylko elegancją i wirtuozowskim brillante, lecz przede wszystkim odkrywaną przez pianistkę
burzliwą siłą i niesłychanym potencjałem. Pasaże liryczne grała z uczuciem dalekim od nadmiernego rozmarzenia, zaś
kipiące namiętności i ogniste uczucia intensyfikowała do granic furii: dzięki temu mogliśmy zajrzeć w głąb duszy
Chopina” (Rainer Köhl „Tiefer Blick in die Seele ”, „Rheinpfalz”, Ludwigshafen, 28.12.2004)
„W porywający sposób ukazała w Mazurkach delikatnie taneczny charakter pierwszego planu, ale również ich dramatyzm,
poprzez częste zróżnicowanie intensywności i tempa, w żadnym momencie nie został potraktowany drugoplanowo. Pełne
tęsknoty i melancholii przedstawiła nam cztery ostatnie Preludia.
Zagranym z wielką energią i siłą Grande Polonaise Brillante zakończyła młoda, niewiarygodnie wirtuozowska polska
pianistka swój koncert. Publiczność podziękowała wybitnej artystce za jej znakomity koncert wielominutowym aplauzem i
owacjami na stojąco” (Andreas Buchta, „Kehler-Zeitung” Mittelbadische Presse 24.04.200)
„Słuchając granego przez Aleksandrę Mikulska na bis Mazurka b-moll odniosłem wrażenie, że wraz z ostatnim samotnym
tonem przestanie bić również serce. Dźwiękowe wykonanie dramaturgii tego melancholijnego tańca znamionuje
geniusza” (Gerd Kowa, Ludwigshafen-Pfalzbau, 2000)