Mapy i książki - Republika WWW

Transkrypt

Mapy i książki - Republika WWW
D
D O
O L
L O
O M
M II T
T Y
Y
V
I
A
F
E
R
R
A
T
Y
Data ostatniej aktualizacji: 24 stycznia 2017
Mapy i książki
Dolomity to obszar górski, który został opisany w wielu zagranicznych przewodnikach, a także w kilku
dostępnych w języku polskim. Co jakiś czas w krajowej prasie górskiej przedstawiane są relacje i informacje
z pobytów w tych górach. Kilka firm wydaje mapy dla tego rejonu, a niektóre z nich można dostać w Polsce. Z tak
wielu źródeł trudno czasami wybrać to najbardziej przydatne i wartościowe, dlatego też poniżej przedstawiamy
nasze opinie i sugestie dotyczące poszczególnych map i przewodników.
Mapy ....................................................................................................................................................................... str. 1
> Tabacco................................................................................................................................................................................................. str. 1
> Kompass ............................................................................................................................................................................................... str. 2
> LagirAlpina ............................................................................................................................................................................................ str. 3
> Alpenverein .......................................................................................................................................................................................... str. 3
Przewodniki w jęz. polskim..................................................................................................................................... str. 4
> „Dolomity” tom I wschód i tom II zachód – Dariusz Tkaczyk ................................................................................................................ str. 4
> „Dolomity” tom III Brenta – Dariusz Tkaczyk ........................................................................................................................................ str. 5
> „Żelazne percie Dolomitów - część wschodnia” – Jan Kiełkowski......................................................................................................... str. 6
> „Dolomity - najpiękniejsze via ferraty” – Pascal Sombardier................................................................................................................ str. 7
> „Dolomity - najciekawsze via ferraty” – Pascal Sombardier ................................................................................................................. str. 8
> Podsumowanie ..................................................................................................................................................................................... str. 8
Przewodniki zachodniojęzyczne ............................................................................................................................. str. 9
> „Klettersteigführer, Dolomiten-Südtirol-Gardasee” – Axel Jentzsch-Rabl ............................................................................................ str. 9
Czasopisma ........................................................................................................................................................... str. 12
MAPY
Do o turystyki pieszej w Dolomitach najbardziej przydatne są mapy w skali 1 : 25 000, które w swojej
ofercie posiada kilka wydawnictw kartograficznych – Tabacco, Kompass, LagirAlpina oraz Alpenverein. Poniżej
przedstawiamy ich ofertę oraz krótką charakterystykę.
Tabacco
Mapy włoskiej firmy kartograficznej Tabacco pokrywają północno-wschodnie rejony
górskie Italii, w tym również całe Dolomity oraz obszary przedalpejskie. Wydawnictwo oferuje
również mapy panoramiczne i narciarskie. Bardzo polecamy te mapy, jako jedne z najlepszych
dla obszaru Dolomitów.
Zalety: Mapy Tabacco w porównaniu do innych, charakteryzują się wyjątkowo dobrą
czytelnością i plastycznością odwzorowania terenu i są łatwo dostępne w Dolomitach oraz
w „Sklepie Podróżnika” w Warszawie, Krakowie, Katowicach, Łodzi, Poznaniu i Bielsku Białej
(cena 33,90 zł * / arkusz).
Wady: Generalnie Skan fragmentu mapy Tabacco mapy Tabacco nie posiadają jakichś
istotnych wad. Sporadycznie zdarza się, że niektóre szlaki są niewłaściwie wrysowane lub ich brakuje, ale ten
problem dotyczy wszystkich wydawnictw kartograficznych oferujących mapy Dolomitów.
* – cena z września 2016 r.
© 2002–17 M.K. & J.Kardasz
http://jarekkardasz.republika.pl/dolomity/
Mapy i książki – str. 1
D
D O
O L
L O
O M
M II T
T Y
Y
V
I
A
F
E
R
R
A
T
Y
Spis map Tabacco w skali 1 : 25 000
Nr mapy
01
02
03
04
05
06
07
08
09
010
011
012
013
014
015
016
017
018
019
020
021
022
023
024
025
026
027
028
029
030
031
032
033
Tytuł mapy
Sappada - S.Stefano - Forni Avoltri
Forni di Sopra - Ampezzo - Sàuris - Alta Val Tagliamento
Cortina d'Ampezzo e Dolomiti Ampezzane
Schnalstal - Naturns / Val Senales - Naturno
Val Gardena - Alpe di Siusi / Gröden - Seiseralm
Val di Fassa e Dolomiti Fassane
Alta Badia - Arabba - Marmolada
Ortles - Cevedale / Ortlergebiet
Alpi Carniche - Carnia Centrale
Dolomiti di Sesto / Sextener Dolomiten
Merano e dintorni / Meran und Umgebung
Alpago - Cansiglio - Piancavallo - Val Cellina
Prealpi Carniche - Val Tagliamento
Val di Fiemme - Lagorai - Latemar
Marmolada - Pelmo - Civetta - Moiazza
Dolomiti del Centro Cadore
