POSTANOWIENIE Z DNIA 26 PAŹDZIERNIKA 2011 r. II AKzw 603

POSTANOWIENIE Z DNIA 26 PAŹDZIERNIKA 2011 r.
II AKzw 603/11
Przewidziana w art. 71 § 2 k.k. instytucja polegająca m.in. na obowiązku
skrócenia kary pozbawienia wolności o okres odpowiadający liczbie uiszczonych stawek
dziennych odnosi się wyłącznie do kary pozbawienia wolności, której wykonanie
uprzednio zawieszono (art. 69 § 1 k.k.), co stanowiło podstawę orzeczenia grzywny na
podstawie art. 71 § 1 k.k., w sytuacji zarządzenia jej wykonania (a więc do kary
orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w Rz. wydanego w sprawie X K ...), a nie do
kary łącznej zawartej w wyroku łącznym (wyrok Sądu Okręgowego w Rz., sygn. akt
II K ...), obejmującej także wymienioną wyżej karę jednostkową.
Tak obniżona kara (a więc kara 5 miesięcy i 20 dni pozbawienia wolności)
stanowiła jedynie podstawę wymiaru nowej kary łącznej w wyroku łącznym
w granicach wskazanych treścią art. 86 § 1 k.k.
Nie ma zatem żadnych podstaw prawnych, aby skazanemu na poczet orzeczonej
kary łącznej zaliczyć dodatkowo okres 10 dni, o który już przecież obniżono karę
jednostkową pozbawienia wolności.
art. 71 § 2 k.k., art. 13 § 1 k.k.w.
Prezes SA Zbigniew Śnigórski (sprawozdawca)
przy udziale Prokuratora Prokuratury Apelacyjnej w Rzeszowie – Andrzeja Kiełtyki
Sąd Apelacyjny w Rzeszowie po rozpoznaniu w sprawie skazanego T. S. zażalenia
Dyrektora Zakładu Karnego w D. na postanowienie Sądu Okręgowego w Rz. z dnia
22 września 2011 r., sygn. akt II K 100/10 w przedmiocie rozstrzygnięcia wątpliwości co do
wykonania orzeczenia,
u t r z y m a ł w mocy zaskarżone postanowienie.
U za sa dnienie
Dyrektor Zakładu Karnego w D. wystąpił do Sądu Okręgowego w Rz. z wnioskiem
w trybie art. 13 § 1 k.k.w. o rozstrzygnięcie wątpliwości, czy zasadnicza kara pozbawienia
wolności orzeczona wobec skazanego T. S. prawomocnym wyrokiem łącznym tego Sądu
z dnia 15.12.2010 r., sygn. akt II K ... winna ulec skróceniu, a to wobec treści art. 71 § 2 k.k.
Przedmiotowy wniosek oparty został na następującym stanie faktycznym:
T. S. został skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Rz. z dnia 4.08.2008 r., sygn. akt
X K ... na karę pozbawienia wolności w wymiarze 6 miesięcy, której wykonanie zawieszono
1
na okres próby 2 lat. Jednocześnie, na podstawie art. 71 § 1 k.k., wymierzono karę grzywny
w wysokości 50 stawek dziennych.
Postanowieniem z dnia 7.09.2010 r., sygn. akt X K ..., Sąd zarządził wykonanie
uprzednio zawieszonej kary pozbawienia wolności i na podstawie art. 63 § 1 k.k. zaliczył
skazanemu okres zatrzymania w dniu 22.04.2008 r. i okres odbycia zastępczej kary
pozbawienia wolności za niewykonaną grzywnę od dnia 29.01.2010 r. do dnia 17.02.2010 r.
Jednocześnie Sąd na podstawie art. 71 § 2 k.k. skrócił orzeczoną karę pozbawienia
wolności o 10 dni, a to wobec wykonania części orzeczonej grzywny w kwocie 100 zł,
co odpowiada 10 stawkom dziennym z zabezpieczenia majątkowego.
Wyrok wydany w sprawie X K ..., z modyfikacją wynikającą z postanowienia Sądu
Rejonowego z dnia 7 września 2010 r., wszedł w skład przywołanego wyżej wyroku łącznego
wraz z wyrokami Sądu Okręgowego w Rz. z dnia 5 czerwca 2009 r., sygn. akt II K ..., i Sądu
Rejonowego w Rz. z dnia 4 marca 2010 r., sygn. akt II K ... .
Sąd zaliczył skazanemu na podstawie art. 63 § 1 k.k. w zw. z art. 577 k.p.k. na poczet
orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności okresy kar dotychczas odbytych, jak też okresy
zatrzymania i tymczasowego aresztowania (patrz także postanowienie SO w Rz. z dnia
11 sierpnia 2011 r., sygn. akt II K ... , k. 127-128).
Dyrektor Zakładu Karnego w D. w swoim wniosku zwraca uwagę, że Sąd orzekający
w swoich orzeczeniach nie zajął stanowiska co do skrócenia skazanemu kary łącznej w trybie
art. 71 § 2 k.k.
Postanowieniem z dnia 22 września 2011 r., sygn. akt II K ... , Sąd Okręgowy w Rz.
nie uwzględnił wniosku Dyrektora Zakładu Karnego w D. o rozstrzygnięcie wątpliwości co
do wykonania kary 3 lat i 10 miesięcy pozbawienia wolności, orzeczonej wyrokiem łącznym
tego Sądu z dnia 15 grudnia 2010 r., sygn. akt II K ... .
W ocenie Sądu I instancji brak jest podstaw z art. 13 § 1 k.k.w. do wydania takiego
orzeczenia.