Dolomiti di Auronzo e del Comelico
Alpi Carniche Orientali - Canal del Ferro
Alpi Giulie Occidentali - Tarvisiano
Prealpi Carniche e Giulie del Gemonese
Dolomiti di Sinistra Piave
Pale di San Martino
Alpi Feltrine - Le Vètte - Cimònega
Prealpi e Dolomiti Bellunesi
Dolomiti di Zoldo - Cadorine - Agordine
Prealpi Giulie - Valli del Torre
Canin - Val Resia - Parco Naturale Prealpi Giulie
Val Tramontina - Val Cosa - Val d'Arzino
Schlern / Sciliar - Rosengarten / Catinaccio - Latemar - Regglberg
Bressanone - Val di Funes / Brixen - Villnössertal
Dolomiti di Braies - Marebbe / Pragser Dolomiten - Enneberg
Antholzer Tal - Gsieser Tal / Valli di Anterselva e Casies
Pusteral - Bruneck / Val Pusteria - Brunico
Nr mapy
034
035
036
037
038
039
040
041
042
043
044
045
046
047
048
049
050
051
052
053
054
055
056
057
058
059
060
061
062
063
064
065
Tytuł mapy
Bolzano - Renon / Bozen - Ritten
Valle Aurina - Vedrette di Ries / Ahrntal - Rieserferner Gruppe
Campo Tures / Sand in Taufers
Hochfeiler - Pfunderer Berge / Gran Pilastro - Monti di Fundres
Vipiteno - Alpi Breonie / Sterzing - Stubaier Alpen
Val Passiria / Passeiertal
Monti Sarentini / Sarntaler Alpen
Valli di Natisone / Cividale del Friuli
Val d'Ultimo / Ultental
Vinschgauer Oberland / Alta Val Venosta
Vinschgau - Sesvenna / Val Venosta - Sesvenna
Laces - Val Martello - Silandro / Latsch - Martell - Schlanders
Lana - Val d'Adige / Lana - Etschtal
Carso Triestino e Isontino
Val di Peio - Val di Rabbi - Val di Sole
Südtiroler Weinstrasse / Strada del Vino
Altopiano dei Sette Comuni - Asiago
Monte Grappa - Bassano - Feltre
Adamello - Presanella
Dolomiti di Brenta
Collio - Brda - Gorizia
Valle del Sarca - Arco - Riva del Garda
Piccole Dolomiti - Pasubio
Levico - Altopiani di Folgaria - Lavarone e Luserna
Valsugana - Tesino - Lagorai - Cima d'Asta
Monti Lessini - Lessinia
Colli Euganei - Abano e Montegrotto Terme
Alto Garda - Ledro - Monte Baldo Nord
Altopiano di Pinè Valli di Cembra e dei Mochenia
Monte Baldo Malcesine - Garda
Val di Non - Le Maddalene Cles - Roén - Mendola
Alpi Giulie Orientali Bohinj - Triglav
Kompass
Austriacka firma kartograficzna Kompass w swojej bogatej ofercie wydawniczej posiada
mapy pokrywające całe Alpy. Oprócz tego wydaje atlasy, mapy panoramiczne, plany miast,
przewodniki i inne opracowania (np. książki kucharskie ☺ ). Map tego wydawnictwa nie
polecamy.
Zalety: Mapy turystyczne tego wydawnictwa w pełni pokrywają nie tylko całe
Dolomity, ale też góry przyległe oraz tereny w rejonie jeziora Garda, a więc obszary, na których
znajduje się kilkadziesiąt ferrat. Można je łatwo nabyć, gdyż są dostępne w wielu miejscach nie
tylko na zachodzie Europy, ale także w Polsce. Kompass posiada też w swojej ofercie ciekawe
i pouczające mapy panoramiczne Dolomitów.
Wady: Mapy Kompass bardzo słabo odwzorowują teren (szczególnie skały), Skan fragmentu mapy
Kompass są zbyt mało szczegółowe jak na produkt w skali 1 : 25 000, zawierają też sporo błędów (nieprecyzyjnie
wrysowane szlaki, błędy nazewnicze, itp.). Wszystko to sprawia, że z map tych niewiele można wyczytać gdy np.
istnieje potrzeba dokładnego ustalenia dalszego przebiegu szlaku czy charakteru terenu. Ogólnie nie polecamy
tych map, zwłaszcza jeśli istnieje możliwość nabycia produktów firm wymienionych poniżej.
W internetowym „Sklepie Podróżnika” mapy Dolomitów wydawnictwa Kompass w skali 1 : 25 000
kosztują od 25,90 do 33,90 zł / szt. (cena z września 2016 r.).
© 2002–17 M.K. & J.Kardasz
http://jarekkardasz.republika.pl/dolomity/
Mapy i książki – str. 2
D
D O
O L
L O
O M
M II T
T Y
Y
V
I
A
F
E
R
R
A
T
Y
Lagiralpina
Włoska firma kartograficzna (nie posiada strony www) wydająca tylko mapy rejonu
Dolomitów, Brenty i okolic jeziora Garda. Arkusze można kupić wyłącznie w Italii lub
w zagranicznych sklepach internetowych. Cena jednej mapy kosztuje ok. 7 euro *. Bardzo
polecamy te mapy, jako jedne z najlepszych dla obszaru Dolomitów.
Zalety: Mapy LagirAlpina są bardzo zbliżone jakościowo do map Tabacco, przy czym
mają one przeważnie naniesione dokładniejsze odzwierciedlenie Skan fragmentu mapy
LagirAlpina szlaków i ścieżek. Wydawca zadbał nie tylko o czytelny i plastyczny rysunek terenu
lecz również zamieścił na odwrocie każdej mapy spis szlaków z czasami ich przejścia, wykaz
schronisk z podaniem nr telefonów, krótkie przedstawienie największych atrakcji rejonu i inne
przydatne treści.
Wady: Arkusze trudno dostępne poza Italią (nawet tam nie wszędzie można je dostać). Poza tym nie ma
jakichś większych zastrzeżeń do tego produktu.
* – cena z września 2016 r.
Spis map LagirAlpina w skali 1 : 25 000
Nr mapy
nº 1
nº 2
nº 3
nº 4
nº 5
nº 6
nº 7
nº 8
nº 9
nº 10
nº 11
nº 12
nº 13
Tytuł mapy
Alpago - Cansiglio - Col Nudo - Cavallo
Alpi Bellunesi - Prealpi Trevigiane
Dolomiti Agordine e Val di Zoldo
Alpi Bellunesi e Trevigiane
Monti del Sole
Pale di S. Martino - Vette - Cimonega
Dolomiti Agordine e Fassane
Dolomiti Ladine
Val di Fassa
Marmolada - Pelmo - Civetta - Nuvolau
Val Gardena - Alpe di Siusi
Alto Garda
Dolomiti di Brenta
Nr mapy
nº 14
nº 15
nº 16
nº 17
nº 18
nº 19
nº 20
nº 21
nº 22
nº 23
nº 24
nº 25
Tytuł mapy
Basso Garda
Valle del Sarca
Alpi di Ledro - Tremalzo
Val di Sole
Presanella - Adamello
Valli Giudicarie - Val di Daone
Monte Baldo
Dolomiti ampezzane
Val Rendena - Carè - Allto - Làres - Brenta
Dolomiti Cadorine e Zoldane
Cadini di Misurina - Comelico - Val d'Ansiei
Alpi Carniche Occidentali e Comelico
Alpenverein
Österreichischer Alpenverein – największy klub górski w Austrii posiada wydawnictwo
kartograficzne Alpenverein, które sprzedaje świetne mapy z różnych rejonów górskich świata.
W ofercie można znaleźć mapy nie tylko z krajów alpejskich, ale również i z Peru, Afganistanu,
Pakistanu czy Boliwii, a także z wybranych obszarów Himalajów, Karakorum i Tien-Szanu. Dla
Dolomitów zostały wydane tylko 2 mapy w skali 1 : 25 000 – nr 51 Gruppo di Brenta oraz
nr 52/1 Langkofel- und Sellagruppe. Arkusze można dostać czasami w „Sklepie Podróżnika” oraz
na miejscu, we Włoszech. Cena jednej mapy kosztuje ok. 10 euro *. Generalnie są to mapy
godne polecenia, jeśli potrafi się czytać tego rodzaju szczegółowe plany.
Zalety: Mapy Alpenverein są po Skan fragmentu mapy Alpenverein prostu perfekcyjne,
jeśli chodzi o odzwierciedlenie terenu. Mnogość detali zobrazowanych na arkuszu jest zdecydowanie większa niż
u konkurencji. Na mapach naniesiono wszelkie percie górskie, zaś szlaki wrysowano z pedantyczną wiernością
(np. dla obszaru Brenty z zaznaczeniem niemal każdej drabiny).
Wady: Brak pokrycia całości Dolomitów – obecnie są dostępne tylko 2 mapy w skali 1 : 25 000 dla tego
rejonu. Zbyt duża ilość szczegółów oraz brak cieniowania odbija się na czytelności mapy – jest ona mało plastyczna
i zapewne trudna do zobrazowania dla osób mających kłopoty z przestrzennym widzeniem rysunków
dwuwymiarowych.
* – cena z września 2016 r.
© 2002–17 M.K. & J.Kardasz
http://jarekkardasz.republika.pl/dolomity/
Mapy i książki – str. 3
D
D O
O L
L O
O M
M II T
T Y
Y
V
I
A
F
E
R
R
A
T
Y
PRZEWODNIKI W JĘZ. POLSKIM
„Dolomity” tom I wschód i tom II zachód – Dariusz Tkaczyk
Autor: Dariusz Tkaczyk
Wydawnictwo: „Sklep Podróżnika”
Tom I
Liczba stron: 304
Liczba opisanych ferrat: 81 + wiele szlaków
Rok wydania: 1996 wyd. I, 2006 wyd. II poprawione,
2013 wyd. III zmienione
Oprawa: miękka
Cena: 69,00 zł
Tom II
Liczba stron: 336
Liczba opisanych ferrat: 60 + wiele szlaków
Rok wydania: 1997 wyd. I, 2006 wyd. II poprawione,
2014 wyd. III zmienione
Oprawa: miękka
Cena: 69,00 zł
Najnowsze, już trzecie wydanie I i II tomu przewodnika „Dolomity” zostało
gruntownie „odświeżone”, co już widać przy pobieżnym przejrzeniu książek – obecnie
opracowanie jest kolorowe, wydane w nowym, większym formacie i nowej, atrakcyjnej szacie graficznej. Książki
wydrukowano na kredowym papierze oraz porządnie zszyto, dzięki czemu nie powinny tak szybko rozsypać się, jak
wydania starsze. Miłym dodatkiem jest mnogość zdjęć wplecionych w tekst, a także wyróżnienia kolorystyczne
tytułów opisywanych dróg czy miejscowości, dzięki czemu łatwiej jest odszukać interesujące nas informacje.
Przeglądając treść można zauważyć, że oba tomy „Dolomitów” stanowią obszerne i szczegółowe
opracowanie obejmujące niemal wszystkie szlaki i ferraty, jakie znajdują się w Dolomitach wschodnich
i zachodnich, łącznie z opisami miejscowości, dróg dojazdowych, schronisk i innych istotnych dla turysty miejsc.
Przy wycenie trudności ferrat, autor posługuje się własną, opisową skalą trudności o pięciu stopniach, która jest
zgodna z odpowiednimi literami skali austriackiej.
Dodatkowo, w najnowszym, trzecim wydaniu przewodnika, uzupełniono opis wstępny o informacje
dotyczące noclegów w schroniskach, a w podpunkcie „Sprzęt” uwzględniono najnowsze trendy dla bezpiecznego
przechodzenia ferrat. Uaktualniono też dane dotyczące schronisk oraz ceny noclegów i wyciągów. W obecnym
wydaniu zostały również zaktualizowane opisy niektórych tras oraz poprawiono wyceny trudności kilku ferrat tak,
że nie budzą one obecnie zastrzeżeń. Miłym dodatkiem w trzecim wydaniu przewodnika są opisy kilku
najnowszych perci, jakie powstały ostatnio w Dolomitach. Dobrym pomysłem jest zamieszczony na końcu minisłowniczek z podstawowymi słowami i zwrotami z języka włoskiego.
Szkoda, że autor nie zamieścił w przewodniku porządnych mapek z zaznaczonymi ferratami oraz nie dodał
do opisu tras odpowiedniego numeru szlaku, jaki znajdziemy na mapach oraz na drogowskazach w terenie.
Brakuje również tabelarycznego zestawienia opisanych ferrat – takie „drobiazgi” znacznie ułatwiłyby korzystanie
z tego przewodnika. W opisach perci nieco rażą zbyt odstraszające, a zarazem mylne opisy trudności ferrat, bo
w odczuciu naszym i innych osób są one mocno przesadzone. Nie tylko my zauważyliśmy, że to co u Tkaczyka jest
pionową ścianą, w rzeczywistości bywa ścianą pochyłą, a „gładkie płyty bez oparcia dla stóp”, okazują się mieć te
oparcia, lecz nieco mniejsze i mniej wygodne. Podobnie z miejscami siłowymi – dla młodej, sprawnej fizycznie
osoby nie powinny one stanowić bariery.