Sąd w wyroku łącznym, a ostatecznie w swoim postanowieniu z dnia 11 sierpnia
2011 r., sygn. akt II K ..., dokonał zaliczeń na poczet kary łącznej okresów rzeczywistego
pozbawienia wolności i odbytych kar w sprawach podlegających łączeniu. W swoim
orzeczeniu uwzględnił również fakt, że kara pozbawienia wolności orzeczona w sprawie
X K ... została na podstawie art. 71 § 2 k.k. skrócona o 10 dni.
Brak jest zatem jakichkolwiek wątpliwości co do treści wydanego orzeczenia.
Nadto Sąd zwraca uwagę, że z chwilą wydania wyroku łącznego kara pozbawienia
wolności orzeczona w sprawie X K ... nie podlega odrębnemu wykonaniu, gdyż została objęta
wyrokiem łącznym, który jest prawomocny.
W zażaleniu na powyższe postanowienie Dyrektor Zakładu Karnego w D. zarzucił
Sądowi I instancji naruszenie przepisu art. 13 § 1 k.k.w. poprzez stwierdzenie braku
wątpliwości co do sposobu wykonania kary pozbawienia wolności orzeczonej wobec
skazanego, a w szczególności jej skróceniu w oparciu o przepis art. 71 § 2 k.k.
Skarżący wnosi o zmianę zaskarżonego postanowienia poprzez rozstrzygnięcie czy
kara orzeczona wyrokiem łącznym winna na podstawie art. 71 § 2 k.k. ulec skróceniu
o 10 dni, co odpowiada liczbie uiszczonych przez skazanego stawek dziennych grzywny.
2
Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:
Przedstawione wyżej zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Sąd Okręgowy trafnie wskazał na brak podstaw z art. 13 § 1 k.k.w. wymagających
rozstrzygnięcia „wątpliwości co do wykonania orzeczenia lub zarzutów co do obliczenia
kary”, na które powołuje się Dyrektor Zakładu Karnego w D.
Skarżący nie dostrzega, że mimo formalnej decyzji odnośnie braku podstaw do
rozstrzygnięcia wskazanych we wniosku wątpliwości, Sąd Okręgowy w uzasadnieniu
swojego orzeczenia udziela jednoznacznych odpowiedzi, które winny je rozwiać.
Podzielając stanowisko Sądu I instancji, Sąd Apelacyjny zwraca uwagę, że skazany
skorzystał już z instytucji przewidzianej przepisem art. 71 § 2 k.k., gdyż postanowieniem
Sądy Rejonowego w Rz. z dnia 7 września 2010 r., sygn. akt X K ... skrócono mu orzeczoną
karę 6 miesięcy pozbawienia wolności o 10 dni.
Nie ulega zatem wątpliwości, że objęty wyrokiem łącznym z dnia 15 grudnia 2010 r.,
sygn. akt II K ... wyrok Sądu Rejonowego w Rz. z dnia 4 sierpnia 2008 r., sygn. akt X K ...
w fazie jego wykonania, wobec treści wyżej cyt. postanowienia Sądu Rejonowego w Rz.
z dnia 7 września 2010 r. obejmuje karę nie 6 miesięcy pozbawienia wolności, lecz tę karę
pomniejszoną na podstawie art. 71 § 2 k.k. o 10 dni.
Wynika to w sposób jednoznaczny z treści wyroku łącznego Sądu Okręgowego z dnia
15.12.2010 r., jak też wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 15 marca 2011 r., sygn. akt II AKa ...
Przewidziana w art. 71 § 2 k.k. instytucja polegająca m.in. na obowiązku skrócenia
kary pozbawienia wolności o okres odpowiadający liczbie uiszczonych stawek dziennych
odnosi się wyłącznie do kary pozbawienia wolności, której wykonanie uprzednio zawieszono
(art. 69 § 1 k.k.), co stanowiło podstawę orzeczenia grzywny na podstawie art. 71 § 1 k.k.,
w sytuacji zarządzenia jej wykonania (a więc do kary orzeczonej wyrokiem Sądu
Rejonowego w Rz. wydanego w sprawie X K ...), a nie do kary łącznej zawartej w wyroku
łącznym (wyrok Sądu Okręgowego w Rz., sygn. akt II K ...), obejmującej także wymienioną
wyżej karę jednostkową.
Tak obniżona kara (a więc kara 5 miesięcy i 20 dni pozbawienia wolności) stanowiła
jedynie podstawę wymiaru nowej kary łącznej w wyroku łącznym w granicach wskazanych
treścią art. 86 § 1 k.k.
Nie ma zatem żadnych podstaw prawnych, aby skazanemu na poczet orzeczonej kary
łącznej zaliczyć dodatkowo okres 10 dni, o który już przecież obniżono karę jednostkową
pozbawienia wolności.
Sąd Okręgowy trafnie podnosi, że obecnie wykonaniu podlega orzeczona kara łączna
i nie ma wątpliwości odnośnie jej wymiaru (3 lata i 10 miesięcy pozbawienia wolności), jak
również nie ma wątpliwości co do okresów podlegających zaliczeniu na poczet kary łącznej,
a to wobec prawomocności postanowienia Sądu Okręgowego w Rz. z dnia 11 sierpnia
2011 r., sygn. akt II K ... .
Ewentualne uzupełnienie okresów zaliczonych na poczet kary łącznej (art. 577 k.p.k.)
– do czego nie ma podstaw – nie mogło być dokonane w trybie art. 13 § 1 k.k.w., lecz
w oparciu o przepis art. 420 k.p.k. w zw. z art. 574 k.p.k.
Mając na uwadze powyższe, Sąd Apelacyjny orzekł jak w postanowieniu.
3