© 2002–17 M.K. & J.Kardasz
http://jarekkardasz.republika.pl/dolomity/
Mapy i książki – str. 4
D
D O
O L
L O
O M
M II T
T Y
Y
V
I
A
F
E
R
R
A
T
Y
Osobiście uważamy, że przewodnik „Dolomity” jest bardzo dobry, przede wszystkim z uwagi na ogromną
ilość informacji. Choć trzeba tu też przyznać, że ta zaleta staje się też i wadą, gdy w mnogości opisów trzeba
szybko wyszukać potrzebne w praktyce wiadomości. Niemniej przy dłuższym korzystaniu z tego opracowania
docenia się wkład autora w dokładne opisanie terenu.
Zaletą przewodnika jest również rzetelny opis atrakcyjności tras – jeśli Tkaczyk pisze, że ferrata jest piękna
i ciekawa, to tak jest i odwrotnie. Ogólnie, mimo pewnych zastrzeżeń, opracowanie „Dolomity” to bardzo cenna
pozycja – przy układaniu tras naszych wyjazdów korzystaliśmy przede wszystkim z tego przewodnika.
Tu można kupić przewodnik „Dolomity” przez internet:
„Sklep Podróżnika”:
Sklep Wydawnictwa "Rewasz":
www.sp.com.pl
www.rewasz.com.pl
Rejony i grupy górskie ujęte w poszczególnych tomach przewodnika „Dolomity”:
Tom I
Tom II
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
Dolomiti di Sesto
Cadini di Misurina
Dolomiti di Braies
Fanes
Tofany i grań Fanis
Cristallo - Pomagagnon
Sorapiss
Antelao
Marmarole
Averau-Nuvolau
Croda da Lago
Pelmo
Civetta i Moiazza
Schiara, Talvena, Tamer, Pramper, Mezzodi
• Bosconero
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
Pala
Marmolada
Latemar
Catinaccio
Sciliar
Sassolungo
Puez
Odle
Putia
Sella
„Dolomity” tom III Brenta – Dariusz Tkaczyk
Autor: Dariusz Tkaczyk
Wydawnictwo: „Sklep Podróżnika”
Liczba stron: 168
Liczba opisanych ferrat: 18 + wiele szlaków
Rok wydania: 2011 wyd. I, 2015 wyd. II
Oprawa: miękka
Cena: 59,00 zł
Trzeci tom z serii „Dolomity” Dariusza Tkaczyka, podobnie jak wcześniejsze
opracowania tego autora, zawiera bardzo obszerne i szczegółowe informacje na temat
wszystkich szlaków i ferrat znajdujących się w Dolomitach Brenta, łącznie z opisami
miejscowości, dróg dojazdowych, schronisk i innych istotnych dla turysty miejsc. Tak szerokie ujęcie tematu to
duży plus tego przewodnika.
W porównaniu do pierwszych wydań przewodnika „Dolomity”, ten ma nieco większy rozmiar oraz nową,
dużo ładniejszą szatę graficzną, wzbogaconą dodatkowo sporą ilością efektownych zdjęć. Dzięki temu przewodnik
jest przyjemniejszy w odbiorze, a przede wszystkim – bardziej przejrzysty. Opisy tras mają podobny styl, jak
w poprzednich opracowaniach serii, więc uwagi odnoszące się do tomu I i II dotyczą także i tego przewodnika.
Wycena trudności tras również została dokonana według tej samej, opisowej skali o pięciu stopniach.
Trochę szkoda, że autor nie ujął w tym opracowaniu kilku popularnych wejść na szczyty, na które nie
prowadzą szlaki turystyczne. Można też było rozszerzyć przewodnik o pobliski Rejon Jeziora Garda, gdzie znajduje
się wiele naprawdę godnych polecenia ferrat, jak choćby „Rino Pisetta”. Podobnie, jak w tomach I i II, również
© 2002–17 M.K. & J.Kardasz
http://jarekkardasz.republika.pl/dolomity/
Mapy i książki – str. 5
D
D O
O L
L O
O M
M II T
T Y
Y
V
I
A
F
E
R
R
A
T
Y
i w tym zabrakło porządnych mapek oraz tabelarycznego zestawienia ferrat. W naszym odczuciu autor nieco
zaniżył trudności niektórych tras – na szczęście różnice nie są zbyt duże (max. 1 stopień).
Podsumowując, tom III z serii „Dolomity” to bardzo dobry, a zarazem jedyny polskojęzyczny przewodnik
po grupie Brenta. Polecamy go każdemu, kto wybiera się w te przepiękne góry.
W przewodniku opisane zostały szlaki i ferraty z następujących grup i rejonów:
•
•
•
•
•
Rejon Madonny di Campiglio i Brenta Centralna (14 tras)
Trasy w grupie Pressanella (3 trasy)
Wokół Cima Tosa oraz Brenta południowa (14 tras)
Brenta wschodnia – okolice Molveno i Andalo (8 tras)
Brenta północna i okolice jeziora Tovel (13 tras)
„Żelazne percie Dolomitów - część wschodnia” – Jan Kiełkowski
Autor: Jan Kiełkowski
Wydawnictwo: „EXPLO”
Liczba stron: 144
Liczba opisanych ferrat: 59
Rok wydania: 1994
Oprawa: miękka
Cena: przewodnik niedostępny w sprzedaży
Jan Kiełkowski w swoim przewodniku „Żelazne percie Dolomitów – część
wschodnia”, koncentruje się przede wszystkim na ferratach oraz charakterystykach grup
górskich, w których się one znajdują. Nie opisuje on (tak jak D. Tkaczyk) innych szlaków, dróg dojazdowych czy
miejsc nie związanych z ferratami. Opracowanie jest nastawione na praktyczne i konkretne przedstawienie tras
tak, aby czytelnik bez problemu mógł sobie poradzić w terenie. Takie podejście sprawia, że opisy nie wzbudzają
większych emocji i nie są tak „kwieciste”, jak u D. Tkaczyka.
Każda ferrata jest przedstawiana jako całościowa trasa, wraz z podejściem i zejściem, co z jednej strony
daje nam „gotowca”, a z drugiej nie pozwala, jak u D. Tkaczyka, na samodzielne układanie wycieczek. Niemniej
jednak, podejście J. Kiełkowskiego nie jest złe, bo większość ferrat i tak zazwyczaj przechodzi się w jeden,
najbardziej logiczny sposób i właśnie taki autor nam zazwyczaj przedstawia. Przy niektórych trasach zamieszczone
są bardzo pomocne schematy, na których pokazano przebieg ferraty w terenie górskim.
Przeglądając opracowanie J. Kiełkowskiego da się zauważyć, że czasami stosuje on nazewnictwo
niemieckojęzyczne, mimo iż istnieją odpowiednie nazwy w języku włoskim. Podobnie z podziałem geograficznym
Dolomitów – dla niektórych rejonów jest on u niego typowy dla krajów niemieckojęzycznych. Nie jest to wada, ale
niepotrzebnie wprowadza zamieszanie zwłaszcza, że D. Tkaczyk trzyma się takich nazw i podziału Dolomitów, jakie
są stosowane w przewodnikach włoskich (a więc nieco odmiennych). Autor przyjął własną, pięciostopniową skalę
trudności ferrat, która nie pokrywa się ze skalą wprowadzoną w przewodniku D. Tkaczyka; odbiega też nieco od
skal stosowanych w literaturze zachodniojęzycznej.
Podsumowując, „Żelazne percie Dolomitów - część wschodnia”, to bardzo udane opracowanie, które dość
dobrze uzupełnia się z przewodnikiem D. Tkaczyka i szkoda, że nie doczekało się kontynuacji dla zachodniej części
Dolomitów. Obecnie nie da się już go kupić w sklepach – czasami można je zdobyć w antykwariatach.
Antykwariat „Filar”:
Antykwariat „Literacki”:
© 2002–17 M.K. & J.Kardasz
www.antykwariat-filar.pl
www.literacki24.pl
http://jarekkardasz.republika.pl/dolomity/
Mapy i książki – str. 6
D
D O
O L
L O
O M
M II T
T Y
Y
V
I
A
F
E
R
R
A
T
Y
W przewodniku znalazły się opisy ferrat z następujących grup górskich:
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
Dolomiti di Sesto
Cadini di Misurina
Grupa di Monte Piano
Cristallo i Pomagagnon
Sorapiss - Marmarole
Antelao
Dolomiti di Braies
Fanes
Fanis
•
Tofany
Settsass
Averau-Nuvolau
Pelmo
Bosconero
Civetta
Moiazza
Schiara
„Dolomity - najpiękniejsze via ferraty” – Pascal Sombardier
Autor: Pascal Sombardier
Wydawnictwo: „Galaktyka” Sp. z o.o.
Tłumaczenie: z jęz. francuskiego
Liczba stron: 144
Liczba opisanych ferrat: 49
Rok wydania: 2002
Oprawa: twarda
Cena: przewodnik niedostępny w sprzedaży
Album - przewodnik „Dolomity - najpiękniejsze via ferraty” Pascala Sombardier'a
jest połączeniem bogato ilustrowanego albumu i przewodnika. W opracowaniu tym opisanych zostało ponad
40 ferrat, uszeregowanych od najłatwiejszej do najtrudniejszej. Autor jest Francuzem, więc wiele odniesień
w tekście dotyczy porównań szlaków z punktu widzenia turysty francuskiego.
Przy opisie tras nie ma podanych wycen trudności – jest tylko opis słowny uwzględniający cztery czynniki:
uciążliwość, widowiskowość drogi, liczbę ubezpieczeń i charakter terenu. Uwagi autora dotyczące trudności
czasami są mylące i warto je skonfrontować z opisami w przewodnikach D. Tkaczyka czy J. Kiełkowskiego. Czasy
podane w tym albumie-przewodniku są raczej dla osób z dobrą kondycją, a niekiedy są to tzw. czasy „sportowe”
i należy się liczyć z tym, że osoby o przeciętnej kondycji mogą iść dłużej niż napisano w tym opracowaniu. Ogólnie
przewodnik ten jest ciekawie pomyślany i według nas bardzo dobrze może służyć w czasie wycieczki pod
warunkiem, że odpowiednie jego fragmenty zostaną wcześniej skserowane, gdyż opracowanie zostało wydane
w nieporęcznym formacie i jest dość ciężkie. Zaletą tego przewodnika-albumu są piękne zdjęcia oraz opisy
ferrat, których nie uwzględnili D. Tkaczyk i J. Kiełkowski.
Wykaz ferrat opisanych w przewodniku (kolejność od najłatwiejszej do najtrudniejszej):
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
droga Ivano Dibona (Cristallino d'Ampezzo)
ferrata Passo Santner
Sass Rigais - trawers wschód-zachód
droga Oscar Schuster (Sassopiatto)
drogi Innerkofler - De Luca i Forcelle (Monte Paterno) i Torre di Toblin
ferrata del Masare i Roda de Vael
ferrata na Piz da Lech de Boe
ferrata Fiamme Gialle (Ferrata del Marmol)
ferrata dei Finanzieri (Colac)
Marmolada: Cresta Occidentale
ferrata Giovanni Lipella (Tofana di Rozes)
via delle Bocchette (Brenta)
droga Brentari i ferrata Castiglioni (Brenta)
zachodni ganek Pale di San Martino
ferrata Bolver Lugli (Cimon della Pala)
ferrata Brigata Tridentina (torre Exner)
ferrata Albino Michielli-Strobel (punta Fiames)
ferrata delle Trincee (la Mesola)
obejście Sorapiss (ferrata Vandelli, Minazio i Berti)
ferrata Zacchi, Berti i del Marmol (Schiara)
Marmolada: via ferrata Eterna (Punta Serauta)
© 2002–17 M.K. & J.Kardasz
http://jarekkardasz.republika.pl/dolomity/
Mapy i książki – str. 7
D
D O
O L
L O
O M
M II T
T Y
Y
V
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
I
A
F
E
R
R
A
T
Y
ferrata des Meisules (Piz Selva)
ferrata Giuseppe Olivieri (Punta Anna) i Tofana di Mezzo
obejście Popera (ferrata Roghel, półka Gabriella i Strada degli Alpini)
Civetta: ferrata Alleghesi i ferrata Tissi
ferrata Stella Alpini (Monte Agner)
ferrata Tomaselli (południowy wierzchołek Fanis)
attrezzata Cesare Piazzetta (Piz Boe)
ferrata Fiamme Gialle (Palazza Alta)
ubezpieczone drogi jeziora Garde (Monte Albano i Rino Pisetta)
super-ferrata Gianni Constantini (południowy wierzchołek Moiazza)
„Dolomity - najciekawsze via ferraty” – Pascal Sombardier
Autor: Pascal Sombardier
Wydawnictwo: „Galaktyka” Sp. z o.o.
Tłumaczenie: z jęz. francuskiego
Liczba stron: 95
Liczba opisanych ferrat: 29
Rok wydania: 2007
Oprawa: miękka
Cena: przewodnik niedostępny w sprzedaży
W lipcu 2007 r. pojawił się nowy przewodnik Pascala Sombardiera oparty w dużym
stopniu na jego wcześniejszym opracowaniu „Dolomity – najpiękniejsze via ferraty” (przedstawione powyżej).
W odróżnieniu od poprzedniego przewodnika zastosowano tutaj miękką oprawę i mniejszy, poręczniejszy
w użytkowaniu format oraz zmniejszono ilość opisanych ferrat do tych, które naprawdę warto przejść. Sposób
przedstawiania tras jest taki sam jak w albumie-przewodniku opisanym powyżej.
Z istotnych zmian w treści można zauważyć, że skrócono do niezbędnego minimum wstęp
(charakterystyka Dolomitów, noclegi, porady sprzętowe, dojazd) oraz dodano informacje o dojeździe w Dolomity
z Polski. Tak jak w poprzednim opracowaniu, tak i tutaj znajdują się szczegółowe i aktualne opisy ferrat, kolorowe
mapki i schematy oraz mnóstwo bardzo ładnych zdjęć.
Wykaz ferrat opisanych w przewodniku:
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
via delle Bocchette (Brenta)
ferrata Brentari i Castiglioni (Brenta)
ferrata Passo Santner (Catinaccio)
ferrata Brigata Tridentina (torre Exner) (Sella)
ferrata Meisules (Piz Selva) (Sella)
attrezzata Cesare Piazetta (Piz Boe) (Sella)
via ferrata des Trincee (Mesola) (Marmolada)
Cresta Occidentale (Marmolada)
ferrata Tomaselli (południowy wierzchołek Fanis)
ferrata Giovanni Lipella (Tofana di Rozes)
•
•
•
•
•
•
•
•
•
ferrata Olivieri (Punta Anna) i Tofana di Mezzo
drogi Innerkofler i Forcelle (Monte Paterno) (Sesto)
ferrata Bolver Lugli (Cimon della Pala) (Pala)
ferrata Gusella, del Porton i del Velo (Pala)
ferrata Stella Alpina (Monte Agner) (Pala)
super ferrata Gianni Constantini (połudn. wierzchołek Moiazza)
ferrata Fiamme Gialle (Palazza Alta) (Civetta)
ferrata des Alleghesi i Tissi (Civetta)
ferrata Zacchi, Berti i del Marmol (Schiara)
Podsumowanie
Warto zaopatrzyć się szczególnie w przewodnik „Dolomity” D. Tkaczyka jako opracowanie kompletne,
najbardziej szczegółowe i wciąż dostępne w sprzedaży m.in. w „Sklepie Podróżnika” (Warszawa, Kraków,
Bielsko-Biała, Katowice, Poznań, Gdańsk) lub przez internet. Świetnym uzupełnieniem mógłby być przewodnik
„Żelazne percie Dolomitów - część wschodnia” J. Kiełkowskiego – niestety nie jest on już sprzedawany. Najmniej
kompletne, jeśli chodzi o ilość opisanych ferrat, są albumy-przewodniki: „Dolomity – najpiękniejsze via ferraty”
oraz „Dolomity – najciekawsze via ferraty” P. Sombardiera, jednak wybór tras przedstawionych w tych
opracowaniach obejmuje faktycznie najciekawsze z nich i naprawdę warto kierować się sugestiami autora w
tym zakresie. Obecnie oba albumy nie są już sprzedawane.
© 2002–17 M.K. & J.Kardasz
http://jarekkardasz.republika.pl/dolomity/
Mapy i książki – str. 8
D
D O
O L
L O
O M
M II T
T Y
Y
V
I
A
F
E
R
R
A
T
Y
Wiele osób narzeka na czasy przejść podane w przewodniku Tkaczyka, twierdząc że są one za krótkie.
Wynika to z prostego faktu, że przy opisach ferrat nie podano czasu, jaki należy poświęcić na dojście, odpoczynki
oraz zejścia w doliny. Uwzględniono wyłącznie przejście fragmentu ubezpieczonego liną stalową (czyli właściwej
ferraty). Niejednokrotnie wygląda to tak, że ferrata która opisana jest jako 3 godzinna, w rzeczywistości
(z podejściem i zejściem) zajmuje cały dzień do późnego wieczora. Taki sposób podawania czasów w przewodniku
Tkaczyka wynika z tego, że podzielił on szlaki na odcinki i każdy z nich opisał oraz wycenił osobno, tak więc aby
poznać właściwy czas naszej trasy, należy zsumować wszystkie czasy przejść dla poszczególnych odcinków
składających się na całą wycieczkę. Jak podaje autor, ten sposób opisu ma na celu umożliwienie łatwiejszego
komponowania własnych tras.
W przewodnikach Kiełkowskiego oraz Sombardier'a czasy przejść ferrat uwzględniają podejście do ferraty
i powrót z niej, ale tylko trasą, jaką założył autor. Tak więc jeśli na ferratę udajemy się inną drogą, niż ta, jaką
przewidzieli Ci autorzy, to już nie wiemy, ile czasu taka wycieczka nam zajmie - przy korzystaniu z przewodnika
Tkaczyka nie ma tego problemu.
PRZEWODNIKI ZACHODNIOJĘZYCZNE
„Klettersteigführer, Dolomiten-Südtirol-Gardasee” – Axel Jentzsch-Rabl
Autor: Axel Jentzsch-Rabl
Wydawnictwo: „Alpinverlag” Jentzsch-Rabl GmbH
Język: niemiecki + angielski
Liczba stron: 480
Liczba opisanych ferrat: ponad 140
Rok wydania: 2011 wyd. II, 2015 wyd. III rozszerzone i zaktualizowane
Oprawa: miękka
Cena: 32,95 Euro
Niemieckojęzyczny, porządnie wydany (na kredowym papierze) przewodnik po
włoskich ferratach z obszaru Dolomitów, Brenty, a także Ortlera, Alp Ötztalskich i Rejonu Jeziora Garda.
Dodatkowo w trzecim, zaktualizowanym wydaniu, pojawiły się również ferraty z pięknego rejonu Prealpi Vicentine
(Pasubio, Cima Carega) oraz Prealpi Bellunesi (Gruppo del Grappa). Uwzględnione są w nim wszystkie istotne
„żelazne perci”, w tym te najnowsze, których próżno szukać u D. Tkaczyka czy J. Kiełkowskiego, dzięki czemu
opracowanie stanowi świetne kompendium wiedzy o ferratach północno-wschodniej Italii. Książka wizualnie, jak
też i merytorycznie, nie budzi jakichś zastrzeżeń, a wręcz przeciwnie – zachwyca ogromem informacji,
przejrzystością oraz przemyślaną i dopieszczoną szatą graficzną.
Przewodnik otwiera bardzo wygodne zestawienie wszystkich opisanych ferrat, zawierające takie
informacje jak: trudność trasy (w kilku skalach), czas przejścia, długość, przewyższenie do pokonania oraz
numer strony z opisem. Dalej podano trochę ogólnych informacji o bezpieczeństwie, sprzęcie, sposobach
pokonywania ferrat itp., a następnie opisy ferrat, składające się z kilku podstawowych punktów: krótkiej
charakterystyki trasy (najbliższa miejscowość, punkt wyjścia oraz numer mapy Tabacco i Kompass), opisu dojazdu
w okolice ferraty, dojścia do niej, przebiegu i zejścia oraz uwag i dodatkowych informacji. Wszystko podane jest
zwięźle i konkretnie.
Podstawowe informacje na temat każdej ferraty, pozwalające bardzo szybko ocenić jej charakter,
przedstawiono w postaci piktogramów, przy których podano m.in. wysokość, czas wejścia i zejścia, trudność,
atrakcyjność, solidność ubezpieczeń, itd. Oprócz tego, przebieg niemal każdej trasy został pokazany na zdjęciach
oraz przedstawiony w postaci czytelnych i bardzo pomocnych schematów. Zawierają one wrysowany na tle góry
przebieg ferraty wraz z mnóstwem różnych informacji, takich jak: umiejscowienie drabin, możliwe warianty
przebiegu trasy, miejsca szczególnie niebezpieczne, trudności poszczególnych odcinków i wiele innych.
© 2002–17 M.K. & J.Kardasz
http://jarekkardasz.republika.pl/dolomity/
Mapy i książki – str. 9
D
D O
O L
L O
O M
M II T
T Y
Y
V
I
A
F
E
R
R
A
T
Y
Uzupełnieniem są porządne mapki terenów, na których znajduje się opisywana droga z naniesionymi wszystkimi
punktami charakterystycznymi oraz szlakami, wraz z ich numeracją.
Tak uproszczone, a zarazem kompletne przedstawienie tras pozwala na korzystanie z przewodnika nawet
osobom nie znającym języka niemieckiego. Na marginesach podano zresztą anglojęzyczny skrót najważniejszych
informacji. Wszystko to pozwala na szybkie zapoznanie się z dostępnymi ferratami i wyruszenie na szlak bez
zbędnego ślęczenia nad opisami (dobre dla zapracowanych ☺ ). Świetnym bonusem do książki jest elektroniczna
wersja przewodnika na dołączonej płycie DVD, dzięki której można go czytać również na tablecie czy komputerze
lub wgrać do smartfona i zabrać w teren. Ewentualnie, można też interesujące nas opisy po prostu wydrukować,
co nie jest złym pomysłem, bo przewodnik waży ok. 1,2 kg.
Na płycie DVD znajdują się także zdjęcia zamieszczone w książce oraz 10 filmów z przejścia różnych
popularnych dróg. Miłym dodatkiem dla użytkowników GPS-ów są współrzędne parkingów i punktów startu
każdej opisanej ferraty, dzięki czemu można łatwo trafić do początku trasy. To dobry pomysł, choć szkoda, że nie
zamieszczono również śladów (tracków) GPS z przejścia poszczególnych ferrat.
Próżno szukać w tej książce ciekawostek geograficznych, historycznych czy etnograficznych (oprócz
najważniejszych ogólników), bowiem nie jest to przewodnik stworzony dla pogłębiania wiedzy, tylko opracowanie
skierowane do nastawionych na cel „praktyków”, chcących szybko wyszukać interesujące ferraty i niezbędne
informacje na ich temat. Pewną wadą może być stosowane tu niemieckojęzyczne nazewnictwo ferrat, szczytów
czy grup górskich, które niejednokrotnie brzmi zupełnie inaczej niż włoskie odpowiedniki, więc przyzwyczajeni do
tych drugich mogą czasami się gubić. Niemniej jednak, komu nie szkoda ponad 100 zł, a ma zamiar sukcesywnie
„kolekcjonować” kolejne ferraty, ten powinien zastanowić się nad zakupem tego przewodnika – naszym zdaniem
warto. Książkę można nabyć w austriackich i włoskich księgarniach z literaturą górską oraz przez internet,
np. w sklepie portalu www.bergsteigen.at.
© 2002–17 M.K. & J.Kardasz
http://jarekkardasz.republika.pl/dolomity/
Mapy i książki – str. 10
D
D O
O L
L O
O M
M II T
T Y
Y
V
I
A
F
E
R
R
A
T
Y
Wykaz ferrat opisanych w przewodniku „Klettersteigführer Dolomiten-Südtirol-Gardasee”, wydanie II
Sextener Dolomiten
• Via ferrata Mario Zandonella
• Ferrata Roghel, Ferrata Gabriella
• Alpinisteig
• Sertener Rotwandsteig
• Leiternsteig
• Innerkoflersteig u. Schartenweg
• Via ferrata Ceria Merlone
• Sentiero Bonacossa
• Hauptmann-Bilgeri-Steig
Sellagruppe/Langkofelgruppe
• Pisciadù Klettersteig
• Boèseekofel Klettersteig
• Boèseekofel Normalweg
• Vallon Klettersteig
• Lichtenfelserweg
• Via attrezzata Cesare Piazzetta
• Pößnecker Klettersteig
• Rodella Klettersteig
• Oskar Schuster Steig
Ampezzaner Dolomiten
• Via ferrata Renè de Pol
• Via ferrata lvano Dibona
• Via ferrata Marino Bianchi
• Via ferrata Sci Club 18
• Große Sorapis Runde
• Strada Sanmarchi
• Via ferrata Michielli A. Strobel
• Passeggiata di Croda
• Via ferrata Ettore Bovero
• Via ferrata Formenton
• Ferrata Giuseppe Olivieri/Gianni Aglio
• Sentiero Giuseppe Olivieri
• Via ferrata Giovanni Lipella
• Scala d. Menighel/Grotta d. Tofana
• Ferrata Averau, Ferrata Gusela
Geisler-/Puez-Gruppe
• Kleine Cirspitze
• Große Cirspitze
• Sassongher
• Via ferrata Sandro Pertini
• Sass Rigais - Überschreitung
• Günther-Messner-Steig
Fanesgruppe
• Via ferrate Cascata Rio di Fanes
• Via ferrata Furcia Rossa
• Via ferrata Vallon Bianco
• Via ferrata degli Alpini
• Via ferrata und Tunnel Lagazuoi
• Via ferrata Cesco Tomaselli
• Via ferrata Luigi Veronesi
• Heiligkreuzkofelsteig u. Zehner-Ferrata
• Neunerspitzensteig
• Conturinessteig/Tru Dolomieu
Pragser Dolomiten/Ahrntaler Berge
• Olanger Klettersteig
• Pursteinwand Klettersteig
Marmoladagruppe
• Via Eterna - Brigata Cadore
• Via ferrata Sass da Rocia
• Via ferrata d' Trincee
• Westgrat Klettersteig
• Via ferrata dei Finanzieri
• Ombrettarunde - Ferrata Vernale
• Via ferrata I magnifici 4
• Kaiserjäger Klettersteig
• Via ferrata Franco Gadotti
• Via ferrata Gino Badia
• Via ferrata Bruno Federspiel
• Via ferrata Bepi Zac - Cima Uomo
• Via ferrata Paolin Piccolin
© 2002–17 M.K. & J.Kardasz
Rosengarten-Gruppe
• Maximilian Klettersteig
• Laurenzi Klettersteig
• Kesselkogel Überschreitung
• Santnerpass Klettersteig
• Rotwandklettersteig
• Masaré Klettersteig
Latemargruppe
• Latemartürme-Klettersteig
• Sentiero attrezzato Attilio Sieff
Palagruppe
• Via ferrata Bolver-Lugli
• Sent. N. Gusella u. Ferrata del Velo
• Via ferrata del Portòn
• Sent. d. Cacciatore/Sent. D. Buzzati
• Via ferrata del Canalone
• Via ferrata Fiamme Gialle
• Sent. dell Dottor (Ferrata dell Orsa)
• Via ferrata Stella Alpina
Civettagruppe
• Via ferrata degli Alleghesi
• Via ferrata Tissi
• Via ferrata Gianni Costantini
• Via ferrata Fiamme Gialle
Otztaler Alpen/Sarntaler Alpen
• Tisser Klettersteig
• Graue Wand-Klettersteig
• Jaufenspitz-Steig
• Gr. Ifinger-Steig
• Verdinser Plattenspitze-Steig
Nonsberggruppe/Fleimstaler Alpen
• Roen-Klettersteig
• Fennberg-Klettersteig
• Via ferrata Burrone Giovanelli
• Via attrezzata Rio Secco
Brentagruppe
• Sentiero Gustaw Vidi
• Sentiero delle Palete
• Sentiero Claudio Costanzi
• Sentiero di Val Gelada
• Sentiero SOSAT
• Sentiero Osvaldo Orsi
• Sentiero attrezzato Felice Spellini
• Sentiero Alfredo Benini
• Sentiero Bocchette Alte (O. Detassis)
• Via delle Bocchette Centrale
• Sent. Brentari/Sent. Dell’Ideale
• Via ferrata Ettore Castiglioni
Gardaseeberge
• Via ferrata Rino Pisetta
• Via ferrata Ernesto Che Guevara
• Via ferrata Giulio Segata
• Via ferrata Rio Sallagoni
• Sentiero attrezzato Colodri
• Sentiero Scaloni /Sent. dell' Anglone
• Via dell' Amicizia
• Via ferrata Susati
• Via ferrata Foletti
• Sent. dei Camminamenti
• Sent. delle Laste
• Via attrezzata Monte Albano
• Via ferrata Gerardo Sega
• Ferrata della Spigolo Bandiera
• Ferrata E. Franco
Schiara-Gruppe
• Via ferrata Sperti
• Via ferrata Zacchi - ferrata Màrmol
• Via ferrata Berti
• Sentiero alpinistico M. Guardino
Ortlergruppe
• Neuer (Südwand) Klettersteig
• Otto-Erich Klettersteig
• Tabaretta Klettersteig
http://jarekkardasz.republika.pl/dolomity/
Mapy i książki – str. 11
D
D O
O L
L O
O M
M II T
T Y
Y
V
I
A
F
E
R
R
A
T
Y
CZASOPISMA
Dwumiesiecznik „Góry”:
nr 2/2014 z maja-czerwca 2014 r. w artykule „Ferraty w Dolomitach – przegląd subiektywny”
Kwartalnik „Gazeta Górska”:
nr 4 jesień 2012 r. w artykule „Via ferraty z górnej półki”
Miesięcznik „n.p.m.”:
nr 5 z maja 2010 r. w artykule „Żelazo nie tylko dla orłów”
nr 8 z sierpnia 2005 r. w artykule "Żelazne drogi" cz. I „Co warto wiedzieć na początek”
nr 9 z września 2005 r. w artykule "Żelazne drogi" cz. II „Przygotowania przed wyjazdem”
nr 10 z października 2005 r. w artykule "Żelazne drogi" cz. III „Bezpieczne przechodzenie ferrat”
© 2002–17 M.K. & J.Kardasz
http://jarekkardasz.republika.pl/dolomity/
Mapy i książki – str. 12

Podobne dokumenty